22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

1/12

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i
współcześni potomkowie

Opublikowano 

17 sierpnia 2012

, autor: 

Naczelny

Jan Maślanka

Przez 6 wieków Mieleszyn należał do dóbr klasztoru
cysterek w Ołoboku. W roku 1796 rząd pruski zabrał im
posiadane wsie i utworzył z nich tzw. ekonomie
ołobocką. Te i inne majątki, inkorporowane przez
Prusy, oddawano w dzierżawę lub sprzedawano
przeważnie berlińskim Niemcom, rzadziej szlachcie
polskiej. Tak poszło ogólnie 241 majątków. Za przykład
niech posłużą Łubnice, Dzietrzkowice i Jeziorko, które
dostał pruski książę Ferdynand E. Von Wirtemberg,
dowódca Regimentu Jazdy jego imienia (4 pułk
huzarów). Do 1806 r. szwadrony pułku stacjonowały
m.in. w Wieruszowie, Namysłowie (sztab), Wieluniu,
Bolesławcu i Olesnie. Dopiero po wycofaniu Regimentu
– w każdym bądx razie „za pruskich rządów” –
wspomniane wsie, po „bywszym dziedzicu”, czyli po
księciu przeszły na Mielęckich z Mielęcina.

Dnia 11.10.1837 r. komisarz królewski zawiadomił
nadzierżawcę i inne osoby w Ołoboku, że ekonwent
cysterek zostaje rozwiązany. Do roku 1837, poczynając
od 1823, zniesiono klasztory i opactwa cystersów na
ziemiach zaboru pruskiego, w Królestwie Polskim pod
zaborem rosyjskim – w 1819. W roku 1793 cały klucz
dóbr wieruszowskich nabył pruski minister Joachim
Maltzan, hrabia na Miliczu. Już w 1789 r., korzystając z
pomocy ministra zarządzającego Śląskiem, zakupił w
Polsce dobra leżące w pobliżu granicy śląskiej. Dobra
odebrane klasztorowi Paulinów w Wieruszowie,
dzierżawił Joseph Zerboni di Sposetti.

Z biegiem czasu uzyskał wieloletnie dzierżawy

Stogniewice, gm. Rychtal. Działka budowlana o pow. 3.200 m2. Super cena 49.000 zł. Tel: [phone] (25.11) Mikorzyn. Sprzedam dom 3­kondygnacyjny do wykończenia. Również na działalność. Działka o powierzchni 51 ar ­ dobra klasa. Świetna lokalizacja. Cena 179.000 zł. Tel: [phone] (11.11) Sprzedam dom z garażem, po renowacji, 2 kondygnacje z łazienką i toaletą, podpiwniczony. Działka 2 500 m2. Cena 75 tys. euro. Słupia pod Kępnem. Tel. [phone] (30.10) Sprzedam działkę budowlaną w Wieruszowie o pow. 24 a pod inwestycje lub budownictwo mieszkaniowe. Media. Tel. [phone] (24.10) Mieszkanie sprzedam ­ bezczynszowe w centrum Wieruszowa, 63 m2, 2 pokoje, kuchnia, łazienka, przedpokój. Nowe okna, drzwi, panele. tel. [phone] 

22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

2/12

folwarków popaulińskich. Po kongresie wiedeńskim
nabył miasto Wieruszów wraz z przyległościami. Po
Maltzanie, był on drugim właścicielem tego miasta. W
rezultacie stał się jednym z największych właścicieli
ziemskich w departamencie kamery kaliskiej.

Pewien związek z Zerbonim a poruszona niżej
tematyką może mieć nie tylko jego pozycja majątkowa i
administracyjna, ale i włoskie pochodzenie. Otóż był on
zwierzchnikiem administracji w zachodniej części
Księstwa Warszawskiego – czesi przypadłej po
kongresie wiedeńskim Prusom, a nazywanej Wielkim
Księstwem Poznańskim. Zajął tam stanowisko
naczelnego prezesa prowincji. Joseph Zerboni, to syn
wrocławskiego kupca, absolwent tamtejszego
gimnazjum jezuitów oraz uniwersytetu w Hale.

Był wiec Wieruszów miastem prywatnym, tak jak
Działoszyn i Praszka. Natomiast – też leżące na ziemi
wieluńskiej – miasta Wieluń, Bolesławiec i Sokolniki
(Frydrychsztat), były miastami królewskimi – w
zasadzie do końca wieku XVIII.

