Proz-S10

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 1

10. Swing – układanie i malowanie

10.1 Zarz

dzenie układem i malowanie kontenera

10.2 Klasa

JComponent

i malowanie komponentu

10.3 Wzorce projektowe

Composite

Decorator

10.4 W

tek rozdziału zdarze

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 2

10.1 Zarz

dzanie układem i malowanie kontenera

1) Zarz

dzanie układem komponentów w kontenerze

Poni

ej podano 5 ró

nych układów komponentów. W czasie realizacji

kontenera okre

lane s

rozmiary i poło

enia komponentów. 6-ty

menad

er układu to

CardLayout

– układ o charakterze zakładek.

Menad

erowie

(zarz

dcy) układu:

BorderLayout,

GridLayout,

FlowLayout,

BoxLayout,

GridBagLayout,

CardLayout

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 3

dy kontener posiada

domy

lnego

menad

era układu :

dla obiektów klasy

JPanel

jest nim

FlowLayout

;

dla paneli zawarto

ci (głównych kontenerów w obiektach

JApplet

JDialog

JFrame

) jest nim

BorderLayout

O zastosowanym menad

erze układu powinni

my decydowa

w chwili

tworzenia obiektu klasy

JPanel

lub podczas dodawania komponentów do

panelu zawarto

ci.

Zmian

menad

era umo

liwia metoda kontenera

setLayout

. Np.

fragment kodu ustawiaj

cy menad

era

BorderLayout

JPanel pane = new JPanel();
pane.setLayout(new BorderLayout());

BorderLayout

Posiada

obszarów

przeznaczonych

dla

komponentów:

North, South, East, West, Center

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 4

BoxLayout

Komponenty rozmieszczane s

w kolumnie lub

wierszu.

Zachowane

maksymalne

rozmiary

komponentu i mo

liwe jest przyleganie komponentów.

FlowLayout

Wypełnia komponentami wiersze od lewej do prawej i kontynuje w razie
potrzeby w dalszym wierszu.

GridLayout

Normalizuje rozmiary komponetów i wy

wietla

je w zadanej liczbie wierszy i kolumn.

GridBagLayout

Umo

liwia

elastyczny

dobór

rozmiarów

wierszy i kolumn.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 5

Preferowany rozmiar komponentu

Na rzecz komponentu mo

liwe s

wywołania metod:

setMinimumSize, setPreferredSize, setMaximumSize

lub nadpisanie metod

getMinimumSize, getPreferredSize, getMaximumSize.

Jedynie menad

BoxLayout

zwraca uwag

na wymagany przez

komponent maksymalny rozmiar.

Preferowane poło

enie komponentu

Wywołania metod komponentu:

setAlignmentX , setAlignmentY

lub nadpisanie metod

getAlignmentX , getAlignmentY .

Jedynie menad

BoxLayout

zwraca uwag

na wymagane przez

komponent poło

enie.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 6

Przebieg ustalania rozmiaru i poło

enia ramki

JFrame

Metoda

pack()

sprawia,

e komponent klasy

JFrame

posiada

preferowany

rozmiar.

1. Preferowany rozmiar ramki wynika z dodania rozmiarów

brzegu

ramki

preferowanego rozmiaru komponentów

bezpo

rednio

zawartych w ramce, czyli równa si

sumie preferowanych rozmiarów

panelu zawarto

ci ramki

("content pane") i

paska menu

2. Zarz

dca układu dla "content pane" (zwykle jest nim

BorderLayout

)

okre

preferowany rozmiar

tego "ukrytego" kontenera. Zale

y on od:

•

rozmiarów brzegu

panelu zawarto

ci i od

•

preferowanych rozmiarów komponentów

, zawartych w tym panelu.

Np. zarz

dca

GridLayout

stara si

dopasowa

szeroko

ść

i wysoko

ść

dego zarz

dzanego komponentu do najszerszego i najwy

szego z

nich.

3. Ka

komponent

podaje zarz

dcy układu swoje

preferowane

rozmiary

lub zwraca rozmiar wynikaj

cy ze

rodowiska "

look and feel

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 7

4. Po wyznaczeniu rozmiarów komponentów, ustalany jest rozmiar ich
kontenera i ten wynik

propagowany jest w gór

hierarchii

komponentów.

