SOCJOLOGIA 2011
WERSJA 2
1. Ojciec socjologii i jego wklad
Za twórcę socjologii uważa się francuskiego myśliciela Augosta Comte'a.
Wkład Comte'a w powstanie socjologii jako autonomicznej nauki jest wieloraki, ale da się
ująć w trzech zasadniczych tezach:
1. nadania nowej nauce stosunkowo szybko zaakceptowanej nazwy,
2. określenie
przedmiotu
badań
socjologii,
3. zaoferowanie
powstającej
nauce
specyficznych
metod
badawczych
Terminu socjologia A.Comte użył pierwszy raz w 1837r. w swoim dziele pt. Kurs filozofii
pozytywnej.
Za przedmiot badań socjologii uznał on społeczeństwo stanowiące zharmonizowaną
całość, składającą się z elementarnych cząstek zwanych rodzinami.
Skonstruował także i unaukowił metody badania zjawisk społecznych, którymi
zajmuje się socjologia. Metodami tymi są:
1) obserwacja
2) eksperyment
3) metoda porównawcza
4) analiza historyczna
2. Opisac podfunkcje funkcji praktycznej socjologii
Funkcją socjologii jest funkcja praktyczna wyrażana:
-‐ podfunkcją diagnostyczną -‐ dostarcza praktykom wiedzy o pewnym wycinku rzeczywistości
społecznej.
-‐ prognostyczną -‐ dostarcza wiedzy o następstwach działań, ułatwia podejmowanie decyzji.
-‐ socjotechniczną -‐ badacz wykorzystuje wiedzę socjologiczną do formułowania zaleceń,
reguł praktykom, politykom, menadżerom, profesjonalnie zajmującym się kształtowaniem
się postaw i zachowań ludzi.
3. Roznica miedzy zbiorowoscia a spoleczenstwem
Społeczeństwo jest rodzajem zbiorowości ludzi w której występują specyficzne relacje zwane
strukturą społeczną, a więc zbiór swoistych zależności, interakcji i wzajemnych wpływów. W
zbiorowości takie relacje mogą, ale nie muszą występować. Zbiorowość określa grupę ludzi
zajmującą dane terytorium, region.
4. Co wchodzi w sklad kultury?
Kultura to ogół wytworów działalności ludzkiej, materialnych i niematerialnych wartości i
uznawanych
sposobów
postępowania,
zobiektywizowanych
i
przyjętych
w
dowolnych
zbiorowościach,
przekazywanych
innym
zbiorowościom
i
następnym
pokoleniom.
W skład tak pojętej kultury wchodzą więc nie tylko wytwory materialne i instytucje
społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria
ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące
zachowania.
5. Procesy związane ze zmiana organizacji społeczeństwa.
Ze względu na zmiany w organizacji społecznej zbiorowości procesy społeczne dzielimy na
procesy:
–
rozwoju i postępu, procesy ukierunkowanych zmian ocenianych pozytywnie,
–
dekadencji, tj. upadku systemu wartości, braku realizacji norm społecznych
obowiązujących w danej społeczności,
–
reorganizacji społecznej, polegające na nowym układaniu i integrowaniu systemu
instytucji, wzorów zachowań i kryteriów ocen, np. procesy transformacji utstrojowej,
–
dezorganizacji społecznej, oznazające pojawienie się zjawisk, odchylających się od
obowiązujących norm spolecznych i zakłócających funkcjonowanie organizacji
społecznej, np. alkoholizm, nikotynizm, przestępczość, narkomania.
W
społeczeństwie
polskim
procesami
społecznymi
wywołującymi
szczególnie
duże
przeobrażenia
społeczne
są
industrializacja,
dezindunstrializacja,
urbanizacja,
i
ruralizacja,
ruchliwość społeczna i migracje, a obecnie głównie procesy transformacji ustrojowej i
zjawiska dezorganizacji społecznej.
WERSJA 6
1. Kto jest ojcem socjologii polskiej
Józef Supiński (1804 – 1893) – uważany za „ojca socjologii polskiej”, Interesował się
społecznymi (obok przyrodniczych) uwarunkowaniami jednostki ludzkiej i jej natury. Uważał
pracę i dążenie do wiedzy za główne normy życia społecznego.
