Wyznaczenie w miarodajnych przekrojach wartości sił wewnętrznych
ISIE – semestr IV
1
I. Dane liczbowe
l
eff
= 6,2 m,
l
wsp
= 1,7 m,
l
bel
= 2,7 m,
q
k
= 3,00 kN/m
2
,
G
k
= 13,0 kN,
Q
k
= 18,0 kN.
NORMY:
[1]
PN-82/B-02001 Obciążenia budowli. Obciążenia stałe.
[2]
PN-82/B-02003 Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne.
Podstawowe obciążenia technologiczne i montażowe.
II. Płyta stropowa
1. Zestawienie obciążeń na płytę stropową
1.1. Obciążenia stałe
Przyjęto (wstępnie) grubość płyty żelbetowej: h
p
= 100 mm.
Rys. 1. Przyjęte warstwy podłogi.
Wyznaczenie w miarodajnych przekrojach wartości sił wewnętrznych
ISIE – semestr IV
2
Tablica 1. Zestawienie obciążeń stałych na 1m
2
płyty.
Współczynnik
obciążenia
2)
Obciążenie
obliczeniowe
Rodzaj obciążenia
Obciążenie
charaktery-
styczne g
k
kN/m
2
max
γ
f
> 1
min
γ
f
< 1
max
3)
g
pmax
kN/m
2
min
4)
g
pmin
kN/m
2
1 2
3
4
5
6
1. Płyta żelbetowa
0,10
⋅25,0
1)
2,50 1,1
0,9
2,75
2,25
2. Płyty gipsowo-kartonowe
gr. 1,2 cm
0,012
⋅12,0
1)
0,144 1,2 0,9
0,173
0,130
3. Styropian gr. 5 cm
0,05
⋅0,45
1)
0,023 1,2 0,9
0,028
0,021
4. Izolacja wodoszczelna z
folii PCV
0,035
1)
0,035 1,2 0,9
0,042
0,032
5. Warstwa dociskowa z za-
prawy cementowej gr. 4 cm
0,04
⋅21,0
1)
0,840 1,3 0,8
1,09
0,672
6. Deszczułki podłogowe na
lepiku gr. 2,2 cm
0,230
1)
0,230 1,2 0,9
0,276
0,207
RAZEM:
3,77 1,16
0,878
4,36
3,31
16
1
77
3
36
4
,
,
,
g
g
k
max
p
=
=
878
0
77
3
31
3
,
,
,
g
g
k
min
p
=
=
1)
− ciężary materiałów (kN/m
3
lub kN/m
2
) wg PN-82/B-02001 [1],
2)
− współczynnik obciążenia
γ
f
wg PN-82/B-02001, pkt. 5 [1],
3)
− kolumna 2 × kolumna 3,
4)
− kolumna 2 × kolumna 4.
1.2. Obciążenia zmienne technologiczne
q
p
= q
k
⋅γ
f
= 3,0
⋅1,3 = 3,90 kN/m
2
,
przy q
k
≤ 2 kN/m
2
⇒
γ
f
=1,4,
2 kN/m
2
< q
k
≤ 5 kN/m
2
⇒
γ
f
=1,3,
q
k
> 5 kN/m
2
⇒
γ
f
=1,2,
γ
f
− współczynnik obciążenia wg PN-82/B-02003, tablica 7 [2].
Wyznaczenie w miarodajnych przekrojach wartości sił wewnętrznych
ISIE – semestr IV
3
2. Maksymalny obliczeniowy moment zginający w płycie
W wypadku prefabrykatów, płytę oblicza się zbierając obciążenie z ich szero-
kości b
pref
, natomiast przy szerokich płytach oblicza się pasmo szerokości b
pref
= 1 m.
Płyta oparta jest na stropowych belkach, w osiowym rozstawie l
bel
= 2,7 m, przy czym
teoretyczna rozpiętość płyty przy szerokości belki b = 0,25 m (b dokładnie wyznaczy
się dopiero po obliczeniu belki) wynosi
l
eff
= l
bel
– b/2 = 2,7 – 0,25/2 = 2,575 m.
