Całki krzywoliniowe skierowane
Zamiana całki krzywoliniowej skierowanej
na całk˛e pojedy´ncz ˛a.
Twierdzenie Greena.
Zastosowania całki krzywoliniowej skierowanej.
Małgorzata Wyrwas
Katedra Matematyki
Wydział Informatyki
Politechnika Białostocka
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 1/25
Pola wektorowe na płaszczy´znie i w przestrzeni
Polem wektorowym na obszarze D ⊂ R
2
nazywamy funkcj˛e
wektorow ˛a ~
F
: D → R
2
okre´slon ˛a wzorem:
~
F
(x, y) = [P (x, y), Q(x, y)] ,
gdzie (x, y) ∈ D.
Polem wektorowym na obszarze V ⊂ R
3
nazywamy funkcj˛e
wektorow ˛a ~
F
: V → R
3
okre´slon ˛a wzorem:
~
F
(x, y, z) = [P (x, y, z), Q(x, y, z), R(x, y, z)] ,
gdzie (x, y, z) ∈ V .
-
6
-
/
6
X
Y
Z
Y
O
O
=
?
w -
6
6
6
k
}
=
?
R
-
7
I
y
9
?
^
s
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
--
X
~
F
(x, y)
~
F
(x, y)
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 2/25
Własno´sci pól wektorowych
Je˙zeli funkcje P, Q lub P, Q, R s ˛a ci ˛agłe na obszarach D lub V , to
mówimy, ˙ze
pole wektorowe ~F jest ci ˛agłe na D lub V .
Je˙zeli funkcje P, Q lub P, Q, R maj ˛a ci ˛agłe pochodne na D lub V ,
to mówimy, ˙ze
pole wektorowe ~F jest ró˙zniczkowalne w sposób ci ˛agły na D lub V .
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 3/25
Łuki skierowane
Łuk zwykły niezamkni˛ety, na którym ustalono pocz ˛atek i koniec
(kierunek), nazywamy
łukiem skierowanym. Łuk skierowany
oznaczamy tym samym symbolem co łuk. Łuk o skierowaniu
przeciwnym do łuku L b˛edziemy oznaczamy przez −L.
Je˙zeli ze wzrostem parametru łuku skierowanego poruszamy si˛e
po nim w kierunku skierowania, to mówimy, ˙ze
parametryzacja łuku jest zgodna ze skierowaniem (lub
przedstawienie parametryczne łuku i nadany mu kierunek s ˛a
zgodne), w przeciwnym przypadku mówimy, ˙ze
parametryzacja łuku jest przeciwna do skierowania (lub
przedstawienie parametryczne łuku i nadany mu kierunek s ˛a
niezgodne).
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 4/25
Rozwa˙zmy łuk gładki L = {~r(t) : t ∈ hα, βi} o przedstawieniu
parametrycznym zgodnym z kierunkiem L.
α
= t
0
t
∗
1
t
1
t
∗
2
t
2
t
∗
3
t
3
t
k−
1
t
k
t
∗
k
t
n−
1
t
n
=
β
t
∗
n
. . .
. . .
∆t
1
∆t
2
∆t
3
∆t
k
∆t
n
A
0
A
∗
k
A
n
~r
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 5/25
Oznaczenia w definicji całki skierowanej:
P = {t
0
, t
1
, t
2
, . . . , t
n
}
, gdzie α = t
0
< t
1
< . . . < t
n
−1
< t
n
= β
–
podział odcinka hα, βi na n ∈ N odcinków;
∆t
k
def
= t
k
− t
k
−1
–
długo´s´c k-tego odcinka podziału P, gdzie 1 ¬ k ¬ n;
δ
(P) = max
1¬k¬n
∆t
k
-
´srednica podziału P;
T = {t
∗
1
, t
∗
2
, . . . , t
∗
n
}
, gdzie t
∗
k
∈ ht
k
−1
, t
k
i
dla 1 ¬ k ¬ n –
zbiór
punktów po´srednich podziału P
A
k
(x(t
k
), y(t
k
))
(lub A
k
(x(t
k
), y(t
k
), z(t
k
))
) –
punkty podziału łuku L
indukowane przez podział P, gdzie 0 ¬ k ¬ n;
A
∗
k
= (x
∗
k
, y
∗
k
) = (x
∗
(t
k
), y
∗
(t
k
))
(lub
A
∗
k
= (x
∗
k
, y
∗
k
, z
∗
k
) = (x
∗
(t
k
), y
∗
(t
k
), z
∗
(t
k
))
) –
punkty po´srednie łuku
^
A
k−
1
A
k
indukowane przez wybór punktów po´srednich podziału P, gdzie 1 ¬ k ¬ n;
∆l
k
=
t
k
´
t
k−
1
|~r
0
(t)| dt
–
długo´s´c łuku ^
A
k−
1
A
k
, gdzie 1 ¬ k ¬ n.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 6/25
Całka krzywoliniowa skierowana
Niech ~
F
b˛edzie polem wektorowym okre´slonym na łuku skierowanym L (L ⊂ R
2
lub L ⊂ R
3
).
