WARUNKI TECHNICZNE WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH

ROBOTY BETONOWE I ÝELBETOWE

Rusztowania i deskowania

Wymagania ogólne


Deskowania i zwi¹zane z nimi rusztowania powinny zapewniã sztywnoœã i niezmiennoœã wymiarów

konstrukcji podczas ukùadania zbrojenia, betonowania i dojrzewania betonu



Deskowania powinny byã tak szczelne, aby chroniã przed wyciekaniem zaprawy cementowej z

mieszanki betonowej.



Deskowania belek, ùuków i sklepieñ o rozpiêtoœci powy¿ej 4 m powinny byã wykonane ze strzaùk¹

konstrukcyjn¹ odwrotn¹ do kierunku ugiêcia konstrukcji



Deskowania nieimpregnowane nale¿y przed uùo¿eniem mieszanki betonowej obficie zlaã wod¹.



Prawidùowoœã wykonania deskowañ i rusztowañ nale¿y sprawdziã przed ich u¿ytkowaniem

(dokonaã odbioru) i potwierdziã zapisem w dzienniku budowy.

Deskowanie indywidualne



Deskowania wykonywane indywidualnie z drewna lub z czêœciowym u¿yciem materiaùów

drewnopochodnych i innych nale¿y stosowaã tylko w uzasadnionych przypadkach.



Podparcie deskowañ realizowaã rusztowaniami ze stojaków (okr¹glaki o œrednicy 8-15 cm b¹dê

krawêdziaki o przekroju od 10 x 10 do 16 x 16 cm), ustawionymi na uùo¿onych na podùo¿u ci¹gùych

podkùadkach drewnianych lub kawaùkach desek gruboœci 32-36 mm (z podklinowaniem)..



Stê¿enia stojaków drewnianych (przybite krzy¿owo w dwóch wzajemnie prostopadùych kierunkach)

powinny byã wykonane z desek gruboœci co najmniej 25 mm. Stê¿enia ukoœne nale¿y przybijaã

trzema gwoêdziami do ka¿dego stojaka, jak najbli¿ej górnego i dolnego ich koñca. Stojaki nale¿y

rozstawiaã co 1,0-1,4 m; przy obci¹¿eniu powy¿ej 5,0 kN/m

2

stojaki powinny byã rozstawione co

0,8 m. Rozbiórkê rusztowania nale¿y rozpoczynaã od wybicia klinów spod stojaków i opuszczenia

deskowania.



Do indywidualnych mo¿na te¿ zaliczyã jednorazowe deskowania kartonowe sùupów o przekroju

koùowym, umo¿liwiaj¹ce wykonywanie sùupów o œrednicy od 150 do 1200 mm i wysokoœci do 4,5

m. Deskowania te mo¿na dowolnie przycinaã i ù¹czyã na placu budowy.

id3346612 pdfMachine by Broadgun Software - a great PDF writer! - a great PDF creator! - http://www.pdfmachine.com http://www.broadgun.com

Deskowania przestawne



Deskowania te s¹ wykonywane z tarcz (elementów) ù¹czonych na zù¹cza ùatwe do zaùo¿enia i

demonta¿u. S¹ stosowane gùównie do wykonywania elementów powtarzalnych, zwùaszcza œcian i

stropów. Tarcze deskowañ mog¹ byã maùo-, œrednio- i wielkowymiarowe.



Deskowania przestawne œcian, montowane z tarcz œredniowymiarowych, stosuje siê w dwóch

ukùadach:



pionowym - w budynkach o powtarzalnych kondygnacjach jednakowej wysokoœci,



poziomym - w budynkach o powtarzalnych kondygnacjach ró¿nej wysokoœci.



Szerokoœã tarcz deskowania o ukùadzie pionowym oraz dùugoœã tarcz o ukùadzie poziomym powinny

odpowiadaã zasadom koordynacji modularnej projektowania budynków. Wysokoœã tarcz ukùadu

pionowego powinna odpowiadaã wysokoœci betonowanej œciany.



Zmontowane zestawy deskowañ powinny tyã usztywnione podporami chroni¹cymi je przed

przesuniêciem lub odchyleniem od pionu b¹dê zwichrowaniem deskowañ w stosunku do

wytrasowanych linii œcian.



Konstrukcja ram tarcz drewnianych (obecnie rzadko stosowanych) powinna byã wykonana z

krawêdziaków sosnowych klasy K-27, a poszycie tarcz - z desek sosnowych b¹dê œwierkowych klasy

K-21 lub wy¿szej, gruboœci 32 mm, jednostronnie struganych, lub z materiaùów drewnopochodnych

(np. ze sklejki wodoodpornej). Drewniane ramy i tarcze powinny byã impregnowane.



