Podstawy logistyki – wykład 3
Prowadzący: dr Edyta Klosa
Elementy systemu logistycznego
przedsi
ę
biorstwa:
Manipulacje
materiałami
Magazynowanie
Zarz
ą
dzanie
2
materiałami
i pakowanie
Obsługa klienta
zapasami
Transport
System
logistyczny
Co to jest zapas?
Zapasy
zostały
zdefiniowane
przez
Chartered
Institute
of
Management
Accountants
(za
K.
Lysonsem)
jako
utrzymywane na składzie różnego rodzaju
dobra, np.:
towary lub inne aktywa zakupione w celu
3
towary lub inne aktywa zakupione w celu
odsprzedaży,
dobra użytkowe,
surowce i komponenty zakupione w celu ich
przetworzenia
na
produkty
lub
w
celu
odsprzedaży,
częściowo
wytworzone/zrealizowane
produkty i usługi (półprodukty),
wyroby gotowe.
Przykładowe zadania i problemy w
gospodarka zapasami:
Ustalanie
liczby
artykułów
przeznaczonych
do
składowania
(selektywna
gospodarka
magazynowa,
zasada ABC),
4
Określanie liczby zamawianych artykułów
i terminów składania zamówień w celu
ponownego uzupełnienia stanu zapasów w
magazynie,
Ustalanie zapasu bezpieczeństwa,
Kontrola stanu zapasów,
Prognozowanie zapotrzebowania.
Po co utrzymywa
ć
zapasy?
FIRMA
A
Zapasy
5
Zmienność
popytu
Niedokładność
prognoz
Zawodność
dostawców
Problemy z
jakością
Wąskie
gardła
B
Zapasy
Przyczyny utrzymywania zapasu po
stronie zaopatrzenia:
zachowanie niezależności ogniw łańcucha
logistycznego w obrębie systemu produkcja-
dystrybucja,
stabilizacja zatrudnienia,
zabezpieczenie
przed
zatrzymaniem
6
zabezpieczenie
przed
zatrzymaniem
produkcji,
korzyści skali zakupów,
zabezpieczenie
przed
wyczerpaniem
zapasów,
zabezpieczenie przed zmianami cen,
zabezpieczenie
przed
niepewnością
w
dostawach i czasie dostaw.
Przyczyny utrzymywania zapasu
po stronie dystrybucji:
7
doskonalenie obsługi klienta,
korzyści skali produkcji,
korzyści skali dostaw,
zabezpieczenie
przed
nagłymi
zdarzeniami.
Rodzaje zapasów:
zapas
bieżący
(operacyjny,
cykliczny),
zapas w produkcji (WIP),
zapas bezpieczeństwa (minimalny,
8
zapas bezpieczeństwa (minimalny,
buforowy),
zapas sezonowy,
zapas promocyjny,
zapas spekulacyjny,
zapas martwy (nierotujący).
Koszty zapasów 1:
koszty utrzymywania zapasów:
-
koszty kapitału (koszty
oprocentowania, koszty utraconych
9
oprocentowania, koszty utraconych
możliwości),
-
koszty utrzymania magazynu
(powierzchni magazynowej),
-
koszty obsługi zapasów,
-
koszty ryzyka;
Koszty zapasów 2:
10
koszty zamawiania/przestawiania
produkcji,
szacunkowe koszty wyczerpania
zapasów,
koszty utrzymywania zapasów w
drodze (w tranzycie).
Metody wyceny zapasów
magazynowych:
Według rzeczywistych cen zakupu (bez
uwzględnienia VAT, podatku
uwzględnienia VAT, podatku
akcyzowego, podatku importowego
i cła),
Według ustalonych cen nabycia (średnia
ważona, FIFO, LIFO),
Według cen ewidencyjnych.
11
Podstawowe wska
ź
niki oceny
zapasu:
względne zwolnienie środków z zapasu:
wskaźnik zapasochłonności sprzedaży:
%
100
*
Zap
WZS
=
1
0
1
0
Zap
Sprz
Sprz
Zap
WZSZ
−
×
=
wskaźnik rotacji zapasów:
obrotowość zapasów:
WRZ
OBR
365
=
Zap
Sprz
WRZ
=
%
100
*
Sprz
Zap
WZS
=
12
Metoda klasyfikacji zapasów ABC
1:
Grupa A - zapasy „cenne” według
ilości
asortymentów
10%
-
20%
ogólnej
masy
i
o
udziale
wartościowym
sięgającym
75%
-
80% całości
13
wartościowym
sięgającym
75%
-
80% całości
Grupa B - zapasy stanowiące około
10% - 15% wartości całości – zapasy
„średniowartościowe”.
