Warszawa 2011
NADZÓR
NAD SAMORZĄDEM
A GRANICE
JEGO SAMODZIELNOŚCI
redakcja
Mirosław Stec
Marek Mączyński
Rozstrzygnięcia ograniczające samodzielność planistyczną gminy
w toku sporządzania miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego
Nadzór w zakresie polityki finansowej a granice samodzielności
jednostek samorządu terytorialnego
Nadzór i kontrola nad gospodarką komunalną
Sądowa ochrona samodzielności jednostek samorządu
terytorialnego wobec ingerencji nadzorczych
Skarga organu nadzoru na uchwałę lub zarządzenie organu gminy
w orzecznictwie sądów administracyjnych
Skarga obywatelska a granice samodzielności
Skutki aktów nadzoru nad samorządem terytorialnym
w sferze stosunków pracy – kolejny problem
Nadzór gminy nad działalnością jej jednostek pomocniczych
Gwarancje samodzielności gmin francuskich
Wykaz orzecznictwa i rozstrzygnięć
Spis treści
6
Wykaz skrótów
Akty normatywne
CGCT
code général des collectivités territoriales
CJF
code des juridictions financières
EKSL, Karta
Europejska Karta Samorządu Lokalnego z dnia 15 paź
dziernika 1985 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607
z późn. zm.)
k.c.
ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
(Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.)
Konstytucja RF
Konstytucja Republiki Francuskiej z dnia 4 paź
dziernika 1958 r.
Konstytucja RP
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwiet
nia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.)
k.p.
ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst
jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.)
k.p.a.
ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępo
wania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r.
Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.)
k.p.c.
ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępo
wania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 z późn. zm.)
k.p.k.
ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępo
wania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.)
p.o.ś.
ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochro
ny środowiska (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 25,
poz. 150 z późn. zm.)
7
p.p.s.a.
ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postę
powaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.
Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.)
p.u.s.a.
ustawa z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju są
dów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269
z późn. zm.)
u.f.p.
ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach pu
blicznych (Dz. U. Nr 159, poz. 1204 z późn. zm.)
u.g.k.
ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komu
nalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 z późn. zm.)
u.g.n.
ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nie
ruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102,
poz. 651 z późn. zm.)
u.o.k.k.
ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie kon
kurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 50, poz. 331
z późn. zm.)
u.o.p.l.
ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw
lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmia
nie kodeksu cywilnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r.
Nr 31, poz. 266 z późn. zm.)
u.p.s.
ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracowni
kach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458
z późn. zm.)
u.p.z.p.
ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagos
podarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717
z późn. zm.)
u.r.i.o.
ustawa z dnia 7 października 1992 r. o regional
nych izbach obrachunkowych (tekst jedn.: Dz. U.
z 2001 r. Nr 55, poz. 577 z późn. zm.)
u.s.g.
ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gmin
nym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591
z późn. zm.)
u.s.o.
ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświa
ty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572
z późn. zm.)
Wykaz skrótów
8
Wykaz skrótów
9
u.s.p.
ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie
powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142,
poz. 1592 z późn. zm.)
u.s.t.
ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie teryto
rialnym (Dz. U. Nr 16, poz. 95 z późn. zm.) – wcześ
niejsza wersja u.g.n. (zmiana tytułu w 1996 r.)
u.s.w.
ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie
województwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142,
poz. 1590 z późn. zm.)
u.w.a.r.w.
ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie
i administracji rządowej w województwie (Dz. U.
Nr 31, poz. 206 z późn. zm.)
