Metodyka
INTEGROWANEJ PRODUKCJI
MALIN
(wydanie drugie zmienione)
Zatwierdzona
na podstawie art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie ro
ś
lin
(tekst jednolity Dz.U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849 ze zm.)
przez
Głównego Inspektora Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa
Warszawa, marzec 2010 r.
Opracowanie zbiorowe
Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach
pod kierunkiem mgr Jerzego Mocheckiego
Zespół autorów:
dr Józef Gwozdecki,
doc. dr hab. Jerzy Lisek,
doc. dr hab. Barbara H. Łabanowska,
dr Beata Meszka,
mgr Jerzy Mochecki,
doc. dr Waldemar Treder
Zatwierdzam
Tadeusz Kłos
SPIS TRE
Ś
CI
WST
Ę
P ................................................................................................................................. 2
I. PRZYGOTOWANIE GLEBY ORAZ ZAKŁADANIE PLANTACJI MALIN ............................. 3
1. Wybór stanowiska .......................................................................................................... 3
2. Przedplony i zmianowanie.............................................................................................. 3
3. Zabiegi ograniczaj
ą
ce wyst
ę
powanie agrofagów............................................................ 3
4. Dobór odmian................................................................................................................. 4
5. Sadzenie ........................................................................................................................ 4
6. Urz
ą
dzanie otoczenia uprawy ........................................................................................ 4
II. NAWO
ś
ENIE I WAPNOWANIE........................................................................................ 5
1. Pobieranie próbek gleby i li
ś
ci do analiz ......................................................................... 5
2. Wapnowanie .................................................................................................................. 6
3. Nawo
ż
enie mineralne..................................................................................................... 7
4. Nawo
ż
enie organiczne ................................................................................................... 9
5. Nawo
ż
enie plantacji w poszczególnych latach ..............................................................10
III. REGULOWANIE ZACHWASZCZENIA...........................................................................11
1. Mechaniczne metody zwalczania chwastów..................................................................11
2. Chemiczne metody zwalczania chwastów.....................................................................12
IV. PIEL
Ę
GNACJA RO
Ś
LIN .................................................................................................13
1. Nawadnianie .................................................................................................................13
2.
Ś
ciółkowanie .................................................................................................................15
3. Prowadzenie i ci
ę
cie.....................................................................................................15
4. Niszczenie odrostów korzeniowych ...............................................................................16
V. OCHRONA MALIN PRZED CHOROBAMI .......................................................................16
1. Najwa
ż
niejsze choroby malin i ich charakterystyka .......................................................16
2. Progi zagro
ż
enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji .....................................18
3. Sposoby zapobiegania chorobom .................................................................................18
4. Niechemiczne metody ochrony ro
ś
lin przed chorobami.................................................19
5. Ochrona chemiczna malin przed chorobami..................................................................19
VI. OCHRONA MALIN PRZED SZKODNIKAMI....................................................................20
1. Wykaz szkodników malin i ich charakterystyka..............................................................20
2. Progi zagro
ż
enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji .....................................22
3. Niechemiczne metody ochrony malin przed szkodnikami..............................................22
4. Ochrona chemiczna malin przed szkodnikami...............................................................22
5. Ochrona po
ż
ytecznych stawonogów i ich introdukcja ....................................................23
VII. OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA ANALIZ NA POTRZEBY KONTROLI JAKO
Ś
CI
OWOCÓW W INTEGROWANEJ PRODUKCJI ....................................................................23
ZAŁ
Ą
CZNIKI ........................................................................................................................25
Zał
ą
cznik 1. Charakterystyka odmian maliny....................................................................25
Zał
ą
cznik 2. Zwalczanie chwastów przed zało
ż
eniem plantacji i w trakcie jej prowadzenia
..........................................................................................................................................26
Zał
ą
cznik 3. Wykaz herbicydów dopuszczonych do stosowania w IP malin .....................27
Zał
ą
cznik 4. Sposób lustracji plantacji malin i progi zagro
ż
enia przez szkodniki...............28
Zał
ą
cznik 5. Zasady chemicznego zwalczania szkodników na plantacji malin ..................30
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
2
WST
Ę
P
Integrowana Produkcja jest to produkcja wysokiej jako
ś
ci mi
ę
dzy innymi
owoców,
daj
ą
ca
pierwsze
ń
stwo
bezpiecznym
metodom
niechemicznym,
minimalizuj
ą
ca niepo
żą
dane efekty uboczne stosowanych agrochemikaliów ze
szczególnym uwzgl
ę
dnieniem ochrony
ś
rodowiska i zdrowia ludzi.
