1st INTERNATIONAL CONFERENCE OF LOGISTICS
INTLOG 2006
„LOGISTICS IN GLOBAL ECONOMY – Challenges and trends”
1
TRANSPORT INFRASTRUCTURE OF THE LAND-SEA SUPPLY CHAIN
INFRASTRUKTURA TRANSPORTOWA L¥DOWO – MORSKIEGO £AÑCUCHA
DOSTAW
Prof. zw. dr hab. Konrad Misztal
Uniwersytet Gda
ñski
ABSTRACT
Transport infrastructure constitutes an indispensable material-technical basis for land-sea supply chains.
It a substantial foundation of integrated cargo transport systems. It plays an important role in cargo flows
from a producer to a final recipient in a structure of land-sea supply chains. Technological, organisational
and economic aspects of land-sea transportation chains are of a secondary character. Efficiency and
effectiveness of a supply chain operations depend first of all on a well-developed and efficient road
network and reloading-warehousing points, constituting together the integrated transport system. In this
system seaports, as joining points of transport routes of two various natural environments, and thus
performing functions of logistics-distribution centres of the land-sea supply chain, have a significant
meaning. In integrated transport systems port infrastructure should be effectively connected to elements
of linear infrastructure. Implementation of this goal requires creating an efficient cargo transport system
with different transport branches by building port logistics centres opened to all transport operators and
cargo turnover participants. It would strengthen seaports as transportation nodes, connecting maritime
transport with land transport and it would enable shortening the distribution phase in land-sea relations
ABSTRAKT
Infrastruktura transportu jest nieodzown
¹ materialno
-techniczn
¹ baz¹ l¹dowo
-morskich
ùañcuchów
dostaw. Stanowi podstaw
ê rzeczow¹ zintegrowanych systemów przewozów ùadunków. W ukùadzie
l
¹dowo
-morskich
ùañcuchów dostaw odgrywa rolê w przepùywie ùadunków od producenta
do finalnego
odbiorcy. Technologiczne, organizacyjne i ekonomiczne aspekty l
¹dowo
-morskiego
ùañcucha dostaw
maj
¹ charakter wtórny. Sprawnoœã i efektywnoœã przebiegu ùañcucha dostaw zale¿y w pierwszej
kolejno
œci
od
dobrze
rozwiniêtej
i
wydajnej
sieci
linii
transportowych
i
punkt
ów
prze
ùadunkowo
-sk
ùadowych, tworz¹cych ù¹cznie zintegrowany system transportowy. W systemie tym
szczeg
ólna rola przypada portom morskim jako punktom styku linii transportowych z dwóch odmiennych
œrodowisk naturalnych i z tej racji s
pe
ùniaj¹cych funkcje centrów dystrybucyjno
-logistycznych l
¹dowo
morskiego
ùañcucha dostaw. W zintegrowanych systemach transportowych infrastruktura portowa
powinna by
ã w efektywny sposób poù¹czona z elementami infrastruktury liniowej. Realizacja tego celu
wymaga stworzenia sprawnego systemu przewozu
ùadunków ró¿nymi gaùêziami transportu poprzez
budow
ê portowych centrów logistycznych otwartych dla wszystkich operatorów transportowych
i uczestnik
ów obrotu towarowego. Wzmocniùoby to porty morskie jako wêzùy t
ransportowe,
ù¹cz¹ce
transport morski z transportem l
¹dowym oraz umo¿liwiùoby skrócenie czasu trwania fazy dystrybucji w
relacjach l
¹dowo
-morskich.
id2615453 pdfMachine by Broadgun Software - a great PDF writer! - a great PDF creator! - http://www.pdfmachine.com http://www.broadgun.com
1st INTERNATIONAL CONFERENCE OF LOGISTICS
INTLOG 2006
„LOGISTICS IN GLOBAL ECONOMY – Challenges and trends”
2
1. Znaczenie infrastruktury w logistycznym ùañcuchu dostaw
Wsp
óùczesny l¹dowo –
morski
ùañcuch transpor
towy w wymiarze logistycznym powinien
stanowi
ã jednoœã pod wzglêdem technicznym, technologicznym, organizacyjnym, dokumentacyjnym i
prawnym. Jako zintegrowany
ùañcuch dostaw powinien gwarantowaã kompleksowe usùugi transportowe,
zapewniaj
¹ce realizacjê dost
aw bezpo
œrednich typu „drzwi
- drzwi
”, od producenta do konsumenta
wed
ùug logistycznej zasady just in –
time. Tak rozumiany
ùañcuch dostaw sprzyja generowaniu wartoœci
dodanej, jako
ùañcuch tworzenia wartoœci dodanej. Zachwianie równowagi wewnêtrznej l¹dow
o -
morskiego
ùañcucha dostaw powoduje, i¿ korzyœci jakie stwarza system bezpoœrednich dostaw, nie bêd¹
w pe
ùni osi¹gane. O skali efektów tego systemu decyduje bowiem najsùabsze, najmniej rozwiniête, a tym
samym najmniej sprawne ogniwo ca
ùego ùañcucha dost
aw, stanowi
¹ce „w¹skie gardùo” bezpoœrednich
dostaw.