Sądy i trybunały
NSA
Naczelny Sąd Administracyjny
NSA-OZ
Naczelny Sąd Administracyjny – Ośrodek Zamiej
scowy
SN
Sąd Najwyższy
TK
Trybunał Konstytucyjny
WSA
Wojewódzki Sąd Administracyjny
Publikatory
ONSA
Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego
ONSAiWSA
Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego
i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych
OSP
Orzecznictwo Sądów Polskich
OSS
Orzecznictwo w Sprawach Samorządowych
OTK
Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego
OTK-A
Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego; zbiór
urzędowy, Seria A
OTK ZU
Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego; zbiór
urzędowy
Czasopisma
FK
Finanse Komunalne
KP
Kontrola Państwowa
PiP
Państwo i Prawo
PPP
Przegląd Prawa Publicznego
RPEiS
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
ST
Samorząd Terytorialny
Inne
CRC
chambres regionales des comptes
GOPS
Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej
j.s.t.
jednostka/i samorządu terytorialnego
MOPS
Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej
NIK
Najwyższa Izba Kontroli
RIO
regionalna izba obrachunkowa lub regionalne izby
obrachunkowe
UOKiK
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów
WPF
wieloletnia prognoza finansowa
Wykaz skrótów
Wstęp
„Nadzór nad samorządem terytorialnym a granice jego samodzielno
ści” to temat kolejnego, czwartego już Seminarium Naukowego Katedry
Prawa Samorządu Terytorialnego Uniwersytetu Jagiellońskiego, zorgani
zowanego w dniu 18 listopada 2010 r. w Krakowie. Tak sformułowany
tytuł nawiązuje do trwającej obecnie bardzo ożywionej dyskusji, zarówno
na łamach periodyków naukowych
1
, jak i podczas wielu spotkań i konfe
rencji
2
, na temat istoty i zakresu nadzoru nad samorządem terytorialnym,
sprawowanego przez wojewodów i regionalne izby obrachunkowe. W jej
ramach stawiane jest zasadnicze pytanie: gdzie powinno się postawić
„znaki graniczne” obszaru, na którym samorząd w pełni samodzielnie, by
nie powiedzieć: suwerennie, wykonuje swoje władztwo w imię realizacji
misji, do której został powołany, a gdzie rozpościera się teren podlegający
sformalizowanemu nadzorowi ze strony wskazanych organów? Innymi
słowy: czy uznanie jednostek samorządu terytorialnego za gospodarzy
swoich „małych ojczyzn” (co nie budzi niczyich wątpliwości) oznacza ich
funkcjonowanie zawsze i wyłącznie jako organów administracji publicz
nej wykonujących swoje zadania w sposób władczy na podstawie szcze
gólnego przepisu prawnego, czy także jako podmiotów realizujących
1
Jednym z impulsów zorganizowania tego seminarium był artykuł M. Kuleszy, O tym,
ile jest decentralizacji, a także o osobliwych nawykach uczonych administratywistów, ST 2009,
nr 12.
2
Wśród nich wskazać wystarczy konferencję Katedry Prawa Samorządu Terytorial
nego, która odbyła się na Uniwersytecie Śląskim w marcu 2010 r., czy konferencję zatytu
łowaną „Zadania własne gmin. Czy artykuły 6 i 7 ustawy o samorządzie gminnym można
«odmrozić»?”, zorganizowaną przez Finanse Komunalne i Orzecznictwo w Sprawach Samo
rządowych na zamku w Kliczkowie w październiku 2010 r., której merytoryczną zawartość
(referaty i głosy w dyskusji) zamieszczono w: FK 2011, nr 1–2.
11
przewidziane prawem, ale w sposób generalny (tzn. poprzez wskazanie
sfer odpowiedzialności samorządu) zadania publiczne, przede wszystkim
za pomocą instrumentów charakterystycznych dla sfery niewładczej?
Intencją organizatorów tego seminarium było skoncentrowanie uwa
gi referentów i dyskutantów nad wybranymi, najbardziej istotnymi sfera
mi działalności samorządu, w których dochodzi do konieczności określe
nia owych „słupów granicznych” między obszarem pełnej samodzielności
samorządu i obszarem działania samorządu jako części władczej admi
nistracji publicznej. Dlatego przedmiotem rozważań uczyniono relacje
między samorządem a organami nadzoru w takich zakresach, jak: pla
nowanie przestrzenne, polityka finansowa, prawo miejscowe, akty prawa
wewnętrznego, zarządzenia organów wykonawczych j.s.t., a także kwestie
aktów nadzoru nad stosunkami pracy w samorządzie oraz znaczenia są
dowej ochrony samodzielności j.s.t. i instytucji skargi obywatelskiej.