Bolesławiec, Działoszyn, Praszka i Wieruszów strąciły
status miejski w roku 1869 ­ stały się osadami. Praszce
i Wieruszowowi prawa miejskie przywrócono z
początkiem I wojny światowej. W wyniku konfiskat po
powstaniu listopadowym niektóre majątki prywatne
przeszły na rzecz skarbu. Powstałe w latach 1835­1845
majoraty w liczbie 138, składały się w olbrzymiej części
z byłych dóbr rządowych. Mieleszyn z wsi klasztornej
(duchownej) stał się wsią rządową, która w roku 1827
liczyła 60 dymów (domów) i 455 mieszkańców. Tegoż
roku Mieleszyn Kolonia liczył 85 dymów i 681
mieszkańców, folwark – 3 dymy i 42 mieszkańców,
osada karczemna – 1 dym i 7 mieszkańców, zaś osada
proboszcza – 8 mieszkańców, a Mieleszyn
Poduchowny, majorat – 29 mieszkańców. Po
powstaniu styczniowym liczba majoratów znów
wzrosła, gdyż na bazie ponad 100 folwarków
prywatnych w latach 1866­1869 powstały majoraty
nowe. Mieleszyn wszedł w skład majoratu gen.
Krasnokuckiego, a Kolonia Mieleszyn w skład majoratu
gen. Kołzakowa.

Oba nadane mocą nakazu z roku 1866­ z tym, że
Kołzakow już w latach 1842­1854 posiadał majorat
Sokolniki. Inicjatorem donacji ( majoratów) był carski
namiestnik Iwan Paskiewicz. Pierwszej połowie wieku
XIX w powiecie wieluńskim było 9 ekonomii­ każda

22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

3/12

składała się z kilku kluczy, a klucz­ z folwarków, wsi,
karczmy, młyna, czy pustkowia. Np. folwark Mokrsko
Rządowe, wchodzący do ekonomii Mokrsko, należało
do majoratu Bolesławiec­ podobnie i folwark
Krzyworzeka. Choć ”właścicielką’’ była już Tatiana
Łopuchina to od 1893 r. folwark Mokrsko Rządowe
dzierżawił przez 12 lat Józef Żurawiński ( Polak).
Natomiast folwark Krzyworzeka przez 12 lat dzierżawił
Emilian Huet ( Polak).

A .Stawski podaje również nazwiska dzierżawców
czastarskich folwarków. A więc: Liniewieccy,
Bahanowie, Lenartowicze, Magnuccy, Michalscy,
Białobrzescy, Lichodzieje, siostry Wanda i Halina
Ponińskie, Krzyżanowscy, i Bojanowscy ( folwark
Kniatowy). Tamtejszą ziemię poduchowną Łopuchin
miał dać w dzierżawę Zafii i Helenie Rappard. Majątek
w Mieleszynie i Mieleszynku do roku 1911 należał do
Alfreda Pauli. Jak podaje Przewodnik po Guberni
Kaliskiej z roku 1912 w Mieleszynie­ wsi znajdował się
folwark, osada kościelna i szkoła, a właścicielami
gruntów byli dawni czynszownicy i spółka bankowa.
Mieleszynek­ kolonia i folwark. Kolonia liczyła 5 domów
i 27 mieszkańców, folwark­ 3 domy. Właścicielami
gruntów byli uwłaszczeni włościanie, a folwarku­ W.
Przyłubski. Z powodu zadłużenia i kłopotów
finansowych w jakie popadł, majątek w Mieleszynie
został poddany parcelacji. Wdowa po Alfredzie,
Bronisława opuściła Mieleszyn. Została żoną Wiktora
Weryho­ Darewskiego ( Gola) Zabudowania dworu w
Mieleszynie znajdowały się na małym wzniesieniu na
zachód od kościoła. Dwór od kościoła oddzielała
ówczesna droga Bolesławiec­ Wieruszów. Przy dworze
znajdowała się duża owczarnia, leżąca tuż za pobliskim
budynkiem plebani. Nieco głębiej, naprzeciwko
cmentarza, przy drodze do Poduchowizny stała
gorzelnia. Tuż przy drodze w pobliżu cmentarza stał
dom ogrodnika. Tam, gdzie była owczarnia, po wojnie
stała duża obora, w części przystosowana, na budynek
mieszkalny i oborę. W miejscu gdzie kiedyś stał dwór,
spalony przez Niemców, później powstały budynki
mieszkalne.