2) Malowanie komponentów kontenera

Zasady malowania komponentu

1. Proces wykre

lania rozpoczyna si

najwy

szego komponentu

hierarchii, który ma by

malowany (po raz pierwszy lub od

wie

ony).

2. Komponenty Swing-a

domy

lnie od

wie

swój wygl

d po

modyfikacji. Np. w wyniku wywołania metody

setText

()

komponent

zostanie zmodyfikowany i ewentualnie zmieni

jego rozmiary.

3. Je

li zmiana poło

enia lub rozmiaru komponentu nie nast

puje

automatycznie to mo

na j

wymusi

metod

revalidate()

a potem nale

wywoła

repaint()

4. Kod malowania wykonuje si

tku rozdziału zdarze

5. Malowanie jest

podwójnie buforowane

- najpierw wypełniany jest

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 8

"wirtualny bufor ekranu" i dopiero po zako

czeniu malowania odbywa si

opró

nienie tego bufora i przesłanie jego zawarto

ci do bufora ekranu.

Metoda

setOpaque

na przekaza

do zarz

dcy malowania informacj

o tym,

komponent

jest nieprzezroczysty

- metod

setOpaque(true)

- co zwi

kszy

efektywno

ść

procesu rysowania.

Wprawdzie komponentom odpowiadaj

zawsze

prostok

tne obszary

jednak przezroczyste komponenty mog

mie

dowolny kształt,

odsłaniaj

c fragmenty przykrywanego komponentu.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 9

Przykład.

Dany jest interfejs u

ytkownika i tworz

ca go hierarchia

kontenerów.

Proces malowania powy

szego graficznego interfejsu:

Kontener główny

typu

JFrame

maluje si

samodzielnie jako pierwszy.

Kontener "content pane

" najpierw maluje tło - szary, jednorodny

czworok

t. Nast

pnie wzywa on zawarty w nim obiekt typu

JPanel

malowania si

Zwró

my uwag

na fakt,

e panel zawarto

ci powinien by

nieprzezroczysty

. Poniewa

JPanel

jest nieprzezroczysty mo

na by go

wykorzysta

w roli "content pane", tzn. zamiast

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 10

content=frame

getContentPanel()

content.add(panel)

// dodania naszego panelu do „content pane”

mogliby

my ustawi

„content pane” na nasz panel dzi

ki:

setContentPane(panel)

Kontener typu

JPanel

zawarty w „content pane” maluje najpierw

swoje tło - szary, jednorodny prostok

t. Nast

pnie maluje swój brzeg -

jest on w tym przypadku typu

EmptyBorder

– brzeg zwi

ksza

preferowany rozmiar panelu. Na koniec panel wzywa "swoje"
komponenty aby po kolei same "malowały si

Komponent

JButton

maluje prostok

tne tło (je

li wyst

puje) i

nast

pnie maluje swój tekst. Je

li przycisk posiada aktualnie kontekst

klawiatury to jego wygl

d jest zmieniany zgodnie z przyj

tym

rodowiskiem "look-and-feel".

Komponent

JLabel

maluje swoje tło i swój tekst.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 11

10.2 Klasa

JComponent

i malowanie komponentu

Bazowa klasa komponentów Swing-a to klasa

JComponent

, która

dziedziczy z klasy

Container,

a ta z kolei dziedziczy z klasy

Component

Klasa

Component

– zapewnia wszystkie podstawowe funkcje

komponentu od ustawiania ich wygl

du po malowanie i zdarzenia.

Klasa

Container

– wspomaga dodawanie komponentów do kontenera i

zarz

dzanie rozkładem komponentów.

1) Cechy klasy

JComponent

Ustawianie wygl

du komponentu

Metoda

setBorder

umo

liwia okre

lenie brzegu komponentu.

Inne metody pozwalaj

na ustawianie kolorów (

setForeground,

setBackground

), czcionki (

setFont

), przezroczysto

ci (

setOpaque

) i

kursora (

setCursor

Malowanie komponentu

Metoda główna

paint

nie jest jawnie wywoływana i nie mo

e by

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 12

przesłaniana. Wywołuje ona metody

paintComponent

paintBorder

paintChildren

. Z nich jedynie metoda

paintComponent

e by

przesłaniana i wtedy wyznacza ona własny kod u

ytkownika dla

rysowania komponentu.
Jawnie wywoływanymi metodami s

•

repaint

(wymusza, aby cało

ść

lub cz

ęść

w podanym prostok

cie

obszaru komponentu została odmalowana)

•

revalidate (

wymusza ponowne obliczenie rozkładu dla kontenera

komponentu i prowadzi do odpowiedniego odmalowania).

