Nazwa przedmiotu
Psychopedagogika rozwojowa: etap III i IV
Kod przedmiotu
Jednostka prowadząca
Katedra Neofilologii
Kierunek studiów
Filologia w zakresie filologii angielskiej
Typ przedmiotu
Do wyboru
Poziom przedmiotu
Studia II stopnia magisterskie
Rok studiów
2
Semestr studiów
4
Liczba punktów ECTS
3
Imię i nazwisko
wykładowcy
Osoba odpowiedzialna za przedmiot
Tytuł 1
Imię
Nazwisko
mgr
Elżbieta
Moryto
Efekty kształcenia/uczenia
się przedmiotu
1.
W zakresie wiedzy: objaśnianie terminów i zagadnień związanych
z procesem wychowania; wskazywanie podstawowych koncepcji
pedagogicznych; szczegółowe charakteryzowanie biologicznych
i kulturowych uwarunkowań procesu wychowania; wskazywanie
oddziaływania wychowawczego rodziny; wymienianie i opisywanie
podstawowych
narzędzi
diagnostycznych
kompetencji
edukacyjnych uczniów;
2.
W zakresie umiejętności: wykorzystywanie zdobytej wiedzy
w planowaniu i realizacji procesu nauczania (w tym nauczania
języka obcego); zaawansowana analiza kompetencji edukacyjnych
uczniów (w tym kompetencji językowych) za pomocą świadomie
dobranych narzędzi i właściwych metod; analiza szkoły jako
środowiska wychowawczego, ze wskazaniem czynników –wpływów
edukacyjnych; stosowanie konstruktywnych metod oddziaływań
wychowawczych;
3.
W zakresie postaw: zorientowanie na stałe poszerzanie własnej
wiedzy i podnoszenie umiejętności w zakresie pedagogiki
i wychowania; świadomość zmian/nowości stale zachodzących w
zakresie teorii/koncepcji pedagogicznych; w oparciu o zdobytą
wiedzę/zyskane umiejętności kreatywne samodzielne poszukiwanie
i formułowanie metod wychowawczych; świadomość czynników
mających wpływ na efektywność procesu uczenia się i nauczania;
wrażliwość na stosowanie zasad demokracji i wypływających z nich
zadań dla współczesnej edukacji;
Sposób realizacji
Zajęcia w Sali
Wymagania wstępne i
dodatkowe
Nie dotyczy
Zalecane fakultatywne
komponenty przedmiotu
Brak zaleceń
Treści przedmiotu
1.
Karanie i nagradzanie. Prawidłowości związane z
warunkowaniem instrumentalnym jako podstawa do refleksji
związanej z modyfikowaniem zachowania za pomocą wzmocnień
pozytywnych i negatywnych oraz projektowania relacji nauczyciel
– uczeń.
2.
Systemy rodzinne wg. kryteriów: więzi, organizacji relacji władzy,
sposobów rozwiązywania konfliktów. Porozumiewanie się
nauczycieli z rodzicami – wskazania. Rozmowa z rodzicami w
przypadku sprawiania przez ucznia trudności wychowawczych.
3.
Style uczenia się. Rozpoznawanie właściwego sobie stylu uczenia
się. Dopasowanie modelu nauczania do właściwości nabywania
wiedzy przez ucznia.
4.
Wyuczona bezradność. Źródła i konsekwencje wyuczonej
bezradności. Rodzaje atrybucji sukcesu i porażki. Kwestionariusz
Delta. Koncepcja Martina Seligmana.
5.
Sposoby radzenia sobie z niekontrolowalnością zdarzeń:
immunizacja, terapia retroaktywna, myślenie magiczne.
Zapobieganie bezradności w szkole.
6.
Agresja – jak sobie z nią radzić w szkole? Koncepcje źródeł
agresji: biologiczne, psychodynamiczne, modelowania, frustracji -
agresji. Rywalizacja jako czynnik sprzyjający zachowaniom
agresywnym.
7.
Sposoby zapobiegania zachowaniom agresywnym – ich
skuteczność. Profil psychologiczny sprawcy i ofiary. Mobbing w
szkole. Radzenie sobie ze złością.
8.
Dynamika procesów grupowych Gra symulacyjna. Procedury
pracy grupowej.Sposoby komunikowania się w grupie.
Podejmowanie decyzji
Zalecana lista lektur
Literatura podstawowa:
Zimbardo, P., Ruch F. 1988: Psychologia i życie. Warszawa: PWN
s.373-384.
Dryden, G., Vos J. 2000: Rewolucja w uczeniu. Poznań: wyd. Moderski
i Ska Poznań.
Seligman, M., 1996: Optymizmu można się nauczyć. Poznań: Media
Rodzina of Poznań.
Aronson E., Wilson T., Ackert R., (red.) 1997: Psychologia społeczna.
Serce i umysł. Warszawa:wyd. Zysk i S-ka, s. 354 – 402.
Goldstein A., McGinnis E., 2001: Skillstreaming. Kształtowanie
umiejętności ucznia. Nowe strategie i perspektywy nauczania
umiejętności prospołecznych. Warszawa:wyd. Karan
Oyster C. (2002) Grupy: Psychologia społeczna, Poznań:Zysk i S-ka
Literatura uzupełniająca
Seligman, M., 1997: Optymistyczne dziecko. Poznań: Media Rodzina of
Poznań.
Aronson, E., 1995: Człowiek istota społeczna. Warszawa: PWN s.300 –
355.
Aronson E., Wilson T., Ackert R., (red.) 1997: Psychologia społeczna.
Serce i umysł. Warszawa:Zysk i S-ka , s. 494 – 536.
Metody nauczania
1.
Wykład,
2.
Elementy dyskusji,
3.
Praca w grupach,
4.
praca własna studenta;
Metody i kryteria
oceniania
Frekwencja
Testy
Prace pisemne
Odpowiedzi ustne
Praca na zajęciach
Praca w grupach
Prezentacje
Projekty
Końcowe zaliczenie pisemne
Końcowe zaliczenie ustne
Egzamin pisemny
Egzamin ustny
Inne:
Język wykładowy
polski
Praktyki zawodowe w
ramach przedmiotu
Nie dotyczy