Wart podkreślenia jest też fakt, że tak referaty, jak również następu
jąca po nich dyskusja miały na celu nie tylko dokonanie rekapitulacji do
tychczasowych doświadczeń w zakresie funkcjonowania instytucji nad
zoru nad samorządem terytorialnym, lecz także wskazanie pożądanych
kierunków zmian legislacyjnych.
Seminarium zostało pomyślane jako forum dyskusyjne, w którym
biorą udział zarówno teoretycy samorządności, wywodzący się przede
wszystkim ze środowisk akademickich i wymiaru sprawiedliwości, jak
i praktycy reprezentujący tak jednostki samorządowe, jak i organy nadzo
ru. Wystarczy wspomnieć, że w seminarium wzięło udział blisko 80 osób,
w tym pracownicy naukowi z uniwersytetów w Białymstoku, Gdańsku,
Katowicach, Kielcach, Łodzi, Rzeszowie i Warszawie, Szkoły Głównej
Handlowej w Warszawie, Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie,
Krakowskiej Akademii im. FryczaModrzewskiego, Państwowej Wyższej
Szkoły Zawodowej w Tarnobrzegu, Wyższej Szkoły Humanitas w So
snowcu oraz koledzy z Uniwersytetu Jagiellońskiego (z katedr: Prawa
Administracyjnego, Postępowania Administracyjnego, Prawa Konsty
tucyjnego, Prawa Ustrojowego Porównawczego oraz Prawa Samorządu
Terytorialnego). Szeroko reprezentowane były organy nadzoru – przez
przedstawicieli Wydziału Prawnego i Nadzoru Małopolskiego Urzędu
Wojewódzkiego, regionalnych izb obrachunkowych z Białegostoku, Byd
goszczy, Łodzi, Kielc, Krakowa, Opola i Rzeszowa oraz Samorządowego
Kolegium Odwoławczego w Krakowie. Obecni byli także reprezentanci
Krajowej Rady RIO i Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów
Wstęp
12
Odwoławczych. W konferencji wzięli też udział przedstawiciele struktur
samorządowych, w tym m.in. starosta krakowski z pracownikami sta
rostwa powiatowego oraz pracownicy Urzędu Marszałkowskiego Woje
wództwa Małopolskiego. Media reprezentowali dziennikarze Rzeczpo
spolitej, Finansów Komunalnych, Samorządu Terytorialnego i Przeglądu
Prawa Publicznego oraz Wydawnictwa Wolters Kluwer Polska. Koordy
natorem merytorycznym seminarium był dr Marek Mączyński.
W trakcie seminarium, które prowadził prof. Mirosław Stec, wygło
szono siedem referatów, a ich autorami byli: prof. dr hab. Zygmunt Nie
wiadomski ze Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, dr hab. Joanna
Salachna z Uniwersytetu w Białymstoku, dr hab. Tomasz Bąkowski z Uni
wersytetu Gdańskiego, mec. Mirosław Chrapusta – dyrektor Wydziału
Prawnego i Nadzoru Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego, dr Joanna
Jagoda z Uniwersytetu Śląskiego, dr hab. Paweł Chmielnicki z Uniwersy
tetu HumanistycznoPrzyrodniczego im. Jana Kochanowskiego w Kiel
cach i dr Stefan Płażek z Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W niniejszym tomie zamieszczone zostały zarówno referaty wy
głoszone w trakcie tego seminarium, jak i artykuły przygotowane przez
uczestników seminarium jako rezultat dyskusji, która odbyła się podczas
konferencji, i dalszych inspirowanych nią przemyśleń.
