08/03/2011

1

Najnowsze zasady

Najnowsze zasady

gospodarowania odpadami

gospodarowania odpadami

Cel szkolenia

Przekazanie wiedzy z zakresu:

•

zasad zapobiegania, ograniczania, odzysku i unieszkodliwiania odpadów

•

obowiązków nałożonych na wytwórców i posiadaczy odpadów

•

konieczności i zasad prowadzenia ewidencji odpadów

•

procedur obowiązujących przy wprowadzaniu na rynek opakowań i
odpadów opakowaniowych

•

opłat i kar związanych z nieprawidłowym gospodarowaniem odpadami w
przedsiębiorstwie

Nabycie umiejętności z zakresu:

•

praktycznego prowadzenia gospodarki odpadami w przedsiębiorstwie
(ewidencjonowanie odpadów, naliczanie opłat, wnioskowanie i
przestrzeganie decyzji administracyjnych)

•

praktyki obowiązków wytwórców i posiadaczy odpadów

•

korzystania z najważniejszych ustaw i procedur administracyjnych
regulujących gospodarkę odpadami w przedsiębiorstwie (np. odpady
niebezpieczne, opakowania, zużyty sprzęt eklektyczny i elektroniczny)

Plan szkolenia

•

zasady gospodarowania odpadami

•

ewidencja odpadów, naliczania opłat

•

opracowanie indywidualnego planu działania w
przedsiębiorstwie

Wykaz ważniejszych aktów prawnych

•

Ustawa z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska
(tekst jednolity Dz.U. z 2008r. Nr 25, poz.150)

•

Ustawa z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. 01.62.628 ze
zm.)

•

Ustawa z 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz
niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 25 lutego 2010 r.)

•

Ustawa z 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach
(tekst pierwotny Dz.U. z 2009r. Nr 79, poz.666)

•

Ustawa

z

11

maja

2001

r.

o

opakowaniach

i

odpadach

opakowaniowych(tekst pierwotny Dz.U. z 2001r. Nr 63, poz.638)

•

Ustawa z 11 maja 2001 r. o obowiązku przedsiębiorców w zakresie
gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i
opłacie depozytowej (tekst jednolity Dz.U. z 2007r. Nr 90, poz.607)

•

Ustawa z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w
gminach (tekst jednolity Dz.U. z 2005r. Nr 236, poz.2008)

•

Ustawa

z

10

lipca

2008

r.

o

odpadach

wydobywczych

(tekst pierwotny Dz.U. z 2008r. Nr 138, poz.865)

•

Ustawa z 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu
odpadów (tekst pierwotny Dz.U. z 2007r. Nr 124, poz.859)

•

Ustawa z 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z
eksploatacji (tekst pierwotny Dz.U. z 2005r. Nr 25, poz.202)

•

Ustawa z 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i
elektronicznym (tekst pierwotny Dz.U. z 2005r. Nr 180, poz.1495)

•

Rozporządzenie ministra środowiska z 27 września 2001 r. w
sprawie katalogu odpadów (Dz.U. 01.112.1206)

•

Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 11 grudnia 2001 r.
w sprawie zakresu informacji podawanych przy rejestracji przez
posiadaczy odpadów zwolnionych z obowiązku uzyskiwania
zezwoleń oraz sposobu rejestracji (Dz.U. 2001.152.1734)

•

Rozporządzenie ministra środowiska dnia 11 grudnia 2001 r.
w sprawie rodzajów odpadów lub ich ilości, dla których nie ma
obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów, oraz kategorii małych
i średnich przedsiębiorstw, które mogą prowadzić uproszczoną
ewidencję odpadów (Dz.U. 2001.152.1735)

08/03/2011

2

•

Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 25 maja 2007 r.
w sprawie zakresu informacji oraz wzorów formularzy służących do
sporządzania i przekazywania zbiorczych zestawień danych (Dz.U.
2007.101.686)

•

Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 21 kwietnia 2006 r.
w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może
przekazywać osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym
niebędącym

przedsiębiorcami,

oraz

dopuszczalnych

metod

ich

odzysku (Dz.U. 2006.75.527)

•

Rozporządzenie ministra środowiska z dnia 17 lutego 2010 r.w
sprawie szczegółowych wymagań dotyczących procesu przetwarzania
zużytych baterii kwasowo-ołowiowych

i zużytych akumulatorów

kwasowo-ołowiowych (Dz. U. z dnia 10 marca 2010 r.)

Definicja odpadu

Art. 3 ust. 1 ustawy o odpadach z 27 kwietnia 2001 r.:

• każda substancja lub przedmiot należący do jednej z

kategorii, określonych w załączniku nr 1 do ustawy,
których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć
się lub do ich pozbycia się jest obowiązany

ZAŁĄCZNIK Nr 1

KATEGORIE ODPADÓW

•

Q1 Pozostałości z produkcji lub konsumpcji, nie wymienione w

pozostałych kategoriach

•

Q2 Produkty nie odpowiadające wymaganiom jakościowym

•

Q3 Produkty, których termin przydatności do właściwego użycia

upłynął

•

Q4 Substancje lub przedmioty, które zostały rozlane,

rozsypane, zgubione lub takie, które uległy innemu zdarzeniu

losowemu, w tym zanieczyszczone wskutek wypadku lub

powstałe wskutek prowadzenia akcji ratowniczej

•

Q5 Substancje lub przedmioty zanieczyszczone lub zabrudzone

w wyniku planowych działań (np. pozostałości z czyszczenia,

materiały z opakowań - odpady opakowaniowe, pojemniki, itp.)

ZAŁĄCZNIK Nr 1

KATEGORIE ODPADÓW

•

Q6 Przedmioty lub ich części nie nadające się do użytku

(np. usunięte baterie, zużyte katalizatory itp.)

•

Q7 Substancje, które nie spełniają już należycie swojej

funkcji

(np.

zanieczyszczone

kwasy,

zanieczyszczone

rozpuszczalniki, zużyte sole hartownicze itp.)

•

Q8

Pozostałości

z

procesów

przemysłowych

(np.

żużle,

pozostałości podestylacyjne itp.)

•

Q9

Pozostałości

z

procesów

usuwania

zanieczyszczeń

(np. osady ściekowe, szlamy z płuczek, pyły z filtrów, zużyte

filtry itp.)

•

Q10 Pozostałości z obróbki skrawaniem lub wykańczania

(np. wióry, zgary itp.)

•

Q11 Pozostałości z wydobywania lub przetwarzania surowców

(np. pozostałości górnicze itp.)

ZAŁĄCZNIK Nr 1

KATEGORIE ODPADÓW

•

Q12 Podrobione lub zafałszowane substancje lub przedmioty

(np. oleje zanieczyszczone PCB itp.)

•

Q13 Wszelkie substancje lub przedmioty, których użycie zostało

prawnie zakazane (np. PCB itp.)

•

Q14 Substancje lub przedmioty, dla których posiadacz nie

znajduje już dalszego zastosowania (np. odpady z rolnictwa,

gospodarstw domowych, odpady biurowe, z placówek

handlowych, sklepów itp.)

