Teoria i praktyka regionalnej integracji gospodarczej.
Integracja gospodarcza- proces scalania oddzielnych organów państwowych w jeden podmiot , który w naoczny sposób wyodrębnia się z całokształtu gospodarki światowej. Przyczyny integracji: 1) ekonomiczne (Chęć zwiększenia dobrobytu w integrujących się krajach), 2) poza ekonomiczne (polityczne, regionalne, kulturalne itp.). Warunki integracji gospodarczej : 1) bliskość położenia geograficznego, 2) odpowiednio prowadzona polityka gospodarcza w integrujących się krajach, tzw. polityka pro integracyjna, 3) odpowiednio rozbudowana infrastruktura w integrujących się krajach, np. transportowe, telekomunikacyjne. 4) występowanie faktycznej lub potencjalnej wewnątrz gałęziowej komplementarności struktur gospodarczych. Instytucjonalne formy integracji:1) strefa wolnego handlu- powstaje w wyniku likwidacji ceł I innych barier we wzajemnym handlu przy czym kraje członkowskie strefy prowadzą autonomiczne polityki handlowe wobec krajów trzecich (samodzielnie ustalają cła). CEFTA- środkowo- europejskie porozumienie o wolnym handlu (Central European Free Trade Agreement) , powstała w 1994 roku w celu liberalizacji handlu towarami przemysłowymi. EFTA- Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu (ang. European Free Trade Association), utworzono je w 1960 r w celu liberalizacji handlu towarami przemysłowymi. Kraje Europejskie nie należące do UE: Norwegia, Szwajcaria, Islandia, Liechtenstein. NAFTA- Północnoamerykański Układ Wolnego Handlu ( North American Free Trade Agreement). , Utworzona w 1994 r w celu liberalizacji handlu towarami przemysłowymi. Należą do niej: Kraje Am. Północnej : USA, Kanada, Meksyk. 2. Unia celna- to strefa wolnego handlu w której kraje członkowskie prowadzą wspólną politykę handlową, wobec krajów trzecich tzn ustalają te same cła zewnętrzne. 3. Wspólny rynek -unia celna na obszarze której istnieje swoboda przepływu czynników produkcji. Europejski obszar gospodarczy- obejmuje kraje członkowskie UE oraz kraje członkowskie EFTA bez Szwajcarii. Obszar ten został ustanowiony w 1994 roku i na tym obszarze jest swoboda przepływu towaru, usług, siły roboczej i kapitału.
4. Unia gospodarcza i walutowa- wspólny rynek na którym występuje jedna waluta lub waluty narodowe o sztywnych kursach wymiennych, prowadzona jest wspólna lub skoordynowana polityka gospodarcza, łącznie ze wspólną polityką monetarną. Do strefy EURO należy 15 krajów UE: Austria, Belgia, Cypr, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Malta, Niemcy, Portugalia, Słowenia, Włochy, od stycznia 2009- Słowacja. Strefa Euro istnieje od 1999 roku (bezgotówkowa). 5. Unia polityczna- unia gospodarcza i walutowa której kraje członkowskie prowadzą wspólną politykę wewnętrzną i zewnętrzną (czyli zagraniczną).