Bajka o rosyjskiej prawdziwej h Nieznany (2)

Bajka o rosyjskiej prawdziwej historii

Aleksiej Kungurow (Czelabińsk), 2 września 2012

Im poważniej zaczynasz studiować historię, tym więcej zaczynasz rozumieć, że jest w niej
absolutnie wszystko zniekształcone a zwłaszcza postawione na głowie! Nasi próbują ukryć coś
bardzo dla nas ważnego, niezbędnego do przetrwania …

Pytania o fałszowanie historii i okaleczoną świadomość

Moje badania zgodności z prawdą wersji oficjalnej izTORii zaczęły się od małych obserwacji
i informacji, otrzymywanych w kontaktach osobistych. Sedno tych informacji sprowadzało
się do stwierdzenia, że jeszcze niedawno na całej Ziemi toczyła się wojna jądrowa i po niej
jesteśmy okupowani a historię przepisano od nowa (w tym sensie ta akcja załamała naszą
świadomość).

Sama ta informacja stała się na tyle szokująca, niezwykła i w całości będąca sprzeczną z całą
naszą dotychczasową wiedzą, przekonaniami i obserwacjami, że na początku nie
potraktowałem jej poważnie. Wielu z nas w swoim życiu przeczytało mnóstwo książek, w
tym historycznych, o Borodinie, o odważnych rycerzach, o Robin Hoodzie, o Dienisie
Dawidowie itd. Wielu oglądało sporo filmów popularnonaukowych o podobnej tematyce (w
tym filmów fabularnych, opiewających wyczyny bohaterów). Zapewne wielu odwiedzało
muzea, gdzie wystawiano kości mamutów, narzędzia człowieka pierwotnego i co
najważniejsze – świadectwa epoki – mosiężne armaty, mundury żołnierzy rosyjskich i
wodzów, uzbrojenie z tych czasów.

Wątpliwości co do autentyczności oficjalnej wersji historii pojawiły się u mnie nie od razu, a
po znalezieniu wielu przedmiotów, tzn. artefaktów, istnienia których historycy nawet nie
próbowali sensownie wytłumaczyć. Do takich artefaktów można śmiało zaliczyć marmurowy
sarkofag, wystawiony w muzeum historycznym umieszczony na Placu Czerwonym w
Moskwie. Podobny jest do sarkofagu Ałtajskiej księżniczki, opisany w w artykule «

Tisulskie

znalezisko

».

Najciekawsze jest, że choć znaleziono go jakoby gdzieś indziej, ma on około dwóch i pół
tysiąca lat i jest zrobiony z takim kunsztem, że trudno byłoby nam nawet dziś go
odwzorować. Potem badając inne niezwykłe przedmioty, na przykład Atlantów z Ermitażu
(rys.poniżej) i ich poziom wykonania, udało mi się przewidzieć, że sarkofag i atlanci
wykonani są z geopolimerowego betonu. Czy to oznacza, że 2500 i 200 lat temu nasi
przodkowie znali tajemnicę betonu geopolimerowego a my, z naszym poziomem rozwoju
dopiero w pod koniec 20 wieku mogliśmy ponownie odtworzyć ten materiał. I jeżeli zaledwie
200 lat temu był to najzwyklejszy materiał, to co takiego się zdarzyło, że tak gwałtownie
skróciło naszą pamięć i zubożyło naszą o tym wiedzę?

Wszystkie badania, które zostały opublikowane w oficjalnych źródłach, nie udzielają żadnych
odpowiedzi na pytania, które pojawiły się w czasie analizy tej wspaniałej informacji. W
związku z tym, w oparciu o “technologiczne metody rekonstrukcji,”, z powodzeniem
stosowane przez Aleksieja Artemiewyma i opisane przez niego w «

Miastach mistrzów

», w

której to pracy zaproponował metodę badania autentyczności historii, na podstawie
rekonstrukcji poziomu technologicznego rozwoju społeczeństwa, zdolnego do robienia takich
artefaktów i (lub) wyposażenia megabudowli. Wszakże znając narzędzia możemy
przewidzieć co mogli oni wykonywać, a widząc gotowy obiekt określić narzędzia. Na
przykład: jeżeli w grobowcu Tutenchamona znajdziemy współczesny czołg t- 80, to możemy
założyć, że w czasie jego produkcji były dostępne tokarki, walcarki, zaawansowana
elektronika, proporcjonalna do naszej teraźniejszej.