W ka
¿dym ùañcuchu dostaw fundamentalne znaczenie ma czynnik techniczny, przez który
nale
¿y rozumieã zarówno infrastrukturê transportu obejmuj¹c¹ linie i punkty transportowe jak i œrodki
transportowe, za pomoc
¹ których realizowane s¹ usùugi przewozowe. O ile wyposa¿enie ùañcucha
dostaw w
œrodki transportowe nie powinno stwarzaã wiêkszych problemów, tak ze wzglêdów
inwestycyjnych jak i finansowych, o tyle zapewnienie w
ùaœciwej infrastruktury transportu jest
zadaniem
bardziej z
ùo¿onym i trudnym do realizacji w krótkim horyzoncie czasowym. Decyduje o tym specyfika
infrastruktury transportu, kt
óra wyra¿a siê w takich jej cechach jak bardzo wysoka kapitaùochùonnoœã
inwestycji infrastrukturalnych, d
ùugi okres rea
lizacji tego typu inwestycji, niski stopie
ñ substytucji i
komplementarno
œci obiektów infrastrukturalnych oraz maùa podatnoœã na szybkie zmiany jakoœciowe.
Infrastruktura transportu stanowi fundament l
¹dowo –
morskich
ùañcuchów dostaw, jest
ich materialno
–
techniczn
¹ baz¹. Reprezentuje sob¹ podstawê rzeczow¹ zintegrowanych systemów
przewoz
ów ùadunków. W ukùadzie l¹dowo –
morskich
ùañcuchów dostaw odgrywa decyduj¹c¹ rolê w
przep
ùywie ùadunków od producenta do finalnego odbiorcy. Bez infrastruktury transpor
tu proces ten jest
niemo
¿liwy. Powstaùe na tej bazie technologiczne, organizacyjne, ekonomiczne i prawne aspekty maj¹
zatem charakter wt
órny, chocia¿ mo¿na spotkaã siê z opini¹, ¿e obecnie zwraca siê wiêksz¹ uwagê nie
tyle na sfer
ê techniczn¹, co na organi
zacj
ê i zarz¹dzanie ùañcuchem dostaw. Sprawnoœã i efektywnoœã
przebiegu
ùañcucha dostaw zale¿y w pierwszej kolejnoœci od dobrze rozwiniêtej i wydajnej sieci linii
transportowych i punkt
ów przeùadunkowo –
sk
ùadowych, tworz¹cych ù¹cznie zintegrowany system
transportowy. W systemie tym szczeg
ólna rola przypada portom morskim jako punktom styku linii
transportowych funkcjonuj
¹cych w dwóch odmiennych œrodowiskach naturalnych i z tej racji
spe
ùniaj¹cych funkcje centrów czy platform dystrybucyjno –
logistycznych l
¹dowo –
morskiego
ùañcucha
dostaw. W zintegrowanych systemach transportowych infrastruktura portowa powinna by
ã w efektywny
spos
ób poù¹czona z elementami infrastruktury liniowej, zwùaszcza l¹dowej, ù¹cz¹cej port morski z
zapleczem, bowiem infrastruktura liniowa na przedpolu portu w zasadzie nie wyst
êpuje. Realizacja tego
celu wymaga stworzenia sprawnego l
¹dowo –
morskiego systemu przewozu
ùadunków ró¿nymi
ga
ùêziami transportu poprzez budowê portowych centrów dystrybucyjno –
logistycznych, dost
êpnych dla
wszystkich operator
ów transportowych i uczestników miêdzynarodowego obrotu towarowego.