Maksymalny
moment
zginający w środku przęsła płyty wynosi wtedy
45
6
8
575
2
0
1
90
3
36
4
8
2
2
,
,
,
)
,
,
(
l
b
)
q
g
(
M
bel
pref
p
max
p
max
p
=
⋅
⋅
+
=
⋅
⋅
+
=
kNm.
III. Belka stropowa
1. Zestawienie obciążeń na belkę
1.1. Obciążenia stałe równomiernie rozłożone
Orientacyjne wymiary poprzecznego przekroju belki:
•
wysokość belki,
56
69
12
10
620
11
9
÷
=
÷
=
÷
=
eff
l
h
cm,
•
szerokość belki,
24
30
5
2
2
60
5
2
2
÷
=
÷
=
÷
=
,
,
h
b
cm.
Przyjmuje się b = 30 cm, h = 60 cm.
Wyznaczenie w miarodajnych przekrojach wartości sił wewnętrznych
ISIE – semestr IV
4
Tablica 2. Zestawienie obciążeń stałych na 1mb belki.
Współczynnik
obciążenia
Obciążenie
obliczeniowe
Rodzaj obciążenia
Obciążenie
charaktery-
styczne
g
k
kN/m
max
γ
f
> 1
min
γ
f
< 1
max
g
max
kN/m
min
g
min
kN/m
1 2
3
4
5
6
1. Belka żelbetowa
0,60
⋅0,30⋅25,0
4,50 1,1
0,9
4,95
4,05
2. Płyta żelbetowa z warstwa-
mi podłogi i płytami gipsowymi
3,77
⋅2,7
4)
10,2 1,16
0,878
11,8
8,96
3. Płyty gipsowo kartonowe gr.
1,2 cm na bocznych po-
wierzchniach belki
(2
⋅0,6)⋅0,012⋅12,0
0,173 1,2 0,9
0,208
0,156
RAZEM
14,9 1,14
0,88
17,0 13,2
4)
− osiowy rozstaw belek (l
bel
).
1.2. Obciążenia stałe skupione
G
max
= G
k
⋅γ
f
= 13,0
⋅1,2 = 15,6 kN,
G
min
= G
k
⋅γ
f
= 13,0
⋅0,9 = 11,7 kN.
1.3. Obciążenia zmienne równomiernie rozłożone
q
= q
k
γ
f
⋅
l
bel
= 3,0
⋅1,3⋅2,7 = 10,5 kN/m.
1.4. Obciążenia zmienne skupione
Q
= Q
k
γ
f
= 18,0
⋅1,2 = 21,6 kN,
γ
f
− współczynnik obciążenia wg PN-82/B-02003, tablica 7 [2].
Wyznaczenie w miarodajnych przekrojach wartości sił wewnętrznych
ISIE – semestr IV
5
2. Ekstremalne siły wewnętrzne w belce
2.1. Momenty zginające
Obliczeniowe wartości obciążeń przyjęte w obliczeniach:
g
max
= 17,0 kN/m,
G
max
= 15,6 kN,
g
min
= 13,2 kN/m,
G
min
= 11,7 kN,
q
= 10,5 kN/m,
Q
= 21,6 kN.
UKŁAD STATYCZNY NR 1
EKSTREMALNE MOMENTY ZGINAJĄCE
Rys. 2. Minimalny moment w przekroju A i maksymalny moment w przekroju B
Układ statyczny jest symetryczny. Ekstremalne momenty zginające w przekro-
jach A i B wyznacza się sumując ekstrema z symetrycznych układów poszczegól-
nych obciążeń (jak przedstawiono to na poprzednich ćwiczeniach).
•
Moment zginający w przekroju A,
kNm.
0
39
2
7
1
2
13
7
1
7
11
2
2
2
,
,
,
,
,
l
g
l
G
M
wsp
min
wsp
min
min
,
A
−
=
⋅
−
⋅
−
=
⋅
−
⋅
−
=
•
Moment zginający w przekroju B,
M
A,min
kNm.
