Karolina Więcek
oligo, KP: 2
Praca z tekstem w klasach początkowych 1-3
Kształcenie umiejętności pracy z tekstem
Tekst pozwala integrować wszystkie ćwiczenia językowe, które wpływają na rozwój języka mówione-
go i pisanego dzieci. Jest podstawowym materiałem do nauczania, uczenia się języka polskiego,
głównym źródłem zdobywania wiadomości i wywoływania różnego rodzaju przeżyć natury estetycz-
nej, intelektualnej i społeczno – moralnej./Encyklopedia wiedzy o książce/
Tekst jest pewną całością językową w swoisty sposób skomponowaną, posiadającą określone prawa
wewnętrznej budowy, które poznajemy analizując utwór.
1
/Józefa Rytlowa/
Tekst literacki
2
zawiera zawsze określoną treść, którą autor chce przekazać czytelnikowi, przemówić
do jego uczuć i wyobraźni, wywołać określone nastroje, wzruszenia. W celu przekazania tej treści
autor przemawia za pośrednictwem obrazu literackiego. Tworzywem tego obrazu jest język, a obra-
zowanie odbywa się za pomocą słowa. Może ono być realistyczne,
przekształcające lub fantastyczne.
Na lekcjach w klasach I – III wykorzystuje się różnorodne teksty literac-
kie i pozaliterackie zawarte w podręcznikach, pisemkach dziecięcych,
lekturach i książkach dla dzieci.
1
Rytlowa J.: Czytanie i omawianie czytanek i lektury [w] Metodyka nauczania początkowego, PZWS, Warszawa
1976.
2
Lenartowska K., Świętek W.: Praca z tekstem w kl. I-III, WSiP, Warszawa 1982, s. 9.
Rodzaje
utworów
Baśnie
ludowe i
literacki
Opowiadania
realistyczne
Pisane prozą
Mowa
wiązana
Utwory są podstawą do:
prowadzenia systematycznych ćwiczeń w kształceniu i doskonaleniu umiejętności czytania,
wzbogacają czynny i bierny słownik dziecka,
wpływają na kształtowanie postaw społeczno – moralnych,
wzbogacają wiedzę o świecie.
Umiejętności ujęte w kategorie zadań w zakresie czytania i pracy z tekstem kl. I – III:
3
1. Płynne, poprawne i wyraziste czytanie głośno łatwych tekstów.
2. Wdrażanie do czytania cichego ze zrozumieniem.
3. Wygłaszanie wierszy z pamięci z naturalną intonacją zgodną z treścią utworu, odróżnianie wiersza
od prozy.
4. Ustalanie (w utworze literackim, historyjce obrazkowej ) kolejności zdarzeń i dostrzeganie ich wza-
jemnych zależności.
5. Wskazywanie w utworze literackim postaci głównych i drugorzędnych; dokonywanie oceny boha-
tera utworu i uzasadnianie swojego sądu.
6. Wykazanie się znajomością kilku utworów literackich dla dzieci, swobodne wypowiadanie się na ich
temat, podanie nazwiska autora, tytułu książki.
7. Korzystanie z biblioteki szkolnej lub klasowej.
8. Dzielenie się wrażeniami z odbieranych audycji radiowych, programów telewizyjnych, sztuk te-
atralnych i filmów dla dzieci.
Ważne są elementy utworu takie, jak:
temat,
czas i miejsce akcji,
postacie utworu,
główny bohater,
cechy osobowościowe,
zawartość uczuciowa,
języku tworu.
3
Lenartowska K.: Lektura w kl. I-III, WSiP, Warszawa 1987.
TEKST
jego zawartość treściowa i szata słowno –
graficzna
CZYTELNIK
jego możliwości poznawcze, interpretacja
tekstu, poziom umiejętności czytania
NAUCZYCIEL
jest pośrednikiem w kontakcie tekst – dziecko,
powinien więc stworzyć takie warunki pracy
Praca nad tekstem według opisywanego modelu powinna przebiegać w czterech etapach i odbywać
się w cyklu strukturalnie powiązanych ze sobą zajęć:
1. Pierwszy etap to przygotowanie do czytania lub słuchania tekstu.
2. Drugi etap stanowić będzie ukierunkowane czytanie – odbiór tekstu.
3. Trzeci etap to analityczno – syntetyczne opracowywanie tekstu.
4. Czwarty etap to wykorzystanie treści omawianych utworów do różnorodnej działalności dydak-
tyczno – wychowawczej uczniów.
Opracowanie tekstu w edukacji polonistycznej należy łączyć z treścią innych edukacji, co umożliwi
bogatsze wykorzystanie tekstu, organizowanie działań uczniów i powiązanie zdobytej wiedzy z prak-
tyką. Ważnym elementem pracy z tekstem jest przygotowanie do czytania – do odbioru tekstu. Przy-
gotowanie to nie powinno wyczerpywać treści tekstu, lecz skupić uwagę dziecka, zaintrygować, po-
budzić ośrodki skojarzeniowe, przygotować emocjonalnie i wywołać odpowiedni nastrój do odbioru
tekstu.
