ASYSTENT RODZINY:
- usytuowany w gminie
- zajmuje się pomocą i pracą z rodziną
- NIE zastępuje pracownika socjalnego-
- nie może dopuścić do oddzielenia dzieci
od rodziny
- jego celem jest zażegnanie kryzysu w
rodzinie
- nie może mieć pod opieką więcej niż 20
rodzin
4. ORIENTACJĘ PLANOWANIA CAŁOŚCI
Wiąże się ona z zapewnieniem dzieciom
życia opartego na stabilności więzi
uczuciowych. Chodzi o to, aby dziecko,
które trafiło do systemu opieki miało
zagwarantowaną stałość opieki. aby jeśli
jest na to szansa, aby dziecko wróciło do
rodziny, była podtrzymywana więź z nią.
Reintegracja wiąże się z następującymi
założeniami:
-Rodzina biologiczna jest najlepszym
środowiskiem wychowawczym dla dziecka.
-Większość rodzin jest w stanie
wychowywać swoje dzieci, jeśli jest
właściwie wspierana.
-Separacja dzieci od rodziców ma
negatywny wpływ na dzieci i rodziców.
-W proces reintegracji trzeba zaangażować
wszystkich członków rodziny, a także osoby
z poza rodziny bliskie jej.
-Praktyka reintegracyjna jest realizowana w
perspektywie ekologicznej i uwzględnia
kompetencje rodziny. Wiąże się z
upełnomocnieniem rodziny, włączeniem jej
w akcje społeczne z uwzględnieniem sił,
potencjału rodziców i zapewnieniem
podstaw materialnych.
-Ważną kwestią jest respektowanie różnic
kulturowych oraz stylów życia i metod
wychowawczych.
1) Rodziny spokrewnione z dzieckiem
zobowiązane do alimentacji
2) Rodzina zastępcza niespokrewniona, czyli
obca nie może być zobowiązana do
utrzymywania dziecka
są to rodziny, które uzyskują wsparcie
finansowe. Muszą one utrzymywać kontakt
z rodziną biologiczną
3) Rodziny niespokrewnione wypełniające
zadania pogotowia opiekuńczego
Taką rodzinę tworzą odpowiednio
przeszkolone osoby, z których jedna
otrzymuje pieniądze za opiekę nad
powierzonymi dziećmi. Taka rodzina jest
gotowa przyjąć w trybie interwencyjnym
każde dziecko do lat 10. Sprawuje opiekę
czasową aż do chwili wyjaśnienia sytuacji
dziecka
Kolejna nowelizacja Ustawy wprowadziła
nowe typy rodzin zastępczych:
4) Rodziny specjalistyczne niespokrewnione
Tworzą ją również osoby odpowiednio
przeszkolone. Jedna z osób otrzymuje
wynagrodzenie. Rodziny specjalistyczne
opiekują się dziećmi niepełnosprawnymi,
ale także tymi, które wymagają
resocjalizacji i terapii.
5) Wielodzietne rodziny zastępcze
niespokrewnione
Rodzina ta to też rodzina zawodowa, w
której przebywa od 3 do 6 dzieci

ZADANIA ASYSTENTA:
-Pomoc rodzinom wychowujących cg dzieci
do 18 roku życia w rozwiązywaniu
problemów op-WYCH
-Wspieranie rodziny w rozwiązywaniu
różnych problemów dotyczących
wychowania dziecka takich jak:
- pielęgnacja małego dziecka
- żywienie dzieci w różnym wieku
- dbanie o rozwój dziecka
- wypełnianie obowiązków rodzicielstwa
wobec szkoły itp.
-Stosuje różne techniki i metody
pozwalające na jak najdłuższe
pozostawanie w domu rodzinnym
-Pracuje nie tylko z dorosłymi ale też
bezpośrednio z dzieckiem
-Monitoruje sytuację dziecka w r.
-Prowadzenie pracy z rodziną pod katem
wychowania
-Branie udziału w podejmowaniu decyzji o
losie dziecka z rodziny aż do uzyskania przez
nie pełnoletniości lub adopcji dziecka przez
inna rodzinę
W 1992 roku powstaje Międzynarodowe
Forum, które formułuje zasady nowej
praktyki takie jak:
-praca z rodziną w środowisku lokalnym, a
nie tylko praca z dzieckiem
-aktywna rola rodziców i dzieci w ustalaniu
celów interwencji
-aktywna rola profesjonalistów polegająca
na wspieraniu rodziny, skupianie się na
osiąganiu realistycznych celów
-praca za pomocą metod, które rodzina jest
w stanie zrozumieć i zaakceptować
-odwoływanie się do mocnych stron, a nie
do deficytów
-uznanie odrębności kulturowej rodziny
W procesie reintegracji wyróżnia się
głównie programy prewencyjne i
interwencyjne.

