Technika drabinkowa
Dr hab. inż. J. Stobiecka
LADDERING
Model łańcucha środków-celów -
- podstawy teoretyczne
Drabinowanie (laddering) jest metodą badań
konsumentów opartą na koncepcji środków i celów
(means-ends theory).
Model teoretyczny łańcucha środków - celów wiąże
wartości indywidualne konsumentów z ich zachowaniem.
W modelu tym środkami (means) są te obiekty (produkty)
lub czynności, w które ludzie się angażują (np.
studiowanie, uprawianie jakiejś dyscypliny sportu).
Celami (ends) są konsekwencje, a na wyższym poziomie
abstrakcji -
wartości osobiste, takie jak wrażenie na
innych, szczęście, bezpieczeństwo czy sukces.
Założenia
dotyczące zachowań konsumentów
wartości indywidualne, zarówno instrumentalne, jak i
autoteliczne odgrywają ważną rolę w kształtowaniu się
preferencji konsumentów,
ludzie mają do czynienia z ogromną różnorodnością
produktów, potencjalnie będących źródłem osiągnięcia
(bezpośrednio lub pośrednio - przez poziom konsekwencji)
tych wartości, grupują więc je w zbiory lub klasy, tak aby
redukować złożoność wyboru,
wszystkie działania konsumentów (lub ich zaniechanie) mają
swoje konsekwencje (co wcale nie znaczy, że te same
poczynania różnych konsumentów w podobnych sytuacjach
muszą przynosić te same konsekwencje),
konsumenci uczą się kojarzyć poszczególne konsekwencje
z poszczególnymi czynnościami (działaniami).
Atrybuty
Atrybuty są opisowymi charakterystykami
obiektów o charakterze dwubiegunowym
(ładny-brzydki) i stanowią przedmiot percepcji
konsumenta.
Dzieli się je na atrybuty konkretne - fizyczne
cechy produktu, np. smak, zapach, kolor, cena
itp. oraz na atrybuty abstrakcyjne, (np.
komunikatywność czy odpowiedzialność
stosowane w odniesieniu do ludzi lub komfort
czy wygląd używane przy charakterystyce do
rzeczy.
Konsekwencje
Znajdują się one na wyższym poziomie abstrakcji
.
Konsekwencje można zdefiniować jako każdy rezultat pośredni
lub bezpośredni zachowania się konsumenta
.
Mogą być one z natury swojej funkcjonalne (bezpośrednie), np.
fizjologiczne (zaspokojenie głodu) oraz psychospołeczne
(pośrednie), np. psychologiczne (poczucie własnej godności)
lub socjologiczne (awans społeczny).
Konsumenci wybierają te obiekty, które niosą pożądane
konsekwencje i minimalizują niepożądane. Pozytywne lub
negatywne znaczenie nadają konsekwencjom wartości
indywidualne, a wybór między alternatywnymi produktami
poprzedzony jest aktem percepcji, mającym na celu określenie
produktów o atrybutach wiodących ku pożądanym
konsekwencjom.
Wartości indywidualne
Wartości indywidualne (osobiste) znajdują się na najwyższym
poziomie abstrakcji. Autorzy metody za M. Rokeachem uznają je za
trwałe przekonania o sposobach postępowania lub ostatecznych
celach życiowych preferowanych osobiście lub społecznie względem
przeciwnych do nich sposobów postępowania i celów.
Zgodnie z tą koncepcją stosunkowo niewielka liczba wartości
końcowych (ostatecznych) i instrumentalnych pełni nadrzędną rolę
wobec dużej liczby postaw i zachowań.
Wartości końcowe w tej koncepcji oznaczają pewne ostateczne stany
egzystencji ludzkiej, takie jak mądrość, pokój na świecie lub zbawienie,
instrumentalne zaś dotyczą własnych cech warunkujących pozytywne
funkcjonowanie społeczne w aspekcie moralnym (np. ambitny,
uprzejmy, pomocny) lub związanych z akceptacją własnej osoby (np.
niezależny, logiczny, o szerokich horyzontach, pogodny).
