Diagnostyka molekularna w medycynie
Wydział Lekarski II rok
Osoba prowadząca: Dr n.biol. Anna Wawrocka
Diagnostyka molekularna chorób genetycznych
Zmiany materiału genetycznego są submikroskopowe, dostępne do badania jedynie metodami biologii
molekularnej.
Są to głównie choroby jednogenowe, ale również wieloczynnikowe i nowotworowe.
Molekularne badania diagnostyczne pozwalają na szybką weryfikację rozpoznania klinicznego i
stanowią nowoczesną metodę diagnostyki wielu chorób uwarunkowanych genetycznie.
Izolacja DNA
- pełna krew obwodowa (limfocyty)
- komórki płynu owodniowego (AFC)
- komórki kosmówki (CVS)
- hodowle fibroblastów
- komórki epitelialne
- cebulki włosów
- plamy krwi, nasienia
- fragmenty tkanek
- szpik kostny
Metody izolacji DNA:
1. Izolacja DNA z zastosowaniem fenolu i chloroformu celem odbiałczenia preparatów
2. Izolacja DNA przebiegająca przez wysolenie białek z lizatów komórek
3. Izolacja DNA poprzez związanie z nośnikiem, odmycie zanieczyszczeń i uwolnienie DNA
Izolacja DNA z krwi obwodowej – metodą wysalania białek
Etapy:
1. Liza komórek bezjądrzastych
2. Liza leukocytów
3. Odbiałczanie
4. Wytrącanie DNA alkoholem
Hybrydyzacja (renaturacja) –
Tworzenie podwójnej helisy między komplementarnymi niciami DNA lub RNA pochodzącymi z różnych
źródeł. Oddziaływanie badanego fragmentu DNA i sondy molekularnej prowadzi do utworzenia hybrydu
(dupleksu) o dwuniciowej strukturze.
Metody hybrydyzacji molekularnej:
-Southern Blotting,
-DNA fingerprinting,
-Northern blotting,
-In situ hybridization (FISH).
Sondą molekularną mogą być:
-syntetyczne oligomery
-syntetyczne bądź naturalne geny lub ich fragmenty
-cDNA
-fragmenty chromosomów
-całe genomy bakteryjne
Sonda molekularna musi być zdenaturowana (jednoniciowa). Łączenie sondy molekularnej z docelowym
fragmentem kwasu nukleinowego zachodzi zgodnie z komplementarnością zasad.
Sonda jest wyznakowana radioaktywnie lub nieradioaktywnie np. fluorescencyjnie.
Hybrydyzacja typu Southern (ang. Southern blot hybridization) –
Stosowana najczęściej, dotyczy hybrydyzacji DNA-DNA. Ma na celu wyszukanie sekwencji DNA spośród
mieszaniny fragmentów otrzymanych po trawieniu enzymami restrykcyjnymi.
Stosując hybrydyzację typu Southern można wykryć:
- rearanżacje genowe np. delecje albo insercje, większe od 50-100 pz (Dystrofia mięśniowa Duchenne’a)
-mutacje punktowe, które tworzą nowe lub zmieniają dotychczasowe miejsce restrykcyjne dla enzymu,
stosowanego do trawienia DNA
Hybrydyzacja typu Northern Blot (ang. Northern blot hybridization) – dotyczy hybrydyzacji RNA pacjenta
z sondą molekularną. Stosowana w celu badania ekspresji genów.
DNA Fingerprinting
W metodzie tej wykorzystuje się obecność w genomie polimorficznych sekwencji powtórzonych VNTR
(variable number of tandem repeats) – zmienna liczba tandemowych powtórzeń. W wyniku hybrydyzacji VNTR
z sondami molekularnymi rozpoznającymi jednocześnie kilkanaście loci otrzymuje się dla każdego osobnika
charakterystyczny obraz fragmentów DNA tzw. fingerprint, odcisk genetyczny
Zastosowanie:
-ustalanie ojcostwa
-badania medyczno-sądowe
PCR- (ang.polymerase chain reaction) reakcja łańcuchowa polimerazy
Metoda PCR przyspieszyła uzyskiwanie wyników w pracach nad poznaniem struktury i funkcji genów.