W celu uzyskiwania wysokich i wysokiej jako
ś
ci plonów, w IP dopuszczalne jest
stosowanie selektywnych lub wybranych cz
ęś
ciowo selektywnych
ś
rodków ochrony ro
ś
lin.
Niezwykle wa
ż
ne jest równie
ż
, aby chemiczne zwalczanie szkodników stosowa
ć
tylko
wówczas, gdy ich liczebno
ść
przekracza przyj
ę
ty próg szkodliwo
ś
ci. Aby to jednak
stwierdzi
ć
, konieczne jest systematyczne prowadzenie lustracji pod k
ą
tem wyst
ę
powania
szkodników, chorób i chwastów – jest to podstawowy element racjonalnej ochrony ro
ś
lin.
Owoce pochodz
ą
ce z Integrowanej Produkcji s
ą
systematycznie kontrolowane na
obecno
ść
substancji szkodliwych, głównie pozostało
ś
ci
ś
rodków ochrony, azotanów oraz
metali ci
ęż
kich. Ka
ż
de gospodarstwo winno spełnia
ć
równie
ż
wszelkie zasady Kodeksu
Dobrej Praktyki Rolniczej.
Wa
ż
nym
elementem
IP
jest
mo
ż
liwo
ść
identyfikacji
miejsca
pochodzenia
certyfikowanego produktu, gdy
ż
ka
ż
dy z producentów ju
ż
w trakcie zgłoszenia si
ę
do
systemu IP otrzymuje swój niepowtarzalny numer ewidencyjny.
Przepisy prawne dotycz
ą
ce Integrowanej Produkcji reguluje ustawa o ochronie ro
ś
lin
z dnia 18 grudnia 2003 r. (Dz. U. 2008 r. Nr 133, poz. 849 ze zm.) oraz rozporz
ą
dzenie
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. (Dz. U. 2004 r. Nr 178, poz.1834 ze
zm.). Jednostk
ą
koordynuj
ą
c
ą
cało
ść
systemu Integrowanej Produkcji w Polsce oraz
kontroluj
ą
c
ą
prawidłowo
ść
prowadzenia upraw i wydawania certyfikatów jest Pa
ń
stwowa
Inspekcja Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa.
Producent chc
ą
c uzyska
ć
certyfikat IP musi spełni
ć
nast
ę
puj
ą
ce wymagania:
−
uko
ń
czy
ć
16-godzinne szkolenie IP,
−
zgłosi
ć
ch
ęć
prowadzenia upraw zgodnie z zasadami IP, w najbli
ż
szej jednostce
Pa
ń
stwowej Inspekcji Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa,
−
prowadzi
ć
produkcj
ę
zgodnie z niniejsz
ą
metodyk
ą
szczegółow
ą
(dla okre
ś
lonego
gatunku),
−
prowadzi
ć
na bie
żą
co Notatnik Integrowanej Produkcji,
−
przej
ść
pozytywne kontrole: Notatnika, gospodarstwa w okresie wegetacji i jako
ś
ci
płodów,
−
zło
ż
y
ć
przed lub w trakcie zbiorów wniosek o wydanie certyfikatu IP.
Producenci, po otrzymaniu certyfikatu, maj
ą
prawo oznacza
ć
swoje produkty zastrze
ż
onym
znakiem (logo) Integrowanej Produkcji.
Niniejsza metodyka opracowana została przez zespół pracowników Instytutu
Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach na podstawie rezultatów wieloletnich
własnych bada
ń
oraz zgodnie z wytycznymi Mi
ę
dzynarodowej Organizacji Biologicznego
i Integrowanego Zwalczania Szkodliwych Organizmów i Chwastów oraz Mi
ę
dzynarodowego
Naukowego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych.
Stosowane w niniejszym opracowaniu poj
ę
cie dotycz
ą
ce najwy
ż
szych dopuszczalnych
poziomów pozostało
ś
ci
ś
rodków ochrony ro
ś
lin odnosi si
ę
do warto
ś
ci najwy
ż
szych
dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci pestycydów okre
ś
lonych w Rozporz
ą
dzeniu (WE) nr
396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwy
ż
szych
dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci pestycydów w
ż
ywno
ś
ci i paszy pochodzenia
ro
ś
linnego i zwierz
ę
cego oraz na ich powierzchni.
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
3
I. PRZYGOTOWANIE GLEBY ORAZ ZAKŁADANIE PLANTACJI
MALIN
1. Wybór stanowiska
Pod maliny prowadzone według zasad IP nale
ż
y przeznaczy
ć
najlepsze stanowisko
z gleb
ą
ż
yzn
ą
, zasobn
ą
w składniki pokarmowe i substancj
ę
organiczn
ą
, utrzymuj
ą
c
ą
dostateczn
ą
wilgotno
ść
, ale dostatecznie przewiewn
ą
o odczynie lekko kwa
ś
nym pH 5,5-6,5.