•

Q15 Zanieczyszczone substancje powstające podczas

rekultywacji gleby i ziemi

•

Q16 Wszelkie substancje lub przedmioty, które nie zostały

uwzględnione w powyższych kategoriach (np. z działalności

usługowej, remontowej)

Znaczenie katalogu odpadów

•

nie mylić kategorii odpadów z katalogiem odpadów,

określonym w rozporządzeniu

•

najważniejsza jest definicja, a nie spis kategorii odpadów

w ustawie czy katalog w rozporządzeniu

•

jeżeli według definicji substancja lub przedmiot nie są

odpadem, to nie są odpadem nawet w katalogu

•

kategorie

i

katalog

jeżeli

są

wymienione

w spisie kategorii lub odpadów stosuje się do odpadów,

spełniających przesłanki definicji, a nie do substancji lub

przedmiotów, które odpadami nie są

08/03/2011

3

Problemy ze zdefiniowaniem odpadu

•

brak obiektywnego kryterium

•

bycie odpadem nie jest cechą przypisaną raz na zawsze
danemu przedmiotowi lub substancji: według Naczelnego
Sądu Administracyjnego „może powstać taka sytuacja, w
której te same przedmioty lub substancje raz będą
odpadami, innym razem nie będą nimi”

•

odpady pozyskane w celu ich gospodarczego wykorzystania
dla ich nabywcy stają się surowcem wtórnym

Zmiany w definicji odpadu

•

przedmiot staje się odpadem gdy jest nieużyteczny

•

kryterium nieużyteczności zależne od woli posiadacza odpadu
jest subiektywne – definicja odpadu w ustawie o odpadach z
1997 r.: „przedmioty oraz substancje nieprzydatne w miejscu
lub w czasie, w którym powstały”

•

według starej definicji przedmiot nie był odpadem tylko gdy był
przydatny w miejscu i w czasie powstania - „odpadami są
przedmioty i substancje, które nie mogą być wykorzystywane
równolegle z ich powstawaniem”

Obecnie zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o odpadach

Odpadem jest każda substancja lub przedmiot (...) których
posiadacz:

•

pozbywa się, zamierza pozbyć się lub

•

do ich pozbycia się jest obowiązany

warunkiem uznania za odpad jest „pozbycie się” dobrowolne
(wykonywane lub planowane) lub wymuszone normą prawną
(np. ustawą o zakazie stosowania wyrobów zawierających
azbest)

„

pozbycie się”

•

umieszczenie w
pojemniku na odpady

•

(odpłatne) przekazanie
firmie specjalizującej się
w odbiorze odpadów

•

(nielegalne) porzucenie

brak „pozbycia się”

•

dalsze wykorzystanie w
ciągu technologicznym

•

sprzedaż – znalazł się
odbiorca gotowy zapłacić

•

przekazanie do naprawy
lub przerobienia

•

użyczenie

Podstawowy podział odpadów

odpady inne ni

ż

niebezpieczne

odpady

niebezpieczne

odpady

komunalne

Jakie odpady klasyfikujemy jako niebezpieczne

Art. 3 ust. 2 ustawy o odpadach określa:

•

należące do kategorii lub rodzajów odpadów określonych na
liście A załącznika nr 2 do ustawy oraz posiadające co
najmniej jedną z właściwości wymienionych w załączniku
nr 4 do ustawy lub

•

należące do kategorii lub rodzajów odpadów określonych na
liście B załącznika nr 2 do ustawy i zawierające którykolwiek
ze składników wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy
oraz posiadające co najmniej jedną z właściwości
wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy

08/03/2011

4

Załącznik Nr 2 do ustawy o odpadach

Kategorie lub rodzaje odpadów wymienione według ich

charakteru lub działalności, wskutek której powstały.

Lista A:

Odpady wykazujące którąkolwiek z właściwości

wyszczególnionych w załączniku nr 4 i które składają się z:

1.

odpadów medycznych i weterynaryjnych

2.

środków farmaceutycznych, leków i związków stosowanych w

medycynie lub w weterynarii

3.

...

4.

...

Załącznik Nr 2 do ustawy o odpadach

Lista B:

Odpady, które zawierają którykolwiek ze składników

wyliczonych w załączniku nr 3 i mają którekolwiek z

właściwości wyliczonych w załączniku nr 4, i składają się z:

•

baterii, akumulatorów i innych ogniw elektrycznych

•

…

22. popiołów i żużli
25. pyłów lub proszków metalicznych
26. .......

Załącznik Nr 3 do ustawy o odpadach

SKŁADNIKI ODPADÓW, KTÓRE KWALIFIKUJĄ JE JAKO ODPADY

NIEBEZPIECZNE

Składniki odpadów z listy B załącznika nr 2, które kwalifikują je
jako odpady niebezpieczne, jeśli posiadają właściwości opisane
w załączniku nr 4.

C1 beryl, związki berylu

C2 związki wanadu

C ...

C18 ołów, związki ołowiu

C19 …

Załącznik Nr 4 do ustawy o odpadach

WŁAŚCIWOŚCI ODPADÓW, KTÓRE POWODUJĄ, śE ODPADY SĄ

NIEBEZPIECZNE:
H1 „wybuchowe”: substancje które mogą wybuchnąć pod

wpływem ognia lub które są bardziej wrażliwe na wstrząsy lub

tarcia niż dinitrobenzen
H......

H8 "żrące": substancje, które w zetknięciu z żywymi tkankami

mogą spowodować ich zniszczenie
H9 "zakaźne": substancje zawierające żywe mikroorganizmy

lub ich toksyny, o których wiadomo lub co do których istnieją

wiarygodne podstawy do przyjęcia, że powodują choroby

człowieka lub innych żywych organizmów

Odpadem niebezpiecznym jest taki opad,

który spełnia jeden z dwóch warunków:

A2 + 4

lub

B2 + 3 + 4

Warunek „A2 + 4”

w myśl definicji zawartej w art. 3 ust. 2. Ustawy o odpadach
odpady niebezpieczne to odpady należące do kategorii lub
rodzajów odpadów określonych na liście A załącznika nr 2 do
ustawy oraz posiadające co najmniej jedną z właściwości
wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy

08/03/2011

5

Warunek „B2 + 3 + 4”

w myśl definicji zawartej w art. 3 ust. 2. Ustawy o odpadach
odpady

niebezpieczne

to

również

odpady

należące

do

kategorii lub rodzajów odpadów określonych na liście B
załącznika nr 2 do ustawy i zawierające którykolwiek ze
składników wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy oraz
posiadające co najmniej jedną z właściwości wymienionych w
załączniku nr 4 do ustawy

Katalog i lista odpadów niebezpiecznych

katalog odpadów dzieli odpady na 20 grup według źródeł
powstawania

w Katalogu odpadów Rozporządzenie Ministra Środowiska z
dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U.
z 2001 r., nr 112, poz.1206) odpady niebezpieczne są
oznaczone gwiazdką*

Rodzaje odpadów

Art. 3 ust. 3 pkt. 4 ustawy o odpadach definiuje odpady:

komunalne

-

to

odpady

powstające

w

gospodarstwach

domowych, z wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji,
a

także

odpady

niezawierające

odpadów

niebezpiecznych

pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu
na

swój

charakter

lub

skład

są

podobne

do

odpadów

powstających w gospodarstwach domowych

(zmiana definicji: nowelizacja ustawy o odpadach z 2010 r.)

