MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ

INSPEKTORAT WSPARCIA SIŁ ZBROJNYCH

Logis 11/2013

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE

SIŁ ZBROJNYCH RP

ZASADY FUNKCJONOWANIA

DD/4.21

BYDGOSZCZ

2013

SZEF

SZTABU GENERALNEGO WP

ROZKAZ Nr 1404/Log/IWsp SZ

SZEFA SZTABU GENERALNEGO WP

z dnia 27 grudnia 2012 r.

w sprawie wprowadzenia do użytku w Siłach Zbrojnych RP

dokumentu doktrynalnego DD/4.21

„Zabezpieczenie materiałowe Sił Zbrojnych RP. Zasady funkcjonowania”.

Na podstawie § 7. ust. 3 regulaminu organizacyjnego Ministra Obrony Na-

rodowej, stanowiącego załącznik Nr 40/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia

22 listopada 2006 r. w sprawie regulaminu organizacyjnego Ministerstwa Obrony

Narodowej (Dz. Urz. MON Nr 21, poz. 270 z późn. zm.

1

) w celu uregulowania pro-

blematyki zabezpieczenia materiałowego w Siłach Zbrojnych RP

rozkazuję:

1. Wprowadza się do użytku w Siłach Zbrojnych RP dokumentu DD/4.21 „Zabez-

pieczenie materiałowe Sił Zbrojnych RP. Zasady funkcjonowania”;

2. Rozkaz wchodzi w życie z dniem podpisania, z mocą od dnia 1 stycznia 2013 r.

1)

Zmiany zarządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. MON z 2007 r. Nr 4, poz. 38, Nr 6, poz. 73, Nr 17,

poz. 176, Nr 21, poz. 209, z 2008 r. Nr 8, poz. 85, Nr 15, poz. 188, Nr 20, poz. 260 i Nr 23, poz. 287,

z 2009 r. Nr 2, poz.17, z 2010 r. Nr 10, poz. 106 i Nr 23, poz. 304, z 2011 r. Nr 5, poz. 54 oraz poz.106

z 2012 r.

/–/ generał Mieczysław CIENIUCH

3

3

SPIS TREĝCI





WstĊp …………………………………………………………………………………………..… 5
Rozdziaá 1. Zasady funkcjonowania podsystemu materiaáowego SZ RP ……..……. 7

1.1 Istota, cele i zadania podsystemu materiaáowego ……………………………....... 7
1.2 Zasady ogólne podsystemu materiaáowego …………………………………….…… 12

Rozdziaá 2. Dowodzenie i kierowanie w podsystemie materiaáowym SZ RP …….… 21

2.1. Dowodzenie i kierowanie zabezpieczeniem materiaáowym ……………... 21
2.2. Zadania realizowane przez organy kierowania …………………………… 25

Rozdziaá 3. Organizacja zabezpieczenia materiaáowego w SZ RP …………………… 31

3.1. Normowanie …………………………………………………………………… 31
3.2. Prognozowanie …………………………………………………………….…… 31
3.3. Planowanie ………………………………………………………………...…… 33
3.4. Gromadzenie, przechowywanie i rotacja ……………………..……… 34
3.5. Dostarczanie …………………………………………………………..……… 37
3.6. Ewakuacja ………………………………………………………………..……
3.7. RozĞrodkowanie …………………………………………………………...……

40
42

Rozdziaá 4. Zasady wyposaĪania SZ RP w specjalistyczny sprzĊt sáuĪb

materiaáowych ……………………………………………………..……….…… 43

4.1. Pozyskiwanie specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych oraz jego

wprowadzanie na uĪytkowanie w SZ RP ………………………………….… 43

4.2. Zasady planowania potrzeb specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych ………………………………………………………………...… 44

4.3. Zasady przyjmowania i przekazywania specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych …………………………………………………………………. 44

4.4. Organizacja systemu obsáugowo-naprawczego specjalistycznego

sprzĊtu SáuĪb Materiaáowych ………………………………………………..…

4.5. Zasady wycofywania specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych

oraz gospodarowania mieniem zbĊdnym dla SZ RP ……………………..

45

47

Rozdziaá 5. Obszary funkcjonalne powiązane z podsystemem materiaáowym ……. 49

5.1. DziaáalnoĞü metrologiczna ………………………………………….………… 49
5.2. Eksploatacja specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych

podlegającego dozorowi technicznemu i energetycznemu ……….……… 50

5.3. Eksploatacja UiSW w zakresie dziaáalnoĞci energetycznej …….… 52
5.4. Ochrona przeciwpoĪarowa ……………………………………..…………… 53
5.5. Ochrona Ğrodowiska …………………………………………………………. 53

4

4

Rozdziaá 6. DziaáalnoĞü szkoleniowa, profilaktyczna i kontrolna w podsystemie

materiaáowym ………………………………………………………….…….…… 55

6.1. Zasady prowadzenia dziaáalnoĞci szkoleniowej ………………..…………. 55
6.2. Zasady prowadzenia dziaáalnoĞci profilaktycznej …………….……….…… 56
6.3. Zasady prowadzenia dziaáalnoĞci kontrolnej, w tym ocena stanu

technicznego specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych …….….…. 56

Spis zaáączników ……………………………………………………………………………… 59

5

5

WSTĉP

Dokument doktrynalny „Zabezpieczenie materiaáowe SZ RP. Zasady funkcjonowania”

ma na celu usystematyzowanie procesu planowania, gromadzenia i utrzymywania

Ğrodków zaopatrzenia materiaáowego, a takĪe Ğwiadczenia specjalistycznych usáug

materiaáowych. Ponadto, doktryna uwzglĊdnia problematykĊ wsparcia materiaáowego

na rzecz Sojuszniczych Siá Wzmocnienia. OkreĞla takĪe ogólne zasady funkcjonowania

podsystemu materiaáowego w SZ RP zarówno w ukáadzie narodowym, jak

i wielonarodowym obejmując równieĪ specyficzne aspekty zaopatrywania i Ğwiadczenia

specjalistycznych usáug logistycznych wszystkim rodzajom SZ RP w czasie realizacji

róĪnych zadaĔ/misji.
Opracowanie dokumentu i jego publikacja sáuĪy przygotowaniu wszystkich szczebli

organizacyjnych sáuĪb materiaáowych do sprawnego planowania i realizacji

zabezpieczenia materiaáowego SZ RP w czasie pokoju, kryzysu i wojny oraz podczas

udziaáu wojsk w operacjach innych niĪ wojna.
W dokumencie doktrynalnym „Zabezpieczenie materiaáowe ...” okreĞlono:

1. Podstawowe zasady funkcjonowania podsystemu materiaáowego.
2. Kompetencje i obowiązki poszczególnych szczebli organizacyjnych.
3. Zasady prowadzenia gospodarki materiaáowej.
4. Zasady zaopatrywania wojsk w Ğrodki zaopatrzenia sáuĪb materiaáowych.

Dokument doktrynalny opracowano bazując na publikacjach narodowych: Doktryna

Logistyczna Siá Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (DD/4), Doktrynach Logistycznych

RSZ (DD/4.1, DD/4.2 i DD/4.3) oraz uwzglĊdniając zasadnicze aspekty dokumentów

sojuszniczych (AJP-4, ALP-4 i ALP-9, MC-29). W doktrynie uwzglĊdniono ogólne

zaáoĪenia wynikające z rozporządzeĔ oraz decyzji MON.
Zawarte w dokumencie doktrynalnym treĞci - stosownie do potrzeb - w związku ze

zmianami zachodzącymi w systemie logistycznym SZ RP, podlegaü bĊdą

systematycznemu przeglądowi i aktualizacji, jednak nie rzadziej niĪ raz na trzy lata.
Niniejsza publikacja stanowi podstawĊ opracowywania w poszczególnych szefostwach

SáuĪb Materiaáowych przepisów i instrukcji branĪowych zastĊpujących dotychczas

obowiązujące wydawnictwa.

7

7

ROZDZIAà 1

ZASADY FUNKCJONOWANIA PODSYSTEMU MATERIAàOWEGO SZ RP
1.1. Istota, cele i zadania podsystemu materiaáowego

1000. Podsystem materiaáowy stanowi jeden z elementów struktury organizacyjnej

oraz funkcjonalnej systemu logistycznego SZ RP. To uporządkowany zbiór,

organów i jednostek wykonawczych realizujących dostawy zaopatrzenia

oraz Ğwiadczących usáugi gospodarczo-bytowe, a ich wzajemne powiązania

i relacje zapewniają sprawne funkcjonowanie SZ RP w czasie pokoju,

kryzysu i wojny.

1001. Podsystem materiaáowy przeznaczony jest do planowania, organizowania

oraz realizowania przedsiĊwziĊü zabezpieczenia materiaáowego, w tym

Ğwiadczenia usáug i polega na regularnym zaopatrywaniu wojsk we

wspóádziaáaniu z innymi podsystemami systemu logistycznego, we

wszystkie Ğrodki zaopatrzenia. W realizacji zadaĔ zaopatrzeniowych

uwzglĊdnia siĊ zarówno moĪliwoĞci wykorzystania zasobów wojskowych,

jak i cywilnych.

1002. W ujĊciu strukturalnym, podsystem materiaáowy tworzą wyspecjalizowane

komórki wewnĊtrzne i elementy stanowisk dowodzenia, kierowania

rozmieszczone w strukturach zarządów: P4 SG WP i G/N/A/J-4 dowództw

RSZ jak równieĪ organa kierowania (szefostwa, oddziaáy, wydziaáy, sekcje,

sáuĪby), podlegáe szefowi sztabu lub osobie odpowiedzialnej za

zabezpieczenie logistyczne oraz jednostki wykonawcze (stacjonarne

i mobilne) przeznaczone do zabezpieczenia materiaáowego wojsk,

zapewniające realizacjĊ postawionych zadaĔ.

1003. W ujĊciu funkcjonalnym, podsystem materiaáowy to celowe dziaáanie sáuĪb

ĪywnoĞciowej, mundurowej, materiaáów pĊdnych i smarów (MPS) oraz

Ğrodków bojowych, zapewniające ciągáoĞü zaopatrywania w Ğrodki

zaopatrzenia, UiSW a takĪe Ğwiadczenie usáug specjalistycznych na rzecz

wojsk w procesie szkolenia i realizacji zadaĔ zgodnie z wojennym

przeznaczeniem.

1004. Zakres zadaĔ realizowanych w ramach zabezpieczenia materiaáowego

wojsk uzaleĪniony bĊdzie od stopnia zaangaĪowania SZ RP w utrzymanie

bezpieczeĔstwa i integralnoĞci terytorialnej kraju, Unii Europejskiej (UE)

i obszaru euroatlantyckiego (sojuszu NATO), a takĪe utrzymania pokoju

i stabilizacji na arenie miĊdzynarodowej. ZnajomoĞü i stosowanie

sojuszniczych procedur zabezpieczenia materiaáowego ma na celu

zapewnienie interoperacyjnoĞci, a takĪe umoĪliwienie wspóádziaáania

w ramach wielonarodowych struktur. W celu unikniĊcia dublowania zadaĔ

juĪ na etapie planowania naleĪy dąĪyü do kooperacji oraz wzajemnej

pomocy sojuszniczej.

1005. UwzglĊdniając przewidywaną koncepcjĊ uĪycia wojsk operacyjnych,

wysiáek sáuĪb materiaáowych bĊdzie koncentrowany przede wszystkim na

dąĪeniu do optymalizacji zabezpieczenia materiaáowego oraz doskonaleniu

procesów Ğwiadczenia usáug specjalistycznych umoĪliwiających realizacjĊ

nastĊpujących zadaĔ/misji:

8

8

1) zabezpieczenie procesu szkolenia i bieĪącego funkcjonowania wojsk

w celu ich przygotowania do realizacji zadaĔ zgodnie z wojennym

przeznaczeniem;

2) prowadzenie kolektywnej operacji obronnej na terenie kraju i poza jego

granicami zgodnie z art. 5 Traktatu WaszyngtoĔskiego oraz likwidacji

konfliktu lokalnego lub regionalnego;

3) zabezpieczenie siá (wojsk) które zostaáy skierowane do wsparcia wáadz

paĔstwowych oraz administracji publicznej w reagowaniu na zagroĪenia

niemilitarne (klĊski Īywioáowe, katastrofy naturalne, awarie, itd.);

4) udziaá ZgrupowaĔ Zadaniowych (ZZ) w miĊdzynarodowych operacjach

Reagowania Kryzysowego (RK), a takĪe udziaáu w miĊdzynarodowych

dziaáaniach stabilizacyjnych i misjach humanitarnych.

1006. Celem zabezpieczenia materiaáowego jest zaspokajanie potrzeb wojsk

w wymagane asortymentowo iloĞci Ğrodków zaopatrzenia oraz

specjalistyczne usáugi materiaáowe, w miejscu i czasie umoĪliwiającym SZ

RP wáaĞciwe funkcjonowanie, w okresie pokoju, kryzysu i wojny.

1007. Istotą zabezpieczenia materiaáowego jest celowa, planowa i systematyczna

realizacja przedsiĊwziĊü dotyczących zaopatrzenia i Ğwiadczenia

specjalistycznych usáug na wáaĞciwym poziomie na rzecz wojsk w celu

umoĪliwienia im realizacji zadaĔ/misji. Poprzez pojĊcie „wáaĞciwa” naleĪy

rozumieü w zaáoĪonym terminie i miejscu, w odpowiedniej iloĞci,

z zachowaniem jakoĞci i czĊstotliwoĞci dostaw oraz przy zachowaniu

optymalnego kosztu realizacji zabezpieczenia.

1008. DziaáalnoĞü celowa w sáuĪbach materiaáowych to metodyczne postĊpowanie

wszystkich szczebli organizacyjnych i funkcjonalnych sáuĪb materiaáowych

ukierunkowane na peáne osiągniĊcie celów wynikających z decyzji,

rozkazów, wytycznych, planów, zakresów dziaáania oraz przyznanych

kompetencji.

1009. Odpowiednia iloĞü oznacza zabezpieczenie potrzeb Ğrodków zaopatrzenia

(asortymentowo - szczególnie w zakresie Ğrodków bojowych i paliw) dla

jednostek/komponentów SZ niezbĊdnych do realizacji przydzielonego

zadania/misji z uwzglĊdnieniem obowiązujących norm/limitów.

1010. Realizacja zadaĔ podsystemu materiaáowego SZ RP jest zamierzonym

dziaáaniem

dowódców,

organów

kierowania

i

zabezpieczenia

materiaáowego oraz organów wykonawczych, w celu zapewnienia dostaw

zaopatrzenia i usáug specjalistycznych dla wojsk w czasie pokoju, kryzysu

i wojny.

1011. Zadania zabezpieczenia materiaáowego realizowane są na wszystkich

poziomach organizacyjnych SZ RP odpowiednio do moĪliwoĞci

wynikających ze struktur:
1) taktycznym – do poziomu związku taktycznego, skrzydáa, flotylli,

samodzielnego oddziaáu, RBLog, BLog, WOG, OZ;

2) operacyjnym – do poziomu komponentu rodzaju SZ, DO SZ, IWsp SZ;
3) strategicznym – poza potencjaáem SZ RP.

9

9

1012. Organy wykonawcze realizujące zabezpieczenie materiaáowe SZ RP

(stacjonarne i mobilne jednostki logistyczne) wykonują zadania na rzecz

jednostek i instytucji wojskowych w rejonowym i regionalnym podziale

odpowiedzialnoĞci.

1013. W czasie pokoju i kryzysu, gáówny wysiáek podsystemu materiaáowego

skupiony jest na zabezpieczeniu potrzeb wojsk w zakresie Ğrodków

zaopatrzenia wynikających z realizacji dziaáalnoĞci bieĪącej (szkoleniowej,

operacyjnej, logistycznej) oraz na gromadzeniu i utrzymywaniu zapasów

Ğrodków materiaáowych.

1014. W czasie zagroĪenia bezpieczeĔstwa paĔstwa, gáówny wysiáek podsystemu

materiaáowego skupiony jest na zasilaniu wojsk w Ğrodki zaopatrzenia

w procesie mobilizacji i osiągania gotowoĞci do podjĊcia dziaáaĔ.

1015. W czasie wojny, gáówny wysiáek skupiony jest na zasilaniu wojsk

uczestniczących w dziaáaniach w Ğrodki zaopatrzenia w celu utrzymania ich

zdolnoĞci bojowych.

1016. Zabezpieczenie materiaáowe operacji na obszarze paĔstwa realizowane jest

zgodnie z przyjĊtą koncepcją zabezpieczenia logistycznego operacji przez

mobilne urządzenia logistyczne formowane na bazie moduáów

wydzielonych ze skáadu mobilnych jednostek logistycznych przy wsparciu

stacjonarnego potencjaáu logistycznego IWsp SZ i potencjaáu Gospodarki

Narodowej (GN).

1017. Sposób realizacji zabezpieczenia materiaáowego uzaleĪniony jest od celu

i zakresu operacji, skáadu bojowego siá, stosowanych systemów uzbrojenia,

przewidywanych kosztów, dostĊpnoĞci potencjaáu GN, a takĪe dostĊpnoĞci

wsparcia logistyki wielonarodowej.

1018. Potencjaá podsystemu materiaáowego powinien byü ugrupowany

adekwatnie do sposobu uĪycia wojsk operacyjnych. Elementy podsystemu

materiaáowego muszą byü mobilne i szybko reagujące na zmiany sytuacji,

zdolne do wykonania manewru w takim stopniu, jak wojska operacyjne oraz

gotowe do zabezpieczenia ich potrzeb w zakresie Ğrodków zaopatrzenia

i usáug specjalistycznych.

1019. Po zakoĔczeniu realizacji zadania/misji dziaáalnoĞü podsystemu

materiaáowego jest ukierunkowana na odtworzenie zdolnoĞci bojowej wojsk

w rejonie operacyjnego przeznaczenia, w celu przygotowania wojsk

do przemieszczenia do MSD lub rejonu nowego zadania/misji, a takĪe

odtworzenia podsystemu materiaáowego SZ RP adekwatnie do sytuacji

sprzed rozpoczĊcia dziaáaĔ zbrojnych lub wymogów wynikających

z nowego zadania/misji.

1020. ZdolnoĞci wykonawcze podsystemu materiaáowego obejmują:

1) kierowanie potencjaáem materiaáowym na wszystkich szczeblach

w ramach zintegrowanego Wojennego Systemu Dowodzenia (WSyD)

z wykorzystaniem nowoczesnych, dalekosiĊĪnych systemów áącznoĞci

i wymiany danych;

2) realizacjĊ zabezpieczenia materiaáowego bieĪącego szkolenia wojsk

w ramach profesjonalnego, zrejonizowanego systemu logistycznego,

opartego na potencjale stacjonarnym i mobilnym, wykorzystującym

10

10

równieĪ kontraktorów cywilnych w zakresie zaopatrywania i realizacji

usáug materiaáowych;

3) zarządzanie zasobami materiaáowymi w ramach zintegrowanego

systemu

informatycznego

dziaáającego

w

Ğrodowisku

sieciocentrycznym, kompatybilnym z systemami NATO, umoĪliwiającym

Ğledzenie zasobów, ich iloĞci i przepáyw w czasie rzeczywistym realizacji

zabezpieczenia materiaáowego wojsk;

4) sprawne dziaáanie w operacjach poza granicami kraju w zakresie

zapewnienia ciągáoĞci zaopatrywania, w róĪnych warunkach

geograficznych i klimatycznych, w dziaáaniach o charakterze

poáączonym oraz wspóádziaáania w ukáadzie wielonarodowym;

5) zapewnienie ciągáoĞci zaopatrywania SZ RP poprzez gromadzenie

zapasów Ğrodków materiaáowych, dostawy w ramach Programu

Mobilizacji Gospodarki (PMG) Ğrodków bojowych oraz sprzĊtu

wojskowego, a takĪe zabezpieczenie realizacji jego napraw oraz

realizacji dostaw z GN w ramach Rezerw Strategicznych (RS) i importu.

1021. Rezerwy Strategiczne tworzy siĊ na wypadek zagroĪenia bezpieczeĔstwa

i obronnoĞci paĔstwa, bezpieczeĔstwa porządku i zdrowia publicznego oraz

wystąpienia klĊski Īywioáowej lub sytuacji kryzysowej, w celu wsparcia

wykonywania zadaĔ w zakresie bezpieczeĔstwa i obrony paĔstwa,

odtworzenia infrastruktury krytycznej, záagodzenia zakáóceĔ w ciągáoĞci

dostaw sáuĪących funkcjonowaniu gospodarki i zaspokojeniu podstawowych

potrzeb ludnoĞci oraz wojsk, a takĪe wypeánienia zobowiązaĔ

miĊdzynarodowych Rzeczypospolitej Polskiej.

1022. Potrzeby Ğrodków zaopatrzenia, niezbĊdnych do zaspokojenia

mobilizacyjnego i operacyjnego rozwiniĊcia Siá Zbrojnych RP, mogą byü

zaspokajane w ramach planowego przyjĊcia rezerw strategicznych

paĔstwa. Zasady tworzenia, utrzymania i zwalniania oraz organy paĔstwa

wáaĞciwe w zakresie planowania i gospodarowania rezerwami

strategicznymi reguluje wáaĞciwa ustawa

1

.

1023. Zakres i wielkoĞü Ğrodków zaopatrzenia, których zaspokajanie moĪliwe jest

poprzez planowe przyjecie rezerw strategicznych ustala decyzja Ministra

Obrony Narodowej i Rozkaz Szefa Sztabu Generalnego WP w sprawach

organizacji zabezpieczenia potrzeb mobilizacyjnych i wojennych

Siá Zbrojnych.

1024. Organami wojska, wáaĞciwymi w sprawie szczegóáowego planowania

potrzeb i sposobu przyjĊcia przez Siáy Zbrojne Ğrodków zaopatrzenia

gromadzonych w rezerwach strategicznych są:
1) Zarząd Planowania Logistyki P4 Sztabu Generalnego WP – w zakresie

organizacji wspóápracy z Ministerstwem Gospodarki i Agencją Rezerw

Materiaáowych oraz innymi organami paĔstwa;

2) Inspektorat Wsparcia Siá Zbrojnych w zakresie ustalania szczegóáowych

zestawieĔ potrzeb, planowania oraz organizowania przyjĊcia Ğrodków

materiaáowych i przetworzenia surowców lub póáproduktów;



1

Ustawa o rezerwach strategicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 229, poz. 1496, z póĨn. zm.)

11

11

3) Regionalne Bazy Logistyczne, w zakresie planowania i organizowania

siá i Ğrodków niezbĊdnych do przyjĊcia, przetworzenia, przygotowania

do wydania i dystrybucji zaopatrywanym jednostkom wojskowym.

1025. W planowaniu przyjĊcia rezerw strategicznych naleĪy uwzglĊdniaü

nastĊpujące zasady:
1) organem wáaĞciwym do opracowania wniosku w sprawie ich zwolnienia

na potrzeby Siá Zbrojnych jest Szef IWsp SZ;

2) caákowite przyjĊcie zgáoszonych potrzeb jest planowane niezwáocznie

po ogáoszeniu stanu gotowoĞci obronnej paĔstwa czasu kryzysu,

wprowadzonego na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów

w sprawie gotowoĞci obronnej paĔstwa;

2

3) czĊĞciowe przyjĊcie zgáoszonych potrzeb wymaga odrĊbnego rozkazu

Szefa Sztabu Generalnego WP.

1026. Planowanie i organizacja zabezpieczenia materiaáowego wojsk

wykonujących zadania poza granicami paĔstwa leĪy w odpowiedzialnoĞci

narodowej. Potencjaá podsystemu materiaáowego powinien byü

dostosowany do prognozowanych potrzeb wojsk operacyjnych oraz

sposobu organizacji logistyki wielonarodowej.

1027. Zadania podsystemu materiaáowego związane z realizacją zabezpieczenia

wojsk biorących udziaá w operacjach poza granicami paĔstwa, realizowane

są zgodnie z przyjĊtą koncepcją zabezpieczenia logistycznego sojuszniczej

operacji poáączonej w oparciu o organiczny potencjaá materiaáowy, potencjaá

logistyki wielonarodowej, paĔstwa-gospodarza, paĔstwa-wiodącego,

paĔstwa-specjalisty, wyspecjalizowanych firm komercyjnych oraz wsparcia

GN.

1028. Zadaniem Narodowego Elementu Wsparcia (NSE - National Support

Element) jest prowadzenie zabezpieczenia logistycznego, w tym

materiaáowego, w zakresie, który pozostaje narodową odpowiedzialnoĞcią.

Od NSE oczekuje siĊ wspóápracy i wspóádziaáania z Dowódca NATO

i paĔstwem gospodarzem.

1029. W zabezpieczeniu materiaáowym wojsk biorących udziaá w operacji poza

granicami paĔstwa naleĪy uwzglĊdniü odlegáoĞü od baz zaopatrzenia,

dostĊpnoĞü transportu strategicznego, moĪliwoĞü zabezpieczenia potrzeb

w oparciu o rynek lokalny, a takĪe mobilnoĞü potencjaáu materiaáowego

w rejonie operacji.

1030. Zastosowanie rozwiązaĔ wielonarodowych w zakresie zabezpieczenia

materiaáowego sojuszniczych operacji poáączonych moĪe zredukowaü

rozmiar narodowego potencjaáu logistycznego zaangaĪowanego na teatrze,

zwiĊkszyü moĪliwoĞci i skutecznoĞü zabezpieczenia materiaáowego wojsk

poprzez efektywne wykorzystanie ograniczonych zasobów logistycznych

w obszarze operacji oraz zmniejszyü caákowite koszty udziaáu w operacji.

1031. NaleĪy dąĪyü do szerokiego stosowania logistyki wielonarodowej,

zwáaszcza w zakresie realizacji zaopatrzenia w ĪywnoĞü, wodĊ, paliwa,



2

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 wrzeĞnia 2004 r. w sprawie gotowoĞci obronnej paĔstwa

(Dz. U. z 2004 r. Nr 219, poz. 2218)

12

12

Ğrodki bojowe oraz Ğrodki medyczne. Zasady dotyczące wspóápracy

miĊdzynarodowej w tym zakresie kaĪdorazowo regulują odrĊbne ustalenia

i porozumienia.

1032. Szczegóáowy podziaá kompetencji i zasady realizacji zabezpieczenia

materiaáowego wojsk sojuszniczych naleĪy okreĞliü podczas procesu

wspólnego planowania logistycznego operacji.

1033. W celu magazynowania i dystrybucji Ğrodków zaopatrzenia na teatrze

dziaáaĔ, Grupa Poáączonego Zabezpieczenia Logistycznego (JLSG – Joint

Logistic Support Group) w zaleĪnoĞci od zakresu powierzonych jej

kompetencji i zadaĔ moĪe zorganizowaü BazĊ Logistyczną Teatru (ang.

Theatre Logistic Base

- TLB).

1034. NSE moĪe zostaü rozmieszczone w caáoĞci lub w czĊĞci na obszarze bazy,

w celu uáatwienia koordynacji narodowego i sojuszniczego zabezpieczenia

materiaáowego operacji.

1035. PrzedsiĊwziĊcia związane z dostarczaniem Ğrodków zaopatrzenia naleĪy

uruchomiü przed lub równoczeĞnie z przemieszczeniem wojsk do obszaru

operacji poáączonej oraz w peáni je zsynchronizowaü. Po osiągniĊciu

wymaganego poziomu zapasów naleĪy zachowaü zorganizowany áaĔcuch

dostaw w celu unikniĊcia obciąĪeĔ w sytuacjach szczególnych przy

jednoczesnym dąĪeniu do unikniĊcia przekroczenia normatywnego

poziomu zapasów. W tym celu naleĪy wykorzystywaü rozwiązania

wielonarodowe takie jak NATO Logistics Stock Exchange - NLSE.

1036. Wyznaczanie priorytetów w zaopatrzeniu wojsk biorących udziaá

w sojuszniczej operacji poáączonej leĪy w gestii Dowódcy Poáączonych Siá

oraz uwarunkowaĔ okreĞlonych przez NSE.

1037. Szczegóáowe zadania TLB oraz NSE okreĞla instrukcja

3

oraz rozkazy

i wytyczne do operacji.

1038. Monitorowanie zasobów logistycznych realizowane jest poprzez system

meldunkowy wspierany przez systemy informatyczne dziaáające

w Ğrodowisku sieciocentrycznym, kompatybilnym z systemami NATO, które

umoĪliwiają monitorowanie (Ğledzenie) zasobów w czasie rzeczywistym.

1039. Celem monitorowania zasobów logistycznych jest zapewnienie dowódcom

na wszystkich szczeblach dowodzenia bieĪącej informacji, niezbĊdnej

w procesie planowania i podejmowania decyzji, która dotyczy rodzaju,

stanu iloĞciowego i jakoĞciowego, przynaleĪnoĞci, dostĊpnoĞci, moĪliwoĞci

uĪycia (gotowoĞci do podjĊcia) oraz rozmieszczenia i przemieszczenia

Ğrodków zaopatrzenia.