Tarcze stalowe deskowañ przestawnych powinny byã wykonane jako sztywne konstrukcje z

ksztaùtowników i przyspawanego do nich poszycia z blachy stalowej gruboœci co najmniej l mm.

Sposób ù¹czenia poszczególnych tarcz powinien zapewniã sztywnoœã caùego deskowania oraz

wykluczyã stosowanie œrub ze wzglêdu na nieuniknione zalewanie gwintów mlekiem cementowym i

trudnoϋ czyszczenia.



Odchyùki wymiarów tarcz nie powinny byã wiêksze ni¿ podane w tabl. 1. Na caùej dùugoœci œciany

odchyùka nie powinna byã wiêksza ni¿ 40 mm. Zaleca siê, aby œciany o wiêkszej dùugoœci podzieliã

na odcinki monta¿owe i w pierwszej kolejnoœci ustawiã skrajne tarcze tych odcinków. Jest

wskazane ustawienie deskowañ na caùym obwodzie œcian, w postaci zamkniêtego pierœcienia.



W celu uzyskania otworów okiennych i drzwiowych umieszcza siê miêdzy elementami odpowiednie

zastawki (ramki).



Obecnie powszechnie stosuje siê deskowania inwentaryzowane, oferowane przez ró¿ne firmy.



Po zmontowaniu deskowañ nale¿y sprawdziã prawidùowoœã ich zestawienia i szczelnoœã. Odbiór

deskowañ nale¿y wpisaã do dziennika budowy.

Deskowania przesuwne



Deskowania te powinny stanowiã zestaw dobranych tarcz, zù¹czonych ze sob¹ na staùe na czas

betonowania powtarzalnych segmentów ¿elbetowych monolitycznych konstrukcji. Powinny byã

tak skonstruowane, aby po stwardnieniu betonu mo¿na byùo je opuœciã i przesun¹ã po torach na

stanowisko betonowania kolejnego segmentu, bez rozmontowywania tarcz.



Konstrukcja noœna tych deskowañ mo¿e byã wykonana z ksztaùtowników lub rur stalowych z

poszyciem z blachy stalowej albo z drewna okr¹gùego iglastego i krawêdziaków sosnowych

(szkielet) oraz poszycia z desek sosnowych b¹dê œwierkowych klasy co najmniej K-21,

jednostronnie ostruganych.



Deskowania ustawione na nowym stanowisku roboczym powinny byã starannie sprawdzone, a

ewentualne usterki nale¿y usun¹ã przed przyst¹pieniem do betonowania.

Deskowania œlizgowe



Projekt deskowañ i rusztowañ œlizgowych powinien stanowiã czêœã projektu obiektu

przewidzianego do wykonania przy u¿yciu tego rodzaju deskowañ.



Deskowanie powinno stanowiã jedn¹ zespolon¹ formê dla caùego obiektu budowlanego (np. trzonu

budynku). Przesuwanie po pionowych prowadnicach powinno odbywaã siê rytmicznie, w czasie

zale¿nym od twardnienia betonu i uzyskania wytrzymaùoœci umo¿liwiaj¹cej przesuwanie

deskowania.



Do przesuwania deskowañ nale¿y stosowaã dwa rodzaje podnoœników: œrubowe obsùugiwane

rêcznie lub hydrauliczne przesuwane hydraulicznie (podnoszenie mechaniczne). Rozstawienie

podnoœników oraz ich eksploatacja powinny byã zgodne z projektem.



Ramy podnoœników œrubowych powinny byã z tarcicy sosnowej klasy K-27 lub ze stali ksztaùtowej,

poszycie tarcz deskowania - z desek sosnowych klasy K-21 jednostronnie ostruganych; pozostaùe

elementy drewniane tarcz oraz konstrukcji rusztowañ i pomostów mog¹ byã z tarcicy iglastej klasy

K-21. Úruby w zù¹czach elementów deskowañ i rusztowañ œlizgowych oraz wieszaki stalowe w

rusztowaniach podwieszanych powinny mieã œrednicê nie mniejsz¹ ni¿ 16 mm, wieszaki stalowe w

ramach podnoœników i przy tarczach - œrednicê co najmniej 20 mm, a prêty noœne podnoœników

œrubowych - œrednicê 24-28 mm, dostosowan¹ do rozstawu podnoœników i wystêpuj¹cych obci¹¿eñ.

Wszystkie czêœci stalowe konstrukcji deskowañ i rusztowañ œlizgowych powinny byã zabezpieczone

przed korozj¹.