Po I wojnie światowej, i prze II wojną majątek w
Mieleszynie ( wówczas gmina Chotynin) należał do
Antoniego Krause ( 50 ha, w tym m.in. 27,4 ha gruntu
ornego, 3 ha pastwisk i ogrody­ 0,6) Natomiast w
Mieleszynku ( wówczas gmina Sokolniki) właścicielem
był Leonard Goleniewski a wg książki adresowej na rok

22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

4/12

1935­ Leon Gietentowski. M i F Rojkowie podają, że
pomiędzy Bolesławcem a Mieleszynem znajdowało się
gospodarstwo, którego właścicielem był Niemiec
Krause, który za żonę miał Rosjankę. Prawdopodobnie
był to Leon Krause, wymieniony w wykazie właścicieli
ziemskich woj. łódzkiego jako właściciel majątku
Mieleszyn. Folwark A. Krause po stronie zachodniej
graniczył z Kolonią Zmyśloną, a po wschodniej­ ciągnął
się od organistówki po Dzielną. Tam też nieco
oddalone od drogi i otoczenia rozległym sadem,
znajdowały się zabudowania majątku. W latach 1920­
1937 A. Krause pełnił funkcję prezesa miejscowej OSP.
Po wojnie majątek rozparcelowano między­ do
niedawna tam zatrudnionych­ fornali. Rodzina Krausów
wyjechała do Kanady­ z wyjątkiem córki, po mężu
Spadzieja, która zamieszkuje obecnie w pobliskich
Siemianicach.

W październiku 1945 r. nazwisko Krause znalazło się w
obwieszczeniu wieluńskiego Starosty Powiatowego o
rehabilitacji osób uprzednio wpisanych na niemiecka
listę narodowościową w grupie III i IV. Pod pozycją 699
znajduje się Maria Krause, córka Leona i Anastazji, lat
50. Są też wymienione 3 córki Antoniego i Marii
Krause: Eugenia (poz.698). Maria ( poz.173) i Emilia
(poz.174) a ponadto Emilia Krause, córka Karola i
Marianny lat 57 (poz. 788) Helena Krause, córka
Franciszka i Józefy, lat 33 (poz. 787). Na cmentarzu w
Mieleszynie znajdują się groby Frujentów, powiązanych
nie tylko z rodziną Krause, ale i z ziemią probostwa. W
jednym z grobów spoczywają prawdopodobnie rodzice
żony Antoniego Krause. Na tablicy nagronej znajduje
się, dający się odczytać napis: Leon, Anastazja, Sasza
Frujentów, a na mogile sąsiedniej ledwie czytelny
napis, który wskazuje, że może tam spoczywać ojciec
Leona i Anastazji ( napis już dawno skorodowany). W
głębi cmentarza znajduje się grób Mikołaja Frujentowa.
Z osady probostwa ,, skupionej wokół plebani w pobliżu
kościoła”, z dużego­ 50 morgowego gospodarstwa, po
konfiskacie ,, wydzielono 6 mórg dla parafii”. Resztę
zabrał Rosjanin Frujentów, który pobudował się na tej
ziemi. Frujentowie się tu osiedlili: po powstaniu
styczniowym­ lub wcześniej. Ziemia orna folwarku (
dworu) w Mieleszynie w roku 1909 została podzielona
na działki o powierzchni : 3, 6 i 9 mórg, które nabyli w
zasadzie miejscowi gospodarze. Łąkę podzielono na
jednomorgowe części. Powstały wówczas kolonie:
Wieruszowska, Pod Lasem, Zmyślona, Poduchowna i
Wypikawa. Rozparcelowany w 1920r. Mieleszynek miał

22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

5/12

14 parcel o powierzchni 8 ha każda. Osiedlano tam
legionistów, do których należeli m.in. Paweł Lis,
Goleniowski­ kapitan rezerwy z Piotrkowa
Trybunalskiego. Grunty folwarku w Mieleszynku zostały
tam oddane w dzierżawę rolnikom ( 1909.). ,,
Pozostawiono tylko ośrodek rybny, gdzie były stawy,
las, przy którym kawałki ziemi uprawnej przeznaczono
na gajówkę. Na ziemiach Polski Logowie i Pauli znani
są od dawien dawna. Jeden z Logów tak wyróżnił się w
roku 1794, że od samego Tadeusza Kościuszki
otrzymał pamiątkowy pierścień. Był on ojcem księdza
Adama Logi z Poznania, kapelana oddziałów
powstania listopadowego; służył m.in u boku gen. D.
Chłapkowskiego. Zginął w lipcu 1831r. w bitwie pod
Szawlami.

Wywód o Paulich na Śląsku da się wyprowadzić na
podstawie drzewa genealogicznego rodu Bieneck,
sięgającego końca XV i początku wieku XVI.
Sporządzona w 1848r. tabela rodu członków do roku
1855. Napisana jest w języku niemieckim. Nazwisko
Pauli w wersji niemieckiej pisane jest­ Pauly. Jako
pierwszy występuje G. Bieneck i I. Brabant ( m. Baiern,
Bóhmen) oraz Joachim Bieneck, 1610 i Joanna
Cooper, Lówen. Antoni Bieneck, ur. 25.02.1748r.,
Wangern, w roku 1768 poślubił Johannę Philippi,
urodzoną 24.08.1742, Oppeln. On zmarł 16.11.1809 w
Gross Zauche, ona­ 13.03.1809 w Laskowitz (
Laskowice). Z siedmiorga dzieci, druga w kolejności,
córka Theresia Bienieck, urodziła się 23.04.1774r. w
Henersdorf koło Schweidnitz ( Świdnica), za mąż
wyszła 18.04.1804r. za Antona Pauly, ekonoma (
rządcę) w Jeschkowitz ( Jaśkowice koło Byczyny). On
zmarł w Tarnast 11.12.1820., ona­ w Oels ( Oleśnica)
30.11.1824. Theresia i Anton mieli 7 dzieci.

