Tomasz Noczyński
Krzysztof Leszczyński
Power over Ethernet
Wstęp
Power over Ethernet (PoE) jest technologią, która umożliwia bezpieczne przesyłanie energii do
ethernetowych urządzeń sieciowych po okablowaniu, które odpowiada za transmisję danych.
PoE wymaga do działania skrętki kategorii 5 albo wyższej, dla wyższych mocy zasilania, jednak w
przypadku niższych mocy może również działać w oparciu o skrętkę kategorii 3.
Zasilanie jest dostarczane do urządzeń peryferyjnych przez dwie lub więcej par przewodów
znajdujących się w okablowaniu. Źródłem może być sieciowy przełącznik obsługujący mechanizm PoE
lub urządzenie „wstrzykujące” (ang. Power injector) zasilanie do sieci LAN, jak na przykład koncetrator
PoE.
PoE jest z założenia proste w instalacji i konfiguracji, oszczędza miejsce (ponieważ nie trzeba
doprowadzać do urządzeń peryferyjnych oddzielnych kabli zasilających) i zapewnia o wiele wyższy
poziom bezpieczeństwa (w PoE napięcia są rzędu kilkudziesięciu V) oraz niezawodności – jedno
centralne, dobrze zaprojektowane i zbudowane źródło zasilania, jest odporne na skoki napięcia, itd.
Wiele implementacji PoE powstało jeszcze przed standaryzacją tej technologii, część z tych
rozwiązań jest cały czas wykorzystywana.
Typy urządzeń
PD (ang. Powered Device) – urządzenie peryferyjne, pracujące w sieci, będące zasilane
poprzez PoE; mogą nimi być przykładowo: kamery przemysłowe (CCTV) lub punkty
dostępowe do WLAN
PSE (ang. Power Sourcing Equipment) – urządzenie będące źródłem zasialania PoE w
sieci LAN; dzielą się na dwa rodzaje: endspan i midspan
Endspan – rodzaj PSE; są to przełączniki ethernetowe, które obsługują technologię Power
over Ethernet, nazywane są w skrócie przełącznikami PoE; Endspany są zazwyczaj
używane w nowo tworzonych sieciach lub też przy wymianie starego switch'a (np. ze
względu na podniesienie szybkości transmisji).
Midspan – rodzaj PSE; Są to urządzenia, które dostarczają zasilanie
do urządzeń peryferyjnych bez wpływu na przesyłane w sieci dane. Znajdują się
pomiędzy normalnym switchem ethernetowym, a urządzeniami peryferyjnymi, które mają
być zasilane. Urządzeniami typu midspan są np. koncentratory PoE; Midspany są
najczęściej używane w przypadku, gdy nie istnieje potrzeba kupna nowego przełącznika
czy reorganizacji całej lub części sieci, a jedynie obsługa PoE ma zostać przez nią
zaimplementowana.
Splitter – urządzenie, które oddziela zasilanie od danych płynących w sieci LAN. Jest
wymagany w sytuacji, gdy urządzenie peryferyjne nie obsługuje PoE, wówczas splitter
jest umieszczany bezpośrednio przed nim. Poniższy schemat przedstawia zasadę działania
splittera:
Na wejściu splittera są transmitowane dane oraz napięcie stałe (Vdc), są one rozdzielane
na: DC Output oraz Data Output. W przypadku splittera aktywnego spotykamy się również z
konwerterem DC-to-DC – konwertuje on napięcie stałe z jednego poziomu na inny. Dzięki temu
możemy zasilać urządzenia peryferyjne napięciem większym niż maksymalne dopuszczalne napięcie
jakie może płynąć w sieci PoE (dokładne wartości w dalszej części opisu).
Drugim rodzajem splittera jest splitter pasywny. Składa się on jedynie z części pasywnych
(elementów nie przekształcających energii elektrycznej; np.: rezystorów, cewek czy kondensatorów), nie
może on zawierać konwertera DC/DC (jest to element aktywny) i przez to może dostarczać do urządzeń
peryferyjnych maksymalnie takie napięcie jakie jest zdefiniowane przez używany standard PoE.
Sprawność nowoczesnych konwerterów DC/DC to około 90%, więc 10% energii jest tracone, w
przypadku splitterów pasywnych nie występują starty energii wynikające z konwersji napięcia DC/DC.
