Prośba kwiaciarki

Patrz, na mych dłoniach leżą jak stara biblijka,

Są ciemno szafirowe, trochę zwiędłe,

Niczym z zegara – dawno – spadłych minut kilka,

Lecz weź je – przechodniu – weź je – bardzo proszę,

Są niezwykle tanie,

Tylko po trzy grosze,

Bo nie są to – jak sądzisz – przeminięte chwilki,

Lecz są to kwiaty wiosny,

Po prostu – szafirki…

I.Iwańska 2014.04