Rodzaje odpadów

Art. 3 ust. 3 pkt. 4 ustawy o odpadach definiuje odpady:

odpady

medyczne

–

odpady

powstające

w

związku

z

udzielaniem świadczeń zdrowotnych oraz prowadzeniem badań
i

doświadczeń

naukowych

w

zakresie

medycyny

odpady zakaźne – zawierające żywe mikroorganizmy lub ich
toksyny, o których wiadomo lub co do których istnieją
wiarygodne podstawy do przyjęcia, że powodują choroby
człowieka lub innych żywych organizmów (zał. 4, H9)

Ustawodawca zdefiniował
również pewne szczególne
rodzaje odpadów, w
odniesieniu do których istnieją
dodatkowe obowiązki lub „z
góry” określony został sposób ich
unieszkodliwiania:

•

PCB (polichlorowane bifenyle)

•

oleje odpadowe

•

komunalny osad ściekowy

•

opakowania i niektóre produkty

•

baterie i akumulatory

•

zużyty sprzęt elektryczny i
elektroniczny

•

odpady medyczne i weterynaryjne

PCB

Inwentaryzacja,
dekontaminacja

(POŚ)

Oleje odpadowe

Priorytet regeneracji

Odpady z przemysłu
dwutlenku tytanu

Nakaz składowania

Komunalny osad
ściekowy

Nakaz stabilizacji i
obróbki

Opakowania i
niektóre produkty

Odzysk i recykling
(odrębne ustawy)

Baterie i akumulatory

j. w.

Zużyty sprzęt
elektryczny i
elektroniczny

j. w.

Odpady medyczne i
weterynaryjne

Zakaz odzysku,
spalanie zakaźnych

Wytwórca odpadów zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt. 22

ustawy o odpadach

to każdy podmiot, którego działalność lub bytowanie powoduje
powstawanie odpadów oraz każdy, kto przeprowadza wstępne
przetwarzanie, mieszanie lub inne działania powodujące zmianę
charakteru

lub

składu

tych

odpadów;

wytwórca

odpadów

powstających w wyniku świadczenia usług w zakresie budowy,
rozbiórki, remontu obiektów, czyszczenia zbiorników lub urządzeń
oraz

sprzątania,

konserwacji

i

napraw

jest

podmiot,

który

świadczy usługę, chyba że umowa o świadczenie usługi stanowi
inaczej

Wytwórca odpadów może być osobą fizyczną, prawną lub
jednostką organizacyjną.

08/03/2011

6

Posiadacz odpadów zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt. 13

ustawy o odpadach

każdy, kto faktycznie włada odpadami (wytwórca odpadów,
inna

osoba

fizyczna,

osoba

prawna

lub

jednostka

organizacyjna), z wyłączeniem prowadzącego działalność w
zakresie transportu odpadów; domniemywa się, że władający
powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących
się na nieruchomości

Gospodarowanie odpadami wg Krajowego Planu

Gospodarki Odpadami

•

Zapobieganie powstawaniu odpadów

•

Ograniczanie ilości odpadów i ich negatywnego
oddziaływania na środowisko

•

Odzysk - jeżeli nie udało się zapobiec powstaniu odpadów

•

Unieszkodliwianie inne niż składowanie odpadów, których
powstaniu nie udało się zapobiec lub których nie udało się
odzyskać

•

Składowanie odpadów, których unieszkodliwienie w inny
sposób było niemożliwe z przyczyn technologicznych lub
nieuzasadnione z przyczyn ekologicznych lub ekonomicznych

Zasady gospodarowania odpadami określone

w art. 3 ust. 3 pkt. 1 ustawy o odpadach

•

zbieranie odpadów

•

transport odpadów

•

odzysk odpadów

•

unieszkodliwianie odpadów

•

nadzór nad unieszkodliwianiem odpadów

•

nadzór nad miejscami unieszkodliwiania odpadów

Obowiązki wytwórców odpadów zgodnie

z art. 5 ustawy o odpadach nakazują

zapobiega

ć

powstawaniu odpadów

odzyskiwa

ć

jak nie można zapobiec ich powstaniu

unieszkodliwia

ć

jak nie można odzyskać

składowa

ć

jak nie można unieszkodliwić

Zapobieganie powstawania odpadów

Ustawa Prawo ochrony środowiska określa, że poprzez
instalację rozumie się:

•

stacjonarne urządzenie techniczne

•

zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych
technologicznie, dla których tytułem prawnym dysponuje
ten sam podmiot i położonych na terenie jednego zakładu

•

budowle niebędące urządzeniami technicznymi ani ich
zespołami których eksploatacja może
powodować emisję

zapobiegać

Obowiązki wytwórcy odpadów:

•

pozwolenie na wytwarzanie odpadów – ponad 1 tonę
rocznie odpadów niebezpiecznych lub ponad 5 tyś ton
pozostałych odpadów

•

zatwierdzenie programu gospodarki odpadami
niebezpiecznymi – od 0,1 tony odpadów niebezpiecznych
rocznie

•

informacja o wytwarzanych odpadach oraz sposobach
gospodarowania nimi – do 0,1 tony odpadów
niebezpiecznych albo od 5 ton rocznie odpadów innych niż
niebezpieczne

08/03/2011

7

Dla instalacji wymagających pozwolenia

zintegrowanego:

•

warunki dotyczące wytwarzania odpadów niezależnie od
ich ilości określane są w tym pozwolniu

Ważne!

Każdy kto wytwarza najmniejszą nawet ilość odpadów
niebezpiecznych (do 0,1 tony) i nie wymaga pozwolenia, ma
obowiązek złożenia informacji o tych odpadach.

Natomiast wytwórcy odpadów innych niż niebezpieczne w ilości
do 5 ton rocznie, gdy nie wymagają pozwolenia, nie są
zobowiązani do uzyskania ww. decyzji oraz nie muszą
przedkładać informacji o wytwarzanych odpadach oraz
sposobach gospodarowania nimi.

Ważne!

Zgodnie z nowelizacja ustawy o odpadach od 12.03.2010 r.
wytwórca odpadów który prowadzi działalność w zakresie
budowy, rozbiórki, remontu obiektów, czyszczenia obiektów lub
urządzeń, oraz sprzątania, konserwacji i napraw, a także
przetwarzania odpadów zawierających azbest w urządzeniach
przewoźnych jest obowiązany do uzyskania decyzji
zatwierdzającej program gospodarki odpadami, która
będzie ważna na terenie całego obszaru wskazanego we wniosku
o taką decyzję (może dotyczyć terenu całego kraju).

Jedynie w przypadku wytwarzania odpadów w związku z
przetwarzanie odpadów zawierających azbest w urządzeniach
przewoźnych, decyzja ta może dotyczyć jedynie jednego
województwa.

Ostateczny termin uzyskania nowej decyzji
zatwierdzającej program gospodarki odpadami minął 31
grudnia 2010 r.