Celem programów prewencyjnych

jest

zapobieganie przemocy wobec dzieci,
zaniedbywaniu ich oraz izolacji społecznej.
Tworzone są one z myślą o rodzinach
Podstawowy cel tych programów to
edukacja rodzicó
Programy interwencyjne obejmują 2
rodzaje działań:
- Zapobiegają umieszczeniu dzieci poza
domem
- Przywracają dzieci rodzinom.

Wśród programów interwencyjnych

możemy spotkać:
-p. z rodzicami dzieci umieszczonych w
ośrodkach opieki całkowirej
- p. intensywnej interwencji -
krótkoterminowe, oparte na teorii kryzysu
- p. długoterminowej pracy z rodziną
odwołujące się do teorii systemów
- programy terapeutyczne odnoszące się do
wybranych zaburzeń życia rodzinnego

Współczesne podejście do rodziny
uwzględnia 4 wymiary: Zofia Stelmaszuk
1.perspektywę ekologiczną
.Akcentuje ona równowagę adaptacyjną
pomiędzy żywymi organizmami a
środowiskiem.
(r.człowieka, mikrosystem, mezos.,egzos.,
makros.
2.perspektywę kompetencji

Kompetencje intrapersonalne

wiążą się z

działaniami wewnątrzsterownymi, czyli z
pracą jednostki nad sobą. Dotyczą
samokontroli, samooceny i
odpowiedzialności za siebie

Kompetencje interpersonalne

wiążą się z

wchodzeniem w relacje z innymi ludźmi,
kompetencje międzyludzkie.

Kompetencje środowiskowe

wiążą się , z

pełnieniem określonych ról społecznych

Kompetencje transakcyjne

to

kompetencje określane przez wzajemny
układ zdolności, umiejętności, możliwości i
ograniczeń, zainteresowań, nadziei,
aspiracji
3. perspektywę rozwoju
Kładzie ona akcent na fakt, że osoba ludzka
rozwija się i funkcjonuje w kontekście
rodziny. Podkreśla, że rozwój to ciągły
proces, który nie kończy się z chwilą
osiągnięcia dorosłości, każdy człowiek,
każda rodzina mogą się zmienić.
Uwarunkowań zmiany należy szukać w
interakcjach rodziny z otoczeniem i
czynnikami genetycznymi.

STRATEGIE REINTEGRSCVJI:

Strategia podporządkowująca

obejmuje następujące elementy:
- paternalizm placówki
- sprawowanie nadzoru nad rodziną i
podporządkowanie jej wymogom
placówki
- udowadnianie rodzicom
niewydolności, niezdolności do
radzenia sobie z sytuacją
- oczekiwanie aprobaty a nawet
wdzięczności ze strony rodziców
- podejmowanie decyzji dotyczących
rodziny, informowanie rodziny
- podporządkowanie dziecka do
wymogów i oczekiwań placówki
- bierne przyjmowanie przez rodziców
wszelkich ofert pomocy kierowanych
przez placówkę

II. Strategia upełnomocniająca:
uruchamiała aktywność rodziców,
motywację do zmiany
1. nie doświadczyli w przeszłości opieki
państwowej,
2. interwencja w ich rodzinie nastąpiła
wcześnie, a okres zaniedbywania dziecka
był bardzo krótki,
3.interwencja była bardzo szybka,
zdecydowana, konsekwentna.
4. zaangażowane służby prezentowały
takie samo stanowisko.
5. były jasno określone oczekiwania, czyli
warunki, jakie rodzina musi spełnić, aby
dzieci do niej wróciły.