1.2. Zasady ogólne podsystemu materiaáowego

1040. Podsystem materiaáowy funkcjonuje na ogólnie przyjĊtych zasadach

logistyki wojskowej. W podsystemie wyróĪnia siĊ zasadnicze elementy

dotyczące planowania i organizacji gospodarowania, w tym:
1) definiowanie potrzeb Ğrodków zaopatrzenia oraz usáug;



3

Instrukcja Sygn. Logis. 4/2010 „Zasady prowadzenia gospodarki materiaáowej i finansowej w Polskich

Kontyngentach Wojskowych realizujących zadania poza granicami paĔstwa”.

13

13

2) pozyskiwanie ze Ĩródeá zaopatrywania (wskazanych organów

zaopatrywania

oraz

zasobów

miejscowych),

gromadzenie,

przechowywanie (magazynowanie), uzupeánianie do peánych norm oraz

odĞwieĪanie (rotacja) Ğrodków zaopatrzenia;

3) dostarczanie Ğrodków zaopatrzenia (zaopatrywanie regionalne

i rejonowe) oraz Ğwiadczenie usáug specjalistycznych zdefiniowanym

uprawnionym uĪytkownikom;

4) manewr zaopatrzeniem.

1041. Specyfika dziaáania poszczególnych Rodzajów Siá Zbrojnych (RSZ,

(równorzĊdnych)) wpáywa na sposób organizacji zabezpieczenia

materiaáowego wojsk. Podczas procesu dowodzenia, z uwagi na

ograniczone moĪliwoĞci siá i Ğrodków, koniecznym jest dąĪenie do

optymalnego i racjonalnego wykorzystania dostĊpnego potencjaáu

materiaáowego na wszystkich poziomach zabezpieczenia logistycznego.

1042. Zabezpieczenie materiaáowe organizuje siĊ na rzecz wszystkich RSZ

(równorzĊdnych) zgodnie z przyjĊtymi procedurami dla wszystkich rodzajów

dziaáaĔ zbrojnych na szczeblu strategicznym, operacyjnym i taktycznym.

1043. OdpowiedzialnoĞü za wáaĞciwe zabezpieczenie materiaáowe wojsk w czasie

pokoju, kryzysu i wojny spoczywa na dowódcy. Zabezpieczenie to

realizowane jest w oparciu o integralne siáy i Ğrodki zabezpieczenia

logistycznego RSZ (równorzĊdnych), przy wsparciu potencjaáu Inspektoratu

Wsparcia Siá Zbrojnych (IWsp SZ), Inspektoratu Uzbrojenia (IU),

Inspektoratu Wojskowej SáuĪby Zdrowia (IWSZ) oraz GN. Zabezpieczenie

materiaáowe wojsk lądowych, wojsk specjalnych, siá powietrznych oraz

marynarki wojennej (inne komponenty) powinno gwarantowaü wymaganą

samowystarczalnoĞü.

1044. WielkoĞü potencjaáu materiaáowego zaangaĪowanego na poszczególnych

poziomach dziaáaĔ zbrojnych (strategicznym, operacyjnym i taktycznym)

zaleĪeü bĊdzie przede wszystkim od skáadu bojowego wojsk, charakteru

zadania/misji, wymogów operacyjnych okreĞlonych w planach uĪycia siá,

a takĪe moĪliwoĞci HNS. W przypadku udziaáu SZ RP w operacjach poza

granicami kraju, paĔstwo wysyáające wojska (TCN-Troop Contribution

Nation) ponosi odpowiedzialnoĞü za zapewnienie i utrzymanie wymaganej

zdolnoĞci bojowej wojsk oraz utrzymanie wymaganego poziomu zapasów

w rejonie, strefie dziaáaĔ.

1045. Zabezpieczenie materiaáowe organizuje siĊ na czterech poziomach

zabezpieczenia logistycznego:
1) poziom pierwszy (I) - szczebel taktyczny (pododdziaá/oddziaá/okrĊt).

Charakteryzuje siĊ bezpoĞrednim zabezpieczeniem materiaáowym

Īoánierza i/lub egzemplarza uzbrojenia i sprzĊtu wojskowego (UiSW).

Realizowany jest przez integralne pododdziaáy batalionu, puáku,

brygady przy wsparciu stacjonarnego potencjaáu materiaáowego –

WOG/OG/OZ;

2) poziom drugi (II) - szczebel taktyczny (ZT, Flotylla, Skrzydáo).

PrzedsiĊwziĊcia na tym poziomie związane są z uzupeánianiem

Ğrodków zaopatrzenia oraz organizacją specjalistycznych usáug.

Realizowany jest przez integralne pododdziaáy ZT (równorzĊdnego)

14

14

przy wsparciu mobilnego i stacjonarnego potencjaáu materiaáowego –

BLog/WOG;

3) poziom trzeci (III) - szczebel operacyjny. Zadania realizuje IWsp SZ

przy

wykorzystaniu

stacjonarnego

i

mobilnego

potencjaáu

materiaáowego RBLog/BLog;

4) poziom czwarty (IV) - szczebel strategiczny. Zadania realizowane są

w ramach szeroko pojĊtej logistyki produkcji, przy wykorzystaniu

potencjaáu (GN) gospodarki narodowej, (RS) rezerw strategicznych,

kontraktów, a takĪe zakupów poza granicami paĔstwa (import).

Rozmieszczenia potencjaáu materiaáowego dokonuje siĊ uwzglĊdniając

miĊdzy innymi:
1) przewidywane kierunki zagroĪeĔ oraz gáĊbokoĞci wáamaĔ przeciwnika;
2) operacyjne ugrupowanie wojsk i przewidywany przebieg dziaáaĔ;
3) moĪliwoĞci oddziaáywania przeciwnika na potencjaá materiaáowy, jego

zdolnoĞü do odzyskania gotowoĞci oraz prognozowanego zmniejszenia

zdolnoĞci wykonawczych;

4) utrzymanie okreĞlonych rezerw strategicznych.

1046. Zadanie/misja determinują sposób organizacji i realizacji zabezpieczenia

materiaáowego wojsk. W zaleĪnoĞci od charakteru zadania/misji

zabezpieczenie materiaáowe bĊdzie realizowane:
1) w akcjach o charakterze niemilitarnym oraz przy zwalczaniu skutków

klĊsk Īywioáowych w sposób dostosowany do warunków realizacji

zadania/misji, rodzaju i skali zagroĪenia, a takĪe miejsca jego realizacji

oraz iloĞci siá i Ğrodków wydzielanych z RSZ (równorzĊdnych).

Zaopatrywanie prowadzi siĊ wykorzystując zapasy wáasne uĪytku

bieĪącego oraz zapasy zgromadzone we wskazanych WOG/OG/OZ

i/lub RBLog znajdujących siĊ w rejonie zdarzenia. Dokumenty

przychodowo-rozchodowe oznacza siĊ opisem nazwy akcji.

Po zakoĔczeniu zadania/misji wszyscy uczestnicy zobligowani są, na

podstawie

dokumentów

przychodowo-rozchodowych,

dokonaü

stosownych rozliczeĔ;

2) w trakcie likwidacji skutków dziaáaĔ terrorystycznych, jak teĪ

w dziaáaniach asymetrycznych - przez integralne pododdziaáy

logistyczne RSZ, przy wsparciu najbliĪej poáoĪonego potencjaáu

stacjonarnego WOG i/lub RBLog oraz w ramach kontraktowania usáug;

3) w

miĊdzynarodowych

operacjach

reagowania

kryzysowego,

w miĊdzynarodowych

dziaáaniach

stabilizacyjnych

i

misjach

humanitarnych - poprzez formowanie zintegrowanych (i gdy tylko to

bĊdzie moĪliwe wielonarodowych) pododdziaáów logistycznych na bazie

istniejących w czasie pokoju moduáów. Potencjaá podsystemu

materiaáowego dostosowywany bĊdzie do prognozowanych potrzeb

wojsk operacyjnych oraz stopnia organizacji wielonarodowego systemu

odtwarzania zdolnoĞci bojowej. Planując zabezpieczenie materiaáowe

naleĪy uwzglĊdniü przewidywaną odlegáoĞü do baz, dostĊpnoĞü

transportu strategicznego, stopieĔ zabezpieczenia potrzeb na rynku

lokalnym, a takĪe mobilnoĞü potencjaáu materiaáowego w rejonie

15

15

operacji. Odtwarzanie Ğrodków zaopatrzenia oraz prowadzenie

gospodarki materiaáowej wojsk wykonujących zadania poza granicami

kraju realizuje siĊ poprzez NSE;

4) podczas prowadzenia kolektywnej operacji obronnej na terenie kraju

i poza granicami oraz podczas likwidacji konfliktu lokalnego lub

regionalnego poza obszarem odpowiedzialnoĞci NATO - zgodnie

z koncepcją zabezpieczenia logistycznego ujĊtą w Planie Operacji.

Zaopatrywania na III poziomie logistycznym odbywaü siĊ bĊdzie

w oparciu o pododdziaáy logistyczne RBLog/BLog. Potencjaá

materiaáowy zostanie optymalnie ugrupowany adekwatnie do sposobu

uĪycia wojsk operacyjnych. Specyficznymi polowymi urządzeniami

logistycznymi RSZ (równorzĊdnych), przeznaczonymi do realizacji

zadaĔ zabezpieczenia materiaáowego w SZ RP są:
a) Punkty Zaopatrzenia oraz czoáówki materiaáowe poziomu

operacyjnego (na szczeblu Związku Operacyjnego (ZO)) – Tyáowa

Grupa Wsparcia (TGW)/WysuniĊta Grupa Wsparcia (WGW) oraz

poziomu taktycznego (Związku Taktycznego – Dywizyjna Grupa

Zabezpieczenia

Logistycznego

(DGZL));

oddziaáu

–

Brygadowy/Puákowy Punkt Zaopatrzenia (BPZ/PPZ); pododdziaáu –

batalionowy punkty zaopatrzenia (bp) lub NSE dla komponentu

lądowego w operacjach poza granicami kraju;

b) Bazy (Lotnicze, Operacyjne, Ekspedycyjne) wraz z integralnymi

pododdziaáami zaopatrzenia /logistycznymi lub NSE dla

komponentu Siá Powietrznych (SP) w operacjach poza granicami

kraju;

c) Komendy Portów Wojennych, Bazy Morskie (BM), Punkty

Bazowania (PB), Punkty Manewrowego Bazowania (PMB),

kotwicowiska i miejsca postoju z nabrzeĪy portowych i/lub

nieuzbrojonego brzegu oraz w morzu (z okrĊtów zaopatrzenia lub

transportem lotniczym), a takĪe Bazy Lotnicze (BLot) wraz

z integralnymi pododdziaáami zaopatrzenia/logistycznymi Marynarki

Wojennej (MW);

d) Elementy Zabezpieczenia Logistycznego/Urządzenia Materiaáowe

rozwijane przez Grupy Zabezpieczenia Logistycznego (GZL)/

Zespoáy Zabezpieczenia Logistycznego (ZZL) i/lub NSE

organizowane przez jednostkĊ wojskową odpowiedzialną za

zabezpieczenie logistyczne wojsk specjalnych.

1047. Racjonalne uzupeánianie wojsk osiąga siĊ poprzez przygotowanie „Planu

Zabezpieczenia

Materiaáowego”

opracowywanego

przez

SáuĪby

Materiaáowe wszystkich szczebli organizacyjnych SZ RP. W pionach

operacyjnych logistyki ZT/Oddziaáu opracowuje siĊ „LegendĊ do planu

zabezpieczenia logistycznego na okres ...”, w której na podstawie

intensywnoĞci oddziaáywania przeciwnika, wskaĨników strat w ludziach

i sprzĊcie, szacuje siĊ zuĪycie Ğrodków zaopatrzenia i na tej podstawie

okreĞla szczegóáowe zadania dla podlegáego podsystemu materiaáowego.

1048. Podstawowymi dokumentami opracowanymi i przesyáanymi do szczebli

nadrzĊdnych w celu uzupeánienia potrzeb wojsk są zapotrzebowania

16

16

Pododdziaáy, oddziaáy skáadają je asortymentowo i iloĞciowo poprzez

Związek Taktyczny do WysuniĊtych Grup Wsparcia (WGW), które

przesyáają do Tyáowych Grup Wsparcia (TGW - brygad logistycznych). BLog

skáadają zapotrzebowania do Inspektoratu Wsparcia SZ, który poprzez

RBLog odtwarza zapasy w brygadach logistycznych (TGW).

W sytuacjach szczególnych zapotrzebowane Ğrodki materiaáowe mogą byü

kierowane bezpoĞrednio do WGW, DGZL. Pomocniczym sposobem

uzupeániania potrzeb wojsk w sytuacji braku meldunku dobowego

i zapotrzebowaĔ od podwáadnego jest przeprowadzenie prognozowania.

1049. InteroperacyjnoĞü materiaáowa jest czynnikiem umoĪliwiającym prawidáowe

funkcjonowanie wsparcia w Ğrodowisku wielonarodowym. Zgodnie

z implementowanymi dokumentami kraje czáonkowskie NATO wspólnie

odpowiadają za zabezpieczenie materiaáowe wojsk w wielonarodowych

operacjach. Zasadą jest, Īe potencjaá materiaáowy pozostaje pod

zwierzchnictwem narodowym, jednak z uwagi na warunki ekonomiczne

misji, coraz czĊĞciej dąĪy siĊ do tworzenia wielonarodowych pododdziaáów

logistycznych (szczególnie w przypadku natychmiastowej potrzeby

dziaáania wojsk np. w ramach dyĪurów Siá Odpowiedzi NATO (SON)).

Zachodzi wiĊc potrzeba koordynacji dziaáaĔ, którą uzyskuje siĊ poprzez

tworzenie Wielonarodowego Poáączonego Centrum Logistycznego (MJLC –

Multinational Joint Logistic Centre) lub Poáączonej Grupy Zabezpieczenia

Logistycznego (JLSG) oraz wydzielanie do skáadu jej struktury uzgodnionej

obsady narodowej.

1050. Zasada dostarczania zaopatrzenia polega na dowozie Ğrodków

zaopatrzenia. Dowóz zaopatrzenia do wojsk wykonujących gáówne zadania

odbywa siĊ transportem szczebla nadrzĊdnego lub wáasnym.

1051. Celem dostarczania jest zaspokojenie potrzeb wojsk podczas realizacji

zadaĔ/misji w niezbĊdne ich iloĞci z zachowaniem wymaganej jakoĞci przy

uwzglĊdnieniu aspektu miejsca i czasu.

1052. Organizacja dostarczania powinna cechowaü siĊ zróĪnicowaniem

sposobów dowozu (wykorzystanie Ğrodków transportu powietrznego,

morskiego, Ğródlądowego, lądowego - drogowego i kolejowego,

z uwzglĊdnieniem miejsca, terminu i bezpieczeĔstwa wykonania dostaw)

oraz skracaniem ramienia dowozu zaopatrzenia pomiĊdzy poszczególnymi

poziomami zabezpieczenia logistycznego.

1053. Manewr zaopatrzeniem to celowe dziaáanie polegające na zmianie wysiáku

zasilania wojsk stosownie do sytuacji operacyjno-taktycznej. Realizowany

jest takĪe w przypadku rozpoznania zagroĪeĔ uderzeniami przeciwnika na

potencjaá materiaáowy. Manewr zaopatrzeniem polega na skrytej zmianie

rejonu rozmieszczenia urządzeĔ materiaáowych, a takĪe ewakuacji lub

rozĞrodkowaniu zapasów Ğrodków materiaáowych z zagroĪonych skáadów

i/lub magazynów RBLog. WyróĪnia siĊ trzy rodzaje manewru Ğrodkami

zaopatrzenia:
1) zmiana rejonu rozmieszczenia pododdziaáów logistycznych –

polegająca na zorganizowanym przemieszczeniu z dotychczasowego

rejonu rozwiniĊcia po wyznaczonej drodze do nowego wskazanego

rejonu. Zmiana rejonu rozmieszczenia moĪe byü poáączona z dowozem

Ğrodków zaopatrzenia do wojsk;

17

17

2) ewakuacja Ğrodków zaopatrzenia – polegająca na przemieszczeniu

z MSD, rejonów zagroĪonych do nowo wyznaczonych rejonów.

EwakuacjĊ prowadzi siĊ z reguáy w okresie poprzedzającym dziaáania

bojowe, zgodnie z planami przygotowanymi w okresie pokoju. Podczas

dziaáaĔ bojowych doraĨnie prowadzi siĊ ewakuacjĊ zagroĪonych

Ğrodków zaopatrzenia, znajdujących siĊ w strefie bezpoĞrednich

dziaáaĔ;

3) rozĞrodkowanie – polegające na rozmieszczeniu Ğrodków bojowych

i materiaáowych w terenie, które zminimalizuje powstanie strat.

Prowadzone jest z takim wyliczeniem, aby po planowanym wydzieleniu

zapasu taktycznego do jednostek i na transporty, w skáadzie pozostaáy

niezbĊdne Ğrodki zabezpieczające wojska uczestniczące w dziaáaniach

wojennych.

1054. Optymalne wykorzystanie zasobów miejscowych na potrzeby walczących

wojsk polega na racjonalnym i zorganizowanym uĪyciu podsystemu

materiaáowego SZ przy wykorzystaniu miejscowej stacjonarnej

infrastruktury zaopatrzeniowej GN, przydatnej podczas prowadzenia misji.

Zakres pozyskiwania dóbr nie powinien utrudniaü funkcjonowania ludnoĞci

cywilnej.

1055. Uzupeánienie Ğrodków materiaáowych polega na optymalnym zapewnieniu

ciągáoĞci zasilania walczących wojsk w przypadku braku informacji o ich

potrzebach. Uzupeánienie wówczas planuje szczebel nadrzĊdny na

podstawie dobowych prognoz zuĪycia Ğrodków bojowych i materiaáowych

uwzglĊdniając dotychczasowe wskaĨniki zuĪycia, prognozowane straty,

intensywnoĞü dziaáaĔ oraz warunki Ğrodowiskowe. Dowóz Ğrodków

zaopatrzenia realizuje siĊ transportem przeáoĪonego lub transportem

wyĪszego poziomu zabezpieczenia logistycznego (BLog) wówczas, gdy

szacowany spadek zapasów taktycznych osiąga wartoĞü 50% normatywu.

1056. Rejonowe zaopatrywanie i Ğwiadczenie usáug to realizacja zadaĔ

materiaáowych na rzecz wszystkich siá i Ğrodków realizujących zadania

w wyznaczonym terytorialnie rejonie bez wzglĊdu na ich organizacyjne

podporządkowanie. Rejon zaopatrywania to obszar, na którym znajduje siĊ

infrastruktura zaopatrzeniowa zapewniająca utrzymanie nakazanych

normatywów

zapasów

Ğrodków

zaopatrzenia

zdefiniowanych

w poszczególnych klasach zaopatrzenia na rzecz jednostek i instytucji

stacjonujących i/lub czasowo przebywających w tym rejonie.

1057. SkutecznoĞü zabezpieczenia materiaáowego opiera siĊ na kompleksowym

planowaniu, które osiąga siĊ miĊdzy innymi poprzez przyjĊcie w SZ RP

standardowych rozwiązaĔ, jednolitych z armiami NATO, w zakresie

prognozowania zuĪycia Ğrodków materiaáowych, wynikające z zastosowania

wspóáczynników intensywnoĞci dziaáaĔ oraz zunifikowanych norm

zaopatrzenia dla poszczególnych egzemplarzy UiSW.

1058. OptymalizacjĊ zabezpieczenia materiaáowego osiąga siĊ miĊdzy innymi

poprzez system kontraktowania zaopatrzenia, którym zajmują siĊ w SZ RP

wyspecjalizowane komórki organizacyjne Resortu Obrony Narodowej

(RON) wedáug nastĊpującego podziaáu kompetencyjnego:
1) Inspektorat Uzbrojenia - zawieranie umów na dostawĊ UiSW oraz

Ğrodków bojowych dla SZ RP;

18

18

2) RBLog - zawieranie umów w ramach systemu zaopatrywania na Ğrodki

materiaáowe z wyáączeniem zadaĔ realizowanych przez IU;

3) Jednostki budĪetowe (jb) - kontraktowanie dostaw i usáug w ramach

decentralnego systemu zaopatrywania z wyáączeniem zadaĔ

realizowanych przez IU oraz RBLog.

1059. W czasie realizacji zabezpieczenia materiaáowego operacji poza granicami

kraju wáaĞciwy dysponent budĪetu RON moĪe zleciü realizowanie

kontraktów na dostawy i usáugi podmiotom na rynku lokalnym.

Przedmiotową problematykĊ normuje ustawa o finansach publicznych

4

,

ustawa Prawo zamówieĔ publicznych

5

oraz Decyzja Ministra Obrony

Narodowej nr 291 z 26 lipca 2006 roku

6

. Realizując proces planistyczny

w zakresie kontraktowania dostaw i usáug naleĪy:

1) przygotowaü i przeprowadziü procedury prawne związane

z udzielaniem zamówienia;

2) opracowaü i zawrzeü umowy cywilno-prawne, w których naleĪy okreĞliü

terminy dostaw i páatnoĞci za dostawy i usáugi, zasady normalizacji,

certyfikacji, kodyfikacji, dozoru technicznego, metrologii, ochrony

informacji niejawnych oraz przepisów ochrony Ğrodowiska, a takĪe

potrzeby

w

zakresie

szkolenia

uĪytkowników

nowego

i modernizowanego UiSW;

3) nadzorowaü przebieg realizacji i przestrzegania zawartych umów;
4) dokonaü jakoĞciowego odbioru produkcji specjalnej oraz kontrolowaü

pozostaáe dostawy i usáugi realizowane dla RSZ (równorzĊdnych);

5) obsáugiwaü wykorzystanie funduszy pomocy bezzwrotnej i poĪyczek

zagranicznych dotyczących Specjalistycznego SprzĊtu SáuĪb

Materiaáowych (SSSM).

1060. Warunkiem koniecznym wáaĞciwego zabezpieczenia materiaáowego SZ RP

w najgorszym z prognozowanych wariantów dziaáania, to jest prowadzenia

dziaáaĔ wojennych na szeroką skalĊ na terenie wáasnego kraju jest

odpowiednio przygotowany system pozamilitarny, na który naáoĪone są

zadania obronne polegające na mobilizacji gospodarki, a takĪe militaryzacji

wskazanych jej elementów. Istota militaryzacji polega na przygotowaniu GN

do realizacji zwiĊkszonych zadaĔ wybranych podmiotów gospodarczych

w zakresie utrzymywania linii produkcyjnych, realizacji ustalonych

inwestycji, a takĪe utrzymywania rezerw materiaáowych. W zakresie

planistycznym w podsystemie materiaáowym bĊdzie to polegaáo na

opracowaniu i okresowym aktualizowaniu potrzeb (okreĞlenie asortymentu,

iloĞci oraz miejsca przechowywania) Ğrodków materiaáowych ujĊtych

w programach mobilizacji gospodarki, a takĪe na systematycznym



4

Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240, z póĨn.

zm.)

5

Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówieĔ publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759,

z póĨn. zm.)

6

Decyzja Nr 291/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 lipca 2006 r. w sprawie zasad i trybu

zawierania w resorcie obrony narodowej umów, których przedmiotem jest uzbrojenie lub sprzĊt

wojskowy (Dz. Urz. MON z 2006 r. Nr 14, poz. 179, z póĨn. zm.)

19

19

weryfikowaniu normatywu niezbĊdnego do zgromadzenia i utrzymywania

w ramach rezerw strategicznych paĔstwa.

1061. Wysoką skutecznoĞü podsystemu materiaáowego uzyskuje siĊ poprzez

kompleksowe wykorzystanie elektronicznej bazy danych o stanach Ğrodków

zaopatrzenia w poszczególnych ogniwach podsystemu materiaáowego,

a takĪe o stanach urządzeĔ do Ğwiadczenia specjalistycznych usáug

materiaáowych. Istotną rolĊ w tym zakresie speánia Zintegrowany

Wieloszczeblowy System Informatyczny Resortu Obrony Narodowej

(ZWSI RON), który zapewnia moĪliwoĞü Ğledzenia zasobów.

1062. WáaĞciwie zorganizowany system zapotrzebowania w czasie pokoju,

a takĪe zapotrzebowanie o wsparcie wraz z systemem sprawozdawczo-

meldunkowym w czasie kryzysu, zagroĪenia i wojny stanowią podstawĊ

skutecznego, terminowego oraz adekwatnego do wygenerowanych potrzeb

zabezpieczenia materiaáowego wojsk. Zapotrzebowania w powiązaniu

z planowaniem bieĪącym w czasie pokoju umoĪliwiają skoordynowanie

dziaáaĔ wszystkich szczebli organizacyjnych SZ RP na rzecz realizacji

zaplanowanych celów, zadaĔ i przedsiĊwziĊü przy peánym materiaáowym

ich zabezpieczeniu. Spójny system sprawozdawczo-meldunkowy

w powiązaniu

z

doraĨnymi

zapotrzebowaniami,

wykonywany

w standaryzowanej formie za pomocą autoryzowanych systemów

informatycznych, przygotowany zawczasu w ramach WSyD, zapewni

dopáyw dokumentów tekstowych i graficznych na wszystkie stanowiska

dowodzenia i kierowania systemu obronnego paĔstwa, obrazując bieĪącą

sytuacjĊ materiaáową.

1063. Wprowadzanie na wyposaĪenie SZ RP nowych generacji UiSW wymusza

potrzebĊ prac rozwojowych w zakresie nowych rozwiązaĔ technologicznych

Ğrodków materiaáowych. Nowe technologie wprowadza siĊ tylko wówczas,

gdy produkt speánia wymagania okreĞlone przez gestora, a takĪe posiada

niezbĊdną dokumentacjĊ certyfikującą go do uĪytkowania w SZ RP.

1064. Gospodarka materiaáowa (Ğrodkami materiaáowymi) to caáoksztaát

dziaáalnoĞci sáuĪb materiaáowych obejmującej wszystkie przedsiĊwziĊcia

konieczne do tworzenia optymalnych podstaw materialnych i warunków

zapewniających utrzymanie wymaganego poziomu zdolnoĞci bojowej wojsk

oraz wáaĞciwego przebiegu procesów wystĊpujących w dziaáalnoĞci sáuĪb

materiaáowych.

1065. Celem gospodarki materiaáowej jest:

1) odtwarzanie i utrzymanie w sprawnoĞci technicznej sprzĊtu oraz

zaopatrzenia materiaáowego, niezbĊdnego do zabezpieczenia potrzeb

mobilizacyjnych jednostek, na poziomie speániającym normatywne

wymogi gotowoĞci bojowej;

2) zapewnienie ciągáoĞci zaopatrzenia materiaáowego do realizacji procesu

szkolenia;

3) utrzymanie normatywnego poziomu zapasów Ğrodków zaopatrzenia.

1066. DziaáalnoĞü sáuĪb materiaáowych obejmuje:

1) normowanie, ustalanie naleĪnoĞci i planowanie potrzeb Ğrodków

zaopatrzenia;

20

20

2) organizacjĊ zakupu Ğrodków zaopatrzenia;
3) planowanie oraz nadzór nad celowym i racjonalnym wykorzystaniem

Ğrodków finansowych wydzielonych na zabezpieczenie materiaáowe;

4) eksploatacjĊ, obsáugiwanie oraz naprawy SSSM;
5) prowadzenie ewidencji i sprawozdawczoĞci;
6) gospodarkĊ magazynową, w tym klasyfikacjĊ, przechowywanie,

inwentaryzacjĊ i wybrakowanie Ğrodków zaopatrzenia;

7) organizacjĊ szkolenia personelu sáuĪb materiaáowych.

1067. Szczegóáowe zasady dotyczące gospodarki materiaáowej poszczególnych

sáuĪb regulują odrĊbne uregulowania zawarte w logistycznych dokumentach

wspomagających poziomu trzeciego (instrukcje branĪowe) tj.:
1) „Przepisy o dziaáalnoĞci sáuĪby ĪywnoĞciowej” DD/4.21.1;
2) „Instrukcja o gospodarce mundurowej wojska” DD/4.21.2;
3) „Instrukcja o gospodarce materiaáowej sáuĪby materiaáów pĊdnych

i smarów” DD/4.21.3;

4) „Instrukcja o gospodarce Ğrodkami bojowymi w Siáach Zbrojnych RP.”

DD/4.21.4.

21

21

ROZDZIAà 2

DOWODZENIE I KIEROWANIE W PODSYSTEMIE MATERIAàOWYM SZ RP

2.1. Dowodzenie i kierowanie zabezpieczeniem materiaáowym

2000. Dowodzenie zabezpieczeniem materiaáowym jest zasadniczą funkcją

organów kierowania i dowodzenia (planistycznych i wykonawczych)

podsystemu materiaáowego SZ RP, wyraĪona przez przedsiĊwziĊcia

planowania, organizowania, pobudzania i kontrolowania zabezpieczenia

materiaáowego wojsk, realizowana przez struktury organizacyjne

poszczególnych szczebli dowodzenia.

2001. Praktyczne dowodzenie w okreĞlonych dziaáaniach (operacjach) z uĪyciem

siá zbrojnych realizuje wyznaczony dowódca. W tym celu stosuje

znormalizowane procedury.