170
2
7
1
2
13
7
1
7
11
3
2
6
6
21
6
15
8
2
6
5
10
0
17
2
3
8
2
2
2
2
=
⋅
−
⋅
−
⋅
+
+
⋅
+
=
=
⋅
−
⋅
−
⋅
+
+
⋅
+
=
,
,
,
,
,
)
,
,
(
,
)
,
,
(
l
g
l
G
l
)
Q
G
(
l
)
q
g
(
M
wsp
min
wsp
min
eff
max
eff
max
max
,
B
M
A,min
Wyznaczenie w miarodajnych przekrojach wartości sił wewnętrznych
ISIE – semestr IV
6
UKŁAD STATYCZNY NR 2
EKSTREMALNE MOMENTY ZGINAJĄCE
Rys. 3. Maksymalny moment w przekroju A i minimalny moment w przekroju B
•
Moment zginający w przekroju A,
kNm.
103
2
7
1
5
10
0
17
7
1
6
21
6
15
2
2
2
−
=
⋅
+
−
⋅
+
−
=
=
⋅
+
−
⋅
+
−
=
,
)
,
,
(
,
)
,
,
(
l
)
q
g
(
l
)
Q
G
(
M
wsp
max
wsp
max
max
,
A
•
Moment zginający w przekroju B,
kNm.
4
15
2
7
1
5
10
0
17
7
1
6
21
6
15
3
2
6
7
11
8
2
6
2
13
2
3
8
2
2
2
2
,
,
)
,
,
(
,
)
,
,
(
,
,
,
,
l
)
q
g
(
l
)
Q
G
(
l
G
l
g
M
wsp
max
wsp
max
eff
min
eff
min
min
,
B
−
=
⋅
+
−
⋅
+
−
⋅
+
⋅
=
=
⋅
+
−
⋅
+
−
⋅
+
⋅
=
M
A,max
Rys. 4. Szkic obwiedni momentów zginających.
Wyznaczenie w miarodajnych przekrojach wartości sił wewnętrznych
ISIE – semestr IV
7
2.2. Siły poprzeczne
UKŁAD STATYCZNY NR 3
EKSTREMALNE SIŁY POPRZECZNE
Rys. 5. Maksymalna reakcja podporowa na podporze A i ekstremalne siły
poprzeczne w przekroju 2 i 3
Układ statyczny nie jest symetryczny. Nie korzysta się z sumowania pojedyn-
czych schematów.
•
Reakcja na podporze A,
∑
= 0
C
M
,
,
0
2
3
3
2
5
0
=
⋅
+
⋅
⋅
+
⋅
+
−
⋅
⋅
+
−
−
+
⋅
⋅
+
⋅
+
−
+
⋅
+
−
⋅
wsp
min
wsp
wsp
min
eff
max
eff
max
eff
wsp
eff
wsp
max
wsp
eff
max
eff
A
l
G
l
l
g
l
)
Q
G
(
l
)
Q
G
(
)
l
l
(
,
)
l
l
(
)
q
g
(
)
l
l
(
)
Q
G
(
l
V
kN.
217
7
1
7
11
2
7
1
2
13
3
2
6
6
21
6
15
3
2
6
2
6
21
6
15
7
1
2
6
5
0
2
6
7
1
5
10
0
17
7
1
2
6
6
21
6
15
6,2
1
2
3
3
2
5
0
1
2
2
=
⋅
−
⋅
−
⋅
+
+
+
⋅
⋅
+
+
+
⋅
⋅
+
⋅
+
+
+
⋅
+
=
=
⋅
−
⋅
−
⋅
+
+
⋅
⋅
+
+
+
+
⋅
⋅
+
⋅
+
+
+
⋅
+
=
]
,
,
,
,
,
)
,
,
(
,
)
,
,
(
)
,
,
(
,
)
,
,
(
)
,
,
(
)
,
,
(
)
,
,
[(
]
l
G
l
g
l
)
Q
G
(
l
)
Q
G
(
)
l
l
(
,
)
l
l
(
)
q
g
(
)
l
l
(
)
Q
G
[(
l
V
wsp
min
wsp
min
eff
max
eff
max
eff
wsp
eff
wsp
max
wsp
eff
max
eff
A
•
Siła poprzeczna w przekroju 1, po prawej stronie
kN.