Przedmiotem moich badań były megality i niesamowite (według znaczenia i piękna) budynki.
W wyniku tych badań, opisanych w «

Miasto, którego nie można było zbudować

», okazało

się, że wiele budynków i urządzeń zbudowanych 200-300 lat temu, na przykład takie jak

Ermitaż

Izaakowski (Petersburg)

Kazański

sobór,

kolumna Aleksandryjska

, zrobione są z

zastosowaniem technologii, poziom których o wiele przewyższał poziom społeczeństwa tego
okresu opisywanego przez oficjalną historię. Mało tego, okazało się, że 200 i o wiele więcej
lat temu wiele budynków zbudowanych w różnych częściach świata powstało przy użyciu tej
samej technologii w tej samej tradycji kulturowej. Na przykład, takie budynki jak:

British

Museum

Biały Dom w Waszyngtonie

Kapitol

, mniej znany

kościół

na szczycie piramidy w

Meksyku i

meczet

koło Baalbek.

Budownictwo z zastosowaniem w masowym porządku ogromnych kolumn z monolitycznych
skał powszechnie i jednocześnie zatrzymały się mniej więcej na przełomie 1812-1815 roku. O
megalitach, takich jak

piramidy Egipskie

Baalbek

i tym podobnych, współczesna nauka nie

ma nic konkretnego do powiedzenia, ewentualnie nie może albo nie chce. Wszystko to bardzo
przypomina bajki, opowiadane na dobranoc (technologie «egipskich niewolników»). A
przecież technika wykonywania megalitów wymagała poziomu rozwoju technologii,
przynajmniej współmiernego z naszym. Wszystkie teorie na temat pochodzenia tych obiektów
są zbudowane na założeniu, że budował je “ktoś inny”: Bogowie, Istoty z obcej planety,
Atlanci itd., ponieważ ludzie w tym czasie jakoby byli dzicy (nierozwinięci) i nie mogli
zbudować takich obiektów.

Struktury takie jak

Izaakowski sobór

kolumna Aleksandryjska

mogą być przyrównane do

budowli megalitycznych dlatego, że w tych konstrukcjach zastosowano elementy setki i
tysiące razy przekraczające swoją masą fizyczne możliwości zwykłego człowieka i
wymagające zastosowania przy transporcie i obróbce specjalistycznych narzędzi o wielkiej
mocy.

Dalsze badania artefaktów ujawniły bardzo ciekawe właściwości psychologii ludzi. Kiedy
mówimy ludziom o takich zwykłych rzeczach, jak

tralka

do schodów, wytoczona na

maszynie, nikogo to nie dziwi. Ale jak tylko zaczyna się mówić o

kolumnach

Izaakowskiego

soboru – strukturach stanowiących figury obrotowe o rozmiarach z 8-9 – kondygnacyjnego
domu, – to u wszystkich w mózgu włącza się filtr i ludzie z pianą na ustach zaczynają
dowodzić, że wyrób wyprodukowany jest ręcznie, bo są pewni, że w tych czasach można to
było wykonać to tylko ręcznie! Jakoby w tym czasie technologie maszynowe nie mogły
istnieć, dlatego że to był 17-18 lub początek 19 wieku. To znaczy, że ludzie po prostu nie
wierzą swoim oczom i bezmyślnie przeczą oczywistemu.

Teoretycznie taki obiekt, jak kolumna o wadze kilkudziesięciu ton, można zrobić ręcznie,
jeżeli bardzo długo i dokłanie będziemy go obrabiać. Ale każdy błędny ruch frezem zostawi
głęboką rysę lub odłupanie (a odłupania są nieuchronne), naprawienie których będzie bardzo
skomplikowane, jeżeli w ogóle możliwe. A żeby tę operację powtórzyć w krótkim czasie 64
razy i bez strat jest praktycznie niemożliwe. Wielu oponentów sądziło, że kolumny Piterskich
Soborów zostały wykonane za pomocą technologii z betonu. Obecność

technologicznych łat

na kolumnach i

strukturze materiału

wskazuje, że był tam zastosowany materiał

monolityczny.

Dalsze badania artefaktów Sankt Petersburga, opisanych w artykule

“Historyczne mity i

rzeczywistość”

ujawniły, że większość historycznych dokumentów, opisujących czas i sposób

budowy, po bliższej analizie okazały się po prostu fałszywkami.

Wyniki wszystkich tych badań i obserwacji nie pasują do takiego obrazu, który nam wpaja
oficjalna nauka historyczna. Większość uczonych-historyków opierają swoje wnioski na
podstawie oficjalnej wersji historii nie podejrzewa, że podstawy jej leżą na sfałszowanych
dokumentach i opisach.