2002. WáaĞciwie okreĞlone relacje dowodzenia zachodzące pomiĊdzy dowódcą

realizującym zadanie, a dowódcą siá logistycznych wspierającym jego

dziaáania zapewniü musi efektywne uĪycie jednostek bojowych oraz

optymalne zabezpieczenie logistyczne, w tym materiaáowe realizowanych

przez nie zadaĔ.

2003. Kierowanie podsystemem materiaáowym jest integralną czĊĞcią systemu

kierowania logistyką. Zapewnia ono skuteczną realizacjĊ zadaĔ

w podsystemie materiaáowym, na wszystkich szczeblach organizacyjnych

poprzez zbieranie niezbĊdnych informacji, ich ocenĊ, formuáowanie

wniosków, podejmowanie decyzji oraz przedstawianie propozycji w zakresie

podsystemu materiaáowego. Zasady kierowania odnoszą siĊ zarówno do

realizacji zadaĔ w ukáadzie narodowym, jak równieĪ sojuszniczym

i miĊdzynarodowym oraz są realizowane w czasie pokoju, kryzysu i wojny.

2004. Struktura funkcjonalna podsystemu materiaáowego RON obejmuje organy

dowodzenia, kierowania oraz wykonawcze rozmieszczone na poziomie

strategicznym, operacyjnym i taktycznym.

2005. Organizatorem systemu logistycznego RON, w tym podsystemu

materiaáowego jest Zarząd Planowania Logistyki - P4, który jest wáaĞciwy

w zakresie okreĞlania gáównych kierunków rozwoju oraz wypracowywania

modelu organizacyjno-funkcjonalnego logistyki resortu w czasie pokoju,

kryzysu i wojny oraz sposobu realizacji zadaĔ wsparcia logistycznego

w wymiarze narodowym i wielonarodowym. Koordynuje caáoĞü problematyki

w ramach realizacji zadaĔ wynikających z obowiązków paĔstwa-

gospodarza oraz paĔstwa wysyáającego, jak równieĪ opracowywania PMG

w paĔstwie.

2006. Na szczeblu strategicznym (centralnym – w ramach MON) realizowane są

szeroko rozumiane przedsiĊwziĊcia z zakresu dziaáalnoĞci materiaáowej

skupiające siĊ na przygotowaniu polityki zaopatrywania oraz utrzymywaniu

strategicznych rezerw na rzecz RON, poza tym, w czĊĞci dotyczącej sáuĪb

materiaáowych:
1) sporządzaniu budĪetu;
2) planowaniu zakupów nowo wprowadzanego specjalistycznego sprzĊtu

sáuĪb materiaáowych;

22

22

3) organizacji zakupów Ğrodków bojowych, ĪywnoĞci, umundurowania

i mps;

4) prowadzeniu

prognoz

rozwoju,

Ğrodków

materiaáowych,

specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych, w tym programów

modernizacji technicznej;

5) normalizacji;
6) wykorzystaniu infrastruktury sáuĪb materiaáowych.

2007. Na szczeblu operacyjnym (RSZ/równorzĊdny) oddziaáy Zarządów

Planowania Logistycznego (J/G/N/A-4) a w Wojskach Specjalnych Wydziaá

Materiaáowy Oddziaáu Logistyki J-4, są organami planistycznymi

odpowiedzialnym

za

planowanie

zabezpieczania

materiaáowego

opracowywanych planów operacyjnego uĪycia wojsk. Istotną kwestią jest takĪe

wspóáuczestniczenie i koordynacja zamierzeĔ szkoleniowych dotyczących

zgrywania systemu materiaáowego na poziomie operacyjnym.

2008. Na szczeblu operacyjnym (DO SZ)

w zakresie zabezpieczania

materiaáowego odpowiada za planowanie, koordynowanie i monitorowanie

realizacji zadaĔ zaopatrywania i Ğwiadczenia specjalistycznych usáug na

rzecz przydzielonych siá i Ğrodków.

2009. Za zabezpieczenie materiaáowe na szczeblu operacyjnym odpowiada IWsp

SZ, który realizuje zadania w zakresie kierowania systemem

zabezpieczenia materiaáowego Siá Zbrojnych RP w czasie pokoju, kryzysu

i wojny, zarządzania gospodarką Siá Zbrojnych RP w obszarze sáuĪby

ĪywnoĞciowej, mundurowej, mps oraz Ğrodków bojowych, peánieni funkcjĊ

COL i gestora UiSW w obszarze sáuĪb materiaáowych, prowadzenia prac

rozwojowych i wdroĪeniowych w zakresie przedmiotów zaopatrzenia

mundurowego i Ğrodków zaopatrzenia ĪywnoĞciowego oraz sprzĊtu

polowego do przygotowywania i przechowywania posiáków, w RON na

zasadach okreĞlonych w odrĊbnych przepisach.

2010. Na szczeblu taktycznym funkcje planistyczne peánią komórki G/A/N-4

(korpus, dywizja) lub S-4 (brygada, puák, batalion). Gáównym ich zadaniem

jest generowanie potrzeb Ğrodków zaopatrzania i usáug. Ponadto,

zorganizowanie i realizacja dostaw Ğrodków bojowych i materiaáowych

wáasnymi Ğrodkami transportu w ramach rejonowego systemu

zaopatrywania lub w wypadkach szczególnych transportem WOG i RBLog.

WaĪną kwestią jest takĪe wspóáuczestniczenie w zgrywaniu podsystemu

materiaáowego na poziomie taktycznym BLog - pododdziaáy materiaáowe

BPZ/Baz Lotniczych (BLot)/Komend Portów Wojennych (KPW).

2011. Na szczeblu taktycznym funkcje gospodarczo-finansowe podsystemu

materiaáowego peánią SáuĪby Materiaáowe i pion gáównego ksiĊgowego

(PGK) WOG i OG. Gáównym ich zadaniem jest organizowanie i realizacja

zadaĔ materiaáowych zgodnie z rejonowym systemem zaopatrywania.

Istotną kwestią jest takĪe wspóáuczestniczenie w zgrywaniu podsystemu

materiaáowego na poziomie taktycznym JW - BLog – WOG/OG/OZ.

2012. Potencjaá wykonawczy logistyki SZ RP tworzą integralne pododdziaáy

logistyczne

jednostek

szczebla

taktycznego

wszystkich

RSZ

(równorzĊdnych), mobilne jednostki logistyczne szczebla operacyjnego,

stacjonarny potencjaá logistyczny SZ RP. DostĊpnoĞü róĪnorakiej

23

23

konfiguracji mobilnych jednostek logistycznych osiąga siĊ poprzez ich

moduáową strukturĊ oraz zwiĊkszony poziom interoperacyjnoĞci.

2013. Przygotowanie i utrzymanie potencjaáu materiaáowego jest procesem

ciągáym. WiĊkszoĞü przedsiĊwziĊü realizowana jest w okresie pokoju.

Utrzymanie potencjaáu na wymaganym poziomie polega na zachowaniu

w stanie gotowoĞci do uĪycia normatywnych zapasów Ğrodków

zaopatrzenia, a takĪe niezbĊdnego poziomu zdolnoĞci wykonawczych

urządzeĔ materiaáowych. Potencjaá jednostek wykonawczych powinien byü

optymalnie urzutowany tzn. odpowiednio podzielony na poszczególne

poziomy zabezpieczenia logistycznego, adekwatnie do prognozowanych

potrzeb.

2014. Urzutowanie siá i Ğrodków podsystemu materiaáowego dostosowano

adekwatnie do obowiązujących poziomów zabezpieczenia logistycznego

(wedáug obszaru dziaáaĔ). Na poszczególnych poziomach zabezpieczenie

materiaáowe realizowane jest poprzez:
1) poziom I – WOG/OG/OZ/blog/BPZ, integralne pododdziaáy logistyczne

wojsk operacyjnych, pododdziaáy logistyczne Baz Lotniczych I Komend

Portów Wojennych;

2) poziom II – kompania transportowo-przeáadunkowa (ktr-p) DGZL/GZL;
3) poziom III – RBLog z podlegáymi skáadami, BLog (blog, bská, bzaop);
4) poziom IV:

a) potencjaá ukáadu pozamilitarnego kraju, poprzez wykorzystywanie

zewnĊtrznych Ĩródeá zaopatrywania i korzystanie z usáug

Ğwiadczonych przez podmioty gospodarcze spoza SZ RP w ramach

kontraktowania dostaw i usáug (tzw. outsourcing). Zasadniczymi

usáugami Ğwiadczonymi na rzecz RSZ (równorzĊdnych) w ramach

kontraktowania są:


Īywienie wojsk,



dostarczenie Ğrodków powszechnego uĪycia (woda, ĪywnoĞü,

paliwa),



usáugi pralnicze,



serwis sprzĊtu SáuĪb Materiaáowych,



zabezpieczenie eksploatacji infrastruktury SáuĪb Materiaáowych

(magazynów, zbiorników, itp.),

b) umowy miĊdzynarodowe w obszarze SáuĪb Materiaáowych (zakupy

na rynku lokalnym, HNS);

c) potencjaá produkcyjno-usáugowy przedsiĊbiorstw realizujących

dostawy i naprawy specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych

oraz dostawy Ğrodków bojowych w ramach Programu Mobilizacji

Gospodarki.

2015. Potencjaá SáuĪb Materiaáowych funkcjonuje w oparciu o:

1) polowe skáady branĪowe - przeznaczone do przechowywania zapasów

Ğrodków zaopatrzenia niezbĊdnych do zapewnienia ciągáoĞci

zaopatrywania związków taktycznych/operacyjnych;

24

24

2) skáady branĪowe RBLog - przeznaczone do przechowywania zapasów

Ğrodków zaopatrzenia niezbĊdnych do zapewnienia ciągáoĞci

zaopatrywania ZT/ZO poprzez BLog;

3) magazyny branĪowe WOG/OG/OZ - przeznaczone do gospodarowania

Ğrodkami zaopatrzenia niezbĊdnymi do zapewnienia funkcjonowania

wojsk przydzielonych na zaopatrzenie;

4) polowe punkty ĪywnoĞciowe - przeznaczone do utrzymywania

niezbĊdnych zapasów Ğrodków spoĪywczych oraz zapewnienia

posiáków;

5) piekarnie polowe - przeznaczone do wypieku pieczywa na potrzeby

wojska w warunkach polowych;

6) kasyna polowe - przeznaczone do wyĪywienia w warunkach polowych

stanów osobowych dowództw od szczebla związku taktycznego;

7) jednostki i pododdziaáy transportowe, ewakuacyjne i MPS -

przeznaczone do transportu Ğrodków zaopatrzenia;

8) stoáówki wojskowe - przeznaczone do wyĪywienia w warunkach

stacjonarnych i polowych stanu osobowych wojsk przydzielonych na

zaopatrzenie;

9) mobilne i stacjonarne áaĨnie i pralnie - przeznaczone do obsáugi wojsk

w zakresie kąpieli i prania;

10) branĪowe laboratoria i pracownie analityczne - przeznaczone do

nadzorowania jakoĞci przyjmowanych i przechowywanych Ğrodków

zaopatrzenia w magazynach branĪowych RBLog/WOG/OG/OZ,

polowych

skáadach

branĪowych

oraz

polowych

punktach

ĪywnoĞciowych;

11) polowe punkty tankowania - przeznaczone do zabezpieczenia

odtwarzania gotowoĞci bojowej sprzĊtu technicznego w zakresie

uzupeánienia paliw;

12) polowe punkty amunicyjne - przeznaczone do gromadzenia

i wydawania Ğrodków bojowych dla walczących pododdziaáów;

13) punkty fryzjerskie - przeznaczone do zabezpieczenia w warunkach

polowych usáug fryzjerskich dla stanu osobowego wojsk.

2016. ħródáa zaopatrzenia stanowią integralną czĊĞü potencjaáu materiaáowego

SZ RP. WyróĪniamy nastĊpujące zasadnicze Ĩródáa dostĊpu do Ğrodków

zaopatrzenia:
1) zapasy uĪytku bieĪącego i zapasy wojenne (ZW);
2) cywilne zasoby gospodarki narodowej, pozyskiwane w formie

kontraktów, mobilizacji gospodarki i/lub militaryzacji podmiotów

gospodarczych;

3) rezerwy strategiczne;
4) zawarte dwu i wielostronne porozumienia wsparcia paĔstwa-

gospodarza;

5) zasoby sojusznicze dostĊpne w ramach redystrybucji;
6) zakupy realizowane w ramach importu.

25

25

2017. Wykorzystanie wszystkich dostĊpnych Ĩródeá umoĪliwia optymalne

zabezpieczenie planowanych zadaĔ/misji SZ RP. Pozwala, takĪe na

przezwyciĊĪanie krótkotrwaáych ograniczeĔ, niedoborów Ğrodków bojowych

i materiaáowych walczących wojsk, poprzez zwiĊkszenie dostĊpu do

zasobów moĪliwych do wykorzystania w ramach realizacji zadaĔ wsparcia

przez paĔstwo – gospodarza i/lub zasobów sojuszniczych.

2018. Kierowanie podsystemem materiaáowym jest celową dziaáalnoĞcią

dowódców i ich sztabów, realizowaną w ramach okreĞlonego systemu

dowodzenia, zapewniającego wysoką gotowoĞü bojową wojsk i ich

wáaĞciwe przygotowanie do osiągniĊcia zakáadanych celów.

2019. Do kierowania podsystemem materiaáowym SZ RP uprawniony jest

Szef IWsp SZ, w tym do kierowania zabezpieczeniem materiaáowym

jednostek wojskowych przebywających poza granicami paĔstwa. W imieniu

Szefa IWsp SZ zadania powyĪsze realizuje ZastĊpca Szefa Inspektoratu –

Szef Logistyki.

2020. ZastĊpca Szefa Inspektoratu – Szef Logistyki wydaje wytyczne i polecenia

oraz podejmuje decyzje w zakresie zabezpieczenia materiaáowego SZ RP.

2021. Kierowanie podsystemem materiaáowym realizowane jest przez SáuĪby

Materiaáowe IWsp SZ, które są wáaĞciwe w zakresie zarządzania

gospodarką SZ RP w obszarze zabezpieczenia materiaáowego oraz peánią

funkcjĊ COL w RON, a takĪe gestora UiSW na zasadach okreĞlonych

w odrĊbnych przepisach

7

.

2.2. Zadania realizowane przez organy kierowania

2022. Szczegóáowy podziaá zadaĔ SáuĪb Materiaáowych SZ RP:

1) na szczeblu strategicznym funkcja planistyczna speániana jest przez

ZPL – P4 SG WP poprzez:
a) wypracowywanie koncepcji zabezpieczenia materiaáowego,

wsparcia paĔstwa-gospodarza oraz zasad kierowania i dowodzenia

wsparciem materiaáowym Siá Zbrojnych RP we wszystkich

rodzajach dziaáaĔ/misji w ramach ogólnej koncepcji zabezpieczenia

logistycznego SZ RP;

b) koordynowanie planowania operacyjnego w czĊĞci dotyczącej

zabezpieczenia materiaáowego Siá Zbrojnych RP;

c) okreĞlanie podstawowych kierunków dziaáaĔ w osiąganiu

interoperacyjnoĞci z siáami paĔstw NATO oraz we wdraĪaniu Celów

Siá Zbrojnych, jak równieĪ nawiązywanie i utrzymywanie wspóápracy

z dowództwami i agendami NATO w dziedzinie standaryzacji

zabezpieczenia materiaáowego;



7

Decyzja Nr 308/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 paĨdziernika 2012 r. w sprawie okreĞlenia

funkcji gestorów i centralnych organów logistycznych uzbrojenia i sprzĊtu wojskowego w resorcie

obrony narodowej (Dz. Urz. MON z 2012 r. poz. 381)

26

26

d) wspóáudziaá w opracowywaniu planu rozwoju Siá Zbrojnych RP oraz

propozycji do programów, Ğrednio i dáugoletnich planów rozwoju Siá

Zbrojnych RP w zakresie doskonalenia podsystemu materiaáowego;

e) koordynowanie opracowywania projektów aktów prawnych

dotyczących zasad wykorzystania cywilnego potencjaáu na potrzeby

SZ RP;

f) koordynowanie opracowywania wymagaĔ operacyjnych w zakresie

urzutowania i gospodarowania zapasami Ğrodków bojowych

i materiaáowych;

g) okreĞlanie zasad i norm szkoleniowych, norm obsad etatowych

oraz norm naleĪnoĞci specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych;

h) nadzorowanie opracowania dokumentów naleĪnoĞciowych oraz

zasad zabezpieczenia potrzeb mobilizacyjnych i wojennych Siá

Zbrojnych RP w specjalistyczny sprzĊt sáuĪb materiaáowych, Ğrodki

zaopatrzenia w tym ich iloĞci, dyslokacji oraz zasad gromadzenia,

rozmieszczania i rozĞrodkowania;

i) opracowywanie i aktualizowanie PMG w paĔstwie;
j) opracowywanie wykazów potrzeb MON wynikających z analizy

ryzyka, dotyczących utworzenia rezerw strategicznych w danym

asortymencie i iloĞci w podziale na poszczególne lata wraz

ze wskazaniem ich planowanego przeznaczenia.

2) na szczeblu operacyjnym RSZ (równorzĊdnym):

a) partycypowanie w okreĞlaniu norm materiaáowych, generowanie

potrzeb i ich przekazywanie do IWsp SZ w celu zgromadzenia

normatywnych zapasów szczebla operacyjnego;

b) udziaá w planowaniu przemieszczenia áadunków róĪnymi rodzajami

transportu;

c) wspóáudziaá w okreĞlaniu kierunków rozwoju dla specjalistycznego

sprzĊtu sáuĪb materiaáowych oraz Ğrodków materiaáowych;

d) uczestniczenie w przygotowywaniu dokumentacji do üwiczeĔ,

treningów i gier decyzyjnych w zakresie wsparcia materiaáowego,

a w tym opracowanie procedur, programów zgrywania podsystemu

materiaáowego, sporządzanie wzorów dokumentów oraz

doskonalenie procesu wsparcia materiaáowego;

e) wspóáuczestniczenie w opracowywaniu analiz funkcjonowania

podsystemu materiaáowego i oceny wartoĞciowej zamierzeĔ

szkoleniowych podsystemu;

f) opracowanie ocen, wniosków i innych materiaáów zmierzających do

usprawnienia funkcjonowania podsystemu materiaáowego.

3) na szczeblu operacyjnym IWsp SZ:

a) dostosowanie podsystemu materiaáowego SZ RP do wymagaĔ

NATO i UE;

27

27

b) gromadzenie i aktualizacja danych o stanach iloĞciowych

i jakoĞciowych Ğrodków zaopatrzenia, naleĪnoĞciach etatowych,

normach zapasów i stopniu zabezpieczenia potrzeb SZ RP;

c) okreĞlanie potrzeb materiaáowych niezbĊdnych do planowania

zabezpieczenia materiaáowego w ramach planowania operacyjnego

uĪycia i szkolenia wojsk;

d) wypracowanie szczegóáowych zasad zabezpieczenia potrzeb

mobilizacyjnych i wojennych SZ RP w Ğrodki zaopatrzenia, w tym

okreĞlenie ich wielkoĞci, dyslokacji oraz zasad gromadzenia,

rozmieszczenia (rozĞrodkowania);

e) organizowanie

odbioru

specjalistycznego

sprzĊtu

sáuĪb

materiaáowych i Ğrodków bojowych otrzymywanych w ramach PMG

i ich dalsza dystrybucja w SZ RP;

f) wspieranie wojsk wáasnych, i sojuszniczych na zasadach HNS oraz

elementy pozamilitarnego systemu obrony;

g) planowanie

norm i zasad

eksploatacji sprzĊtu sáuĪb materiaáowych

oraz realizowanie specjalistycznych usáug materiaáowych;

h) planowanie i organizowanie normowania, planowania rzeczowo-

finansowego, zasilania, utrzymania zdolnoĞci do realizacji zadaĔ

w czasie kryzysu, mobilizacji i wojny;

i) prowadzenia bazy danych w zakresie stanu iloĞciowego,

jakoĞciowego

oraz

okreĞlanie

kierunków

rozwoju

dla

specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych, a takĪe

wynikających z nich zadaĔ modernizacyjnych;

j) okreĞlanie wymagaĔ operacyjno-specjalistycznych, taktyczno-

technicznych dla sprzĊtu planowanego do zakupu dla potrzeb SáuĪb

Materiaáowych;

k) zatwierdzanie planów zaopatrywania i nadzorowanie ich realizacji

w rejonach zaopatrywania;

l) wydawanie decyzji w zakresie przesuniĊü Ğrodków zaopatrzenia

pomiĊdzy podlegáymi RBLog/ WOG;

m) uczestniczenie w pracach związanych z dziaáalnoĞcią

normalizacyjną oraz realizacją zadaĔ związanych z kodyfikacją.

4) na szczeblu operacyjnym DO SZ:

a) partycypowanie w okreĞlaniu norm materiaáowych;
b) wnioskowanie

o

zmiany

norm

etatowych,

priorytetów

szkoleniowych,

obsad,

zgrupowaĔ

zadaniowych

(ZZ)

przygotowujących do udziaáu w operacji;

c) opracowywanie koncepcji zabezpieczenia materiaáowego oraz

zasad kierowania i dowodzenia wsparciem materiaáowym wojsk

w operacji;

d) finansowanie zakupu Ğrodków materiaáowych oraz usáug

specjalistycznych realizowanych w operacji;

28

28

e) ustalanie priorytetów uzupeániania

potrzeb materiaáowych wojsk

w operacji;

f) okreĞlanie wymagaĔ operacyjno-specjalistycznych dla podsystemu

materiaáowego

oraz

opracowywanie

analiz,

wniosków

z doĞwiadczeĔ (lessons learned) w zakresie funkcjonowania

podsystemu materiaáowego podczas realizacji misji w operacji;

g) opracowanie ocen, wniosków i innych materiaáów zmierzających do

usprawnienia funkcjonowania podsystemu materiaáowego.

5) na szczeblu taktycznym w RSZ:

a) planowanie, koordynowanie i kontrola przedsiĊwziĊü związanych

z utrzymaniem staáej gotowoĞci i osiąganiem gotowoĞci do podjĊcia

dziaáaĔ;

b) zorganizowanie wydawania oraz zgromadzenie niezbĊdnych

Ğrodków

materiaáowych

do

sprawnego

i

terminowego

przeprowadzenia mobilizacji;

c) planowanie oraz organizacja przedsiĊwziĊü szkoleniowych,

przygotowujących stan osobowy sekcji materiaáowej oraz

pododdziaáów materiaáowych do realizacji zadaĔ zgodnie

z przeznaczeniem, a takĪe opracowanie wniosków w celu

doskonalenia systemu szkolenia w SZ RP;

d) generowanie do WOG/OG/OZ potrzeb naleĪnoĞci Ğrodków

materiaáowych w ramach rocznego planowania zamierzeĔ do

dziaáalnoĞci w danym roku, a takĪe w celu zgromadzenia

normatywu zapasów taktycznych;

e) opracowywanie danych dotyczących moĪliwoĞci wykorzystania

etatowych siá i Ğrodków podsystemu materiaáowego oraz urządzeĔ

podsystemu materiaáowego do dziaáaĔ w róĪnych rodzajach misji;

f) udziaá w procesie decyzyjnym, planowaniu oraz zabezpieczeniu

pod wzglĊdem materiaáowym wojsk;

g) opracowywanie dokumentów rozkazodawczych i wykonawczych

procesu zabezpieczenia materiaáowego, koordynacja zadaĔ

w zakresie uzupeánienia integralnych pododdziaáów w Ğrodki

zaopatrzenia, a takĪe usprawnianie funkcjonowania podsystemu

kierowania (w zakresie wymiany informacji, organizacji systemu

meldunkowego, obiegu dokumentów materiaáowych itp.).

6) na szczeblu taktycznym, podlegáym pod IWsp SZ:

a) planowanie, gromadzenie, przechowywanie oraz dystrybucja

i dostarczanie UiSW i Ğrodków zaopatrzenia w regionie i/lub rejonie

odpowiedzialnoĞci;

b) wystawianie odbiorcom dokumentów zapewniających wydanie

Zapasu Wojennego (ZW), ustalanie z odbiorcami terminów

i sposobów ich wydania;

c) planowanie i realizacja zadaĔ obsáugowo-naprawczych UiSW SáuĪb

Materiaáowych w odniesieniu do jednostek wojskowych

stacjonujących w rejonie odpowiedzialnoĞci, opiniowanie

29

29

protokoáów stanu technicznego na wycofanie lub skierowanie do

naprawy UiSW oraz wykazów braków w UiSW i przedstawianie ich

do akceptacji gestorom, COL;

d) realizacja zadaĔ w SáuĪbach Materiaáowych w ramach centralnych

planów rzeczowych (CPR) oraz planu rzeczowo-finansowego

opracowanego na podstawie przydzielonych limitów finansowych;

e) wnioskowanie, zgodnie z obowiązującymi zasadami, o zmiany

w planie

przydziaáów

gospodarczych

w

podlegáych

i zaopatrywanych wojskowych oddziaáach gospodarczych;

f) zabezpieczenie materiaáowe szkolenia po mobilizacyjnym

rozwiniĊciu, jednostek, dowództw i instytucji wojskowych

stacjonujących na obszarze odpowiedzialnoĞci oraz wspieranie

mobilizacyjnego rozwiniĊcia RSZ (równorzĊdnych);

g) prowadzenie zbiorczej bazy danych UiSW wystĊpującego

w jednostkach

wojskowych

stacjonujących

w

rejonie

odpowiedzialnoĞci;

h) opracowywanie dokumentów rozkazodawczych i wykonawczych

procesu zabezpieczenia materiaáowego, a takĪe usprawnianie

funkcjonowania podsystemu kierowania;

i) realizacja zadaĔ wsparcia materiaáowego siá sojuszniczych

w ramach wykonywania obowiązków paĔstwa – gospodarza;

j) organizowanie transportu niezbĊdnego do realizacji zadaĔ dowozu

Ğrodków zaopatrzenia w podlegáych regionach(rejonach);

k) zabezpieczenie materiaáowe procesu szkolenia i bieĪącej

dziaáalnoĞci jednostek stacjonujących w rejonie odpowiedzialnoĞci

WOG/OG/OZ.

2023. Wszechstronne zabezpieczenie materiaáowe SZ RP, wymusza na

wszystkich szczeblach organizacyjnych SáuĪb Materiaáowych SZ RP, juĪ na

etapie planowania dziaáaĔ zbrojnych/misji, wáaĞciwą organizacjĊ

wspóádziaáania sáuĪb materiaáowych w zakresie zaopatrywania

w specjalistyczny sprzĊt sáuĪb materiaáowych, Ğrodki zaopatrzenia oraz

Ğwiadczenia specjalistycznych usáug materiaáowych.

2024. Istotą wspóádziaáania musi byü precyzyjne zrozumienie celu przyszáych

zadaĔ oraz zdolnoĞci wykonawczych potencjaáu materiaáowego w aspekcie

operacyjnego przygotowania obszaru.

2025. Efektem wspóádziaáania powinien byü kompromis, który zapewni

w ustalonym czasie i miejscu dostarczenie wymaganej iloĞci

z uwzglĊdnieniem optymalnej jakoĞci Ğrodków zaopatrzenia i usáug przy

zachowaniu aspektu ekonomicznego zadania.

2026. Standardem powinno byü wspóádziaáanie we wszystkich pionach

funkcjonalnych sáuĪb materiaáowych w kwestiach przyznanych kompetencji

na wszystkich szczeblach organizacyjnych SZ RP. W celu uzyskania

przejrzystoĞci oraz nie dublowania wysiáku, gdy tylko to moĪliwe, naleĪy

ĞciĞle utrzymywaü wiĊzi informacyjne w relacjach:

30

30

1) oddziaáy/wydziaáy/sekcje/G/A/N/J 4 RSZ/DO SZ z szefostwami/oddziaáami

IWsp SZ;

2) oddziaáy/sekcje/G 4 ZT z wydziaáami, sekcjami materiaáowymi

RBLog/Blog;

3) oddziaáy/sekcje/S 4 oddziaáu, pododdziaáu z sekcjami, sáuĪbami

materiaáowymi WOG/OG/OZ

.

2027. Przestrzeganie ustalonych kompetencji oznacza, Īe w przypadku

nakáadania siĊ odpowiedzialnoĞci na równorzĊdnych szczeblach

organizacyjnych, Īaden z nich, nie bĊdzie wymuszaá realizacji swoich

celów, lecz zwiĊkszy wysiáek poprzez wspóádziaáanie i wzmoĪoną

koordynacjĊ planowanych zamierzeĔ.

2028. Z uwagi na záoĪoną specyfikĊ podsystemu materiaáowego, kiedy tylko czas

bĊdzie na to pozwalaá, naleĪy prowadzaü systematyczną synchronizacjĊ

dziaáaĔ na wszystkich poziomach zabezpieczenia logistycznego. Ma to na

celu uzyskanie efektywnego i spójnego zaplanowania zabezpieczenia

materiaáowego, zastosowania toĪsamych procedur, niedublowania

kompetencji, precyzyjnego zrozumienia istoty zabezpieczenia w okreĞlonym

miejscu i czasie, a przez to uzyskanie synergii i prostoty dziaáania

w zakresie zabezpieczenia potrzeb wygenerowanych przez wojska.

