"Nie patrz

ę

na co

ś

,

spogl

ą

dam na sam

ą

siebie.

Jestem dal

ą

pierwotnej m

ą

dro

ś

ci,

oto moje magiczne dzieło,
Zrozumienie wolne od dualno

ś

ci jest niepoj

ę

te!"

Dakini

"Ciało to fundament dla osi

ą

gni

ę

cia m

ą

dro

ś

ci. Zasadniczo ciała kobiet i m

ęż

czyzn s

ą

do

tego jednakowo wyposa

ż

one. Je

ś

li jednak d

ąż

enie kobiety jest silne, jej potencjał b

ę

dzie

wy

ż

szy." Ten cytat pochodzi od samego Padmasambhawy. Wielki Guru Rinpocze mówi

tu,

ż

e kobiety wnosz

ą

do duchowej

ś

cie

ż

ki szczególne zdolno

ś

ci, takie, które w rezultacie

mog

ą

obdarzy

ć

je wi

ę

kszym potencjałem. Dlatego powinno si

ę

ceni

ć

kobiety i zach

ę

ca

ć

je do praktyki duchowej,

ż

eby ich zdolno

ś

ci i potencjał mogły si

ę

objawi

ć

dla po

ż

ytku

wszystkich. Przychodz

ą

mi tu na my

ś

l nazwiska wielkich kobiet nauczycieli z przeszło

ś

ci:

Sukhasiddhi i Nigumy w Indiach czy Jeszie Tsogial i Maczig Labdron w Tybecie.
Dlaczego jednak znamy ich stosunkowo niewiele? Nie ma na to pytanie prostej
odpowiedzi. Oczywi

ś

cie tak w przeszło

ś

ci, jak i obecnie, społecze

ń

stwa skłonne były

lekcewa

ż

y

ć

osi

ą

gni

ę

cia kobiet. Ich

ż

ywotów nie spisywano i dzi

ś

ju

ż

nie mo

ż

emy ich

odtworzy

ć

.

Styl samego buddyzmu równie

ż

miał wpływ na t

ę

sytuacj

ę

. Buddyjska tradycja sutr

kładzie nacisk na

ś

cisłe reguły post

ę

powania, a tak

ż

e kontrolowania i przekształcania

negatywnych emocji, które przynosz

ą

cierpienie. Buddyzm sutr zdominowany był przez

mnichów. Wspólnoty mniszek, w Tybecie i gdzie indziej, były stosunkowo niewielkie.
Zarówno wsparcie finansowe jak duchowy instrukta

ż

na jaki mogły one liczy

ć

, były

bardziej ograniczone ni

ż

w wypadku wielkich klasztorów, co stanowiło odbicie tła

kulturowego owych czasów. Nawet dzi

ś

społecze

ń

stwa Azji maj

ą

bardziej zdecydowane

pogl

ą

dy na rol

ę

jednostki, a szczególnie kobiety, w

ż

yciu. Powinni

ś

my zadba

ć

o to, by te

kulturowe aspekty buddyzmu nie zostały przeniesione na Zachód. W wad

ż

rajanie,

buddyzmie Diamentowej Drogi, sytuacja jest inna. Mahamudra szkoły Kagyu i Maha Ati
szkoły Ningma opieraj

ą

si

ę

na zało

ż

eniu,

ż

e zasadniczo wszyscy ju

ż

jeste

ś

my o

ś

wieceni.

Za spraw

ą

przekazu od dysponuj

ą

cego moc

ą

nauczyciela i bezpo

ś

redniej pracy z nasz

ą

energi

ą

, budzi si

ę

ponownie

ś

wietlisto

ść

i wizja, widoczne staje si

ę

ś

wiatło pierwotnego

stanu o

ś

wiecenia. Przeszkadzaj

ą

cych uczu

ć

do

ś

wiadczamy "takimi, jakimi s

ą

" - wówczas

rozpuszczaj

ą

si

ę

natychmiast, jak

ś

nieg wpadaj

ą

cy do wody. Namkai Norbu Rinpocze

wyja

ś

nia tu,

ż

e kobiety z natury wol

ą

pracowa

ć

z energi

ą

i wizj

ą

. Garab Dord

ż

e,

zało

ż

yciel tradycji dzogczen, posuwa si

ę

nawet do stwierdzenia,

ż

e wi

ę

kszo

ść

z tych,

którzy osi

ą

gn

ą

ostateczny poziom nauk dzogczen - manifestacj

ę

ś

wietlistego, czy te

ż

t

ę

czowego ciała - b

ę

d

ą

stanowiły kobiety.

