83

Elektronika Praktyczna 5/2005

M I N I P R O J E K T Y

Interfejs do programowania sterownika LOGO!

Wspólną cechą układów opisywanych w dziale „Miniprojekty” jest łatwość ich praktycznej realizacji. Zmontowanie
układu nie zabiera zwykle więcej niż dwa, trzy kwadranse, a można go uruchomić w ciągu kilkunastu minut.
Układy z „Miniprojektów” mogą być skomplikowane funkcjonalnie, lecz łatwe w montażu i uruchamianiu, gdyż ich
złożoność i inteligencja jest zawarta w układach scalonych. Wszystkie układy opisywane w tym dziale są wykony-
wane i baane w laboratorium AVT. Większość z nich znajduje się w ofercie kitów AVT, w wyodrębnionej serii „Mini-
projekty” o numeracji zaczynającej się od 1000.

Płytka o wymiarach 70 x 44 mm

Zasilanie z portu RS232

Pobór prądu 12 mA

Interfejs RS232<->LOGO!

PODSTAWOWE PARAMETRY

Schemat elektryczny interfejsu poka-

zano na

rys. 1. Jest to kopia rozwiązań

proponowanych m.in. przez Siemensa,
jedyną istotną modyfikacją jest zasto-
sowanie elementów przewlekanych za-
miast powierzchniowych, co w znacz-
nym stopniu ułatwi montaż urządzenia.

Dzięki zastosowaniu podwójne-

go transoptora U2, kanały: nadawczy
i odbiorczy komputera (jego interfejsu
RS232) są galwanicznie odizolowane
od obwodów elektrycznych sterownika
LOGO! Układ U1 konwertuje napięcia z
poziomów RS232 na TTL. Z interfejsu
RS232 współpracującego komputera jest
pobierane także zasilanie dla układu U1
(całkowity pobór prądu z RS232 nie
przekracza 12 mA). Dioda Zenera D2
zapewnia ograniczenie napięcia zasilają-
cego U1 do wartości ok. 5 V.

Pomiędzy transoptory a złącze JP1

LOGO! jest jednym z najbardziej

popularnych miniaturowych

sterowników logicznych. Program

działania można wpisywać

mu do pamięci ręcznie lub

z PC, ale do tego celu

konieczny jest specjalny (jak się

okazuje nie tak bardzo!) kabel

połączeniowy. Jego tanią, w

pełni kompatybilną z oryginałem

wersję prezentujemy w artykule.

Rekomendacje:

polecamy wszystkim

użytkownikom sterowników

LOGO!, którzy dotychczas nie

wyposażyli swoich pracowni w

kable połączeniowe oferowane

przez producenta.

WYKAZ ELEMENTÓW

Rezystory

R1, R4, R5: 10 kV

R2: 4,7 kV

R3: 2,2 kV

Kondensatory

C1, C2, C3, C4, C5: 10 mF/

25 V

Półprzewodniki

U1: ST232

U2: PC827

U3: CD4049B

D1: BAT83

D2: 5V1/500 mW

Inne

JP1: gold–pin 3x2

JP2: DB9/F

Rys. 1.

Rys. 2.

(do którego jest dołączany LOGO!) włą-
czono układy buforujące z inwersją (U3A
i U3B). Zastosowanie tych buforów uła-
twi stosowanie kabli połączeniowych,
dłuższych niż kilkanaście centymetrów.

Urządzenie zmontowany na płytce

drukowanej, której schemat montażowy
pokazano na

rys. 2.

AG

W ofercie handlowej AVT jest dostępna:

- [AVT-1412A] płytka drukowana

M I N I P R O J E K T Y

Elektronika Praktyczna 5/2005

84

Samotna (formalnie) osoba w wieku

30 lat uchodzi we współczesnym świe-
cie za wkraczającą w „dorosłe” życie,
standardem jest także zawieranie mał-
żeństw przez pary po coraz bardziej
po „trzydziestce”. Nieco inaczej jest w
elektronice – układy obecne na rynku
od kilku lat często są wycofywane z
produkcji jako przestarzałe (status matu-
re

, czyli dojrzałych, uzyskują często po

kilkunastu miesiącach funkcjonowania na
rynku), a produkowanych dotychczas kil-
kudziesięcioletnich „starców” można po-
liczyć na palcach jednej ręki (może zna
ktoś więcej?). Niewiele układów nowych
generacji żyje (czyli są nadal produkowa-
ne) tak długo jak mA723, timer NE555,
GAL16/20V8, TL06x/07x/08x, czy LF198.