W Polsce wyróżniano trzy podstawowe
pokrewieństwa sztuczne:
a) adopcja pełna – jej potwierdzeniem był
obrzęd postrzyżyn
b) pobratymstwo – oznaczało stosunek
pomiędzy rodzeństwem. Miało charakter
formalny o różnym czasie trwania i było
popierane przez kościół.
c) piastowanie – dokonywało się ono
poprzez przejęcie dziecka na wychowanie.
Miało główne charakter nieformalny.

mleczne – dzieci miały te

same karmiące mamki

– rodzice

chrzestni
Współcześnie obowiązują 3 rodzaje
adopcji:

pełna całkowita nierozwiązywalna

(blankietowa) - rodzice biologiczni wyrażają
tu zgodę na anonimowe przysposobienie.
Wydawany jest nowy pełen akt urodzenia,
ale poprzedni akt zostaje zachowany.
Adopcja ta dotyczy głównie małych dzieci.

pełna rozwiązywalna - rodzice biologiczni

wskazują tu osobę adoptującego. W pełnym
akcie urodzenia zostają zachowane dane o
rodzicach biologicznych, ale też możliwość
sporządzenia nowego aktu. Adoptowane są
tu dzieci starsze.

niepełna - rodzice biologiczni wyrażają

zgodę na adopcję, podtrzymują kontakt z
przysposabiającym. Adopcja ta nie wymaga
sporządzenia nowego aktu urodzenia.
Opiera się na umowie między stronami,
dotyczy dzieci starszych. Prawa majątkowe
związane z dziedziczeniem dotyczą tylko
przysposabiającego, nie dotyczą jego
rodziny.
Główne zadania ośrodków opiekuńczo –
adopcyjnych:
1) dobór kandydatów do pełnienia funkcji w
zastępczych środowiskach rodzinnych
2) szkolenie kandydatów do pełnienia roli
rodziców adopcyjnych i zastępczych
3) kwalifikacje dzieci do wyodrębnionych
środowisk
4) praca z rodziną biologiczną w kierunku
zapobiegania umieszczania dzieci w
środowiskach zastępczych
5) przygotowywanie dokumentacji w
sprawach zastępczych środowisk
rodzinnych, w tym wyników badań
psychologicznych, pedagogicznych,
medycznych i innych zarówno dzieci jak i
kandydatów na rodziców. Dokumentacja ta
przekazywana jest do sądów, do urzędów
administracji państwowej, m.in. w celu
uregulowania sytuacji prawnej dzieci
6) organizowanie i prowadzenie
poradnictwa specjalistycznego
7) współpraca z terenowymi instytucjami w
celu prowadzenia działań profilaktycznych
oraz rozwijania rodzinnych form opieki i
wychowania.

Negatywne postawy opiekuńcze:
1. Unikanie sytuacji i czynności
opiekuńczych → zaniedbanie, braki i
niedostatki opiekuńcze.
2. Nadmierna opiekuńczość → ograniczenie
samodzielności czł, czyni się go
zewnątrzsterowalnym.
3. Ograniczanie zakresu i stopnia
zaspokajania potrzeb.
4. Utrzymywanie dystansu psychicznego
wobec podopiecznych→ opiekun jako
urzędnik, administrator.
5. Jednostronność i skrajność
wychowawcza.
6. Nadmierna surowość w stosunku do
podopiecznych → nietolerancja, chłód
uczuciowy.
7. Przenoszenie winy za wszelkie
niepowodzenia w roli opiekuna na
wychowanków.
POSTAWY POZYTYWNE:
-dawanie dziecku swobody(duża wolność
ograniczona rozsądnymi wymaganiami i
obowiązkami.
-uznanie jego praw(szacunek, adekwatne
wymagania, unikanie syt.wywoł.frustracje,
-akceptacja dziecka(takim jakim jest z
zaletami i wadami, możliwościami,
ograniczeniami
-współdziałąnie z dzieckiem(gotowość do
uczestniczenia w zyviu dziecka, relacja
partnerska, podążanie za dzieckiem.