Wniosek o zatwierdzenie programu gospodarki odpadami do
którego dołącza się ten program, wytwórca odpadów jest
obowiązany przedłożyć właściwemu organowi (Urząd
Marszałkowski) na 30 dni przed dniem rozpoczęcia działalności
wpływającej na rodzaje wytwarzanych odpadów lub sposób
gospodarowania nimi.

Obecnie wymagana jest jedna decyzja zatwierdzająca program
gospodarki odpadami uwzględniająca wszystkie rodzaje
odpadów, jakie mogą powstawać na skutek świadczonych usług.

Decyzje na okres nie dłuższy niż 10 lat wydaje marszałek
województwa właściwy ze względu na siedzibę wytwórcy odpadów.
W przypadku przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zamkniętych,
decyzję wydaje regionalny dyrektor ochrony środowiska.

Kopia wydanej decyzji zostanie przekazana przez marszałka
województwa lub regionalnego dyrektora ochrony środowiska
marszałkom województw oraz wojewódzkim inspektorom ochrony
środowiska właściwym ze względu na miejsce wytwarzania
odpadów.

08/03/2011

8

Inaczej jest w przypadku przetwarzania odpadów zawierających
azbest w urządzeniach przewoźnych - właściwość miejscową
organu ustala się według obszaru województwa, na którym
następuje przetwarzanie tych odpadów.

Informacje o wytwarzanych odpadach oraz sposobach
gospodarowania wytworzonymi odpadami przedkłada się
właściwemu organowi w terminie 30 dni przed rozpoczęciem
działalności powodującej powstawanie odpadów lub zmianą tej
działalności wpływającą na ilość lub rodzaj wytwarzanych
odpadów lub sposobów gospodarowania nimi.

Właściwym organem jest

•

Marszałek województwa – odzysk i unieszkodliwiane
odpadów (jeżeli przedsięwzięcie jest klasyfikowane jako mogące
znacząco oddziaływać na środowisko), program gospodarki
odpadami

•

Starosta – transport odpadów (właściwy ze względu na siedzibę
przedsiębiorstwa, zbieranie odpadów (właściwy ze względu na
miejsce zbierania), odzysk i unieszkodliwianie odpadów

•

Wójt, burmistrz, prezydent miasta – opróżnianie szamb i
nieczystości ciekłych, odbieranie odpadów komunalnych od
właścicieli nieruchomości

Ustaw o odpadach nakłada na posiadaczy odpadów także
inne obowiązki, wymóg uzyskania zezwolenia na:

•

Odzysk

•

Unieszkodliwianie

•

Zbieranie

•

Transport odpadów

Zgodnie z nowymi zasadami prawnymi zakazane jest
zbieranie określonych odpadów poza miejscem ich
wytwarzania, dotyczy to:

•

Pozostałości z sortowania odpadów komunalnych

•

Komunalnych osadów ściekowych

•

Zakaźnych odpadów medycznych

•

Zakaźnych odpadów weterynaryjnych

Wszystkie zezwolenia, pozwolenia oraz decyzje wydanie w
zakresie zbieranie ww. odpadów wygasły w całości lub części
dotyczącej zbierania odpadów wymienionych powyżej z dniem
12 czerwca 2010 roku.

Odzysk odpadów to zgodnie

z art. 3 ust. 3 pkt. 9 ustawy o odpadach

wszelkie działania, niestwarzające zagrożenia dla życia, zdrowia
ludzi lub dla środowiska, polegające na wykorzystaniu odpadów w
całości lub w części, lub prowadzące do odzyskania z odpadów
substancji, materiałów lub energii i ich wykorzystania

odzyskiwa

ć

08/03/2011

9

Metody odzysku wymienia załącznik nr 5 do ustawy

•

R1

Wykorzystanie jako paliwa lub innego środka wytwarzania energii

•

R2

Regeneracja lub odzyskiwanie rozpuszczalników

•

R3

Recykling lub regeneracja substancji organicznych, które nie są

stosowane jako rozpuszczalniki (włączając kompostowanie i inne
biologiczne procesy przekształcania)

•

R4

Recykling lub regeneracja metali i związków metali

•

R5

Recykling lub regeneracja innych materiałów nieorganicznych

•

R6

Regeneracja kwasów lub zasad

•

R7

Odzyskiwanie składników stosowanych do usuwania zanieczyszczeń

•

R8

Odzyskiwanie składników z katalizatorów

Metody odzysku wymienia załącznik nr 5 do ustawy

•

R9

Powtórna rafinacja oleju lub inne sposoby ponownego wykorzystania oleju

•

R10 Rozprowadzanie na powierzchni ziemi w celu nawożenia lub ulepszania
gleby

•

R11 Wykorzystanie odpadów pochodzących z któregokolwiek z działań
wymienionych w punktach od R1 do R10

•

R12 Wymiana odpadów w celu poddania któremukolwiek z działań
wymienionych w punktach od R1 do R11

•

R13 Magazynowanie odpadów, które mają być poddane któremukolwiek z
działań wymienionych w punktach od R1 do R12 (z wyjątkiem tymczasowego
magazynowania w czasie zbiórki w miejscu, gdzie odpady są wytwarzane)

•

R14 Inne działania polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub części

•

R15 Przetwarzanie odpadów, w celu ich przygotowania do odzysku, w tym do
recyklingu

Metody odzysku odpadów:

recykling

(art. 3 ust. 3 pkt. 14 ustawy o odpadach)

taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu
substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie
produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o
przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, w tym
też recykling organiczny, z wyjątkiem odzysku energii

Metody odzysku odpadów:

magazynowanie

czasowe przetrzymywanie lub gromadzenie odpadów przed ich
transportem, odzyskiem lub unieszkodliwianiem [art. 3 ust. 3 pkt. 3
ustawy o odpadach]

•

odpady przeznaczone do odzysku lub unieszkodliwiania, z wyjątkiem
składowania, mogą być magazynowane, jeżeli konieczność
magazynowania wynika z procesów technologicznych lub
organizacyjnych i nie przekracza terminów uzasadnionych
zastosowaniem tych procesów maksymalnie 3 lata

•

odpady przeznaczone do składowania mogą być magazynowane jedynie
w celu zebrania odpowiedniej ilości tych odpadów do transportu na
składowisko odpadów maksymalnie 1 rok

Metody odzysku odpadów:

magazynowanie

•

okresy magazynowania odpadów (3 lata i 1 rok) liczone są
łącznie dla wszystkich kolejnych posiadaczy tych odpadów

•

magazynowanie odpadów wymaga odpowiedniego uzgodnienia

Unieszkodliwianie odpadów zgodnie

z art. 3 ust. 3 pkt. 21 ustawy o odpadach to

poddanie odpadów procesom przekształceń biologicznych,
fizycznych lub chemicznych w celu doprowadzenia ich do
stanu, który nie stwarza zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi
lub dla środowiska

unieszkodliwianie

08/03/2011

10

Metody unieszkodliwiania odpadów

Załącznik nr 6 do ustawy

•

D1 Składowanie na składowiskach odpadów obojętnych

•

D2 Obróbka w glebie i ziemi (np. biodegradacja odpadów

płynnych lub szlamów w glebie i ziemi)

•

D3 Składowanie przez głębokie zatłaczanie (np. zatłaczanie

odpadów, które można pompować)