Redaktorzy
Wstęp
Marek Mączyński
*
Samodzielność a samorządność
Samorządy terytorialne, jako podstawowe podmioty zdecentralizo
wane administracji publicznej, stanowią instytucjonalny przejaw decen
tralizacji, a zarazem są przykładem ustrojowoprawnej konstrukcji sys
temu organizacyjnego administracji publicznej, występującej pomiędzy
podmiotami prawa publicznego na wyższych i niższych szczeblach struk
tury organizacyjnej państwa, w której organy usytuowane na niższych
stopniach nie są hierarchicznie podporządkowane organom wyższego
stopnia. Aby właściwie zrozumieć istotę owej konstrukcji oraz istotę sa
morządności terytorialnej w ogóle, nie bez znaczenia są konstytucyjne
zasady ustrojowe: samorządu terytorialnego i decentralizacji władzy pu
blicznej, które wynikają z art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 2 Konstytucji RP
1
i stanowią, że ustrój terytorialny Rzeczypospolitej Polskiej zapewnia
decentralizację władzy publicznej, a samorząd terytorialny uczestniczy
w sprawowaniu władzy publicznej, wykonując przysługującą mu w ra
mach ustaw istotną część zadań publicznych w imieniu własnym i na
własną odpowiedzialność. W konsekwencji prowadzi to do rozumienia
decentralizacji jako „opartej na prawie samodzielności do działania”
2
lub
„prawnie ustanowionego określonego stopnia samodzielności w wyko
nywaniu określonego rodzaju zadań przez jednostkę zdecentralizowa
*
Autor jest adiunktem w Katedrze Prawa Samorządu Terytorialnego Uniwersytetu
Jagiellońskiego.
1
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483
z późn. zm., dalej jako Konstytucja RP).
2
J. Stelmasiak, J. Szreniawski, Prawo administracyjne ustrojowe. Podmioty administra-
cji publicznej, Bydgoszcz–Lublin 2002, s. 12.
15
ną”
3
, i oznacza, że w Polsce – podobnie jak we wszystkich demokra
tycznych państwach prawnych – demokracja wymaga istnienia takich
podstaw prawnoustrojowych, które gwarantują uczestnictwo obywateli
w sprawowaniu władzy zarówno poprzez wybory do organów tereno
wych, jak i poprzez rozwój decentralizacji.
Jest więc samorząd terytorialny – zwłaszcza gminny, czyli komunalny
– urzeczywistnieniem, na poziomie najmniejszych (a zarazem podstawo
wych) jednostek zasadniczego podziału terytorialnego państwa, takiego
systemu terytorialnego, który przeciwstawiany jest systemowi resortowe
mu, zwanemu także rzeczowym, zdominowanemu przez administrację
rządową. System terytorialny, oparty na prymacie samorządu terytorial
nego, jest ze swej istoty optymalny dla budowy ustroju organów władz
usytuowanych „bliżej obywatela” w systemie administracji publicznej
w państwie. Z tego też powodu, chociaż termin „gmina” jest w swej isto
cie synonimiczny z terminem „samorząd gminny”, a połączenie go z ter
minami „samorząd powiatowy” i „samorząd wojewódzki” jest synoni
miczne z terminem „samorząd terytorialny”, to w rzeczywistości oznacza
on nie tylko samorządzenie terytorialne, czy samozarządzanie w terenie,
ale taki system sprawowania władzy, w którym społeczność terytorialna
bezpośrednio, czyli w formach demokracji bezpośredniej (np. wybory
rady gminy i obsada stanowiska wójta), albo pośrednio (przez wybrane
w sposób demokratyczny i reprezentujące ten samorząd organy), w spo
sób względnie samodzielny decyduje o jej sprawach i reprezentuje jej in
teresy wobec innych podmiotów władzy publicznej, a także samodzielnie,
niezależnie, zawiaduje należącymi do jej zakresu działania sprawami pu
blicznymi. Samorządność oznacza bowiem przede wszystkim zdolność
do samodzielnego zarządzania swoimi sprawami we własnym imieniu
i na własną odpowiedzialność.
