Podręcznik kontroli emocji

Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Copyright (c) Jakub Woźniak 2007r.

www.jakubwozniak.pl

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 2

Spis treści

Wstęp

3

1. Jak powstają emocje?

4

2. Jak szybko i skutecznie wpływać na własny stan emocjonalny?

6

2.1 Submodalności

6

2.2 Wywoływanie pożądanych stanów emocjonalnych

7

3. Jak uzyskiwać szybki dostęp do pozytywnych stanów emocjonalnych w

każdej sytuacji?

10

3.1 Czym jest kotwica?

10

3.2 Jak świadomie tworzyć kotwice?

11

3.3 Kotwice suwakowe

11

4. Jak oczyszczać się ze złych wspomnień?

13

4.1 Zmiana historii osobistej

13

4.2 Odczulanie

14

4.3 Niszczyciel decyzji

15

4.4 Biały ekran

16

5. Jak sprawić, że emocje będą automatycznie zmieniały się na lepsze?

18

5.1 Łańcuch kotwic

18

5.2 Generalizacja łańcucha kotwic

20

Zakończenie

21

Bibliografia

22

Licencja Użytkownika

23

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 3

Wstęp

J

ak to możliwe, że niektórzy czują się dobrze bez

względu na to, co dzieje się dookoła nich? Mało tego

- czują się dobrze nawet wtedy, gdy mają poważne

problemy. I jak możliwe, że są tacy, którzy nie mają

większych problemów, a jednak czują się źle…? W

tej publikacji poznasz odpowiedzi na te pytania i

dowiesz się o tym, że Twój stan emocjonalny jest

całkowicie Twoim wytworem – niezależnym od

świata zewnętrznego.

Czym jest emocjonalna wolność? To taki stan Twojego umysłu, w którym sam

będziesz mógł wybrać, jak się czuć w danej sytuacji – bez względu na to, jaka to

sytuacja. Cała sztuka osiągania emocjonalnej wolności, to dawanie sobie nowych

wyborów – nowych sposobów reagowania emocjonalnego. Ten krótki podręcznik da Ci

praktyczne i konkretne narzędzia osiągania wolności emocjonalnej.

Po co osiągać emocjonalną wolność? Opłaca to się, ponieważ:

•

będziesz się lepiej czuł w sytuacjach, które do tej pory wywoływały w Tobie

niepokój, stres, lęk i inne negatywne doświadczenia emocjonalne;

•

każda chwila negatywnego stanu pogarsza Twoje zdrowie – przede wszystkim

Twoją odporność, ale również ogólne działanie Twojego organizmu, co staje się

przyczyną wielu chorób;

•

będziesz miał większy wybór swoich emocji, co pozwoli Ci lepiej osiągać swoje

cele – będziesz miał do nich więcej dróg;

•

nauczysz się, jak na zawołanie być kreatywnym, zrelaksowanym, odważnym itd.

•

nauczysz się motywować siebie do działania.

Zatem zaczynajmy…

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 4

1.

Jak powstają emocje?

B

ył piękny, słoneczny poranek. Adam wstał z łóżka, uchylił okno i wziął głęboki oddech.

Poczuł na twarzy chłodne, świeże powietrze. Z pobliskiego lasu dobiegał śpiew ptaków.

Zapowiadał się cudowny dzień. Nagle, gdy Adam chciał opuścić swój pokój, wdepnął w

coś mokrego. Z przerażeniem spojrzał na podłogę. Spod łóżka sączyła się czerwona

substancja… Serce zabiło mu szybciej. Uświadomił sobie bowiem, że od kilku dni nie

widział swojego ukochanego psa. Ptaki za oknem ucichły. Schylił się powoli i w

ciemnościach zobaczył…

Pojawiły się emocje? To dobrze. Właśnie chciałem Ci udowodnić, w jak prosty sposób

można wzbudzić emocje – w kimś lub w sobie.

Spokojnie. Historia skończyła się dobrze. Adam zobaczył tam rozlane wino po wczorajszej

imprezie. I zapomniał, że parę dni temu jego psa zabrała ciocia…

Powróćmy jednak do tematu emocji. Zastanów się – co sprawiło, że czytając powyższy

fragment, poczułeś dreszczyk emocji?

Zanim odpowiemy na to pytanie, proszę Cię, byś zamknął na chwilę oczy i w wyobraźni

wywołał obraz swojego najlepszego przyjaciela. Masz go? To dobrze. Tak więc widzisz w

wyobraźni obraz. Być może po raz pierwszy w życiu uświadomiłeś sobie, że możesz to

robić.