•

D4 Retencja powierzchniowa (np. umieszczanie odpadów na

poletkach osadowych lub lagunach)

•

D5 Składowanie na składowiskach odpadów niebezpiecznych

lub na składowiskach odpadów innych niż niebezpieczne

• D6

Odprowadzanie do wód z wyjątkiem mórz*

•

D7

Lokowanie (zatapianie) na dnie mórz

•

D8

Obróbka biologiczna niewymieniona w innym punkcie
niniejszego załącznika, w wyniku której powstają odpady,
unieszkodliwiane za pomocą któregokolwiek z procesów
wymienionych w punktach od D1 do D12 (np. fermentacja)

•

D9

Obróbka fizyczno-chemiczna niewymieniona w innym punkcie
niniejszego załącznika, w wyniku której powstają odpady,
unieszkodliwiane za pomocą któregokolwiek z procesów
wymienionych w punktach od D1 do D12 (np.
parowanie, suszenie, strącanie)

•

D10 Termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub

urządzeniach zlokalizowanych na lądzie

•

D11 Termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub

urządzeniach zlokalizowanych na morzu

Metody unieszkodliwiania odpadów

Załącznik nr 6 do ustawy

•

D12

Składowanie odpadów w pojemnikach w ziemi (np. w

kopalni)

•

D13

Sporządzanie mieszanki lub mieszanie przed

poddaniem któremukolwiek z procesów

wymienionych w punktach od D1 do D12

•

D14

Przepakowywanie przed poddaniem któremukolwiek z

procesów wymienionych w punktach od D1 do D13

•

D15

Magazynowanie w czasie któregokolwiek z procesów

wymienionych w punktach od D1 do D14 (z wyjątkiem

tymczasowego magazynowania w czasie zbiórki w

miejscu, gdzie odpady są wytwarzane)

•

D16

Przetwarzanie odpadów, w wyniku którego są

wytwarzane odpady przeznaczone do

unieszkodliwiania

Składowanie odpadów

•

jest rodzajem unieszkodliwiania

•

składowisko odpadów – budowla przeznaczona do składowania
odpadów (instalacja)

•

składować można tylko odpady z których przedtem
wyselekcjonowano odpady nadające się do odzysku

•

umieszczenie odpadów na składowisku podlega opłatom

•

nie mylić składowania z magazynowaniem!

składowanie

Podstawowe obowiązki w zakresie

gospodarki odpadami

1.

Uzyskanie odpowiedniego uzgodnienia i zezwoleń w zakresie
gospodarki odpadami.

2.

Przekazywanie odpadów tylko uprawnionym do tego
podmiotom.

3.

Prowadzenie ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów.

4.

Przekazywanie zbiorczego zestawienia danych z ewidencji
odpadów właściwemu marszałkowi województwa.

2. Przekazywanie odpadów tylko

uprawnionym do tego podmiotom

posiadacz odpadów może je przekazywać wyłącznie
podmiotom, które uzyskały zezwolenie właściwego organu na
prowadzenie działalności w zakresie gospodarki odpadami,
chyba że działalność taka nie wymaga uzyskania zezwolenia

08/03/2011

11

Listę odpadów, w przypadku których nie jest wymagane
zezwolenie określa Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i
Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2003 r. w sprawie rodzajów
odpadów, których zbieranie lub transport nie wymagają
zezwolenia na prowadzenie działalności (Dz. U. z 2004 r., nr 16,
poz. 154)

oraz zmieniające rozporządzenie z dnia 25 stycznia 2008 r. w
sprawie rodzajów odpadów, których zbieranie lub transport nie
wymagają zezwolenia na prowadzenie działalności (Dz. U. z dnia
13 lutego 2008 r.).

Przekazanie odpadów osobom fizycznym

lub jednostkom organizacyjnym

Niektóre odpady mogą być przekazywane:

•

osobom fizycznym

•

jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami

•

tylko na własne potrzeby

Przekazanie odpadów osobom fizycznym

lub jednostkom organizacyjnym

Rodzaje tych odpadów, określa Rozporządzenie Ministra
Środowiska z dnia 19 grudnia 2008 r.

zmieniające rozporządzenie w sprawie listy rodzajów odpadów,
które posiadacz odpadów może przekazywać osobom fizycznym
lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami,
oraz dopuszczalnych metod ich odzysku (Dz. U. z dnia 30
grudnia 2008 r.).

Przekazania odpadu nieuprawnionemu podmiotowi

Przekazujący nadal ponosi odpowiedzialność za gospodarowanie

przekazanym odpadem.

Podmiotem korzystającym ze środowiska, obowiązanym do
ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska, jest podmiot, który
przekazał te odpady.

Jeżeli osoba fizyczna niebędąca przedsiębiorcą przekazuje odpady
podmiotowi, który nie uzyskał wymaganego zezwolenia w zakresie
gospodarki odpadami, podmiotem korzystającym ze środowiska,
obowiązanym do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska,
jest podmiot, któremu przekazano te odpady.

3. Prowadzenie ilościowej i jakościowej ewidencji
odpadów.

Posiadacz odpadów jest zobowiązany do prowadzenia ich
ilościowej i jakościowej ewidencji zgodnie z katalogiem
odpadów. Prowadzi się ją przy zastosowaniu dwóch
dokumentów:

•

Karty ewidencji odpadów – prowadzonej dla każdego
rodzaju odpadu odrębnie

•

Karty przekazania odpadu – dopuszcza się sporządzenie
zbiorczej karty przekazania odpadu, obejmującej odpad
danego rodzaju przekazywany łącznie w czasie jednego
miesiąca kalendarzowego temu samemu posiadaczowi

Kartę przekazania odpadu sporządza posiadacz, który
przekazuje odpad, w odpowiedniej liczbie egzemplarzy , po
jednym dla:

1.

Posiadacza przekazującego odpady

2.

Posiadacza przejmującego odpady

3.

Dla transportującego lub transportujących odpady – o ile
usługa jest zlecana innemu podmiotowi

08/03/2011

12

Karty ewidencji odpadu (KEO) – dokumentuje stan posiadania

odpadów przez ich posiadacz w rozliczeniu miesięcznym,
zawiera informacje dotyczące odpadów wytworzonych przez
danego posiadacza, przyjętych od innego posiadacza,
przekazanych do zagospodarowania innym posiadaczom
odpadów (zbierającym odpady, prowadzącym odzysk lub
unieszkodliwianie)

Karty przekazania odpadu (KPO) – potwierdza przekazanie

odpadu między posiadaczem odpadów: posiadaczem
przekazującym i posiadaczem przejmującym odpady, z
ewentualnym potwierdzeniem wykonania usługi transportowej
przez transportującego odpady

Prowadzenie uproszczonej ewidencji odpadów
(stosowanie tylko kart przekazania odpadów) jest możliwe dla
małych i średnich przedsiębiorstw jeżeli:

•

Wytwarzają odpady niebezpieczne w ilościach do 0,1 tony
rocznie

•

wytwarzają rocznie odpadów inne niż niebezpieczne,
niebędące odpadami komunalnymi, w ilości do 5 ton rocznie

Prowadzący działalność wyłącznie w zakresie transportu
odpadów prowadzi ewidencję z zastosowaniem jedynie karty
przekazania odpadów.

