POSTAWY I ZMIANA
POSTAW
Michał Olszanowski – psychologia wykład
Co myślicie o…?
Postawa
Postawa jest opinią i oceną ludzi,
obiektów lub idei. Postawa może
mieć charakter:
Poznanwczy
– ludzkie przekonania i
wiedza na temat właściwości
przedmiotu postawy
Afektywny
– uczucie i wartości
Zachowania
– względem obiektu
postawy
Zmiana postaw
Zmiana poznawcza
–
perswazja
Zmiana emocjonalna
–
wzbudzenie pozytywnego
lub negatywnego afektu
Zmiana zachowania
–
„obrona diabła” i
wewnętrzne
usprawiedliwienia
Zmiana postaw przez zmianę
zachowań
Studentów poproszono o napisanie pracy na
temat społecznie ważnych spraw, według z góry
założonej tezy
Niektórzy otrzymali wynagrodzenie za napisaną
pracę inni nie
Po zakończeniu pracy i otrzymaniu wynagrodzenia
zapytano ich co sądzą o „sprawie”
Bez nagrody
Mała
nagroda
Duża
nagroda
Posta
w
a
zgo
dn
a
z
napi
sa
ną
opinią
Zmiana postaw przez perswazję
Efektywność perswazji zależy od
tego kto, mówi co i do kogo:
Źródło
– poziom wiarygodności i
atrakcyjności nadawcy
Komunikat
– rodzaj przekazu i
użytych argumentów
Odbiorcy
– poziom świadomości,
zainteresowania sprawą i wiedzy
Osobiste znaczenie i skuteczność
perswazji
Studentów poproszono o wysłuchanie argumentów
na rzecz zmian w systemie egzaminowania pod
koniec studiów, która mogła dotyczyć ich rocznika lub
innych roczników
Słuchali wypowiedzi profesora lub innego studenta
Użyte argumenty były „silne” lub „słabe”
Student Profesor
Student Profesor
Zgoda
Silne argumenty
Słabe argumenty
Duże znaczenie Małe znaczenie
Emocje i zmiana postaw
Skuteczność komunikatów
wywołujących lęk
Główny cel to zwrócić uwagę
odbiorcy i wywołać lęk, który ma
zmienić postawę
Skuteczność komunikatów wywołujących lęk
Palaczom pokazano film ukazujący
konsekwencje palenia i/lub instrukcje jak
przestać palić …
0
20
40
60
80
100
Przed
1-szy tydzien
2-
gi tydzień
1 miesiąc
3 miesiące
Średnia
lic
zba
w
ypalony
ch
papierosów
Instrukcje
Film
Oba
KONFORMIZM,
ULEGŁOŚĆ I PROCESY
GRUPOWE
Dlaczego ludzie postępują tak
samo jak inni?
Konformizm grupowy
– badania
Ascha
Badanie odbywało się w grupie osób,
jednak prawdziwy uczestnik było tylko
jeden
– reszta była pomocnikami badacza
Uczestnicy byli pytani o ocenę długości
narysowanych linii. Każdy z „uczestników”
miał udzielać odpowiedzi na głos.
Jednak w większości prób pomocnicy
badacza podawali ewidentnie
nieprawdziwe odpowiedzi.
Około 75% uczestników udzieliło
przynajmniej raz błędnie zgodziła się z
grupą
Średnio 32% odpowiedzi wszystkich
badanych była błędna, ale zgodna z
odpowiedzią grupy.
Wpływ norm społecznych i
potrzeba bycia akceptowanym
Normy społeczne
– jawne lub
ukryte reguły grupy, które
określają akceptowane
zachowania, wartości i
przekonania członków grupy
Ludzie ulegają grupie ponieważ
chcą być akceptowani przez
innych członków…
…a bycie akceptowanym jest
bardziej prawdopodobne, gdy
dzielimy z innymi te same normy
(zachowania, wartości,
przekonania)
Co wpływa na konformizm wobec
grupy?
Wielkość grupy
– trzech lub więcej ludzi w grupie
wystarczy, aby jej ulec… większa liczba wcale nie
zwiększa efektu uległości
Ważność grupy
– im ważniejsza grupa (i im
większa chęć przynależności) tym większa
uległość
Współtowarzysze w nonkonformizmie
– obecność
innych członków w grupie, którzy się nie zgadzają
z jej wolą zmniejsza tendencję do uległości
Samoocena
– ludzie z niższą lub niepewną
samooceną mają większą tendencję do ulegania
Ogólne normy kulturowe i typ kultury
– członkowie
kultur kolektywistycznych mają większą tendencję
do ulegania
Eksperyment Stanleya Miligrama
–
uległość wobec autorytetu
Uczestnicy badania byli podzieleni na grupy
–
„nauczycieli” i „uczniów”
Badanie miało dotyczyć skuteczności nauki
„Nauczyciele” zadawali pytania, zaś
„uczniowie” odpowiadali na nie. Za błędną
odpowiedź mieli być „karani” krótkim
porażeniem prądem. Z każdą kolejną błędną
odpowiedzią poziom napięcia prądu był
wyższy.