Tarcze deskowania mog¹ byã z desek sosnowych lub z blachy stalowej gruboœci 1-3 mm. Powinny

byã umocowane do sùupów ram w sposób umo¿liwiaj¹cy ùatwy monta¿ i demonta¿.



Monta¿ rusztowañ i deskowañ powinien byã wykonany w dwóch etapach:



scalenie elementów w zestawy odpowiadaj¹ce warunkom projektu oraz

udêwigowi znajduj¹cego siê na budowie sprzêtu monta¿owego,



monta¿ zestawów na podstawie wyjœciowej œlizgu.



Po zmontowaniu deskowañ œlizgowych powinna byã przeprowadzona kontrola prawidùowoœci

wykonania (sztywnoœã) poù¹czeñ, poziomego i pionowego ustawienia caùej konstrukcji,

zamocowania rusztowañ podwieszonych oraz - w wypadku podnoœników hydraulicznych -

sprawnoœci dziaùania pompy, silnika i caùej instalacji. Sprawdzenie nale¿y powtórzyã po uùo¿eniu

pierwszej warstwy mieszanki betonowej i podniesieniu deskowania na wysokoœã okoùo 0,5 m.



Urz¹dzenia kontroluj¹ce poziomoœã deskowañ powinny byã na staùe umocowane przy

podnoœnikach naro¿nych wszystkich pól pomostów roboczych, a ich dziaùanie powinno umo¿liwiaã

jednoczeœnie sprawdzenie poziomu oraz wartoœci posuwu œlizgu na caùym rzucie budynku



W celu utrzymania niezmiennoœci ukùadu deskowañ i mechanizmów œlizgowych podczas robót s¹

konieczne:

a) pionowe i w osi œcian (i deskowania) ustawienie prêtów noœnych,

b) równomierny przesuw deskowania na obwodzie wszystkich œcian na jednakow¹ wysokoœã,

c) przestrzeganie zasady równomiernego obci¹¿enia pomostów roboczych i niedoci¹¿enia

równoczeœnie s¹siednich podnoœników (przy przestawianiu zacisków lub przedùu¿aniu prêtów

noœnych),

d) u¿ytkowanie pomostów roboczych i deskowania roboczego tylko po sprawdzeniu

prawidùowoœci i po odbiorze deskowania, co powinno byã wpisane do dziennika budowy,

e) kontrolowanie stanu pomostów roboczych (w szczególnoœci pomostów podwieszonych) przez

caùy okres ich u¿ytkowania i niezwùoczne usuwanie usterek,

f) nieobci¹¿anie pomostów ponad dopuszczaln¹ wartoœã ustalon¹ w projekcie; dopuszczalne

obci¹¿enie powinno byã podane w tablicach ustawionych w widocznych miejscach na

wszystkich pomostach roboczych.

Tablica 1. Dopuszczalne odchyùki wymiarowe deskowañ i rusztowañ

przy wykonaniu konstrukcji z betonu

Wyszczeg

ólnienie

Dopuszczalna

odchy

ùka [mm]

W odleg

ùoœci miêdzy podporami zginanych elementów

deskowania i w odleg

ùoœci miêdzy tê¿nikami usztywniaj¹cymi

stojaki rusztowa

ñ:

a) na l m d

ùugoœci do

b) na cale prz

êsùo ni

e wi

êcej ni¿

± 25

± 75

Wychylenie od pionu lub od projektowanego nachylenia p

ùaszczyzn

deskowania i linii przeci

êcia siê:

a) na l m szeroko

œci, nie wiêcej ni¿

b) na ca

ù¹ wysokoœã konstrukcji, nie wiêcej ni¿:



w fundamentach



w

œcianach i sùupach o wysokoœci d

o 5 m podtrzymuj

¹cych stropy

monolityczne

a) w

œcianach i sùupach o wysokoœci powy¿ej 5 m

b) w s

ùupach szkieletów ¿elbetowych poù¹czonych belkami



w belkach i

ùukach

± 5

± 20

± 10

± 15

± 10

± 5

Przemieszczenie osi deskowania od projektowanego po

ùo¿enia, nie

wi

êcej ni¿:

a) w fundamentach
b) w

œcianach, sùupach, belkach, podci¹gach i ùukach

± 15

± 10

Przemieszczenie osi deskowania przestawnego,

œlizgowego i przesuwnego,

nie wi

êcej ni¿

± 10

W odleg

ùoœci miêdzy wewnêtrznymi powierzchniami deskowania œcian

(odchy

ùki ujemne niedopuszczalne)

+ 5

Miejscowe nier

ównoœci powierzchni deskowania od strony stykania

si

ê z betonem (przy sprawdzaniu ùat¹ dùugoœci 2 m)