Brak obowiązku prowadzenia ewidencji dla
poszczególnych rodzajów i ilościach odpadów określa
rozporządzenie:

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 grudnia 2001 w
sprawie rodzajów odpadów lub ich ilości, dla których nie ma
obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów oraz kategorii
małych i średnich przedsiębiorstw, które mogą prowadzić
uproszczoną ewidencję odpadów (Dz. U. z 2001 r. nr 152, poz.
1735).

Nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji dla

Nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji dla

Zgodnie z ustawą zmieniająca ustawę o odpadach,
dopuszczalne jest niesporządzanie karty przekazania odpadu,
jeżeli jeden z posiadaczy odpadów jest zwolniony z obowiązku
prowadzenia ewidencji odpadów.

08/03/2011

13

4. Przekazywanie zbiorczego zestawienia danych

z ewidencji odpadów właściwemu MW

zgodnie z art. 37 ustawy o odpadach posiadacz odpadów
prowadzący ewidencję odpadów jest obowiązany sporządzić na
formularzu zbiorcze zestawienie danych o rodzajach i ilości
odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz
o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku
i unieszkodliwiania tych odpadów

Termin

zbiorcze zestawienie danych posiadacz odpadów lub
wytwórca komunalnych osadów ściekowych jest obowiązany
przekazać marszałkowi województwa właściwemu ze
względu na miejsce wytwarzania, zbierania, odzysku lub
unieszkodliwiania odpadów w terminie do 15 marca za
poprzedni rok kalendarzowy

Ustawa z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o
odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 28, poz.145)
dokonuje nowelizacji art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251, z póź.
zm.) zobowiązując posiadaczy odpadów do
przekazywania zbiorczych zestawień danych w terminie
do dnia 15 marca za poprzedni rok kalendarzowy

(a nie jak dotychczas było 31 marca!).

Nowy termin obowiązuje od dnia 1 stycznia 2011 r.!

Art. 79

Jeżeli posiadacz odpadów lub transportujący odpady, będąc
obowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów lub
przekazywania wymaganych informacji lub sporządzania i
przekazywania zbiorczego zestawienia danych lub sporządzania
podstawowej charakterystyki odpadów lub przeprowadzania
testów zgodności, nie wykonuje tego obowiązku albo
wykonuje go nieterminowo lub niezgodnie ze stanem
rzeczywistym podlega karze pieniężnej w wysokości

10 000 zł.

Podstawa prawna

•

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr
185/2010 r., poz. 1243, ze zm. – art. 36, 37, 43, 79c)

•

Ustawa z 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz
niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 25 lutego 2010 r.)

•

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w
sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112/2001, poz. 1206)

•

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 8 grudnia 2010 r. w
sprawie wzorów dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji
odpadów (Dz. U. Nr 249/2010 r. poz. 1673)

Podstawa prawna

•

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 11 grudnia 2001 r. w

sprawie rodzajów odpadów lub ich ilości, dla których nie ma obowiązku
prowadzenia ewidencji odpadów, oraz kategorii małych i
średnich przedsiębiorstw, które mogą prowadzić uproszczoną ewidencję
odpadów (Dz. U. Nr 152/2001 r., poz. 1735)

• Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 25 maja 2007 r. w
sprawie zakresu informacji oraz wzorów formularzy służących do
sporządzania i przekazywania zbiorczych zestawień danych (Dz. U. Nr
101, poz. 686)

•Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 8 grudnia 2010 r. w
sprawie zakresu informacji oraz wzorów formularzy służących do
sporządzania i przekazywania zbiorczych zestawień danych o odpadach
(Dz. U. Nr 249/2010 r. poz. 1674)

08/03/2011

14

Międzynarodowe przemieszczanie odpadów regulują

•

Konwencja bazylejska z 22.03.1989 r. o kontroli
transgranicznego przemieszczania odpadów niebezpiecznych
(Dz. U. 1995 r. Nr 19 poz. 88 i 89 z późn. zm.)

•

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego z 14.06.2006 r. w
sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. UE L 2006 r.
Nr 190 poz. 1)

•

Ustawa z 29.06.2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu
odpadów (Dz. U. 2007 r. Nr 124 poz. 859)

Główny Inspektor Ochrony Środowiska

wydaje zezwolenia na

Ustawa z 29.06.2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu
odpadów (Dz. U. 2007 r. Nr 124 poz. 859)

1) przywóz odpadów na teren kraju

2) wywóz odpadów poza teren kraju

3) tranzyt odpadów przez teren kraju

Opakowania i odpady opakowaniowe

Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach
opakowaniowych (Dz. U. 2001 r. Nr 63 poz. 638) określa
wymagania, jakim muszą odpowiadać opakowania oraz sposoby
postępowania z opakowaniami i odpadami opakowaniowymi.

Ustawa z dnia 11 maja 2001 o obowiązkach przedsiębiorców w
zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie
produktowej (T.J. Dz. U. z 2007 r., Nr 90, poz. 607 ze zm.) nakłada
na przedsiębiorców wprowadzających na rynek krajowy produkty w
opakowaniach obowiązek zapewnienia odpowiedniego poziomu
odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych!

Naliczanie opłaty produktowej:

Przedsiębiorcy, którzy nie wywiązują się z nałożonego na nich
obowiązku zobowiązani są do zapłacenia do odpowiedniego
Urzędu Marszałkowskiego opłaty produktowej i złożenia
sprawozdanie OŚ-OP1.

Przepisom o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie
gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie
produktowej podlegają przedsiębiorcy:

•

wprowadzający na terytorium kraju produkty w opakowaniach,
których rodzaje określa załącznik nr 1 do ustawy, i produkty
wymienione w załączniku nr 3 do ustawy

•

którzy pakują produkty wytworzone przez innego
przedsiębiorcę i wprowadzają je na rynek krajowy

•

gdy produkt lub produkt w opakowaniu jest wprowadzany na
rynek krajowy przez przedsiębiorcę niebędącego wytwórcą
produktu lub produktu w opakowaniu, który zlecił wytworzenie
tego produktu lub produktu w opakowaniu oraz którego
oznaczenie zostało umieszczone na produkcie lub produkcie w
opakowaniu, obowiązki określone w ustawie obciążają tego
przedsiębiorcę (znak towarowy w rozumieniu ustawy z dnia 30
czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003
r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.)

08/03/2011

15

•

Przepisów ustawy nie stosuje się do przedsiębiorcy, który
eksportuje lub dokonuje wewnątrz wspólnotowej dostawy
produktów lub produktów w opakowaniach, które uprzednio
zostały wprowadzone na terytorium kraju w drodze importu lub
wewnątrz wspólnotowego nabycia.

