KOMUNIKACJA W BIZNESIE

Komunikowanie wywodzi się z łacińskiego communicatio, to znaczy
doniesienie, komunikat, ale wówczas wskazujemy na rzecz, a nie na
czynność. Słuszne jest zatem odwołanie się do słowa communicare,
czyli naradzanie się, konsultowanie, porozumiewanie się, a także do
słowa communico, czyli coś i z kimś mieć wspólnego, coś z kimś
podzielać. To z kolei prowadzi nas do słowa communio, wspólność
oraz communis wspólny, powszechny.
Komunikowanie to nie tylko przekazywanie (komunikatów), ale także
tworzenie wspólnoty w trakcie i w skutek komunikowania.
Przez komunikowanie rozumiemy mechanizm, dzięki któremu
stosunki między ludźmi mogą istnieć i rozwijać się, tj. wszystkie
symbole umysłu łącznie z środkami przekazywania ich w przestrzeni i
przechowywania ich w czasie:

-

komunikowanie jako transmisja – komunikowanie to
przekazywanie informacji w bardzo szerokim znaczeniu tego
słowa;

-

komunikowanie jako rozumienie – komunikowanie jest
procesem, dzięki któremu rozumiemy innych i z kolei sami
staramy się być rozumianym;

-

komunikowanie jako oddziaływanie – słowa tego używamy do
określenia wszystkich mediów, którymi ludzie oddziaływują
na siebie;

-

komunikowanie jako łączenie, tworzenie wspólnoty – proces,
który łączy nieciągłe części naszego żyjącego otoczenia;

-

komunikowanie jako interakcja – społeczna interakcja przy
pomocy symboli;

-

komunikowanie jako wymiana – wymiana znaczeń między
ludzi jest możliwa w stopniu w jakim jednostki mają wspólne
spostrzeżenia i postawy;

-

komunikowanie jako składnik procesu społecznego – akt
komunikatywny jest środkiem przez który są wyrażane normy
grupowe, sprawowana kontrola społeczna, przydzielona role,
osiągnięta koordynacja wysiłków, ujawnione oczekiwania i

1

przenoszony proces społeczny.

Środki i formy komunikowania

Wszelkie komunikowanie jest pośrednie, jeśli bowiem

wykluczamy zjawiska telepatii, to w każdym procesie komunikowania
zawarty jest znak i jego materialny nośnik, czyli środek
komunikowania.

Na tym jednak na ogół kończy się zgoda powszechna wśród

badaczy komunikowania. W odróżnieniu od terminu komunikowania,
terminy środek komunikowania oraz równoznaczny termin media nie
tylko są rzadko definiowane, ale bywają nawet przez jednego autora
używane w różnorodnych znaczeniach. A więc są stosowane do
określenia:

-

języka (w sensie języka naturalnego; jako środka
porozumiewania się w danej społeczności);

-

znaków językowych lub wszelkich systemów znaków (słowo
mówione, gest, mimika, obraz);

-

kodów, które są oparte na konwencjach i pozwalają
konstruować przekazy (alfabet, kod Morse’a, sygnalizacja);

-

nośników sygnałów (jak wibracje powietrza, fale świetlne, a
także materiały na których znaki zostały utrwalone, jak papier,
taśma filmowa, płyta gramofonowa);

-

instrumentów pozwalających na powielanie, transmisję lub
odbiór przekazu (prasa drukarska, radiostacja, odbiornik
radiowy czy telewizyjny);

-

instytucji, które tworzą przekazy (np. prasa, telewizja).

Cechą efektywnego przekazu informacji jest komunikatywność i

dostępność. Istotne jest aby kod był znany dla odbiorcy, inaczej
mówiąc, aby forma przekazu była komunikatywna, łatwa do
zrozumienia. Oba pojęcia, komunikatywność i dostępność, są
względne, zależą od odbiorców i częściowo od nadawców.

To co dla jednej osoby jest trudne w rozumieniu, lub zbyt

kosztowne, dla innej jest łatwe i tanie. Niemniej w kategoriach
maksymalnej komunikatywności i dostępności dla większości
odbiorców...........

2

kana?

sprz??enie zwrotne

sprz??enie zwrotne

kana?

szum

szum

?R?D?O

ODBIORCA

?R?D?O

ODBIORCA

wiadomo??

szum

szum

1. Proces komunikowania się

myśl kodowanie dekodowanie myśl
NADAWCA

ODBIORCA

2. Komponenty procesu komunikowania się

Źródło – źródłem w procesie komunikowania się są ludzie, którzy
rozpoczynają porozumiewanie się. Jedni są nadawcami, inni
odbiorcami. Ich role zmieniają się w trakcie danego procesu
komunikowania się. W związku z tym nadawca informacji winien
umieć emitować sygnały, ale również informować o swoich relacjach
na nie.
Wiadomość – jest to przekazywana treść. Stanowi istotę
komunikowania się. Wiadomość może być prywatna, służbowa,
publiczna.

Filtr – system wartości dla każdego z parametrów.

3