Wzmocni
ùoby to porty morskie jako wêzùy transportowe, ù¹cz¹ce transport morski z transportem l¹dowym
oraz umo
¿liwiùoby skrócenie czasu trwania fazy dystrybucji w relacjach
l
¹dowo –
morskich.
2. Multimodalny system transportowy a infrastruktura transportu
Multimodalny system transportowy opiera si
ê na idei kompleksowej usùugi transportowej
obejmuj
¹cej caùy l¹dowo –
morski
ùañcuch dostaw. Koncepcja ta wymaga jednak wewnêtr
znej integracji
proces
ów transportowych w nastêpuj¹cych aspektach:
-
techniczno
–
technologicznych dotycz
¹cych zarówno infrastruktury transportu, a w jej ramach
g
ùównie tworzenia wielofunkcyjnych terminali kontenerowych jak i przygotowania œrodków
transportowych r
ó¿nych gaùêzi transportu oraz zastosowania kontenerów jako jednostek
ùadunkowych w caùym ùañcuchu dostaw;
-
organizacyjnych, wprowadzaj
¹cych monocentryczny system organizacji i zarz¹dzania;
-
dokumentacyjnych, upraszczaj
¹cych procedurê dokumentacyjn¹;
-
cenowych, oznaczaj
¹cych wystêpowanie jednej ceny w caùym zùo¿onym ùañcuchu dostaw;
-
prawnych, okre
œlaj¹cych jednolity system regulacji i odpowiedzialnoœci.
1st INTERNATIONAL CONFERENCE OF LOGISTICS
INTLOG 2006
„LOGISTICS IN GLOBAL ECONOMY – Challenges and trends”
3
Multimodalizm w transporcie oznacza przej
œcie od modelu przewozów w „systemie
pojedynczym
” do modelu pr
zewoz
ów w „systemie poù¹czonym”. Oznacza to zintegrowanie gaùêzi
transportu l
¹dowego i morskiego w jeden efektywny, zrównowa¿ony i multimodalny ùañcuch dostaw
bezpo
œrednich, bezpoœrednio od producenta do finalnego odbiorcy. Dziêki temu ka¿da gaù¹ê transpor
tu i
ka
¿dy system przewozów w l¹dowo –
morskim
ùañcuchu dostaw mo¿e byã wykorzystany w sposób
bardziej zr
ównowa¿ony , a to gùównie za spraw¹ rozwoju ¿eglugi bliskiego zasiêgu i przesuniêcia czêœci
ùadunków z transportu l¹dowego na transport morski, w myœl
lansowanej przez Uni
ê Europejsk¹ idei
„from land to sea”.
Dla rozwoju
¿eglugi bliskiego zasiêgu niezbêdne s¹ jednak inwestycje zapewniaj¹ce sprawne
i bezkolizyjne po
ù¹czenia l¹dowe z portami morskimi. Na bazie ¿eglugi bliskiego zasiêgu zrodziùa siê
tak
¿e
k
oncepcja
autostrad
morskich,
uwzgl
êdniaj¹ca
system
transeuropejskich
korytarzy
transportowych, b
êd¹cych
przejawem
miêdzynarodowych
powi¹zañ
infrastruktury
transportu,
dostosowanej do wymog
ów rynku przewozowego.
Sprawno
ϋ multimodalnego systemu transportowe
go uzale
¿niona jest bowiem od dobrze
rozwini
êtej i dro¿nej infrastruktury samego portu morskiego jak i infrastruktury dostêpu do portu, tak od
strony zaplecza jak i przedpola. Dlatego w pierwszym etapie rozwoju system
ów multimodalnych
wi
êkszoœã
inwestycji
dotyczy centr
ów
logistycznych
i
terminali
transportu
multimodalnego,
zlokalizowanych w uk
ùadzie gùównych linii transportowych, szczególnie tych w relacji z portami morskimi.
Przedstawione przedsi
êwziêcia oznaczaj¹, i¿ warunkiem wdro¿enia i rozwoju multimod
alizmu
w transporcie jest osi
¹gniêcie niezbêdnej w ukùadzie miêdzygaùêziowym harmonizacji technicznej oraz
wzajemnej sp
ójnoœci pomiêdzy systemami transportowymi.
1
Rozw
ój przewozów multimodalnych na œwiecie wskazuje , ¿e szczególnie dynamicznie
rozwijaj
¹ siê one w miêdzynarodowym transporcie l¹dowo –
morskim. W
ùaœnie miêdzynarodowe l¹dowo
–
morskie
ùañcuchy dostaw globalizuj¹ przewozy i znacznie zmniejszaj¹ „odlegùoœci” gospodarek.
