Ulgi podatkowe dla małych i średnich przedsiębiorstw działających w SSE,
które otrzymały zezwolenie do końca grudnia 2000r.
Przedsiębiorcy mogli korzystać z ulgi w podatku dochodowym z tytułu poniesionych nakładów
inwestycyjnych, utworzonych miejsc pracy oraz zwolnienia podmiotowego w podatku od
nieruchomości.
Ulga za wydatki inwestycyjne
Jest zróżnicowana i odrębnie określona dla każdej SSE. Polega on na zwolnieniu dochodu z podatku,
przy czym okres tego zwolnienia zależy od wysokości limitu, tj. poziomu wymaganych nakładów
inwestycyjnych, których poniesienie umożliwiało zwolnienie dochodu od podatku do wysokości
dokonanych nakładów lub całkowitego zwolnienia dochodu z podatku. Dla każdej SSE ten poziom
nakładów inwestycyjnych jest określony. (np. mielecka – 2 mln euro, suwalska – 350 tys euro)
Tak więc jeżeli przedsiębiorca w mieleckiej SSE wyda na inwestycje np.1,7 mln euro czyli poniżej
limitu to uzyskuje prawo do zwolnienia dochodu od podatku w równowartości poniesionych
nakładów inwestycyjnych. W zależności o relacji podatku do dochodów przedsiębiorca może nie
płacić podatku przez połowę okres, na który została powołana strefa. Zrównanie dochodu z
wydatkami inwestycyjnymi w tym okresie oznacza, że przedsiębiorca nie płaci w ogóle podatku
dochodowego. Gdy nie zrównoważy dochodem poniesionych nakładów inwestycyjnych w połowie
okresu funkcjonowania strefy może w latach, które pozostały do wygaśnięcia strefy korzystać ze
zwolnienia dochodu od podatku w wysokości 50% osiągniętego dochodu w danym roku
podatkowym. Wówczas co najmniej połowa dochodu podlega opodatkowaniu. Gdy do końca trwania
SSE inwestorowi nie udało się osiągnąć dochodu do równowartości poniesionych nakładów, to
pozostałą część ulgi przepada.
Znacznie większe korzyści podatkowe uzyskują przedsiębiorcy, którzy poniosą wydatki inwestycyjne
ponad określone kwoty w rozporządzeniach RM dotyczących poszczególnych stref.
•
Niezależnie od wysokości osiągniętego dochodu przez połowę okresu trwania SSE w ogóle nie
płacą podatku ( cały dochód jest zwolniony z podatku)
•
Gdy po tym okresie dochód nie został zrównoważony z wydatkami inwestycyjnymi to
nierozliczone wydatki inwestycyjne mogą być uwzględnione przez obniżenie podstawy
opodatkowania, ale nie więcej niż do 50% w każdym roku podatkowym w drugiej połowie
okresu działania strefy.
Ulga w podatku dochodowym związana z tworzeniem nowych miejsc pracy.
Podobnie jak w przypadku nakładów inwestycyjnych określono dla poszczególnych SSE jaka część
dochodu może być zwolniona od podatku dochodowego za utworzenie co najmniej 10 miejsc pracy.
np. mielecka SSE – utworzenie 10 nowych miejsc pracy = obniżenie dochodu do opodatkowania o 10
%, słupska – 10 nowych miejsc pracy = obniżenie dochodu do opodatkowania o 20%, suwalska – 25%.
Po utworzeniu kolejno 100, 50 i 40 nowych miejsc pracy cały dochód jest zwolniony od podatku. Z
takiej ulgi przedsiębiorstwo może korzystać przez połowę okresu SSE. Po tym okresie i przy takim
samym poziomie zatrudnienia zwolnieniu od podatku podlega tylko połowa dochodu.