Charakterystycznym jest miejsce urodzin dzieci:
pierwsza trójka­ Sterzandorf Gross Zauche a dla
następnych czterech­ tylko Gross Zauche. Czy ma to
jakieś znaczenie? Dzieci których matką była Albertine
Guttman urodziły się: dwoje w Oles, tj. Paul­ 1831 i
Fedor­ 1833, a trzeci w Trebnitz ( Trzebnica)­ 1839.
Również ona zmarła w Trebnitz, w roku 1841. Adolf
Pauli ( rocznik 1811) miał czworo dzieci, wszystkie
urodzone w Mieleszynie: Joshephine­ 1840, Anna­
1844, Adolf­ 1851 i Alfred­ 1855. Imiona Adolf i Alfred
są w tej genealogii ,, dopisane” jakby nieco później, tj.
po roku 1848, a 2 gałązki ( Adolf i Alfred) i 5 ich
latorośli­ też ,, dorysowane” i innym charakterem

22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

6/12

pisma­ dodane. Daty i miejsce urodzin wskazują czas
osiedlania się Paulich w Mieleszynie. U boku Adolfa (
ojca), w miejscu gdzie zwykle podawane jest imię i
nazwisko rodowe żony. w tym przypadku pod datą
8.09.1829 wymieniona została Emilie Gehder,
urodzona 11.09.1820 w Skomlinie. Ze względu na to i
jej wiek, trudno jest obecnie odgadnąć pozycję cywilną
tej osoby. Adolf Pauli (rocznik 1851) i Magdalena jego
żona. Mieli córkę Adolfminę ur. 16.03.1879r. ( zmarłą w
Goli 17.03.1970r.) oraz syna Witolda.

K. Dura podał takie dane: Magdalena Pauli Martha ur.
w Breslau 20.07.1858 wzięła w Mochau ślub
10.06.1878r. z Adolfem Paulim, urodzonym w Breslau
6.06.1851r. Oboje zmarli w Mieleszynie: Adolf –
3.03.1885, a Magdalena­ 5.03.1888.

W kwietniu 1880r. Alfred Pauli ( rocznik 1855) poślubił
Bronisławę z domu Topacz­ Loga, urodzoną w roku
1875 w Gnieźnie. Małżeństwo ustało w 1911r. na
skutek zgonu Alfreda. Tego samego 1911r. młoda
wdowa wyszła za Wiktora Weryho­Darewskiego, ale i
to małżeństwo trwało krótko, gdyż Wiktor zmarł w 1913.
Rodzicami Bronisławy I voto Pauli byli Bronisław
Topacz­ Loga i Helena z domu Arendt.

Rodzina Logów

Bronisław Topacz­ Loga i Helena z domu Arendt
związek małżeński zawarli w roku 1896. Mieszkali w
Gnieźnie. Mieli siedmioro dzieci: 4 córki i 3 synów. Oto
one: Bronisława, Stefan, Wanda, Lucyna, Stanisław,
Kazimierz, Halina.

Bronisława ( 1875) I voto Pauli, II voto Veryho­
Darewska. Z pierwszego związku miała 3 córki: Wandę
( 1897­1968), Aleksandrę ( 1898­1957) i Bronisławę­
Stanisławę ( 1900­1986).

Stefan miał 3 dzieci: Mirosławę, Sylwestra i Bronisława.

Wanda, żona Oktawiana Weryho­ Darewskiego miała 3
córki: Oktawię za Wacławem Lubczyńskim, Ludwikę,
za Pawłem Kowalskim i Wandę za Janem
Górkiewiczem.

Lucyna, mąż Vatha­ Kozicki, miała 4 dzieci: Danutę,
Feliksa, Mieczysława i Lucynę.

Stanisław, miał 5 dzieci: Helenę, Wiktora, Janinę,

22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

7/12

Lucynę,..

Kazimierz, miał 3 dzieci: Olgierda, Ojcumiłę i
Krzysztofa.

Halina, I voto Pithart, II voto Skąpska, miała 3 synów:
Leona, Zygmunta i Józefa Skąpskiego.