Wartości indywidualne reprezentując stany końcowe ważne dla
jednostki, w pewnym sensie stanowią osobistą interpretację faktów i
sytuacji związanych z konsumpcją produktu dokonywaną przez
jednostkę.
Sytuacja użycia produktu
W modelu teoretycznym środków i celów wartości
indywidualne konsumentów nadają odpowiednią ważność
konsekwencjom w kontekście odpowiedniej sytuacji
użycia produktu.
Istotne konsekwencje, w aspekcie tego kontekstu
sytuacyjnego, są podstawą funkcjonalnego
wyodrębnienia grupy produktów, najlepiej gwarantujących
wystąpienie tych pożądanych konsekwencji.
Produkty wybierane są ze względu na posiadane atrybuty
świadczące o zdolności tych produktów do przynoszenia
pożądanych skutków i eliminowania niepożądanych w
danych okolicznościach.
Konsumenci uczą się odróżniać produkty, których by nie
użyli, od tych, które użyć by chcieli, jak też decydować, w
jakich okolicznościach może to mieć miejsce.
Idea technik łańcuchowych
Skala wartości Rokeacha
wartości ostateczne
BEZPIECZEŃSTWO NARODOWE
(zabezpieczenie przed napaścią )
BEZPIECZEŃSTWO RODZINY
(troska o najbliższych)
DOJRZAŁA MIŁOŚĆ ( bliskość
seksualna i duchowa)
DOSTATNIE ŻYCIE (dobrobyt)
MĄDROŚĆ ( dojrzałe rozumienie
życia)
POCZUCIE DOKONANIA (wniesienie
trwałego wkładu)
POCZUCIE WŁASNEJ GODNOŚCI
(samopoważanie)
POKÓJ NA ŚWIECIE (świat wolny od
wojny i konfliktu)
PRAWDZIWA PRZYJAŹŃ (bliskie
koleżeństwo)
PRZYJEMNOŚCI (miłe uczucie, brak
nadmiernego pośpiechu)
RÓWNOWAGA WEWNĘTRZNA
(brak konfliktów wewnętrznych)
RÓWNOŚĆ ( braterstwo, jednakowe
szanse dla wszystkich)
SZCZĘŚCIE (radość, zadowolenie)
ŚWIAT PIĘKNA (piękno natury,
sztuki)
UZNANIE SPOŁECZNE (poważanie,
podziw)
WOLNOŚĆ (niezależność osobista,
wolność wyboru)
ZBAWIENIE
(zbawienie duszy, życie
wieczne)
ŻYCIE PEŁNE WRAŻEŃ
(podniecające, aktywne)
Skala wartości Rokeacha
wartości instrumentalne
AMBITNY
(pracowity, z inspiracją)
CZYSTY ( zadbany, schludny )
INTELEKTUALISTA (inteligentny,
myślący)
KOCHAJĄCY (czuły, delikatny)
LOGICZNY (konsekwentny,
rozumny)
NIEZALEŻNY (nie
podporządkowany nikomu,
samodzielny)
OBDARZONY WYOBRAŻNIĄ
(śmiały, twórczy)
ODPOWIEDZIALNY (niezawodny,
rzetelny)
ODWAŻNY (broniący swoich
przekonań)
OPANOWANY
(powściągliwy,
zrównoważony)
O SZEROKICH HORYZONTACH
(otwartym umyśle)
POGODNY
(wesoły, niefrasobliwy)
POMOCNY
(pomagający, niosący pomoc)
POSŁUSZNY (wypełniający polecania,
pełen szacunku)
UCZCIWY (niezdolny do oszustwa,
szczery, prawdomówny)
UPRZEJMY
(życzliwy, grzeczny wobec
innych)
UZDOLNIONY
(o dużych umiejętnościach)
WYBACZAJĄCY (gotowy do wybaczania
innym)
Model teoretyczny łańcucha środków - celów
Ujawnianie kategorii poznawczych
metodą drabinkowania
Drabinkowanie rozpoczyna się od wywiadu
kierowanego, w którym ujawniane są istotne dla
decydenta powiązania między atrybutami obiektów,
konsekwencjami i wartościami indywidualnymi.