Choć zmieniły się warunku uzyskania pomocy publicznej od 2001r. to dla przedsiębiorców, którzy
otrzymali zezwolenia do końca 200 roku wynegocjowano okresy przejściowe. Małe przedsiębiorstwa
zachowują nabyte uprawnienia do końca 2011 roku, a średnie – do końca 2010r. Dla dużych
przedsiębiorstw wynegocjowano nieco gorsze warunki. Po pierwsze okres przejściowy trwał do końca
2006, a po drugie – znacznie ograniczono ulgi podatkowe. Maksymalna dopuszczalna wielkość
pomocy publicznej mogła wynieść:
•
30% kosztów inwestycji poniesionych do 31 grudnia 2006r. – dla przedsiębiorstw
prowadzących działalność gospodarczą w sektorze motoryzacyjnych.
•
75% kosztów inwestycji poniesionych do 31 grudnia 2006r. – dla przedsiębiorstw
prowadzących działalność gospodarczą inną niż w sektorze motoryzacyjnym na podstawie
zezwolenia wydanego przed 1 stycznia 2000r.
•
50% kosztów inwestycji poniesionych do 31 grudnia 2006r. – dla przedsiębiorstw
prowadzących działalność inną niż w sektorze motoryzacyjnym na podstawie zezwolenia
wydanego po 31 grudnia 1999r.
Zwolnienie podmiotowe z podatku od nieruchomości.
Obowiązywało ono od końca grudnia 2000r. Korzystanie z tego zwolnienia oznaczało, że podatnik nie
płacił na rzecz budżetu samorządu (lub samorządów) terytorialnego podatku od gruntów, budynków i
budowli. Zniesienie zwolnienia zostało negatywnie przyjęte przez inwestorów. Dla spółek
zarządzających SSE stanowiło duże obciążenie finansowe. Środki finansowe przeznaczone na podatek
znacznie ograniczyły możliwości finansowanie infrastruktury na terenie strefy.
Wprowadzone zmiany w przepisach wpłynęły na ograniczenie korzyści podatkowych
przedsiębiorców. Przedsiębiorcy, którzy zaakceptowali wprowadzone zmiany mogli złożyć do ministra
gospodarki wniosek o zmianę warunków zezwolenia na korzystniejsze bez podania przyczyn. Wnioski
w tej sprawie można było składać od 6 grudnia 2003 do 31 grudnia 2007. Złożenie wniosku o
konwersję zezwolenia dawało dodatkowe przywileje.
•
Prawo do gromadzenia należnego podatku dochodowego na rachunku środków specjalnych,
którego dysponentem jest właściwy dla danego podatnika urząd skarbowy. Na rachunku tym
gromadzona jest różnica między kwotą podatku należnego i zapłaconego przez podatnika w
terminie złożenia deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu a kwotą podatku, która
podlegałaby zapłacie, gdyby podatnik korzystał ze zwolnień dochodu z podatku według
pierwotnych przepisów o funkcjonowaniu SSE, tj. w ich brzmieniu z 31 grudnia 2000r.
Podatnik lub powiązany z nim podmiot (z 25% udziałem w jego kapitale zakładowym) może
wykorzystać środki zgromadzone na subkoncie środków specjalnych na nowe inwestycje
realizowane w Polsce nie później niż do końca 2023r. Jeżeli podatnik nie wykorzysta ich w
ciągu 6 lat od upływu okresu na jaki została ustanowiona strefa to środki te przejmuje budżet
państwa.
•
Zwolnienie z podatku od nieruchomości dużych przedsiębiorstw, przy czym wysokość
zwolnienia ustala się według stanu gruntów, budynków i budowli w 2000r. Również stosuje
się stawki podatku z 2000r. Oznacza to, że nie ma pełnego zwolnienia z podatku, bo
corocznie wzrastają stawki podatku dotyczące gruntów i budynków. Choćby z tego powodu
podatnik musi dopłacić różnicę wynikającą z podwyższenia stawek, nie mówiąc o podatku w
pełnej wysokości od nowych nieruchomości, np. nowego budynku.