Teraz już znasz odpowiedź na pytanie, co takiego wywołało emocje podczas czytania

powyższego fragmentu opowiadania – to obrazy, które to opowiadanie tworzy w

wyobraźni.

Ale to nie wszystko. Zwróć uwagę na zwroty, takie jak: „Z pobliskiego lasu dobiegał

śpiew ptaków”. To zdanie nie tworzy tylko obrazu – tworzy też dźwięk.

Na dowód tego, że w Twojej głowie mogą również rozbrzmiewać dźwięki, przypomnij

sobie, jak brzmi Twoja ulubiona piosenka. Masz ją? Umiesz odtworzyć jej fragment w

głowie? Większość ludzi to potrafi. Tak – to właśnie dźwięk.

Idźmy zatem dalej i zwróćmy też uwagę na fragment: „poczuł chłodne, świeże

powietrze”. Te słowa z kolei tworzą w głowie odczucie. Aby nadać znaczenie słowu

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 5

„chłodne” musimy poczuć w wyobraźni choć odrobinę chłodu. Tak nasz umysł uzmysławia

sobie („uzmysławia” - to dobre słowo), o czym jest mowa.

Podsumujmy – uczucia są tworzone przez wewnętrzne: 1) obrazy, 2) dźwięki, 3)

odczucia.

Tak się składa, że człowiek dysponuje dwoma aspektami każdego ze zmysłów –

zewnętrznym (tym używanym na co dzień) i wewnętrznym (czyli tym używanym w

wyobraźni w celu przypominania sobie czegoś lub tworzenia nowych doświadczeń

zmysłowych).

To podstawa, dzięki której już niedługo będziesz umiał doskonale wpływać na swój stan

emocjonalny.

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 6

2.

Jak szybko i skutecznie wpływać na własny stan

emocjonalny?

2.1.

Submodalności

C

o to są submodalności? Wbrew pozornie trudnej nazwie, idea jest niezwykle prosta.

Aby uzmysłowić Ci, czym są tajemnicze submodalności,

proszę Cię, byś ponownie zamknął oczy i wyobraził sobie

swojego najlepszego przyjaciela. Masz już jego obraz? To

świetnie. Zauważ teraz ciekawą rzecz. Obraz, który

wywołałeś, posiada kilka istotnych cech, takich jak:

odległość od Ciebie, położenie (lewo, prawo, góra, dół),

wielkość, natężenie kolorów, jasność itd. To są właśnie

submodalności

–

w

tym

wypadku

wzrokowe.

Submodalności zatem to nic innego jak cechy

myślowych:

•

obrazów

•

dźwięków

•

odczuć

Oto lista wszystkich ważniejszych submodalności, które przydadzą Ci się w kontroli

własnego stanu emocjonalnego:

•

Submodalności wzrokowe:

asocjacja/ dysocjacja – to chyba najważniejsza submodalność; asocjacja

względem obrazu jest wtedy, gdy na przedstawianą na obrazie sytuację

patrzysz swoimi oczami i jesteś w swoim ciele; dysocjacja natomiast jest

wtedy, gdy na obrazie widzisz samego siebie i jesteś jakby oderwany od

swojego ciała;

wielkość obrazu

odległość obrazu

położenie obrazu (góra, dół, lewo, prawo)

jasność obrazu

ostrość (obraz może być wyraźny lub rozmazany)

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 7

natężenie kolorów (obraz może być kolorowy, pastelowy, wyblakły bądź

czarno-biały)

ruch (nieruchome zdjęcie/ film)

głębia (obraz może być dwu- lub trójwymiarowy)

•

Submodalności słuchowe:

głośność źródła dźwięku

położenie źródła dźwięku (w głowie, w brzuchu)

odległość źródła dźwięku

głos/ inny dźwięk

szybkość dźwięku (wolniej niż w rzeczywistości/ tak samo jak w

rzeczywistości/ szybciej niż w rzeczywistości)

zniekształcenia (stłumienie, echo itd.)

•

Submodalności czuciowe (tzw. kinestetyczne):

położenie odczucia (np. twarz, noga, ramię, brzuch)

rozległość odczucia

czas oddziaływania odczucia

wilgotność odczucia

temperatura odczucia

intensywność odczucia

To na razie tyle. Oczywiście submodalności jest więcej, ale na razie starczą nam te, które

wymieniłem.