Później, po przeprowadzeniu kilku

konferencji

, do moich badań dołączyło wielu innych

badaczy. Raporty pochodzą z różnych miast i od różnych ludzi. Duże badania przeprowadził
Aleksiej Artemiew. Udowodnił on, że na przełomie 1814-1816 roku było takie zjawisko jak
zmiany klimatyczne (patrz jego artykuł “

Miałem sen … Nie wszystko było w nim snem

“),

realne fakty bombardowań (artykuły

), które spowodowały

realne

leje po

wybuchach

jądrowych

, opisał je, chociaż większość z

nich

trudno zobaczyć z ziemi, widoczne są tylko z

kosmosu. Na Uralu, w Iżewsku i innych regionach odkrył takie zjawisko, jak zniszczony
całkowicie las, i że wszystkie współczesne lasy w Europejskiej części Rosji posiadają wiek
nie więcej niż 200 lat. Szczegółowo jest to opisane w pozycji A.Artemiewa “

Rozumiem twój

odwieczny smutek …

“.

Oczywiście, wszystkie te fakty oddzielnie – utrata technologii, zmiany klimatyczne,
zniszczone lasy i wiele lejów (duże prawdopodobieństwo wybuchów jądrowych) – nie da się
wytłumaczyć działaniami na przełomie 1812-1815 roku. Ale jako całość układają się one w
naszym rozumieniu jako wojna jądrowa, z małą jądrową epoką ochłodzenia i jej
następstwami.

Dla większości te fakty niczego nie powiedzą, a tym bardziej nie będą dla nich dowodami.
Ale dla mądrych ludzi stają się one bardzo ważną i ciekawą podstawą do refleksji. Przecież,
jeżeli będzie można ustalić uczciwie i potwierdzić fakt wojny z użyciem rozwiniętej
technologii w tych czasach, to w tym kontekście cała późniejsza historia może wyglądać
zupełnie inaczej!

Na przykład, wiele, jeśli nie wszystkie wojny i rewolucje mogą być etapami ciągłej walki o
niepodległość naszych przodków: poza tym to, co przedstawia się nam jako chłopskie
powstawania w 19 wieku i rewolucja 1905 i 1917 roku i Wielka Wojna Ojczyźniana w latach
1941-1945.

Zwłaszcza inteligentni z pianą na ustach będą starali się udowodnić, że co jak co ale o wojnie
1941-1945 roku wiemy wszystko! Ale ku wielkiemu naszemu zmartwieniu z powodu,
elementarnego sprawdzanie ogólnie znanych i ogólnodostępnych faktów z pomocą
kalkulatora wynika, że zagadek w wersji oficjalnej historii jest o wiele więcej niż nam się
wydaje (patrz “

O matematyce i rzeczywistości historycznej

“).

Na przykład ogólnie znane i jakoby potwierdzone dokumentami jest to, że w Leningradzie
przed wojną moc zużywanej energii elektrycznej wynosiła 1400 MW, a w latach wojny (w
tym energii elektrycznej z Wołchowskiej elektrowni wodnej) – tylko 58 MW. Wmawiają nam
oficjalnie a nawet piszą, że przy takim katastrofalnym braku energii pracował cały przemysł,
a nawet kursowały tramwaje! Oprócz tego mówią nam, że z okrążonego Leningradu na front
regularnie śpieszyła ogromna ilość nowo wytworzonej broni i amunicji!

Ale przecież aby wykonać tę broń i amunicję, trzeba było jeszcze dostarczyć wielkiej ilości
surowców do okrążonego miasta! Zaopatrywać je nie tylko w energię ale też ogrzać,
dostarczyć paliw i smarów, żywność i wodę, środki medyczne, i odzież, i inne niezbędne
rzeczy! I do zapewnienia tego wszystko było potrzeba dziesiątek lub setek tysięcy ton
zaopatrzenia na miesiąc!

Jak można to było zrobić, jeżeli jak twierdzą wojskowi historycy, miasto było całkowicie
okrążone przez 3 lata?! Na pewno nie można było! Jeżeli miasto faktycznie byłoby okrążone
wrogami, to niczego takiego zrobić nie byłoby można! Znaczy to, że coś tu jest nie tak.
Całkowicie nie tak!

I takich pytań, nawet przy minimalnie skrupulatnym rozpatrywaniu naszej historii, we
wszystkich dziedzinach jest bardzo wiele. Mam nadzieję, że okłamywanie nas wiele
dziesięcioleci przez historyków, już nie jest konieczne. Dlatego warto odbywać uczciwe,
sumienne rozprawy w tym zakresie i ustalać prawdę dla nas samych!

Dla naświetlenia wyników prowadzonych przez nas badań kilka filmów. Poniżej podano ich
nazwy i miejsca, z których można je skopiować lub obejrzeć (filmy są w języku rosyjskim):

Zniekształcenie historii. Część 1. Zbroja –

Archiwum

Youtube

Zniekształcenie historii. Część 2. Greckie świątynie –

Archiwum

Youtube

Zniekształcenie historii. Część 3. Technologie –

Archiwum

Youtube

Zniekształcenie historii. Część 4. Aleksandryjska kolumna –

Archiwum

Youtube