Pociąg życia

Z cudownych uczuć dwojga,

Niczym na pięknym peronie,

Wsiadamy do przedziału,

W życia pociągu wagonie,

I bez zawiadowcy znaku,

Mkniemy pociągiem życia,

Po szynach z gwiezdnego szlaku.

Z czasem dociera do nas,

Jak piękne mijamy pejzaże,

Lecz my się – tym – nie zachwycamy,

Tak, jak Natura nam każe…

Dopiero, gdy pociąg zwalnia,

- Nam – podróż od nowa się marzy…

Tylko, że prawda krzyczy tu głośno:

„ – W Przyrodzie nic powtórnie się nie zdarzy!”

I. Iwańska

Warszawa 2015-12-25