“Look and feel”

dy obiekt klasy

JComponent

posiada zwi

zany z nim obiekt klasy

ComponentUI,

który realizuje jego rysowanie, obsług

zdarze

wyznacza rozmiary, itp. Rodzaj obiektu

ComponentUI

specyfikowany

jest niejawnie ustawieniem “look and feel” wynikaj

cym z wykonania w

programie metody

UIManager.SetLookAndFeel

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 13

Wspomaganie rozkładu komponentów

Klasa

Component

posiadała metody pobierania wymaga

komponentu,

np.

getMinimumSize, getMaximumSize,

getPreferredSize

getAlignmentY

getAlignmentX

, a klasa

JComponent

dodaje do nich metody

umo

liwiaj

ce ustawianie tych własno

ci –

setPreferredSize, setMinimumSize, setMaximumSize, setAlignmentX

setAlignmentY.

Istniej

metody do ustawiania i pobierania menad

era układu

komponentu (

setLayout, getLayout

) oraz ustawienia kierunku -

zorientowania komponentu (

applyComponentOrientation

Zarz

dzanie hierarchi

komponentów zawartych w kontenerze

Metody dodaj

ce komponent do kontenera (

add

) i usuwaj

ce komponent

z kontenera (

remove

). Metody informuj

ce o hierarchii w kontenerze:

•

getRootPane

– podaje kontener pełni

cy rol

“root pane” w kontenerze.

•

getComponentCount

- podaje liczb

komponentów tego kontenera,

•

getComponent, getComponents

- pobiera jeden (o podanym indeksie)

lub wszystkie komponenty tego kontenera,

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 14

•

getParent

- podaje bezpo

redni kontener tego komponentu;

•

getTopLevelAncestor

- pobiera główny kontener dla tego komponentu.

Własno

ci ustawiane przez u

ytkownika

ytkownik mo

e okre

własno

ci (pary „nazwa/obiekt”) dla ka

dego

obiektu klasy

JComponent.

Za ich pomoc

e on sterowa

przetwarzaniem danych swoich komponentów.
Metody

putClientProperty

getClientProperty

słu

Ŝą

do nadawania

warto

ci i pobierania warto

ci własno

ciom komponentu.

Wspomaganie dost

pu do stanu komponentu

Szereg metod klasy

JComponent

umo

liwia pobranie lub ustawianie

stanu komponentu. Np.

setName, getName, setEnabled, isEnabled,

setVisible, isVisible, isShowing

(sprawdza,

czy komponent i jego kontener

namalowani na ekranie),

setToolTipText

Wspomaganie dost

pu do rozmiaru i poło

enia komponentu

Szereg metod pozwala na ustawianie i pobranie rozmiaru i poło

enia:

getWidth, getHeight, getSize, setSize

(pobierz aktualn

szeroko

ść

wzgl.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 15

wysoko

ść

komponentu w pikselach, pobierz wzgl. ustaw rozmiar

komponentu),

getX, getY, getBounds, setBounds

(pobierz aktualn

współrz

x wzgl.

y punktu odniesienia komponentu lub pobierz wzgl. ustaw poło

enie

obejmuj

cego prostok

ta komponentu, wszystko wzgl

dem górnego

lewego rogu przodka)

getLocation,

getLocationOnScreen,

setLocation

(pobierz

aktualne

poło

enie komponentu wzgl

dem górnego lewego rogu przodka wzgl.

ekranu lub ustaw to poło

enie wzgl

dne komponentu),

getInsets

(pobierz rozmiar brzegu komponentu).

Obsługa zdarze

Metody pozwalaj

ce zarejestrowa

lub wyrejestrowa

obiekt obsługi

zdarzenia komponentu:
dla przycisków myszy (

addMouseListener, removeMouseListener)

ruchu myszy (

addMouseMotionListener, removeMouseMotionListener

klawiatury (

addKeyListener, removeKeyListener

) i zdarzenia zwi

zane ze

zmian

stanu komponentu – ukrycia widoczno

ci, przywrócenia

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 16

widoczno

ci,

przesuni

cia

poło

enia,

zmiany

rozmiarów,

itd.

