prawo Biota–Savarta

Prawo, które można zapisać w postaci zależności

dB = (m

0

IsinJdl)/4pr

2

,

gdzie dB jest infinitezymalnym elementem indukcji magnetycznej w danym punkcie P
oddalonym o r od elementu przewodnika dl, m

0

jest przenikalnością magnetyczną próżni,

I natężeniem prądu płynącego w przewodniku, a J kątem pomiędzy kierunkiem prądu
a prostą łączącą element przewodnika z punktem P. Nazwa pochodzi od nazwiska
Jeana Baptiste'a Biota (1774–1862) i Felixa Savarta (1791–1841).