± 3

Odchylenia p

ùaszczyzn poziomych od poziomu:

a) na l m p

ùaszczyzny w dowolnym kierunku

b)

na ca

ù¹ pùasz

czyzn

ê

± 5

± 15

Odchylenia w d

ùugoœci lub rozpiêtoœci elementów

± 20

Odchylenia w wymiarach przekroju poprzecznego

± 8

Odchylenia w wymiarach p

ùyt deskowañ przestawnych:



w d

ùugoœci i szerokoœci pùyt (tarczy) do 1 m



1 do 3 m



3 do 5 m



ponad 5 m



grubo

œci dwóch s¹siednich desek niestruganych



grubo

œci dwóch s¹siednich desek struganych



w rozmieszczeniu otwor

ów na elementy ù¹cz¹ce pùyty

±2

± 4

± 6

± 10

± 2

± 0,5

± 2

Zbrojenie

Wymagania ogólne



Do zbrojenia konstrukcji ¿elbetowych stosuje siê prêty ze stali zbrojeniowej klas A-0, A-I, A-II,

A-III i A-IIIN oraz druty o wùaœciwoœciach mechanicznych wg normy PN-82/H-93215.



Prêty ze stali klasy A-0 gatunku StOS-b powinny byã stosowane jako zbrojenie konstrukcyjne,

rozdzielcze i strzemiona w konstrukcjach z betonu oraz jako zbrojenie noœne w elementach o

maùym stopniu zbrojenia i niskiej klasie betonu.



Prêty ze stali klasy A-I gatunku St3SX-b, St3SY-b i St3S-b powinny byã stosowane jako

zbrojenie noœne w konstrukcjach pracuj¹cych pod obci¹¿eniem wielokrotnie zmiennym i

dynamicznym, w konstrukcjach nara¿onych na drgania sejsmiczne, na dziaùanie ciœnienia gazów

lub cieczy oraz w konstrukcjach pracuj¹cych w œrodowiskach agresywnych, pod warunkiem

zabezpieczenia tych konstrukcji przed korozj¹. Ze stali klasy A-I gatunku St3SY-b nale¿y

wykonywaã uchwyty monta¿owe elementów prefabrykowanych.



Prêty ze stali klasy A-II gatunku 18G2-b powinny byã stosowane jako zbrojenie noœne w

konstrukcjach pracuj¹cych pod obci¹¿eniem wielokrotnie zmiennym i dynamicznym, w

podwy¿szonej temperaturze, nara¿onych na drgania sejsmiczne, na dziaùanie ciœnienia gazów i

cieczy, gwaùtowne dziaùanie ciœnienia powietrza (podmuch) oraz pracuj¹cych w œrodowiskach

agresywnych, pod warunkiem zabezpieczenia konstrukcji przed korozj¹.



Prêty ze stali klasy A-II gatunku St50B stosuje siê jako noœne. Nie nale¿y ich jednak stosowaã w

konstrukcjach poddanych dziaùaniu obci¹¿eñ wielokrotnie zmiennych. Nie nadaj¹ siê do

spawania ùukowego i zgrzewania punktowego.



Prêty ze stali klasy A-II gatunku 20G2Y-b powinny byã stosowane jako zbrojenie noœne w

konstrukcjach ¿elbetowych. Dopuszcza siê stosowanie tej stali w konstrukcjach pracuj¹cych pod

obci¹¿eniem wielokrotnie zmiennym.



Prêty ze stali klasy A-III gatunku 34GS s¹ podstawowym rodzajem zbrojenia noœnego w

konstrukcjach z betonu. Dopuszcza siê stosowanie tej stali w konstrukcjach pracuj¹cych pod

obci¹¿eniem wielokrotnie zmiennym i w konstrukcjach pracuj¹cych w podwy¿szonej

temperaturze. W normie PN-B-03264: 1999 wymieniono równie¿ stale zbrojeniowe klasy A-III

gatunku 25G2S i gatunku 35G2Y.



Prêty ze stali klasy A-IIIN gatunku 20G2VY-b nale¿y stosowaã jako zbrojenie noœne podùu¿ne w

¿elbetowych elementach zginanych o stopniu zbrojenia wiêkszym ni¿ 0,25%. Nie nale¿y stosowaã

tej stali w konstrukcjach poddanych dziaùaniu obci¹¿eñ wielokrotnie zmiennych lub

dynamicznych, podwy¿szonej temperatury oraz w konstrukcjach pracuj¹cych w œrodowiskach

agresywnych.