2. Jak można podzielić socjologię, jaka jest socjologia?
Przedmiotem badan socjologii jest niemal cała rzeczywistość. Co zmusza do podziału na
socjologie ogólną i szczegółową. Między socjologią ogólną a różnymi socjologiami
szczegółowymi istnieje ścisła zależność. Socjologia ogólna dostarcza socjologom
szczegółowym teorię, aparat pojęciowy oraz dyrektywy i metody badawcze. Socjologia
szczegółowa dzięki swoim konkretnym badaniom przynosi wyniki z różnych dziedzin
rzeczywistości społecznej, które to są uogólniane na gruncie socjologii ogólnej i tworzą jej
teoretyczno-‐metodologiczny przedmiot.
Socjologia dzieli się współcześnie na ponad trzydzieści subdyscyplin. Do aktywnie
rozwijających się w Polsce należą m.in. socjologie: pracy, organizacji i zarządzania, wsi,
miasta, wychowania i oświaty, rodziny, kultury, medycyny, prawa, religii, wiedzy i nauki i
moralności.
3. Co to jest proces społeczny
Procesem społecznym nazywamy serie zjawisk, zdarzeń, faktów dotyczących osobowości,
grup społecznych, zbiorowości, powiązanych ze sobą różnego rodzaju zależnościami
przyczynowymi lub strukturalno – funkcjonalnymi, powodującymi określone skutki i
przeobrażenia
społeczne.
4. Kultura masowa
Kulturę masową tworzy ogół jednolitych wytworów kultury, użytkowanych współcześnie
przez wielkie, zróżnicowane masy odbiorców.
W węższym znaczeniu kultura masowa odnosi się zwłaszcza do treści przekazywanych i
odbieranych przez środki masowego przekazu: prasę, radio, telewizję, film i wydawnictwa
książkowe.
5. Czym zajmuje się socjologia medycyny
Socjologia medyczna – jedna z dziedzin socjologii zajmująca się badaniem społecznych
aspektów zdrowia, choroby i opieki zdrowotnej. Socjologia medycyny prowadzi badania
społeczne systemu szpitalnictwa i innych placówek leczniczych oraz społecznych ról
zawodów medycznych: lekarzy, pielęgniarek i innych.
WERSJA 3
1. Etapy i żródła rozwoju socjologii
Źródła socjologii to wiedza i mądrości ludowe, a także elementy filozofii społecznej. Te
elementy tworzą etap przednaukowy socjologii. Po roku 1837 (pierwsze użycie terminu
‘socjologia’
przez
Augusta
Comte)
następuje
etap
naukowy
cechujący
się
instytucjonalizacją
i
specjalizacją
socjologii
jako
nauki.
2. Przedmiotem badań socjolologii według J Szczepańskiego są…
Zjawiska i proces tworzenia się różnych form życia zbiorowego ludzi, struktury tych
zbiorowości, zjawiska i procesy zachodzące w tych zbiorowościach, wynikające ze
wzajemnego oddziaływania ludzi na siebie, siły skupiające i siły rozbijające te zbiorowości,
zmiany i przekształcenia w nich zachodzące.
3. Główne dziedziny kultury
Kultura społeczna: wierzenia, normy moralne, ideologia, uczestnictwo w życiu kulturalny,
Kultura materialna: wszelkie wytwory człowieka, technika, umiejętności praktyczne.
Kultura duchowa: wiedza, literatura i wszelkiego rodzaju piśmiennictwo, sztuka, a także
wszystko co należy do wytworów umysłu, np. filozofia;
Kultura polityczna: systemy wartości i wzorce zachowań (polityków, partii),
Kultura fizyczna: system zachowań i działania związane z dbałością o rozwój fizyczny
człowieka; również jako wychowanie fizyczne, sport, rekreacja fizyczna, rehabilitacja
duchowa, turystyka.
4.Procesy społeczne ze względu na układ w którym przebiegają dzielimy na...
Procesy społeczne ze względu na układ, w którym przebiegają, możemy podzielić na:
–
procesy intrapersonalne – zachodzące wewnątrz osobowości człowieka, jak np. procesy
samokształcenia, samorozwoju, adaptacji,
–
procesy zachodzące między jednostkami, np. powstawanie stosunków przystosowania,
współpracy, przyjaźni, wrogości, konflikty,
–
procesy zachodzące między jednostką a grupą społeczną np. podporządkowania,
identyfikacji, dążenia do dominacji, sprzeczności, buntu, oderwania się.
–
Procesy zachodzące między dwiema grupami np. współpracy, współistnienia, wzajemnej
pomocy, … się niechęci, konkurencji, wrogości, konfliktu
5.Dziedziny jakimi zajmuje się socjolologia medycyny dział socjologii ogólnej.