Schemat przedstawiający sieć z endspanem:
Schemat przedstawiający sieć z midspanem oraz splitterem:
Rodzaje urządzeń peryferyjnych PD
Urządzenia komunikacji VoIP - np. Telefon Cisco SPA501G
Kamery (internetowe, przemysłowe, itd.) - np. Videotec VERSO Hi-PoE
Punkty dostępowe WLAN – np. FactoryLine WLAN 24 AP 802-11
Odległe przełączniki sieciowe
Systemy wbudowane
Zegary cyfrowe
Wyświetlacze LCD
Domofony
Zalety Power over Ethernet
PoE oferuję większą moc niż USB (w przypadku USB moc zasilania wynosi kilka wat)
Brak dodatkowego okablowania zasilającego dla urządzeń peryferyjnych
Uproszczony proces instalacji i oszczędność miejsca
Umiejscowienie PD nie jest ograniczone ze względu na dostępność sieci zasilającej – wystarczy
dostępność sieci LAN
Zwiększone bezpieczeństwo użytkowania niskonapięciowej sieci niż zwykłej sieci energetycznej
Opcjonalnie może również być podłączony UPS gwarantuje ciągłość zasilania PD
Łatwość konfiguracji i zarządzania – centralny punkt będący źródłem, w przypadku 802.3at
(PoE+) możliwość komunikacji PSE z PD poprzez protokół LLDP-MED (Link Layer Discovery
Protocol - Media Endpoint Discovery extension: protokół, który umożliwia urządzeniom w sieci
identifikację innych urządzeń)
Wczesne implementacje
Pierwsze implementacje PoE powstały wiele lat przed standaryzacją tego mechanizmu.
Jednym z przykładów może być implementacja firmy CISCO. Nie jest możliwa aktualizacja
firmware'u CISCO, tak aby urządzenia była kompatybilne ze standardami IEEE PoE. Maksymalna
moc zasilania urządzeń peryferyjnych wynosiła 10 W, dokładna wartość była ustalana na drodze
negocjacji pomiędzy PD, a PSE przy użyciu protokołu CDP (Cisco Discovery Protocol).
Inną firmą, która stworzyła własną implementację PoE była PowerDsine, jej wersja PoE była
wykorzystywana przez firmy takie jak m.in.: Level1, 3Com oraz Norte.
Standardy IEEE
Powstały dwa standardy organizacji IEEE na temat PoE. Pierwszy z 2003 to 802.3af, następny
powstał w 2009 roku – 802.3at znany również pod nazwami PoE+ oraz PoE Plus. Urządzenia
obsługujące standard 802.3at nazywane są również urządzeniami typu 2.
Porównanie obydwu standardów:
Właściwość
802.3af
802.3at
Moc zasilania dostępna dla PD 12.95 W
25.50 W na tryb
Maksymalna moc zasilania
dostarczana przez PSE
15.40 W
34.20 W na tryb
Zakres napięcia (dla PSE)
44.0–57.0 V
50.0–57.0 V
Zakres napięcia (dla PD)
37.0–57.0 V
42.5–57.0 V
Maksymalny prąd
350 mA
600 mA na tryb
Maksymalna rezystancja kabla 20 Ω (skrętka kat. 3)
12.5 Ω (skrętka kat. 5)
Zarządzanie zasilaniem
3 klasy mocy zasilania ustalane
przy inicjalizacji połączenia
4 klasy mocy zasilania ustalane
przy inicjalizacji połączenia lub
negocjowane w sposób ciągły
co krok wynoszący 0.1 W
Wspierany typ okablowania
skrętka kat. 3 oraz kat. 5
skrętka kat. 5
Wspierane tryby działania
Tryb A i B; nie mogą działać
jednocześnie przez co nie
można podłączyć dwóch
urządzeń PD do jednego złącza
8P8C
Tryb A i B; mogą działać
jednocześnie – wówczas
maksymalna moc jest
podwajana: 51 W
Klasy mocy
Klasa
Użycie
Zakres mocy [W]
Opis klasy
0
Domyślna
0.44 – 12.94
Klasyfikacja nie została
zaimplementowana w PD
1
Opcjonalna
0.44 – 3.84
Bardzo mała moc zasilania
2
Opcjonalna
3.84 – 6.49
Mała moc zasilania
3
Opcjonalna
6.49 – 12.95
Średnia moc zasilania
4
Klasa obsługiwana przez
urządzenia typu 2 (PoE+);
niepoprawna dla urządzeń w
standardzie 802.3af
12.95 – 25.50
Wysoka moc zasilania
Power over Ethernet – działanie
Podłączając nowe urządzenie peryferyjne do sieci Ethernet obsługującej PoE, PSE automatycznie
wykrywa obecność nowego PD. Jeśli nowe urządzenie nie obsługuje mechanizmu PoE (polega to na
sprawdzeniu rezystancji, musi się mieścić w przedziale 19 do 26.5 kΩ – urządzenia obsługujące PoE
posiadają rezystor 25 kΩ) to nie dzieje się nic, w przeciwnym wypadku PSE kontynuuje wykrywanie
ustawień PD – określana jest klasa mocy zasilania urządzenia (ang. Power Class) – czyli określane jest
zapotrzebowanie PD na zasilanie ze strony PSE.