Druty ze stali klasy D-I gatunku St2S nale¿y stosowaã jako zbrojenie rozdzielcze oraz

strzemiona w konstrukcjach z betonu. Druty ze stali klasy D-I mog¹ byã stosowane jako zbrojenie

noœne tylko w postaci siatek zgrzewanych.



Prêty noœne w jednym elemencie ¿elbetowym zaleca siê wykonywaã ze stali jednego gatunku. W

szczególnych wypadkach dopuszcza siê stosowanie w jednym przekroju prêtów z ró¿nych

gatunków i klas stali od A-0 do A-IIIN, pod warunkiem uwzglêdnienia ich wytrzymaùoœci i

zakresów stosowania. W wypadku stosowania w konstrukcjach b¹dê elementach z betonu blach

wêzùowych lub innych, tzw. marek itp., wykonuje sieje ze stali St3S wg normy PN-90/B-03200.

Konstrukcje ¿elbetowe powinny byã zbrojone zgodnie z wymaganiami ujêtymi w normie

PN-B-03264:1999.

Przygotowanie, monta¿ i odbiór zbrojenia



Prêty zbrojenia przed ich u¿yciem nale¿y oczyœciã z zendry, luênych produktów korozji (rdzy),

kurzu i innych zanieczyszczeñ. Stosowane prêty proste nie powinny mieã miejscowych wykrzywieñ

przekraczaj¹cych 4 mm. Ciêcie i giêcie prêtów powinno byã wykonywane mechanicznie.



Zbrojenie nale¿y ukùadaã po sprawdzeniu i odbiorze deskowañ. Powinno byã ono tak

usytuowane, aby nie ulegùo uszkodzeniom i przemieszczeniom podczas ukùadania i zagêszczania

mieszanki betonowej.



Do stabilizacji zbrojenia w deskowaniu, w celu zapewnienia wymaganego otulenia prêtów

betonem, stosuje siê ró¿nego rodzaju wkùadki i podkùadki dystansowe (z zaprawy, stali, tworzyw

sztucznych). Zbrojenie powinno byã poù¹czone drutem wi¹zaùkowym w sztywny szkielet.



Zbrojenie przed betonowaniem powinno byã skontrolowane. Kontrola ta polega na sprawdzeniu

zgodnoœci uùo¿onego zbrojenia z projektem oraz wymaganiami obowi¹zuj¹cych norm. Sprawdza

siê wymiary zbrojenia, jego usytuowanie (w tym gruboœã otuliny), rozstaw strzemion, poùo¿enie

zù¹czy, dùugoœã zakotwienia itp. Dopuszczalne odchyùki w wykonaniu zbrojenia i jego ustawienia

w deskowaniu podano w tabl. 2. Odbiór zbrojenia i zezwolenie na betonowanie nale¿y odnotowaã

w dzienniku budowy.

Tablica 2. Dopuszczalne odchyùki wymiarów w wykonaniu zbrojenia

Okre

œlenie wymiaru

Warto

œã odchyùki

Od wymiar

ów siatek i szkiel

et

ów wi¹zanych lub

zgrzewanych:

a) w d

ùugoœci elementu

b) w szeroko

œci (wysokoœci) elementu

1. przy wymiarze do l m
2. przy wymiarze powy

¿ej l m

W rozstawie pr

êtów podùu¿nych, poprzecznych i strzemion:

a) przy

œrednicy <

20 mm

b) przy

œrednicy >

20 mm

W po

ùo¿eniu odgiêã

pr

êtów

W grubo

œci warstwy otulaj¹cej

W po

ùo¿eniu poù¹czeñ (styków) prêtów

± 10 mm

± 5 mm

± 10 mm

± 10 mm

± 0,5

± 2

+ 10 mm

± 25 mm

Betonowanie

Wymagania ogólne



Mieszankê betonow¹ ukùada siê po odbiorze deskowañ i rusztowañ oraz zbrojenia elementów.

Skùad mieszanki powinien byã zgodny z opracowan¹ recept¹ robocz¹.



Jednym z najwa¿niejszych problemów podczas ukùadania mieszanki jest niedopuszczenie do

rozsegregowania jej skùadników. Dlatego wysokoœã swobodnego zrzucania mieszanki o

konsystencji gêstoplastycznej nie powinna przekraczaã 3 m. Im mieszanka jest bardziej ciekùa,

tym ùatwiej rozsegregowuje siê.



Mieszanka ciekùa powinna byã ukùadana przy u¿yciu rynien lub rur i tak, aby wysokoœã jej

swobodnego opadania nie przekraczaùa 50 cm. Sùupy o przekroju co najmniej 40 x 40 cm, lecz nie

wiêkszym ni¿ 0,8 m

2

, bez krzy¿uj¹cego siê zbrojenia, mog¹ byã betonowane od góry z wysokoœci

nie wiêkszej ni¿ 5 m; w wypadku mieszanki o konsystencji plastycznej lub ciekùej wysokoœã ta nie

powinna przekraczaã 3,5 m.



