Psychologia kliniczna; dr Małgorzata Lipowska
1
psychologia kliniczna
psychologia kliniczna
dr Małgorzata
dr Małgorzata
Lipowska
Lipowska
tematyka wykładów
tematyka wykładów
psychologia kliniczna: definicje
zdrowie i choroba
zaburzenia okresu dzieciństwa
zaburzenia osobowości
zaburzenia obrazu własnego ciała
zaburzenia lękowe
zaburzenia afektywne
niepełnosprawność umysłowa
zaburzenia seksualne
schizofrenia
choroby neurodegeneracyjne
literatura
literatura
obowiązkowa:
1. Sęk, H. (red) (2005). Psychologia kliniczna. Warszawa:
PWN.
2. Sęk, H. (2001). Wprowadzenie do psychologii klinicznej.
Warszawa: Scholar.
uzupełniająca:
1. Bogdanowicz M. (1991): Psychologia kliniczna dziecka w
wieku przedszkolnym. Warszawa: WSiP.
dla ambitnych:
1. Carson, R.C., Butcher, J.N., Mineka, S. (2003).
Psychologia zaburzeń. Gdańsk: GWP
2. Kendall, P.C. (2004) Zaburzenia okresu dzieciństwa i
adolescencji. Gdańsk: GWP
psyche
psyche
- dusza
logos
logos
- nauka
typy wiedzy psychologicznej
typy wiedzy psychologicznej
wiedza
podstawowa
teoretyczna
wiedza
społecznie
responsywna
wiedza
profesjonalna
psychologia
psychologia
:
naukowe badanie
zachowania jednostek
i ich procesów psychicznych
Psychologia kliniczna; dr Małgorzata Lipowska
2
psychologia
psychologia
zajmuje się:
opisem,
wyjaśnianiem,
przewidywaniem,
kierowaniem,
ludzkiego zachowania,
ludzkiego zachowania,
w taki sposób aby móc:
w taki sposób aby móc:
polepszyć jakość życia
czym zajmują się psychologowie?
czym zajmują się psychologowie?
badania podstawowe w psychologii
psychologia stosowana
nieterapeutyczna terapeutyczna
dziedziny badań podstawowych
dziedziny badań podstawowych
poznawcza
poznawcza
– przetwarzanie informacji przez człowieka
→ wybiórczość uwagi , pamięć
rozwojowa
rozwojowa
– rozwój człowieka w ciągu życia
→ rozwój intelektualny, emocjonalny
społeczna
społeczna
– stosunki z innymi
→ postawy, spostrzeganie innych
porównawcza
porównawcza
– zachowanie zwierząt a ludzi
→ instynkt, więzi
fizjologiczna
fizjologiczna
– mózg a zachowanie się
→ układ nerwowy, obszary mózgu
psychometryczna
psychometryczna
– różnice indywidualne
→ inteligencja, osobowość
działy psychologii
działy psychologii
teoretyczna
teoretyczna::
osobowość i różnice indywidualne,
p. rozwoju,
p. emocji i motywacji,
procesy poznawcze, p. społeczna,
stosowana
stosowana::
kliniczna, wychowawcza,
organizacji i zarządzania
…elementy różnych np. p. penitencjarna,
p. sportu, p. kultury, p. reklamy, p. marketingu…
metody badań psychologicznych
metody badań psychologicznych
podejście
nomotetyczne
nomotetyczne
– badanie grup
+ uogólnienie próby na ogół populacji,
- brak możliwości przewidzenia zachowania
jednostki,
- jednostka traci indywidualność
podejście
idiograficzne
idiograficzne
– pogłębione
studia jednostki
+ koncentracja na osobie i poznanie jej
indywidualności,
- poznajemy jedną osobę
metody badań psychologicznych
metody badań psychologicznych
eksperyment
obserwacja
sondaż
studium przypadku
badania psychometryczne
Psychologia kliniczna; dr Małgorzata Lipowska
3
eksperyment
eksperyment
badacz rozmyślnie izoluje i zmienia jeden czynnik
(zmienną niezależną), aby móc obserwować wpływ tej
zmiany na inny czynnik (zmienną zależną),
bez zakłócającego wpływu
zmiennych ubocznych
