Źródło napięcia-element dwuzaciskowy, gdzie na zaciskach panuje taka sama różnica potencjałów, czyli napięcie niezależne od dołączonego do tych zacisków obciążenia. Mogą dostarczać napięcie o wartości stałej albo zmiennej.

Rzeczywiste źródło napięcia- posiada rezystancję wewn. Rw

Źródło prądu- element dwuzaciskowy, który wymusza przepływ prądu o stałym natężeniu przez obciążenie, niezależnie od wartości oporu.

Indukcja elektryczna-opisuje natężenie pola elektrycznego wewnątrz ciała.

Prawo indukcji elektromagnetycznej Faradaya-w zamkniętym obwodzie znajdującym się w zmiennym polu magnetycznym pojawia się siła elektromotoryczna indukcji równa szybkości zmian strumienia indukcji pola magnetycznego przechodzącego przez powierzchnię rozpiętą na tym obwodzie.

Indukcja-sposób elektryzowania ciała przez zbliżenie do niego innego naelektryzowanego ciała.

Pole elektryczne-wytwarza go ładunek elektryczny. Pole charakteryzuje natężenie pola E

Prądowe prawo Kirchoffa-algebraiczna suma chwilowych prądów wszystkich gałęzi w węźle obwodu elektrycznego wynosi 0.

Napięciowe prawo Kirchoffa-alegbraiczna suma chwilowych wartości napięć na wszystkich elementach w zamkniętym obwodzie wynosi 0.

Prąd stały- DC – charakteryzuje się stałym zwrotem oraz kierunkiem przepływu ładunków elektrycznych. Wartość natężenia nie ulega zmianie w funkcji czasu.

Prądem zmiennym nazywamy prąd, który w czasie zmienia swoją wartość liczbową.

Prąd przemienny-prąd zmienia swoją wartość i zwrot w sposób okresowy. Np. sinusoidalny.

Superpozycja – w pewnym układzie liniowym skutek kilku przyczyn działających równocześnie jest równy sumie skutków każdej z przyczyn działających oddzielnie. W obwodach elektrycznych przyczynami są źródła, a skutkami są napięcia i prądy. Przejście do obwodu z pojedynczym źródłem wymaga wyzerowania pozostałych źródeł (źródła napięcia zastępujemy zwarciem; a prądu – rozwarciem). Zasadę superpozycji stosuje się tylko dla układów liniowych.

Układ Arona – przeznaczony jest do pomiaru mocy w układach trójfazowych trójprzewodowych, a więc nie zawierających przewodu neutralnego (zerowego) za pomocą dwóch watomierzy przy symetrycznym napięciu zasilania i dowolnym obciążeniu.

Straty w transformatorze: 1)straty w żelazie – strata w rdzeniu; jest to składnik stały, bo nie ulega zmianie napięcia zasilającego 2)straty miedzi – straty w uzwojeniu, proporcjonalne do kwadratu prądu obciążenia.

Ładowanie się kondensatora: U=Uwe[1-e^(-t/RC)] gdzie Uwe – napięcie jakim ładowany jest kondensator; t(tau) – czas w jakim kondensator naładuje się do 63,2% napięcia źródła zasilania; R – opór kondensatora; C – pojemność kondensatora

Wartość maksymalna (amplituda) przebiegu to największa wartość chwilowa, jaką przebieg osiąga w rozpatrywanym przedziale czasu Z_m.

Wartość średnia półokresowa przebiegu o okresie T to średnia arytmetyczna tego przebiegu dla połowy okresu.

wartość skuteczna to pierwiastek kwadratowy z wartości średniej kwadratu przebiegu obliczonej za jeden okres.

Rezystancja-wielkość charakteryzująca relację miedzy napięciem a natężeniem prądu elektrycznego w obwodach prądu stałego. W obwodach prądu przemiennego nazywa się ją częścią rzeczywistą impedancji zespolonej.

Cewka indukcyjna- urządzenie wykonane z przewodnika, które umożliwia skupienie energii pola magnetycznego powstałego na skutek przepływu prądu przez tę cewkę.

Kondensator-element elektryczny zbudowany z 2 przewodników rozdzielonych dielektrykiem. Gromadzi on ładunki elektryczne na swoich okładkach.