3. Infrastruktura procesów logistycznych w transporcie
Niezb
êdnym warunkie
m funkcjonowania system
ów logistycznych w transporcie jest istnienie
okre
œlonej infrastruktury. Wszystkie elementy logistycznego ùañcucha dostaw, od sfery produkcji do
zbytu poprzez wi
êc przemieszczanie towarów, ich magazynowanie oraz towarzysz¹ce im proce
sy
pomocnicze i uzupe
ùniaj¹ce ù¹cznie z przepùywem informacji, wymagaj¹ dla ich realizacji okreœlonych
œrodków technicznych, gùównie w postaci obiektów infrastrukturalnych. To infrastruktura przede
wszystkim umo
¿liwia czy zapewnia sprawn¹ i niezakùócon¹ re
alizacj
ê wszystkich funkcji logistyki w
mi
êdzynarodowym obrocie towarowym.
W sk
ùad infrastruktury logistyki w ujêciu makroekonomicznym wchodz¹
nast
êpuj¹ce elementy tworz¹ce podsystem infrastruktury logistycznej:
1
-
drogi wszystkich ga
ùêzi transportu, jako in
frastruktura liniowa transportu;
-
w
êzùy transportowe, a zwùaszcza porty morskie, rzeczne, lotnicze, terminale kontenerowe,
kolejowe stacje prze
ùadunkowe, terminale transportu kombinowanego, jako infrastruktura
punktowa transportu;
-
budynki i budowle umo
¿liwi
aj
¹ce magazynowanie ùadunków, wraz z ich technicznym
wyposa
¿eniem
zapewniaj¹cym
realizacjê
usùug
manipulacyjnych,
przetwórczych
i
uszlachetniaj
¹cych;
-
obiekty w
êzùowej, z punktu widzenia logistyki, infrastruktury, takiej jak centra dystrybucji i
centra us
ùu
g logistycznych;
-
urz
¹dzenia przetwarzania i przesyùania informacji, okreœlanych czêsto mianem infostruktury.
2
Infrastruktura proces
ów logistycznych w transporcie ma za zadanie zapewniã
dro
¿noœã kanaùów dystrybucji, przez co rozumie siê zapewnienie optymal
nych proporcji pomi
êdzy mas¹
wyprodukowanych towar
ów, zdolnoœci¹ przewozow¹ œrodków transportu, przepustowoœci¹ sieci
transportowej i punkt
ów transportowych oraz magazynów, a tak¿e wielkoœci¹ zamówieñ i zapasów.
3
1
Formy i metody finansowania infrastruktury transportu (Problemy optymalizacji systemu finansowania
infrastruktury transportu) pod red. A.Grzelakowskiego, Gdynia 2005
1
E. Go
ùembska: Logistyka miêdzynarodowa, Poznañ 2000, s.45
2
L. Kondratowicz: EDI w logistyce transportu, Gda
ñsk 1999, s.156
3
E. Go
ùembska: Logistyka jako zarz¹dzanie ùañ
cuchem dostaw, Pozna
ñ 1994, s.42
1st INTERNATIONAL CONFERENCE OF LOGISTICS
INTLOG 2006
„LOGISTICS IN GLOBAL ECONOMY – Challenges and trends”
4
Najwi
êksz¹ rolê w tworz¹cej siê miêdzynarod
owej sieci logistycznej spe
ùniaj¹ logistyczne
centra dystrybucji. Zlokalizowane s
¹ one zazwyczaj na skrzy¿owaniu najwa¿niejszych szlaków
transportowych i g
ùównych potoków ùadunkowych z dostêpem do mo¿liwie najwiêkszej liczby gaùêzi
transportu.
4. Rola infrastruktury portowej w logistycznym ùañcuchu dostaw
Procesy integracyjne w
œwiatowym handlu i transporcie, rozwój l¹dowo –
morskich
ùañcuchów
dostaw oraz rozw
ój logistyki transportu wpùynêùy w zasadniczy sposób na rolê portów morskich w
procesie transportowym. Sta
ùy siê one obecnie istotnym ogniwem logistycznego ùañcucha dostaw i
centralnym elementem l
¹dowo –
morskiej sieci transportowej. Ekspansja port
ów morskich obejmuje caùy
l
¹dowo –
morski
ùañcuch logistyczny dostaw ù¹cznie z zarz¹dzaniem tym ùañcuchem
. Jako integralne
ogniwo logistycznego
ùañcucha dostaw maj¹ silne powi¹zania funkcjonalne i przestrzenne z ich
przedpolem i zapleczem gospodarczym. Tote
¿ zwane s¹ czêsto jako bramy logistyczne kontynentu.