31

31

ROZDZIAà 3

ORGANIZACJA ZABEZPIECZENIA MATERIAàOWEGO W SZ RP

Planując zabezpieczenie materiaáowe zadania/misji naleĪy kompleksowo

uwzglĊdniü jego podstawowe funkcje:

3.1. Normowanie

3000. Normowanie – zespóá czynnoĞci związanych z okreĞleniem naleĪnoĞci

etatowych i tabelarycznych, wspóáczynników strat, normatywów, okresów

uĪywalnoĞci, limitów itp., - zwanych dalej normami. Normy stanowią

podstawĊ do opracowania prognoz i planów zaopatrywania wojsk w Ğrodki

zaopatrzenia na wszystkich szczeblach organizacyjnych SZ RP. W celu

uáatwienia planowania i okreĞlenia wielkoĞci zapasów, potrzeb i zuĪycia

w RSZ (równorzĊdnych) stosuje siĊ dobową normĊ zaopatrzenia (DOS) dla

Ğrodków materiaáowych.

3.2. Prognozowanie

3001. Prognozowanie – zespóá czynnoĞci mających na celu planowanie potrzeb

wojsk, uwzglĊdniające programy rozwoju SZ RP oraz moĪliwoĞci

ekonomiczno-gospodarcze kraju. Obejmuje takĪe straty siá i Ğrodków

zaopatrzenia oraz ich pozyskiwanie. Podstawą do prognozowania

zaopatrywania są dyrektywy, zarządzenia, rozkazy, zaáoĪenia i wytyczne

w sprawach dotyczących szkolenia i podnoszenia gotowoĞci bojowej,

a w szczególnoĞci:
1) zaáoĪenia operacyjne;
2) struktura organizacyjno-etatowa, zadania mobilizacyjne oraz stany

osobowe wojska;

3) zamierzenia organizacyjno-dyslokacyjne.

3002. Celem prognozowania jest zaplanowanie zaspokojenia potrzeb wojsk

w Ğrodki zaopatrzenia, a takĪe usáugi specjalistyczne, adekwatnie do

planowanej misji (prognozĊ prowadzi siĊ na okreĞlone zadanie, operacjĊ

i/lub misjĊ). Zasadniczym czynnikiem skutecznego prognozowania jest

znajomoĞü aktualnego skáadu bojowego wojsk, obowiązujących

wskaĨników intensywnoĞci dziaáania, wymogów operacyjnych okreĞlonych

w planach uĪycia siá, a takĪe uwzglĊdnienie moĪliwoĞci redystrybucji i/lub

wsparcia przez paĔstwo-gospodarz.

3003. Podstawą prowadzenia prognozowania są:

1) dokumenty rozkazodawcze, (które ustalają wielkoĞü zapasów i zuĪycia

Ğrodków zaopatrzenia na poszczególnych szczeblach dowodzenia):
a) dyrektywy;
b) zarządzenia;
c) rozkazy;
d) wytyczne.

2) dokumenty pomocnicze, (które okreĞlają uwarunkowania operacyjno-

specjalistyczne, ekonomiczne, a takĪe Ğrodowiskowe i czasowo-

przestrzenne):

32

32

a) zaáoĪenia operacyjne;
b) plany mobilizacyjne;
c) plany uĪycia siá;
d) plany rzeczowo-finansowe;
e) zamierzenia organizacyjno-dyslokacyjne;
f) dane z meldunków o stanie bojowym, liczebnym i zadaniach wojsk.

3) inne dokumenty, (które okreĞlają zasady i normy zabezpieczenia

w Ğrodki zaopatrzenia, potrzeby wojenne SZ RP oraz regulują

prawidáowoĞü prowadzonych kalkulacji):
a) obowiązujące etaty;
b) normy;
c) normatywy;
d) limity;
e) tabele naleĪnoĞci;
f) wspóáczynniki zuĪycia/strat;
g) analizy techniczne (zuĪycia Ğrodków materiaáowych).

3004. Po przygotowaniu prognozowania organ wyĪszego szczebla zaopatrywania

przygotowuje dla szczebla niĪszego, plan dostaw do wojsk, w którym

powinno siĊ ująü:
1) wykonawcĊ zadania;
2) rodzaj zadania;
3) miejsce, punkt spotkania, dostawy Ğrodków zaopatrzenia;
4) czas, okres realizacji zaopatrywania (uwzglĊdniając termin

odtworzenia gotowoĞci bojowej wykonawcy);

5) potrzeby áadunkowe.

3005. Plan dostaw w formie pisanej wykonuje siĊ w operacji lub zadania/misji na

szczeblach:
1) Inspektoratu Wsparcia Siá Zbrojnych;
2) Regionalnej Bazy Logistycznej;
3) Brygady Logistycznej (równorzĊdny);
4) Dywizyjnej Grupy Zabezpieczenia Logistycznego (równorzĊdny);
5) Brygady (blog);

3006. Od szczebla kompanii w dóá realizacja dostaw Ğrodków zaopatrzenia

realizowana jest w oparciu o rozkazy dowódców tych szczebli.

3007. Dla jednostek stacjonarnych Regionalna Baza Logistyczna wykonuje

w formie

pisanej

plan

zaopatrywania

dla

swojego

regionu

odpowiedzialnoĞci.

33

33

3.3. Planowanie

3008. Planowanie materiaáowe jest integralną czĊĞcią planowania logistycznego.

Jego celem jest zapewnienie ciągáoĞci zabezpieczenia materiaáowego

realizacji zamierzeĔ operacyjnych, szkoleniowych i logistycznych w ramach

przygotowania i funkcjonowania SZ RP w czasie pokoju, kryzysu i wojny.

3009. Planowanie materiaáowe realizowane jest na wszystkich szczeblach

organizacyjnych SZ RP, we wszystkich rodzajach dziaáaĔ.

3010. PodstawĊ do planowania materiaáowego stanowią:

1) obowiązujące dokumenty normatywne zarówno sojusznicze, jak

i narodowe, okreĞlające zasady i normy zabezpieczenia materiaáowo-

technicznego potrzeb mobilizacyjnych, wojennych, szkoleniowych

i bieĪących;

2) etaty, tabele i normy naleĪnoĞci;
3) stany posiadania Ğrodków zaopatrzenia (stany magazynowe);
4) normatywy zapasów wojennych;
5) terminy rotacji i odĞwieĪania;
6) plany i programy szkolenia wojsk;
7) dostawy planowane w roku bieĪącym;
8) potrzeby wnikające z realizacji zadaĔ perspektywicznych;
9) potrzeby wynikające z realizacji dziaáalnoĞci bieĪącej;
10) prognozowane potrzeby okreĞlone na podstawie zuĪycia Ğrodków

zaopatrzenia w latach poprzednich.

3011. Podstawowe etapy planowania materiaáowego:

1) identyfikacja potrzeb i moĪliwoĞci ich zabezpieczenia z zapasów

posiadanych na danym szczeblu;

2) opracowanie

zapotrzebowania/zestawienia

potrzeb

zgodnie

z podlegáoĞcią sáuĪbową w podsystemie materiaáowym.

3012. Podmioty struktury podsystemu materiaáowego realizujące planowanie

materiaáowe okreĞlone w Planie Przydziaáów Gospodarczych Resortu

Obrony Narodowej:
1) jednostka wojskowa, która identyfikuje potrzeby wáasne i sporządza

zapotrzebowanie;

2) WOG/OZ/BLog, które sporządzają zestawienia potrzeb rzeczowych,

uwzglĊdniające potrzeby wáasne i jednostek bĊdących na zaopatrzeniu,

w zakresie potrzeb mobilizacyjnych, wojennych i bieĪących oraz

potrzeby związane z rotacją i odĞwieĪaniem Ğrodków zaopatrzenia;

3) RBLog, która dokonuje analizy otrzymanych zestawieĔ potrzeb

rzeczowych i na jej podstawie sporządza zestawienia potrzeb

rzeczowych, uwzglĊdniające zarówno potrzeby wáasne jak i potrzeby

podlegáych WOG/OZ/BLog;

4) w IWsp SZ (wáaĞciwe dla bezpoĞrednio podlegáych jednostek

Dowództwo Wojsk Specjalnych, Dowództwo Garnizonu Warszawa,

34

34

Komenda Gáówna ĩandarmerii Wojskowej, SáuĪba Kontrwywiadu

Wojskowego), nastĊpuje scalanie i weryfikacja danych oraz

opracowanie zestawieĔ potrzeb we wspóápracy z Gestorami UiSW

i COL;

5) ZPR-P8 SG WP, który jest wáaĞciwy w zakresie opracowania

Centralnych Planów Rzeczowych (CPR).

3013. W ramach planowania bieĪącego realizowanego poza CPR,

na szczeblu

WOG/OZ/BLog i RBLog sporządzane są oddzielne plany rzeczowo-

finansowe, na realizacjĊ których stosowne Ğrodki finansowe przydzielane są

zgodnie z procedurami planowania budĪetowego.

3.4. Gromadzenie, przechowywanie i rotacja

3014. Gromadzenie –

zespóá przedsiĊwziĊü mających na celu uzyskanie

ustalonych poziomów Ğrodków zaopatrzenia (normatywów). Obejmuje trzy

zasadnicze fazy przedsiĊwziĊü:
1) narastanie poziomów zapasów – okres pomiĊdzy wprowadzeniem

danego rodzaju Ğrodka zaopatrzenia do wojsk, a osiągniĊciem zapasu

normatywnego;

2) utrzymywanie zapasów – okres gospodarowania zapasami, w tym

nadzorowanie wáaĞciwego rozmieszczenia zapasów, ich stanu

jakoĞciowego, itp.;

3) wycofywanie Ğrodków zaopatrzenia – okres wycofywania Ğrodków

materiaáowych zbĊdnych dla siá zbrojnych np. z uwagi na wycofanie

UiSW.

3015. Zgromadzone zapasy zaopatrzenia powinny byü przechowywane

w odpowiednich warunkach zapewniających im przydatnoĞü uĪytkową,

w okreĞlonym przedziale czasowym. W okresie przechowywania

realizowane są nastĊpujące funkcje:
1) skáadowanie – utrzymywanie Ğrodków zaopatrzenia zgodnie

z obowiązującymi przepisami i wymaganiami technicznymi dla

poszczególnych ich rodzajów, w odpowiednio skompletowanych

i opakowanych jednostkach áadunkowych (zestawach) lub luzem

w sposób umoĪliwiający sprawne ich wydawanie;

2) obsáugiwanie i naprawa – czynnoĞci mające na celu utrzymanie

wymaganego stanu jakoĞciowego Ğrodków zaopatrzenia. Obsáugiwanie

jest równieĪ formą kontroli jakoĞci. Stwierdzone podczas obsáugiwania

niesprawnoĞci Ğrodków zaopatrzenia są podstawą do skierowania ich

do naprawy lub wycofania. Zasady prowadzenia obsáugiwaĔ i napraw

zawarte są w instrukcjach (przepisach) o gospodarce Ğrodkami

zaopatrzenia;

3) rotacja – ruch Ğrodkami zaopatrzenia umoĪliwiający uzasadnione

ekonomicznie ich zuĪywanie. RotacjĊ prowadzi siĊ wedáug przydatnoĞci

Ğrodków do uĪycia, uwzglĊdniając najstarszy czasookres ich produkcji,

wskazanie do zuĪycia w pierwszej kolejnoĞci oraz biorąc pod uwagĊ

najmniejszą liczbĊ partii.

3016. Planując prowadzenie gospodarki Ğrodkami bojowymi i materiaáowymi

naleĪy kierowaü siĊ obowiązującymi w tym zakresie aktami prawnymi

35

35

(rozporządzenia i decyzje MON), dokumentami normatywnymi (rozkazy

Szefa SG WP), a takĪe przepisami (instrukcjami) branĪowymi. Zawsze

naleĪy mieü na uwadze zapewnienie ciągáoĞci zaopatrywania wojsk

stosownie do priorytetów zadaĔ okreĞlonych w dokumentach

rozkazodawczych, planach krótko i dáugoterminowych, a takĪe wáaĞciwego

przygotowania i funkcjonowania jednostek wojskowych w czasie pokoju,

kryzysu i wojny.

3017. Podziaá zapasów gromadzonych i utrzymywanych w SZ RP ma na celu

bieĪące

zabezpieczenie

funkcjonowania

jednostek

wojskowych

i przygotowanie ich stosownie do nadanej kategorii gotowoĞci oraz szczebla

organizacyjnego, do podjĊcia zapasów wojennych poziomu taktycznego,

operacyjnego lub strategicznego.

3018. Zapasy uĪytku bieĪącego to okreĞlone w tabelach i normach naleĪnoĞci

czasu „P” zapasy Ğrodków zaopatrzenia, które wraz z zapasem

nienaruszalnym przeznaczone są do zabezpieczenia bieĪących potrzeb

szkoleniowych i gospodarczych oraz szkolenia po mobilizacyjnym

rozwiniĊciu, a takĪe funkcjonowania jednostek po osiągniĊciu gotowoĞci do

podjĊcia dziaáaĔ. Zapasy te utrzymuje siĊ w magazynach jednostki i/lub

RBLog/WOG/OG/OZ zgodnie z obowiązującymi przepisami.

3019. Zapasy wojenne to okreĞlone etatami, tabelami i normami naleĪnoĞci czasu

„W” zapasy Ğrodków zaopatrzenia przeznaczone do zabezpieczenia

potrzeb jednostek wojskowych w czasie bezpoĞrednich dziaáaĔ bojowych.

Ich wielkoĞü, urzutowanie i miejsce przechowywania okreĞlają oddzielne

przepisy

8

.

3020. Istota utrzymywania zapasów wojennych polega na zapewnieniu

okreĞlonych warunków przechowywania zaopatrzenia zgodnie z wymogami

producenta i/lub zaleceniami instrukcji branĪowych, a takĪe realizacji

okresowych zabiegów (sprawdzeĔ, badaĔ, przeglądów, itp.) w celu

zapewnienia ich wáaĞciwej jakoĞci i sprawnoĞci. Zapasy skáaduje siĊ

w magazynach zamkniĊtych, póáotwartych, otwartych i specjalnych

(odpowiednio skompletowane, opakowane i oznakowane), w sposób

umoĪliwiający ich ewidencjonowanie, sprawne wydawanie oraz zaáadunek

na Ğrodki transportowe.

3021. Zasadniczym

miejscem

przechowywania

Ğrodków

bojowych

i materiaáowych są skáady RBLog. Dopuszczalne jest przechowywanie Ğbim

w magazynach WOG/OG/OZ, z zachowaniem wymagaĔ bezpieczeĔstwa,

w tym instrukcji o ochronie obiektów oraz przepisów przeciwpoĪarowych.

Ponadto, RBLog sporządzają szczegóáowe plany wydawania zapasów

z podlegáych skáadów uwzglĊdniając kalkulacje czasowe zaáadunku,



8

Rozkaz Szefa Sztabu Generalnego WP Nr PF Log./lWsp SZ z dnia z 14 lipca.2010.r. w sprawie

wprowadzenia w Siáach Zbrojnych RP „Szczegóáowych zasad i norm zabezpieczenia potrzeb

mobilizacyjnych i wojennych SZ RP w Ğrodki zaopatrzenia” oraz „SprzĊtowej jednostki ognia

uzbrojenia i sprzĊtu wojskowego Siá Zbrojnych RP”
Rozkaz Szefa Sztabu Generalnego WP Nr PF 552/DWS z dnia z 15 lipca.2010.r. w sprawie

wprowadzenia w Wojskach Specjalnych „Szczegóáowych zasad i norm zabezpieczenia potrzeb

mobilizacyjnych i wojennych Wojsk Specjalnych w Ğrodki zaopatrzenia” oraz „SprzĊtowej jednostki

ognia uzbrojenia i sprzĊtu wojskowego Wojsk Specjalnych”

36

36

kolejnoĞü wydawania oraz terminy podjĊcia zapasów przez jednostki

dyslokowane w regionie terytorialnej odpowiedzialnoĞci RBLog.

3022. Magazyn to jednostka funkcjonalno-organizacyjna przeznaczona do

magazynowania dóbr materialnych (zapasów) w wyodrĊbnionej przestrzeni

budowli magazynowej wedáug ustalonej technologii, wyposaĪona

w odpowiednie urządzenia i Ğrodki techniczne do zarządzana

i obsáugiwania przez zespóá ludzi. Magazynowanie to zespóá czynnoĞci

związanych

z

czasowym

przyjmowaniem,

skáadowaniem,

przechowywaniem, kompletowaniem, przemieszczaniem, konserwacją,

ewidencjonowaniem, kontrolowaniem i wydawaniem dóbr materialnych

(zapasów). Skáadowanie to zbiór czynnoĞci związanych z umieszczaniem

(uáoĪeniem) zapasów na przestrzeni skáadowej budowli magazynowej

(np. w urządzeniach do skáadowania) w sposób usystematyzowany

odpowiednio do wáaĞciwoĞci zapasów i istniejących warunków. Celem

magazynowania jest niwelowanie zakáóceĔ w procesie zabezpieczenia

materiaáowego z uwagi na:
1) warunki dziaáania wojsk, wynikające gáównie z intensywnoĞci

oddziaáywania przeciwnika;

2) nierytmicznoĞü dostaw Ğrodków zaopatrzenia od producentów lub

z importu;

3) organizacjĊ wielopoziomowego systemu zaopatrywania oraz okresowe

zwiĊkszenie potrzeb wojsk.

3023. Procesy magazynowe niezaleĪnie od rodzaju magazynowanych Ğrodków

zaopatrzenia, iloĞci natĊĪenia prac, stopnia mechanizacji skáadają siĊ

z trzech faz: przyjĊcia Ğrodków zaopatrzenia do magazynu, skáadowania

Ğrodków zaopatrzenia oraz ich wydawania.



W procesie magazynowania

moĪna wyróĪniü nastĊpujące operacje:
1) kontrolne, polegające na sprawdzeniu iloĞci, jakoĞci Ğrodków

zaopatrzenia i opakowaĔ oraz prawidáowoĞci dokumentacji;

2) ewidencyjne, polegające na rejestracji iloĞci i jakoĞci Ğrodków

zaopatrzenia i wystawieniu odpowiednich dokumentów;

3) rozpakowywanie, pakowanie i przekáadanie Ğrodków zaopatrzenia;
4) transportowe, obejmujące zaáadunki i rozáadunki oraz przemieszczanie

Ğrodków zaopatrzenia;

5) skáadowanie Ğrodków zaopatrzenia w miejscach wyznaczonych do

przechowywania;

6) konserwacji Ğrodków zaopatrzenia w celu ich zabezpieczenia przed

zniszczeniem lub utratą wartoĞci uĪytkowych;

7) kompletacji Ğrodków zaopatrzenia wystĊpującej gáównie przy

wydawaniu ich z magazynu;

8) sortowanie Ğrodków zaopatrzenia wedáug ich cech w celu tworzenia

grup asortymentowych;

9) oznaczanie Ğrodków zaopatrzenia i opakowaĔ odpowiednimi

symbolami.

37

37

3024. ĝrodkom materiaáowym przechowywanym w magazynach zapewnia siĊ

odpowiednie warunki skáadowania. Warunki te okreĞlają odrĊbne przepisy,

oddzielnie dla kaĪdego Ğrodka.

3025. W warunkach bojowych zapasy taktyczne Ğrodków zaopatrzenia utrzymuje

siĊ zazwyczaj na Ğrodkach transportowych i tylko w wyjątkowych

wypadkach wyáadowuje siĊ je na grunt.

3026. Zapasy utrzymywane w magazynach, po przekroczeniu okresów

uĪywalnoĞci, wyczerpaniu znamion przydatnoĞci do uĪytku w SZ RP naleĪy

wycofaü z uĪytkowania.

3027. Celem rotowania jest zapewnienie naleĪytej, zgodnej z wymaganiami norm,

jakoĞci produktów Ğrodków materiaáowych.

3028. Istota rotacji polega na niedopuszczeniu do utraty naleĪytej jakoĞci Ğrodków

bojowych i materiaáowych ustalonej przez producenta i/lub terminu

przydatnoĞci do spoĪycia, uĪytkowania. Wszystkie Ğrodki zaopatrzenia

powinny byü na bieĪąco odĞwieĪane (rotowane). W praktyce naleĪy

kierowaü siĊ zasadą wydawania do uĪytku Ğrodków z najstarszych lat

produkcji wytypowanych do zuĪycia w pierwszej kolejnoĞci lub

z najmniejszych iloĞciowo partii produkcyjnych.

3029. WOG/OG/OZ potrzeby w zakresie rotacji zapasów zgáaszają do RBLog

oraz opracowują plan rotacji. Na podstawie zgáoszonych przez

WOG/OG/OZ potrzeb, RBLog w terytorialnie odpowiedzialnym regionie,

opracowuje plan rotacji Ğrodków bojowych i materiaáowych.

3030. Maksymalne okresy przechowywania Ğrodków materiaáowych okreĞla

producent/COL. Termin rotacji moĪna przedáuĪyü bazując na podstawie

specjalistycznych badaĔ diagnostycznych i/lub analiz realizowanych przez

jednostki badawczo-rozwojowe, laboratoria wojskowe lub akredytowane

laboratoria cywilne. Diagnozami i badaniami naleĪy objąü wybrane iloĞci

Ğrodków materiaáowych danej partii. Wyniki badaĔ powinny byü

przedstawiane w formie oceny ich przydatnoĞci, które ujmowane są

w stosownych raportach.

3031. W poszczególnych sáuĪbach COL ustala zasady, tryb i procedury związane

z zarządzaniem jakoĞcią produktu od momentu jego wprowadzenia do

uĪytkowania w SZ RP aĪ do momentu wycofania produktu. Wymagania

dotyczące utrzymania naleĪytej jakoĞci okreĞlone są w instrukcjach

branĪowych.

3032. W celu utrzymania nieprzerwanego nadzoru nad jakoĞcią Ğrodków

bojowych i materiaáowych organizuje siĊ system kontroli jakoĞci. Zasadą

powinno byü cykliczne (zgodnie z obowiązującymi przepisami) prowadzenie

oceny stanu technicznego Ğrodków bojowych i materiaáowych realizowane

w WOG/OG/OZ oraz w skáadach RBLog / laboratoriach / jednostkach

badawczo-rozwojowych.

3.5. Dostarczanie

3033. Dostarczanie Ğrodków zaopatrzenia – realizowane jest poprzez dowóz

Ğrodków zaopatrzenia transportem szczebla nadrzĊdnego lub odbiór ich

przez uĪytkownika ze wskazanych Ĩródeá:

38

38

1) w czasie pokoju i kryzysu dostarczanie Ğrodków zaopatrzenia

realizowane jest w áaĔcuchu dostaw podsystemu materiaáowego,

dostarczanie Ğrodków zaopatrzenia realizuje siĊ zgodnie z planem

zaopatrywania (rozdzielnikiem) albo doraĨnie na podstawie

zgáaszanych potrzeb;

2) w czasie wojny, dostarczanie Ğrodków zaopatrzenia realizowane jest

z zapasów zgromadzonych na szczeblu taktycznym, nastĊpnie ze

stacjonarnych skáadów RBLog (zapasy operacyjne i zapasy

strategiczne), a takĪe z GN (PMG i RS).

3034. Celem dostarczania Ğrodków bojowych i materiaáowych jest zorganizowanie

w sposób wysoce skuteczny dostaw zaopatrzenia oraz Ğwiadczenia usáug

specjalistycznych wygenerowanych przez wojska.

3035. Istota dostarczania Ğrodków zaopatrzenia polega na terminowym dowozie

zapotrzebowanych i/lub prognozowanych potrzeb Ğrodków materiaáowych

transportem przeáoĪonego lub ich odbiór przez podwáadnego ze

wskazanych Ĩródeá. Sposób dostarczania Ğrodków zaopatrzenia bĊdzie

zaleĪaá od sytuacji operacyjnej i logistycznej, jako zasadniczy sposób

przyjmuje siĊ dowóz transportem przeáoĪonego. W początkowym okresie

dziaáaĔ bojowych dostarczanie Ğrodków materiaáowych bĊdzie odbywaü siĊ

integralnym transportem szczebla taktycznego z zapasów zgromadzonych

na szczeblu taktycznym (Zapas Taktyczny), a nastĊpnie transportem

szczebla operacyjnego ze stacjonarnych Ĩródeá zaopatrzenia (RBLog,

lokalnych kontraktorów, GN i/lub importu).

3036. Klasyczny sposób dostarczania zaopatrzenia odbywa siĊ poprzez wszystkie

ogniwa zaopatrywania (BLog

o

DGZL

o

brygada (równorzĊdny)

o

batalion

(równorzĊdny)

o

kompania (równorzĊdny)

o

pluton (równorzĊdny)

o

druĪyna (równorzĊdny), wóz bojowy

o

uzbrojenie/Īoánierz), dokonując

w kaĪdym z nich przeáadunków na Ğrodki transportowe niĪszego szczebla.

Taki sposób wydáuĪa jednak znacznie caáy proces. W przypadku ograniczeĔ

czasowych w celu sprawnego dostarczania zaopatrzenia naleĪy

zróĪnicowaü przyjĊte rozwiązania, poprzez pominiĊcie poĞrednich ogniw

zaopatrywania. Wyeliminowane są wtedy pracocháonne przeáadunki

i skracany jest czas dostarczania Ğrodków materiaáowych. MoĪna równieĪ

stosowaü wymianĊ transportu ze Ğrodkami zaopatrzenia wyĪszego

szczebla na opróĪniony transport niĪszego szczebla. Jednak, znacznym

ograniczeniem tego sposobu dostaw jest brak moĪliwoĞci monitorowania

stanu jakoĞciowego UiSW, systemu obsáugowo-naprawczego, a takĪe

wáaĞciwego

prowadzenia

gospodarki

materiaáowo-technicznej.

W pierwszej kolejnoĞci dostarcza siĊ Ğrodki materiaáowe do oddziaáów

(pododdziaáów) prowadzących dziaáania na gáównym wysiáku, oddziaáów

wydzielonych, desantów i oddziaáów (pododdziaáów) artylerii. Do ZT (lub

oddziaáów) znajdujących siĊ w odwodzie oraz do oddziaáów rodzajów wojsk

Ğrodki materiaáowe dowozi siĊ transportem DGZL/WGW.

3037. ZróĪnicowanie sposobu dostarczania ma na celu, stosownie do priorytetu

okreĞlonego w dokumentach rozkazodawczych, uwzglĊdniając sytuacjĊ

operacyjną oraz bezpieczeĔstwo dostaw, organizowanie dostawy

zaopatrzenia przy wykorzystaniu wszystkich dostĊpnych Ğrodków

transportu lądowego, powietrznego i morskiego. Deficytowe Ğrodki

zaopatrzenia, niezbĊdne do nieprzerwanego i wáaĞciwego prowadzenia

39

39

operacji w przypadku ich spadku poniĪej 50% naleĪy dostarczaü w miarĊ

moĪliwoĞci transportem powietrznym.

3038. Specyfika dostarczania Ğrodków materiaáowych:

1) dystrybucja ĪywnoĞci to dostarczanie jej Īoánierzom w formie polowej

normy paczkowanej lub posiáków przygotowywanych zgodnie

z jadáospisem dziennym we wáaĞciwym czasie o wymaganej wartoĞci

energetycznej i odĪywczej. ĩywnoĞü nalicza siĊ na stan faktyczny

Īoánierzy wedáug obowiązujących zasadniczych i dodatkowych norm

naleĪnoĞci, a takĪe racji polowych paczkowanych.



OkrĊty wojenne są

zaopatrywane w produkty spoĪywcze w okreĞlonych cyklach. ZaleĪy to

od wyposaĪenia okrĊtu w urządzenia kuchenne, pomieszczenia

magazynowe, charakteru wykonywanych zadaĔ i okresu pobytu na

morzu;

2) dostarczanie przedmiotów umundurowania i wyekwipowania

realizowane jest na podstawie opracowanych przez WOG/OG/OZ

zestawieĔ potrzeb rzeczowych ustalanych zgodnie z obowiązującymi

normami umundurowania i wyekwipowania okreĞlonymi w odrĊbnych

przepisach;

3) dostarczanie mps to proces napeániania produktami mps pojazdów

mechanicznych, statków powietrznych, okrĊtów itp. oraz rakietowych

materiaáów napĊdowych do rakiet. Prowadzone jest tzw. Ğrodkami

dystrybucji, do których zaliczamy cysterny-dystrybutory oraz staáe lub

polowe rurociągowe punkty dystrybucji paliw i organizuje siĊ

w nastĊpujący sposób:
a) tankowanie UiSW prowadzone jest wparciu o stacjonarne stacje

paliw oraz z cystern-dystrybutorów do zbiorników pojazdów

metodami: pojazd tankowany do cysterny lub cysterna do pojazdu

tankowanego; z beczki przy uĪyciu sprzĊtu rozlewczego lub

z kanistrów; przez wymianĊ kanistrów i beczek z pustych na peáne;

za pomocą urządzeĔ masowego tankowania oraz sposobem

mieszanym obejmującym wymienione metody;

b) na lotniskach stosowany jest transport paliw za pomocą nisko lub

wysokociĞnieniowego systemu rurociągowego oraz za pomocą

lotniskowych cystern dystrybutorów;

c) zaopatrywanie okrĊtów w mps odbywa siĊ ze skáadów

stacjonarnych, portów wojennych oraz innych przewidywanych do

rozwiniĊcia (PMB) w ramach zadaĔ naáoĪonych przez program

mobilizacji gospodarki za pomocą urządzeĔ dystrybucyjnych;

Ğrodków manewrowych portów wojennych; zbiorników, barek

elastycznych w strefie przybrzeĪnej z nieuzbrojonego brzegu za

pomocą elastycznych rurociągów polowych, zbiornikowców

marynarki wojennej na redach portów i na morzu.