Korzystn
ą
lokalizacj
ą
s
ą
łagodne stoki i zbocza oraz równiny. Na terenach nisko poło
ż
onych
tworz
ą
si
ę
zastoiska mrozowe z temperatur
ą
kilka stopni ni
ż
sz
ą
ni
ż
na terenach le
żą
cych
wy
ż
ej. Zwi
ę
ksza to ryzyko przemarzni
ęć
w czasie ostrych zim, i uszkodze
ń
ro
ś
lin podczas
przygruntowych przymrozków. W miejscach, gdzie cz
ę
sto tworz
ą
si
ę
mgły istnieje wi
ę
ksze
niebezpiecze
ń
stwo pora
ż
enia p
ę
dów i owoców przez choroby grzybowe. Malin nie nale
ż
y
uprawia
ć
na glebach ci
ęż
kich, o poziomie wód gruntowych wy
ż
szym ni
ż
70-80 cm. Teren
pod plantacj
ę
powinien by
ć
osłoni
ę
ty od wiatru.
2. Przedplony i zmianowanie
Zadaniem płodozmianu i przedplonu jest: poprawa struktury gleby, wzrost zasobno
ś
ci
w składniki pokarmowe i próchnic
ę
, ograniczenie zachwaszczenia oraz ograniczenie lub
całkowite wyeliminowanie wyst
ę
powania cz
ęś
ci chorób i szkodników. Dlatego plantacji nie
nale
ż
y zakłada
ć
po malinach, truskawkach, ziemniakach, pomidorach, ogórkach, gdy
ż
ro
ś
liny te sprzyjaj
ą
rozwojowi chorób systemu korzeniowego młodych ro
ś
lin. Je
ż
eli na jakim
ś
stanowisku truskawki lub maliny były wcze
ś
niej pora
ż
one przez werticylioz
ę
, nie nale
ż
y tam
zakłada
ć
plantacji przez co najmniej 6 lat. Złymi przedplonami s
ą
te
ż
wieloletnie uprawy
lucerny, koniczyny i traw, jak równie
ż
pola odłogowane. Brak upraw mechanicznych na tych
terenach sprzyja namna
ż
aniu si
ę
larw opuchlaków, drutowców lub p
ę
draków. Dobrymi
przedplonami s
ą
zbo
ż
a, rzepak, gryka, gorczyca, łubin, bobik, peluszka, wyka, fasola, groch,
cebula oraz marchew.
3. Zabiegi ograniczaj
ą
ce wyst
ę
powanie agrofagów
W uprawie malin istotne znaczenie maj
ą
szkodniki glebowe, takie jak: p
ę
draki, drutowce i
opuchlaki. Wyst
ę
puj
ą
powszechnie w całym kraju w ró
ż
nym nasileniu i na młodych
plantacjach mog
ą
poczyni
ć
wielkie szkody. Dlatego, gdy liczebno
ść
larw przekracza próg
zagro
ż
enia 1 szt./m
2
najlepiej jest wybra
ć
inne pole nie zasiedlone przez szkodniki. W celu
ograniczenia wyst
ę
powania p
ę
draków zaleca si
ę
kilkakrotn
ą
upraw
ę
gleby w okresie maj-
sierpie
ń
przy pomocy pługa, brony talerzowej lub glebogryzarki. Szkodniki s
ą
niszczone
mechanicznie, a te wydobyte na powierzchni
ę
gleby wybierane i wyjadane s
ą
przez ptaki.
Dobre rezultaty daje te
ż
uprawa gryki, której taniny hamuj
ą
rozwój p
ę
draków. Wła
ś
ciwy
płodozmian w du
ż
ym stopniu ograniczy
ć
mo
ż
e wyst
ę
powanie i rozwój gro
ź
nych chorób
malin: werticyliozy i guzowato
ś
ci korzeni. Nowe plantacje zakłada
ć
nale
ż
y tylko z ro
ś
lin
zdrowych, pochodz
ą
cych z kwalifikowanych szkółek, wolnych od chorób wirusowych i fito-
plazmatycznych, szpecieli, mszyc i prz
ę
dziorków. Ponadto wa
ż
na jest zatem izolacja
przestrzenna
od
starych,
pora
ż
onych
plantacji,
jak
równie
ż
przeprowadzanie
systematycznych lustracji.