Całk˛e krzywoliniow ˛a skierowan ˛a z pola wektorowego ~F po łuku L
definiujemy wzorem
ˆ
L
P
(x, y) dx+Q(x, y) dy
def
= lim
δ
(P)→0
n
X
k
=1
(P (x
∗
k
, y
∗
k
) · ∆x
k
+ Q(x
∗
k
, y
∗
k
) · ∆y
k
) ,
lub
ˆ
L
P
(x, y, z) dx + Q(x, y, z) dy + R(x, y, z) dz
def
=
lim
δ
(P)→0
P
n
k
=1
P
(x
∗
k
, y
∗
k
, z
∗
k
) · ∆x
k
+Q(x
∗
k
, y
∗
k
, z
∗
k
) · ∆y
k
+ R(x
∗
k
, y
∗
k
, z
∗
k
) · ∆z
k
o ile granica po prawej stronie znaku równo´sci jest wła´sciwa i nie
zale˙zy od sposobu podziału P odcinka hα, βi ani od sposobu wyboru
punktów po´srednich T .
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 7/25
Całka krzywoliniowa skierowana
Całk˛e krzywoliniow ˛a skierowan ˛a z z pola wektorowego ~
F
po łuku
L
oznaczamy te˙z symbolem:
ˆ
L
P dx
+ Qdy
lub
ˆ
L
P dx
+ Qdy + Rdz.
UWAGA:
W zapisie wektorowym całk˛e krzywoliniow ˛a
skierowan ˛a z pola wektorowego ~
F
po łuku L oznaczamy te˙z
symbolem:
ˆ
L
~
F
◦ d~r,
gdzie d~r
def
= [dx, dy]
lub d~r
def
= [dx, dy, dz]
.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 8/25
Całka krzywoliniowa skierowana po sumie łuków skierowanych
Niech łuk skierowany L b˛edzie sum ˛a łuków skierowanych
L
1
, L
2
, . . . , L
m
, przy czym koniec łuku L
k
jest pocz ˛atkiem łuku
L
k+1
, gdzie 1 ¬ k ¬ m − 1. Ponadto niech ~
F
b˛edzie polem
wektorowym okre´slonym na łuku L.
Całk˛e krzywoliniow ˛a skierowan ˛a z pola ~F po łuku L definiujemy
wzorem:
ˆ
L
~
F
◦ d~r
def
=
ˆ
L
1
~
F
◦ d~r +
ˆ
L
2
~
F
◦ d~r + . . . +
ˆ
L
m
~
F
◦ d~r,
o ile całki po prawej stronie znaku równo´sci istniej ˛a.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 9/25
Liniowo´s´c całki krzywoliniowej skierowanej
Je˙zeli istniej ˛a całki krzywoliniowe skierowane z pól wektorowych
~
F
i ~
G
po kawałkami gładkim łuku skierowanym L, to
ˆ
L
~
F
+ ~
G
◦d~r =
ˆ
L
~
F
◦d~r+
ˆ
L
~
G
◦d~r,
ˆ
L
c
· ~
F
◦d~r = c·
ˆ
L
~
F
◦d~r,
gdzie c ∈
R
.
Ponadto
ˆ
−L
~
F
◦ d~r = −
ˆ
L
~
F
◦ d~r,
gdzie −L jest łukiem
przeciwnie skierowanym do łuku L.