W wypadku koniecznoœci ukùadania mieszanki betonowej z wysokoœci wiêkszych ni¿ podane wy¿ej

nale¿y stosowaã rynny, rury teleskopowe elastyczne (rêkawy) itp.



Mieszanka betonowa wymieszana w temperaturze do 20°C powinna byã zu¿yta w czasie do 1,5 h,

a w temperaturze wy¿szej - do 1,0 h. Je¿eli s¹ stosowane œrodki przyspieszaj¹ce wi¹zanie

cementu, to czas ten zmniejsza siê do 0,5 h.



Wo¿ona mieszanka betonowa powinna byã zagêszczona za pomoc¹ odpowiednich urz¹dzeñ

mechanicznych (wibratorów wgùêbnych, powierzchniowych, przyczepnych, prêtowych).

Zagêszczenie rêczne (za pomoc¹ sztychowania i jednoczesnego lekkiego opukiwania deskowania

mùotkiem drewnianym) mo¿e byã stosowane tylko w wypadku mieszanek betonowych o

konsystencji ciekùej i póùciekùej lub gdy zbrojenie jest zbyt gêste dla u¿ycie wibratorów.



Zasady ukùadania mieszanki betonowej w konstrukcjach masywnych, deskowaniach œlizgowych, a

tak¿e przerwy robocze w betonowaniu konstrukcji powinny byã okreœlone w projekcie.



Przerwy robocze w konstrukcjach mniej skomplikowanych mo¿na stosowaã:



w belkach i podci¹gach - w miejscach najmniejszych siù poprzecznych,



w sùupach - w pùaszczyznach stropów, belek lub podci¹gów; belki i pùyty zwi¹zane

monolitycznie ze sùupami lub œcianami nale¿y betonowaã nie wczeœniej ni¿ po upùywie 1-2

h od zabetonowania tych sùupów i œcian,



w pùytach - na linii prostopadùej do belek lub ¿eber, na których opiera siê pùyta; przy

betonowaniu pùyt w kierunku równolegùym do podci¹gu dopuszcza siê przerwê robocz¹ w

œrodkowej czêœci przêsùa pùyty, równolegle do ¿eber, na których wspiera siê pùyta.



Powierzchnia betonu w miejscu przerwy roboczej powinna byã prostopadùa do kierunku naprê¿eñ

gùównych. Powierzchniê tê nale¿y przed wznowieniem betonowania starannie przygotowaã do

poù¹czenia betonu stwardniaùego z betonem nowym.



Beton dojrzewaj¹cy nale¿y pielêgnowaã, a wiêc:


chroniã odsùoniête powierzchnie betonu przed szkodliwym dziaùaniem warunków

atmosferycznych, szczególnie wiatru i promieni sùonecznych (w zimie mrozu),



utrzymywaã beton w staùej wilgotnoœci: 7 dni, gdy u¿yto cementu portlandzkiego

powszechnego u¿ytku, 14 dni, gdy u¿yto cementu hutniczego i innych.



Polewanie wod¹ betonu normalnie dojrzewaj¹cego nale¿y rozpocz¹ã po 24 godz. od

uùo¿enia. Je¿eli temperatura wynosi +15°C i wiêcej, nale¿y w pierwszych trzech dniach

beton polewaã co 3 godz. w dzieñ i co najmniej raz w nocy, a w nastêpnych dniach co

najmniej 3 razy na dobê. Przy temperaturze mniejszej ni¿ +5°C, betonu nie polewa siê.

Rozdeskowanie i obci¹¿enie konstrukcji



Obci¹¿enie zabetonowanej konstrukcji przez ludzi, lekki sprzêt transportowy (ruch po torach z

desek gruboœci 36 mm) i deskowanie dopuszcza siê po osi¹gniêciu przez beton wytrzymaùoœci na

œciskanie co najmniej 2,5 MPa, pod warunkiem ¿e odksztaùcenie deskowania nie spowoduje rys i

uszkodzeñ w niedojrzaùym betonie. Nie nale¿y obci¹¿aã stropów i schodów przez co najmniej 36 h

od ich zabetonowania, przy czym okres ten przy twardnieniu betonu w temperaturze poni¿ej +

10°C powinien byã odpowiednio przedùu¿ony.