Na poziomie zewn

ę

trznym, postawa m

ęż

czyzn wobec praktykuj

ą

cych kobiet była w

wad

ż

rajanie zawsze lepsza ni

ż

w tradycji dzogczen. Po pierwsze, Diamentowa Droga

praktykowana jest cz

ę

sto przez joginów i joginki na własn

ą

r

ę

k

ę

lub w niewielkich

grupach i dzi

ę

ki temu jest wolna od wpływów zdominowanego przez m

ęż

czyzn systemu

monastycznego. Po drugie, poniewa

ż

pracuje z cało

ś

ci

ą

naszej istoty, zawieraj

ą

c

ą

pierwiastki zarówno m

ę

skie jak i

ż

e

ń

skie, utrzymywanie pogl

ą

dów lekcewa

żą

cych kobiety

blokowałoby własny rozwój praktykuj

ą

cego m

ęż

czyzny i stanowiło wykroczenie

przeciwko

ś

lubowaniom tantrycznym. W wad

ż

rajanie kobiety generalnie uwa

ż

ane s

ą

za

esencj

ę

m

ą

dro

ś

ci, a liczne

ż

e

ń

skie manifestacje ró

ż

nych energii znane s

ą

w niej pod

nazw

ą

daki

ń

.

Istniej

ą

w pełni o

ś

wiecone dakinie m

ą

dro

ś

ci, na przykład ró

ż

ne formy Tary i Dord

ż

e

Pamo (Wad

ż

rawarahi) - czerwonej dakini tak wa

ż

nej dla tradycji Kagyu - a tak

ż

e

ś

wiatowe dakinie. Zaawansowane w praktyce kobiety równie

ż

mo

ż

emy nazywa

ć

Strona 1 z 2

Mądrość Kobiet

2009-09-12

dakiniami. Odgrywały one kluczow

ą

rol

ę

w

ż

yciu wielu wielkich mistrzów przeszło

ś

ci.

Dobrym tego przykładem jest poni

ż

sza opowie

ść

z

ż

ycia mahasiddhy Sarahy. Ukazuje

ona tak

ż

e swobodny i bezpo

ś

redni sposób w jaki przekazywane s

ą

, tak

ż

e i dzi

ś

, wa

ż

ne

nauki mahamudry.

Pewnego dnia Saraha poprosił

ż

on

ę

, by mu przyrz

ą

dziła rzodkiew z curry.

ś

ona

przygotowała potraw

ę

, lecz Saraha tymczasem wszedł w gł

ę

bok

ą

medytacj

ę

, w której

pozostał przez dwana

ś

cie lat. Kiedy z niej wyszedł, od razu zapytał, co z jego jedzeniem.

ś

ona była zaskoczona: "Byłe

ś

w medytacji przez dwana

ś

cie lat; teraz mamy lato i nie ma

rzodkwi." Saraha postanowił wi

ę

c,

ż

e uda si

ę

na dalsz

ą

medytacj

ę

w góry.

"Odosobnienie fizyczne to nie jest prawdziwa samotno

ść

" - odrzekła na to kobieta. -

"Najlepszym rodzajem samotno

ś

ci jest całkowite uwolnienie si

ę

od z góry powzi

ę

tych

pogl

ą

dów i uprzedze

ń

sztywnego i ograniczonego umysłu, a tak

ż

e od wszelkich etykietek

i koncepcji. Je

ż

eli obudzisz z dwunastoletniego samadhi i wci

ąż

jeszcze my

ś

lisz o tej

rzodkwi sprzed dwunastu lat, to co ci mo

ż

e da

ć

odej

ś

cie w góry?" Saraha posłuchał

ż

ony

i po pewnym czasie osi

ą

gn

ą

ł najwy

ż

sz

ą

realizacj

ę

mahamudry.

M

ą

dro

ść

ż

ony Sarahy cieszy si

ę

uznaniem, lecz nie jest jasn

ą

rola, jak

ą

pełniła ta

kobieta. Znaczenie jej komentarzy i ich trafne umiejscowienie w czasie pozwalaj

ą

przypuszcza

ć

,

ż

e zrozumiała ju

ż

ona mahamudr

ę

. To czyniłoby z niej najwa

ż

niejszego

nauczyciela Sarahy, mimo

ż

e nawet nie znamy jej imienia. Równie

ż

w bli

ż

szych nam

czasach znanych jest wiele relacji o wysoce zrealizowanych kobietach,

ż

ywo

pami

ę

tanych lub nawet

ż

yj

ą

cych obecnie. O niektórych mówi si

ę

, i

ż

zamanifestowały

t

ę

czowe ciało, co jest wyrazem wyj

ą

tkowego urzeczywistnienia. Nieliczne zajmuj

ą

miejsca w hierarchii. Z drugiej strony tytuły i hierarchie, cho

ć

bardzo po

ż

yteczne, s

ą

tylko

jednym ze sposobów wyra

ż

ania osi

ą

gni

ęć

duchowych i aktywnego współczucia.

Powinni

ś

my jednak

ż

e stara

ć

si

ę

wykorzysta

ć

osi

ą

gni

ę

cia tych wyj

ą

tkowych kobiet,

korzysta

ć

z mo

ż

liwo

ś

ci uczenia si

ę

od nich i dokumentowa

ć

ich

ż

ywoty dla przyszło

ś

ci.

Tłumaczył Piotr Jankowski

Strona 2 z 2

Mądrość Kobiet

2009-09-12