Kary Mullis zastosował termostabilną polimerazę w reakcji łańcuchowej polimerazy, w 1987r.
Nagroda Nobla z chemii w 1993r.
Reakcja ta odzwierciedla naturalny proces replikacji i umożliwia w warunkach in vitro szybkie
powielenie wybranych odcinków DNA lub RNA (przepisanego na cDNA przy użyciu reakcji odwrotnej
transkrypcji).
Badana sekwencja DNA jest powielana przy użyciu pary oligonukleotydowych starterów, z których
każdy jest komplementarny do jednego końca sekwencji docelowej DNA. Startery te są wydłużane w
kierunku przeciwnym, za pomocą termostabilnej polimerazy DNA
W cyklu który obejmuje trzy podstawowe etapy:
- denaturacja dwuniciowej matrycy – 90-95°C,
- wiązanie starterów do jednoniciowej matrycy 50-65°C,
- synteza nici komplementarnej 68-72°C
Wizualizacja produktów PCR następuje poprzez rozdział elektroforetyczny. Cząsteczki DNA
umieszczone w żelu migrują w polu elektrycznym od ujemnie do dodatnio naładowanej elektrody, a ich
szybkość zależy od wielkości cząsteczki – im mniejsze tym szybciej będą się przesuwały w żelu.
Wybarwione bromkiem etydyny (mutagen interkalujący DNA) są widoczne po naświetleniu światłem
UV.
PCR-RFLP (ang. restriction fragments length polymorphism)
Analiza polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych. Polega ona na amplifikacji fragmentu DNA, w
obrębie którego występuje marker RFLP (fragment DNA zawierający miejsce restrykcyjne), a następnie jego
trawieniu odpowiednim enzymem restrykcyjnym.
Zastosowanie:
- identyfikacja mutacji punktowych w obrębie miejsca rozpoznawanego przez enzym restrykcyjny
Przykład: fenyloketonuria, anemia sierpowata, hemofilia
Multipleks PCR
jednorazowo można amplifikować
ok.10 markerów
można badać DNA zmieszany
i zdegradowany
Zastosowanie: duże mutacje genowe: delecje, duplikacje, insercje
Hybrydyzacja ASO (ang. allele specific oligonucleotide)
polega na hybrydyzacji z sondą specyficzną
dla produktu PCR
sonda rozpoznaje allel dziki (prawidłowy) lub zmutowany
Zastosowanie:
wykrywanie mutacji punktowych, które nie zmieniają miejsc restrykcyjnych
Przykład: głuchota wrodzona, mukowiscydoza
MSP-PCR - PCR specyficzny dla metylacji (ang.methylation specific PCR)
Do wykrywania metylacji CpG w genomowym DNA
Dwusiarczyn sodu przekształca niemetylowaną cytozynę na uracyl
W celu uwidocznienia efektu metylacji, DNA modyfikuje się kwaśnym siarczynem sodowym
Porównanie próbki DNA poddanej działaniu dwusiarczynu i próbki normalnej ujawnia metylację
cytozyny
PCR prowadzi się z dwoma zestawami starterów, specyficznymi dla kopii metylowanej i
niemetylowanej.
Przykłady: Zespół Pradera - Williego (PWS), Zespół Angelmana (AS)
U podstaw patogentycznych PWS znajduje się regulacja ekspresji genów nazywana
rodzicielskim piętnem
genomowym. PWS spowodowany jest brakiem aktywności genów w regionie chromosomu 15 pochodzącym od
ojca, które ulegają piętnowaniu (są nieaktywne) na chromosomie 15 pochodzącym od matki. Zmiany w DNA w
tym samym cytogenetycznie regionie, ale pochodzące od matki odpowiedzialne są za zespół Angelmana.
