Źródło napięcia-element dwuzaciskowy, gdzie na zaciskach panuje taka sama
różnica potencjałów, czyli napięcie niezależne od dołączonego do tych zacisków
obciążenia. Mogą dostarczać napięcie o wartości stałej albo zmiennej.
Rzeczywiste źródło napięcia- posiada rezystancję wewn. Rw
Źródło prądu- element dwuzaciskowy, który wymusza przepływ prądu o stałym
natężeniu przez obciążenie, niezależnie od wartości oporu.
Indukcja elektryczna-opisuje natężenie pola elektrycznego wewnątrz ciała.
Prawo indukcji elektromagnetycznej Faradaya-w zamkniętym obwodzie
znajdującym się w zmiennym polu magnetycznym pojawia się siła
elektromotoryczna indukcji równa szybkości zmian strumienia indukcji pola
magnetycznego przechodzącego przez powierzchnię rozpiętą na tym obwodzie.
Indukcja-sposób elektryzowania ciała przez zbliżenie do niego innego
naelektryzowanego ciała.
Pole elektryczne-wytwarza go ładunek elektryczny. Pole charakteryzuje
natężenie pola E
Prądowe prawo Kirchoffa-algebraiczna suma chwilowych prądów wszystkich
gałęzi w węźle obwodu elektrycznego wynosi 0.
Napięciowe prawo Kirchoffa-alegbraiczna suma chwilowych wartości napięć
na wszystkich elementach w zamkniętym obwodzie wynosi 0.
Prąd stały- DC – charakteryzuje się stałym zwrotem oraz kierunkiem przepływu
ładunków elektrycznych. Wartość natężenia nie ulega zmianie w funkcji czasu.
Prądem zmiennym nazywamy prąd, który w czasie zmienia swoją wartość
liczbową.
Prąd przemienny-prąd zmienia swoją wartość i zwrot w sposób okresowy. Np.
sinusoidalny.
Superpozycja – w pewnym układzie liniowym skutek kilku przyczyn
działających równocześnie jest równy sumie skutków każdej z przyczyn
działających oddzielnie. W obwodach elektrycznych przyczynami są źródła, a
skutkami są napięcia i prądy. Przejście do obwodu z pojedynczym źródłem
wymaga wyzerowania pozostałych źródeł (źródła napięcia zastępujemy
zwarciem; a prądu – rozwarciem). Zasadę superpozycji stosuje się tylko dla
układów liniowych.
Układ Arona – przeznaczony jest do pomiaru mocy w układach trójfazowych
trójprzewodowych, a więc nie zawierających przewodu neutralnego (zerowego)
za pomocą dwóch watomierzy przy symetrycznym napięciu zasilania i
dowolnym obciążeniu.

Straty w transformatorze: 1)straty w żelazie – strata w rdzeniu; jest to składnik
stały, bo nie ulega zmianie napięcia zasilającego 2)straty miedzi – straty w
uzwojeniu, proporcjonalne do kwadratu prądu obciążenia.
Ładowanie się kondensatora: U=Uwe[1-e^(-t/RC)] gdzie Uwe – napięcie jakim
ładowany jest kondensator; t(tau) – czas w jakim kondensator naładuje się do
63,2% napięcia źródła zasilania; R – opór kondensatora; C – pojemność
kondensatora
Wartość maksymalna (amplituda) przebiegu to największa wartość chwilowa,
jaką przebieg osiąga w rozpatrywanym przedziale czasu Z

m

.

Wartość średnia półokresowa przebiegu o okresie T to średnia arytmetyczna
tego przebiegu dla połowy okresu.
wartość skuteczna to pierwiastek kwadratowy z wartości średniej kwadratu
przebiegu obliczonej za jeden okres.
Rezystancja-wielkość charakteryzująca relację miedzy napięciem a natężeniem
prądu elektrycznego w obwodach prądu stałego. W obwodach prądu
przemiennego nazywa się ją częścią rzeczywistą impedancji zespolonej.
Cewka indukcyjna- urządzenie wykonane z przewodnika, które umożliwia
skupienie energii pola magnetycznego powstałego na skutek przepływu prądu
przez tę cewkę.
Kondensator-element elektryczny zbudowany z 2 przewodników rozdzielonych
dielektrykiem. Gromadzi on ładunki elektryczne na swoich okładkach.