4) zaopatrywanie w Ğrodki bojowe:

a) w Wojskach Lądowych dostarczanie Ğrodków bojowych wymaga

uzgodnienia punktu spotkania transportu pomiĊdzy ogniwem

zaopatrującym, a zaopatrywanym. W rejonie zeĞrodkowania oraz

40

40

obrony iloĞü Ğrodków bojowych, czas i miejsce ich dostarczenia

zwykle okreĞla przeáoĪony, natomiast w natarciu podwáadny;

b) w Siáach Powietrznych uzupeánienie statków powietrznych w Ğrodki

bojowe odbywa siĊ na lotniskach. IloĞci i rodzaje lotniczych

Ğrodków bojowych, w które wyposaĪa siĊ statek powietrzny zaleĪy

od przyjĊtego wariantu jego uzbrojenia. Wariant uzbrojenia zaleĪy

od przewidywanych zadaĔ bojowych statku powietrznego;

c) w Marynarce Wojennej dostarczanie odbywa siĊ w BM, PB lub

PMB. Przygotowanie Ğrodków bojowych oraz ich dostarczanie na

okrĊty wykonują specjalistyczne zespoáy;

d) komponent lądowy Wojsk Specjalnych (WS) zaopatrywany w Ğrodki

bojowe na zasadach okreĞlonych dla Wojsk Lądowych, komponent

lotniczy na zasadach okreĞlonych dla Siá Powietrznych.

3.6. Ewakuacja

3039. Ewakuacja to celowe i zorganizowane przetransportowanie z obszarów i/lub

obiektów dziaáaĔ zagroĪonych zajĊciem przez przeciwnika i objĊtych

skutkami dziaáaĔ zbrojnych albo katastrof wszelkiego rodzaju zasobów

materiaáowych w celu ich ochrony i ograniczenia strat. Ewakuacja jest formą

manewru zaopatrzeniem, w sytuacji jego zagroĪenia, uderzeniem

z powietrza, wody lub lądu.

3040. Celem ewakuacji jest:

1) przeciwdziaáanie zajĊciu lub przechwyceniu przez przeciwnika

zapasów;

2) niedopuszczenie do obniĪenia potencjaáu materiaáowego SZ RP;
3) przemieszczenie Ğrodków zaopatrzenia z rejonów zagroĪonych;
4) unikniĊcie bezpoĞredniego lub poĞredniego zagroĪenia powodującego

zniszczenie zasobów materiaáowych lub niemoĪliwoĞü ich uĪycia;

5) przetransportowanie Ğrodków zaopatrzenia nieprzydatnych dla wojsk

w walce (uszkodzonych, zuĪytych, skaĪonych, itp.).

3041. Ewakuacja Ğrodków materiaáowych to ich przemieszczenie (usuniĊcie)

z rejonu zagroĪonego. EwakuacjĊ prowadzi siĊ w sposób planowy lub

doraĨny. EwakuacjĊ planową zasobów materiaáowych prowadzi siĊ

w okresie poprzedzającym dziaáania bojowe, zgodnie z planami

przygotowywanymi w czasie pokoju do wyznaczonych rejonów.

Za przygotowanie planów odpowiedzialni są Komendanci RBLog. Podczas

dziaáaĔ bojowych natomiast prowadzi siĊ ewakuacjĊ doraĨną zagroĪonych

Ğrodków zaopatrzenia i nieplanowanych do wykorzystania w operacji,

znajdujących siĊ w strefie bezpoĞrednich dziaáaĔ.

3042. Istotą ewakuacji planowej Ğrodków materiaáowych jest sprawna organizacja

i przeprowadzenie transportu, w czasie odpowiednio wyprzedzającym

rozpoczĊcie konfliktu, z takim wyliczeniem, aby zakoĔczyü ewakuacjĊ przed

zajĊciem (przechwyceniem) przez przeciwnika skáadu, magazynu

i jednoczeĞnie utrzymaü zaopatrywanie jednostek wojskowych w Ğrodki

zaopatrzenia w regionie odpowiedzialnoĞci danej RBLog. Szef IWsp SZ

41

41

w czasie pokoju wydaje wytyczne do sporządzenia planów ewakuacji

i rozĞrodkowania przez RBLog.

3043. Istotą ewakuacji doraĨnej Ğrodków materiaáowych jest natychmiastowe,

skryte przemieszczenie Ğrodkami transportu operacyjnego i/lub we

wspóádziaáaniu z BLog zapasów, ze skáadów, magazynów, w których

wystĊpuje bezpoĞrednie zagroĪenie przejĊcia lub zniszczenia przez

przeciwnika oraz natychmiastowym skierowaniu ich do doraĨnie

wyznaczonego rejonu ewakuacyjnego.

3044. EwakuacjĊ Ğrodków materiaáowych prowadzi siĊ transportem:

1) kolejowym;
2) samochodowym;
3) powietrznym;
4) morskim;
5) Ğródlądowym;
6) mieszanym.

3045. Z zasady ewakuacjĊ Ğrodków materiaáowych prowadzi siĊ do:

1) oddalonych skáadów innych RBLog;
2) magazynów jednostek wojskowych, WOG/OG/OZ, innych odpowiednio

przygotowanych i chronionych miejsc.

3046. Planując ewakuacjĊ Ğrodków materiaáowych naleĪy szczególną uwagĊ

zwracaü na militarne zagroĪenia bezpoĞrednie i poĞrednie rzutujące na

sprawnoĞü jej przebiegu. ZagroĪeniami militarnymi są:
1) prowokacje (incydenty);
2) interwencja zbrojna;
3) starcie graniczne;
4) dziaáania o charakterze dywersyjnym;
5) konflikty zbrojne w ograniczonej skali;
6) regularne dziaáania zaczepne (operacje).

3047. Zadania ewakuacji Ğrodków materiaáowych ze skáadów RBLog szczególnie

w okresie poprzedzającym konflikt zbrojny (w okresie mobilizacyjnego

i operacyjnego rozwiniĊcia) mogą byü realizowane przy wykorzystaniu:
1) potencjaáu mobilnego IWsp SZ (pododdziaáy BLog, szczególnie

bataliony logistyczne, zaopatrzenia i bataliony skáadowania, których

skáad i moĪliwoĞci wskazują je do wykonania tego rodzaju zadaĔ);

2) transportu kolejowego (precyzyjnie wskazując miejsca stacji, ramp

kolejowych, portów, lotnisk, punktów za/wyáadunku. W planach

ewakuacji moĪna uwzglĊdniü koncepcjĊ wykorzystania transportów

kolejowych formując tzw. transporty koczujące - ruchome transporty

kolejowe - wymaga to jednak utworzenia sprawnej sáuĪby

dyspozytorskiej monitorującej ruch transportów przy Ğcisáej koordynacji

z PKP);

42

42

3) sprzĊtu przeáadunkowego z gospodarki narodowej w ramach ĞwiadczeĔ

osobistych i rzeczowych (kierowców i operatorów uwzglĊdniając pracĊ

ciągáą dwuzmianową);

4) innego rodzaju transportu.

3.7. RozĞrodkowanie

3048. RozĞrodkowanie Ğrodków materiaáowych to takie ich rozmieszczenie

w terenie, które minimalizuje powstanie strat. Prowadzi siĊ je z takim

wyliczeniem, aby w skáadzie lub magazynie RBLog pozostaáy po

planowanym ich wydzieleniu do jednostek i na transporty kolejowe,

niezbĊdne Ğrodki w iloĞci koniecznej do prowadzenia dziaáaĔ wojennych

przez jednostki dyslokowane, stacjonujące w rejonie zaopatrywanym przez

skáad/WOG/OG/OZ.

3049. Celem rozĞrodkowania jest:

1) zapobieĪenie perturbacjom i przerwom w dostawach zapatrzenia dla

wojsk;

2) dekoncentracja zapasów;
3) utrudnienie przeciwnikowi zniszczenia zapasów wybranych rodzajów

zaopatrzenia;

4) zapobieĪenie duĪym stratom okreĞlonym Ğrodkom bojowym

i materiaáowym.

3050. Istotą rozĞrodkowania zasobów materiaáowych jest ich rozmieszczenie

w obszarze dziaáaĔ operacyjnych adekwatne do prognozowanego rozwoju

sytuacji operacyjnej. Przewóz zaopatrzenia prowadzony jest do

wyznaczonych i odpowiednio przygotowanych miejsc w celu unikniĊcia ich

zniszczenia.

3051. RozĞrodkowanie Ğrodków materiaáowych moĪe byü realizowane

w zaleĪnoĞci od skali, w ramach IWsp SZ i/lub RBLog. RozĞrodkowanie na

poziomie IWsp SZ realizowane bĊdzie poprzez wykorzystanie skáadów

innych RBLog,

przy wykorzystaniu kompleksów poligonowych po

uprzednim uzgodnieniu z ich dysponentem, a takĪe wykorzystując transport

operacyjny, potencjaá batalionów skáadowania BLog. RozĞrodkowanie

w ramach

RBLog

realizowane

bĊdzie

poprzez

wykorzystanie

niezagroĪonych skáadów, magazynów WOG/OG/OZ, kompleksów

koszarowych

oraz infrastruktury cywilnej pozyskanej w ramach ĞwiadczeĔ

rzeczowych nakáadanych przez wojewodów a znajdującej siĊ w regionie

odpowiedzialnoĞci lub poprzez utrzymanie Ğrodków zaopatrzenia na

transporcie kolejowym.

3052. DecyzjĊ w sprawie rozĞrodkowania Ğrodków materiaáowych w zaleĪnoĞci od

skali przedsiĊwziĊcia podejmuje:

1) Naczelny Dowódca SZ/Dowódca Operacyjny SZ;
2) Szef IWsp SZ;
3) Komendant RBLog.

Uprawnione do rozĞrodkowania Ğrodków materiaáowych osoby funkcyjne

dokonują wyboru obiektów i rejonów, jak równieĪ okreĞlają iloĞü i rodzaj

zapasów podlegających rozĞrodkowaniu.

43

43

ROZDZIAà 4

ZASADY WYPOSAĩANIA SZ RP W SPECJALISTYCZNY SPRZĉT SàUĩB

MATERIAàOWYCH

4.1. Pozyskiwanie specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych oraz jego

wprowadzanie na uĪytkowanie w SZ RP
4000. Pozyskiwanie specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych ma na celu

zapewnienie realizacji zadaĔ SZ RP, poprzez utrzymanie i rozwijanie

okreĞlonych zdolnoĞci podsystemu materiaáowego, a takĪe zapewnienie

optymalnej eksploatacji z cyklem Īycia UiSW wynikającym z norm

obronnych.

4001. Potrzeby pozyskania specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych dla

SZ RP, z punktu widzenia stopnia pilnoĞci i Ĩródáa zdefiniowania dzielą siĊ

na trzy kategorie: perspektywiczne, bieĪące oraz pilne potrzeby operacyjne.

4002. Szczegóáowe procedury ustalania potrzeb i procesu pozyskiwania

specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych dla SZ RP okreĞlają

odrĊbne przepisy.

4003. Finansowanie pozyskiwania specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych

na potrzeby SZ RP realizowane jest na podstawie zatwierdzonego przez

Ministra Obrony Narodowej planu modernizacji technicznej (PMT). PMT

wspóátworzy jeden z centralnych planów rzeczowych (CPR), sporządzanych

przez Zarząd Planowania Rzeczowego – P8 SG WP przy wspóáudziale

gestorów i COL SZ RP. Zestawienia potrzeb rzeczowych na zakupy sprzĊtu

specjalistycznego sáuĪb materiaáowych, tworzone są przez dysponentów

i dyrektorów wáaĞciwych komórek organizacyjnych MON i jednostek

organizacyjnych RON na zasadach okreĞlonych odrĊbnymi przepisami

9

.

4004. Zadania rzeczowe wynikające z planu modernizacji technicznej realizowane

są centralnie i decentralnie, poprzez instytucje posiadające stosowne

kompetencje w tym zakresie, okreĞlone przez Ministra Obrony Narodowej

w odrĊbnych aktach prawnych

10

.

4005. Wprowadzenie UiSW jest dyspozycją wáaĞciwego organu wojskowego,

wydaną w formie rozkazu lub polecenia, w sprawie rozpoczĊcia eksploatacji

danego wzoru UiSW w SZ RP, wskazującą takĪe odpowiedzialnych za

proces eksploatacji UiSW – gestora i centralny organ logistyczny.

4006. Specjalistyczny sprzĊt sáuĪb materiaáowych podlega wprowadzeniu: po

pozyskaniu dla SZ RP w wyniku pozytywnie zakoĔczonej pracy rozwojowej

i akceptacji orzeczenia o zakoĔczeniu pracy przez RadĊ Uzbrojenia,

zrealizowanego zgodnie z planem zakupu UiSW lub w wyniku innej formy

wejĞcia w posiadanie przez SZ RP. Przypadki niewymagające

wprowadzania specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych do SZ RP

okreĞlają odrĊbne przepisy.



9

Decyzja Nr 28/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 lutego 2011 r. w sprawie systemu

pozyskiwania, eksploatacji i wycofywania uzbrojenia i sprzĊtu wojskowego Siá Zbrojnych

Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. Urz. MON z 2011 r. Nr 3, poz. 35, z póĨn. zm.)

10

Decyzja Nr 342/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 31 paĨdziernika 2012 roku w sprawie

planowania i wykonywania budĪetu resortu obrony narodowej (Dz. Urz. MON z 2012 r. poz. 411)

44

44

4007. Opracowana dokumentacja, stanowiąca zaáączniki do rozkazu lub

polecenia w sprawie wprowadzenia specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych do SZ RP, zawiera informacje i parametry sprzĊtu,

wykorzystywane do zasilenia planów, norm i katalogów opisujących fazĊ

jego eksploatacji.

4008. Szczegóáowy tryb postĊpowania, zadania oraz uprawnienia i obowiązki

osób funkcyjnych w zakresie wprowadzania do SZ RP specjalistycznego

sprzĊtu sáuĪb materiaáowych, okreĞlają odrĊbne przepisy obowiązujące

w resorcie obrony narodowej.

4.2. Zasady planowania potrzeb specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych

4009. Planowanie zaopatrywania w UiSW obejmuje dwa etapy:

1) ustalenie potrzeb i moĪliwoĞci ich zabezpieczenia z posiadanych

zapasów na danym szczeblu zaopatrywania lub z nadwyĪek innych

podlegáych jednostek;

2) zgáoszenie potrzeb zgodnie z obowiązującą podlegáoĞcią, wynikającą

z rejonowego systemu zaopatrywania (JW – WOG – RBLog – IWsp SZ

– Zarząd Planowania Rzeczowego – P8).

4010. Zasadniczym podmiotem planującym potrzeby specjalistycznego sprzĊtu

sáuĪb materiaáowych jest WOG uwzglĊdniający potrzeby wáasne oraz

jednostek bĊdących na jego zaopatrzeniu, zgodnie z ustaleniami

wynikającymi z Planu Przydziaáów Gospodarczych RON.

4011. PodstawĊ do planowania potrzeb specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych w WOG stanowią:
1) etaty i tabele naleĪnoĞci jednostek i instytucji wojskowych;
2) zasady i normy zabezpieczenia materiaáowo-technicznego potrzeb

mobilizacyjnych, wojennych i bieĪących;

3) normy naleĪnoĞci (zuĪycia) tĞm oraz okresy uĪywalnoĞci (resursy)

sprzĊtu;

4) plany i programy szkolenia wojsk;
5) plany eksploatacji i napraw oraz plany przeglądów specjalistycznego

sprzĊtu sáuĪb materiaáowych;

6) ustalone na rok budĪetowy priorytety w zakresie zakupów.

4012. Zaopatrywanie w specjalistyczny sprzĊt sáuĪb materiaáowych w czasie

wojny, realizuje siĊ na podstawie istniejącego w czasie pokoju systemu

zaopatrywania, który jest rozwijany mobilizacyjnie. W ramach realizacji tego

procesu wykorzystuje siĊ zasoby miejscowe oraz zdobycz wojenną.

4013. Gestor specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych i jednoczeĞnie COL

koordynuje proces planowania i zaopatrywania jednostek wojskowych

w wyĪej wymieniony sprzĊt i wydaje stosowne ustalenia w tym zakresie.

4.3. Zasady przyjmowania i przekazywania specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych

4014. PrzesuniĊcie specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych ze wzglĊdów

organizacyjnych pomiĊdzy jednostkami wojskowymi realizowane jest na

45

45

podstawie decyzji wáaĞciwego gestora, COL, Dowództwa RSZ, RBLog,

zgodnie z posiadanymi kompetencjami.

4015. PodstawĊ przyjĊcia-przekazania sprzĊtu stanowią:

1) zarządzenie, pisemne polecenie, wydane przez uprawniony organ;
2) dokumenty obrotu materiaáowego.

4016. Fakt przyjĊcia/przekazania sprzĊtu, naleĪy umieĞciü w rozkazie dziennym

WOG/OG/OZ /JW, podając:
1) nazwĊ sprzĊtu;
2) indeks materiaáowy;
3) grupĊ eksploatacyjną, do której sprzĊt zostaá zaliczony;
4) pododdziaá, do którego zostaá przydzielony lub jednostkĊ wojskową, do

której zostaá przekazany;

5) numer rejestracyjny (fabryczny) sprzĊtu.

4017. Podstawą przyjĊcia-przekazania sprzĊtu do/z pododdziaáu jest rozkaz

dowódcy WOG/OG/OZ sporządzany na podstawie polecenia wáaĞciwego

szefa sáuĪby oraz dokument obrotu materiaáowego wystawiony przez WOG.

4018. SprzĊt przyjĊty do pododdziaáu przydziela siĊ przeszkolonemu

i posiadającemu odpowiednie uprawnienia, w zakresie jego eksploatacji,

uĪytkownikowi.

4.4. Organizacja systemu obsáugowo-naprawczego specjalistycznego sprzĊtu

SáuĪb Materiaáowych

4019. System obsáugiwania technicznego SSSM obejmuje przedsiĊwziĊcia

planistyczno-organizacyjne i techniczne oraz siáy i Ğrodki mające na celu

utrzymanie sprzĊtu w sprawnoĞci technicznej i staáej gotowoĞci do

natychmiastowego uĪycia.

4020. Obsáugiwaniu technicznemu podlega caáoĞü SSSM bĊdącego na ewidencji

oddziaáu gospodarczego (wraz z jednostkami bĊdącymi na zaopatrzeniu).

4021. LiczbĊ i rodzaj obsáugiwania ustala siĊ na podstawie norm

eksploatacyjnych, planowanej intensywnoĞci uĪytkowania sprzĊtu oraz

zastosowanej metody przechowywania.

4022. Normy miĊdzyobsáugowe, zakresy i sposoby przeprowadzenia czynnoĞci

obsáugowych okreĞlają instrukcje eksploatacyjne poszczególnych typów

(grup) sprzĊtu.

4023. Obsáugiwanie techniczne w zaleĪnoĞci od celu i zakresu wykonanych

czynnoĞci obejmują:
1) Obsáugiwanie bieĪące (OB.);
2) Obsáugiwanie okresowe (OO);
3) Obsáugiwanie specjalne (OS);
4) Obsáugiwanie podczas przechowywania (OP);
5) Obsáugiwanie roczne (OR);
6) Obsáugiwanie w ramach dni technicznych (DT).

46

46

4024. Zakres czynnoĞci obsáugowo serwisowych zaleĪy od rodzaju obsáugiwania

technicznego, rodzaju sprzĊtu, wypracowanej normy eksploatacyjnej,

aktualnego stanu technicznego oraz norm okreĞlonych przez producenta

w zakresie serwisowania.

4025. Obsáugiwanie techniczne obejmuje:

1) sprawdzenie stanu technicznego przed i po obsáugiwaniu;
2) usuniĊcie stwierdzonych niesprawnoĞci;
3) wykonanie czynnoĞci obsáugowych w wymaganym zakresie.

4026. Szczegóáy w zakresie poszczególnych rodzajów obsáugiwania zostaáy

okreĞlone w odrĊbnych przepisach.

4027. Podczas organizacji i realizacji obsáugiwaĔ technicznych w czasie dziaáaĔ

bojowych naleĪy kierowaü siĊ nastĊpującymi zasadami:
1) zakres obsáugiwania – dopuszcza siĊ rozszerzenie, wykonywanie

czynnoĞci dodatkowych, o te które nie obejmują planowanego rodzaju

obsáugiwania;

2) przyĞpieszenia realizacji – planowane kolejne obsáugiwania moĪna

wykonaü po przepracowaniu min. 50% cyklu miĊdzyobsáugowego;

3) etapowoĞci – w razie niemoĪnoĞci realizacji peánych czynnoĞci

obsáugiwania moĪna ich wykonanie przeprowadziü w kolejnych

etapach;

4) priorytetu – kolejnoĞü sprzĊtu, który podlega obsáugiwaniu

technicznemu jest uzaleĪniona od przeznaczenia tego sprzĊtu oraz

jego wpáywu na zdolnoĞü bojową wojsk.

4028. W warunkach dziaáaĔ bojowych naleĪy dąĪyü aby wszystkie rodzaje

obsáugiwaĔ technicznych wykonywane byáy w miejscach rozmieszczenia

polowego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych.

4029. NaprawĊ SSSM realizuje siĊ w celu odtworzenia jego sprawnoĞci

technicznej lub resursu technicznego poprzez usuniĊcie niesprawnoĞci

w tym wymianĊ regeneracjĊ zespoáów, podzespoáów i czĊĞci zgodnie

z warunkami technicznymi, okreĞlonymi dla danego rodzaju sprzĊtu.

4030. Zakres napraw w czasie pokoju, kryzysu i wojny, wynika ze skali prac oraz

czasu potrzebnego na ich wykonanie.

4031. Ze wzglĊdu na zakres wykonuje siĊ nastĊpujące rodzaje napraw SSSM:

1) Naprawa bieĪąca (NB);
2) Naprawa Ğrednia (NS);
3) Naprawa gáówna (NG);
4) Naprawa konserwacyjna (NK);
5) Naprawa awaryjna (NA);
6) Naprawa gwarancyjna (NGw);

4032. Podstawowym kryterium kwalifikowania uszkodzonego sprzĊtu do

odpowiedniego rodzaju naprawy jest przewidywana pracocháonnoĞü

usuniĊcia powstaáego uszkodzenia.

47

47

4033. W zaleĪnoĞci od stopnia lub charakteru uszkodzenia, sprzĊt kwalifikuje siĊ

do naprawy lub zalicza do strat bezpowrotnych.

4034. W dziaáaniach bojowych uszkodzony SSSM naprawiany jest w ramach

naprawy wojskowej i zakáadowej. Naprawa wojskowa wykonywana jest

siáami mobilnych organów wykonawczych SZ RP w Strefie DziaáaĔ

BezpoĞrednich. Naprawa zakáadowa wykonywana jest w tylnej strefie

dziaáaĔ siáami stacjonarnych organów wykonawczych SZ RP (Warsztaty

Techniczne, Warsztaty Naprawcze SprzĊtu SáuĪb Materiaáowych)

wojskowych przedsiĊbiorstw remontowo-produkcyjnych i przedsiĊbiorstw

GN.

4035. Planowanie i rozliczanie dziaáalnoĞci obsáugowo-naprawczej obowiązuje

wszystkie organa kierowania i wykonawcze SZ RP na zasadach

okreĞlonych w odrĊbnych unormowaniach przez Szefa Inspektoratu

Wsparcia SZ.

4036. Proces planowania obsáugiwaĔ i napraw dla organów wykonawczych SZ

RP przebiega w czterech etapach:
1) okreĞlenie potrzeb i priorytetów obsáugiwaĔ i napraw;
2) okreĞlenie moĪliwoĞci realizacji obsáugiwaĔ i napraw;
3) dokonanie bilansu potrzeb i moĪliwoĞci w zakresie napraw

i obsáugiwaĔ;

4) opracowanie planu napraw i obsáugiwaĔ.

4037. W sytuacjach szczególnych, ogniwa wykonawcze wykonują zadania

nieplanowe. ZgodĊ na realizacjĊ zadania nieplanowego (korektĊ planu)

wydaje przeáoĪony szczebla nadrzĊdnego.

4038. Proces planowania potrzeb naprawczych rozpoczyna siĊ w oddziaáach

gospodarczych w oparciu o protokoáy stanu technicznego, plany

eksploatacji sprzĊtu i urządzeĔ jak równieĪ dotychczas realizowane

naprawy.

4039. Regionalne Bazy Logistyczne weryfikują otrzymane z oddziaáów

gospodarczych potrzeby naprawcze i po ich zaopiniowaniu przesyáają do

Inspektoratu Wsparcia SZ.

4040. Inspektorat Wsparcia SZ wykonuje bilans zgáoszonych potrzeb, weryfikacjĊ,

kwalifikowanie do odpowiedniego zakresu i rodzaju naprawy uwzglĊdniając

moĪliwoĞci i przepustowoĞü wykonawczą warsztatów branĪowych. Tak

zgáoszone potrzeby naprawcze dostosowuje siĊ do limitów finansowych

oraz kwalifikuje siĊ do wykonania w:
1) warsztatach technicznych-dla sprzĊtu sáuĪby mps;
2) warsztatach naprawczych sáuĪb materiaáowych – dla sprzĊtu sáuĪby

ĪywnoĞciowej i mundurowej lub ujmuje siĊ w Planie Modernizacji

Technicznej i przesyáa do ZPR-P8.

4.5. Zasady wycofywania specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych oraz

gospodarowania mieniem zbĊdnym dla SZ RP

4041. Wycofanie UiSW z SZ RP nastĊpuje po akceptacji przez Ministra Obrony

Narodowej propozycji wycofania skáadanej przez RadĊ Uzbrojenia, na

pisemny wniosek gestora specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych.

48

48

4042. Wycofanie UiSW z SZ RP jest dyspozycją wáaĞciwego organu wojskowego,

wydaną w formie rozkazu lub polecenia, w sprawie zakoĔczenia

eksploatacji danego sprzĊtu w SZ RP.

4043. DecyzjĊ w zakresie wycofania z eksploatacji pojedynczych egzemplarzy

etatowego specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych, niebĊdącego

sprzĊtem powszechnego uĪytku, podejmuje gestor.

4044. Specjalistyczny sprzĊt sáuĪb materiaáowych znajdujący siĊ w SZ RP moĪna

wycofaü z eksploatacji, jeĪeli nie odpowiada wymaganiom wojska ze

wzglĊdu na:
1) wykonanie docelowej normy eksploatacji;
2) zuĪycie fizyczne uniemoĪliwiające dalsze uĪytkowanie, gdy naprawa

jest nieopáacalna lub niemoĪliwa;

3) parametry techniczne i eksploatacyjne niespeániające wymagaĔ wojska,

gdy modernizacja jest nieopáacalna lub niemoĪliwa;

4) zmiany organizacyjno-etatowe w SZ RP.

4045. Opracowana dokumentacja, stanowiąca zaáączniki do rozkazu lub

polecenia w sprawie wycofania specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych z SZ RP, zawiera szczegóáowe informacje o sposobie jego

zagospodarowania, przekazania do Agencji Mienia Wojskowego lub innej

wáaĞciwej instytucji oraz zmianach organizacyjno – etatowych.

4046. Zakwalifikowany zbĊdny sprzĊt specjalistyczny sáuĪb materiaáowych do

przekazania poza SZ RP, decyzją gestora na wniosek COL moĪna

wykorzystaü do:

1) odzysku zespoáów, podzespoáów lub elementów w celu wykorzystania

w innych egzemplarzach tego typu sprzĊtu - w ramach tzw. funduszu

remontowego;

2) przeznaczenia na eksponaty, modele, pomoce szkoleniowe itp.

4047. Szczegóáowy tryb postĊpowania, zadania oraz uprawnienia i obowiązki

osób funkcyjnych w zakresie wycofania z SZ RP UiSW okreĞlają odrĊbne

przepisy obowiązujące w RON.

49

49

ROZDZIAà 5

OBSZARY FUNKCJONALNE POWIĄZANE

Z PODSYSTEMEM MATERIAàOWYM

5.1. DziaáalnoĞü metrologiczna

5000. Instytucją wáaĞciwą w sprawach dziaáalnoĞci metrologicznej w RON jest

Wojskowe Centrum Metrologii (WCM), bĊdące jednostką organizacyjną

podlegáą Ministrowi Obrony Narodowej.

5001. WyposaĪenie pomiarowe dostarczane do jednostek wojskowych musi

posiadaü dokumentacjĊ potwierdzającą przeprowadzenie kontroli

metrologicznej.