Ćwiczenia przygotowujące do odbioru tekstu:
1. swobodne wypowiedzi dzieci, które porządkują i poszerzają wiadomości oraz zestawiają je z
własnymi doświadczeniami,
2. rozmowa kierowana, która ma uświadomić braki i umotywować konieczność ich uzupełnie-
nia,
3. omawianie obrazków tematycznych, związanych z treścią tekstu, celem pobudzenia wy-
obraźni, upoglądowienia treści, wywołania nastroju,
4. wyjaśnienie niezrozumiałych wyrazów i związków frazeologicznych,
5. opowiadanie nauczyciela lub nagranie magnetofonowe, które wprowadza dziecko w sytuację
analogiczną lub różną, w celu pobudzenia ośrodków skojarzeniowych, wywołania chęci po-
równywania, różnicowania i wnioskowania,
6. wycieczka – w celu bezpośredniego poznania przedmiotów, zjawisk, obiektów, sytuacji.
Sposoby zapoznawania dzieci z tekstem
4
1. Wzorowe czytanie, recytowanie nauczyciela.
2. Odtwarzanie tekstu z taśmy magnetofonowej.
3. Odtwarzanie z płyty utworów recytowanych przez aktorów.
4. Czytanie z podziałem na role przygotowane przez uczniów w do-
mu.
5. Indywidualne czytanie tekstu przez uczniów w domu.
6. Samodzielne zapoznawanie się z tekstem w toku cichego czytania
ze zrozumieniem.
Analityczne formy pracy z tekstem
1. zestawienie treści tekstu z własnymi przeżyciami i doświadcze-
niami,
2. ustalanie czasu i miejsca akcji,
3. wyodrębnianie zdarzeń,
4. ustalanie kolejności zdarzeń i ich związku,
5. wyodrębnianie postaci,
4
Program Wczesnoszkolnej Edukacji XXI wieku klasy I-III, WSiP, Warszawa 1999.
6. próby wyrażania własnego sądu o postaciach i zdarzeniach,
7. ustne lub pisemne odpowiadanie na pytania na podstawie tekstu,
8. wyszukiwanie fragmentów tekstu jako argumentów uzasadniają-
cych wyrażane sądy, opinie,
9. wyszukiwanie charakterystycznych fragmentów,
10.zestawianie tekstu z ilustracją, rysunkiem,
11.czytanie z podziałem na role,
12.nadanie utworowi innego tytułu.
Edukacja polonistyczna powinna wprowadzać dzieci w świat sztuki
słowa, przeżyć literackich, pomagać w komunikowaniu się i wyraża-
niu własnej osobowości.
Metodyczne opracowanie różnych rodzajów tekstów literackich
5
ETAPY PRACY
TEKST ELEMEN-
TARZOWY
CZYTANKI
LEKTURA
WIERSZE
CZASOPISMA
1. Przygotowanie do
odbioru treści tekstu
- nawiązanie do
treści
poprzez
pogadankę
te-
matycznie zwią-
zaną z tekstem
- wprowadzenie
nowego słownic-
twa
- podporządkowanie
cz. wstępnej lekcji
hasłu,
tematowi,
lekcji
- pogadanka nawią-
zująca
do
treści
czytanki połączona z
ćwiczeniami słowni-
kowo-
frazeologicznymi
(bogacenie słownic-
twa o nowe wyrazy i
zw. frazeologiczne).
- stworzenie
kącika książek
danego auto-
ra
- odnalezienie
pozycji lektu-
rowej,
jej
miejsca w tym
kąciku
- uzasadnienie
wyboru danej
lektury,
omówienie
wyglądu,
ilustracji itd.
- nawiązanie
do
tematyki
utworu - po-
gawędkę
- nawiązanie do
treści
poprzez
odpowiednią
pogadankę
na
tle
stworzonej
sytuacji i wpro-
wadzenie
no-
wych wyrazów
by ułatwić od-
biór wiersza.
-
stworzenie
odpowiedniego
nastroju w za-
leżności od ro-
dzaju poezji
- przegląd bieżące-
go lub innego cza-
sopisma, zwrócenie
uwagi na ilustracje,
działy,
zagadki,
teksty,
- wspólny wybór
odpowiedniego
interesującego
tekstu z danego
czasopisma
Przed czytaniem każdego tekstu należy zadać dzieciom pytania lub odpowiednie polecenia.
2. Sposoby zapo-
znawania z treścią
tekstów
- wzorowe czy-
tanie nauczyciela
I raz
- czytanie przez
- wzorowe czyta-
nie przez nauczy-
ciela
- głośne czytanie
- w zależności
od
objętości
lektura
może
być czytana:
- musi być wzo-
rowe
czytanie
nauczyciela lub
recytacja z pa-
- postępujemy tak
jak w przypadku
czytanki
5
G. Chojnacka: Proces czytania – różne formy pracy z tekstem literackim, s. 13-29.
uczniów II raz
przez jednego lub
kilku uczniów
-
wysłuchanie
tekstu z taśmy lub
płyty
- ciche czytanie ze
zrozumieniem
- czytanie tzw.
domowe
*przez nauczy-
ciela
*przez uczniów
w klasie pod
kierunkiem
nauczyciela
*samodzielne
przez uczniów w
domu
*odtworzona z
taśmy
mięci
- po raz II musi
wystąpić czyta-
nie
przez
uczniów
Po przeczytaniu tekstu należy zawsze pytać dzieci o wrażenia z poznanego tekstu.