Gdy Cię w przyszłości poproszę o wzmocnienie submodalności, będzie to oznaczało, byś

powiększył obrazy, rozjaśnił je, przybliżył, zasocjował się z nimi, dodał kolorów i ruch.

Jeśli chodzi o dźwięki – będzie to znaczyło, byś je pogłośnił, przybliżył ich źródła do siebie

i wyostrzył. Z kolei jeśli chodzi o odczucia – polecenie wzmocnienia submodalności będzie

oznaczało nadanie im większej intensywności, rozległości itd.

Jeśli natomiast poproszę Cię, byś osłabił submodalności, to będę chciał, byś zmniejszył

obrazy, pociemnił je, odsunął na bok, oddalił itd. Podobnie z resztą zmysłów.

U większości ludzi wzmacnianie submodalności zwiększa emocje związane z obrazem,

dźwiękiem i odczuciem cielesnym, a osłabianie submodalności z kolei zmniejsza emocje.

Jeśli u Ciebie jest inaczej – sprawdź to. Pobaw się teraz przez chwilę obrazami,

dźwiękami i odczuciami w Twojej wyobraźni i sprawdź, jak to działa na Ciebie.

2.2.

Wywoływanie pożądanych stanów emocjonalnych

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 8

T

eraz, gdy znasz już najważniejsze submodalności, z łatwością będziesz mógł wpływać

na swoje stany emocjonalne. Jak? Na pewno już się domyślasz…

Najpierw zastanów się, jak chcesz się czuć w tej chwili? Chcesz może czuć radość?

Euforię? A może kreatywność i energię? A może zdecydujesz się na poczucie

bezpieczeństwa? Pomyśl, jaki stan emocjonalny chcesz przywołać.

Kiedy masz już stan docelowy, zastanów się, kiedy po raz ostatni czułeś się właśnie tak,

jak chcesz się czuć teraz? Być może było to w trakcie Twoich ostatnich wakacji? A może

jeszcze wcześniej? Odnajdź w swoich wspomnieniach takie doświadczenie, w którym

czułeś się tak pozytywnie. Masz już? Ok.

Weź teraz obraz tego wspomnienia i wzmocnij jego submodalności. Zacznij od wielkości

obrazu – powiększ go najbardziej, jak umiesz. Być może zauważysz, jak zmieniają się

Twoje odczucia. Następnie dodaj więcej kolorów. Kiedy już to zrobiłeś, wejdź w ten obraz

i popatrz na tą sytuację swoimi oczami – tak, jakby działa się ona tu i teraz ponownie.

Rozjaśnij obraz i wpraw go w ruch. Masz już? To wspaniale.

Teraz zajmiemy się dźwiękami. Czy obrazowi towarzyszyły jakieś dźwięki? Na pewno tak.

Odnajdź je i wzmocnij ich submodalności. Pogłośnij je i przybliż ich źródła. Nadaj im

ostrości i wyrazistości.

Następnie przejdźmy do odczuć cielesnych. Przypomnij sobie, w jakiej pozycji było Twoje

ciało. Co wtedy czułeś? Wzmocnij te odczucia – niech rozprzestrzenią się po całym Twoim

ciele…

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 9

Gratuluję – jeśli wszystko poszło dobrze – właśnie wytworzyłeś w sobie stan

emocjonalny, który towarzyszył Ci w tamtym wspomnieniu. Masz nad sobą władzę.

Umiesz wywołać w sobie każdy stan, jaki tylko chcesz. Teraz wiesz już, jak to robić.

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 10

3.

Jak uzyskiwać szybki dostęp do pozytywnych stanów

emocjonalnych w każdej sytuacji?

3.1.

Czym jest kotwica?

U

waga! Wchodzimy teraz w coraz bardziej zaawansowane aspekty kontroli własnego

umysłu. W tym rozdziale dowiesz się, czym jest tzw. kotwica.

Kotwica to nic innego, jak podświadomie skojarzenie pomiędzy jakimś bodźcem a

stanem emocjonalnym. Pomyśl, ile razy zdarzyło Ci się iść ulicą i przez przypadek

usłyszeć jakąś znaną Ci melodię, która wywołała w Tobie emocje sprzed lat. Albo ile razy

zdarzyło Ci się, że oglądając zdjęcia z wakacji, powróciłeś myślami do tamtych chwil i

poczułeś się dokładnie tak, jak wtedy?

Tak właśnie działają kotwice. Kotwicą może być

wszystko – dotyk w określonym miejscu, dźwięk,

piosenka, czyjś głos, zdjęcie, film, a nawet czyjeś

spojrzenie, ton głosu, gest itp.