Socjologia medyczna – jedna z dziedzin socjologii zajmująca się badaniem społecznych
aspektów zdrowia, choroby i opieki zdrowotnej. Socjologia medycyny prowadzi badania
społeczne systemu szpitalnictwa i innych placówek leczniczych oraz społecznych ról
zawodów medycznych: lekarzy, pielęgniarek i innych. Helena i Robert Lyndowie to pierwsi
przedstawiciele socjologii ogólnej, którzy przeprowadzili badania w celu opisania i
interpretacji zachować oraz postaw wobec zdrowia i choroby, które ujmowali w odniesieniu
do uwarunkowań strukturalnych i kulturowych.”
WERSJA 5
1. Dynamikę i intensywność oraz skutki życia społecznego wyznacza zespół różnorodnych
czynników, wymień je:
Dynamikę i intensywność oraz skutki współżycia społecznego wyznacza zespół różnorodnych
czynników, które dzielimy na przyrodnicze, ekonomiczne i kulturowe.
• Do czynników przyrodniczych zaliczamy warunki:
-‐ biologiczne (cechy i budowa organizmu, procesy fizjologiczne, mechanizm
dziedziczenia, odruchy, sklonności),
-‐ geograficzne (klimat, ukształtowanie terenu, gleby, świat roślinny, zwierzęcy,
bogactwa naturalne)
-‐ demograficzne (gęstość zaludnienia, wiek, płeć, przyrost naturalny, przeciętne
trwanie życia ludzkiego).
• W skład ekonomicznych podstaw życia społecznego wchodzą: praca, jej warunki,
organizacja, środki i narzędzia pracy, poziom zaspokojenia potrzeb.
• Kulturowe czynniki współżycia społecznego to głównie kultura materialna, jak np.
wszelkie wytwory zaspokajające „materialne” potrzeby człowieka i społeczeństwa
(budowle, środki komunikacji, mieszkania, ubrania) oraz kultura duchowa obejmująca
wytwory symbolizujące dążenie ludzi do takich wartości jak: piękno, dobro,
sprawiedliwość, prawda, wolność, równość, a także obyczaje, zwyczaje, tradycje
społeczeństw.
2. Co rozumiesz pod pojęciem struktura społeczna.
Struktura społeczna, czyli występujący w społeczeństwie na danym etapie rozwoju
historycznego układ grup społecznych, kategorii zawodowych i wielkich zbiorowości
terytorialnych oraz układ związków i zależności między tymi zbiorowościami, który znajduje
swoje odzwierciedlenie w kulturze.
3. Definicja kultury według Szczepańskiego
„Kultura” to ogół wytworów działalności ludzkiej, materialnych i niematerialnych wartości i
uznawanych sposobów postępowania, zobiektywizowanych i przyjętych w dowolnych
zbiorowościach, przekazywanych innym zbiorowościom i następnym pokoleniom.
W skład tak pojętej kultury wchodzą więc nie tylko wytwory materialne i instytucje
społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria
ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące
zachowania.
4. Metafory społeczeństwa-‐wymień i opisz
Obecnie
dominujący
sposób
pojmowania
społeczeństwa
oddają
dwie
metafory:
„przestrzeń
międzyludzka”
i
„życie
społeczne”.
Pierwsza sugeruje, że socjologia nie skupia uwagi po prostu na ludziach, ale na tym
wszystkim, co zachodzi, dzieje się pomiędzy ludźmi i wynika z faktu, że żyjemy zawsze w
otoczeniu innych.
Druga sugeruje, że ta przestrzeń międzyludzka nie jest zastygła, statyczna, lecz
nieustannie zmienia się, „żyje” dzięki podejmowanym przez ludzi działaniom.
5. Czym zajmuje się socjologia medycyny
Socjologia medycyny prowadzi badania społeczne systemu szpitalnictwa i innych placówek
leczniczych oraz społecznych ról zawodów medycznych: lekarzy, pielęgniarek i innych.
WERSJA 4
1. Od jakich wyrazów pochodzi i co oznacza wyraz ,,socjologia''.
Pojęcie „socjologia” pochodzi od łacińskiego słowa societas – społeczeństwo oraz greckiego
słowa logos – nauka, co oznacza, iż socjologia jest nauką o społeczeństwie.
2. Ojciec polskiej socjologii i jego główne myśli.
Józef
Supiński
(1804
–
1893)
–
uważany
za
„ojca
socjologii
polskiej”,
Interesował
się
społecznymi
(obok
przyrodniczych)
uwarunkowaniami
jednostki
ludzkiej
i
jej
natury.
Uważał
pracę i dążenie do wiedzy za główne normy życia społecznego.
