Modele odpowiedzi do przyk∏adowych arkuszy egzaminacyjnych

Zestaw I

Cz´Êç I
Zadanie sprawdzajàce rozumienie czytanego tekstu

Kim jest Izabela? Olgi Tokarczuk.

Model zawiera przewidywane odpowiedzi. Odpowiedzi ucznia mogà przybieraç ró˝nà form´ j´zy-
kowà, ale ich sens musi byç synonimiczny wobec modelu. Oceniajàc prac´ ucznia, nale˝y stosowaç
punktacj´ z modelu.
Uwaga: Za pe∏nà odpowiedê przyznaje si´ maksymalnà liczb´ punktów, za niepe∏nà – wskazanà w ru-
bryce „punkty czàstkowe”. Nie nale˝y przyznawaç po∏ówek punktów. Za brak odpowiedzi lub odpo-
wiedê b∏´dnà nie przyznaje si´ punktów.

M O D E L E O D P O W I E D Z I D O P R Z Y K ¸ A D O W Y C H A R K U S Z Y E G Z A M I N A C Y J N Y C H I – Z E S T A W I

■

Nr

zada-

nia

Odpowiedzi

Maksymal-

na liczba

punktów

Punkty czàstkowe

1.

a) Pi´kna, inteligentna, dobrze urodzona, zarozumia∏a, pewna
siebie;
b) idea∏: czarujàca, niezwyk∏a, tajemnicza, cudowna, zjawiskowa,
zagadkowa.

2

1+1

po 1 pkt za podanie

co najmniej 3 cech

ka˝dej postaci

2.

Postaç wykreowana w wyobraêni Wokulskiego jest nierealna, to
projekcja marzeƒ, idea∏u doskona∏oÊci.

1

O

3.

a) Wokulski;
b) Izabela.
Postacie te oddzia∏ujà na siebie przez kontrast, wtedy ujawniajà
swoje najbardziej przeciwstawne cechy. Izabela motywuje Wo-
kulskiego do dzia∏ania i przyczynia si´ do ukszta∏towania jego
ÊwiadomoÊci.

2

1+1

po 1 pkt za wska-

zanie, z jakiego

Êwiata pochodzà

bohaterowie oraz

odpowiedê na dru-

gà cz´Êç polecenia

4.

Anima – archetyp idealnej kobiecoÊci tkwiàcy w podÊwiadomoÊci
m´˝czyzny;
Animus – archetyp idealnej m´skoÊci tkwiàcy w podÊwiadomoÊci
kobiety.

2

1+1

po 1 pkt za ka˝de

poprawnie zdefi-

niowane poj´cie

5.

To historia szalonej mi∏oÊci, z∏o˝onej relacji mi´dzy m´˝czyznà
a jego animà.

1

0

6.

a) Komplementarny – dope∏niajàcy;
b) meandry – zawi∏oÊci;
c) paradoksalny – sprzeczny z tym, co wydaje si´ lub jest oczywiste.

3

1+1+1

po 1 pkt za ka˝de

poprawnie zdefi-

niowane poj´cie

7.

Uczucie do Izabeli i nawet sama jej osoba jest czymÊ nieprzenik-
nionym, niezg∏´bionym, nieodgadnionym, do koƒca niepozna-
walnym, wr´cz nadnaturalnym.

1

0

8.

Przepowiednia si´ sprawdzi∏a, niezale˝nie od dzia∏aƒ bohaterów,
którzy chcieli uniknàç przeznaczenia. Fatum okaza∏o si´ silniejsze.

2

0

9.

Sà dwie Izabele – jedna ukazywana przez narratora, druga po-
strzegana przez Wokulskiego.

1

0

razem

20

10.

O istocie cz∏owieczeƒstwa nie stanowi wyglàd, ale wn´trze, sfe-
ra uczuç wy˝szych, takich jak: mi∏oÊç, wspó∏czucie, zrozumienie,
tolerancja, szacunek itd.

2

0

11.

Cz∏owiek nie musi si´ porywaç na wielkie czyny, by zyskaç s∏aw´
i uznanie innych. Jest wartoÊciowy poprzez samo istnienie.

2

0

12.

b)

1

0

■

J ¢ Z Y K P O L S K I – Z A K R E S P O D S T A W O W Y

Cz´Êç II
Temat: Portrety w∏adców Polski. Porównaj postaci królów przedstawionych w satyrze
Do króla Ignacego Krasickiego i fragmencie Potopu Henryka Sienkiewicza. Zwróç uwag´ na
wyglàd w∏adców, ich stosunek do ojczyzny oraz uczucia narodu wobec panujàcych.

I. ROZWINI¢CIE TEMATU (maksymalnie 25 pkt)

Portrety królów

Uwaga: Kompozycj´ wypracowania ocenia si´ wtedy, gdy przyznane zosta∏y punkty za rozwini´cie te-
matu.

2 pkt za podanie
jednego przyk∏a-

du i wniosku

1 pkt za podanie

przyk∏adów bez

wniosku

1. Postaci historycznych w∏adców Polski:

1

1.1. Stanis∏aw August Poniatowski;

1

1.2. Jan Kazimierz.

1

Podobieƒstwa

2. Oddanie ojczyênie:

1

2.1. plan reform Poniatowskiego (

szczep nauki, wznoÊ handel);

1

2.2. modlitwa Jana Kazimierza w intencji ojczyzny.