eksperyment laboratoryjny
eksperyment polowy
eksperyment naturalny
obserwacja
obserwacja
metoda
badawcza
zakładająca
brak manipulacji zmiennymi
obserwacja kontrolowana
obserwacja naturalna
obserwacja uczestnicząca
sondaż
sondaż
metoda oparta o szeroki
zestaw pytań, które zadaje
się reprezentatywnej próbce
z właściwej populacji
studium przypadku
studium przypadku
zebranie jak najbardziej kompletnego
materiału dotyczącego danej jednostki:
jej historii,
pochodzenia,
wyników testów,
wywiadów
metoda najczęściej stosowana
metoda najczęściej stosowana
w
w psychoterapii
psychoterapii
badania psychometryczne
badania psychometryczne
opracowywanie
i
stosowanie
testów
mierzących
własności
psychologiczne
np.:
inteligencję,
temperament,
osobowość,
twórczość
cechy testów:
rzetelność
trafność
standaryzacja
trzy strategie badań
trzy strategie badań
rok badania
rok urodzenia
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1995
5
1996
6
5
1997
7
6
5
1998
8
7
6
5
1999
9
8
7
6
5
2000
10
9
8
7
6
5
2001
11
10
9
8
7
6
5
2002
12
11
10
9
8
7
6
5
Psychologia kliniczna; dr Małgorzata Lipowska
4
dziedziny psychologii klinicznej
dziedziny psychologii klinicznej
psychologia kliniczna człowieka dorosłego
psychologia kliniczna dzieci i młodzieży
interwencja w sytuacji traumy, katastrofy
psychoprofilaktyka
promocja zdrowia
przedmiot psychologii klinicznej
przedmiot psychologii klinicznej
zaburzenia zdrowia, funkcji
psychicznych, somatycznych i zachowania
przyczyny i mechanizm
biopsychospołeczny zdrowia i zaburzeń
teoretyczno-metodologiczne podstawy
diagnozy psychologicznej
promocja i ochrona zdrowia, prewencja
zaburzeń, pomoc psychoterapeutyczna
psychologia kliniczna
psychologia kliniczna
dziedzina
psychologicznych
badań
i
zastosowań,
która
zajmuje
się
opisem,
wyjaśnianiem zdrowych i zaburzonych form
zachowania,
przeżywania
i
funkcjonowania
somatycznego, określeniem ich przyczyn oraz
wypełnianiem zadań praktycznych polegających
na diagnozie zdrowia i/lub zaburzeń w celu
zastosowania profesjonalnych, psychologicznych
form pomocy i interwencji
aspekt jednostkowy
aspekt społeczny
choroba
cierpienie
zdrowie
dobrostan
psychologiczn
e ryzyko
choroby
układu
krążenia
zaburzenia z
pogranicza
psychozy i nerwicy
promocja
zdrowia
przemoc
rodzinna
norma społeczno
norma społeczno--kulturowa
kulturowa
składają się na nią dwa pojęcia:
normalne jest to co
powszechne,
powszechne, typowe
typowe dla
dla danej
danej
kultury,
kultury, zgodne
zgodne ze
ze zwyczajami
zwyczajami
– człowiek normalny
jest typowy dla danej kultury, odchylenie od
wzorców społeczno-kulturowych to dewiacja
normalne jest to co
zgodne ze skodyfikowanymi
zgodne ze skodyfikowanymi
normami moralnymi i prawnymi
normami moralnymi i prawnymi
norma ilościowa
norma ilościowa
wynik pomiaru,
odzwierciedla rozkład danej
odzwierciedla rozkład danej
cechy w populacji
cechy w populacji
, określana za pomocą
procedur statystycznych
wynik przeciętny,
uzyskany przez 2/3 osób
uzyskany przez 2/3 osób
w badanej
w badanej w populacji
w populacji
dotyczy cech:
biologicznych
wysokość i masa ciała,
poziom cukru we krwi,
tętno, wskaźnik BMI
psychologicznych
poziom inteligencji,
pojemność pamięci,
neurotyczność,
ekstrawersja
Psychologia kliniczna; dr Małgorzata Lipowska
5
norma rozwojowa