Rodzina Wandy Sapetto z domu Pauli.

Helena Wanda, najstarsza córka Alfreda i Bronisławy
Paulich urodziła się w Mieleszynie w 1897r. W roku
1915 wyszła za mąż za Karola Feliksa Marczaka­ ślub
w Wójcinie. Ze związku tego w roku 1916 na świat
przyszła Halina Danuta. Po uzyskaniu rozwodu, w
Wilnie roku 1925 wyszła za Józefa Sapetto. W latach
30­ tych XX w. prowadziła w Zakopanem pensjonat ,,
Mirabella”, a po wojnie pracowała w administracji
domów wczasowych. W Szklarskiej Porębie­ pensjonat
,, Perła” i w Krynicy Górskiej­ pensjonat Lwi Ogród” .
Zmarła w Warszawie w 1968r. Jej córka Halina Danuta
Płotczyńska z domu Marczak urodziła się w Wieluniu.
Po ukończeniu gimnazjum im. Władysława z Gielniowa
podjęła studia w Centralnym Instytucie Wychowania
Fizycznego w Warszawie. W 1935r. wyszła za mąż za
Mariana Stanisława Płotczyńskiego ( 1900­ 1974). Po
wybuchu wojny wraz z rodzinami i pracownikami ,, Lot”,
zostali ewakuowani, przez Rumunię, Grecję. Francję i
Hiszpanię­ do Anglii. Marian St. Płotczyński został
wcielony do brytyjskiego RAF­u i służył w lotnictwie
bojowym, i transportowym. Po powrocie do kraju w
1947r. podjął pracę pilota komunikacyjnego oraz szefa
personelu latającego i wyszkolenia. Jego żona była
zatrudniona w PLL ,, Lot”. Oboje zmarli w Warszawie:
Marian­ w 1974, Halina­ w 2010.

Płotczyńscy mieli 2 córki: Jolantę ur. 1953r. i Krystynę
ur. w 1939­ obie urodziły się w Warszawie. Jolanta
wyszła za mąż Bogusława Jeznacha, z którym miała 3
córki: Martę, Olgę i Hannę. Krystyna wyszła za mąż za
Marka Lubczyńskiego, urodzonego w Częstochowie
roku 1930. W 1963 ukończyła anglistykę na
Uniwersytecie Warszawskim. Za główne miejsce
zatrudnienia miała Szkołę Główną Planowania i
Statystyki ( obecnie Szkoła Główna Handlowa), w
której przez 44 lata była wykładowcą języka
angielskiego. Pracowała także poza tą uczelnią, w
Towarzystwie Wiedzy Powszechnej oraz w
Ministerstwach: Spraw Zagranicznych i Handlu
Zagranicznego; była również współautorką szeregu

22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

8/12

podręczników dla studentów. Jej córka Agata
ukończyła architekturę na Politechnice Warszawskiej­
prowadzi firmę projektowania wnętrz.

Córki Jolanty Jeznach są po studiach wyższych: Marta­
po medycynie, Olga­ po weterynarii, Hanna­
wyspecjalizowała się w dziedzinie logopedii.

Rodzina Aleksandry z Paulich Sikorskiej

Z zachowanego zawiadomienia o uroczystości zaślubin
dowiadujemy się, że Aleksandra Pauli i podporucznik
Jan Sikorski zawarli związek małżeński w Kaliszu dnia
24 czerwca 1920r. O uroczystości zawiadomili: matka
panny młodej, Bronisława z Logów I voto Pauli, oraz
rodzice pana młodego­ Tolimira i Józef Sikorscy.
Uroczystość odbywała się w Kaliszu­ mieszkała tam i
uczyła języka niemieckiego matka Aleksandry, a
zapewne i panna młoda. Jan Sikorski urodził się w
1886r. na Kaukazie. Jego dziadkowie, za udział w
powstaniu styczniowym zostali skazani na zsyłkę w
głąb Rosji. Maturę zdał w Lublinie w roku 1914. W
Jędrzejowie, razem z siostrą wstąpił do Legionów. W
roku 1920 brał udział w wojnie polsko­radzieckiej.
Służył w 13 pułku stacjonującym w roku 1926 w Wilnie.
Tam spotkał go gen. Władysław Sikorski. od którego
dowiedział się, że są krewnymi. Rotmistrz Jan Sikorski
w 1939 r. zginął jak twierdzi jego syn Stanisław. Żona,
Aleksandra zmarła w roku 1957. Sikorscy mieli dwoje
dzieci: Stanisława i Krystynę. Stanisław, urodzony
8.10.1923r., ożenił się z Ireną Strumiłło; ma dwie córki.
Paulę i Annę Marię. Żona i dzieci, a także wnuki
mieszkają w USA. Po powrocie do kraju mieszkał na
Saskiej Kępie w Warszawie. Obecnie mieszka w
Łubnicach u państwa Kuców. Przed wojną i w
pierwszych latach okupacji przebywał w łubnickim
dworze Zofii Rappard, gdzie zatrudniona była jako ,,
klucznica” Adamina Pauli. Swemu dziadkowi, Alfredowi
Pauli ufundował płytę nagrobną z czarnego marmuru z
odpowiednim epitafium­ to na cmentarzu w
Mieleszynie, zaś Adaminie Pauli na cmentarzu w
Wójcinie, gdzie została pochowana. Na płycie
nagrobnej jest napis: Adamina Magdalena Pauli.
16.03.1879­17.03.1979. Przeszła przez życie dobrze
czyniąc.

