1.

Podaj nazwy i rozmieszczenie rzutów według metody europejskiej.

Rzutowanie wg metody europejskiej polega na wyznaczaniu rzutu prostokątnego
przedmiotu przy założeniu, że przedmiot rzutowany znajduje się pomiędzy
obserwatorem i rzutnią.

Rzut z dołu

Rzut z prawej Rzut główny Rzut z lewej Rzut od tyłu

Rzut z góry

2.

Podaj zasady wyboru rzutu głównego.

W przypadku złożonych konstrukcji technicznych, wybór rzutu głównego ma
bardzo duże znaczenie. I rzut główny należy wybierać w taki sposób, aby
przedstawić możliwie dużo elementów charakterystycznych konstrukcji oraz by
przedstawić możliwie najdłuższą podstawę danego obiektu.

3.

Podaj układ rzutów podstawowych.

Rzut główny

Rzut z lewej

Rzut z góry

4.

Co to jest rzut aksonometryczny i do czego służy?

Rzuty aksonometryczne służą do poglądowego przedstawiania przedmiotów w
jednym rzucie. W metodzie aksonometrycznej rzutnią jest płaszczyzna dowolnie
ustawiona względem trzech osi x, y, z układu prostokątnego o początku w punkcie
O. Przedmiot umieszcza się w układzie prostokątnym w ten sposób aby jego
krawędzie osie i płaszczyzny były równoległe lub prostopadłe do osi układu.

Izometria

Dimetria

5.

Co wiesz o formatach rysunkowych?

Podstawowym formatem jest arkusz o wymiarach 210 × 297 mm, oznaczany
symbolem A4.

Format

podstawowy

Wymiar arkusza

(kopia)

szerokość

[mm]

wysokość

[mm]

A0

1189

841

A1

841

594

A2

594

420

A3

420

297

A4

210

297

A5

210

148

6.

Co wiesz o piśmie technicznym?

W rysunku technicznym stosuje się pismo znormalizowane proste lub pochyłe
rodzaju A lub B, dla którego określone są wszystkie wielkości charakterystyczne w
stosunku do grubości linii pisma. Wymagania ogólne: czytelność, przydatność do
powszechnie stosowanych sposobów powielania (mikrofilmowania). Wielkość
nominalna pisma jest określona wysokością (h) wielkich liter. Szereg wymiarów
nominalnych wysokości pisma (h): 1,8 mm; 2,5 mm; 3,5mm; 5mm; 7mm; 10 mm;
14 mm; 20 mm.

Grubość linii pisma powinna być taka sama dla liter wielkich jak i dla liter małych.
Pismo może być proste (pionowe) lub pochyłe, nachylone pod kątem 75° do linii
bazowej poziomej. Pisma rodzaju A i B różnią się stosunkiem wysokości liter do
ich grubości. W piśmie rodzaju A wysokość pisma wynosi 14s, gdzie s to grubość
linii pisma. W piśmie rodzaju B wysokość pisma wynosi 10s.

7.

Co to jest podziałka? Jakie znasz podziałki rysunkowe? Podaj przykłady

podziałek.

Podziałka rysunku jest to stosunek wymiarów liniowych przedmiotu
przedstawionego

na

rysunku

do

jego

wymiarów

rzeczywistych.

Zgodnie z normą należy stosować następujące podziałki:



powiększające: 50:1, 20:1, 10:1, 5:1, 2:1



neutralną: 1:1



zmniejszające: 1:2, 1:5, 1:10, 1:20, 1:50, 1:100, 1:200, 1:500, 1:1000,

1:2000, 1:5000, 1:10000.

Podziałka, w której został wykonany podstawowy rzut (widok, przekrój itp.), jest
podziałką główną rysunku, którą umieszcza się w odpowiednim polu tabliczki
rysunkowej. Na arkuszu rysunkowym mogą znajdować się również rzuty,
przekroje, kłady przesunięte wykonane w innych podziałkach, które określamy
jako podziałki pomocnicze, umieszczane są one pod oznaczeniami tych
fragmentów rysunku.

8.

Co to jest rysunek wykonawczy i złożeniowy?

Rysunek wykonawczy jest jednym z najważniejszych rysunków. Pozwala
odtworzyć kształt przedmiotu z wymiarami. Zawiera informacje na temat
dokładności wykonania wytworu, rodzaju materiału. Na rysunku wykonawczym
znajdują się konieczne rzuty przedmiotu oraz wymagane przekroje. Rysunek
wykonawczy musi być wyposażony w tabelkę rysunkową. Musi ona oprócz wielu
koniecznych danych zawierać numer rysunku oraz wielkość podziałki. Numer
rysunku powinien być zgodny z numerem części na rysunku zestawieniowym.

Rysunek złożeniowy jest przedstawieniem wytworu w całości. Na rysunku muszą
być uwidocznione wszystkie części wytworu. W związku z tym w rysunkach
złożeniowych stosuje się rzutowanie aksonometryczne i przekroje. Wszystkie
części wytworu muszą być ponumerowane i opisane w tabelce rysunkowej.

9.

Co to jest szkic i wymiar rysunkowy?