(

addComponentListener, removeComponentListener

Wspomaganie mechanizmu ”drag and drop”

Istniej

metody wspomagaj

ce wymian

danych przez schowek

systemowy lub mechanizm przeci

gania komponentu „drag and drop”

(

setTransferHandler, getTransferHandler

) oraz sprawdzaj

ce czy dany

punkt ekranu znajduje si

wewn

trz obszaru komponentu (

contains

) albo

jaki

komponent

najwy

szego

poziomu

zawiera

ten

punkt

(

getComponentAt

Skróty klawiszy

Akcje

zdefiniowane

dla

komponentu

mog

aktywowane

przyci

ciami klawiszy, np. je

li przycisk posiada aktualny kontekst

klawiatury to naci

cie klawisza „spacja” jest równowa

ne z

klikni

ciem

mysz

Zwi

zanie

akcji

klawiszami

nast

puje

automatycznie dzi

ki mechanizmowi „

look and feel

”.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 17

2) Malowanie komponentu

W celu wymalowania siebie samego obiekt klasy

JComponent

korzysta z

trzech metod, wywoływanych w nast

puj

cej kolejno

ci:

paintComponent

– główna metoda malowania – domy

lnie pierwsza

czynno

ść

to odtwarzanie tła je

li komponent jest nieprzezroczysty –

nast

pnie ewentualny kod malowania stworzony przez programist

paintBorder

– nakazuje rysowanie siebie brzegowi komponentu (je

istnieje) – ta metoda nie powinna by

wywoływana lub przesłaniania.

paintChildren

- nakazuje rysowanie siebie komponentom-potomkom

zawartym w danym kontenerze (je

li istniej

) – ta metoda nie powinna

wywoływana lub przesłaniania.

Powy

sze trzy metody s

wołane w metodzie klasy

JComponent

paint

która nie powinna by

przesłaniana.

Standardowa realizacja malowania komponentu

Swinga

(ale nie dla

samej klasy

JComponent

) metod

paintComponent

rodowisku look-

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 18

and-feel

jest delegowana do pewnego obiektu (klasy

ComponentUI

który realizuje nast

puj

ce kroki:

sprawdza, czy komponent jest nieprzezroczysty,

li tak, maluje tło całego obszaru komponentu,

ewentualnie maluje elementy wynikaj

ce ze

rodowiska look-and-feel.

Podwójne buforowanie

zapewnia płynne rysowanie GUI na ekranie.

Przykład.

Ilustracja kolejno

ci rysowania w ka

dym komponencie

dziedziczonym z klasy

JComponent

1. tło (je

nieprzezroczyste)

2. rysowanie według

kodu u

ytkownika

(je

li wyst

puje)

3. obramowanie
(je

li wyst

puje)

4. zawarte

komponenty

(je

li wyst

puj

)

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 19

3) Metoda

paintComponent

Przykład 10.1

Wizualizacja obrazu, o normalnym rozmiarze i rozci

gni

tego wszerz.

class ImagePanel extends JPanel {
    ...
    public void paintComponent(Graphics g) {
        super.paintComponent(g);

// Rysuj tło

// Obraz o normalnym rozmiarze

g.drawImage(image, 0, 0, this);

// Rozmiar obrazu to 85 x 62

// Obraz rozci

gni

ty wszerz

g.drawImage(image, 90, 0, 300, 62, this);
}
}

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 20

W podanym przykładzie do

rysowania tła

wykorzystano

paintComponent

z nadklasy. Mo

na te

jawnie

w kodzie

paintComponent

poda

pocz

tku sekwencj

instrukcji:

g.setColor(getBackground());
g.fillRect(0, 0, getWidth(), getHeight());
g.setColor(getForeground());

Układ współrz

dnych komponentu

– współrz

dne całkowite z zakresu

(0, 0) do (szeroko

ść

- 1, wysoko

ść

- 1).

Ewentualne obramowanie zmniejsza obszar malowania komponentu.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 21

Informacj

o komponencie uzyskujemy za pomoc

metod:

getWidth, getHeight

getInsets

(dla informacji o brzegu).