Krystyna z domu Sikorska, urodzona w 1921, wyszła
za mąż za Tadeusza Kasprzyckiego, który służył w
szkole kawalerii w Grudziądzu. Uczestniczył w
kampanii wrześniowej 1939 r. Oboje zmarli w roku

22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

9/12

1999­ są pochowani na cmentarzu w Izabelinie k.
Warszawy. Pozostawili trójkę dzieci: Elżbietę ( 1950),
Grażynę ( 1955), Zbigniewa ( 1952). Grażyna
Kasprzycka poślubiła Janusza Rosikonia ( 1942). Ma
dwóch synów: Jana ( 1980) i Kaspra ( 1982).

Rodzina Bronisławy­ Stanisławy Barnat z d. Pauli.

Jak można przeczytać w oryginalnym świadectwie
urodzenia Bronisława Stanisława Pauli urodziła się w
Mieleszynie dnia 14/27 października 1900. Wyszła za
mąż za Antoniego Barnata. Ślub odbył się 12 lipca
1924 r. w Krakowie. Z rozesłanego zawiadomienia
wynika też, że uroczystość weselna odbyła się w
Hotelu Francuskim w Krakowie. Świadectwo ślubu
zatytułowane Testimonium copulations, napisane jest
po łacinie na formularzu parafialnym­ wymienia daty,
miejsce, dane osobowe nowożeńców i obecnych
świadków. Dowiadujemy się z niego, że narzeczony
Antoni Barnat, syn Jana i Salomei Rejman, urodził się 6
czerwca 1885 r. w m. Czarna k. Łańcuta, mieszkał w
Puławach i liczył lat 29. Narzeczona Bronisława liczyła
lat 23 i mieszkała w Kaliszu. Świadkami byli Klemens
Bąkowski i Józef Skąpski. Sakramentu małżeństwa
udzielił ks. Jakub Morejka. Barnatowie mieli 2 córki:
Halinę i Janinę.

Z relacji wnuczki Alfreda Pauli wynika, że ojciec jego
dziadka to Adolf Pauli. Podczas trzeciej sesji sejmu
1869 r. został powołany na stanowisko Komisarza
Rządowego. Adolf Pauli ożenił się z Emilią Geldner.
Rodzina Pauli pochodziła z Tyrolu, na pograniczu
Włoch i Austrii. Do Mieleszyna przybyła w pierwszych
latach XIX w. Adolf Pauli i jego żona Emilia mieli 2
synów: Alfreda ( dziadka) i Adolfa. Urodzony w 1855 r.
Alfred Pauli ożenił się w 1895r. z Bronisławą Loga
herbu Topacz, urodzona w Gnieźnie w 1875r. Z
małżeństwa tego urodziły się 3 córki: Wanda, urodzona
w 1897r., Aleksandra­ w 1898 i Bronisława­ w 1900.
Wszystkie trzy urodzone w Mieleszynie.

Właściciel Mieleszyna Alfred Pauli, z terenów
dworskich podarował ziemię na cmentarz parafialny,
obecnie w dalszym ciągu czynny, gdzie został
pochowany. Przyczynił się również do budowy
kościoła. Był zapalonym myśliwym, zostając
kilkakrotnie ,, królem polowania”. Po ostatnim
polowaniu zaziębił się i dostał zapalenia płuc, którego
nie przeżył. Zmarł 11 lutego 1911r. Był człowiekiem
dbającym o dobro ludzi zamieszkujących na wsi. Kiedy