UWAGA:
Je˙zeli łuk skierowany jest zamkni˛ety, to wtedy
piszemy:
˛
w miejsce
ˆ
.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 10/25
Zale˙zno´s´c mi˛edzy całkami krzywoliniowymi
Niech pole wektorowe ~
F
b˛edzie ci ˛agłe na łuku gładkim L. Wtedy
ˆ
L
P
(x, y) dx+Q(x, y) dy =
ˆ
L
[P (x, y) cos α + Q(x, y) cos β] dl,
lub
ˆ
L
P
(x, y, z) dx + Q(x, y, z) dy + R(x, y, z) dz =
ˆ
L
[P (x, y, z) cos α + Q(x, y, z) cos β + R(x, y, z) cos γ] dl.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 11/25
Zamiana całki krzywoliniowej skierowanej na całk˛e pojedy ´ncz ˛a
Je˙zeli pole wektorowe ~
F
jest ci ˛agłe na łuku gładkim L, którego
skierowanie jest zgodne z parametryzacj ˛a, to
ˆ
L
P
(x, y) dx + Q(x, y) dy =
β
ˆ
α
[P (x, y)x
0
(t) + Q(x, y)y
0
(t)] dt,
gdy L = {[x(t), y(t)] : α ¬ t ¬ β} oraz
ˆ
L
P
(x, y, z) dx + Q(x, y, z) dy + R(x, y, z) dz =
β
ˆ
α
[P (x, y, z)x
0
(t) + Q(x, y, z)y
0
(t) + R(x, y, z)z
0
(t)] dt
gdy L = {[x(t), y(t), z(t)] : α ¬ t ¬ β}.
UWAGA:
W zapisie wektorowym powy˙zsze wzory maj ˛a posta´c:
ˆ
L
~
F
(~
r
) ◦ d~
r
=
β
ˆ
α
~
F
(~
r
(t)) ◦ ~
r
0
(t)
dt.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 12/25
Potencjalne pole wektorowe
Pole wektorowe ~
F
okre´slone na obszarze D ⊂
R
2
lub V ⊂
R
3
nazywamy
potencjalnym, gdy istnieje funkcja u : D →
R
lub
u
: V →
R
, taka ˙ze
~
F
= grad u.
Funkcj˛e u nazywamy
potencjałem pola wektorowego ~F .
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 13/25
Całka krzywoliniowa z pola potencjalnego
Niech pole wektorowe ~
F
b˛edzie ci ˛agłe i ma potencjał u na obszarze
D
⊂ R
2
lub V ⊂ R
3
. Wtedy
ˆ
f
AB
P
(x, y) dx + Q(x, y) dy = u(x
B
, y
B
) − u(x
A
, y
A
),
gdy
g
AB
– dowolny skierowany kawałkami gładki łuk o pocz ˛atku
A
(x
A
, y
A
)
i ko´ncu B(x
B
, y
B
)
, całkowicie zawarty w obszarze D
oraz
ˆ
L
P
(x, y, z)dx+Q(x, y, z)dy+R(x, y, z)dz = u(x
B
, y
B
, z
B
)−u(x
A
, y
A
, z
A
),
gdy
g
AB
– dowolny skierowany kawałkami gładki łuk o pocz ˛atku
A
(x
A
, y
A
, z
A
)
i ko´ncu B(x
B
, y
B
, z
B
)
, całkowicie zawarty w obszarze V .
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 14/25
Warunek konieczny i wystarczaj ˛acy potencjalno´sci pola
(I) Niech pole wektorowe ~F = [P, Q] b˛edzie ró˙zniczkowalne w sposób
ci ˛agły na obszarze wypukłym D ⊂ R
2
. Wówczas pole wektorowe ~
F
jest potencjalne na D wtedy i tylko wtedy, gdy
∂P
∂y
(x, y) =
∂Q
∂x
(x, y),
dla ka˙zdego (x, y) ∈ D.
(II) Niech pole wektorowe ~F = [P, Q, R] b˛edzie ró˙zniczkowalne w
sposób ci ˛agły na obszarze wypukłym V ⊂ R
3
. Wówczas pole
wektorowe ~
F
jest potencjalne na V wtedy i tylko wtedy, gdy
∂P
∂y
(x, y, z) =
∂Q
∂x
(x, y, z),
∂P
∂z
(x, y, z) =
∂R
∂x
(x, y, z),
∂Q
∂z
(x, y, z) =
∂R
∂y
(x, y, z),
dla ka˙zdego (x, y, z) ∈ V .
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 15/25
Rotacja pola wektorowego
Niech pole wektorowe ~
F
= [P, Q, R]
b˛edzie ró˙zniczkowalne w
sposób ci ˛agły na obszarze wypukłym V ⊂
R
3
.