3. Procesy społeczne ze względu na układ.
Procesy społeczne ze względu na układ, w którym przebiegają, możemy podzielić na:
–
procesy intrapersonalne – zachodzące wewnątrz osobowości człowieka, jak np. procesy
samokształcenia, samorozwoju, adaptacji,
–
procesy zachodzące między jednostkami, np. powstawanie stosunków przystosowania,
współpracy, przyjaźni, wrogości, konflikty,
–
procesy zachodzące między jednostką a grupą społeczną np. podporządkowania,
identyfikacji, dążenia do dominacji, sprzeczności, buntu, oderwania się.
–
Procesy zachodzące między dwiema grupami np. współpracy, współistnienia, wzajemnej
pomocy, niechęci, konkurencji, wrogości, konfliktu
4. Dwie metafory społeczeństwa -‐ wymienić i opisać.
Obecnie dominujący sposób pojmowania społeczeństwa oddają dwie metafory:
„przestrzeń międzyludzka” i „życie społeczne”.
Pierwsza sugeruje, że socjologia nie skupia uwagi po prostu na ludziach, ale na tym
wszystkim, co zachodzi, dzieje się pomiędzy ludźmi i wynika z faktu, że żyjemy zawsze w
otoczeniu innych.
Druga sugeruje, że ta przestrzeń międzyludzka nie jest zastygła, statyczna, lecz
nieustannie zmienia się, „żyje” dzięki podejmowanym przez ludzi działaniom.
5. Co bada socjologia medycyny.
Socjologia medycyny prowadzi badania społeczne systemu szpitalnictwa i innych placówek
leczniczych oraz społecznych ról zawodów medycznych: lekarzy, pielęgniarek i innych.
WERSJA
1
1.
wyjaśnij
pochodzenie
słowa
socjologia
i
napisz
co
ono
znaczy
Pojęcie „socjologia” pochodzi od łacińskiego słowa societas – społeczeństwo oraz greckiego
słowa logos – nauka, co oznacza, iż socjologia jest nauką o społeczeństwie.
2. Kto jest ojcem socjologii i co wniósł do niej
Za twórcę socjologii uważa się francuskiego myśliciela Augosta Comte'a.
Wkład Comte'a w powstanie socjologii jako autonomicznej nauki jest wieloraki, ale da się
ująć w trzech zasadniczych tezach:
4. nadania nowej nauce stosunkowo szybko zaakceptowanej nazwy,
5. określenie przedmiotu badań socjologii,
6. zaoferowanie powstającej nauce specyficznych metod badawczych
Terminu socjologia A.Comte użył pierwszy raz w 1837r. w swoim dziele pt. Kurs filozofii
pozytywnej.
Za przedmiot badań socjologii uznał on społeczeństwo stanowiące zharmonizowaną
całość, składającą się z elementarnych cząstek zwanych rodzinami.
Skonstruował także i unaukowił metody badania zjawisk społecznych, którymi
zajmuje się socjologia. Metodami tymi są:
2) obserwacja
2) eksperyment
3) metoda porównawcza
5) analiza historyczna
3. Potoczna definicja społeczeństwa
Zbiorowość ludzi w ramach pewnego państwa – społeczeństwo polskie, francuskie,
społeczeństwo japońskie, amerykańskie
4. Podział procesów społecznych ze względu na reperkusje
Ze względu na reperkusje w stosunkach międzyludzkich procesy społeczne dzielimy na
procesy zmieniające:
–
ideologie (procesy przebudowy świadomości społecznej),
–
religie (procesy sekulaeryzacji i laicyzacji),
–
naukę (procesy scjentyzmu)
–
technikę (procesy industrializacji, informatyzacji, robotyzacji)
–
społeczności terytorialne (procesy urbanizacji, ruralizacji)
–
miejsce jednostki lub grupy w przestrzeni społecznej (procesy ruchliwości społecznej, np.
awans, degradacja)
5. Rodzaje norm
-‐ normy formalne – zasady sformułowane w postaci pisanych regulaminów lub przepisów
-‐ normy nieformalne – nie spisane normy, obowiązujące zwyczajowo w ramach danej grupy
lub społeczeństwach
-‐ normy prawne – zasady zachowania się oparte na przepisach. W przeciwieństwie do innych
norm są one ustanowione lub uznane za obowiązujące przez państwo. Ich nieprzestrzeganie
jest sankcjonowane przez instytucje państwowe.
-‐ normy religijne – w przeciwieństwie do norm prawnych, obowiązujących wszystkich
członków danej zbiorowości, mają one ograniczony zasięg i dotyczą tylko osób danego
wyznania. Często normy te, określające stosunki między ludźmi traktowane są jako normy
moralne.