Obowiązki przedsiębiorców, wprowadzających na

terytorium kraju produkty w opakowaniach

następującego rodzaju:

•

z tworzyw sztucznych

•

z aluminium

•

ze stali, w tym z blachy stalowej

•

z papieru i tektury

•

ze szkła gospodarczego, poza ampułkami

•

z materiałów naturalnych (drewna i tekstyliów)

Jeżeli opakowanie należy do opakowań wielomaterialowych
należy podać ten rodzaj materiału, którego zawartość w
masie całego opakowania wielomateriałowego jest
największy - np. papier, a przy obliczaniu opłaty
produktowej, należy użyć stawki obowiązującej dla tego
materiału tzn. papieru.

opakowanie wielomateriałowe - jest to opakowanie
wykonane co najmniej z dwóch różnych materiałów, tak że
nie można ich rozdzielić w sposób ręczny lub przy
zastosowaniu prostych metod mechanicznych

O

bowiązki przedsiębiorców, wprowadzających na

terytorium kraju produkty następującego rodzaju:

• akumulatory kwasowo-ołowiowe

• akumulatory niklowo-kadmowe
• akumulatory niklowo-żelazowe oraz inne akumulatory

elektryczne

• ogniwa i baterie galwaniczne
• oleje smarowe z wyłączeniem podstawowych , do silników

dwusuwowych z zapłonem iskrowym, lotniczych do silników
odrzutowych i przepracowanych

• lampy wyładowcze
• opony według rodzajów wymienionych w załączniku do ustawy

Opłata produktowa nie dotyczy

•

opakowań mających bezpośredni kontakt z produktami
leczniczymi

określonymi

w

przepisach

Prawa

farmaceutycznego, jeżeli powstające z nich odpady
opakowaniowe

są

odpadami

niebezpiecznymi

w

rozumieniu ustawy o odpadach, oraz opakowań po
środkach niebezpiecznych w rozumieniu przepisów
ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych

Wprowadzenie na rynek opakowań lub produktów następuje
w dacie ich wydania z magazynu w celu ostatecznego
wprowadzenia do obrotu.

W przypadku importu importer wprowadza na terytorium
kraju produkty lub produkty w opakowaniach w dacie ich
dopuszczenia do obrotu na terytorium kraju.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia
przedsiębiorca wprowadza na terytorium kraju produkty lub
produkty w opakowaniach w dacie wystawienia faktury
potwierdzającej wewnątrzwspólnotowe nabycie produktów
lub produktów w opakowaniu.

08/03/2011

16

Naliczanie opłaty produktowej

Sprawozdanie za poprzedni rok kalendarzowy trzeba złożyć do 31

marca bieżącego roku marszałkowi województwa, za
opakowania wprowadzone na rynek w roku poprzednim.

Jeżeli firma nie osiągnęła odpowiedniego poziomu recyklingu lub
odzysku odpadów opakowaniowych‚ to musi również w tym
terminie uiścić opłatę w urzędzie marszałkowskim.

Jeśli kwota ta nie przekracza 50 zł, to nie wnosi się opłaty.

Dotyczy ich także sprawozdanie OŚ-OP1.

Musi też prowadzić odpowiednią ewidencję przez 5 lat.

Obowiązek może być realizowany

przez przedsiębiorcę

1.

samodzielnie

2.

za pośrednictwem organizacji odzysku

Lista referencyjna organizacji odzysku:
http://www.cobro.org.pl/pl/ekologia/lista_refer.html

Przedsi

ę

biorcy

Dostarczone dokumenty Marszałek Województwa

producenci opakowa

ń

→

sprawozdanie OPAK -1 UM

importerzy opakowa

ń

→

sprawozdanie OPAK -2 UM

eksporterzy opakowa

ń

→

sprawozdanie OPAK -3 UM

i wyrobów opakowaniowych

przedsi

ę

biorcy samodzielnie

→

zawiadomienie o rozpocz

ę

ciu dział. UM

wywi

ą

zuj

ą

cy si

ę

z odzysku i sprawozdanie O

Ś

- OP 1 UM

recyklingu opakowa

ń

przedsi

ę

biorcy rozliczaj

ą

cy

→

zawiadomienie o rozpocz

ę

ciu dział. UM

si

ę

z pomoc

ą

org. odzysku

organizacja odzysku

→

sprawozdanie O

Ś

- OP1 w im. przedsi

ę

biorcy UM

lista firm obsługuj

ą

cych

Zmiana

od roku 2006, w związku z wprowadzeniem oprócz obowiązku
zapewnienia recyklingu, również obowiązku zapewnienia
odzysku, trzeba dodatkowo obliczyć należną opłatę
produktową z tytułu niewykonania obowiązku odzysku

Od dnia 01 kwietnia 2005 r.

masę lub ilość odpadów opakowaniowych i poużytkowych
poddanych odzyskowi lub recyklingowi ustala się, zgodnie z
przepisami wprowadzonymi ustawą z dnia 31 stycznia 2005 r. o
zmianie ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie
gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i
opłacie depozytowej (Dz. U. Nr 33, poz. 291), na podstawie
dokumentu potwierdzającego odrębnie odzysk i odrębnie
recykling (DPO i DPR).

Ważne!

Od 2008 r. odpowiadasz również za recykling palet drewnianych
na poziomie 15%. Jeśli tego nie zrobisz, poniesiesz dodatkowe
koszty związane z uiszczeniem opłaty produktowej. Zwróć na to
uwagę rozliczając się z tej opłaty w 2009 r.!

•

Należy wliczyć masę palet tylko w przypadku pierwszego ich
wprowadzenia na rynek. Każde kolejne zawracanie opakowań
wielokrotnego użytku do obrotu i ich użytkowanie nie powoduje
powstania nowych obowiązków w zakresie zapewnienia odzysku
i recyklingu odpadów z tych opakowań. Nie naliczasz opłaty
produktowej za palety, jeśli zakupiłeś je z wtórnego rynku.

08/03/2011

17

Obowiązek zapewnienia odzysku a w szczególności
recyklingu odpadów opakowaniowych zgodnie z
poziomami określonymi w rozporządzeniu Ministra
Środowiska:

Do 31.12 2014 osiągnąć co najmniej

•

60% odzysk odpadów opakowaniowych łącznie

•

55% recyklingu odpadów opakowaniowych łącznie

1. Zgłoszenie do urzędy marszałkowskiego

zgodnie z artykułem 9 ustawy z dnia 11 maja 2001 roku o
obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania
niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (T.J. Dz.U. z
2007 roku, Nr 90, poz. 607 ze zm.)

przedsiębiorca rozpoczynający działalność polegającą na
wytwarzaniu, imporcie lub wewnątrzwspólnotowym nabyciu
produktów w opakowaniach, o których mowa w załączniku nr 1
do ustawy, lub produktów, o których mowa w załącznikach nr 2 i
3 do ustawy jest obowiązany bez wezwania złożyć
zawiadomienie o tym fakcie marszałkowi województwa, w
terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności

2. Zgłoszenie realizowania zadań za pośrednictwem
organizacji odzysku

3. Zawiadomienie o:

•

fakcie likwidacji działalności do 14 dni do Marszałka
Województwa

•

aktualizacji danych jeżeli ulęgną zmianie do końca miesiąca
kalendarzowego następującego po miesiącu w którym nastąpiła
zmiana

Opłata depozytowa:

Przepisy ustawy w zakresie opłaty depozytowej stosuje się do
sprzedawców detalicznych baterii kwasowo-ołowiowych
lub akumulatorów kwasowo-ołowiowych, w tym
stanowiących przynależność albo część składową urządzenia lub
dodatek do innych produktów.