Grupa C - zapasy stanowiące około
5% - 10% wartości całości - zapasy o
charakterze masowym.
Metoda klasyfikacji zapasów ABC
2:
100
80
60
wartość obrotu [%]
14
60
40
20
0
0 8 20 50 100
B
C
A
Metoda klasyfikacji zapasów ABC
3:
Posortować
od
materiału
o
największej
wartości do najmniejszej,
Obliczyć udział % wartości poszczególnych
materiałów w całości,
Obliczyć skumulowany udział % materiałów,
15
Obliczyć skumulowany udział % materiałów,
Określić
grupę
angażującą
około
80%
wartości materiałów (grupa A),
Określić pozostałe grupy B (10%-15%) i C
(5%-10%) przechowywanego asortymentu,
Skorygować o dodatkowe elementy (wielkość
obrotu, status klienta, status materiału, czas
dostawy, ryzyko zaopatrzeniowe itd.).
Grupa A – zasady post
ę
powania 1:
dokładne śledzenie stanu zapasów, dotyczy
to szczególnie zapasów bezpieczeństwa i
zapasów, których odpowiedni stan należy
stale nadzorować,
optymalizacja
minimalnych
ilości
zamawianych do absolutnego minimum,
16
optymalizacja
minimalnych
ilości
zamawianych do absolutnego minimum,
prowadzenie analiz rynkowych,
nieustanne obserwowanie rynków,
w miarę możliwości przejście na dostawy
just-in-time,
dokładny wybór dostawców,
intensywne przygotowania przed złożeniem
zamówienia,
Grupa A – zasady post
ę
powania 2:
wprowadzenie
kontraktów
długoterminowych
lub
kontraktów
lifetime (na czas nieokreślony),
skrócenie czasu realizacji zamówienia,
17
skrócenie czasu realizacji zamówienia,
ścisłe pilnowanie terminów,
przebieg
wewnątrzzakładowy
w
krótkich cyklach,
intensywna kontrola i szybki obieg
faktur.
Grupa C – zasady post
ę
powania:
minimalizacja nakładów na analizy rynkowe i
obserwacje,
minimalizacja metod dysponowania,
uproszczone
prowadzenie
zapasów
magazynowych, względnie w ogóle rezygnacja,
18
magazynowych, względnie w ogóle rezygnacja,
żadnych
więcej
ściśle
określonych
zapasów
bezpieczeństwa,
uproszczony
tryb
zamawiania,
względnie
kontrakty
długoterminowe
lub
lifetime,
analogicznie do artykułów A,
uproszczony
tryb
kontroli
jakości,
w
określonych
okolicznościach
rezygnacja
z
kontroli towarów przyjmowanych do magazynu,
wprowadzenie
miesięcznych
rachunków
zbiorczych.
Systemy sterowania zapasami:
system „pull”, czasami nazywany systemem
reaktywnym,
polega
na
„przeciąganiu”
produktu przez system logistyczny siłą popytu
konsumpcyjnego
(np.
restauracje
firmy
McDonald’s),
19
McDonald’s),
system
„push”,
zwany
też
systemem
aktywnym,
polega
na
odtwarzaniu
zapasu
według
przewidywanego
przyszłego
popytu
(np. firmy branży motoryzacyjnej).
Systemy sterowania zapasami –
schemat pogl
ą
dowy:
20
Metoda stałej wielko
ś
ci
zamówienia:
T
T
T
Q
Q
Q
21
ROP
Punkt ponownego składania
zamówienia – ROP:
22
ROP = wielkość zużycia w danym
okresie (dzienne, tygodniowe) x
czas dostawy
(w dniach, tygodniach)
EOQ – Ekonomiczna Wielko
ść
Zamówienia:
Uproszczenia:
-
stałe i znane tempo popytu na dany asortyment
zapasów,
-
jednakowy czas dostawy,
23
-
zakupy dokonywane są w stałych odstępach
czasowych i w tych samych ilościach,
-
jeśli znane jest tempo i wielkość popytu oraz
czas dostawy to wyklucza się możliwość
wyczerpania danego asortymentu zapasu.