W pierwszym etapie wywiadu skłania się
respondentów do wskazania ważnych dla nich
dychotomicznych cech produktów.
Autorzy metody zalecają stosowanie następujących
trzech sposobów ich odkrywania:
sortowanie triad Kelly'ego,
ujawnienie układu preferencji ocenianych obiektów,
różnice wynikające z kontekstu sytuacyjnego.
Sortowanie triad Kelly' ego
Respondentowi zostają przedstawione
zestawy rzeczywistych produktów z tej samej
klasy, każdy zestaw składa się z trzech
elementów.
Dla każdej trójki osoba badana jest proszona o
wskazanie cechy, ze względu na którą dwa
produkty są podobne do siebie i różnią się od
trzeciego oraz preferowanego bieguna cechy
(np. samochód: sportowy - niesportowy).
Ujawnienie układu preferencji
ocenianych obiektów
Respondent porządkuje produkty (marki)
w ciąg charakteryzujący jego
preferencje, a następnie wskazuje
cechę, ze względu na którą pierwszy w
kolejności produkt woli od drugiego,
drugi od trzeciego itd.
Różnice wynikające z kontekstu
sytuacyjnego
W wielu wypadkach respondentowi trzeba
zasugerować sytuację, w której staje się on
konsumentem produktu. Ludzie nie używają
żadnych rzeczy w ogólności: robią to zawsze
w jakichś szczególnych okolicznościach,
które sprawiają, że produkty w naturalny
sposób różnicują się pod względem pewnych
cech (często trudnych do wskazania a priori).
Sposoby prowadzenia wywiadu
wywiad "miękki" - respondent wypowiada się swobodnie,
jego wypowiedź jest kierowana w minimalnym stopniu;
podejście miękkie jest zbliżone do rozmowy naturalnej,
bardziej rzeczywistej, ale sprawia więcej problemów
metodologicznych na etapie analizy i interpretacji wyników niż
podejście twarde, jest bardziej podatne na zniekształcenia,
niedomówienia i wieloznaczności;
wywiad "twardy” - respondent jest zmuszany do
wypowiadania się o produkcie w aspekcie wskazanych po
kolei atrybutów i dawania odpowiedzi odzwierciedlającej
przechodzenie na coraz wyższe poziomy abstrakcji;
wypowiedzi łatwiej jest odnieść do teorii środków i celów, lecz
ceną jaką badacz płaci za to udogodnienie jest sztuczny,
"eksperymentalny" charakter rozmowy, wynikający z ciągłego
zadawania tego samego pytania (chociaż w różnych
wariantach) o ważność wcześniej wymienianych kategorii.
Analiza i interpretacja wyników
1.
Transformacja wszystkich odpowiedzi na kategorie
stanowiące elementy poszczególnych poziomów
abstrakcji: poziomu atrybutów, poziomu konsekwencji i
poziomu wartości oraz przypisanie kolejnym kategoriom
indeksów używanych później do ich identyfikacji i
zliczania częstości wystąpień w drabinach, czyli
ścieżkach od pojedynczego atrybutu do pojedynczej
wartości uzyskanych w toku wywiadu od jednej osoby
2.
Utworzenie zbiorczej tabeli wyników
3.
Opracowanie tzw. macierzy implikacji -
pokazującej, ile
razy każdy element wchodzi w relacje (bezpośrednie i
pośrednie z każdym innym składnikiem: relacją jest
współwystępowanie danych elementów w jednej
drabinie.
4.