Przepisów ustawy nie stosuje się do baterii i akumulatorów używanych w:

1. urządzeniach związanych z ochroną podstawowych interesów

bezpieczeństwa państw członkowskich Unii Europejskiej, broni,
amunicji i sprzęcie wojennym, z wyjątkiem produktów, które nie są
przeznaczone specjalnie do celów wojskowych,

2. urządzeniach przeznaczonych do wysyłania w przestrzeń kosmiczną.

Obowiązki wobec nabywcy końcowego:

Sprzedawca detaliczny ww. baterii i akumulatorów jest
zobowiązany do pobrania od kupującego opłaty depozytowej oraz
do potwierdzenia jej pobrania, jeżeli przy sprzedaży tych baterii
lub akumulatorów kupujący nie przekazał mu zużytych baterii lub
zużytych akumulatorów.

Sprzedawca detaliczny jest obowiązany, w terminie 30 dni od
dnia pobrania opłaty depozytowej, do przyjęcia zużytych
baterii i akumulatorów zwrotu pobranej opłaty depozytowej i
potwierdzenia jej zwrotu.

.

Obowiązki podmiotu wobec Marszałka Województwa:

Obowiązki sprzedawcy detalicznego:

•

baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych

•

akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych

•

baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych

•

lub akumulatorów przemysłowych kwasowo-ołowiowych

Sprzedawca detaliczny przekazuje nieodebraną opłatę

depozytową na odrębny rachunek bankowy urzędu
marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce prowadzenia
działalności w terminie do dnia 15 marca roku następującego po
roku, w którym nastąpiło pobranie opłaty.

08/03/2011

18

Sprzedawca detaliczny jest obowiązany do sporządzenia i

przedłożenia marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15

marca roku następującego po roku, w którym nastąpiło
pobranie opłaty, sprawozdania o wysokości pobranej opłaty
depozytowej i przekazanej nieodebranej opłaty depozytowej.

Zasady prowadzenie ewidencji w gospodarce odpadami

opakowaniowymi i poużytkowymi:

1. Dokumenty potwierdzające odrębnie odzysk i odrębnie

recykling (DPO, DPR)

2. Dowolne prowadzenie ewidencji w oparciu o np. zeszyt,

komputer

3. Sprawozdania OP –OŚ1, OPAK 1, OPAK 2, OPAK 3

Zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny

Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie
elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. 2005 r. Nr 180
poz. 1495) określa wymagania, jakim powinien odpowiadać
sprzęt elektryczny i elektroniczny oraz zasady postępowania
ze zużytym sprzętem

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt. 10 ustawy o zużytym

sprzęcie elektrycznym i elektronicznym zakres

regulacji dotyczy

•

urządzeń, których prawidłowe działanie jest uzależnione od
dopływu prądu elektrycznego lub od obecności pól
elektromagnetycznych

•

urządzeń mogących służyć do wytwarzania, przesyłu lub
pomiaru prądu

Główny inspektor ochrony środowiska prowadzi od 1 lipca
2006 r. specjalny rejestr. Muszą się do niego wpisać firmy
zajmujące się sprzętem elektrycznym i elektronicznym bądź
złomem AGD.

Każdy przedsiębiorca, który zajmuje się taką działalnością,
dostaje swój numer rejestrowy.

Przedtem jednak musi złożyć wniosek o rejestrację.

Ewidencja zajmujących się sprzętem eklektycznym

i elektronicznym:

•

Sprawozdanie o ilości i masie wprowadzonego sprzętu
należy przekazywać do GIOŚ w terminie do 31 lipca 2009r. za
okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do dnia 15 marca za okres
1 lipca do 31 grudnia każdego roku

•

Sprawozdanie o masie zużytego sprzętu zebranego,
poddanego przetwarzaniu, odzyskowi, w tym recyklingu, oraz
unieszkodliwianiu należy przekazywać do GIOŚ w terminie do
31 lipca 2009r. za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do dnia
15 marca za okres 1 lipca do 31 grudnia każdego roku

08/03/2011

19

Ewidencja zajmujących się sprzętem

eklektycznym i elektronicznym c.d.

•

Sprawozdanie o osiągniętych poziomach zbierania,
odzysku i recyklingu zużytego sprzętu należy przekazywać do
GIOŚ w terminie do dnia 15 marca roku kalendarzowego
następującego po roku, którego dotyczy

Ewidencja zajmujących się sprzętem eklektycznym

i elektronicznym

•

sprawozdanie zawierające odrębnie informację dla
poszczególnych grup sprzętu określonych w załączniku nr 1
do ustawy o wysokości należnej opłaty produktowej należy
przekazywać do GIOŚ w terminie do dnia 15 marca roku
kalendarzowego następującego po roku, którego dotyczy

•

wykaz zakładów przetwarzania, które tworzyły sieć
zakładów przetwarzania wprowadzającego sprzęt należy
przekazywać do GIOŚ w terminie do dnia 15 marca każdego
roku kalendarzowego następującego po roku, którego dotyczy

wprowadzający

sprzęt

i

organizacje

odzysku

sprzętu

elektrycznego

i

elektronicznego

są

obowiązani

do

sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony
Środowiska rocznego sprawozdania, zawierającego odrębnie
dla

poszczególnych

rodzajów

sprzętu

określonych

w

załączniku nr 1 do ustawy informację o wysokości należnej
opłaty

produktowej,

do

dnia

31

marca

roku

kalendarzowego

następującego

po

roku,

którego

opłata

dotyczy

Inne wymagania

•

wprowadzający muszą m.in. oznaczać sprzęt znakiem
przekreślonego śmietnika oraz załączyć informację o skutkach
dla środowiska i zdrowia ludzi wynikającą z obecności
składników niebezpiecznych w sprzęcie

•

mają też informować o systemie zbierania zużytego sprzętu

•

przekazują także zakładom przetwarzania informację dotyczącą
przetwarzania i ponownego użycia zużytego sprzętu

•

maja również organizować i finansować zbiórkę sprzętu od
prowadzących takie punkty

Z kolei zbierający muszą nieodpłatnie przyjmować zużyty
sprzęt przy zakupie nowego w ilości sztuka za sztukę.

Mają też informować o kosztach zbierania, jeśli takie dane
przekaże im wprowadzający, oraz umieszczać informację o
punktach zbierania zużytego sprzętu.

Opracowanie indywidualnego planu działania

w przedsiębiorstwie

•

Określ cel działań w zakresie gospodarowania odpadami w Twoim
przedsiębiorstwie.

•

Określ działania, jakie należy podjąć, aby zrealizować cel.

•

Określ ramy czasowe poszczególnych działań, związanych z ich
realizacją.

•

Określ wysokość budżetu, niezbędnego do zrealizowania założonego
celu i wysokość nakładów dla poszczególnych działań.

•

Podaj, jakimi zasobami dysponuje Twoje przedsiębiorstwo, aby podjąć
działania.

•

Zaplanuj sekwencję wydarzeń w Twoim przedsiębiorstwie, w efekcie
których zostanie zrealizowany cel.

08/03/2011

20

Dziękuję za uwagę