7. CZYNNIKI DECYDUJĄCE O WIELKOŚCI I RODZAJU SKŁADU.
Wielkość składu może być określana w jednostkach powierzchni lub pojemności.
Rodzaje składów:
Skład publiczny - to skład z którego może korzystać każda osoba (korzystający -czyli ten, kto
jest związany ze zgłoszeniem objęcia towarów procedurą składu celnego lub osoba na którą
scedowano te prawa i obowiązki) po to, by składować w nim towary;
Skład prywatny - to skład celny przeznaczony do składowania towarów przez zarządzającego
składem, czyli osobę posiadającą odpowiednie pozwolenie na jego prowadzenie.
Czynniki decydujące o wielkości składu:
a) poziom obsługi klienta,
b) wielkość obsługiwanego rynku,
c) liczba sprzedawanych na rynku produktów,
d) wielkość produktu,
e) system transportu i przeładunków wewnątrz składu,
f) współczynnik przepustowości,
g) czas cyklu produkcji,
h) korzyści skali,
i) zaplanowanie składu,
j) wymagania przejść,
k) strefa biur w składzie,
ł) poziom i typ popytu.
Decyzja o tym, czy skład ma być prywatny czy publiczny jest jedną z ważniejszych dla
przedsiębiorstwa. Oba rozwiązania maja zarówno zalety, jak i wady. Przedsiębiorstwa
rozwiązują ten problem poprzez rozpatrzenie wpływu określonej decyzji na globalne koszty
logistyczne.
9. RODZAJE ZAPASÓW I PRZYCZYNY ICH UTRZYMYWANIA
Zapasy - rzeczowe środki obrotowe służące zapewnianiu ciągłości procesów produkcji i
dystrybucji. Są to środki zamrożone, angażują środki obrotowe, zajmują powierzchnie
magazynową. Nie mogą być zbyt długo przechowywanie bo tracą na wartości. Zgodnie z
definicja można powiedzieć, że zapas towarzyszy procesom logistycznym w sferze
zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji.
Zapas maksymalny – poziom zapasu zaplanowany jako wielkość, do której rosnąć może zapas
bez konieczności podejmowania działań interwencyjnych. Można go wyrazić w jednostkach
ilościowych i wartościowych.
Zapas bezpieczeństwa – zapas, który służy łagodzeniu efektów różnic między przewidywanym
zapotrzebowaniem w cyklu dostaw. Do jego obliczania brane są pod uwagę takie parametry,
jak poziom obsługi klienta, możliwe zmiany w zamówieniu.
Rodzaje zapasów:
1. Zapasy w zależności od charakteru obsługiwanych rynków:
towarów w sieciach dystrybucji,
wyrobów gotowych w magazynie centralnym,
zespołów i podzespołów na montażu,
surowców i części do produkcji.
2. W ujęciu logistycznym zapasy przedsiębiorstwa wytwórczego o charakterze rotującym
można podzielić na trzy kategorie:
zapasy kupowane,
przetwarzane,
sprzedawane.
3. Wg przeznaczenia zapasu:
zapasy surowców,
robót w toku, produktów,
towarów,
materiałów pomocniczych i eksploatacyjnych.
4. Przyczyny tworzenia
zapas rotujący,
zapas zabezpieczający,
zapas sezonowy,
zapas strategiczny.
5. Szybkość obrotu:
zapas szybko rotujący,
wolno rotujący,
zapas zbędny.
Przyczyny utrzymywania zapasów:
1. Zapewnienie dostępności dóbr w momencie występowania popytu,
2. Neutralizowanie zmian popytu i produkcji, a także ewentualnego spóźnienia dostaw.
3. Uzyskiwanie upustów cenowych dzięki nabywaniu większych partii,
4. Zapobieganie ujemnym skutkom wynikającym z określonych wahań zużycia lub popytu,
5. Stosowana technologia produkcji wymagająca sezonowania surowców (np. drewno).
6. Przeciwdziałanie stratom wynikającym z inflacji lub oczekiwanego deficytu na rynku.
9. GAŁĘZIE TRANSPORTU I KRYTERIA ICH WYBORU.
Pod pojęciem transportu rozumie się pokonywanie przestrzeni lub zmianę miejsca
transportowanych towarów przy użyciu środków transportu.
Gałęzie transportu:
Lądowy
1. Drogowy - bliski, daleki
- samochodowy
- wewnątrzzakładowy (wózki, taczki, ześlizg, przenośnik)
2. Szynowy (kolejowy)
3. Rurociągowy
Wodny
1. Śródlądowy - barki motorowe, holowane, pchane
2. Morski- liniowy, trampowy, w tankowcach
Powietrzny
1. Lotniczy
Kryteria wyboru danej gałęzi transportu:
1. Szybkość i niezawodność
2. Częstotliwość
3. Koszt
4. Wielkość przewożonego ładunku
5. Dostęp
6. Ochrona środowiska
7. Odległość przewozu, długość trasy
8. Ilość punktów dostaw na trasie
9. Cechy i parametry środków transportowanych.
10. Bezpieczeństwo przewozu
10. RODZAJE I FUNKCJE OPAKOWAŃ.
Opakowanie - dającą się rozdzielić powłoka pakowanego towaru, mająca go chronić bądź
spełniająca inne funkcje.
Opakowanie składa się z:
- środka opakowaniowego,
- materiału opakowania
- pomocniczych środków opakowaniowych.
Zasadniczo można wyróżnić trzy zakresy funkcji:
1. Produkcyjne – opakowanie umożliwia przygotowanie odpowiedniej ilości towarów i
pobranie odpowiedniej ich ilości na wejściu do produkcji
2. Marketingowe – opakowanie wielu wyrobów stanowi istotny element strategii
marketingowej wyrobu, która sprawia, iż towar staje się możliwy do odróżnienia od
towarów konkurencji. Również w dziedzinie komunikacji opakowanie, jako nośnik
reklamy, może spełniać ważne funkcje, podobnie, jak przy promocji sprzedaży.
3. Logistyczne - opakowanie powinno ułatwiać wykonywanie innych procesów
logistycznych lub w ogóle je umożliwiać.
a. ochronne
b. magazynowe
c. transportowe
d. manipulacyjne
e. informacyjne.
Opakowanie – jako ważny komponent obsługi – ma nie tylko wpływ na stan wysyłanych
towarów. Może ono także:
- umożliwiać bardziej racjonalną, szybszą wysyłkę towaru,
- przez skrócenie czasu dostawy wywierać wpływ na obsługę.
Kryteria podziału opakowań:
1. Rodzaj materiału (np. drewniane, papierowe, szklane, metalowe)
2. Konstrukcja opakowań (np. puszki, słoiki, pudła, worki, butelki)
3. Forma kontaktu z opakowanym produktem (pośrednie, bezpośrednie)
4. Ilość opakowanych produktów :
opakowania jednostkowe (konsumenckie) - zawierają ilość produktu, która jest
nabywana przez konsumenta, są wliczane w cenę wyrobu ,
opakowania zbiorcze - służą do pakowania zastawu wyrobów sprzedawanych do
poszczególnych ogniw handlu, zawierają kilka lub kilkanaście sztuk produktów w
opakowaniach jednostkowych .
5. Częstotliwość użytkowania :
opakowania jednorazowe - ze względu na właściwości materiału, z którego zostały
wykonane nie można ich wykorzystać do powtórnego napełnienia produktem;
czasami zużywają się wraz z opakowanym produktem ,
opakowania wielokrotnego użycia - mogą być wykorzystane wielokrotnie do
zapakowania takich samych lub podobnych produktów