Kotwice potrafią odpalać potężne stany. Wiesz o

tym dobrze, jeśli byłeś kiedyś zakochany. Wtedy

na widok osoby, którą się kocha, na brzmienie jej

głosu lub nawet na jej imię silnie reagowałeś emocjonalnie – tworząc w sobie stan

zakochania.

Kotwice mogą być też negatywne. Na przykład u niektórych ludzi widok pająka wywołuje

silny lęk. Fobie są przykładami bardzo silnych, negatywnych kotwic, z których ludzie

czasem ciężko się wyzwalają.

Kotwice kierują się kilkoma regułami, które warto znać:

•

mogą być tworzone podświadomie lub świadomie – to nie ma wypływu na ich

trwałość

•

im bardziej charakterystyczny bodziec, tym większa szansa, że uda nam się

dobrze zakotwiczyć stan (jeśli kotwica jest mało charakterystyczna, wtedy

zakotwiczony stan może łatwo pomieszać się z innymi stanami)

•

im silniejszy stan wywołasz, tym silniejszy stan przywołasz po odpaleniu kotwicy

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 11

•

kotwica zakładana jest już po jednokrotnym działaniu bodźca – nie trzeba

powtarzać tego zabiegu wiele razy

•

nie da się nie zakładać kotwic – każdy człowiek robi to cały czas bez ustanku,

niektóre kotwice jednak są bardzo słabe, mają nałożone na siebie wiele różnych

stanów i dają szeroki ich wybór (np. Twój pokój – jak się w nim czujesz?

Najprawdopodobniej obojętnie – ale masz za to wybór tego, jak możesz się w nim

poczuć, czego nie można powiedzieć np. o gabinecie dentystycznym, gdzie

większość ludzi czuje się fatalnie i nic nie może z tym zrobić…)

•

większość kotwic powstaje poza świadomą uwagą człowieka.

3.2.

Jak świadomie tworzyć kotwice?

T

ak, kotwice można tworzyć świadomie. Co więcej – jest to bardzo proste.

1.

Zastanów się, jaki stan chcesz zakotwiczyć. Ciekawość? Stan zakochania? A może

odwagę lub poczucie bezpieczeństwa?

2.

Przywołaj w wyobraźni wspomnienie, w którym doświadczałeś tego stanu. Zobacz

dokładnie to, co wtedy widziałeś. Usłysz dźwięki, które Ci wtedy towarzyszyły.

Poczuj to, co czułeś wtedy.

3.

Wzmocnij submodalności wzrokowe, słuchowe i kinestetyczne. Wywołaj pełen

stan, który wybrałeś.

4.

Użyj bodźca, który ma być skojarzony ze stanem. Może to być np. dotyk palcem

wskazującym prawej ręki czubka nosa. Warto dobrze przemyśleć wybór bodźca.

Powinien być on charakterystyczny i unikalny – aby nie odpalać niepotrzebnie

kotwicy. Powinien on tez być dyskretny, byś mógł użyć kotwicy w dowolnym

miejscu i czasie. Bodźca użyj w momencie, gdy stan osiąga swój szczyt.

5.

Zmień stan, pomyśl o czymś innym, np. o budyniu czekoladowym lub szermierce.

6.

Odpal kotwicę i sprawdź, czy wybrany stan powraca. Jeśli tak, wszystko

wykonałeś poprawnie. Jeśli nie – powtórz procedurę, jednocześnie bardziej

wzmacniając submodalności.

3.3.

Kotwice suwakowe

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 12

I

nnym rodzajem kotwic są kotwice suwakowe. Są one bardzo mocne i solidne. Podczas,

gdy zwykłe kotwice mogą się „zużyć”, gdy zbyt często się ich używa, kotwice suwakowe o

wiele lepiej spełniają swoje zadanie i są trwalsze.

1.

Narysuj na ręce linię.

2.

Wybierz stan, który chcesz zakotwiczyć.

3.

Przypomnij sobie, kiedy byłeś w takim stanie. Znajdź obraz, dźwięk i odczucia

skojarzone z sytuacją, w której byłeś w pożądanym przez Ciebie stanie.

4.

Przyłóż palec na początku narysowanej linii.

5.

Zacznij wzmacniać submodalności – najpierw wzrokowe, i jednocześnie powoli

przesuwaj palec po linii.

6.

Gdy dojdziesz do końca linii, submodalności wzrokowe powinny osiągnąć swoje

maksimum.

7.