W rzeczywistości prawdziwym uczestnikiem
badania był „nauczyciel”, zaś „uczeń” był
pomocnikiem eksperymentatora, który
udawał, że otrzymuje szok elektryczny.
Aż 65% (26 z 40 uczestników) zaaplikowało
„uczniowi” najwyższy, „śmiertelny” szok o
napięciu 450V.
Komu, kiedy i dlaczego ulegamy
Ulegamy autorytetom, bo
wierzymy, że są
profesjonalistami i wiedzą co
robią
Ulegamy ludziom, których
lubimy lub podziwiamy, bo nie
chcemy stracić ich sympatii lub
chcemy być jak oni
Zachowujemy się jak
większość, bo wierzymy, że
większość nie może się
mylić…
Normy społeczne i role społeczne
Stanfordzki
eksperyment więzienny badał psychologiczne
efekty symulacji życia więziennego. Przeprowadziła go grupa
psychologów pod przewodnictwem Philipa Zimbardo w 1971
roku.
24 wybranych studentów losowo podzielono na więźniów i
strażników. Podczas selekcji kandydatów kierowano się ich
dobrą kondycją psycho-fizyczną oraz brakiem kryminalnej
przeszłości.
Piwnice stanfordzkiego
wydziału psychologii przerobiono na
więzienie.
Pierwszy dzień w niczym nie przypominał eksperymentu
naukowego. Nieświadomi uczestnicy projektu (więźniowie)
zostali aresztowani przez policję we własnych domach.
Przedstawiono im zarzuty (napad z bronią w ręku i włamanie),
odczytano prawa i skutych kajdankami odwieziono do
pobliskiego komisariatu (policja zgodziła się współpracować z
badaczami). Na miejscu ich spisano, zdjęto odciski palców i
zamknięto w celi, przewiązując uprzednio oczy…
Stanfordzki
eksperyment więzienny
–
obserwowane reakcje
Typy strażników
Wśród strażników można było wyróżnić trzy podstawowe typy
zachowań. Pierwsza grupa była surowa, choć sprawiedliwa. Strażnicy
z drugiej grupy starali się nie krzywdzić więźniów i udzielać im „drobne
przysługi”. Pozostali natomiast znajdowali satysfakcję w znęcaniu się
nad skazańcami, mimo że żaden test osobowości nie wykazywał u
nich takich tendencji. Wszystkich strażników łączyło jedno: nie
odmawiali wykonania żadnego rozkazu.
Zachowanie więźniów
Więźniowie radzili sobie na różne sposoby z atmosferą podległości i
poniżenia. Początkowo niektórzy z nich przeciwstawiali się i bili ze
strażnikami. Czterech więźniów zareagowało załamaniem
emocjonalnym, u jednego stres spowodował wysypkę
psychosomatyczną. Część stała się „dobrymi więźniami”, którzy
wykonywali wszystkie rozkazy strażników. Więźniowie jako grupa
zostali całkowicie rozproszeni i zdominowani przez strażników.
Zaplanowany na dwa tygodnie eksperyment przerwany został już po
sześciu dniach ze względu na brutalne zachowania osób, które
przyjęły role strażników.
Stanfordzki
eksperyment więzienny
– wnioski
Eksperyment pokazał, że ludzie zdrowi
psychicznie w specyficznych warunkach
wcielają się w role oprawców i ofiar.
Powodów takich zachowań upatruje on
nie w zaburzeniach ludzkiej psychiki,
lecz we wpływie otoczenia na jednostkę.
Odgrywanie
ról społecznych może
wpływać na kształtowanie
się osobowości jednostki, w
szczególności w sytuacji, gdy nie ma
ona możliwości zrzucenia schematu roli,
lub gdy rola społeczna nie pozwala jej na
margines swobody postępowania.
Decyzje grupowe
Czy dwie głowy są lepsze niż jedna?
Dzielenie się informacjami – poparcie dla kandydata w
wyborach.
Opis kandydata zawierał listę 4 cech pozytywnych i 4
negatywnych
Wszyscy członkowie
grupy A
otrzymali takie same
informacje o kandydacie w wyborach
– 4 pozytywne i 4
negatywne
W grupie wszyscy członkowie
grupy B
otrzymali 4
negatywne informacje, i każdy z nich otrzymał po 2
pozytywne (każdy inny zestaw)
Group A
Group B
Decyzja grupy czy poprzeć
kandydata?
83%
24%
Myślenie grupowe
Groupthinking
– a kind of thinking in which
maintaining group cohesiveness and solidarity is
more important than considering the facts in a
realistic manner
Groupthinking traps
Illusion of strenght
– group feels it is
invicible and can do no wrong
Belief in moral correctness
Illusion of danger comong from the out-
groups & stereotyped views of out-
groups
Self-censorship
– group conformity
Direct pressure on dissenters to
conform
Illusionary feeling that everyone agree
Mindguards
– group members who
protect the leader from contrary
viewpoints.