-‐
normy
moralne
(etyczne)
–
mają
one
charakter
absolutny,
co
oznacza
bezwzględny
nakaz
lub
zakaz
określonego
zachowania.
Nie
dotyczą
tylko
postępowania
jednostki,
ale
mogą
dotyczyć całych grup społecznych.
-‐ normy obyczajowe – nawyki zachowania się, rytuały czy sposoby ubierania się uznane w
danej zbiorowości. Normy obyczajowe to reguły postępowania ludzi, które kształtowały się w
ich świadomości pod wpływem nawyku, w wyniku wielokrotnego powtarzania w określonych
okolicznościach tych samych zachowań (np. całowanie kobiety w rękę). Normy obyczajowe
nie oceniają zachowań ani ich nie wartościują. Określają raczej co wypada lub czego nie
wypada robić. Najczęściej mają zasięg lokalny.
-‐ normy zwyczajowe – nawyki, rodzaje zachowania charakterystyczne, albo dla całego
społeczeństwa, albo dla danych grup społecznych.
WERSJA 7
1. Wyjaśnić słowa societas i logos.
Łacińskiego słowo societas – społeczeństwo, greckie słowo logos – nauka
2. Dynamikę i intensywność oraz skutki współżycia społecznego wyznacza zespół
różnorodnych czynników, które dzielimy na (wymienić)
Dynamikę i intensywność oraz skutki współżycia społecznego wyznacza zespół różnorodnych
czynników, które dzielimy na przyrodnicze, ekonomiczne i kulturowe.
• Do czynników przyrodniczych zaliczamy warunki:
-‐ biologiczne (cechy i budowa organizmu, procesy fizjologiczne, mechanizm
dziedziczenia, odruchy, sklonności),
-‐ geograficzne (klimat, ukształtowanie terenu, gleby, świat roślinny, zwierzęcy,
bogactwa naturalne)
-‐ demograficzne (gęstość zaludnienia, wiek, płeć, przyrost naturalny, przeciętne
trwanie życia ludzkiego).
• W skład ekonomicznych podstaw życia społecznego wchodzą: praca, jej warunki,
organizacja, środki i narzędzia pracy, poziom zaspokojenia potrzeb.
• Kulturowe czynniki współżycia społecznego to głównie kultura materialna, jak np.
wszelkie wytwory zaspokajające „materialne” potrzeby człowieka i społeczeństwa
(budowle, środki komunikacji, mieszkania, ubrania) oraz kultura duchowa obejmująca
wytwory symbolizujące dążenie ludzi do takich wartości jak: piękno, dobro,
sprawiedliwość, prawda, wolność, równość, a także obyczaje, zwyczaje, tradycje
społeczeństw.
3. Trzy zasadnicze tezy Comte'a.
1. nadania nowej nauce stosunkowo szybko zaakceptowanej nazwy,
2. określenie przedmiotu badań socjologii,
3. zaoferowanie powstającej nauce specyficznych metod badawczych
4. Wyjaśnić pojęcie normy społeczne
Norma społeczna – jest to względnie trwały, przyjęty w danej grupie społecznej sposób
zachowania jednostki społecznej w danej sytuacji, zależny od zajmowanej przez nią pozycji
społecznej i odgrywanej przez nią roli społecznej.
5. Podział procesów społecznych ze względu na zmiany w organizacji społeczne
Ze względu na zmiany w organizacji społecznej zbiorowości procesy społeczne dzielimy na
procesy:
–
rozwoju i postępu, procesy ukierunkowanych zmian ocenianych pozytywnie,
–
dekadencji, tj. upadku systemu wartości, braku realizacji norm społecznych
obowiązujących w danej społeczności,
–
reorganizacji społecznej, polegające na nowym układaniu i integrowaniu systemu
instytucji, wzorów zachowań i kryteriów ocen, np. procesy transformacji utstrojowej,
–
dezorganizacji społecznej, oznazające pojawienie się zjawisk, odchylających się od
obowiązujących norm spolecznych i zakłócających funkcjonowanie organizacji
społecznej, np. alkoholizm, nikotynizm, przestępczość, narkomania.
W społeczeństwie polskim procesami społecznymi wywołującymi szczególnie duże
przeobrażenia społeczne są industrializacja, dezindunstrializacja, urbanizacja, i ruralizacja,
ruchliwość społeczna i migracje, a obecnie głównie procesy transformacji ustrojowej i
zjawiska dezorganizacji społecznej.