Układ prezentowany w artykule

(SN76477 firmy Texas Instruments) nie
jest co prawda już produkowany (za
produkcję nie uznaję pakowania struk-
tur w obudowy, co cały czas czyni
amerykańska firma Radio Shack), ale o
jego niegdysiejszej ogromnej popularno-
ści świadczy dostępność (choć nie po-
wszechna) we współczesnych sklepach
elektronicznych, także w naszym kraju.
Jego możliwości są bardzo współczesne,
a chęć zabawy z dźwiękiem wśród elek-
troników nie maleje!

Schemat elektryczny syntezera poka-

zano na

rys. 1. Jest to typowa aplikacji

układu SN76477 pozwalająca na pro-

Analogowy syntezer dźwięku

Zalew techniki cyfrowej w

projektach prezentowanych na

naszych łamach jest zgodny

z trendami światowymi, ale

okazuje się, że możliwości

układów analogowych są równie

niewyczerpane jak cyfrowych.

Co więcej, uzyskiwane efekty

są co najmniej nie gorsze od

wytwarzanych cyfrowo, zwłaszcza

gdy dotyczy to syntezy

dźwięków.

Rekomendacje:

polecamy elektronikom

niebojącym się eksperymentów,

mającym „ducha” poszukiwaczy

(dźwiękowych) skarbów. Projekt

zainteresuje z pewnością także

fanów układów historycznych

– nasz bohater przekroczył

właśnie 30–tkę.

WYKAZ ELEMENTÓW

Rezystory

R1, R6, R7, R8, R19, R21: 1 MV

potencjometry montażowe
R2, R4, R5, R13, R17, R18: 2,7 kV

R3, R10, R14, R16, R23: 47 kV

R9: 22 kV

R11, R25: 100 kV

R12: 220 kV

R15: 10 V

R20, R22: 47 kV potencjometry

montażowe
R24: 100 V

R26: 1 MV

R27: 10 MV

Kondensatory

C1: 10 mF/16 V

C2: 150 pF
C3: 390 pF
C4: 1 nF
C5, C11, C15: 10 nF
C6, C7, C8, C13, C18: 100 nF
C9, C14, C19, C23: 470 nF
C10: 1 mF/16 V unipolarny

C12, C17, C24: 47 nF
C16, C22: 470 pF
C20: 10 mF/16 V unipolarny

C21: 100 pF
C25: 47 mF/16 V

Półprzewodniki

U1: SN76477
T1: 2N2222

Inne

Gl1: 40 V

Gn1: złącze DC
JP1, JP12, JP13, JP14, JP18, JP20,
JP22: gold–piny 4x2 z jumperami
JP2, JP3, JP4, JP5, JP6, JP7, JP8,
JP9, JP10, JP11, JP15, JP16, JP17,
JP19, JP21: gold–piny 1x3 z jum-
perami

Rys. 1.

wadzenie wszechstronnych prób z jego
wszystkimi wewnętrznymi blokami. Duża
liczba elementów regulacyjnych oraz zin-
tegrowany wzmacniacz mocy (T1) po-
zwalają na prowadzenie różnorodnych
eksperymentów, podczas których warto
skorzystać z dokumentacji umieszczonej
na CD–EP5/2005B – opisano w niej do-
kładnie poszczególne bloki układu. Ze
względu na eksperymentalny charakter
urządzenia, nie projektowano płytki spe-
cjalnej drukowanej – egzemplarz mode-
lowy zamontowano na płytce uniwersal-
nej. Podczas prób należy uważać, aby
napięcie zasilające syntezer mieściło się
w przedziale 7,5…9 V.

KK