3. Analiza treści.
Wyróżnia się 2 spo-
soby omawiania:
-analityczny (zagad-
nieniowy)
-syntetyczny
(od-
twórczy)
- omawia
się
krótko
treść
tekstu
z
uwzględnieniem
aspektu wycho-
wawczego
- analiza czytane-
go tekstu poprzez
wskazanie czasu i
miejsca
akcji,
postaci głównych i
drugoplanowych
- ocena postępo-
wania bohatera
- wierne odtwa-
rzanie wydarzeń
zawartych
w
utworze
-
przygotowanie
do pisania planu:
1) na podstawie
ilustracji - tytu-
ły
2) nadawanie
tytułów wyod-
rębnionym
fragmentom
tekstu
3) plan
abstrak-
cyjny – wyda-
rzenia
ujmo-
wane na pod-
stawie analizy
treści
- opracowanie
lektury zwykle
planujemy na 3-
4 godz.:
1. Zapoznanie z
lekturą,
oma-
wiamy:
-tytuł i autora,
-główny boha-
ter,
-postacie
2-
planowe,
-czas i miejsce
akcji,
-pierwsze wra-
żenie po prze-
czytaniu lektury.
2. Wyodrębnie-
nie i omówienie
istotnych wyda-
rzeń z lektury
(plan wydarzeń)
3.
Omówienie
aspektów
wy-
chowawczych
lektury
4.
Określenie
wartości
po-
znawczych
i
wychowaw-
czych,
główna
myśl utworu
-
określenie
nastroju utworu
- I warstwa –
pytamy o treść
- II warstwa –
pytamy o prze-
słanie,
naukę,
uczucia wywo-
łane przez lektu-
rę wiersza, ob-
razy, zdarzenia
kojarzące się z
wierszem
- analiza budowy
utworu:
*wskazanie
przenośni,
po-
równań, epite-
tów, nie poda-
jemy terminów
*liczba zwrotek,
wersów, wyszu-
kiwanie rymów
*przygotowanie
recytacji i nauki
na pamięć
- z tekstem beletry-
stycznym pracuje-
my jak z czytanką
- tekst popularno-
naukowy omawia-
my zwracając uwa-
gę na jakie nowe
wiadomości pozna-
ły
dzieci,
gdzie
można je wykorzy-
stać i zastosować
wprowadzamy
nowe słownictwo
4. Ćwiczenia w pisa-
niu związane z opra-
- układanie wy-
razów z rozsypa-
-
sporządzanie
planu wydarzeń
- notatka biblio-
graficzna
- krótka wypo-
wiedz kilkuzda-
- postępujemy jak
w przypadku czy-
cowaniem tekstu
nek literowych i
zadań z rozsypa-
nek wyrazowych
- kończenie roz-
poczętych zdań
na temat oma-
wianego tekstu
- redagowanie
odpowiedzi
na
podane pytanie
-Wspólne
z
dziećmi redago-
wanie 1 czy 2
zdań
dotyczą-
cych tekstu ele-
mentarzowego
-
wypisywanie
cech charaktery-
stycznych bohate-
ra
-
redagowanie
wspólne notatki,
omawianej
czy-
tanki
-
uzupełnienie
treści z lukami
-
przepisywanie
fragmentów tek-
stu związanych z
tematem lekcji
-
redagowanie
myśli przewodniej
utworu
-
określenie
czasu i miejsca
akcji
- wypisywanie
głównych cech
bohatera
- prowadzenie
dzienniczka
lektur
- podpisywanie
ilustracji
do
lektury
niowa określają-
ca nastrój wier-
sza
- wspólne reda-
gowanie, notat-
ka
dotycząca
treści utworu
- przepisywanie
zwrotki
lub
fragmentu
- wypisywanie z
wiersza
wyra-
żeń, zwrotów i
fraz
tanki
BIBLIOGRAFIA
1. C. Kupisiewicz: Podstawy dydaktyki ogólnej, Warszawa, PWN.
2. G. Chojnacka: Proces czytania – różne formy pracy z tekstem literackim.
3. M. Szymański: Proces kształcenia - podejście systemowe: przewodnik dla nauczycieli, WSiP,
Warszawa, 1986.
4. K. Mucha, A. Stalmach-Tkacz, J. Wosianek: Oto ja: program nauczania edukacji wczesnoszkol-
nej z uwzględnieniem procesów indywidualizacji w kształceniu, Wydawn. Grupa Edukacyjna,
Kielce 2012.
5. K. Lenartowska: Lektura w kl. I-III, WSiP, Warszawa, 1987.
6. Program Wczesnoszkolnej Edukacji XXI wieku klasy I-III, WSiP, Warszawa, 1999.
7. Rytlowa J.: Czytanie i omawianie czytanek i lektury [w] Metodyka nauczania początkowego,
PZWS, Warszawa, 1976.