Tym samym, wszelkie sprawy publiczne o charakterze lokalnym lub
regionalnym, przynależące do jednostek samorządu terytorialnego – ze
swej istoty samorządowe – są jednocześnie związane z uprawnieniem do
wykonywania ich w sposób samodzielny, a w zasadzie – w sposób względ
nie samodzielny, gdyż ani konstytucja, ani ustawy ustrojowe nie oparły
idei samodzielności samorządowej na regule, która wiązałaby w sposób
3
Z. Duniewska, B. JaworskaDębska, R. MichalskaBadziak, E. OlejniczakSzałowska,
M. Stahl, Prawo administracyjne. Pojęcia, instytucje, zasady w teorii i orzecznictwie, Warsza
wa 2002, s. 132.
Marek Mączyński
16
absolutny i bezwzględny (dlatego m.in. dopuszczalne jest sprawowanie
nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialne
go). Nie jest to zatem pełna samodzielność, gdyż taka oznaczałaby brak
uzależnienia od kogokolwiek, kiedykolwiek i w jakikolwiek sposób. Jed
nak zawsze pojęcie samorządu jest nierozerwalnie związane z pojęciem
samodzielności. Nic więc dziwnego, że kwestia granic samodzielności
samorządu, a także dopuszczanego prawem zakresu ingerencji państwa
w samodzielność j.s.t., jest przedmiotem ożywionej dyskusji zarówno
wśród teoretyków, jak i praktyków samorządności, zwłaszcza w kontek
ście wykonywania przez samorząd zadań publicznych w imieniu własnym
i na własną odpowiedzialność
4
.
Przedmiotem dyskusji jest, w pierwszej kolejności, sama samodziel
ność j.s.t., która jakkolwiek podlega ochronie sądowej, nie jest pojęciem
jednoznacznym. Wręcz przeciwnie, jest pojęciem równie wieloznacz
nym, jak wolność, którą filozofowie próbują zdefiniować właściwie od za
wsze. Samodzielność ta ma też wiele aspektów i składają się na nią przede
wszystkim „osobowość prawna, własność mienia komunalnego, możli
wość wypracowywania własnych dochodów, swoboda dysponowania
i wydatkowania ich oraz przynajmniej częściowa możliwość dysponowa
nia dochodami pochodzącymi z budżetu centralnego”
5
. Z tego powodu
ochronę sądową samodzielności j.s.t. można i należy odnosić do różnych
aspektów samodzielności gminy, zaś ochrona publicznoprawnych moż
liwości działania gminy i jej organów polegać musi na sądowej kontro
li aktów nadzoru adresowanych do gminy
6
. Podobne stanowisko w tym
względzie prezentuje także orzecznictwo sądowe
7
. Wyposażenie gminy
w osobowość cywilnoprawną skutkuje możliwością szukania przez gminę
ochrony jej uprawnień prywatnoprawnych przez sąd cywilny. Z kolei, jak
słusznie zauważono, skarga wojewody i regionalnej izby obrachunkowej
na akty organów gminy, po bezskutecznym upływie terminu do wydania
4
Szerzej na ten temat: P. Chmielnicki (red.), Ustawa o samorządzie gminnym. Komen-
tarz, Warszawa 2010, s. 57–59.
5
Por. W. Gonet, Uwagi o samodzielności finansowej jednostek samorządu terytorialne-
go, FK 2006, nr 1–2.
6
Por. W. Chróścielewski, Sądowa kontrola rozstrzygnięć nadzorczych dotyczących sa-
morządu terytorialnego, ST 1994, nr 10.
7
„Każda ingerencja zewnętrzna w działania organów gmin musi być poddana sądowej
kontroli środków tej ingerencji” – uchwała NSA z dnia 22 października 1996 r., OPK 16/96,
ONSA 1997, nr 2, poz. 58.
Samodzielność a samorządność
17