5002. Przyrządy pomiarowe podlegają prawnej kontroli metrologicznej poprzez:

1) kalibracjĊ lub sprawdzanie w Wojskowych OĞrodkach Metrologii (WOM)

lub innych upowaĪnionych komórkach metrologicznych;

2) legalizacjĊ pierwotną, jednostkową oraz ponowną realizowaną przez

Urząd Miar;

3) wzorcowanie w akredytowanych laboratoriach wzorcujących,

w przypadku gdy z punktu widzenia technicznego, organizacyjnego lub

ekonomicznego

przyrządy

pomiarowe

nie

mogą

byü

kalibrowane/sprawdzane w WOM lub innych upowaĪnionych

komórkach metrologicznych.

5003. Za prawidáową eksploatacjĊ wyposaĪenia pomiarowego oraz jego stan

techniczny odpowiedzialni są bezpoĞredni uĪytkownicy.

5004. Za nadzór nad prawidáową eksploatacją wyposaĪenia pomiarowego

odpowiedzialni są dowódcy/komendanci JW/WOG/OG/OZ zgodnie

z zakresem kompetencyjnym.

5005. Nadzór metrologiczny w jednostkach wojskowych sprawują metrolodzy JW.
5006. Metrolodzy powinni posiadaü przeszkolenie specjalistyczne, potwierdzone

Ğwiadectwem ukoĔczenia szkolenia.

5007. Przyrządy pomiarowe uĪytkowe, stanowiące integralne wyposaĪenie UiSW

(trwale zainstalowane lub wbudowane), poddawane są kontroli

metrologicznej w czasie planowych napraw tego UiSW.

5008. EwidencjĊ iloĞciowo-jakoĞciową przyrządów pomiarowych prowadzi siĊ we

wáaĞciwych sáuĪbach (dziaáach zaopatrzenia) RBLog/WOG/OG/OZ /JW.

5009. Przyrządy pomiarowe stanowiące integralne wyposaĪenie UiSW (trwale

zainstalowane lub wbudowane) ewidencjonowane są w dokumentacji

eksploatacyjnej UiSW.

5010. EwidencjĊ metrologiczną przyrządów pomiarowych prowadzi metrolog

RBLog/WOG/OG/OZ/JW

na

bazie

obowiązującego

systemu

informatycznego metrologii wojskowej.

5011. W ewidencji metrologicznej WOG/OG/OZ ujmuje siĊ przyrządy pomiarowe

JW w tym przyrządy pomiarowe znajdujące siĊ w ukompletowaniu UiSW.

5012. Zabrania siĊ uĪytkowania przyrządów pomiarowych nieposiadających

waĪnego poĞwiadczenia kontroli metrologicznej.

50

50

5013. WyposaĪenie pomiarowe planowane do wykorzystania poza granicami

kraju poddawane jest kontroli metrologicznej przed skierowaniem,

niezaleĪnie od aktualnego statusu kontroli metrologicznej.

5014. W przypadku, gdy okres uĪytkowania wyposaĪenia pomiarowego poza

granicami kraju jest dáuĪszy od okresu waĪnoĞci kontroli metrologicznej,

wyposaĪenie to podlega wymianie na posiadające waĪne poĞwiadczenie

kontroli metrologicznej.

5015. Przyrządy pomiarowe po naprawie poddawane są kontroli metrologicznej

przed ponownym wáączeniem ich do uĪytkowania.

5016. Zapotrzebowanie na usáugi metrologiczne, realizowane przez WOM,

opracowuje metrolog JW w porozumieniu z uĪytkownikami i metrologiem

RBLog/WOG/OG/OZ/JW z wykorzystaniem obowiązującego systemu

informatycznego metrologii wojskowej.

5017. Planowanie prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych

prowadzi metrolog RBLog/WOG/OG/OZ/JW w porozumieniu z szefami

sáuĪb (równorzĊdnymi) oraz organem finansowym wáaĞciwego WOG

.

5018. Dostarczanie przyrządów pomiarowych do kontroli metrologicznej,

wykonywanej w WOM realizowane jest zgodnie z wyciągiem z „Planu -

harmonogramu usáug metrologicznych na rok” sporządzonego przez WOM.

5019. Za terminowe dostarczanie oraz odbiór przyrządów pomiarowych JW do

i po kontroli metrologicznej, wykonywanej w WOM lub w organach

wykonawczych paĔstwowej administracji miar odpowiada dowódca JW,

w której uĪytkowane/skáadowane jest urządzenie kierowane do kontroli.

5020. Przyrządy pomiarowe dostarczane do kontroli metrologicznej powinny byü

ukompletowane w stopniu niezbĊdnym do jej przeprowadzenia.

5021. Okresy waĪnoĞci prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych

okreĞlają odrĊbne przepisy.

5022. Przyrządy pomiarowe uĪytkowe niesprawne technicznie, których naprawa

jest niemoĪliwa z przyczyn technicznych lub nieuzasadniona ekonomicznie,

podlegają wycofaniu z eksploatacji na zasadach mających zastosowanie do

UiSW.

5023. Zaopatrywanie w przyrządy pomiarowe uĪytkowe odbywa siĊ na ogólnych

zasadach okreĞlonych dla UiSW.

5.2 Eksploatacja specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych

podlegającego dozorowi technicznemu

5024. Rodzaje urządzeĔ technicznych objĊtych dozorem technicznym okreĞlone

są w przepisach paĔstwowych i resortowych.

5025. Za dziaáalnoĞü w zakresie dozoru technicznego odpowiedzialni są dowódcy

RBLog/WOG/OG/OZ /JW zgodnie z zakresem kompetencyjnym.

5026. Wykonywanie czynnoĞci z zakresu dozoru technicznego, w tym badania

techniczne urządzeĔ objĊtych dozorem technicznym uĪytkowanych

w jednostkach wojskowych prowadzone są przez Wojskowy Dozór

Techniczny (WDT) bezpáatnie.

5027. Urządzenia techniczne objĊte dozorem technicznym, uĪytkowane

w jednostkach wojskowych, podlegają badaniom technicznym mającym na

51

51

celu zapewnienie bezpiecznej eksploatacji UiSW, w zakresie i terminach

okreĞlonych w odpowiednich przepisach paĔstwowych i resortowych.

5028. Urządzenia techniczne objĊte dozorem technicznym powinny byü

eksploatowane zgodnie z ich przeznaczeniem w sposób okreĞlony

wáaĞciwymi instrukcjami obsáugi oraz dokumentacją techniczno-ruchową.

5029. EwidencjĊ - wykaz urządzeĔ technicznych objĊtych dozorem technicznym

w RBLog/WOG/OG/OZ/JW oraz ewidencjĊ osób posiadających

zaĞwiadczenia kwalifikacyjne do obsáugi i konserwacji urządzeĔ oraz

ewidencji

Ğwiadectw

dopuszczenia

do

przewozu

materiaáów

niebezpiecznych w formie wykazu prowadzi wyznaczona osoba.

Urządzenia techniczne objĊte dozorem technicznym stanowiące integralne

wyposaĪenie sprzĊtu specjalistycznego (trwale zainstalowane lub

wbudowane) ewidencjonowane są w dokumentacji eksploatacyjnej tego

sprzĊtu.

5030. Planowanie przeglądów konserwacyjnych urządzeĔ technicznych objĊtych

dozorem technicznym zgodnie z obowiązującymi przepisami paĔstwowymi

i resortowymi w wojskowych organach naprawczych lub poza wojskiem

prowadzi osoba wyznaczona w jednostce wojskowej i RBLog/WOG/OG/OZ

/JW oraz wykonuje je w cyklu rocznym, w roku poprzedzającym wykonanie

przeglądów konserwacyjnych, w terminie zapewniającym zaplanowanie

Ğrodków finansowych na przeglądy konserwacyjne. Plan zatwierdza

komendant WOG/RBLog.

5031. UĪytkownik UiSW, w którego ukompletowaniu i wyposaĪeniu znajdują siĊ

urządzenia techniczne objĊte dozorem technicznym jest odpowiedzialny za

ich prawidáową i zgodną z przepisami eksploatacjĊ.

5032. GospodarkĊ urządzeniami technicznymi objĊtymi dozorem technicznym

prowadzą wáaĞciwi szefowie sáuĪb RBLog/WOG/OG/OZ w Ğcisáej

wspóápracy z wyznaczoną w jednostce wojskowej osobą odpowiedzialną za

nadzór nad dziaáalnoĞcią w zakresie dozoru technicznego.

5033. Urządzenia techniczne objĊte dozorem technicznym bĊdące w eksploatacji

w jednostce wojskowej powinny posiadaü aktualne przeglądy

konserwacyjne

oraz

badania

dozoru

technicznego,

zgodnie

z obowiązującymi przepisami paĔstwowymi lub resortowymi.

5034. Urządzenia techniczne podlegające dozorowi technicznemu bĊdące

w eksploatacji w jednostce wojskowej, nieobjĊte dozorem technicznym, lub

które nie posiadają aktualnej decyzji administracyjnej dopuszczającej do

eksploatacji nie mogą byü eksploatowane.

5035. Urządzenia techniczne objĊte dozorem technicznym niesprawne

technicznie których eksploatacja zostaáa wstrzymana decyzją WDT, a ich

naprawa jest niemoĪliwa lub niewskazana z przyczyn technicznych lub

ekonomicznych podlegają wycofaniu z eksploatacji.

5036. Urządzenia techniczne objĊte dozorem technicznym wycofane

z eksploatacji, zbĊdne w jednostce wojskowej zgáasza siĊ, w celu ich

dalszego zagospodarowania, do wáaĞciwego organu uprawnionego do

prowadzenia gospodarki mieniem wojskowym.

52

52

5037. Do obsáugi urządzeĔ objĊtych dozorem technicznym uprawnione są osoby

posiadające odpowiednie zaĞwiadczenie kwalifikacyjne wydane przez

wáaĞciwe organy dozoru technicznego.

5038. Przeglądy konserwacyjne urządzeĔ objĊtych dozorem technicznym

przeprowadzają uprawnieni konserwatorzy cywilni lub uprawnieni

konserwatorzy wojskowych organów remontowych zgodnie z posiadanymi

zaĞwiadczeniami kwalifikacyjnymi, wydanymi przez wáaĞciwe organy dozoru

technicznego.

5.3. Eksploatacja UiSW w zakresie dziaáalnoĞci energetycznej

5039. Organem wáaĞciwym w sprawach regulacji gospodarki energetycznej

w jednostkach wojskowych jest Wojskowa Inspekcja Gospodarki

Energetycznej (WIGE), której zadania okreĞlono wáaĞciwym aktem

prawnym Ministra Obrony Narodowej

11

.

5040. Za organizacjĊ eksploatacji, stan techniczny oraz zapewnienie obsáugi

urządzeĔ, instalacji i sieci energetycznych przez osoby o odpowiednich

kwalifikacjach odpowiada dowódca/komendant RBLog/WOG/OG/OZ /JW.

5041. EksploatacjĊ urządzeĔ, instalacji i sieci energetycznych (w tym nadzór)

w RBLog/WOG/OG/OZ/JW prowadzą osoby funkcyjne, posiadające

odpowiednie kwalifikacje potwierdzone Ğwiadectwem, wedáug wymagaĔ

zawartych w obowiązujących przepisach normatywno – prawnych

i instrukcjach eksploatacji.

5042. W jednostkach organizacyjnych, w których eksploatowane są energetyczne

urządzenia UiSW, a nie wystĊpuje etatowe stanowisko dozoru nad tymi

urządzeniami, dowódca/komendant RBLog/WOG/OG/OZ/JW wyznacza

nieetatowego energetyka.

5043. Energetyczne urządzenia, instalacje i sieci powinny byü eksploatowane

zgodnie z przeznaczeniem, obowiązującymi przepisami, normami oraz

instrukcjami obsáugi i eksploatacji, w sposób zapewniający racjonalne

zuĪycie paliw i energii.

5044. Urządzenia, instalacje i sieci energetyczne bĊdące w eksploatacji

w jednostce wojskowej powinny byü poddawane wymaganym przeglądom,

próbom i badaniom (pomiarom) eksploatacyjnym zgodnie z obowiązującymi

w tym zakresie przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.

5045. Zabrania siĊ wyznaczania na stanowiska związane z eksploatacją

urządzeĔ, instalacji i sieci energetycznych osób bez wymaganych

kwalifikacji potwierdzonych Ğwiadectwem.

5046. Za kontrolĊ eksploatacji energetycznych urządzeĔ techniki wojskowej

w rejonie odpowiedzialnoĞci WOG, w zakresie przestrzegania wymogów

zawartych w obowiązujących przepisach, normach i instrukcjach

eksploatacji, odpowiada osoba zajmująca etatowe stanowisko dozoru nad

eksploatacją urządzeĔ, instalacji i sieci energetycznych lub nieetatowy

energetyk.



11

Zarządzenie Nr 3/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie gospodarki

energetycznej w resorcie obrony narodowej (Dz. Urz. MON Nr 1, poz. 3)

53

53

5047. RBLog/WOG/OG/OZ powinny posiadaü wykaz stanowisk pracy, na których

wymagane jest posiadanie kwalifikacji w zakresie eksploatacji urządzeĔ,

instalacji i sieci energetycznych, zgodnie ze wzorem okreĞlonym we

wáaĞciwym zarządzeniu Ministra Obrony Narodowej w sprawie gospodarki

energetycznej w RON.

5048. Rodzaje urządzeĔ, instalacji i sieci energetycznych, przy eksploatacji,

których wymagane jest posiadanie Ğwiadectwa kwalifikacyjnego, okreĞla

zarządzenie Ministra Obrony Narodowej w sprawie gospodarki

energetycznej w RON - w odniesieniu do energetycznych urządzeĔ UiSW

oraz rozporządzenie ministra wáaĞciwego do spraw gospodarki -

w odniesieniu do pozostaáych urządzeĔ, instalacji i sieci.

5.4. Ochrona przeciwpoĪarowa

5049. Obowiązkiem dowódców/komendantów jest planowanie, organizowanie

i kontrolowanie realizacji zadaĔ mających na celu zapewnienia

bezpieczeĔstwa poĪarowego stanowi osobowemu oraz powierzonemu

mieniu.

5050. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów o ochronie przeciwpoĪarowej,

w komórkach i jednostkach organizacyjnych podlegáych Ministrowi Obrony

Narodowej oraz przez niego nadzorowanych, sprawuje Szef Wojskowej

Ochrony PrzeciwpoĪarowej (WOP).

5051. Do nadzoru nad ochroną przeciwpoĪarową w komórkach i jednostkach

organizacyjnych podlegáych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego

nadzorowanych, moĪe byü wyznaczony (zatrudniony) inspektor ochrony

przeciwpoĪarowej.

5052. Kierownicy magazynów, magazynierzy, uĪytkownicy garaĪy itp.

odpowiadają za przestrzeganie zasad bezpieczeĔstwa poĪarowego

w powierzonych im obiektach, terenach i sprzĊcie technicznym.

5053. Wymagania ochrony przeciwpoĪarowej uwzglĊdnia siĊ we wszystkich

etapach uĪytkowania Ğrodków materiaáowych, eksploatacji obiektów,

urządzeĔ oraz UiSW.

5054. Dla wszystkich obiektów infrastruktury materiaáowej wykorzystywanych

w procesie przechowywania Ğrodków bojowych i materiaáowych oraz

przechowywania i eksploatacji specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych opracowuje siĊ instrukcjĊ bezpieczeĔstwa poĪarowego wg.

wzoru okreĞlonego w odrĊbnych przepisach

12

.

5.5. Ochrona Ğrodowiska

5055. Przestrzeganie

przepisów

ochrony

Ğrodowiska

oraz

zakres

odpowiedzialnoĞci za ich stosowanie w komórkach i jednostkach



12

„Instrukcja o ochronie przeciwpoĪarowej w resorcie obrony narodowej” – Sygn. PpoĪ. 1/2009,

wprowadzona Decyzją Nr 44/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 lutego 2009 r. (Dz. Urz. MON

Nr 3, poz. 45)

54

54

organizacyjnych podlegáych Ministrowi Obrony Narodowej albo przez niego

nadzorowanych regulują odrĊbne przepisy

13

.

5056. PrzedsiĊwziĊcia związane z ochroną Ğrodowiska realizowane są poprzez:

1) zapewnienie przestrzegania przez Īoánierzy i pracowników wojska

regulacji prawnych związanych z ochroną Ğrodowiska;

2) okreĞlenie wymagaĔ i zakresu odpowiedzialnoĞci dla osób

wymienionych w ppkt 1;

3) okreĞlanie siá i Ğrodków do realizacji zadaĔ związanych z ochroną

Ğrodowiska.

5057. Wszyscy Īoánierze i pracownicy wojska są zobowiązani do Ğcisáego

przestrzegania przepisów ochrony Ğrodowiska.

5058. Wszystkie obiekty infrastruktury materiaáowej naleĪy wyposaĪyü

w niezbĊdne instrukcje z zakresu przestrzegania zasad ochrony Ğrodowiska

oraz Ğrodki potrzebne do usuniĊcia zanieczyszczeĔ powstaáych podczas

magazynowania i eksploatacji UiSW. Szczegóáy w tym zakresie regulują

odrĊbne przepisy

14

.



13

Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 maja 2011 r. w sprawie przestrzegania

przepisów o ochronie Ğrodowiska w komórkach i jednostkach organizacyjnych podlegáych Ministrowi

Obrony Narodowej albo przez niego nadzorowanych (Dz. U. Nr 105, poz. 617)

14

Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 maja 2011 r. w sprawie przestrzegania

przepisów o ochronie Ğrodowiska…

55

55

ROZDZIAà 6

DZIAàALNOĝû SZKOLENIOWA, PROFILAKTYCZNA I KONTROLNA

W PODSYSTEMIE MATERIAàOWYM

6.1. Zasady prowadzenia dziaáalnoĞci szkoleniowej

6000. Szkolenie jest czynnikiem mającym podstawowe znaczenie dla

prawidáowego funkcjonowania podsystemu materiaáowego w zakresie

doskonalenia zawodowego. Zapewnia przygotowanie merytoryczne osób

funkcyjnych do wykonywania obowiązków sáuĪbowych, przyczynia siĊ do

racjonalnego gospodarowania posiadanymi zasobami sáuĪb materiaáowych,

a takĪe ma decydujące znaczenie dla poziomu realizacji zadaĔ.

6001. Doskonalenie zawodowe realizowane jest na wszystkich poziomach

organizacyjnych w caáym obszarze podsystemu materiaáowego SZ RP.

6002. Doskonalenie zawodowe prowadzone jest w niĪej wymienionych formach:

1) studia podyplomowe;
2) kursy doskonalące;
3) kursy kwalifikacyjne.

6003. Szkolenie realizowane w ramach podsystemu materiaáowego ma na celu:

1) przygotowanie personelu sáuĪb materiaáowych do pracy ze Ğrodkami

materiaáowymi oraz do obsáugiwania, konserwacji i napraw

specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych;

2) przygotowanie uĪytkowników specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych do jego eksploatacji zgodnie z przeznaczeniem;

3) nadanie odpowiednich uprawnieĔ eksploatacyjnych uprawniających do

wykonywania zadaĔ eksploatacji specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych;

4) bieĪące zapoznawanie szkolonych ze zmianami zachodzącymi

w zasadach prowadzenia gospodarki materiaáowej.

6004. Kursy kwalifikacyjne realizowane są w ramach szkolnictwa wojskowego

zgodnie z programami szkolenia, odpowiednio do profilu Szkóá i Centrów.

6005. Kursy kwalifikacyjne przygotowują do realizacji specjalistycznych zadaĔ

w podsystemie materiaáowym wraz z ugruntowaniem ogólnej wiedzy

w zakresie zabezpieczenia materiaáowego.

6006. Kursy doskonalące realizowane są zarówno w systemie szkolnictwa

wojskowego jak i poza tym systemem. Kursy doskonalące mogą byü

realizowane planowo lub doraĨnie w zaleĪnoĞci od potrzeb szkolenie to

prowadziü mogą Īoánierze i pracownicy wojska bez uprawnieĔ

dydaktycznych.

6007. Kursy doskonalące mają na celu utrzymanie odpowiedniej wiedzy Īoánierzy

i pracowników wojska. Szkolenie to ugruntowuje nabytą wiedzĊ, doskonali

umiejĊtnoĞci praktyczne jak równieĪ wdraĪa nowe zagadnienia,

odpowiednio do zachodzących zmian prawnych i rozwoju technologii

w podsystemie materiaáowym.

56

56

6008. W ramach kursów doskonalących prowadzone jest szkolenie na UiSW

wprowadzanym do eksploatacji w SZ RP. Za organizacje tego szkolenia

odpowiada inicjator wprowadzania UiSW do eksploatacji poprzez

dokonanie odpowiednich zapisów w umowach na dostawĊ sprzĊtu.

6.2. Zasady prowadzenia dziaáalnoĞci profilaktycznej

6009. ProfilaktykĊ w podsystemie materiaáowym ukierunkowuje siĊ na

zapobieganie negatywnym zjawiskom podczas prac ze Ğrodkami bojowymi

i materiaáowymi oraz eksploatacji specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych.

6010. DziaáalnoĞcią profilaktyczną w jednostkach i instytucjach wojskowych

naleĪy objąü wszystkie grupy osobowe wykonujące zadania przy pracy ze

Ğrodkami bojowymi i materiaáowymi oraz eksploatacji specjalistycznego

sprzĊtu sáuĪb materiaáowych.

6011. DziaáalnoĞü profilaktyczną w jednostkach i instytucjach wojskowych naleĪy

realizowaü przede wszystkim poprzez:
1) systematyczne podnoszenie kwalifikacji personelu sáuĪb materiaáowych

(szkolenia doskonalące, konkursy, wykáady, pogadanki, pokazy);

2) podnoszenie ĞwiadomoĞci personelu sáuĪb materiaáowych w zakresie

zagroĪeĔ wystĊpujących podczas prac ze Ğrodkami bojowymi

i materiaáowymi oraz eksploatacji specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych;

3) eksponowanie czynników mających wpáyw na wystĊpowanie

negatywnych zdarzeĔ podczas pracy ze Ğrodkami bojowymi

i materiaáowymi oraz eksploatacji specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb

materiaáowych;

4) opracowywanie

i

wydawanie

materiaáów

propagujących

bezpieczeĔstwo pracy ze Ğrodkami bojowymi i materiaáowymi oraz

eksploatacji specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych;

5) wykluczanie osób, którzy naruszają zasady bezpieczeĔstwa podczas

pracy ze Ğrodkami bojowymi i materiaáowymi oraz eksploatacji

specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych;

6) podnoszenie ĞwiadomoĞci prawnej, w tym odpowiedzialnoĞü za mienie

z wykorzystaniem spotkaĔ z przedstawicielami prokuratury i ĩW.

6012. PracĊ profilaktyczną prowadzi siĊ na wszystkich szczeblach dowodzenia.

6.3. Zasady prowadzenia dziaáalnoĞci kontrolnej – w tym ocena stanu

technicznego specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych (SSSM)

6013. Specjalistyczny sprzĊt sáuĪb materiaáowych jest czynnikiem stanowiącym

o potencjale i gotowoĞci bojowej wojsk. SprzĊt musi byü zawsze

utrzymywany zgodnie z przepisami resortowymi o gotowoĞci bojowej

i mobilizacyjnej SZ RP.

6014. DziaáalnoĞü kontrolna, w zakresie oceny stanu technicznego SSSM, ma na

celu sprawdzenie jego wykorzystania oraz gotowoĞci do realizacji zadaĔ

wynikających z jego przeznaczenia.

57

57

6015. Nadzory prowadzone są indywidualnie przez osoby funkcyjne (instrukcje

branĪowe) lub powoáane komisje na zasadach okreĞlonych w odrĊbnych

przepisach

15

.

6016. Ocena stanu technicznego

SSSM polega na:

1) ustaleniu stanu faktycznego w badanym zakresie przy zastosowaniu

przyjĊtych kryteriów kontroli;

2) porównaniu stwierdzonego stanu ze stanem wymaganym, okreĞlonym

przepisami prawa, decyzjami i wytycznymi Ministra Obrony Narodowej,

planami, etatami i normami oraz innymi przepisami regulującymi

dziaáalnoĞü i zasady obowiązujące w kontrolowanym obszarze

tematycznym;

3) okreĞleniu przyczyn i skutków wystĊpujących róĪnic pomiĊdzy stanem

stwierdzonym a stanem wymaganym oraz ewentualnym wskazaniu

odpowiedzialnych za nie osób;

4) wskazaniu sposobów umoĪliwiających usuniĊcie stwierdzonych

nieprawidáowoĞci;

5) przygotowaniu i przedáoĪeniu wáaĞciwym organom informacji

o wynikach kontroli.

6017. W celu pozyskania niezbĊdnych informacji przez zespóá kontrolny realizuje

siĊ nastĊpujące przedsiĊwziĊcia:
1) sprawdzenie i analiza dokumentów;
2) rozmowa z osobami funkcyjnymi;
3) przeprowadzanie sprawdzianów wiedzy teoretycznej;
4) ocena dziaáaĔ praktycznych;
5) przegląd stanu utrzymania i funkcjonowania kontrolowanego UiSW.

6018. Oceny stanu technicznego SSSM nie prowadzi siĊ w odniesieniu do

sprzĊtu:
1) oczekującego na remont gáówny, Ğredni, konserwacyjny, dokowy lub

objĊtego tym remontem, zgáoszonego do przeklasyfikowania i/lub

spisania z ewidencji, zgáoszonego do reklamacji itp., jeĪeli zostaáy

sporządzone dokumenty normatywno-prawne potwierdzające te fakty;

2) objĊtego remontem bieĪącym, pod warunkiem jego wykonania do

czasu zakoĔczenia kontroli stanu technicznego;

3) z wadami konstrukcyjnymi i fabrycznymi, których wczeĞniejsze wykrycie

przez personel techniczny kontrolowanego oddziaáu (okrĊtu) nie byáo

moĪliwe;

4) przeznaczonego do maskowania lub pozoracji.

6019. Dokumentem normującym prowadzenie kontroli w obszarach dziaáalnoĞci

bieĪącej tj. pokojowego funkcjonowania komórek organizacyjnych



15

Decyzja Ministra Obrony Narodowej Nr 518/MON z dnia 30 grudnia 2011 r. w sprawie wprowadzenia

do uĪytku „Programu oceny jednostek (komórek) organizacyjnych resortu obrony narodowej” (Dz. Urz.

MON Nr 25, poz. 443)

58

58

Ministerstwa Obrony Narodowej i jednostek organizacyjnych RON,

przygotowania dowództw i jednostek wojskowych do dziaáania zgodnie

z przeznaczeniem oraz struktur doraĨnie (czasowo) organizowanych do

wykonania zadania/misji jest „Program oceny jednostek (komórek)

organizacyjnych resortu obrony narodowej”.

6020. Dokumentem

wspomagającym

ten

zakres

dziaáalnoĞci,

uszczegóáawiającym zasady prowadzenia oceny stanu technicznego

zasadniczego UiSW jest instrukcja „Zasady oceny stanu technicznego

zasadniczego UiSW w SZ RP”- DD/4.22.12.

6021. DziaáalnoĞü kontrolna w dowództwach, jednostkach i komponentach

zadaniowych SZ RP zadeklarowanych do struktur wojskowych NATO i UE,

prowadzona w ramach systemów kontroli obowiązujących w tych

strukturach, realizowana jest zgodnie z postanowieniami zawartymi

w dokumentach normatywnych NATO oraz UE, które dotyczą dziaáalnoĞci

kontrolnej. Kontrola w dowództwach, jednostkach i komponentach SZ RP

zadeklarowanych do NATO oraz UE realizowana moĪe byü równieĪ wedáug

narodowych przepisów wáaĞciwych w zakresie dziaáalnoĞci kontrolnej

w RON.

6022. Istotnym elementem realizowanym w ramach oceny stanu technicznego

sprzĊtu specjalistycznego sáuĪb materiaáowych, stanowiącym podstawową

formĊ kontroli jest sprawowanie nadzoru sáuĪbowego. W ramach realizacji

nadzoru sáuĪbowego na szczeblu związku taktycznego, brygady, batalionu

(równorzĊdnych) opracowuje siĊ „Plan nadzorów sáuĪbowych na … rok”

obejmujący wszystkie obszary dziaáalnoĞci.