Porty morskie ze wzgl
êdu na ich miejsce i znaczenie
w l
¹dowo –
morskich
ùañcuchach
dostaw pe
ùni¹ gùówn¹ rolê w budowaniu i funkcjonowaniu multimodalnych systemów transportowych. Z
tej racji staj
¹ siê one aktywnymi oœrodkami œwiatowego handlu i miêdzynarodowego systemu
transportowego, wp
ùywaj¹c na ksztaùtow
anie potok
ów ùadunkowych i dystrybucjê towarów oraz na
organizacj
ê i integracjê powi¹zañ transportowych.
Porty morskie s
¹ najkorzystniejszym miejscem lokalizacji funkcji dystrybucyjnej
w ca
ùym l¹dowo –
morskim
ùañcuchu transportowym, ze wzglêdu na du¿¹ kon
centracj
ê ró¿norodnych
ùadunków, œrodków transportowych, przedsiêbiorstw usùugowych i informacji.
Rozw
ój dziaùalnoœci dystrybucyjnej w portach morskich wymaga jednak:
1
-
integracji infrastruktury portowej i us
ùug portowych,
-
standaryzacji urz
¹dzeñ technicznyc
h portu i
œrodków transportu,
-
sprawnego systemu przekazywania informacji,
-
skoordynowanego administrowania i zarz
¹dzania,
-
uproszczonych procedur administracyjno
–
celnych.
Logistyka transportu wyznacza portom morskim rol
ê centrów lub platform logistycznych
.
Koncepcja ta zak
ùada rozszerzenie zespoùu zintegrowanych usùug logistycznych w portach morskich w
wyniku stopniowego przejmowania od u
¿ytkowników transportu kolejnych czynnoœci zwi¹zanych z
fizyczn
¹ obsùug¹ ùadunków. W zwi¹zku z tym port morski staje siê
cz
êœci¹ koncepcji logistycznej
transportu sprowadzaj
¹cej siê do przeksztaùcenia pojedynczych usùug transportowych w zintegrowane
us
ùugi logistyczne caùego ùañcucha zaopatrzenia.
1
Efektywno
ϋ
funkcji
logistycznej
portu
morskiego
zale¿y
od
sprawnego
systemu
informatycznego i telekomunikacyjnego. W uk
ùadzie logistycznym jest on wspólny dla wszystkich
uczestnik
ów ùañcucha dostaw. Zmierza siê do tego, aby logistyczny ukùad l¹dowo –
morskiego
ùañcucha
dostaw zapewnia
ù dostawy ùadunków we wùaœciwej iloœci i jakoœ
ci, we w
ùaœciwym stanie, we wùaœciwym
miejscu i we w
ùaœciwym czasie, i po wùaœciwym koszcie, wedùug podstawowej zasady logistyki „just in
time
”.
Wymaga to jednak zainwestowania w portach morskich w centra dystrybucyjno
–
logistyczne,
stanowi
¹cych niezbêdn¹
podstaw
ê rzeczow¹ ich funkcji dystrybucyjno –
logistycznej. Centra te
dysponowa
ã
musz¹
okreœlon¹
infrastruktur¹
logistyczn¹,
umo¿liwiaj¹c¹
przemieszczanie
i
magazynowanie towar
ów w cyklach zaopatrzeniowych (zgodnie z zasad¹ „just in time”). Szczególn¹ rolê
spe
ùniaj¹ tutaj podsystemy autostrad, logistycznych centrów dystrybucji i transportu multimodalnego.
2
Logistyczne centra dystrybucji to z
ùo¿one obiekty, dysponuj¹ce rozlegù¹ powierzchni¹
sk
ùadow¹,
infrastruktur¹
ró¿nych
gaùêzi
transportu
oraz
urz¹dzeniam
i prze
ùadunkowymi
i
manipulacyjnymi, z dost
êpem do l¹dowych i morskich poù¹czeñ dalekodystansowych, zasilanych
po
ù¹czeniami lokalnymi.