P
ę
dy pora
ż
one z galasowatymi naro
ś
lami przez przeziernika i pryszczarka malinowca
oraz krzewy z objawami chorób wirusowych nale
ż
y usuwa
ć
i pali
ć
. Niewła
ś
ciwa agrotechnika
polegaj
ą
ca na zbyt g
ę
stym sadzeniu ro
ś
lin, za słabym ich ci
ę
ciu i przenawo
ż
eniu azotem
prowadzi do zag
ę
szczenia plantacji i sprzyja rozwojowi najgro
ź
niejszych chorób: szarej
ple
ś
ni i zamierania p
ę
dów maliny. Prawidłowe prowadzenie plantacji z rozpinaniem p
ę
dów
na drutach umo
ż
liwia doskonałe ich przewietrzanie oraz dokładne pokrycie ciecz
ą
w trakcie
zabiegów ochronnych.
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
4
4. Dobór odmian
Do zakładania plantacji malin prowadzonych metod
ą
IP nale
ż
y u
ż
ywa
ć
kwalifikowanego
materiału szkółkarskiego, gdy
ż
daje to gwarancj
ę
czysto
ś
ci odmianowej i zdrowotno
ś
ci
sadzonek
Zakładanie plantacji owocuj
ą
cych z materiału niekwalifikowanego wi
ąż
e si
ę
z pewnym
ryzykiem. Warto o tym pomy
ś
le
ć
przed wykorzystywaniem sadzonek z plantacji owocuj
ą
cych
lub zakupem tzw. materiału CAC (materiał handlowy niekwalifikowany).
Charakterystyka odmian malin polecanych do zakładania plantacji zgodnie z zasadami
Integrowanej Produkcji przedstawia Zał
ą
cznik 1.
Nazw
ą
‘odmiany tradycyjne’ okre
ś
la si
ę
odmiany owocuj
ą
ce tylko w lecie (głównie
w lipcu) na p
ę
dach ubiegłorocznych, tak jak rosn
ą
ce dziko maliny le
ś
ne. Ich p
ę
dy s
ą
nara
ż
one na mróz, choroby i szkodniki, jednak przy dobrej piel
ę
gnacji plonuj
ą
bardzo obficie.
Maliny powtarzaj
ą
ce owocuj
ą
dwukrotnie: w lipcu na dolnych partiach p
ę
dów
ubiegłorocznych (tak jak maliny tradycyjne), a od sierpnia na górnych odcinkach p
ę
dów
tegorocznych. W uprawie towarowej wszystkie p
ę
dy malin powtarzaj
ą
cych rozdrabnia si
ę
zazwyczaj kosiark
ą
rotacyjn
ą
w jesieni lub na przedwio
ś
niu, przez co wzbogacaj
ą
one gleb
ę
w próchnic
ę
. Wyrastaj
ą
ce młode p
ę
dy unikaj
ą
zatem uszkodze
ń
przez mróz i s
ą
mniej
pora
ż
ane przez choroby i wi
ę
kszo
ść
szkodników. Ich jesienne owoce nie s
ą
„robaczywe”
i zawieraj
ą
mniej pozostało
ś
ci pestycydów. Obydwie grupy odmian nadaj
ą
si
ę
zarówno do
uprawy na potrzeby rynku detalicznego, jak i przemysłu, umo
ż
liwiaj
ą
c ci
ą
gł
ą
dostaw
ę
owoców od ko
ń
ca czerwca do pa
ź
dziernika.
5. Sadzenie
Jesienny termin sadzenia jest lepszy od wiosennego. Maliny w rz
ę
dzie sadzi si
ę
zwykle
w odst
ę
pach 0,5 m. Odległo
ść
mi
ę
dzy rz
ę
dami zale
ż
y od sposobu uprawy i posiadanego
sprz
ę
tu, zwykle 2,5-3 m. Maliny nie lubi
ą
gł
ę
bokiego sadzenia, dlatego sadzonki powinny by
ć
umieszczane w glebie tylko 2-3 cm gł
ę
biej ni
ż
rosły w mateczniku. Gleb
ę
wokół sadzonek
nale
ż
y dobrze obcisn
ąć
, a wszystkie p
ę
dy przyci
ąć
tu
ż
nad ziemi
ą
. Wyci
ę
te p
ę
dy wynosi si
ę
poza plantacj
ę
i pali, by ograniczy
ć
ź
ródło ewentualnych chorób. Optymalne usytuowanie
rz
ę
dów to kierunek północ- południe. Jednak aby ułatwi
ć
prowadzenie uprawy i ochrony oraz
zmniejszy
ć
powierzchni
ę
uwroci, rz
ę
dy biegn
ą
zwykle wzdłu
ż
dłu
ż
szego boku pola. Podczas
transportu sadzonek i sadzenia nale
ż
y unika
ć
przesuszania korzeni.