Jest to rysunek odręczny, wykonany najczęściej na białym papierze. Szkic
techniczny służy do wstępnego zapisu informacji technicznej. Nie musi spełniać
wszystkich kryteriów rysunku technicznego. Najczęściej jest to rysunek
nieskalowany.

Układ wymiarów stanowi liczbowy zapis cech konstrukcyjnych przedmiotu. Na
wymiar rysunkowy składają się następujące elementy: linia wymiarowa,
pomocnicza linia wymiarowa, liczba wymiarowa, znaki wymiarowe.

10.

Podaj rodzaje i odmiany linii rysunkowych.

11.

Jakie rodzaje linii stosuje się przy rysowaniu:

a.

Miejsca podlegające obróbce cieplnej lub powleczeniu - punktowa gruba

b.

Średnicy podziałowej kół zębatych - punktowa cienka

c.

Miejsc gięcia - dwupunktowa cienka

d.

Widocznych linii przenikania - gruba ciągła

e.

Krawędzi niewidocznych - kreskowa cienka

f.

Odmiennych położeń części ruchomych - punktowa gruba

g.

Płaszczyzn symetrii – punktowa cienka

12.

W jaki sposób oznaczamy obróbkę cieplną na rysunkach wykonawczych?

Gdy obrabiany jest cały materiał opis obróbki podajemy nad tabelką; Gdy
obrabiany jest tylko część przedmiotu wtedy rysujemy linię punktową

grubą nad linią zarysu.

13.

Jak rysujemy (oznaczamy) powierzchnie płaskie na rysunkach? (np.

powierzchnie boczne otworów prostokątnych)

Powierzchnie płaskie oznaczamy rysując w nich przekątne linią ciągłą
cienką.

14.

Podaj przykłady rysowania przerywania rzutów przedmiotów (co

najmniej 3 różne).

Przerwanie polega na pominięciu środkowej części przedmiotu. Obie części
przerwanego widoku ogranicza się linią zygzakową lub falistą.

Rysunek 1
przerywanie
widoku

Rysunek 2 przerywanie
przekroju

Rysunek 3 Przerwanie
wału

15. Podaj przykłady rysowania urwania rzutów przedmiotów (co najmniej 3

różne).

Urwanie polega na pominięciu końcowej części rysowanego przedmiotu o
niezmiennym zarysie w przekroju poprzecznym, ograniczając miejsce urwania

widoku oraz widoku z przekrojem linią falistą lub zygzakową. W przypadku
przekroju miejsce urwania ogranicza się tylko liniami kreskowania.

16. Podaj przykłady widoków pomocniczych.

17. Podaj przykłady widoków częściowych. – BRAK ? ?

18. Podaj przykłady widoków

cząstkowych.

Używane w celu uwidocznienia
szczegółu przedmiotu.

19. Z jakiej zasady rzutowania

korzystamy przy
rysowaniu widoku
cząstkowego?

Przekroje cząstkowe rysuje się jako przekroje miejscowe (wyrwania) na widokach
przedmiotów i ogranicza sieje linią falistą lub zygzakową.

Należy pamiętać, że:

- linia ograniczająca przekrój nie powinna
nigdy pokrywać się z linią przedmiotu;

- kilka drobnych, położonych obok siebie
przekrojów cząstkowych lepiej jest łączyć w
jeden większy;

- przekroje cząstkowe dochodzące do osi
przedmiotu lub przechodzące przez cały
przedmiot ogranicza się w sposób pokazany
na rysunku;

- przekrój cząstkowy powinien obejmować
tylko taki obszar, jaki jest potrzebny do
pokazania żądanego szczegółu budowy
przedmiotu;

- jeżeli przedmiot jest symetryczny względem
płaszczyzny prostopadłej do płaszczyzny
rzutu, to przekrój może obejmować całą jego szerokość.

20. Jakie oznaczenia stosuje się przy widokach (przekrojach) obróconych i

widokach
(przekrojach)
rozwiniętych?

21. Podaj przykłady rysowania szczegółów budowy w powiększeniu.

22. Jak oznaczamy płaszczyznę (półpłaszczyznę) przekroju na rysunku?

Pole zarysu figury powstałej po przecięciu kreskuje się liniami ciągłymi cienkimi
pochylonymi pod katem 45



.

23. Czym różni się przekrój łamany rozwinięty od skróconego(b)? Podaj

przykłady.

Przekrój łamany (a) jest to przekrój dwiema lub
więcej płaszczyznami, których ślady tworzą linię
łamaną o kątach rozwartych.

Przekrój taki sprowadza się do jednej
płaszczyzny, przy czym, gdy nie budzi to
wątpliwości, części ukośne przekroju można
skrócić (c).

24. Podaj przykłady przekroju

połówkowego (półwidok -
półprzekrój). Kiedy możemy a kiedy nie możemy stosować przekroju
połówkowego?

Przekroju połówkowego nie
można stosować dla
przedmiotów nie posiadających
osi symetrii.

25. Podaj definicję kładu oraz przykłady kładu miejscowego i przesuniętego.

Kład jest to zarys figury płaskiej leżącej w płaszczyźnie przekroju przedmiotu ,
obrócony wraz z tą płaszczyzną o 90



i położony na widoku przedmiotu (kład

miejscowy) lub przesunięty poza jego granice (kład przesunięty).