Formuła:
i
c
×
×
×
=
D
K
2
Q
d
Metoda stałego okresu
zamawiania – 1:
Max
24
T
T
0
T
1
T
3
T
4
T
T
T
T
T
2
Metoda stałego okresu
zamawiania – 2:
Optymalna wielkość partii dostawy
25
T = x 52 tygodnie
Optymalna wielkość partii dostawy
Roczne zapotrzebowanie
MAX = popyt x T+ popyt maksymalny x
maksymalny okres zamówienia
Just-in-Time:
JIT
czyli
„Dokładnie
Na
Czas”
to
system
działania pozwalający produkować, dostarczać
wymagane materiały, surowce lub produkty
dokładnie wtedy kiedy są one niezbędne tzn.
zgodnie z wymaganiami planu czy też zlecenia.
W
rezultacie
uzyskuje
się
oszczędności,
26
W
rezultacie
uzyskuje
się
oszczędności,
wynikające
z
ograniczenia
nadprodukcji,
zapasów i kosztów magazynowania.
Podstawową
cechą
tego
rodzaju
systemów
produkcji,
jest
eliminacja
zapasów
oraz
ograniczenie przemieszczania się materiałów
(surowców,
części,
półfabrykatów
oraz
gotowych produktów) do sytuacji, w których
występuje na nie zapotrzebowanie.
Elementy o podstawowym
znaczeniu dla powodzenia JIT:
wysoka
jakość
części,
podzespołów
i
wyrobów gotowych,
sprawna
organizacja
systemu
informacyjnego,
27
informacyjnego,
kwalifikacje i motywacja pracowników,
niezawodny system transportowy wewnątrz
przedsiębiorstwa
oraz
pomiędzy
przedsiębiorstwem a jego kooperantami,
gwarantowanie przez dostawców wysokiej
jakości i terminowości dostaw
Zało
ż
enia JIT:
28
zero zapasów,
krótkie cykle realizacji zamówienia,
małe
często
uzupełniane
ilości
poszczególnych dóbr,
wysoka jakość albo zero defektów.
MRP – (Material Reqiurements
Planning):
Zbiór technik strategicznego planowania potrzeb
materiałowych.
Istotą
tego
systemu
jest
zapewnienie
dostępności
materiałów
i
komponentów do produkcji oraz informacji o
procesie
produkcji
na
podstawie
dokładnego
określania zapotrzebowania na wyrób gotowy i
29
określania zapotrzebowania na wyrób gotowy i
tworzące
go
elementy
oraz
czasów
dostaw
materiałów i wytwarzania produktów.
Rozwinięciem systemu MRP jest system MRP II –
system
zamknięty
(o
zamkniętym
obiegu).
Charakteryzuje
się
on
automatycznym
sprzężeniem zwrotnym łączącym dział produkcji z
działem
opracowującym
ostateczny
plan
produkcji i, co za tym idzie, automatycznym
dopasowywaniem nakładów do potrzeb w celu
skorygowania lub zmodyfikowania systemu.
DRP I i DRP II:
DRP
I
(Planowanie
Zapotrzebowania
Dystrybucji
–
Distribution
Requirements
Planning)
to
adaptacja
techniki
planowania
zapotrzebowania
materiałowego
(MRP)
do
potrzeb
sterowania
zapasami
w
30
potrzeb
sterowania
zapasami
w
wielopoziomowych sieciach dystrybucji.
DRP II (Planowanie Zasobów Dystrybucji –
Distribution
Resource
Planning)
to
planowanie
zapotrzebowania
dystrybucji
poszerzone
o
określanie
zapotrzebowania
na
zasadnicze
zasoby
systemu
dystrybucji
-
przestrzeń
magazynową,
siłę
roboczą,
środki
transportu, środki finansowe.
Poł
ą
czone systemy MRP i DRP:
KLIENCI
CD 1
CD 2
CD 4
CD 3
S 1
S 2
S 3
S 4
S 5
S 6
S 7
S 8
MR 1
MR 2
31
DRP
FABRYKA
WYRÓB GOTOWY
KOMPONENT B
KOMPONENT C
CZĘŚĆ C
KOMPONENT A
CZĘŚĆ C
CZĘŚĆ A
CZĘŚĆ B
CZĘŚĆ D
CZĘŚĆ C
MRP
Literatura:
32
J.J. Coyle, E.J. Bardi, C.J. Langley
Jr: Zarządzanie logistyczne.
PWE, Warszawa 2002, rozdz. 5 i 6.