Ćwiczenie nr 16
Wyznaczanie długości fali promieniowania podczerwonego.
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie długości fali promieniowania podczerwonego emitowanego przez
ciało o temperaturze T wyższej od temperatury otoczenia.
Długość fali promieniowania podczerwonego zależy od temperatury ciała. W przypadku grzejnika
elektrycznego temperatura T zależy od napięcia zasilającego U.
Schemat obwodu grzejnika
Długość fali znajdujemy korzystając z prawa przesunięć Wiena.
λmax x T= const
Jeżeli λmax wyrazimy w mikronach to:
λmax x T = 2898 [µm K]
Powyższy wzór odnosi się do ciał doskonale czarnych. W rzeczywistości wyznaczona zostaje tylko
przybliżona wartość długości fali. Temperaturę T grzejnika elektrycznego wyznaczamy za pomocą
termoogniwa.
Termoogniwo jest to obwód zamknięty złożony ze spojonych ze sobą dwóch różnych przewodników
metalowych. Jeżeli miejsca spojeń utrzymywać będziemy w tej samej temperaturze, to w obwodzie
nie będzie płynąć prąd. Gdy między spojeniami wytworzymy różnicę temperatur w obwodzie
powstanie siła termoelektryczna zależna od różnicy temperatur i od rodzaju stykających się ze sobą
metali. Dla niewielkiej różnicy temperatury siła termoelektryczna jest proporcjonalna do różnicy
temperatur:
E = C (TA –TB)
Gdzie C jest to zdolność termoelektryczna, liczbowo równa sile termoelektrycznej powstałej przy
różnicy temperatur obu spojeń wynoszącej 1K.
Kolejność czynności:
I Cechowanie termoogniwa.
1. Włączyć miliwoltomierz i nastawić na zakres 10 mV .
2. Styk A termopary zanurzyć w wodzie znajdującej się w kolbie, tak, aby termometr i styk A
znajdowały się blisko siebie. Styk B zanurzyć w zlewce z wodą i lodem (w obecności asystenta).
3. Podgrzać do 65°C wodę w kolbie ustawionej na podgrzewaczu elektrycznym. Wyłączyć ogrzewanie
elektryczne. Odczekać do ustalenia się temperatury.
4. Odczytywać temperaturę i wskazania miliwoltomierza co 5°C zaczynając od 70°C Wyniki
zapisywać w tabeli nr 1.
5. Pomiar zakończyć przy temperaturze 55°C i wyzerować miliwoltomierz.
6. Wykonać wykres E= f(TA).
II Wyznaczanie długości fali.
1. Styk A termoogniwa umieścić w promienniku podczerwieni, a styk B zanurzyć w naczyniu z lodem.
2. Miliwoltomierz nastawić na zakres 10 mV.
3. Ustawić napięcie zasilacza promiennika podczerwieni na 75V.
4. Po odczekaniu 5 min odczytać wskazania miliwoltomierza i zanotować w tabeli nr 2.
5. Pomiary powtórzyć przy napięciu zasilacza 100, 125, 150 V. Po każdej zmianie napięcia zasilania
odczekać 5 min.
6. Wyzerować miliwoltomierz, wyłączyć zasilanie promiennika podczerwieni i wyłączyć
autotransformator z sieci.
7. Odczytać z wykresu E= f(TA) wartość temperatury T promiennika podczerwieni dla mierzonej siły
termoelektrycznej E. Odczytaną wartość zanotować w tabeli nr 2.
8. Z wzoru Wiena obliczyć wartość λmax i wpisać do tabeli nr 2.
UWAGA! Przez cały czas trwania pomiarów pilnować, aby w naczyniu z lodem znajdowało się
dostatecznie dużo lodu.
Tabela nr 1
Temperatura
t (°C)
70 65 60 55
Temperatura
T ( K)
Wychylenie
Miliwoltomierza
E (mV)
Tabela nr 2
Napięcie zasilające
U (V)
75 100 125 150
Wychylenie miliwoltomierza
E (mV)
Temperatura
T (K)
Długość fali λmax
(µm)
Sprawozdanie powinno zawierać:
1. Tabele pomiarowe.
2. Wykres na papierze milimetrowym E= (TA).
3. Wyliczenie długości fali.
4. Wniosek.