Etap
Akcja
Napięcie [V]
802.3af
802.3at
Wykrywanie
PSE sprawdza czy PD ma na
przewodach zasilających
odpowiednią rezystancję:
19 – 26.5 kΩ
2.7 – 10.0
Klasyfikacja
PSE wykrywa klasę mocy na
podstawie odpowiedniego
rezystora w PD
14.5 – 20.5
Znaczniki 802.3at
PSE sygnalizuje, że jest zgodny
ze standardem 802.3at; PD daje
na wyjściu obciążenie: 0.25 –
0.4 mA
-
7 – 10
/
14.5–20.5
Start
Włącznie urządzenia PD
> 42
Normalna operacja
Zasilanie PD przez PSE
37 - 57
42.5 - 57
Urządzenie PSE próbkuje urządzenia peryferyjne zaczynając od małych napięć (etap
wykrywania), jeśli PD obsługuje PoE to następuje klasyfikacja już przy większym napięciu. Następnie
PSE sprawdza czy urządzenie obsługuje standard 802.3at również przy większym napięciu. Jeśli
przedstawić wartość napięcia dla kolejnych etapów tego procesu na wykresie to wyszłyby schodki –
kolejnym etapom odpowiadają wyższe napięcia. Dzięki temu mechanizmowi PSE nie uszkodzi urządzeń
sieciowych nieobsługujących technologii PoE.
W etapie klasyfikacji PD określa do swoje zapotrzebowanie na zasilanie, tzn. sygnalizuje do
jakiej klasy mocy należy. Dzięki klasom mocy PSE może wydajniej zarządzać dystrybucją zasilania do
urządzeń peryferyjnych. Klasyfikacja w przypadku standardu 802.3at może przebiec na dwa sposoby:
- standardowy, PSE na podstawie odpowiednich rezystorów w urządzeniu PD dokonuje
klasyfikacji; w standardzie 802.3af występuje tylko ten tryb.
- za pomocą protokołu LLDP-MED, wówczas procedura klasyfikacji wygląda następująco:
po sprawdzeniu przez PSE czy PD obsługuje standard 802.3at, PD „przedstawia się” i
informuje o swoim zapotrzebowaniu PSE, następnie PSE również „przedstawia się” i na
podstawie żądania podaje jakie zasilanie będzie dostarczane.
Protokół LLDP-MED
Protokółu LLDP-MED umożliwia PSE ogłaszanie swojej aktualnej konfiguracji PoE na danych
portach oraz sygnalizowaniu przez PD swojego zapotrzebowania na zasilanie.
Tyczy się to następujących danych:
- typ urządzenia: PSE czy PD
- źródło zasilania: PSE, lokalne czy PSE/lokalne
- priorytet zasilania: dla PSE na poszczególnych portach są określane priorytety (przydatne
w
sytuacjach, gdy zapotrzebowanie będzie większe niż oferowana moc to używane są
priorytety)
- wartość zasilania: wyrażone w watach, w przypadku PSE określa ile źródło zasilania może
dostarczyć mocy, w przypadku PD jakie ma zapotrzebowanie
- rodzaj alokacji zasilania dla urządzeń na danych portach: domyślna (w zależności od
producenta istnieją różne stałe wartości zasilania w trybie domyślnym, np. 17W), na
podstawie klas mocy (PSE rozpoznaje klasę mocy PD i na tej podstawie podaje odpowiednie
zasilanie) lub na podstawie dokładnie przypisanej ręcznie w konfiguracji wartości zasilania.
Protokół LLDP-MED nie jest obsługiwany przez standard 802.3af.
Podgląd przykładowej konfiguracji urządzenia za pomocą LLDP-MED:
(config)# show lldp info remote-device <port>
LLDP Remote Device Information Detail
Local Port : 2
ChassisType : network-address
ChassisId : 0a 03 6c 43
PortType : mac-address
PortId : 08 00 0f 15 fc 04
SysName : URL 3004@10.3.108.67,MITEL ...
System Descr : URL 3004@10.3.108.67,MITEL 5220 DM,h/w rev 0,ASIC rev 0,f...