Caùkowite usuniêcie deskowania i rusztowania konstrukcji ¿elbetowej mo¿e nast¹piã, gdy beton

osi¹gnie wytrzymaùoœã wymagan¹ wedùug projektu. Wytrzymaùoœã tê nale¿y sprawdzaã na

próbkach przechowywanych w warunkach zbli¿onych do warunków dojrzewania betonu w

konstrukcji. Wymagania szczegóùowe dotycz¹ce usuwania. deskowañ konstrukcji betonowych i

¿elbetowych powinny byã podane w projekcie. Orientacyjnie mo¿na przyj¹ã, ¿e:


boczne elementy deskowañ nie przenosz¹ce obci¹¿enia od ciê¿aru konstrukcji mo¿na

usun¹ã po osi¹gniêciu przez beton wytrzymaùoœci zapewniaj¹cej nieuszkodzenie

powierzchni oraz krawêdzi elementów,



noœne deskowanie konstrukcji mo¿na usun¹ã po osi¹gniêciu przez beton wytrzymaùoœci:

a) w stropach 15 MPa (w okresie letnim) i 17,5 MPa (w okresie obni¿onych temperatur),
b) œcian - odpowiednio 2 i 10 MPa,
c) belek i podci¹gów o rozpiêtoœci do 6 m -70% wytrzymaùoœci projektowanej, a powy¿ej

6 m - 100% tej wytrzymaùoœci.



Usuwanie podpór, dêwigarów i innych elementów podtrzymuj¹cych deskowanie wznoszonej

konstrukcji nale¿y prowadziã w takiej kolejnoœci, aby nie spowodowaã szkodliwych naprê¿eñ w tej

konstrukcji.



Usuwanie deskowañ zabetonowanych stropów budynków wielokondygnacyjnych nale¿y

przeprowadzaã, zachowuj¹c nastêpuj¹ce zasady:


usuniêcie podpór deskowania stropu znajduj¹cego siê bezpoœrednio pod betonowanym

stropem jest niedopuszczalne,



podpory deskowania nastêpnego, ni¿ej poùo¿onego stropu mog¹ byã usuniête tylko czêœciowo;

pod wszystkimi belkami i podci¹gami o rozpiêtoœci 4 m i wiêkszej powinny byã pozostawione

stojaki w odlegùoœci nie wiêkszej ni¿ 3 m,



caùkowite usuniêcie deskowania stropów le¿¹cych ni¿ej mo¿e nast¹piã pod warunkiem

osi¹gniêcia przez beton tych stropów wytrzymaùoœci projektowanej.



Usuwanie deskowañ powinno odbywaã siê pod nadzorem technicznym.

Odbiór koñcowy

Podczas odbioru koñcowego powinny byã przedstawione nastêpuj¹ce dokumenty:

a)

dokumentacja techniczna (projekt) z naniesionymi wszystkimi zmianami w czasie budowy,

b)

dziennik budowy,

c)

protoko

ùy stwierdzaj¹ce uzgodnienia zmian i uzupeùnieñ dokumentacji,

d)

wyniki bada

ñ kontrolnych betonu,

e)

protoko

ùy z odbioru robót zanikaj¹cych (np. fundamentów, zbrojenia elementów konstrukcji),

f)

inne dokumenty przewidziane w dokumentacji technicznej lub zwi

¹zane z procesem budowy.

Sprawdzenie jakoœci wykonanych robót obejmuje ocenê:

a)

prawid

ùowoœci poùo¿enia obiektu budowlanego w planie,

b)

prawid

ùowoœci cech geometrycznych wykonanych konstrukcji lub jej elementów, np. szczelin

dylatacyjnych (tabl. 3),

c)

jako

œci betonu pod wzglêdem jego zagêszczenia, jednorodnoœci struktury, widocznych wad i

uszkodze

ñ (np. raki, rysy)

d)

zbrojenie g

ùówne nie mo¿e byã odsùoniête.

Tablica 3.Maksymalne odlegùoœci miêdzy przerwami dylatacyjnymi

Rodzaj konstrukcji

Odlegùoœã miêdzy

dylatacjami [m]

Konstrukcje poddane wahaniom temperatury zewn

êtrznej

a)

œciany niezbrojo

ne

b) b)

œciany zbrojone

c) c)