2
37
6
21
6
15
1
,
)
,
,
(
)
Q
G
(
V
max
,
Sd
−
=
+
−
=
+
−
=
•
Siła poprzeczna w przekroju 2,
kN.
0
84
7
1
5
10
0
17
2
37
1
2
,
,
)
,
,
(
,
l
)
q
g
(
V
V
wsp
max
,
Sd
,
Sd
−
=
⋅
+
−
−
=
⋅
+
−
=
Wyznaczenie w miarodajnych przekrojach wartości sił wewnętrznych
ISIE – semestr IV
8
•
Siła poprzeczna w przekroju 3,
kN.
133
217
0
84
2
3
=
+
−
=
+
=
,
V
V
V
A
,
Sd
,
Sd
•
Siła poprzeczna w przekroju 4,
kN.
9
75
3
2
6
5
10
0
17
133
3
3
4
,
,
)
,
,
(
l
)
q
g
(
V
V
eff
max
,
Sd
,
Sd
=
⋅
+
−
=
⋅
+
−
=
•
Siła poprzeczna w przekroju 5,
kN.
7
38
6
21
6
15
9
75
4
5
,
)
,
,
(
,
)
Q
G
(
V
V
max
,
Sd
,
Sd
=
+
−
=
+
−
=
•
Siła poprzeczna w przekroju 6,
kN.
1
18
3
2
6
5
10
0
17
7
38
3
5
6
,
,
)
,
,
(
,
l
)
q
g
(
V
V
eff
max
,
Sd
,
Sd
−
=
⋅
+
−
=
⋅
+
−
=
Dotąd jest potrzebne, ale można pociągnąć aż do końca.
•
Siła poprzeczna w przekroju 7,
kN.
3
55
6
21
6
15
1
18
6
7
,
)
,
,
(
,
)
Q
G
(
V
V
max
,
Sd
,
Sd
−
=
+
−
−
=
+
−
=
•
Siła poprzeczna w przekroju 8,
kN.
112
3
2
6
5
10
0
17
3
55
3
7
8
−
=
⋅
+
−
−
=
⋅
+
−
=
,
)
,
,
(
,
l
)
q
g
(
V
V
eff
max
,
Sd
,
Sd
Teraz oblicza się z prawej strony belki (nie jest potrzebna reakcja Vc, chyba że
do sprawdzenia poprawności obliczeń).
•
Siła poprzeczna w przekroju 10,
kN.
11,7
10
=
=
min
,
Sd
G
V
•
Siła poprzeczna w przekroju 9,
kN.
1
34
7
1
2
13
11,7
9
,
,
,
l
g
G
V
wsp
min
min
,
Sd
=
⋅
+
=
⋅
+
=
Wyznaczenie w miarodajnych przekrojach wartości sił wewnętrznych
ISIE – semestr IV
9
Rys. 6. Wykres sił poprzecznych.
2.2.1. Siły poprzeczne na krawędzi podpory
Rys. 7. Siły poprzeczne na krawędzi podpory.
Wyznaczenie w miarodajnych przekrojach wartości sił wewnętrznych
ISIE – semestr IV
10
•
Siła poprzeczna na krawędzi podpory od strony przęsła,
131
2
25
0
5
10
6
17
135
2
3
3
=
⋅
+
−
=
+
−
=
,
)
,
,
(
b
)
q
g
(
V
V
p
max
,
Sd
k
,
Sd
kN.
•
Siła poprzeczna na krawędzi podpory od strony wspornika,
5
81
2
25
0
5
10
6
17
85
2
2
2
,
,
)
,
,
(
b
)
q
g
(
V
V
p
max
,
Sd
k
,
Sd
−
=
⋅
+
+
−
=
+
+
=
kN.