norma rozwojowa
wskaźnik określający
poziom rozwoju
poziom rozwoju
czynności psychicznych i ruchowych
najczęściej spotykany w danej grupie
najczęściej spotykany w danej grupie
wiekowej
wiekowej
norma teoretyczna
norma teoretyczna
punktem odniesienia są ogólne prawidłowości
lub twierdzenia naukowe
o stanie normalnym wnioskuje się
porównując obserwowalne wskaźniki
porównując obserwowalne wskaźniki
z teoretycznymi modelami
z teoretycznymi modelami
wzorzec normy jest
wzorcem idealnym
wzorcem idealnym
czyli
modelem
zdrowie
(WHO, 1946)
pełny
pełny dobrostan
dobrostan
fizyczny, psychiczny i społeczny,
fizyczny, psychiczny i społeczny,
a nie tylko brak choroby
a nie tylko brak choroby
lub niedomagania
lub niedomagania
biomedyczny model zdrowia
medycyna naprawcza
rozdzielenie ciała i psychiki
rozdzielenie ciała i psychiki
zdrowie jest brakiem choroby
zdrowie jest brakiem choroby
lekarz jest odpowiedzialny za diagnozę
lekarz jest odpowiedzialny za diagnozę
stanu zdrowia i stosowanie form leczenia
stanu zdrowia i stosowanie form leczenia
pacjent poddaje się leczeniu
pacjent poddaje się leczeniu –
– usuwaniu
usuwaniu
objawów i niekiedy ich przyczyn
objawów i niekiedy ich przyczyn
od człowieka nie oczekuje się aktywności
od człowieka nie oczekuje się aktywności
prozdrowotnej
prozdrowotnej
holistyczny model zdrowia
medycyna psychosomatyczna
powiązanie ciała i psychiki
powiązanie ciała i psychiki
zdrowie to proces stałego dynamicznego
zdrowie to proces stałego dynamicznego
równoważenia potrzeb człowieka
równoważenia potrzeb człowieka
i wymagań otoczenia
i wymagań otoczenia
świadoma aktywność
świadoma aktywność
prozdrowotna
prozdrowotna
socjoekologiczny model zdrowia
socjoekologiczny model zdrowia
człowiek
to
całościowy
system
funkcjonujący biologicznie, umysłowo i
duchowo
zdrowie – proces dynamicznej równowagi
pomiędzy podsystemami
człowiek posiada własne pojęcie zdrowia
zdrowie – zdolność człowieka do osiągania
pełni własnych możliwości
Psychologia kliniczna; dr Małgorzata Lipowska
6
socjoekologiczny model zdrowia
socjoekologiczny model zdrowia
uwarunkowania zdrowia:
czynniki biologiczne
zachowania związane ze zdrowiem
środowisko fizyczne
środowisko społeczno-kulturowe
ś
rodowisko
stworzone
przez człowieka
społeczność
styl życia
medyczno-
społeczna
opieka nad
chorymi
praca
ś
rodowisko
psychospołeczno-
ekonomiczne
ś
rodowisko
fizyczne
biologia
człowieka
zachowanie
człowieka
hart ducha
intelekt
ciało
rodzina
zdrowie psychiczne
zdrowie psychiczne
Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego (1994)
Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego (1994)
Zdrowie psychiczne jest
fundamentalnym dobrem
osobistym człowieka
zespoły kryteriów zdrowia
zespoły kryteriów zdrowia
pozytywna postawa wobec „ja”
zdolność do rozwoju i samoregulacji
integracja
autonomia
realistyczne spostrzeganie rzeczywistości
radzenie sobie z wymaganiami otoczenia
dobrostan psychiczny
dobrostan psychiczny –
– well
well--being
being
rozumienie obiektywne
zespół warunków życia i działania człowieka
środowisko fizyczne
środowisko materialne
środowisko społeczno-kulturowe
rozumienie subiektywne
wynik oceny i wartościowania życia i jego sfer
poczucie satysfakcji – ocena poznawcza
poziom zadowolenia z życia i jego sfer –