Np.

public void paintComponent(Graphics g) {
    ...
    Insets insets = getInsets();
    int currentWidth = getWidth() - insets.left - insets.right;
    int currentHeight = getHeight() - insets.top - insets.bottom;
    ...
}

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 22

4) Metoda

repaint

Argumenty metody

repaint

void repaint()

nakaz odmalowania całego obszaru komponentu.

void repaint(int, int, int, int)

– nakaz odmalowania jedynie podanego

obszaru prostok

tnego w komponencie - X, Y, szeroko

ść

, wysoko

ść

Przykład 10.2

Program obliczaj

cy obszar dla odmalowania.

class SelectionArea extends JLabel {
    ...
    public SelectionArea(ImageIcon image, ...) {
        super(image);

// Komponent wy

wietla obraz.

...
}

...// W obsłudze zdarzenia „mouse-dragged”:

Rectangle totalRepaint = rectToDraw.union(previousRectDrawn);

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 23

repaint(totalRepaint.x, totalRepaint.y,
totalRepaint.width, totalRepaint.height);

...
public void paintComponent(Graphics g) {

super.paintComponent(g);

// Maluje tło i obraz

...

// Maluje prostok

t na obrazie.

        g.setColor(Color.white);
        g.drawRect(rectToDraw.x, rectToDraw.y,
                   rectToDraw.width - 1, rectToDraw.height - 1);
        ...
    }
    ...
}

Nad obrazem malowana jest ramka wybrana przez u

ytkownika. Tylko

obszar komponentu odpowiadaj

cy tej ramce jest odmalowywany.

Ten sam prostok

t przekazany do metody

repaint

odzwierciedlony jest w

obiekcie

Graphics

przekazanym do metody

paintComponent.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 24

Metoda

getClipBounds

umo

liwia pobranie malowanego obszaru:

public void paintComponent(Graphics g) {
Rectangle clipRect = g.getClipBounds();
if (clipRect != null) {

// punkt odniesienia

= (clipRect.x, clipRect.y)

// szeroko

ść

, wysoko

ść

= clipRect.width, clipRect.height

} else { ... }
}

Obiekt

Graphics

Obiekt

Graphics

zawiera informacje (stan kontekstu graficznego – kolor,

czcionk

, obszar malowania) i metody potrzebne do malowania (np.

drawImage, drawString, drawRect, fillRect).

Ustawianie i pobieranie kontekstu, np.

getColor, getFont, setColor, setFont, setClip, getClipBounds.

Po zredukowanym malowaniu nale

y odtworzy

obszar malowania

komponentu jeszcze w metodzie

paintComponent

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 25

Rectangle oldClipBounds = g.getClipBounds();
Rectangle clipBounds = new Rectangle(...);
g.setClip(clipBounds);

...// Malowanie ...

g.setClip(oldClipBounds);

// Odtworzenie obszaru malowania

Powy

sze wynika z faktu,

e nie mamy pełnej kontroli nad obszarem

malowania w programie:

wiele kolejnych wywoła

repaint

e by

poł

czonych w jedno

wywołanie

paintComponent;

metoda

paintComponent

e by

wołana przez domy

lny system

malowania, bez jawnego wołania w aplikacji

repaint

; np. pierwsza

prezentacja GUI, odsłoni

cie okna komponentu przez zabranie

innego przesłaniaj

cego okna.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 26

10.3 Wzorce projektowe

Composite

Decorator

1) Wzorzec struktury

Composite

jest wzorcem słu

Ŝą

cym do reprezentacji

struktur drzewiastych typu

cało

ść

-cz

ęść

w taki sposób, aby sposób zarz

dzania struktur

nie zale

ał od

jej zło

ono

ci. Ten wzorzec jest implementowany w

obiektowych bibliotekach

AWT i Swing

do realizacji struktury „komponent – kontener” i do zarz

dzania jej

wizualizacj

Z punktu widzenia obiektu-klienta wzorzec

Composite

umo

liwia zarz

dzanie

cało

za pomoc

wywołania operacji dla

jednego obiektu – korzenia drzewa

Niepotrzebna jest mu wiedza o rozmiarze drzewa, poniewa

wywołanie

operacji (np. odmalowania kontenera) zostanie przekazane automatycznie do
wszystkich jego elementów.