Oderwij teraz palec od linii i ponownie połóż go na początku linii.

8.

Teraz przypomnij sobie, co słyszałeś w tamtej sytuacji. Powiększaj submodalności

słuchowe jednocześnie przesuwając palec po linii – w tym samym kierunku, co

poprzednio.

9.

Gdy skończysz, tak samo postąp z submodalnościami kinestetycznymi.

10.

Zmień stan, pomyśl o czymś innym.

11.

Przesuń palec po linii i sprawdź, czy wybrany stan powraca. Jeżeli nie, powtórzy

procedurę raz jeszcze, tym razem jednak zrób, co w Twojej mocy, by wywołać

jeszcze lepszy stan.

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 13

4.

Jak oczyszczać się ze złych doświadczeń?

4.1.

Zmiana historii osobistej

W

brew temu, co się uważa, można zmieniać skutecznie swoje wspomnienia. Technika

zmiany historii osobistej będzie przydatna szczególnie tym, którym doskwierają

wspomnienia negatywnych doświadczeń życiowych.

Na czym ona polega? Na łączeniu dwóch przeciwstawnych kotwic. W ten sposób

dodajemy sobie nowych wyborów emocjonalnych, co sprawia, że negatywny stan nie jest

już przymusem, ale wyborem.

Oto, jak przedstawia się niniejsza procedura:

1.

Powróć w myślach do wspomnienia, które wywołuje w Tobie niemiłe odczucia.

2.

Zobacz w wyobraźni dokładnie to, co wtedy widziałeś. Usłysz i poczuj to

doświadczenie raz jeszcze.

3.

Zakotwicz je bodźcem nr 1.

4.

Zmień szybko stan, pomyśl o czymś innym.

5.

Odpal bodziec nr 1 i sprawdź, czy powracasz do tego negatywnego stanu. Jeśli

nie, powtórz poprzednie kroki, tym razem już w pełni wchodząc w ten stan.

6.

Popatrz na to doświadczenie z perspektywy – jakich zasobów Ci wtedy brakowało?

Opanowania? Kreatywności? Poczucia bezpieczeństwa?

7.

Przypomnij sobie doświadczenie, w którym miałeś dostęp do tych zasobów, które

wymieniłeś w poprzednim punkcie. Kiedy ostatnio czułeś się w taki sposób? Jak

zwykle – powiększ submodalności – wzrokowe, słuchowe i kinestetyczne. W pełni

przywołaj ten zasobny, pozytywny stan. Przyłóż się do tego punktu – najlepiej

będzie, jeżeli ten pozytywny stan będzie intensywniejszy od tego poprzedniego,

negatywnego.

8.

Zakotwicz go bodźcem nr 2.

9.

Zmień stan, pomyśl o czymś innym.

10.

Odpal kotwicę nr 2 i sprawdź, czy pozytywny stan powraca. Jeśli nie, powtórzy

poprzednie punkty.

11.

Pomyśl raz jeszcze o negatywnym wspomnieniu. Odpal kotwicę nr 1.

12.

Teraz, gdy już o nim myślisz, odpal jednocześnie kotwicę nr 2, ciągle trzymając

kotwicę nr 1.

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 14

13.

Puść kotwicę nr 1 i daj sobie chwilę na przejście do stanu numer 2.

14.

Puść kotwicę nr 2.

15.

Zmień stan i pomyśl o czymś innym.

16.

Ponownie pomyśl o negatywnym doświadczeniu. Nadal jest takie negatywne?

Jeżeli prawidłowo wykonasz tę procedurę, powinieneś poczuć zmianę sposobu myślenia o

negatywnym doświadczeniu z przeszłości. Poczujesz, że masz wybór. Możesz czuć złe

emocje, ale nie musisz. W ten sposób wydostajesz się w pułapki uczuć.

Można tę procedurę wykonywać również, jeśli chodzi o przyszłe zdarzenia. Jeżeli w

najbliższej przyszłości czeka Cię niemiłe doświadczenie, takie jak publiczne

przemówienie, obrona pracy, rozmowa kwalifikacyjna itp. – możesz je sobie wyobrazić i

założyć na nie kotwicę, by skrzyżować ją następnie z kotwicą pełną pozytywnych

zasobów, takich jak odwaga, spokój, opanowanie itd. To zaprogramuje Twój umysł na

odczuwanie pozytywnych emocji w przyszłości.

4.2.