ocena emocjonalno-przeżyciowa
obiektywny i subiektywny aspekt
obiektywny i subiektywny aspekt
określania jakości życia
określania jakości życia
obiektywne
warunki
życia
subiektywna ocena jakości życia
pozytywna
negatywna
korzystne
zadowolenie
uzasadnione
dylemat
zadowolenia
niekorzystne
paradoks
zadowolenia
niezadowolenie
uzasadnione
Psychologia kliniczna; dr Małgorzata Lipowska
7
podejście etiopatogenetyczne
podejście etiopatogenetyczne
co jest przyczyną choroby
poszukiwanie związków
czynnika chorobotwórczego z
procesem chorobowym
wieloczynnikowa etiopatogeneza
wieloczynnikowa etiopatogeneza
zaburzeń
zaburzeń
czynniki endogenne
•
predyspozycja genetyczna
czynniki somatogenne
•
czynniki toksyczne (alkohol, leki, itp.)
•
czynniki infekcyjne (neuroinfekcje)
czynniki psychogenne
•
czynniki sytuacyjno-środowiskowe (stresory)
•
zmienne osobowościowe
podejście salutogenetyczne
podejście salutogenetyczne
dlaczego
pomimo
działania
stresorów
(patogenów) zachowujemy zdrowie
normalnym
stanem
funkcjonowania
człowieka jest brak równowagi
zdrowie
to
wykorzystanie
dostępnej
energii by sprostać wymaganiom
wyjaśnianie
procesów
zachowania,
rozwoju i przywracania zdrowia
podejście salutogenetyczne
podejście salutogenetyczne
czynniki wyznaczające poziom zdrowia:
uogólnione zasoby odpornościowe
czynniki społeczno-kulturowe (wsparcie, religia, sztuka,
filozofia, opieka zdrowotna)
cechy psychiczne jednostki (struktura ja, kompetencje,
inteligencja, poczucie sprawstwa)
stresory
wymagania, dla których nie ma gotowych reakcji
adaptacyjnych
poczucie koherencji
poczucie zrozumiałości
poczucie zaradności
poczucie sensowności
zachowania, styl życia
DSM
DSM –
– IV
IV
Diagnostyczny i Statystyczny Podręcznik Zaburzeń Psychicznych
Diagnostyczny i Statystyczny Podręcznik Zaburzeń Psychicznych
Oś I – zespoły kliniczne
zaburzenia nastroju, schizofrenie, zaburzenia urojeniowe,
zaburzenia lękowe, organiczne zaburzenia psychiczne,
zaburzenia spowodowane substancjami psychoaktywnymi
Oś II – zaburzenia rozwojowe, zaburzenia osobowości
i upośledzenia umysłowe
Oś III – stany ogólnomedyczne
główną rolę odgrywa tu czynnik zaburzeń somatycznych –
zarówno jako konsekwencja patogennych mechanizmów, jak
i uwarunkowanie zaburzeń psychicznych
Oś IV – problemy społeczne i środowiskowe
życiowy stres społeczny i obciążenia psychiczne
Oś V – poziom przystosowania
ocena poziomu zdrowia lub zaburzenia u badanego
ICD
ICD--10
10
Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych
Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych
1.
organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami
objawowymi
2.
zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania
spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych
3.
schizofrenia, zaburzenia typu schizofrenii i zaburzenia
urojeniowe
4.
zaburzenia nastroju
5.
zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią
somatyczną
6.
zaburzenia behawioralne związane z zaburzeniami
fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi
7.
zaburzenia osobowości i zachowania dorosłych
8.
upośledzenie umysłowe
9.
zaburzenia rozwoju psychicznego, całościowe zaburzenia
rozwoju – autyzm
10. zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się w
dzieciństwie i wieku młodzieńczym