22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

10/12

w roku 1963 mieli już pierwszy samochód­ na życzenie
matki Bronisławy i ciotki Wandy, pojechali do
Mieleszyna­ na cmentarz, i do parafii. Starsze kobiety i
ludzie ze wsi wychodzili z domów i pozdrawiali­ jak
twierdzili­ ,, panienki z dworu” wspominając życzliwość
dziadka. Niestety, po jego śmierci majątek
rozparcelowany za długi brata Adolfa, któremu
podpisywał weksle na ratowanie zdrowia żony, chorej
na gruźlicę. W tamtych czasach jedynym ratunkiem
były wyjazdy do Włoch. Córką z tego małżeństwa była
Adamina Pauli, która przygarnięta przez p. Zofię
Rappard, pracowała jako ,, klucznica” w majątku w
Łubnicach. Po śmierci dziadka Alfreda babcia
Bronisława Pauli wyszła za mąż za Wiktora Weryho­
Darewskiego, i zamieszkała w majątku Wiktora na Goli.
Niestety po dwóch latach Wiktor zmarł. Po śmierci
Wiktora babcia, osoba wykształcona, po germanistyce,
przeniosła się do Kalisza i uczyła języka niemieckiego
w gimnazjach­ najdłużej w Gimnazjum im. A. Asnyka.
Dopiero w 1939 r. przeszła na emeryturę i chciała
zamieszkać w Poznaniu, gdzie mieszkała duża część
jej rodziny. Wybuch II wojny światowej nie przeszkodził
jej w realizacji tego pomysłu.

Bronisława Pauli wyszła za mąż 12 lipca 1924 za
Antoniego Barnata, starostę w Puławach. Ojciec
urodzony 6.06.1885r.w powiecie łańcuckim, był
magistrem prawa­ tytuł uzyskał studiując na
Uniwersytecie Lwowskim im. Jana Kazimierza.
Starostwo zajmowało pałacyk „Marynki”, stojący na
skraju parku Czartoryskich w Puławach. Obecnie
znajduje się tam Muzeum Pszczelnictwa. 3 czerwca
1925r. urodziła się tam córka Halina. W roku 1929
rodzice przenieśli się do Grudziądza. Tam ojciec objął
stanowisko naczelnika Urzędu Ziemskiego. 6
października 1929r w Grudziądzu urodziła im się córka
Janina, czyli późniejsza Witkowska­Kmieciak. W roku
1931 r. ojciec został przeniesiony na to samo
stanowisko do Piotrkowa Trybunalskiego. W 1935r.
rodzice przenieśli się do Poznania. Tutaj mieszkała
siostra matki Aleksandra, i rodzina babci: dwóch braci­
Stefan Loga i Kazimierz Loga, ze swoimi rodzinami. Po
35 latach pracy ojciec przeszedł na emeryturę. Wybuch
II wojny światowej zastał ich w domu, czyli w Poznaniu.
9 grudnia 1939r. zostali wywiezieni przez Niemców do
obozu przesiedleńczego na ul. Głównej. Po 3 dobach
zostali wywiezieni do Częstochowy, która była w
rejonie generalnej Guberni, utworzonej przez Niemców.
Tam przeżyli okres okupacji. Halina i Janina uczyły się

22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

11/12

na tajnych kompletach. Do Poznania wrócili w marcu
1945. Mieszkanie szczęśliwie ocalało z zawieruchy
wojennej. Halina studiowała farmację na Uniwersytecie
Poznańskim im. Adama Mickiewicza, i uzyskała tytuł
mgr. farmacji. Janina, w maju 1947 zdała maturę i
rozpoczęła studia na UAM i uzyskała tytuł mgr. chemii.
W maju 1980r. nagle na zawał serca mąż umarł. W
1983r. drugi raz wyszła za mąż, za Zbigniewa
Kmieciaka, który przez trzy kadencje był
wiceprezydentem Poznania. W marcu 1988 umarła
Bronisława. W jej osobie straciła najlepszego,
ukochanego przyjaciela. Córka Barbara, po zdaniu
matury rozpoczęła studia na wydziale lekarskim.
Dyplom uzyskała w roku 1994. Pracuje w Szpitalu im.
J. Strusia w Poznaniu­ jest specjalistą radiologiem. W
1994r. wyszła za mąż za Andrzeja Frankowskiego,
doktora medycyny.

Dwory, jako takie, w powojennej rzeczywistości
ustrojowej przestały istnieć. Dawniej na ich
utrzymanie pracowały majątki ziemskie ( folwarki),
przemysł ( młyny, wiatraki, cegielnie, gorzelnie) i inne.
Z tych­ w rozumieniu obiektów­ o których tu mowa, do
naszych czasów zachował się jeden­ na Goli, ale w
zmienionym już kształcie, łącznie z parkiem. W
Mieleszynie nie ma nic. Być może, że ,, kiedyś
potrzebny był dwór”, teraz pozostanie „świadomość
dworu”. Szlachta przekształciła się w ziemian, a ci
którzy w końcu zostali bez ziemi­ notowani w skrócie
jako ,, bz”. W sensie fizycznym ,, nie roztopili się” ale
rozproszyli, nie byli na widoku­ musieli walczyć o
przetrwanie, mieszkając niekiedy w ciżbie miejskich
blokowisk. Pokolenie przedwrześniowe i urodzone po
roku 1945, mimo trudności materialnych przeszkód
społecznych­ przetrwało.