SZWECJA:

DOBRZE ROZWINIETA PROIFILAKTYKA
rodzinna , głona role odgrywa doradztwo
rodzinne. Głowna forma pracy sa rozmowy
mediacyjne. Interwencje dokonywane sa
przez opieke społeczna. Ważnym elem.
Systemu jest adopcja. Dziecko które nie
ukończyło 12.r.z nie może być adoptoane
bez jego zgody.

HISZPANIA:

Za tworzenie systemu odpowiadają
autonomiczne spolecznosci. Lokalne.
Zasady formuje ogolnokrajowa ustawa.
Decyzje o umieszczeniu dziecka w rodzinie
zastępczej podejmowane sa w trybie
administracyjnym a sad jest o nich info.
Instytucja autonomicznego opiekuna dzięki
któremu w procesie dalszego losu dziecka
pomija się sprawy administracyjne. W
hiszpania wzrasta liczba dzieci
umieszczanych w rodzinach zastępczych
spokrewnionych i niespokrewnionych i
poddanychg proce.adopcji.

FRANCJA

:

Opieka nad dzieckiem organizowana przez
wlaze lokalne. System zakłada prowadzenie
dzialan zapob. Marginalizacji dzieci przez
działanie systemu swiadczen socjalnych .w
srodowisku lokalnym tworzy sue baze
terenowa, której zadaniem jest bezpiecna
pomoc dzieciom małoletnim. Matka w ciąży
i matkom wymagającym pomocy. Pewne
zadaniaorg. Organizacje pozarządowe.
:pomoc domowa rodziny, wspierające,
r.zastepcze, zakłady opik.-wych.,
r,patronujące, ośrodki całodobowe,
placówki opieki dziennej.

6. zaangażowane służby:
- sąd
- kurator
- placówka reprezentowały takie samo
stanowiska w sprawie zamieszczenia
dziecka w placówce
7. konkretna oferta pomocy wiązała się z
określeniem potrzeb przez dziecko,
rodziców i uruchomienie ról aktywności na
rzecz jej realizacji
Programy szkoleń zastępczych środowisk
rodzinnych
PRIDE – jest to program, na którego
licencję ma Towarzystwo „Nasz Dom”.
Funkcjonuje w Polsce od 1990 roku.
Zakłada:
1. szkolenie umiejętności nabywania
znajomości potrzeb dzieci przez
kandydatów na rodziców
2. zapobieganie poprzez wzmacnianie
środowiska zastępczego rodzinnego
3. organizowanie systemu, czyli
prowadzenie szkoleń i warsztatów dla
organizatorów pracowników systemu
opieki nad dzieckiem i rodziną

Został oparty na 5 kategoriach
kompetencji. Wśród nich można
wyróżnić:

dziećmi

– wiąże się

on z zaspokajaniem potrzeb rozwojowych,
z zapobieganiem i kompensacją opóźnień
rozwojowych

– wiąże się ze

wspieraniem więzi między dziećmi a ich
rodzicami

– wiąże się z

ułatwieniem dzieciom nawiązywania
bezpiecznych i pozytywnych związków z
innymi ludźmi

– dotyczy współpracy z

innymi osobami, które mogą być pomocne
dla rozwiązywania problemu dziecka

WLK.BRYTANIA:

Szybki powrot dziecka do r.biologicznej lub
zapewnienie innego sśrodowiska. Rodzaje
:o.krótkoterminowa, o.dłogoterminowa,
o.chwilowa, dla nieletnich orestepców,
preadopcyjna i dla młodych matek. W
rodziniezatepczej rodzice musze przejść
proces kwalifikacyjny, wywiady szkolenia
,opinia publiczna, zasady umieszczania w
r.Zastępczych : mieszkanie, 34lata od
najmł, liczba dz.jak najmniejsza. Rodziny
zastepcze ewoluują co przewciwdziała
wypaleniu- małe dzieci- dz. Trudner-matki
z dz. Funkcjonuja tu r.pomocowe,
pomagają r.biologicznych w krótkim czasie
.Pracownicy socjalni odpowiedzialni za
dzieci i rodzicó. zast.
USA:
r.spokrewnione, zatepcze,
zast.specjalistyczne, o.grupowa dla dzieci z
prawem konflikt, o.o charakterze instyt.,
dla dz. O specj. Potrzebach , rodziny
dzielące się doświadczeniami