¿elbetowe konstrukcje szkieletowe

d) dachy nieocieplane, gzymsy

5

20
30
20

Ogrzewane budynki wielokondygnacyjne

a) wewn

êtrzne œciany i stropy monolityczne betonowane w

jednym ci

¹gu

b) jak wy

¿ej

- betonowane odcinkami nie wi

êkszymi n

i

¿ 15 m, z

pozostawieniem przerw do p

óêniejszego betonowania

c) wewn

êtrzne œciany prefabrykowane z zewnêtrznymi œcianami

wielowarstwowymi

d) jak wy

¿ej

- ze

œcianami zewnêtrznymi z betonu komórkowego

e) jak wy

¿ej

- z lekkimi

œcianami zewnêtrznymi, podùu¿na œciana

usztywniaj

¹ca w czêœci œrodkowej budynku

f) jak wy

¿ej

- ze

œcianami usztywniaj¹cymi w czêœciach skrajnych

budynku

g) prefabrykowane konstrukcje szkieletowe i konstrukcje

monolityczne z usztywnieniem w cz

êœci œrodkowej budynku

h) monolityczne konstrukcje szkieletowe ze

œcianami

usztywniaj

¹cymi w czêœciach skrajnych budynku

- odpowiednio

30

jak w przypadku

wewn

êtrznych œcian pref.

50
40

70

50

jak w przypadku

wewn

êtrznych œcian pref

.

jak dla a) lub b)

Ogrzewane jednokondygnacyjne hale

¿elbetowe bez œcian

usztywniaj

¹cych lub tylko w czêœci œrodkowej z zewnêtrznymi œcianami

o malej sztywno

œci

- w zale

¿noœci od wysokoœci konstrukcji h

a)

h <

5 m

b) 5 =<

h < 8 m

c)

h

>=8 m

60

10 + 10

h

90

Dopuszczalne odchyùki od wymiarów i poùo¿enia konstrukcji betonowych i ¿elbetowych podano w
tabl. 4.
Szczeg

óùowe informacje dotycz¹ce wykonania i odbioru robót betonowych i ¿elbetowych s¹ podane

m.in. w pracach [l, 6]

Tablica 4.Dopuszczalne odchyùki od wymiarów i poùo¿enia

konstrukcji betonowych i ¿elbetowych

Odchylenia

Dopuszczalna odchyùka

[mm]

Odchylenie p

ùaszczyzn i krawêdzi ich przeciêcia od

projektowanego pochylenia:

a)

na l m wysoko

œci

5

b)

na ca

ù¹ wysokoœã konstrukcji i w fundamentach

20

c)

w

œcianach wzniesionych w deskowaniu nieruchomym

oraz s

ùupów podtrzymuj¹cych stropy monolityczne

15

d)

w

œcianach (budowlach) wzniesionych w deskowaniu

œlizgowym lub przestawnym

1/500 wysoko

œci budowli,

lecz nie wi

êcej ni¿ 100 mm

Odchylenia p

ùaszczyzn poziomych od poziomu:

a)

na l m p

ùaszczyzny w dowolnym kierunku

5

b)

na ca

ù¹ pùaszczyznê

15

Miejscowe odchylenia powierzchni betonu przy sprawdzeniu

ùat¹ dùugoœci 2 m, z wyj¹tkiem powierzchni podporowych:

a)

powierzchni bocznych i spodnich

±4

b)

powierzchni g

órnych

±8

Odchylenia w d

ùugoœci lub rozpiêtoœci elementów

±20

Odchylenia w wymiarach przekroju poprzecznego

±8

Odchylenia w rz

êdnych powierzchni innych elementów

±5

Literatura uzupeùniaj¹ca

[1]

Abramowicz M.:

Roboty betonowe na placu budowy. Arkady, Warszawa 1992.

[2]

Badania cech mechanicznych betonu na próbkach wykonanych w formach. Instytut Techniki
Budowlanej, Warszawa 1998.

[3]

Pyrak S.:

Projektowanie konstrukcji z betonu. WSiP, Warszawa 1995.

[4]

Rowi

ñski L., Kobiela M., Skarzyñski A.:Technologia monolitycznego budownictwa betonowego.

PWN, Warszawa 1986.

[5]

Stosowanie

cementu powszechnego u¿ytku wg PN-B-19701:1997 w budownictwie. Instytut Techniki

Budowlanej, Warszawa 1998.

[6]

Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-monta¿owych. Tom l Budownictwo ogólne,
cz

êœã l i 2. Arkady, Warszawa 1990.

[7]

Wytyczne stosowania stali zbrojeniowych w konstrukcjach ¿elbetowych. Instytut Techniki Budowlanej,
Warszawa 1984.

[8]

Wytyczne stosowania zgrzewanych szkieletów zbrojeniowych w konstrukcjach ¿elbetowych. Instytut
Techniki Budowlanej, Warszawa 1989.

Normy

PN-B-03264: 1999 Konstrukcje betonowe, ¿elbetowe i sprê¿one. Obliczenia statyczne i projektowanie

PN-88/B-06250 Beton zwykùy

PN-63/B-06251 Roboty betonowe i ¿elbetowe. Wymagania techniczne