Jan Maślanka

Warszawa

Część biograficzna, opracowana na podstawie notek
dokumentów i relacji Janiny Witkowskiej­ Kmieciak,
Krystyny Lubczyńskiej i Grażyny Kosik­ Kasprzyckiej.
Jest to fragment większej całości.

Ten wpis został opublikowany w kategorii 

Bez kategorii

. Dodaj zakładkę do 

bezpośredniego

odnośnika

.

4 odpowiedzi na „Dwór w Mieleszynie – pierwsi

22.10.2015

Dwór w Mieleszynie – pierwsi właściciele i współcześni potomkowie | Wieruszów

http://www.powiatowy.pl/2012/08/dwor­w­mieleszynie­%E2%80%93­pierwsi­wlasciciele­i­wspolczesni­potomkowie/

12/12

właściciele i współcześni potomkowie”

.................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Ilustrowany Tygodnik Powiatowy Redakcja zastrzega sobie prawo do zmiany tytułów i adiustacji tekstów. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść ogłoszeń, reklam i
artykułów sponsorowanych oraz Listów/Maili do Redakcji. Nie publikujemy Listów do Redakcji/Maili od osób anonimowych. Autor ww może zastrzec sobie prawo „Dane
osobowe tylko do wiadomości Redakcji”. Materiałów nie zamówionych nie zwracamy. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie, rozpowszechnianie i publikowanie treści
artykułów, zdjęć bez zgody właściciela portalu www.powiatowy.pl ZABRONIONE.

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Używamy cookies w celach funkcjonalnych, aby ułatwić użytkownikom korzystanie z witryny oraz w celu tworzenia anonimowych
statystyk serwisu. Jeżeli nie blokujesz plików cookies, to zgadzasz się na ich używanie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Możesz samodzielnie zarządzać cookies
zmieniając odpowiednio ustawienia Twojej przeglądarki.
..............................................................................................................................................................................................................................................................................................................

REGULAMIN FORUM Redakcja ITP nie odpowiada za treść wpisów internautów na forum. Redakcja zastrzega sobie prawo do nieumieszczania w całości lub części opinii.
W szczególności nie zostaną publikowane wpisy zawierające wulgaryzmy (art.3 Ustawy o języku polskim); obrażające osoby, narodowości, religie (art. 23 KC oraz art. 194­
196 KK); zawierające informacje niesprawdzone lub obarczające niesprawdzonymi zarzutami inne osoby (art. 23 KC). Ponadto nie zamieszczamy opinii, które zawierają linki
do prywatnych stron www, zawierających dane osobowe, teleadresowe lub adresy mailowe; treści, które są reklamami, zawierających uwagi do obsługi i do Redakcji (w tej
sytuacji prosimy o kontakt na [e-mail] – zapoznamy się z uwagami). Nie będą edytowane także wszelkie wpisy wielokrotne i nie na temat danego artykułu
oraz zawierające groźby karalne i oszczerstwa. Adnotacja w komentarzach (p.n.p.r.) lub (p.r) oznacza wykreślenie treści mogącej być uznanej za pomówienie bądź
znieważenie. Dopuszczalna jest natomiast nawet najostrzejsza krytyka, ale bez wycieczek osobistych. Jeśli czyjaś opinia nie została dopuszczona, to znaczy, że zaliczona
została do jednej z wymienionych kategorii. Listy i maile do Redakcji powinny być podpisane. Anonimów nie publikujemy. Jeśli ktoś nie życzy sobie ujawnienia danych
osobowych wystarczy dopisek: dane do wiadomości Redakcji.

stały czytelnik

 pisze:

19 sierpnia 2012 o 23:29

Brawo panie Maślanka brawo panie Grzana ludzie lubia takie

tematy.Pisz pan panie Zbyszku.

wawa

 pisze:

28 sierpnia 2012 o 20:14

wow! niezle:)

Jadwiga Czepialska

 pisze:

1 września 2012 o 17:54

” …Dowiadujemy się z niego, że narzeczony Antoni Barnat, syn Jana i

Salomei Rejman, urodził się 6 czerwca 1885 r. w m. Czarna k.

Łańcuta, mieszkał w Puławach i liczył lat 29. ….”

A GDYBY DOBRZE POLICZYĆ TO WYSZŁOBY, ŻE W 1924 ROKU

LICZYŁ LAT 39 !!!

AS

 pisze:

6 listopada 2014 o 01:53

Wg metryk Jan Sikorski urodził się 25.05/06.06.1893 roku w Łodzi, a

nie na Kaukazie…