Odczulanie

P

rostota tej techniki ma wielu fanów. Jest ona bowiem bajecznie prosta i każdy może ją

wykonać – nawet dziecko. Daje ona szybkie efekty jeśli chodzi o łagodzenie konsekwencji

negatywnych doświadczeń z przeszłości.

1.

Odnajdź negatywne wspomnienie z przeszłości, którego konsekwencje chcesz

załagodzić.

2.

Popatrz na tą sytuację z perspektywy – zobacz na obrazie swoją osobę. Jeżeli

emocje są zbyt silne, pomniejsz obraz, pozbaw go kolorów, oddal. Słowem – osłab

submodalności.

3.

Cofnij bieg wydarzeń do początku, zanim jeszcze poczułeś się źle. Musi to być

moment, w którym czułeś się jeszcze całkowicie dobrze i kiedy nie spodziewałeś

się jeszcze, co Cię czeka.

4.

Włącz film i oglądaj go w normalnym tempie. Niech akcja toczy się jednak bez

dźwięków. Zamiast nich wyobraź sobie, że słuchasz swojej ulubionej muzyki,

która ma na Ciebie kojący i relaksujący wpływ.

5.

Gdy dotrzesz do momentu po negatywnym doświadczeniu i znów czułeś się

bezpiecznie, zatrzymaj film.

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 15

6.

Przewiń go do początku najszybciej, jak tylko umiesz.

7.

Obejrzyj go w całości jeszcze 3 – 4 razy, aż stanie się on dla Ciebie kompletnie

nudny. Za każdym razem, gdy dojdziesz do końca, przewijaj go szybko do

początku.

8.

Gdy obejrzysz film po raz ostatni i przewiniesz go do początku – wejdź w swoje

własne ciało we wspomnieniu (zasocjuj się) i przekaż sam sobie nowe zasoby,

które zdobyłeś. Poczujesz, iż masz nowe możliwości.

4.3.

Niszczyciel decyzji

T

a technika również jest niezwykle prosta i dająca bardzo szybkie rezultaty w

pozbywaniu się negatywnych emocji.

Aby zrozumieć, czym jest ta technika, warto wyjaśnić pojęcie „linia czasu”. Linia czasu

jest wytworem ludzkiej podświadomości. Jest to linia, na której umieszczamy obrazy

swoich wspomnień w sposób chronologiczny. Dzięki niej wiemy, że studniówka była przed

maturą, a matura przed ogłoszeniem jej wyników.

Kiedyś, na Twojej linii czasu w przeszłości musiała zapaść decyzja, byś odczuwał to, co

odczuwasz w danej chwili. W którymś momencie Twój umysł powiedział: „Zamierzam

czuć się od teraz tak, a nie inaczej”, czego konsekwencje poznajesz w teraźniejszości.

Jeśli emocje te są dobre, to wszystko w porządku. Jeżeli jednak emocje te są złe –

możesz się z tym uporać za pomocą tej techniki.

1.

Stań na środku pokoju tak, byś miał za sobą parę metrów wolnej przestrzeni.

2.

Wyobraź sobie, że stoisz na linii, która przechodzi pod Twoimi stopami i rozciąga

się przed Ciebie oraz za Tobą. Linia z przodu oznacza przyszłość, linia z tyłu –

przeszłość.

3.

Obejrzyj się za siebie i na linii przeszłości zobacz punkt, w którym zapadła decyzja

o tym, jak czujesz się w danej chwili.

4.

Zrób krok wstecz i stań w tym punkcie.

5.

Teraz powiedz do siebie tak: „Wycofuję się z tej decyzji” i zrób jeszcze jeden krok

do tyłu.

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 16

6.

Jesteś teraz w czasie przed podjęciem tej decyzji. Sprawdź, co czujesz. Jeśli

negatywny stan emocjonalny nadal trwa – zrób jeszcze jeden krok wstecz.

Pamiętaj – każdy krok wstecz to czas umowny – może oznaczać sekundę, minutę

albo rok. To zależy od skali, jaką przyjmiesz na linii czasu.

7.

Zrób teraz krok w bok. Powiedz sobie: „Podejmuję teraz decyzję, że będę czuć się

inaczej (lepiej) w sytuacji, która dopiero nastąpi.”

8.

Idź do przodu, do teraźniejszości - niech negatywne doświadczenie dosłownie Cię

ominie.

Proste, prawda? Ta technika jest szczególnie dobra, jeśli chodzi o usuwanie poczucia

winy, ale działa również na inne emocje – szczególnie, jeśli pojawiły się one w skutek

jakiegoś konkretnego zdarzenia i wiemy dokładnie, co to było i kiedy.