1
S. Szwankowski: Funkcjonowanie i rozw
ój portów morskich, Gdañsk 2000, s.82
1
K. Misztal: Porty morskie wobec proces
ów globalizacyjnych (w:) Rynki miêdzynarodowe i gospodarka globalna,
Gda
ñsk 2004, s.104
2
H. Klimek: Problemy budowy platformy logistycznej w Polsce (w:) Transport morski Polski w zintegrowanej
Europie, Gda
ñsk 2000, s.91
1st INTERNATIONAL CONFERENCE OF LOGISTICS
INTLOG 2006
„LOGISTICS IN GLOBAL ECONOMY – Challenges and trends”
5
Budowa logistycznych centr
ów dystrybucji jest bardzo kosztowna, st¹d czêsto operatorzy
logistyczni wykorzystuj
¹ ju¿ istni
ej
¹c¹ infrastrukturê techniczn¹, najczêœciej w portach morskich jako
w
êzùach transportowych, mog¹cych obsùugiwaã transport multimodalny.
5. Polskie porty morskie w œwietle logistycznych ùañcuchów dostaw
Miar
¹ nowoczesnoœci i pozycji konkurencyjnej ka¿de
go portu morskiego w ramach
zintegrowanych l
¹dowo –
morskich system
ów dostaw jest gùównie jego udziaù w obsùudze
mi
êdzynarodowych przewozów multimodalnych, w tym szczególnie w obsùudze kontenerów i jednostek
ro-ro.
Odnosz
¹c powy¿sze kryterium do polskich p
ort
ów morskich nale¿y stwierdziã, i¿ nie
reprezentuj
¹ one zadowalaj¹cego poziomu, tak pod wzglêdem ich przystosowania do obsùugi ùadunków
zjednostkowanych jak i dost
êpnoœci transportowej dla tego typu potoków ùadunkowych.
Wynika to przede wszystkim st
¹d, i¿ polska gospodarka wci¹¿ wykazuje ograniczony popyt
na przewozy kontenerowe. Dystans jaki dzieli Polsk
ê w rozwoju konteneryzacji od niektórych krajów Unii
Europejskiej najlepiej ilustruje wska
ênik okreœlaj¹cy liczbê TEU przypadaj¹c¹ na 1000 mieszkañców.
Wska
ênik ten w odniesieniu do Polski wynosi 10 TEU i jest 5
-7
–
krotnie ni
¿szy od odpowiednich
wska
êników osi¹ganych w Niemczech, Francji czy Hiszpanii.
1
Drug
¹ istotn¹ przyczyn¹ opóênieñ w rozwoju technologii multimodalnych w l¹dowo –
morskim
systemie transportowym z udzia
ùem polskich portów morskich jest niedorozwój infrastruktury transportu
zapewniaj
¹cej ich dostêpnoœã dla ùadunków zjednostkowanych (i nie tylko) od strony l¹du, zwùaszcza
za
œ infrastruktury drogowej.
Tymczasem polski transport drogowy nie jest w stanie skutecznie zaspokoi
ã rosn¹cych
potrzeb przewozowych ze wzgl
êdu na stale pogarszaj¹c¹ siê jakoœã infrastruktury drogowej. Wedùug
przeprowadzonych bada
ñ stan 33% dróg koùowych oceniono jako niezadowalaj¹cy, a 30%
- jako
krytyczny. Niezwykle nagl
¹cym zadaniem jest dostosowanie polskich dróg do obowi¹zuj¹cych w Unii
Europejskiej nacisk
ów 115 KN/oœ.
2
Eksploatacja taboru samochodowego niedostosowanego do
dopuszczalnych na obecnych drogach nacisk
ów powoduje przyspieszon¹ ich degradacjê. W Polsce brak
jest dr
óg o wysokich standardach. Obecnie œrednio 1 km autostrad przypada na 1000 km
2
, podczas gdy
œrednia unijna wynosi 16 km na 1000 km
2
.
3
Tylko 3% polskich dr
óg ma wiêcej ni¿ 8 m szerokoœci, co nale¿y do europejskiego standardu.
Praktycznie
¿adna pols
ka droga krajowa i mi
êdzynarodowa nie speùnia wymogów zwi¹zanych z
przejazdem polskich ci
ê¿kich pojazdów samochodowych, które dodatkowo wù¹czaj¹ siê w ruch miejski,
ze wzgl
êdu na brak obwodnic.
1.