Budowa hierarchicznej mapy wartości (HVM) i jej
analiza
Przykład - krok pierwszy
Podział odpowiedzi na kategorie i ich kodowanie
Źródło: [Domurat 2002]
Przykład – krok drugi
Utworzenie zbiorczej tabeli wyników (ZTW)
Źródło: [Domurat 2002]
Przykład – krok trzeci
Budowa tzw. macierzy implikacji (MI)
Źródło: [Domurat 2002]
Przykład – krok czwarty
Budowa hierarchicznej mapy wartości (HVM)
Źródło: [Domurat 2002]
Dziedziny zastosowań metody Laddering
T. Reynolds i J. Gutman [1988] wymieniają
następujące dziedziny zastosowania
metody środków – celów:
segmentacja rynku
(wybór wartości, wokół których
następuje skupienie się respondentów),
ocena sukcesu marki/produktu
(etap podejmowania
początkowych decyzji dotyczących marek i produktów),
ocena jakości akcji reklamowych
(na jakim poziomie
abstrakcji konsumenci odbierają produkt).
Wątpliwości wobec metody
Etap zbierania danych (przeprowadzania wywiadu)
Którą technikę wydobywania informacji
stosować, „twardą” czy „miękką”?
Czy respondenci nie są zmuszani do
fantazjowania, jeżeli badacz podejmuje próbę
wymuszania odpowiedzi?
Jak kategoryzować wypowiedzi, skoro
uczestnicy nie przechodzą jednoznacznie do
kolejnych poziomów abstrakcji?
Wątpliwości wobec metody
Etap kodowania treści wywiadów
Jak szczegółowo należy traktować poszczególne
kategorie? -
Kategorie szerokie nie pozwalają na
dokładne poznanie atrybutów, konsekwencji i wartości
decydentów. Sprawiają, że wnioski z badań są
ogólnikowe i powszechnie znane.
Które fragmenty wypowiedzi różnych badanych znaczą to
samo lub są bliskoznaczne i można je zawrzeć w obrębie
jednej kategorii, a w którym momencie należy tworzyć
odrębną kategorię? - Duża liczba kategorii powoduje
występowanie licznych słabych powiązań.
Jak określić właściwy poziom abstrakcji? Czy dane
pojęcie jest atrybutem, konsekwencją czy wartością?
Wątpliwości wobec metody
Etap analizy danych
Co zrobić, gdy następuje redundancja relacji
pomiędzy kategoriami w obrębie drabin
otrzymanych od tego samego badanego, jak ją
ocenić?
Jakie kryteria przyjąć przy podejmowaniu
decyzji co do poziomu odcinania relacji mniej
ważnych?
Czy odwoływanie się do rozsądku badacza jest
metodologicznie poprawne?
Wątpliwości wobec metody
Uwagi metodologiczne
Co właściwie wiadomo o sposobie przetwarzania
informacji przez człowieka?
Czy w ogóle zachodzi hierarchia procesów
poznawczych w wymiarze konkretność-
abstrakcyjność?
Czy w ramach tej hierarchii przetwarzanie informacji
przez człowieka ma miejsce "z dołu do góry" czy w
kierunku odwrotnym?
Czy wartości (jako cele) stanowią przyczynę
dokonywanych wyborów?
Czy też produkty o określonych atrybutach (jako
środki) przyczyniają się do osiągnięcia wartości
(celów)?
Czym właściwie są uzyskiwane
"wartości„?
Czy są one faktycznie istotnym
poznawczym źródłem motywacji
kierujących w konkretnych wyborach?
Czy też stanowią one jedynie
racjonalizację lub podsumowanie
wcześniejszych decyzji i zachowań dla
nadania im większej wagi ideowej?
Kiedy metodę LADDERING
stosować, a kiedy nie?
Na pewno można ją stosować,
jeśli poszukujemy nowych treści i inspiracji,
ostrożność trzeba zachować
przy rozwiązywaniu problemów teoretycznych.
Hierarchia
potrzeb Maslowa
Według Maslowa, potrzeby z
niższego poziomu hierarchii
odgrywają dominującą rolę w
motywacji
człowieka tak długo,
jak
pozostają niezaspokojone.
Centrum teorii Maslowa stanowi potrzeba każdej jednostki,
by rozwijać i urzeczywistniać swój największy potencjał.
Do
jej
szczytu
dochodzą
ludzie,
którzy
są
syci, bezpieczni, kochający, pewni siebie, myślący i twórczy.