Rotacj ˛a pola wektorowego ~F nazywamy pole wektorowe
okre´slone wzorem:
rot ~
F
def
=
~i
~j
~k
∂
∂x
∂
∂y
∂
∂z
P
Q
R
=
∂R
∂y
−
∂Q
∂z
!
~i +
∂P
∂z
−
∂R
∂x
!
~j +
∂Q
∂x
−
∂P
∂y
!
~k.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 16/25
Rotacja pola potencjalnego
Pole wektorowe ~
F
= [P, Q, R]
jest potencjalne na obszarsze
wypukłym V ⊂
R
3
wtedy i tylko wtedy, gdy
rot ~
F
= ~0.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 17/25
Skierowanie krzywej
Niech L b˛edzie kawałkami gładkim łukiem zamkni˛etym (bez samoprzeci˛e´c) na R
2
, tzn. krzyw ˛a Jordana.
Mówimy, ˙ze
krzywa L jest skierowana dodatnio wzgl˛edem swego wn˛etrza D, gdy
podczas ruchu po łuku L w kierunku jego skierowania obszar D le˙zy
cały czas po lewej stronie łuku. W przeciwnym przypadku mówimy, ˙ze
krzywa L jest skierowana ujemne wzgl˛edem swego wn˛etrza D.
-
6
X
Y
O
-
6
X
Y
O
+
*
D
1
L
1
=
>
D
2
L
2
L
1
-
dodatnio
skierowany wzgl˛edem obszaru D
1
L
2
-
ujemnie
skierowany wzgl˛edem obszaru D
2
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 18/25
Twierdzenie Greena
Je˙zeli
obszar domkni˛ety D ⊂ R
2
b˛edzie b˛edzie obszarem normalnym
(wzgledem OX i OY )
brzeg L tego obszaru jest skierowany dodatnio wzgl˛edem wn˛etrza
pole wektorowe ~
F
= [P, Q]
b˛edzie ró˙zniczkowalne w sposób
ci ˛agły na D ,
to
‰
L
P
(x, y) dx + Q(x, y) dy =
¨
D
∂Q
∂x
−
∂P
∂y
!
dxdy
UWAGA:
Wzór Greena tak˙ze jest prawdziwy dla obszaru D, który
mo˙zna podzieli´c na sko´nczon ˛a liczb˛e obszarów normalnych (wzgl˛edem
obu osi).
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 19/25
Cyrkulacja pola wektorowego
Cyrkulacj ˛a pola wektorowego ~F po łuku zamkni˛etym
skierowanym L nazywamy
˛
L
~
F
◦ d~r.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 20/25
Zastosowania całek krzywoliniowych skierowanych
Pole obszaru
Pole obszaru D ⊂
R
2
ograniczonego łukiem zamknietym
kawałkami gładkim L, dodatnio skierowanym wzgl˛edem swego
wn˛etrza D wyra˙za si˛e wzorem:
|D| = −
‰
L
y dx
=
‰
L
x dy
=
1
2
‰
L
x dy
− y dx.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 21/25
Zastosowania całek krzywoliniowych skierowanych
Praca w polu wektorowym
Praca w polu wektorowym ~
F
wykonana wzdłu˙z łuku
skierowanego L od punktu pocz ˛atkowego do ko´ncowego wyra˙za
si˛e wzorem:
W
=
ˆ
L
~
F
◦ d~r.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 22/25
Zastosowania krzywoliniowych skierowanych
Ilo´s´c umownej „płaskiej cieczy"
Ilo´s´c umownej „płaskiej cieczy" przepływaj ˛acej w jednostce czasu
przez łuk skierowany L wyra˙za si˛e wzorem:
A
= −
ˆ
L
Q
(x, y)dx − P (x, y)dy,
gdzie ~v(x, y) = [P (x, y), Q(x, y)] oznacza pr˛edko´s´c przepływu
cieczy w punkcie (x, y) tego łuku.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 23/25
Podsumowanie
Pola wektorowe na płaszczy´znie i w przestrzeni.
Całki krzywoliniowe skierowane.
Zamiana całki krzywoliniowej skierowanej na całk˛e
pojedy´ncz ˛a.
Pewne zastosowania całek krzywoliniowych skierowanych.
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 24/25
Dzi˛ekuj˛e za uwag˛e ;)
Budownictwo,
SEMESTR
II
, rok. akad. 2008/2009
Całki krzywoliniowe skierowane – str. 25/25