Pociąg życia Z cudownych uczuć dwojga, Niczym na pięknym peronie, Wsiadamy do przedziału, W życia pociągu wagonie, I bez zawiadowcy znaku, Mkniemy pociągiem życia, Po szynach z gwiezdnego szlaku. Z czasem dociera do nas, Jak piękne mijamy pejzaże, Lecz my się – tym – nie zachwycamy, Tak, jak Natura nam każe… Dopiero, gdy pociąg zwalnia, - Nam – podróż od nowa się marzy… Tylko, że prawda krzyczy tu głośno: „ – W Przyrodzie nic powtórnie się nie zdarzy!” I. Iwańska Warszawa 2015-12-25