PortDescr : LAN port
System Capabilities Supported : bridge, telephone
System Capabilities Enabled : bridge, telephone
Remote Management Address
Type : ipv4
Address : 10.3.108.67
MED Information Detail
EndpointClass :Class3
Media Policy Vlan id :108
Media Policy Priority :6
Media Policy Dscp :44
Media Policy Tagged :True
Poe Device Type :PD
Power Requested :47
Power Source :Unknown
Power Priority :High
Przykład alokacji zasilania na podstawie klasy mocy dla przełącznika ProCurve dla portów 6-8:
ProCurve(config)# int A6-A8 poe-allocate-by class
Przykład alokacji zasilania na dokładnej wartości podanej w konfiguracji dla portu 7:
ProCurve(config)# int A7 poe-allocate-by value
Etap
Działanie
Napięcie
[V]
802.3af
802.3at
Wykrywanie
PSE sprawdza czy PD ma na przewodach zasilających
odpowiednią rezystancję: 19 – 26.5 kΩ
2.7–10.0
Klasyfikacja
PSE wykrywa klasę mocy na podstawie
odpowiedniego rezystora w PD
14.5–20.5
Okablowanie i tryby działania
PoE wymaga do działania skrętki kategorii 5 lub wyżej dla wyższych klas mocy, dla niższych
(klasa 1 i 2) wystarcza kategoria 3. Kable te składają się z 4 par przewodów. Przykładowo dla 10BASE-
T oraz 100BASE-TX używane do transmisji danych są 2 pary. W przypadku 1000BASE-T (Gigabit
Ethernet) wszystkie cztery przewody są używane do przesyłu danych.
W zależności od trybu działania (tryb A czy B) zasilanie biegnie po parach przewodów
nieużywanych lub tych odpowiedzialnych za transmisję danych.
Tryb A – zasilanie jest dostarczane po tych samych parach przewodów, które są odpowiedzialne
za transmisję danych, nie jest istotne czy wszystkie 4 pary są używane do tego celu (jak w
przypadku 1000BASE-T).
Tryb B - zasilanie jest przesyłane po nieużywanych (wolnych) parach przewodów.
Istotną sprawą jest to, że to PSE decyduje jaki tryb będzie wykorzystywany przy zasilaniu
danego urządzenia. Zgodnie ze standardem PD musi mieć zaimplementowaną obsługę obu trybów.
Ograniczenia oferowanej mocy
Istniejące ograniczenia przy poborze energii przez urządzenia końcowe wynikają z parametrów
okablowania. Maksymalna rezystancja dla skrętki kategorii 3 wynosi 20 Ω natomiast dla kategorii 5 to
12.5 Ω, im większa oporność tym większy spadek napięcia, a co za tym idzie większa strata mocy.
Utracona moc zostaje oddana w postaci ciepła. Można zredukować spadek napięcia dokonując transmisji
energii dla dużych napięć, jednak wówczas, aby położyć sieć z PoE będą wymagane odpowiednie
uprawnienia – praca przy zasilaniu powyżej 60V. Ponadto przestaje wówczas być aktualna zaleta PoE
jako bezpiecznej sieci niskonapięciowej i takiej, którą każdy może zbudować.
Przykład „ugotowanego” kabla:
3. Standardy i porównanie
Tryb
802.3af
802.3at
Moc zasilania dla PD
12.95 W
25.50 na tryb
Moc zasilania dostarczana przez PSE
15.40 W
34.20 W na tryb
Zakres napięć PD/PSE
37.0–57.0 V/44.0–57.0 V 42.5–57.0 V/50.0–57.0 V
Maksymalny prąd
350 mA
600 mA na tryb
Maksymalny opór w przewodach
20 Ω
12.5 Ω
Zasilanie
3 klasy mocy ustalane
przy inicjacji połączenia
4 klasy mocy ustalane
przy inicjacji połączenia
lub negocjowane w
sposób ciągły (co krok
wynoszący 0.1W)
Okablowanie
Skrętka typu 3 i 5
Skrętka typu 5
Tryby działania
Tryb A lub Tryb B
Tryb A, Tryb B lub oba
jednocześnie
4. Klasy mocy
Klasa
Użycie
Zakres mocy [W]
Opis klasy
0
Domyślna
0.44-12.94
Nie zaimplementowa w PD
1
Opcjonalna
0.44-3.84
Bardzo mała moc zasilania
2
Opcjonalna
3.84-6.49
Mała moc zasilania
3
Opcjonalna
6.49-12.95
Średnia moc zasilania
4
802.3at
12.95-25.50
Duża moc zasilania