1

3. Mi∏oÊç narodu:

1

3.1. dobroç i ∏agodnoÊç Poniatowskiego (

dobroç serca monarchom nie przystoi );

1

3.2. analogia mi´dzy postacià Jana Kazimierza a Bogiem Ojcem;

1

3.3. reakcja Kmicica na widok w∏adcy (

urodzi∏ si´ regalista oddany ca∏à duszà

swojemu królowi ).

1

4. Cierpienie zapisane w wyglàdzie w∏adców:

1

4.1. przedwczesna siwizna Poniatowskiego sugeruje trud sprawowania rzàdów;

1

4.2. opis twarzy Jana Kazimierza znamionuje tragizm w∏adcy i cierpienie narodu (poda-
nie przyk∏adów, np. twarz wymizerowana, ˝ó∏ta, przezroczysta jak wosk koÊcielny,
oczy wilgotne, powieki zaczerwienione, i wniosków).

5. Niedocenianie w∏adców przez naród:

5.1. zarzuty przeciw Stanis∏awowi Augustowi formu∏owane przez Sarmat´;

5.2. rozgoryczenie Jana Kazimierza (

gorycz, którà tak obficie...).

3

Ró˝nice

6. Eksponowanie ˝arliwej wiary Jana Kazimierza.

1

7. Pochodzenie:

1

7.1. Poniatowski by∏ synem kasztelana krakowskiego;

1

7.2. Jan Kazimierz pochodzi∏ z rodu królewskiego (dziedzic chwa∏y przodków).

1

9. Stosunek narratora:

1

9.1. pozorna krytyka w satyrze, zarzuty wobec króla sà jego zaletami;

1

9.2. patos, ubóstwienie i idealizacja w wizerunku Jana Kazimierza.

1

10. Pozytywne przedstawienie w∏adców wynikajàce z ich mi∏oÊci do ojczyzny.

1

8. PodkreÊlenie m∏odego wieku Stanis∏awa Augusta.

1

1

1

1

II. KOMPOZYCJA (maksymalnie 5 pkt)

Uwaga: JeÊli powy˝sze kryteria nie zosta∏y spe∏nione, nie przyznaje si´ punktów.

III. STYL (maksymalnie 5 pkt)

IV. J¢ZYK (maksymalnie 12 pkt)

V. ZAPIS (maksymalnie 3 pkt)

VI. SZCZEGÓLNE WALORY PRACY (0–4 pkt)

M O D E L E O D P O W I E D Z I D O P R Z Y K ¸ A D O W Y C H A R K U S Z Y E G Z A M I N A C Y J N Y C H I – Z E S T A W I

■

– podporzàdkowana zamys∏owi funkcjonalnemu wobec tematu, spójna wewn´trz-
nie, przejrzysta i logiczna; pe∏na konsekwencja w uk∏adzie graficznym

5

– uporzàdkowana wobec przyj´tego kryterium, spójna; graficzne wyodr´bnienie
g∏ównych cz´Êci

3

– wskazujàca na podj´cie próby porzàdkowania myÊli, na ogó∏ spójna

1

– jasny, ˝ywy, swobodny, zgodny z zastosowanà formà wypowiedzi; urozmaico-
na leksyka

5

– zgodny z zastosowanà formà wypowiedzi, na ogó∏ jasny; wystarczajàca leksyka

3

– na ogó∏ komunikatywny, dopuszczalne schematy j´zykowe

1

– j´zyk w ca∏ej pracy komunikatywny, poprawna, urozmaicona sk∏adnia, poprawne:
s∏ownictwo, frazeologia i fleksja

12

– j´zyk w ca∏ej pracy komunikatywny, poprawne: sk∏adnia, s∏ownictwo, frazeologia
i fleksja

9

– j´zyk w ca∏ej pracy komunikatywny, poprawna fleksja, w wi´kszoÊci poprawne:
sk∏adnia, s∏ownictwo i frazeologia

6

– j´zyk w pracy komunikatywny mimo b∏´dów: sk∏adniowych, s∏ownikowych, frazeo-
logicznych i fleksyjnych

3

– j´zyk w pracy komunikatywny mimo b∏´dów fleksyjnych, licznych b∏´dów sk∏a-
dniowych, s∏ownikowych i frazeologicznych

1

Uwaga: JeÊli powy˝sze kryteria nie zosta∏y spe∏nione, nie przyznaje si´ punktów.

– bezb∏´dna ortografia; poprawna interpunkcja (nieliczne b∏´dy)

3

– poprawna ortografia (nieliczne b∏´dy II stopnia); na ogó∏ poprawna interpunkcja

2

– poprawna ortografia (nieliczne b∏´dy ró˝nego stopnia); interpunkcja niezak∏ócajà-
ca komunikacji (mimo ró˝nych b∏´dów)

1

Uwaga: JeÊli powy˝sze kryteria nie zosta∏y spe∏nione, nie przyznaje si´ punktów.

Uwaga: JeÊli powy˝sze kryteria nie zosta∏y spe∏nione, nie przyznaje si´ punktów.