Centralnym elementem wzorca jest

interfejs

Component

, który reprezentuje

dowolny obiekt w strukturze drzewiastej. Posiada on mo

liwo

ci dodawania i

usuwania swojego obiektu potomnego (oczywi

cie, tak

e typu

Component

)

oraz odwołania si

do wybranego potomka. Zawiera on tak

metod

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 27

operation()

, któr

nale

y wykona

na ka

dym w

ęź

le struktury.

Interfejs

Component

posiada dwie implementacje:

Leaf

oraz

Composite

Klasa

Leaf

reprezentuje obiekty, które nie posiadaj

potomków (czyli li

cie w

strukturze),

natomiast

Composite

jest dowolnym w

złem po

rednim.

Poniewa

dy w

zeł po

redni zarz

dza tak

e poddrzewem, którego jest

korzeniem,

dlatego

metoda

operation()

poza

wykonaniem

operacji

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 28

specyficznych dla ka

dego w

zła, wywołuje swoje odpowiedniki w obiektach

potomnych, w ten sposób propaguj

c wywołanie.

2) Wzorzec struktury

Decorator

Celem wzorca jest u

liwienie

dynamicznego

dodawania funkcjonalno

ci do

obiektu. Stwarza on

elastyczn

alternatyw

dla mechanizmu dziedziczenia

klas.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 29

Klient

wysyła komunikat do obiektu

Decorator

, który przekazuje go obiektowi

ConcreteComponent

i wykonuje

dodatkowe operacje

(„dekoracje”).

Component

jest wspólnym interfejsem

dla wszystkich klas, które mo

dekorowa

. Implementuj

go zarówno klasa

ConcreteComponent

, która jest

odpowiedzialna za podstawow

funkcjonalno

ść

oferowan

klientowi, jak i

dekoratory

dy dekorator

posiada referencj

(oznaczon

jako kompozycj

, aby

zaznaczy

obowi

zkowo

ść

i sił

tej relacji) do innego obiektu

Component

którym mo

e by

ponownie dekorator lub

ConcreteComponent

. Otrzymuj

Ŝą

danie wykonania okre

lonej operacji,

dekorator deleguje je

do swojego

„wewn

trznego” obiektu

Component

, a nast

pnie wykonuje

specyficzn

dla

siebie dodatkow

funkcjonalno

ść

Czyli dodanie do obiektu nowej funkcjonalno

polega na utworzeniu

dekoratora i przekazaniu mu tego obiektu.

Kiedy ka

dy dekorator (klasy

ConcreteDecoratorA

ConcreteDecoratorB

)

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 30

dodaje do dekorowanego obiektu tylko jedn

funkcj

, wówczas dekoruj

obiekt wielokrotnie uzyskujemy efekt osi

gni

cia

Ŝą

danej sumarycznej

funkcjonalno

ci.

Pod wzgl

dem typu udekorowany obiekt nie ró

ni si

od obiektu

nieudekorowanego (klient widzi go przez interfejs

Component

), dlatego

zastosowanie tego wzorca nie wymaga istotnych zmian w kodzie klienta.

Obiekt

ConcreteComponent

, aby mógł uczestniczy

w tym wzorcu, musi

definiowa

interfejs

Component

, którego alternatywn

implementacj

dekoratory.
Wa

ne jest te

, aby dekoratory odpowiednio delegowały swoje metody do

wewn

trznych obiektów typu

Component

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 31

10.4 W

tek rozdziału zdarze

1) "Event-dispatching thread"

Kod

obsługi zdarze

wykonywany jest zawsze w jednym w

tku, tzw.

tku rozdziału zdarze

event-dispatching thread

"). Dzi

ki temu

adna obsługa zdarzenia w programie nie mo

e si

rozpocz

ąć

zanim

nie zako

czy si

obsługa poprzedniego zdarzenia. Np. kod metody

actionPerformed

wykonuje si

w w

tku rozdziału zdarze

Równie

kod

malowania komponentów

na ekranie wykonuje si

w tym

unikalnym

tku rozdziału zdarze

. Czyli od

wie

anie komponentu nie

e si

odby

dopóki wykonywana jest obsługa zdarzenia wcze

niej

zainicjalizowana ni

nakaz od

wie

enia wygl

du komponentu GUI.