Z kolei w transporcie kolejowym pog
ùêbia siê proces dekapita
lizacji dr
óg o kluczowym
znaczeniu dla krajowych, a zw
ùaszcza miêdzynarodowych przepùywów ùadunków. Przejawem tego
zjawiska jest mi
êdzy innymi znaczne obni¿enie szybkoœci na prawie 2000 km linii, w tym na okoùo 600
km, na kt
órych kursuj¹ tzw. poci¹gi kwali
fikowane oraz wprowadzenie ponad 4100 ogranicze
ñ
szybko
œci. W efekcie nast¹piùo dalsze wydùu¿enie czasu jazdy poci¹gów.
2.
W por
ównaniu z krajami Unii Europejskiej Polska wypada szczególnie niekorzystnie w
zakresie stanu eksploatacyjnego dr
óg koùowych i kol
ejowych i ich rozwoju, a g
ùêboko niepokoi fakt, i¿ w
tym wzgl
êdzie nie widaã istotnego postêpu. Nale¿y w tym miejscu podkreœliã, i¿ w negocjacjach
akcesyjnych Polska zobowi
¹zaùa siê do koñca 2010 roku dostosowaã jakoœã gùównych dróg koùowych i
kolejowych do standard
ów obowi¹zuj¹cych w Unii Europejskiej. Dostosowanie do wymogów unijnych
wymaga a
¿ ok. 4600 km dróg.
R
ównie¿ polskie porty morskie nie posiadaj¹ odpowiedniej infrastruktury umo¿liwiaj¹cej
sprawne ich funkcjonowanie w l
¹dowo –
morskich
ùañcuchach d
ostaw podlegaj
¹cych szybkiej
1
S. Szwankowski: Polskie porty morskie w systemie po
ù¹czeñ multimodalnych na Baùtyku, „Namiary na Morze i
Handel
”, 05/09/2003
2
Polskie drogi wytrzymuj
¹ przewa¿nie nacisk 60
-80 KN na o
œ, a tylko czêœã –
100 KN
3
Raport o stanie technicznym nawierzchni sieci dr
óg krajowych w 2002 roku. GDDP, Warszawa 2002
1.
H. Klimek: Problemy budowy platformy logistycznej w Polsce (w:) Transport morski Polski w zintegrowanej
Europie. Gda
ñsk 2000
2.
Priorytety w rozwoju infrastruktury transportu,
„Namiary na Morze i Handel”, nr 20, 2003
1st INTERNATIONAL CONFERENCE OF LOGISTICS
INTLOG 2006
„LOGISTICS IN GLOBAL ECONOMY – Challenges and trends”
6
organizacyjnej i kapita
ùowej integracji. Dotyczy to przede wszystkim multimodalnych systemów
transportowych.
L
¹dowo –
morskie
ùañcuchy transportowe przechodz¹ce przez polskie porty morskie nie s¹
wewn
êtrznie koherentne. Najsùab
szym ich ogniwem s
¹ powi¹zania transportowe polskich portów z
krajowym i mi
êdzynarodowym zapleczem. Dotyczy to gùównie transportu drogowego, chocia¿ transport
kolejowy te
¿ pozostawia wiele do ¿yczenia.
Polskie porty morskie ze wzgl
êdu na sùabo rozwiniête,
a tym samym ma
ùo sprawnie
skomunikowane z zapleczem i dramatyczny stan techniczno
–
eksploatacyjny krajowej infrastruktury
transportu oraz brak post
êpu w tym zakresie, mog¹ jedynie w bardzo ograniczonym stopniu
uczestniczy
ã w ksztaùtowaniu ukùadów ùadunkow
ych w l
¹dowo –
morskich
ùañcuchach dostaw i w
tworzeniu transportowych ci
¹gów logistycznych. Chodzi tutaj gùównie o wù¹czenie polskich portów w
zintegrowane l
¹dowo –
morskie
ùañcuchy transportowe.
Warunkiem rozwoju zintegrowanych l
¹dowo –
morskich system
ów transportowych jest
posiadanie dr
óg
transportowych
dostosowanych
do
przewozów
multimodalnych
i
terminali
umo
¿liwiaj¹cych
skoordynowan¹
wspóùpracê
poszczególnych
gaùêzi
transportu,
a
ponadto
dysponowanie odpowiednimi urz
¹dzeniami i transportowym taborem.