4.4.

Biały ekran

T

echnika białego ekranu może być użyta w celu łagodzenia stresu przed wydarzeniami,

które dopiero mają się pojawić lub w celach diagnostycznych – daje ona odpowiedź na

pytanie: „Jakbym się poczuł, gdybym zrobił tak…”.

Oto i ona:

Przeszłość

Punkt

podjęcia

decyzji

1

2

3

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 17

1.

Zwizualizuj przed sobą swoją linię czasu. Będzie to linia oznaczająca przyszłość.

Niech zaczyna się pod Twoimi stopami i biegnie daleko przed Ciebie.

2.

W pewnej odległości od Ciebie utwórz w wyobraźni biały ekran. Umieść na nim

obraz wydarzeń, które dopiero mają nastąpić.

3.

Przejdź przez ekran. Zatrzymaj się za nim tak, byś miał go za sobą.

4.

Jak się teraz czujesz? W myśl zasady „Strach ma wielkie oczy”, najpewniej stres

już minął. Zazwyczaj okazuje się, że ludzie stresują się przyszłymi wydarzeniami

bardziej, niż są one tego warte.

5.

Wróć do teraźniejszości, ale obok linii czasu, omijając ekran.

Technika białego ekranu pozwala zatem poczuć się tak, jakby już było po danym

wydarzeniu, które dopiero ma nastąpić. Jest to technika szczególnie ciekawa, jeśli leczy

się kogoś z lęku przed śmiercią. W końcu śmierć jest doświadczeniem, które dopiero ma

nadejść i dla wielu wydaje się bardzo stresującym doznaniem.

Ekran z wydarzeniem, które

dopiero ma nadejść

Przyszłość

1

2

3

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 18

5.

Jak sprawić, że emocje będą automatycznie zmieniały się na

lepsze?

5.1.

Łańcuch kotwic

T

ak zwany łańcuch kotwic jest wspaniałą techniką, jeżeli zdarza Ci się poczuć złe emocje

nagle w ściśle określonych sytuacjach.

Dzięki tej technice można pozbyć się

ataków złości, nagłego stresu, nieśmiałości

itd. Co więcej – raz wykonana technika nie

wymaga dodatkowych interwencji w chwili

wystąpienia emocji.

1.

Narysuj na ręce 4 punkty w jednej

linii – tak, byś mógł dotknąć palcem

każdego z nich jednocześnie.

2.

Wybierz stan, którego chcesz się

pozbyć, np. stres, nieśmiałość, złość

itd.

3.

Przypomnij sobie ostatnią sytuację,

kiedy tego doświadczałeś. Wejdź w

ten stan dokładnie, ale nie za

dokładnie – wystarczy, że poczujesz tylko lekkie natężenie tej negatywnej emocji.

4.

Zakotwicz doświadczenie dotykiem w punkcie nr 1.

5.

Zmień stan, pomyśl o czymś innym.

6.

Odpal kotwicę nr 1 i sprawdź, czy negatywny stan powraca. Jeśli nie, powtórz

zakładanie kotwicy.

7.

Wybierz teraz stan, w którym chciałbyś być w podobnej sytuacji. Może to być stan

spokoju, opanowania. Przypomnij sobie sytuację, w której byłeś w takim stanie.

Powiększ obrazy, pogłośnij dźwięki – słowem – zwiększ submodalności. Poczuj ten

pozytywny stan całym sobą.

8.

Zakotwicz go w miejscy nr 4.

9.

Zmień stan, pomyśl o czymś innym.

10.

Odpal kotwicę nr 4 i sprawdź, czy pozytywny stan powraca. Jeśli nie – potwórz

zakładanie kotwicy nr 4.

UWAGA!

Zanim za pomocą łańcucha kotwic (lub

innej techniki) postanowisz „pozbyć”

się

niechcianego

uczucia,

odkryj

pozytywną

intencję

Twojej

podświadomości,

która

za

tym

uczuciem się kryje. Każde bowiem

uczucie,

choćby

nawet

najgorsze,

niesie ze sobą ważny przekaz – jest

jakby posłańcem. Póki jego wiadomość

nie zostanie poprawnie odczytana a

informacje te wykorzystane w celu

zmiany Twojego zachowania na inne,

niemiłe uczucie może się powtarzać

pomimo zastosowania technik.

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 19

11.

Pomyśl, przez jakie stany powinieneś zakotwiczyć w punktach 2 i 3, by płynnie

przejść od stanu negatywnego z punktu 1 do stanu pozytywnego z punktu 4.