Zasady współpracy programu z GUI

Dla

apletu

nale

y konstruowa

GUI w metodzie

init

( )

Dla

aplikacji

bezpieczne jest stosowanie nast

puj

cego schematu:

public class MyApplication {

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 32

public static void main(String[] args) {
JFrame f = new JFrame(...);

...// Dodaj komponenty do ramki..

f.pack();

// Realizuj ramk

f.setVisible(true);

// Wy

wietl ramk

// Teraz nie konstruuj ju

adnych elementów GUI.

}

// Wszystkie operacje na GUI - np.

setText, getText

, itd.

// wykonywane s

podczas obsługi zdarze

, np.

actionPerformed().

...
}

Stosuj zasad

pojedynczego w

tku

"Po realizacji komponentu Swing-a ka

dy kod w programie, który zale

od stanu komponentu lub wpływa na zmian

stanu komponentu

powinien by

wykonywany w w

tku rozdziału zdarze

Realizacja komponentu

oznacza,

e jest on przygotowany do

namalowania go na ekranie.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 33

Realizacja głównego okna

nast

pi na skutek wywołania dla niego

jednej z metod:

setVisible(true),
show(),
pack().

Po realizacji okna jego

komponenty s

zrealizowane

dodajemy komponent

do zrealizowanego kontenera to

automatycznie nast

puje

realizacja tego komponentu

Pierwsza realizacja ramki zwykle polega na wywołaniu

pack

Nast

pnie ramka jest wy

wietlana wywołaniem

setVisible

(lub

show

Odst

pstwa od zasady jednego w

tku:

Pewne

metody w API

zabezpieczone

przed w

tkami – maj

wbudowan

synchronizacj

dost

pu.

GUI aplikacji

e by

skonstruowany, zrealizowany i wy

wietlony po

raz pierwszy w

głównym w

tku

Przypomnijmy poprzedni przykład:

public static void main(String[] args) {

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 34

JFrame f = new JFrame(...);

...// Dodaj komponenty do ramki ...

f.pack();
f.setVisible(true);

// Dalej nie definiuj wi

cej GUI .

}

W tym przykładzie GUI skonstruowano

w głównym w

tku

. Mo

liwe jest

bowiem skonstruowanie (ale nie wy

wietlenie) GUI w dowolnym

tku, je

li tylko nie ma w nim odwoła

do (lub modyfikacji) ju

"zrealizowanych" komponentów.
Teoretycznie wywołanie

setVisible

nie jest zabezpieczone przed

tkami

, gdy

komponenty zostały wła

nie zrealizowane wywołaniem

pack

. Jednak je

li program nie posiada jeszcze widocznego GUI, jest

mało prawdopodobne, aby nast

piło wywołanie

paint

zanim metoda

setVisible

powróci.

GUI apletu

e by

skonstruowany i wy

wietlony w

metodzie

init

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 35

Przegl

darki nie wołaj

paint

dla apletu zanim nie wykonaj

metody

init

start

. Dlatego bezpieczne jest skonstruowanie GUI w metodzie

apletu

init

, je

li tylko nie wywołuje si

w niej

show()

lub

setVisible(true)

dla obiektu apletu.

Metody klasy

JComponent

repaint

revalidate

- mog

wołane z

dego w

tku. Te metody przekazuj

swoje wywołania do kolejki

obsług dla w

tku rozdziału zdarze

Listy z obserwatorami zdarze

mog

modyfikowane przez ka

tek - mo

na wsz

dzie wywoła

metody

addListenerTypeListener

removeListenerTypeListener

– te operacje nie maj

wpływu na aktualnie

realizowany rozdział zdarze

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 36

2) Jak nale

y wykonywa

kod w

tku rozdziału zdarze

Operacje na GUI po jego inicjalizacji prowadzone s

przez w

tek

rozdziału zdarze

. Programy sterowane s

zdarzeniami pochodz

cymi

od widocznych komponentów takich jak przyciski lub operacje mysz

Jednak s

sytuacje, gdy program wykonuje operacje na GUI, które

nie s

inicjowane zdarzeniami. Oto przykłady takich sytuacji.