59

59



SPIS ZAàĄCZNIKÓW

Zaáącznik A Sáownik terminów i definicji
Zaáącznik B Wykaz uĪytych skrótów
Zaáącznik C Struktura organizacyjna podsystemu materiaáowego SZ RP
Zaáącznik D Powiązania organizacyjne w podsystemie materiaáowym
Zaáącznik E Schemat zabezpieczenia materiaáowego podczas dziaáaĔ wojennych
Zaáącznik F Schemat dystrybucji Ğrodków zaopatrzenia w czasie wojny
Zaáącznik G Schemat

planowania i zaspakajania potrzeb SZ RP

Zaáącznik H Obieg dokumentów materiaáowych w czasie kryzysu i wojny
Zaáącznik I Specjalistyczne usáugi materiaáowe
Zaáącznik J Planowanie potrzeb i moĪliwoĞci zabezpieczenia materiaáowego
Zaáącznik K Arkusz zmian

61
71
73
75
77
79
81
83
85
87
89

60

A – 1

61

60

Zaáącznik A

SàOWNIK TERMINÓW I DEFINICJI

UĪyte w instrukcji okreĞlenia oznaczają:
Centralne Plany Rzeczowe (CPR) – sporządzane przez Zarząd Planowania

Rzeczowego - P8 (ZPR - P8), na zasadach i w trybie okreĞlonym Decyzji Ministra

Obrony Narodowej. Do CPR zalicza siĊ plany: modernizacji technicznej, zakupu

Ğrodków materiaáowych, inwestycji budowlanych, remontów nieruchomoĞci,

inwestycji realizowanych w ramach Programu Inwestycji Organizacji Traktatu

Póánocnoatlantyckiego (North Atlantic Treaty Organisation - NATO) w Dziedzinie

BezpieczeĔstwa (NATO Security Investment Programme - NSIP), dotyczące zadaĔ

finansowanych z budĪetu Ministerstwa Obrony Narodowej (MON) oraz innych

Ĩródeá znajdujących siĊ w dyspozycji MON.
Centralny Organ Logistyczny (COL) – komórka lub wojskowa organizacja resortu

obrony narodowej, a takĪe komórka wewnĊtrzna odpowiedzialna za ustalenie

procesów eksploatacji oraz szkolenie specjalistów technicznych dla okreĞlonych

rodzajów UiSW.
CiągáoĞü wsparcia materiaáowego – zapewnienie dostarczania wojskom

zuĪywanych Ğrodków zaopatrzenia w celu utrzymywania zdolnoĞci bojowej wojsk

przez czas niezbĊdny do realizacji przydzielonych zadaĔ.
Cykl Īycia UiSW – wszelkie moĪliwe kolejne etapy Īycia uzbrojenia i sprzĊtu

wojskowego (w tym specjalistycznego sprzĊtu sáuĪb materiaáowych), tj. badania

naukowe i rozwój, projektowanie przemysáowe, produkcjĊ, naprawĊ, modernizacjĊ,

zmianĊ, utrzymanie, logistykĊ, szkolenie, testowanie, wycofywanie i usuwanie.

Poszczególne etapy odnoszą siĊ do stanów, w których znajduje siĊ UiSW,

poczynając od fazy analityczno-koncepcyjnej do wycofania UiSW z uĪytkowania

i jego zagospodarowania.
Decentralne plany rzeczowe – plany sporządzane przez dysponentów Ğrodków

budĪetowych drugiego stopnia, w których dokonują oni podziaáu zadaĔ rzeczowych

zaplanowanych do realizacji decentralnej na dysponentów trzeciego stopnia

(których wydatki zostaáy ujĊte w planach finansowych dysponentów Ğrodków

budĪetowych drugiego stopnia).

Dobowa norma zaopatrzenia (DOS – Day Of Suply) – okreĞlona w jednostkach

miary jednostka kalkulacyjna sáuĪąca do okreĞlania Ğredniodobowego zuĪycia iloĞci

Ğrodków zaopatrzenia, standardowego dziaáania jednostki wojskowej zgodnie

z obowiązującymi zasadami i normami zabezpieczenia potrzeb mobilizacyjnych

i wojennych SZ RP.

Doktryna – ogóá zaáoĪeĔ, twierdzeĔ, przekonaĔ z okreĞlonej dziedziny. Dokument

zawierający zbiór poglądów, teorii, praw i zasad dotyczących danej dziedziny

naukowej lub dziaáalnoĞci.
Dziaá zaopatrzenia – to klasyfikacja mienia, Ğrodków zaopatrzenia wyraĪana w JIM

podzielona na grupy materiaáowe oraz usáugi przypisane do poszczególnych

rodzajów sáuĪb (np. topograficzna; kulturalno – oĞwiatowa; wyszkolenia;

duszpasterska; uzbrojenia i elektroniki; Ğrodków bojowych; czoágowo –

samochodowa; lotnicza i wyposaĪenia specjalnego; inĪynieryjno – saperska;

áącznoĞci i informatyki; obrony przeciwchemicznej; ĪywnoĞciowa; mundurowa;

zdrowia; komunikacji wojskowej; infrastruktury; materiaáów pĊdnych i smarów itp.).

62

A – 2

61

DziaáalnoĞü planowa podsystemu materiaáowego – to realizacja planów

i koncepcji rozwoju podsystemu materiaáowego, w cyklach przyjĊtych przez

organizatora systemu logistycznego SZ RP. Związana jest równieĪ

z monitorowaniem kierunków zmian oraz dąĪeniem, stosownie do moĪliwoĞci

ekonomicznych paĔstwa, do poprawy i zwiĊkszenia zdolnoĞci wykonawczych

potencjaáu materiaáowego.

Dzienna norma wyĪywienia – ustalona odrĊbnymi przepisami iloĞü i rodzaj

Ğrodków spoĪywczych przysáugujących Īoánierzowi w ciągu doby. Zbiorową normĊ

wyĪywienia ustala siĊ na stan faktyczny Īoánierzy.
Gestor UiSW – komórka lub jednostka organizacyjna resortu obrony narodowej,

a takĪe komórka wewnĊtrzna odpowiedzialna za kierunki rozwoju w Siáach

Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (SZ RP) oraz organizacjĊ procesu

wykorzystania bojowego okreĞlonego rodzaju (grupy) UiSW.
Gospodarka Narodowa – stanowi strukturĊ, w której sumuje siĊ dziaáalnoĞü

gospodarczą przedsiĊbiorstw krajowych. Obejmuje áącznie wszystkie gospodarstwa

indywidualne i zespoáowe w sferze produkcji, usáug, podziaáu, obrotu oraz

konsumpcji na terenie danego paĔstwa. Gospodarka Narodowa jest pewną

caáoĞcią, na którą skáadają siĊ sprzĊĪone ze sobą elementy, które sáuĪą wspólnemu

celowi. Tym celem jest zaspokojenie potrzeb spoáeczeĔstwa poprzez produkcjĊ

dóbr i usáug oraz ich podziaá miĊdzy czáonków spoáeczeĔstwa. Elementami

skáadowymi GN są m.in. przemysá, budownictwo, rolnictwo, leĞnictwo, transport

i áącznoĞü, handel, gospodarka komunalna, nauka, oĞwiata, ochrona porządku

publicznego i obronnoĞü.
Gospodarowanie – jest to caáoksztaát celowych i planowych dziaáaĔ opartych

o racjonalne techniczno-ekonomiczne zasady zapewniające utrzymywanie

materiaáów i/lub sprzĊtu w staáej sprawnoĞci technicznej w okresie od

wprowadzenia ich do wyposaĪenia do zuĪycia, likwidacji lub zniszczenia z moĪliwie

najmniejszym zaangaĪowaniem siá i Ğrodków. Obejmuje ono nastĊpujące dziaáania:

1) planowanie i normowanie procesów produkcji i eksploatacji;
2) wprowadzenie do uĪytku, eksploatacji, w tym podziaá i dystrybucjĊ;
3) przechowywanie i obsáugiwanie w WOG/OG/OZ, oddziaáach

gospodarczych, magazynach i skáadach (w magazynach RSZ

/równorzĊdnych);

4) ocenĊ bezpieczeĔstwa, klasyfikacji, rotacji lub przedáuĪania okresów

normatywnej zdatnoĞci i sterowania jakoĞcią;

5) wybrakowanie, likwidacjĊ lub niszczenie i spisywanie;
6) ewidencjĊ lub niszczenie.

Eksploatacja – zespóá celowych dziaáaĔ organizacyjno-technicznych

i ekonomicznych ludzi z UiSW oraz relacje miĊdzy nimi, od chwili wprowadzenia

UiSW do SZ RP, aĪ do jego wycofania.
Ewidencja iloĞciowo-jakoĞciowa – prawne udokumentowanie za pomocą

dokumentów obrotu materiaáowego prawidáowoĞci i terminowoĞci zapisów

w dokumentach ewidencyjnych, lub systemach informatycznych wszelkich danych

dotyczący stanów iloĞciowych i jakoĞciowych oraz obrotu UiSW, a takĪe danych

dotyczących jego eksploatacji.

63

A – 3

62

Indeksacja – proces przypisywania oznaczenia skáadającego siĊ z cyfr i liter

wyrobom lub usáugom zgodnie z ustalonymi reguáami w celu ich jednoznacznej

identyfikacji.
Informatyczny system ewidencyjny – ewidencja gáówna oraz ewidencja

dodatkowa prowadzona w informatycznych ksiĊgach, wynikająca z ustawy

o rachunkowoĞci oraz z innych obowiązujących przepisów.
Infrastruktura magazynowa – zaplecze sáuĪące do przechowywania UiSW i/lub

zapasów Ğrodków zaopatrzenia, obejmujące obiekty magazynowe (magazyn,

garaĪ, wiata, plac postoju).
InteroperacyjnoĞü – zdolnoĞü systemów (jednostek) do wzajemnego Ğwiadczenia

i korzystania z usáug innych systemów (jednostek), w celu zwiĊkszenia efektywnoĞci

wspóádziaáania miĊdzy systemami.
JakoĞü – zespóá cech okreĞlonego Ğrodka zaopatrzenia lub wáaĞciwoĞü usáugi,

które stanowią o stopniu jego lub jej zdolnoĞci do speánienia okreĞlonych i/lub

przewidywalnych wymagaĔ wojsk. Specyfika jakoĞci poszczególnych Ğrodków

zaopatrzenia i usáug zdefiniowana jest w branĪowych dokumentach normatywnych

lub okreĞlana jest kaĪdorazowo przez gestora.
Jednostka budĪetowa (jb) – w tym Wojskowy Oddziaá Gospodarczy (WOG)

jednostka organizacyjna sektora finansów publicznych, która pokrywa swoje

wydatki bezpoĞrednio z budĪetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek

odpowiednio dochodów budĪetu. PojĊcie WOG dotyczy:

1) Wojskowych Oddziaáów Gospodarczych, Oddziaáów Zabezpieczenia

(OZ) jako jednostek specjalistycznych bĊdących dysponentem Ğrodków

budĪetu paĔstwa trzeciego stopnia, utworzonych w celu realizacji

zadaĔ finansowo-gospodarczych na rzecz jednostek wojskowych,

stacjonujących na obszarze jednego lub kilku garnizonów. WOG/OZ

realizuje równieĪ zadania mobilizacyjne jako jednostka mobilizująca,

przede wszystkim w zakresie mobilizacyjnego rozwiniĊcia jednostek,

w szczególnoĞci nowo formowanych jednostek logistycznych i wsparcia

oraz innych jednostek wojskowych; logistycznego i medycznego

zabezpieczenia mobilizacyjnego rozwiniĊcia jednostek wojskowych

oraz planowania i logistycznego zabezpieczenia szkolenia Īoánierzy

rezerwy;

2) Jednostek peániących funkcjĊ WOG wyznaczonych rozkazem nr

488/Log/P4Szefa Sztabu Generalnego WP z dnia 29 czerwca 2010

roku w sprawie przygotowania wdroĪenia terytorialnego systemu

zabezpieczenia funkcjonowania jednostek wojskowych w garnizonach

Siá Zbrojnych (z póĨn. zm.):

a) baz lotniczych Siá Powietrznych;

b) komend portów wojennych Marynarki Wojennej;

c) Centrum Wsparcia Teleinformatycznego i Dowodzenia Marynarki

Wojennej;

3) Oddziaáów Zabezpieczenia Dowództwa Garnizonu Warszawa

i ĩandarmerii Wojskowej.

Jednostka kalkulacyjna – to okreĞlona iloĞü Ğrodków zaopatrzenia. Ustalona na

jeden egzemplarz uzbrojenia i sprzĊtu wojskowego lub Īoánierza nazywa siĊ

pojedynczą jednostką kalkulacyjną. Ustalona dla jednostki organizacyjnej suma

64

A – 4

63

pojedynczych jednostek kalkulacyjnych nazywa siĊ zbiorową jednostką

kalkulacyjną. RozróĪnia siĊ nastĊpujące jednostki kalkulacyjne: jednostka ognia

w odniesieniu dla Ğrodków bojowych; jednostka napeánienia w odniesieniu do paliw

i materiaáów páynnych i smarów; racja dzienna w odniesieniu do ĪywnoĞci; komplet

w odniesieniu do Ğrodków minersko-zaporowych i umundurowania.
Jednostka napeánienia – to iloĞü materiaáów pĊdnych, olejów i smarów, ustalona

np. na jeden pojazd, statek powietrzny, okrĊt lub agregat wynikająca z odrĊbnych

przepisów.

Jednostka wojskowa (JW) – jednostka wojskowa, o której mowa w art. 3 ust.

5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony

Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 r. Nr 214, poz. 2416 z póĨn. zm.) oraz

komórki organizacyjne MON, a takĪe jednostki organizacyjne podlegáe MON lub

przez niego nadzorowane, którym wydano etat, etat zbiorczy lub wykaz stanowisk,

nazwĊ, numer, pieczĊü urzĊdową i nagáówkową.
Jednostka organizacyjna – jednostka niewchodząca w skáad Ministerstwa Obrony

Narodowej, podlegáa Ministrowi lub przez niego nadzorowana, w tym

przedsiĊbiorstwo paĔstwowe, dla którego jest on organem zaáoĪycielskim.
Kodyfikacja – caáoksztaát dziaáalnoĞci w zakresie opracowania, zapisu i wymiany

danych związanych z klasyfikacją i identyfikacją wyrobów obronnych poprzez

nadawanie wyrobom Numerów Magazynowych NATO — NSN (NATO Stock

Number) w ramach Systemu Kodyfikacyjnego NATO — NCS (NATO Codification

System)
Komórka funkcjonalna – zespóá lub grupa osób realizująca wspólnie okreĞlone

zadania, speánia okreĞlone funkcje.

Kontraktowanie usáug (outsourcing) – strategia zarządzania, polegającą na

oddaniu na zewnątrz, poza Siáy Zbrojne, zadaĔ niezwiązanych bezpoĞrednio

z podstawową dziaáalnoĞcią jednostek, instytucji wojskowych. DziĊki temu skupiają

siĊ one na przygotowywaniu do dziaáalnoĞci zgodnie z wojennym przeznaczeniem.
Kryzys – sytuacja bĊdąca nastĊpstwem zagroĪenia, prowadząca w konsekwencji

do zerwania lub znacznego osáabienia wiĊzów spoáecznych, przy równoczesnym

powaĪnym zakáóceniu funkcjonowania instytucji publicznych, jednak w takim

stopniu, Īe uĪyte Ğrodki niezbĊdne do zapewnienia lub przywrócenia

bezpieczeĔstwa nie uzasadniają wprowadzenia Īadnego ze stanów

nadzwyczajnych przewidzianych w Konstytucji RP.
Logistyka finansowo-gospodarcza – czĊĞü logistyki zajmująca siĊ wstĊpnym

przyjĊciem zaopatrzenia od dostawców, magazynowaniem, transportem,

eksploatacją (w tym jego obsáugiwaniem i naprawami) oraz rozmieszczeniem,

wykorzystaniem i pozbywaniem siĊ materiaáów. Obejmuje równieĪ sterowanie

zapasami, dostarczanie lub budowĊ obiektów (wáączając materiaáy i urządzenia

związane z logistyką produkcji), sterowanie przepáywem ludzi i materiaáów,

ewidencjĊ i sprawozdawczoĞü dotyczące niezawodnoĞci i uszkodzeĔ,

przestrzeganie standardów bezpieczeĔstwa magazynowania, transport wewnĊtrzny

i prace przeáadunkowe oraz związane z tym szkolenie.
Logistyka operacyjno-szkoleniowa – czĊĞü logistyki zajmująca siĊ planowaniem

i generowaniem potrzeb w zakresie zabezpieczenia logistycznego wojsk w czasie

pokoju, kryzysu i wojny. Inicjuje proces zabezpieczenia logistycznego, a jej

koĔcowym efektem jest plan zabezpieczenia logistycznego wojsk. Istotą Logistyki

65

A – 5

64

Operacyjno-Szkoleniowej jest to, Īe nie podejmuje ona zadaĔ dotyczących

realizacji budĪetu, organizowania przetargów oraz realizacji niektórych usáug

logistycznych. Obejmuje natomiast kwestie realizacji polowego zaspakajania

potrzeb Īoánierzy oraz utrzymanie sprawnoĞci UiSW niezbĊdnego do wáaĞciwego

funkcjonowania, szkolenia i walki. (Szczegóáowy podziaá kompetencji i zadaĔ

w czasie pokoju unormowano rozkazem Nr 657/Log/P4 Szefa Sztabu

Generalnego WP z dnia 19 lipca 2011 r. w sprawie wprowadzenia podziaáu

kompetencji i zadaĔ pomiĊdzy WOG/OG/OZ i JW funkcjonującymi w terytorialnym

systemie zabezpieczenia JW w garnizonach SZ RP opartym na WOG/OG/OZ).
Logistyka produkcji – czĊĞü logistyki zajmująca siĊ badaniem, projektowaniem,

rozwojem, wytwarzaniem i odbiorem materiaáów. Obejmuje ona: standaryzacjĊ

i interoperacyjnoĞü, kontraktowanie, zapewnienie jakoĞci, dostawy czĊĞci

zamiennych, analizĊ niezawodnoĞci i uszkodzeĔ, standardy bezpieczeĔstwa

sprzĊtu, specyfikacjĊ i procesy produkcji, weryfikacjĊ i testowanie (wáącznie

z dostarczeniem niezbĊdnych urządzeĔ), kodyfikacjĊ, dokumentacjĊ sprzĊtu,

ewidencjonowanie i modyfikacjĊ konfiguracji.
Magazyn – to budynek zaprojektowany celowo dla przyjmowania, przechowywania

i przemieszczania Ğrodków zaopatrzenia oraz przygotowania ich do wysyáki.
Misja – ogólnie, jasno i zwiĊĨle sformuáowane zadanie i/lub cel dziaáania, które

determinują okreĞlone uĪycie wojsk (w DD/ 4.21 sprecyzowano szeĞü zasadniczych

rodzajów misji w pkt. 1005 str. 7)
Niedobór/nadwyĪka – róĪnica iloĞciowa i /lub wartoĞciowa aktywów, skáadników

rzeczowych majątku w stosunku do ich stanu ewidencyjnego.
Normalizacja – dziaáalnoĞü mająca na celu uzyskanie optymalnego, w danych

okolicznoĞciach, stopnia uporządkowania w okreĞlonym zakresie, poprzez ustalenie

postanowieĔ przeznaczonych do powszechnego i wielokrotnego stosowania,

dotyczących problemów istniejących lub moĪliwych do wystąpienia.
Norma – to iloĞü Ğrodków bojowych i materiaáowych przeznaczonych do uĪycia przez

uĪytkownika i/lub jednostkĊ UiSW w okreĞlonym czasie lub do okreĞlonego celu.

Normatyw – ustalona iloĞü asortymentu lub sprzĊtu specjalistycznego danej sáuĪby

przeznaczona do zabezpieczenia okreĞlonych potrzeb SZ RP.
Oddziaá Gospodarczy (OG) – jednostka (komórka organizacyjna) niebĊdąca WOG

a zgodnie z planem przydziaáów gospodarczych prowadząca samodzielna

gospodarkĊ materiaáową i finansową dla pododdziaáów wáasnych (organicznych) oraz

struktur organizacyjnych wojska pozostających na ich zaopatrzeniu finansowo-

gospodarczym (pododdziaáy gospodarcze), bĊdąca dysponentem Ğrodków paĔstwa

trzeciego stopnia

(komenda portu wojennego, baza lotnicza, oddziaáy

zabezpieczenia, brygady logistyczne itp.).
Optymalizacja – metoda wyznaczania najlepszego rozwiązania z punktu widzenia

okreĞlonego kryterium (wskaĨnika) jakoĞci (np. kosztu, jakoĞci, wydajnoĞci, czasu

etc.). Stosuje siĊ optymalizacje jedno i wielokryterialne. Optymalizacja

wielokryterialna wystĊpuje wszĊdzie tam gdzie optymalne decyzje muszą byü

podjĊte w obecnoĞci kompromisów pomiĊdzy dwoma lub wiĊcej sprzecznymi

celami. Przykáadem wielokryterialnej optymalizacji jest maksymalizacja zysków

i minimalizacji kosztów produktu, czy maksymalizacja wydajnoĞci przy ograniczaniu

zuĪycia paliwa pojazdu.

66

A – 6

65

Pilna potrzeba operacyjna – potrzeba niezwáocznego pozyskania nowego UiSW

i/lub Ğrodków zaopatrzenia, wynikająca z koniecznoĞci uĪycia SZ RP, której przy

zachowaniu naleĪytej starannoĞci, nie moĪna byáo przewidzieü na etapie

planowania uĪycia SZ RP.
Program mobilizacji gospodarki (PMG) – zespóá wzajemnych powiązaĔ

organizacyjnych gospodarki narodowej i podmiotowo adresowanych przedsiĊwziĊü

gospodarczo – obronnych, ukierunkowanych na zaopatrywanie i zabezpieczenie siá

zbrojnych w czasie kryzysu i wojny.
Pododdziaá – czĊĞü skáadowa jednostki wojskowej prowadzącą na swoim szczeblu

zarządzanie UiSW zgodnie z planem przydziaáów gospodarczych.
Podsystem materiaáowy – jest to uporządkowany zbiór elementów struktury

organizacyjnej oraz funkcjonalnej SáuĪb Materiaáowych, których przeznaczenie,

a takĪe wzajemne powiązania i relacje zapewniają sprawne funkcjonowanie

zabezpieczenia materiaáowego w czasie pokoju, kryzysu i wojny.
Potencjaá materiaáowy – to zgromadzone zapasy oraz zdolnoĞci wykonawcze

jednostek i urządzeĔ zabezpieczenia materiaáowego, a takĪe realne zdolnoĞci

wytwórcze GN, które mogą byü wykorzystane przez SZ RP. (W aspekcie

iloĞciowym potencjaá materiaáowy naleĪy zdefiniowaü, jako sumĊ potencjaáu

wszystkich rodzajów zaopatrzenia, wykorzystywanych w procesach logistycznych).
Przechowywanie – utrzymywanie UiSW oraz Ğrodków bojowych i materiaáowych

w stanie wymaganej sprawnoĞci, poprzez realizacjĊ okreĞlonych czynnoĞci

związanych z jego magazynowaniem oraz obsáugiwaniami podczas

przechowywania.
Przeklasyfikowanie – zmiana kategorii jakoĞciowej Ğrodków zaopatrzenia oraz

UiSW.
Przemysá – dziedzina wytwarzania zajmująca siĊ rozwiniĊtym na wielką skalĊ

pozyskiwaniem zasobów przyrody i ich przetwarzaniem w celu zaspokojenia

potrzeb ludzkich. Przemysá stanowi podstawowy dziaá gospodarki narodowej.

Ze wzglĊdu na charakter dziaáalnoĞci wyróĪnia siĊ: przemysá wydobywczy oraz

przemysá przetwórczy, poddający wydobyte zasoby przyrody przetworzeniu w dobra

materialne, sáuĪące do dalszej produkcji oraz do zaspokojenia potrzeb

konsumpcyjnych.
Redystrybucja – przekazanie uprawnieĔ nad Ğrodkami materiaáowymi wojsk

zaangaĪowanych w misjĊ Dowódcy prowadzącemu operacjĊ sojuszniczą, co

skutkuje peáną koordynacją w zakresie wsparcia materiaáowego w zainteresowanym

obszarze. Siáy i Ğrodki wsparcia nie są podmiotem redystrybucji. Po przekazaniu

wáadzy Dowódca jest upowaĪniony do ponownego rozdziaáu Ğrodków zaopatrzenia

w celu wsparcia siá jemu podlegáych z innych narodowych armii. Redystrybucja nie

jest rutynową procedurą, lecz czasowym sposobem bardzo szybkiego

oddziaáywania w czasie prowadzenia dziaáaĔ w celu przezwyciĊĪenia niedoborów

w zaopatrzeniu. Redystrybucja nie dotyczy wszystkich Ğrodków, a tylko wspólnych

(wymiennych) takich jak ĪywnoĞü i woda, Ğrodki bojowe, paliwo, czĊĞci zamienne

i osprzĊt, a takĪe specjalistyczne usáugi materiaáowe.
Regionalna Baza Logistyczna (RBLog) – to jednostka organizacyjna podlegająca

Ministrowi Obrony Narodowej, bezpoĞrednio podporządkowana Szefowi

Inspektoratu Wsparcia Siá Zbrojnych (IWsp SZ). W systemie zabezpieczenia

logistycznego wojsk jest organem wykonawczym Szefa IWsp SZ, przewidzianym do

67

A – 7

66

planowania, gromadzenia, dystrybucji Ğrodków zaopatrzenia przeznaczonych na

zaopatrzenie Wojskowych Oddziaáów Gospodarczych (WOG), i jednostek

budĪetowych (jb) stacjonujących w rejonie odpowiedzialnoĞci bazy. Wraz z siecią

skáadów tworzy stacjonarny potencjaá systemu logistycznego SZ RP. Jest

dysponentem Ğrodków budĪetowych paĔstwa trzeciego stopnia
Rejonowe (regionalne) zaopatrywanie – to z jednej strony, wáączenie jednostek

i instytucji wojskowych dyslokowanych terytorialnie w ustalonym rejonie bez wzglĊdu

na ich organizacyjne podporządkowanie do systemowego zaopatrywania

i Ğwiadczenia specjalistycznych usáug w ramach WOG/OG/OZ, z drugiej strony to

wsparcie wojsk czasowo stacjonujących w okreĞlonym rejonie zgodnie

z wygenerowanymi potrzebami ujĊtymi w planach rocznych, lub doraĨnie

zgáoszonymi, przy istniejących moĪliwoĞciach wsparcia przez WOG/OG/OZ i/lub

RBLog.
Resort Obrony Narodowej (RON) – dziaá administracji rządowej, w skáad którego

wchodzą Minister Obrony Narodowej (MON), urząd Ministra, komórki i jednostki

organizacyjne podlegáe lub nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, w tym

Siáy Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej.
Rezerwy strategiczne – rezerwy paĔstwowe sáuĪące w szczególnoĞci

zaspokojeniu podstawowych surowcowych, materiaáowych i paliwowych potrzeb

GN, dla potrzeb SZ RP, to ustalony asortyment i iloĞü Ğrodków materiaáowych

okreĞlony w Rządowym Programie Rezerw Strategicznych przez MON. Celem

gromadzenia rezerw jest utrzymanie ciągáoĞci zaopatrzenia ludnoĞci, SZ RP

w podstawowe produkty rolne, produkty i póáprodukty ĪywnoĞciowe, produkty mps

w sytuacji zagroĪenia bezpieczeĔstwa paĔstwa, w czasie podwyĪszania gotowoĞci

obronnej paĔstwa, a takĪe eliminowaniu lub áagodzeniu zakáóceĔ

w nieprzewidzianych zdarzeniach i okolicznoĞciach oraz podczas klĊsk Īywioáowych.
Skáad – jest to podlegáe jednemu dowództwu zeĞrodkowanie magazynów i ich

elementów oraz placów, urządzeĔ, a takĪe wyposaĪenia umoĪliwiającego

przyjmowanie, wydawanie, prowadzenie zabiegów konserwacyjno-naprawczych,

kontrolĊ i sprawdzenie jakoĞci Ğrodków zaopatrzenia.
SáuĪba – to wyspecjalizowana komórka zabezpieczenia materiaáowego

wystĊpująca na róĪnych szczeblach funkcjonalnych SZ RP, która pod wzglĊdem

organizacyjnym, wyposaĪenia i wyszkolenia przygotowana jest do realizacji

specjalistycznych zadaĔ w systemie zaopatrywania SZ RP.

SprzĊt Wojskowy (SpW) – wyposaĪenie specjalnie zaprojektowane lub

zaadoptowane do potrzeb wojskowych i przeznaczone do uĪycia jako broĔ,

amunicja lub materiaáy wojenne.