Wynik badania molekularnego dla pacjentów z zespołem PWS i AS:
Kontrola- obecność kopii matczynej i ojcowskiej
PWS - obecny tylko fragment pochodzący z kopii matczynej
AS - obecny tylko fragment pochodzący z kopii ojcowskiej
Sekwencjonowanie DNA, główne metody
Metoda enzymatyczna – polimeraza DNA syntetyzuje komplementarną kopię matrycy DNA
Metoda chemiczna – znakowany fragment DNA ulega reakcji ze związkami specyficznymi dla
poszczególnych zasad
Sekwencjonowanie DNA, metodą enzymatyczną
Metoda enzymatyczna została opracowana przez Sangera i wsp. W 1977r.
Opiera się na zdolności polimerazy DNA do wbudowywania 2’3’-dideoksynukleozydotrifosforanów
(ddNTP). Wbudowanie ddNTP (terminatora) powoduje zatrzymanie elongacji w miejscu A, C, G lub T.
W każdej reakcji stosowany jest tylko jeden nukleotyd terminujący.
QF-PCR (ang. Quantitive fluorescence polymerase chain reaction)
QF-PCR znalazła zastosowanie w diagnostyce prenatalnej (wybranych aberracji chromosomowych).
Jest to ocena ilości kopii chromosomów 13, 18, 21, X i Y.
Opiera się na wykorzystaniu jako markerów sekwencji STR (ang. short tandem repeats)
Rutynowo źródłem DNA są amniocyty występujące w płynie owodniowym, pobieranym na drodze
amniopunkcji od około 13 tygodnia ciąży
Startery do amplifikacji poszczególnych STR są znakowane fluorescencyjnie, odczyt odbywa się za
pomocą sekwenatora kapilarnego
PCR w czasie rzeczywistym – (ang. Real Time PCR)
Metoda ilościowa oparta na amplifikacji DNA in vitro- opiera się na pomiarze liczby kopii DNA, przez
pomiar fluorescencji
Zastosowania aplikacji real-time PCR:
Ilościowe określanie ekspresji genów
Testowanie stabilności genetycznej
Wydajność terapii lekowych/monitorowanie leków
Ilościowe określanie DNA wirusowego
Detekcja patogenów
Uszkodzenia DNA (niestabilność mikrosatelitarna)
Określanie czasu ekspozycji na promieniowanie
Obrazowanie in vivo procesów komórkowych
Studia nad DNA mitochondrialnym
Detekcja metylacji
Detekcja inaktywacji chromosomu X
Genotypowanie, analiza krzywej topnienia kwasów nukleinowych
Wykrywanie trisomii, poszczególnych kopii jednogenowych
Wykrywanie mikrodelecji
Mikromacierze (ang. DNA microarray)- rodzaje
Ze względu na rodzaj wykrywanych sekwencji -
mikromacierze do badania ekspresji genów
najczęściej stosowane - sondy w obrębie sekwencji mRNA
mikromacierze eksonowe (sondy to sekwencje eksonów)
mikromacierze pokrywajace genom (ang. tiling array)-do badania ekspresji obszarów
pozagenowych
mikromacierze do badania splicingu (ang. splicing array)- badanie ekspresji różnych form
splicingowych tego samego genu
mikromacierze do badania sekwencji genów (genotypowania)
mikromacierze SNP - odróżnianie jednonukleotydowych polimorfizmów DNA
Mikromacierze typu SNP
Zastosowanie mikromacierzy DNA typu SNP umożliwia analizę w pojedynczym eksperymencie nawet
kilkuset mutacji i polimorfizmów odpowiedzialnych za rozwój chorób genetycznych.
Mikromacierze DNA wykorzystywane są do poznawania mechanizmów chorobotwórczych oraz oceny
ryzyka rozwoju chorób mających podłoże genetyczne.
Mikromacierze ekspresyjne
Przykłady zastosowań
Znajdowanie genów reagujących zmianą ekspresji na zmiany:
w środowisku (np. podanie leku)
w genotypie (np. obecność transgenu)
Znajdowanie genów, których ekspresja różni się
między tkankami
podczas rozwoju
w tkance chorej i zdrowej
między gatunkami.