- Program wykonuje dłu

inicjalizacj

„na raty”

Taki program zwykle tworzy i pokazuje "zacz

tki" swojego GUI podczas

inicjalizacji, a potem prowadzi zmian

i modyfikacj

swojego GUI.

Uzupełniaj

ca inicjalizacja nie powinna mie

miejsca w w

tku rozdziału

zdarze

, gdy

blokowałaby przyjmowanie zdarze

i od

wie

anie ekranu

dla programu.

- Programy, których GUI musi by

zmodyfikowany w wyniku

niestandardowych zdarze

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 37

Np. metoda programu serwera mo

e zosta

wywołana przez nieznany

tek wykonywany na innej maszynie. Jednak w celu modyfikacji GUI

metoda ta powinna wywoła

kod wykonywany w w

tku rozdziału

zdarze

Asynchroniczne wywołania

metod w w

tku rozdziału zdarze

Klasa

SwingUtilities

posiada 2 metody przeznaczone

do współpracy

programu z w

tkiem rozdziału zdarze

invokeLater

Metoda spowoduje wykonanie zadanego kodu w w

tku rozdziału

zdarze

. Metoda nie czeka na wykonanie si

tego kodu lecz powraca

natychmiast.

invokeAndWait

Działa podobnie jak metoda

invokeLater

ale czeka na wykonanie si

zadanego kodu.

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 38

Deklaracja metody

invokeLater( )

public static void invokeLater(Runnable doRun)

Powoduje asynchroniczne wykonanie metody

doRun.run()

w w

tku

rozdziału

zdarze

wcze

niejszym

wykonaniu

wszystkich

oczekuj

cych w kolejce metod obsługi zdarze

Ta metoda

e by

wołana

z samego w

tku rozdziału zdarze

Za obsług

ewentualnych

wyj

tków

zgłaszanych podczas wykonania

zleconego zadania

odpowiada w

tek rozdziału zdarze

Przykład

. Wywołanie zadania obiektu

doHelloWorld

i wydruk komunikatu:

Runnable doHelloWorld = new Runnable() {

     public void run() {
         System.out.println("Hello World w " + Thread.currentThread());
     }

};
…
SwingUtilities.invokeLater(doHelloWorld);

// Wykonaj później

System.out.println("Ten komunikat moŜe pojawić się wcześniej niŜ górny.");

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 39

Deklaracja metody

invokeAndWait( )

public static void invokeAndWait(Runnable doRun)
throws InterruptedException, InvocationTargetException

Tak

e ta metoda powoduje asynchroniczne wykonanie metody

doRun.run()

w w

tku rozdziału zdarze

, po wcze

niejszym wykonaniu

wszystkich oczekuj

cych w kolejce metod obsługi zdarze

. Jednak

wołaj

ca metoda

zostaje zablokowana

w oczekiwaniu na wykonanie si

zleconego zadania.
Metody

invokeAndWait()

nie mo

wywoła

w w

tku rozdziału zdarze

Przykład.

Wywołanie metody

invokeAndWait()

z nowo tworzonego w

tku

w aplikacji w celu wypisania napisu w w

tku rozdziału zdarze

, a

nast

pnie po powrocie metody nast

puje wypisanie pochodz

ce z

nowego w

tku aplikacji.

final Runnable doHelloWorld = new Runnable() {
     public void run() {
         System.out.println("Hello World w " + Thread.currentThread());
     }
};

10. Swing – układanie i malowanie

W. Kasprzak: Programowanie zdarzeniowe

10 - 40

Thread appThread = new Thread() {
     public void run() {
         try {    SwingUtilities.invokeAndWait(doHelloWorld);
         }
         catch (Exception e) {    e.printStackTrace();
         }
         System.out.println("Koniec w " + Thread.currentThread());
     }
};
…
appThread.start();

li metoda

run()

wołanego obiektu implementuj

cego

Runnable

zgłasza wyj

tek nieobsługiwany przez w

tek rozdziału zdarze

to jest on

zamieniany na wyj

tek typu

InvocationTargetException

i przekazywany

do obsługi przez wołaj

cy w

tek.

Wyj

tek typu

InterruptedException

zgłaszany jest wtedy, gdy

oczekiwanie naszego w

tku na zako

czenie si

zleconego zadania

zostaje przerwane.