12.

Dobrze, jeśli w punkcie 2 zakotwiczysz „łamacz stanów” – moment zaskoczenia,

wytrącenia z równowagi, silną ciekawość. Punkt drugi będzie bowiem niwelował

siłę kotwicy z punktu 1.

13.

Gdy w punktach 2, 3 oraz 4 masz już zakotwiczony zestaw pozytywnych stanów i

zasobów, zmień ponownie stan i pomyśl o czymś neutralnym.

14.

Teraz odpal kotwicę numer 1. Wejdź szybko w negatywny stan, który tam

zakotwiczyłeś. Przywołaj obrazy, dźwięki i odczucia towarzyszące Ci w sytuacji, w

której tak się czułeś.

15.

Odpal kotwicę 2. Poczekaj chwilę, po czym odpal jeszcze kotwicę 3.

16.

Puść kotwicę 1, nadal trzymaj kotwicę 2 i 3.

17.

Odpal kotwicę 4.

18.

Puść kotwicę 2.

19.

Puść kotwicę 3.

20.

Puść kotwicę 4.

Schemat uruchamiania kolejnych kotwic:

1

1-2

1-2-3

2-3-4

3-4

4

Technika ta instaluje w głowie automat, który na stan negatywny z kotwicy nr 1

powiedzie nas automatycznie do stanu z kotwicy nr 4.

Punkt 1

(negatywne

doświadczenie)

Punkt 2

Punkt 3

Punkt 4

(pozytywny

stan)

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 20

5.2.

Generalizacja łańcucha kotwic

Ł

ańcuch kotwic, który poznałeś w poprzednim rozdziale, możesz ulepszyć, by był jeszcze

skuteczniejszy. Oto, co możesz zrobić:

•

Gdy kotwiczysz stan negatywny w punkcie nr 1, przywołaj obrazy, dźwięki i

odczucia, by w pełni wejść w ten stan. Zanim jednak zakotwiczysz ten stan,

wyczyść obrazy i wycisz wszystkie dźwięki. Niech zostanie samo negatywne

odczucie – bez połączenia z obrazami i dźwiękami. To gwarantuje, że ilekroć je

odczujesz, przejdziesz po łańcuchu kotwic – bez względu na to, co widzisz i

słyszysz.

•

Po wykonaniu techniki, powiedz sobie: „Ilekroć poczuję stan zakotwiczony w

punkcie 1, przejdę automatycznie po łańcuchu kotwic wprost do stanu

zakotwiczonego w punkcie 4.”

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 21

Zakończenie

M

am nadzieję, że ten krótki poradnik szybko i

skutecznie poprawi Twoje życie emocjonalne.

Pamiętaj jednak, że do osiągnięcia celu, nie

wystarczy jedynie wiedzieć, czego się chce.

Trzeba też wiedzieć, jak to osiągnąć (co daje Ci

ten poradnik) oraz… dać sobie szansę. Jeśli

nigdy nie wykonasz technik, które tu opisałem –

nigdy nie przekonasz się o tym, jak skuteczne

one są! Dlatego zacznij działać już teraz i zmień swoje życie na lepsze. Teraz bowiem

tworzysz swoją przyszłość. Jutro nie istnieje.

śyczę powodzenia!

Jakub Woźniak

Master Practitioner In the art of NLP

PS.

Wszelkie pytania proszę kierować pod adres: [e-mail].

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 22

Bibliografia

1.

„Wprowadzenie do programowania neurolingwistycznego” – O’Connor, Seymour –

ZYSK i S-KA.

2.

„NLP – Studium Struktury Subiektywnych Doświadczeń – Dilts, Bandler, Grinder,

DeLozier – One Press.

3.

„NLP w ćwiczeniach” – Susanne Haag – Ravi.

4.

„W niewoli uczuć” – Cameron-Bandler, Lebeau – GWP.

5.

Zdjęcia pochodzą z serwisów internetowych: morguefile.com, amgmedia.com,

aarinfreephoto.com.

Podręcznik kontroli emocji: Jak osiągnąć emocjonalną wolność

Strona 23

Licencja Użytkownika

N

iniejsza publikacja elektroniczna (e-book) jest autorstwa Jakuba Woźniaka

(

www.jakubwozniak.pl

) i chroniona jest prawami autorskimi.

Nie można dokonywać zmian w niniejszej publikacji bez zgody i wiedzy autora. Można ją

za to dowolnie rozpowszechniać w dowolnej formie.