Standaryzacja – opracowywanie i wdraĪanie koncepcji, doktryn, procedur

i rozwiązaĔ w celu osiągniĊcia i utrzymania poĪądanego poziomu kompatybilnoĞci,

zamiennoĞci lub powszechnoĞci niezbĊdnych do osiągniĊcia poĪądanego poziomu

interoperacyjnoĞci lub optymalizacji wykorzystania zasobów w obszarach

operacyjnym, materiaáowym i administracyjnym.
Strata – wartoĞciowe odzwierciedlenie ubytku posiadanej substancji majątkowej

jednostki.
System logistyczny SZ RP – uporządkowana organizacja wojskowa záoĪona

z organów kierowania oraz jednostek i urządzeĔ logistycznych sprzĊĪonych

relacjami, przeznaczona do realizacji dostaw i Ğwiadczenia usáug dla wszystkich

68

A – 8

67

Rodzajów Siá Zbrojnych (RSZ) (równorzĊdnych). Skáada siĊ z podsystemów

kierowania, materiaáowego, technicznego, transportu i ruchu wojsk oraz

infrastruktury, a takĪe medycznego.
System zapotrzebowania – zorganizowane, uporządkowane, zintegrowane

i znormalizowane czynnoĞci realizowane w celu zapewnienia sprawnego zbierania,

przetwarzania i przekazywania informacji do efektywnego funkcjonowania

logistycznego áaĔcucha logistycznego. àaĔcuch logistyczny naleĪy rozumieü jako

áaĔcuch magazynowo – transportowy, który stanowi technologiczne poáączenie

punktów magazynowych i przeáadunkowych wraz z drogami przewozu towarów

oraz organizacyjne i finansowe skoordynowanie operacji, procesów zamówieĔ

i polityki zapasów wszystkich ogniw tego áaĔcucha.
SystematycznoĞü zabezpieczenia materiaáowego – proces ciągáej modernizacji

standardów, ich regularnej weryfikacji oraz okresowej aktualizacji.
Sytuacja kryzysowa – to sytuacja wpáywająca negatywnie na poziom

bezpieczeĔstwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub Ğrodowiska, wywoáująca

znaczne ograniczenia w dziaáaniu wáaĞciwych organów administracji publicznej ze

wzglĊdu na nieadekwatnoĞü posiadanych siá i Ğrodków

16

.

ĝrodki materiaáowe – wszelkiego typu Ğrodki bojowe, materiaáy pĊdne i smary,

umundurowanie i wyekwipowanie oraz produkty ĪywnoĞciowe okreĞlone przez COL

w JIM lub jednolitym nazewnictwie, niezbĊdne do zaspokojenia potrzeb wojsk.
ĝrodowisko sieciocentryczne – sposób organizacji systemu umoĪliwiający

efektywne korelowanie dziaáaĔ wszystkich sáuĪb wchodzących w jego skáad. Ideą

sieciocentrycznoĞci jest zwiĊkszenie potencjaáu siá nie przez rozbudowĊ iloĞciową

Ğrodków i stanu liczebnego, a bardziej racjonalne (efektywne) ich wykorzystanie

poprzez poáączenie w globalną strukturĊ sieciową (ang. Global Information Gird)

wszystkich jej skáadników.

ĝrodki zaopatrzenia – ogóá Ğrodków okreĞlonych klasami zaopatrzenia

zaprojektowanych i wyprodukowanych lub wykorzystywanych na potrzeby wojska

niezbĊdnych do logistycznego zabezpieczenia ich funkcjonowania.
Klasy Ğrodków zaopatrzenia w SZ RP:

1) klasa I – Ğrodki zaopatrzenia przeznaczone do konsumpcji zarówno

przez personel, jak i zwierzĊta, wystĊpujące w jednolitych racjach

niezaleĪnie od lokalnych warunków bojowych lub terenowych;

2) klasa II – Ğrodki zaopatrzenia, na które zostaáy ustalone tabele

naleĪnoĞci lub wyposaĪenia;

3) klasa III – paliwa, oleje i smary do wszelkich zastosowaĔ

z wyáączeniem lotnictwa oraz bojowe Ğrodki specjalne wytwarzane na

bazie produktów naftowych;

4) klasa IIIA – paliwa lotnicze, oleje i smary stosowane w lotnictwie;
5) klasa IV – Ğrodki zaopatrzenia, w tym materiaáy konstrukcyjne

i fortyfikacyjne, dla których nie zostaáy ustalone tabele naleĪnoĞci

i wyposaĪenia;

6) klasa V – Ğrodki bojowe.



16

Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. Nr 89, poz. 590, z póĨn. zm.)

69

A – 9

68

Techniczne Ğrodki materiaáowe (tĞm) – czĊĞci wymienne (zespoáy, podzespoáy,

mechanizmy, urządzenia), zestawy remontowe oraz Ğrodki chemiczne, narzĊdzia

i inne materiaáy eksploatacyjno-remontowe;
Ubytek – kaĪde zmniejszenie aktywów objĊtych ewidencją iloĞciową lub

nieobjĊtych Īadną ewidencją, wyraĪone w jednostkach naturalnych. Ubytki mogą

byü naturalne, nadzwyczajne, zawinione lub niezawinione.
Unifikacja – metoda normalizacji mająca na celu racjonalne zmniejszenie

róĪnorodnoĞci wyrobów. Uzyskuje siĊ ją poprzez ujednolicenie cech wyrobów

np. konstrukcji, ksztaátu, wymiarów, parametrów jakoĞciowych, cech uĪytkowych.

Unifikacja zwiĊksza uniwersalnoĞü Ğrodków bojowych, materiaáowych, urządzeĔ

oraz usáug specjalistycznych, umoĪliwia zamienne stosowanie róĪnych Ğrodków

zaopatrzenia, uáatwia procesy produkcji, transportu, umoĪliwia koncentracjĊ

i specjalizacjĊ produkcji, pozwala na obniĪenie kosztów.
Urządzenia materiaáowe – rozwiniĊte w terenie lub miejscu staáej dyslokacji siáy

i Ğrodki jednostek/pododdziaáów logistycznych przeznaczone do realizacji dostaw

zaopatrzenia i Ğwiadczenia specjalistycznych usáug materiaáowych.
Urzutowanie – organizacji ugrupowania urządzeĔ materiaáowych oraz podziaá

Ğrodków zaopatrzenia na poszczególne szczeble organizacyjne SZ RP, okreĞlany

w dniach, jednostkach kalkulacyjnych, sztukach lub procentach.
Usáugi materiaáowe – przedsiĊwziĊcia zgodne z klasami zaopatrzenia realizowane

przez jednostki/ pododdziaáy oraz urządzenia materiaáowe wszystkich pionów

funkcjonalnych podsystemu materiaáowego na poszczególnych poziomach

zabezpieczenia materiaáowego.
Uzbrojenie i SprzĊt Wojskowy (UiSW) – techniczne Ğrodki walki, sprzĊt

techniczny oraz wyposaĪenie, w tym wszelkie jego czĊĞci, komponenty lub

podzespoáy, Ğrodki bojowe, techniczne Ğrodki materiaáowe, oprogramowanie

i usáugi, które ze wzglĊdu na swoje wymagania lub wáaĞciwoĞci techniczno-

konstrukcyjne oraz sposób zaprojektowania lub wykonania są przeznaczone do

celów wojskowych. Uzbrojenie i sprzĊt wojskowy obejmuje równieĪ wyroby

i technologie oraz sprzĊt powszechnego uĪytku, które choü pierwotnie

przeznaczone byáy do uĪytku cywilnego, zostaáy póĨniej zaadaptowane do celów

wojskowych;
Wojskowy Oddziaá Gospodarczy ((WOG) Oddziaá Gospodarczy (OG) (równieĪ

jednostka peániąca funkcjĊ WOG)) – to jednostka organizacyjna RON bĊdąca

dysponentem Ğrodków budĪetowych III stopnia, prowadząca samodzielną

gospodarkĊ finansową i materiaáową.
Wybrakowanie – to caáoksztaát przedsiĊwziĊü związanych z pozbawieniem ich

cech uĪytkowych oraz deklasyfikacją mienia koncesjowanego Ğrodków

zaopatrzenia, które jest zbĊdne dla wojska i nie znaleziono innych form jego

zagospodarowania. W wyniku wybrakowania uzyskuje siĊ odpady.
Zabezpieczenie materiaáowe – zespóá dziaáaĔ podsystemu materiaáowego, którego

celem jest zaspokojenie potrzeb wojsk w wymagane asortymentowo iloĞci Ğrodków

zaopatrzenia (Ğrodki bojowe, mps, umundurowanie i ĪywnoĞü) oraz specjalistyczne

usáugi materiaáowe, w miejscu i czasie umoĪliwiającym SZ RP wáaĞciwe

funkcjonowanie, w okresie pokoju, kryzysu i wojny.
Zaopatrzenie – to uzbrojenie i sprzĊt wojskowy oraz Ğrodki materiaáowe.

Zaopatrzenie obejmuje ogóá Ğrodków technicznych sáuĪących do zabezpieczenia

70

A – 10

69

dziaáaĔ wojsk. ĝrodki bojowe dzielą siĊ na ogólnowojskowe oraz specjalistyczne siá

powietrznych i marynarki wojennej, przeznaczone do raĪenia okreĞlonych celów.
Zaopatrzenie materiaáowe – integralna czĊĞü zaopatrzenia dotycząca Ğrodków

materiaáowych, która jest niezbĊdna do zaspokojenia potrzeb bytowych wojsk oraz

eksploatacyjnych UiSW.
Zaopatrywanie – terminowe i peáne zaspokojenie potrzeb materiaáowych

obejmujące nastĊpujące przedsiĊwziĊcia:

1) prognozowanie;
2) planowanie;
3) normowanie;
4) pozyskiwanie;
5) gromadzenie;
6) przechowywanie;
7) rotacjĊ;
8) dystrybucjĊ;
9) dostarczanie;
10) ewakuacjĊ zaopatrzenia;
11) kontrolĊ;
12) sprawozdawczoĞü.

Zapas nienaruszalny (ZN) – Ğrodki zaopatrzenia przeznaczone do zabezpieczenia

mobilizacyjnego rozwiniĊcia jednostek wojskowych oraz szkolenia po

mobilizacyjnym rozwiniĊciu, wchodzące w skáad zapasu uĪytku bieĪącego.
Zapas uĪytku bieĪącego (ZUB) – okreĞlone etatami, tabelami naleĪnoĞci lub

normami czasu „P” wielkoĞci Ğrodków zaopatrzenia przeznaczone do

zabezpieczenia bieĪących potrzeb szkoleniowych i gospodarczych wojska oraz

zgrywania bojowego po ich mobilizacyjnym rozwiniĊciu, a takĪe funkcjonowania

jednostek po zakoĔczeniu tego szkolenia w okresie dalszego trwania kryzysu.
Zapas wojenny (ZW) – zapasy UiSW, Ğrodków materiaáowo-technicznych

gromadzone w czasie pokoju w celu zabezpieczenia wzrastających potrzeb

w wyniku wybuchu wojny. Ich celem jest zapewnienie czasowego wsparcia

niezbĊdnego dla podtrzymania dziaáaĔ do czasu uruchomienia skutecznego

systemu uzupeánieĔ.

71

B – 1

70

Zaáącznik B

WYKAZ UĩYTYCH SKRÓTÓW

blog – batalion logistyczny;
BLog – Brygada Logistyczna;
BM – Baza Morska;
bpz – batalionowy punkt zaopatrywania;
BPZ – Brygadowy Punkt Zaopatrywania;
CPR – Centralny Plan Rzeczowych;
COL – Centralny Organ Logistyczny;
DD – Dokument Doktrynalny;
DGW – Dowództwo Garnizonu Warszawa;
DGZL – Dywizyjna Grupa Zabezpieczenia Logistycznego;
DO SZ – Dowództwo Operacyjne Siá Zbrojnych;
DOS

– (Day of Supply) Dobowa Norma Zaopatrzenia;

DWS – Dowództwo Wojsk Specjalnych;
GN – Gospodarka Narodowa;
HNS – Wsparcie PaĔstwa – Gospodarza (Host Nation Support);
IWsp SZ – Inspektorat Wsparcia Siá Zbrojnych;
IU –

Inspektorat Uzbrojenia;

JLSG – Poáączona Grupa Zabezpieczenia Logistycznego (Joint Logistic Support

Group);
JW – Jednostka Wojskowa;
KG ĩW – Komenda Gáówna ĩandarmerii Wojskowej;
KPW – Komenda Portu Wojennego;
ktr-p – kompania transportowo-przeáadunkowa;
MON – Ministerstwo Obrony Narodowej;
MJLC – Multinational Joint Logistic Centre;
mps – materiaáy pĊdne i smary;
MSD – Miejsce Staáej Dyslokacji;
MW – Marynarka Wojenna;
NSE – Narodowy Element Wsparcia - (National Support Element);
NSN – natowski system numerów magazynowych;
PB – Punkt Bazowania;
PDO – Poáączone Dowództwo Operacyjne;
PGK – Piony Gáównego KsiĊgowego;
PKP – Polskie Koleje PaĔstwowe;

72

B – 2

71

PKW – Polskie Kontyngenty Wojskowe;
PMB – Punkt Manewrowego Bazowania;
PMT – Plan Modernizacji Technicznej;
RBLog – Regionalna Baza Logistyczna;
RK – Reagowanie Kryzysowe;
RSZ – Rodzaj Siá Zbrojnych;
RON – Resort Obrony Narodowej;
SI JIM – System informatyczny Jednolitego Indeksu Materiaáowego;
SIGMAT – System Informatyczny Gospodarki Materiaáowej;

SG WP – Sztab Generalny Wojska Polskiego;
SON – Siáy Odpowiedzi NATO;
SSSM – specjalistyczny sprzĊt sáuĪb materiaáowych;
SZ RP – Siáy Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej;
ĝBiM – ĝrodki Bojowe i Materiaáowe;
TGW – Tyáowa Grupa Wsparcia;
UE – Unia Europejska;
UiSW – Uzbrojenie i SprzĊt Wojskowy;
WGW – WysuniĊta Grupa Wsparcia;
WOG –

Wojskowy Oddziaá Gospodarczy;

WSyD – Wojenny System Dowodzenia;
ZO – Związek Operacyjny;
ZT – Związek Taktyczny;
ZW – Zapas wojenny;
ZWSI – Zintegrowany Wieloszczeblowy System Informatyczny;
ZZL – Zespóá Zabezpieczenia Logistycznego.

73

C – 1

ST

R

U

K

K

TU

R

A

O

R

G

AA

N

IZ

A

C

YJ

N

A

P

O

D

SY

ST

EM

U

M

A

TE

R

IA

àOO

WEGO SZ R

P

Za

áą

cznik

C

ST

RU

KT

U

RA

O

RG

AN

IZ

AC

YJ

N

A

P

O

DS

YS

TE

M

U

M

AT

ER

IA

BO

W

EGO

SZ

RP:

ZA

R

ZĄ

D

P

LA

N

O

W

A

N

IA

L

O

G

IS

TY

K

I -

P

4

SG

W

P

ODDZIA

à

SY

ST

EM

Ó

W

Z

AB

EZ

PI

EC

ZE

N

IA

L

O

G

IS

TY

C

ZN

EG

O

Sà

U

ĩBY

MATERIA

àO

W

E

SZEFOSTWO

Sà

U

ĩB

Y

ĩY

W

N

O

ĝCIOWEJ

SZEFOSTWO

Sà

U

ĩBY

MUNDUROWEJ

SZEFOSTWO

Sà

U

ĩB

Y

M

PS

SZEFOSTWO

ĝR

O

D

KÓ

W

B

O

JO

W

YC

H

SE

KC

JA

M

U

N

D

U

R

O

W

A

SE

KC

JA

ĩ

YW

NO

ĝCIOWA

SE

KC

JA

M

PS

SE

KC

JA

ĝ

RODKÓW

BOJOWY

CH

W

YD

ZI

Aà

/S

EK

C

JA

M

AT

ER

IA

àO

W

A

R

B

Lo

g/

B

Lo

g

SE

KC

JA

M

U

N

D

U

R

O

W

A

SE

KC

JA

ĩ

YW

N

O

ĝC

IO

W

A

SE

KC

JA

M

PS

SE

KC

JA

ĝ

R

O

D

KÓ

W

B

O

JOW

YC

H

W

YD

ZI

Aà

MA

TERI

A

àO

W

Y

W

O

G

DO

SZ

W

yd

z.

M

at

.

D

W

Lą

d

O

PM

/G

4

DMW

OPM/N

4

D

SP

O

PM

/A

4

D

W

S

O

PM

/J

4

IWSZ

O

L

DGW

W

yd

z.

M

at

.

KG

ĩW

O

PZ

L

IWsp

SZ

LO

G

IS

TY

KA

KZ

W

yd

z.

M

at

ZT

Se

k.

M

at

SL

T

Se

kc

ja

M

at

.

FL

O

TY

LL

A

Se

kc

ja

M

at

JE

D

N

O

ST

KI

SP

EC

JA

LN

E

S

4

BR

YG

AD

A

Se

kc

ja

M

at

EL

EM

EN

TY

PO

D

SY

ST

EM

U

MA

TERIA

àO

W

EG

O

or

ga

na

ki

er

ow

an

ia

po

te

nc

ja

á u

ká

ad

u

po

za

m

ilit

ar

ne

go

k

ra

ju

(o

ut

so

ur

ci

ng

)

R

BL

og

z

po

dl

eg

áymi

sk

áa

da

m

i

or

az

b

lo

g,

b

sk

á,

bz

ao

p/

BL

og

PM

G

in

te

gr

al

ne

p

od

od

dz

ia

áy

za

op

at

rz

en

ia

W

Lą

d

SP

i MW

RP

W

O

G

/O

G

po

do

dd

zi

aá

y

za

op

at

rz

en

ia

DGZL/GZL

TGW/WGW

BL

og

Za

ųČ

cz

ni

k

C

74

75

D – 1

ZT

U

E

ZT

NATO

N

D

J

4

PDO

J

4

MOD

SN

s

N

SE

s

IW

sp

S

Z

LO

G

IS

TY

K

A

R

B

Lo

g

B

Lo

g

ZT

O

dd

zi

aá

y

DGZ/KPW/Baza

Lo

tn

ic

za

In

te

gr

al

ne

po

do

dd

z.

lo

g.

do

w

od

ze

ni

e/

m

el

do

w

an

ie

za

po

trz

eb

ow

an

ie

al

te

rn

at

yw

ny

s

po

só

b

za

po

trz

eb

ow

an

ia

do

st

aw

y

za

op

at

rz

en

ia

al

te

rn

at

yw

ny

s

po

só

b

do

st

aw

y

w

sp

óá

dz

ia

áa

ni

e

w

sp

ar

ci

e

H

N

S/

re

dy

st

ry

bu

cj

a

G

N

O

dd

zi

aá

y

In

te

gr

al

ne

po

do

dd

z.

lo

g.

W

O

G

R

ez

er

w

y

st

ra

te

gi

cz

ne

R

SZ

G/N/A

4

IN

N

E

G

4

PO

W

IĄ

ZA

N

IA

O

R

G

AN

IZ

AC

YJ

N

E

W

P

O

D

SY

ST

EM

IE

M

AT

ER

IA

àO

W

YM

Za

ųČ

cz

ni

k

D

POWI

ĄĄ

ZA

N

IA

O

R

G

AA

N

IZ

A

C

YJ

N

E

W

P

O

D

SY

ST

EEM

IE

M

A

TE

R

I

73

IA

àO

W

YM

Za

áą

cznik

D

76

77

E – 1

SCHE

M

A

T

ZA

B

EZ

PPIECZENIA

M

AA

TE

R

IA

àO

W

EGG

O

PODCZA

S

74

S

D

ZI

A

àA

ē

W

OO

JE

N

N

YC

H

Za

áą

cz

ni

kk

E

SC

HE

M

AT

Z

ABEZPIE

CZENIA

M

AT

ER

IA

BO

W

EGO

P

O

DC

ZA

S

DZ

IA

BA

F

W

O

JE

N

N

YC

H

TYLNA

STREFA

DZIA

àA

ē

STREFA

DZIA

àA

ē

B

EZ

PO

ĝR

ED

N

IC

H

ZA

B

EZ

PI

EC

ZE

N

IE

LOGISTYCZNE

N

A

R

O

D

O

W

E

TY

àOWA

STREFA

ZABEZPIECZE

N

IA

LOGISTYCZNE

G

O

W

YS

U

N

Iĉ

TA

S

TR

EF

A

ZA

B

EZ

PI

EC

ZE

N

IA

LO

G

IS

TY

C

ZN

EG

O

BEZPO

ĝREDNIA

STREFA

ZA

B

EZ

PI

EC

ZE

N

IA

L

O

G

IS

TY

C

ZN

EG

O

X

XX

XX

X

XX

XX

KR

AJ

X

X

XX

XX

X

XX

XX

KR

AJ

POZIOM

I –

takty

czny

-

oddzia

á

POZIOM

II

–

takty

czny

ZT

PO

ZI

O

M

II

I –

op

er

ac

yj

ny

PO

ZI

O

M

IV

–

st

ra

te

gi

cz

ny

XX

X

XX

XX

KR

AJ

XX

45

k

m

n

at

ar

ci

e,

5

0

km

-

ob

ro

na

D

G

ZL

10-12

km

natarcie,

12-15

km

-

ob

ro

na

2-

5

km

n

at

ar

ci

e,

2-

4

km

-

ob

ro

na

bp

z

II

II

II

X

ZAPASY

STRATEGICZNE

ZAPASY

OPERACY

JN

E

ZA

PA

SY

T

A

K

TY

C

ZN

E

X

11

(-)

TG

W

-1

X

11

0

(-)

TG

W

-2

II

W

G

W

-1

11

GN

3

DOS

W

O

G

R

B

Lo

g

SM

II

W

G

W

-2

11

0

B

PZ

bl

og

4

DOS

3

DOS

20

D

O

S

pl

za

op

80

km

natarcie,

80-90

km

-obrona

130

km

natarcie,

150

km

-obrona

REZERWY

STRA

TE

GICZN

E

W

O

G

Za

ųČ

cz

ni

k

E

R

B

Lo

g

SM

SM

78

79

F – 1

SCHE

M

A

T

D

YS

TR

YYBUCJI

ĝR

O

D

KÓW

ZAOPA

TTR

ZE

N

IA

W

CC

ZA

SI

E

W

O

JN

Y

Y

Za

áą

cznik

F

SC

H

EM

AT

D

YS

TR

YB

U

C

JI

ĝ

R

O

D

KÓ

W

Z

AO

PA

TR

ZE

N

IA

W

C

ZA

SI

E

W

O

JN

Y

Za

ųČ

cz

ni

k

F

D

G

ZL

BPZ

bpz

W

G

W

BLog

TGW

BLog

M

A

G

A

ZY

N

Y

W

O

G

R

EZ

ER

W

Y

ST

R

AT

EG

IC

ZN

E

IMPORT

G

N

S

W

MPS

ĝB

RBlog

B

A

ZA

O

PE

R

A

C

YJ

N

A

M

A

C

IE

R

ZY

ST

E

LO

TN

IS

K

O

St

re

fa

lą

do

w

a

Strefa

morsk

a

Str

efa

pr

zyb

rze

Īna

AS

AR

AS

AR

TG

K

PW

K

PW

80

81

G – 1

SCHEMA

SCHEMA

AT PLANO

AT ZASPA

OWANIA P

AKAJANIA

POTRZEB

A POTRZE

76

B SZ RP

EB SZ RP

Zaáącznik G

IWsp SZ

Gestor, COL,

P-8 Sztab Generalny

CPR

Departament

BudĪetowy

Departament Zaopatrywania,

Inspektorat Uzbrojenia

IWsp SZ

Pozostali dysponenci

Gestor i COL

RBLog

WOG planują:

za rejony w dziaáach zaopatrzenia

RBLog. planują:

za wáasne rejony (regiony)

w dziaáach kierunkowych za Siáy Zbrojne

Potrzeby za RSZ

asortyment, iloĞü, wartoĞü

WOG/OG

JW

JW

JW

JW

JW. planują:

wáasne potrzeby

asortyment, iloĞü, wartoĞü

asortyment, iloĞü, wartoĞü

asortyment, iloĞü

ZaųČcznikG

SCHEMATPLANOWANIAPOTRZEBSZRP

IWsp SZ

wydatki bieĪące

§ 421, 422, 427, 430

BudĪet MON

IU

(ĝr. bojowe, UiSW)

IWsp SZ

(paliwa, mundurowanie

ĪywnoĞü na zapasy, badania Ğb, remonty

UiSW, decentralne zakupy Ğm.)

CPR

wydatki majątkowe wydatki

bieĪące

RBLog

WOG/OG

JW

JW

JW

JW

SCHEMA

SCHEMA

AT PLANO

AT ZASPA

OWANIA P

AKAJANIA

POTRZEB

A POTRZE

76

B SZ RP

EB SZ RP

Zaáącznik G

82

83

H – 1

SCHE

MAT

OBIEGU

D

O

K

U

M

EN

TÓ

Ó

W MATERIA

ààO

W

YC

H W

C

78

C

ZASIE KRYZ

Y

YSU I WOJN

YY

Za

áą

czni

k

H

SCHEMA

T OBIEGU DOKUMENTÓW MA

TERIA

àOWYCH W

CZASIE KR

YZYSU I

WOJ

NY

Pr

ow

ad

zen

ie e

w

id

en

cji

ilo

Ğcio

w

o –

w

art

oĞ

ci

ow

o –

jako

Ğc

io

w

ej

(z

le

cenia-

asygn

aty, proto

ko

áy,

roz

dzielnik

i,

RW, WZ itp.)

Dokumenty

obrotu

m

ateria

áo

w

ego

(R

eje

st

r d

ow

odó

w

o

br

otów

ma

te

ria

áow

ych)

Pro

w

adzenie e

w

idencj

i ilo

Ğcio

w

ej

(ksi

ąĪ

ki ewidencji,

karty

materia

áowe

,

rejestry

, itp)

BLOG/ WGW

RBLog

WOG

JW

reze

rw

y

strate

gic

zne

ZT/ DGZL

BLOG/ TGW

zapotrzebowanie w

czasie

pokoju

zapotrzebowanie w

czasie

wojny

alternatywny sposób zapotrzebowania czasu

„W”

GN

Za

ųČ

cznik

H

84

85

I – 1

78

Zaáącznik I

SPECJALISTYCZNE USàUGI MATERIAàOWE

USàUGI MATERIAàOWE

KĄPIELOWE

KRAWIECKIE

FRYZJERSKIE

PRZYGOTOWANIE

POSIàKÓW

PRALNICZE

PIEKARSKIE

INNE

NAPRAWY SPRZĉTU

SPECJALISTYCZNEGO

86

87

J – 1

81

Za

áą

cznik

J

PL

A

N

O

W

A

N

IE

P

O

TR

ZE

B

I

M

O

ĩL

IW

O

ĝC

I Z

A

B

EZ

PI

EC

ZE

N

IA

M

A

TE

R

IA

àO

W

EG

O

IU/RBLog

III



PL

AN

R

ZE

C

ZO

W

O

-F

IN

AN

SO

W

Y,

C

PR

IW

sp

S

Z

Gestor

, COL,

SG

W

P

D

ep

ar

ta

m

en

t

Bud

Īe

to

w

y

Po

zo

st

al

i d

ys

po

ne

nc

i

Gestor

i COL

RBLog

GENEROWA

NIE

POTRZEB

SZKOLENIOWYCH

I RZECZOWYCH

SG

WP

P

8/

IU

/IW

sp

S

Z/

RBLog/WOG

R

SZ

JW

PO

TR

ZE

B

Y

R

ZE

C

ZO

W

O

-F

IN

AN

SO

W

E

REGIONA

LNE

POTRZEBY

-A

SORTYMENT,

ILO

ĝû

, W

AR

TO

ĝû

POTRZEBY

RZECZOWO-FINA

N

SOWE

SZ

RP

PO

R

Ó

W

N

AN

IE

P

O

TR

ZE

B

I M

O

ĩL

IW

O

ĝC

I

PR

O

G

N

O

ZA

B

U

D

ĩETO

W

A

MO

ĩL

IW

O

ĝû

REA

LIZ

A

C

JI

B

U

D

ĩE

TU

KIEROWNICTWO M

O

N

K

O

R

EK

TA

Z

AD

A

ē

PRIORYTETY

P

=

M

P

=

M

SG

W

P

D

B

I

PL

AN

O

W

A

NI

E

R

ZE

C

ZO

W

O

-F

IN

AN

SO

W

E

JW

PLA

N

ZA

MIERZE

ē

W

O

G

III



PL

AN

Z

AM

IE

R

ZE

ē

W

O

G

R

SZ

FI

N

AN

SO

W

A

NI

E

ZBIERA

NI

E

POTRZEB

R

ZE

C

ZO

W

O

-F

IN

AN

SO

W

E

REALIZACJA

ZABEZPIECZENIA

IW

sp

SZ

II



(§

421,

422,

427,

430)

FI

N

AN

SO

W

A

NI

E

PL

AN

R

ZE

C

ZO

W

O

-F

IN

AN

SO

W

Y

W

O

G

/O

G

ZBIERA

NI

E

POTRZEB

AS

ORTYMENT

, ILO

ĝû

R

O

ZK

AZ

D

O

D

ZI

Aà

A

LN

O

ĝCI

DYREKTYWA

DO

DZIA

àA

LN

O

ĝCI

WYTYCZNE

DO

PLA

N

O

W

A

N

IA

BUD

ĩE

TO

W

EG

O

KIEROWNICTWO M

O

N

ZA

D

A

N

IA

,

PRIORYTETY

Za

m

ia

r d

o

dz

ia

áa

ln

oĞ

ci

Zamierzeni

a

szkoleniow

e

Po

tr

ze

by

w

áa

sn

e

FI

N

AN

SO

W

A

NI

E

Za

ųČ

cz

ni

k

J

88

89

K – 1

80

Zaáącznik K

ARKUSZ ZMIAN

Numer

zmiany

Nr

strony

Data

wprowadzenia

TreĞü zmiany

Skład i łamanie Wydawcy

Druk DWS SG WP. Zam. 93. 2013

90

N O T A T K I

91

N O T A T K I

92

N O T A T K I