Jak z powy
¿szego wynika warunku tego nie speùnia Polska, w zwi¹zku z czym ma bardzo
ograniczone mo
¿liwoœci wù¹czenia siê w zintegrowane europejskie l¹dowo –
morskie strumienie
ùadunkowe, a prze to czerpanie korzyœci z bezpoœrednich dostaw, tym bardziej ¿e
powstaj
¹ alternatywne
l
¹dowo –
morskie i l
¹dowe poù¹czenia transportowe, niejako w odpowiedzi na sùaboœci polskiego
systemu transportowego.
Szczeg
ólny
rozwój
alternatywnych
poù¹czeñ
transportowych
wystêpuje
w
regionie
po
ùudniowego Baùtyku, gdzie zlokalizo
wane s
¹ polskie porty morskie. Du¿ym zagro¿eniem dla polskich
port
ów morskich jest realizacja przez Daniê, Niemcy i Szwecjê wspólnego programu rozwoju
logistycznego ci
¹gu transportowego Scandinavian Link. Jest to najpowa¿niejszy konkurent poù¹czeñ
l
¹dowo –
morskich przez porty polskie, nastawiony g
ùównie na obsùugê przewozów multimodalnych w
relacjach po
ùudnikowych. Konkurencjê dla polskich portów stanowi¹ tak¿e poù¹czenia transportowe
P
óùnoc –
Po
ùudnie w ukùadzie œrodkowoeuropejskiego korytarza transportow
ego, jak r
ównie¿ poù¹czenia
w uk
ùadzie równole¿nikowym Wschód –
Zach
ód. Nowym elementem konkurencyjnym dla poù¹czeñ
ba
ùtyckich z portów polskich jest rozwijaj¹cy siê od kilku lat l¹dowo –
morski
ùañcuch (promowy i ro
-ro) z
Moskwy i St. Petersburga przez porty po
ùudniowej Finlandii do krajów Europy Zachodniej.
Z punktu widzenia dr
óg transportowych prowadz¹cych przez polskie porty morskie
konkurencj
ê mog¹ stanowiã nowe poù¹czenia miêdzynarodowe przebiegaj¹ce przez terytorium Polski, a
mianowicie projekt budowy autostrady Via Baltica z odga
ùêzieniem do autostrady Via Hanseatica oraz
budowa r
ównole¿nikowej autostrady Berlin –
Pozna
ñ
- Warszawa
–
Moskwa.
W tej sytuacji szanse dla rozwoju multimodalnego l
¹dowo –
morskiego systemu
transportowego w Polsce stwarzaj
¹ korytarze transportowe Póùnoc –
Po
ùudnie poprzez wù¹czenie w nie
polskich port
ów morskich. Jak dot¹d postêpy w tym zakresie s¹ niewielkie, st¹d nale¿y domniemywaã, i¿
kolejne szanse zostan
¹ zaprzepaszczone.
Literatura:
1. Formy i metody finansowania infrastruktury transportu (Problemy optymalizacji systemu
finansowania infrastruktury transportu) pod red. A. Grzelakowskiego,
Gdynia 2005
2. Go
ùembska E.: Logistyka miêdzynarodowa, Poznañ 2000
3. Go
ùembska E.: Logistyka jako zarz¹dzanie ùañcuchem dostaw, Poznañ 199
4
4. Klimek H.: Problemy budowy platformy logistycznej w Polsce (w:) Transport morski Polski w
zintegrowanej Europie, Gda
ñsk 2000
5. Kondratowicz L.: EDI w logistyce transportu, Gda
ñsk 1999
6. Misztal K.: Porty morskie wobec proces
ów globalizacyjnych (w:) Rynki miê
dzynarodowe i
gospodarka globalna, Gda
ñsk 2004
7. Priorytety w rozwoju infrastruktury transportu,
„Namiary na Morze i Handel”,
2003, nr 20
8. Raport o stanie technicznym nawierzchni sieci dr
óg krajowych w 2002 roku, GDDP, Warszawa
2002
1st INTERNATIONAL CONFERENCE OF LOGISTICS
INTLOG 2006
„LOGISTICS IN GLOBAL ECONOMY – Challenges and trends”
7
9. Szwankowski S.: Funkcjonowanie i rozw
ój portów morskich, Gdañsk 2000
10. Szwankowski S.: Polskie porty morskie w systemie po
ù¹czeñ multimodalnych na Baùtyku,
„Namiary na Morze i Handel”, 2003, 05/09