Na glebach cho
ć
by okresowo zbyt wilgotnych, warto posadzi
ć
maliny na podniesionych
redlinach, naoranych lub uformowanych specjaln
ą
maszyn
ą
. Po posadzeniu malin mo
ż
na
uło
ż
y
ć
na wierzchu przewód do nawadnianie kroplowego, a nast
ę
pnie okry
ć
rz
ę
dy foli
ą
. Jest
to najlepsza ze stosowanych obecnie metod prowadzenia. Na podwy
ż
szonych redlinach
nasady p
ę
dów s
ą
mniej nara
ż
one na uszkodzenia mrozowe, bo warstwa najzimniejszego
powietrza gromadzi si
ę
w ni
ż
ej poło
ż
onych mi
ę
dzyrz
ę
dziach
6. Urz
ą
dzanie otoczenia uprawy
W stanie dzikim maliny nie wyst
ę
puj
ą
na otwartych przestrzeniach. Zwykle rosn
ą
na
polanach
ś
ródle
ś
nych, przesiekach i obrze
ż
ach lasów, zarówno w sło
ń
cu, jak i w półcieniu.
Wielokrotnie stwierdzono silniejsze uszkodzenia mrozowe malin na plantacjach
zlokalizowanych w otwartym polu ni
ż
w pobli
ż
u zabudowa
ń
i innych osłon. Plantacje
granicz
ą
ce z ruchliwymi szosami, zabudowaniami i innymi uprawami winny by
ć
zakładane co
najmniej 50 m od
ź
ródeł zanieczyszcze
ń
i osłoni
ę
te szpalerem drzew lub wysokim
ż
ywopłotem. Zakładanie plantacji malin w s
ą
siedztwie sadów i innych upraw intensywnie
chronionych nie jest wskazane ze wzgl
ę
du na niebezpiecze
ń
stwo znoszenia cieczy podczas
opryskiwania. Za najlepsze osłony uwa
ż
a si
ę
rz
ę
dy drzew iglastych, olchy szarej, grabu,
leszczyny, brzozy i innych, które nie s
ą
rozsadnikami niebezpiecznych dla malin chorób i
szkodników. Na glebach słabszych bardziej odpowiednie b
ę
d
ą
: ałycza, brzoza i ja
ś
minowiec
omszony. Drzewa i krzewy nale
ż
y sadzi
ć
co około 2 m w rz
ę
dzie, aby uniemo
ż
liwi
ć
im zbyt
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
5
bujny wzrost. Nale
ż
y unika
ć
sadzenia drzew o silnym wzro
ś
cie, takich jak: klon, jesion,
topola szara i biała, wierzba krucha.
Osłony redukuj
ą
c pr
ę
dko
ść
wiatru ograniczaj
ą
parowanie wody z gleby i uszkodzenia
mechaniczne owoców i kory przez kolce s
ą
siednich p
ę
dów. Zakładanie osłon od wiatru jest
szczególnie polecane wokół plantacji malin powtarzaj
ą
cych, poniewa
ż
ich p
ę
dy zwykle nie s
ą
przywi
ą
zywane do drutów i cz
ę
sto swymi kolcami uszkadzaj
ą
si
ę
wzajemnie.
II. NAWO
ś
ENIE I WAPNOWANIE
1. Pobieranie próbek gleby i li
ś
ci do analiz
W Integrowanej Produkcji o potrzebie nawo
ż
enia i wysoko
ś
ci stosowanych dawek
decyduje aktualna zasobno
ść
gleby w poszczególne składniki. Poniewa
ż
okre
ś
lenie
zasobno
ś
ci gleby w poszczególne składniki, jak i odczynu (pH) „na oko” jest niemo
ż
liwe,
plantator musi systematycznie, co 3 - 4 lata pobiera
ć
próbki gleby. Na podstawie uzyskanych
wyników analiz chemicznych mo
ż
na do
ść
precyzyjnie okre
ś
li
ć
optymaln
ą
wysoko
ść
nawo
ż
enia fosforem, potasem, magnezem, jak równie
ż
ustali
ć
potrzeby wapnowania danej
gleby. Po posadzeniu krzewów wiele dodatkowych informacji o potrzebach nawo
ż
enia
poszczególnymi składnikami, a zwłaszcza azotem, dostarczaj
ą
obserwacje wzrostu
wegetatywnego ro
ś
lin. Pełna diagnostyka nawozowa mo
ż
liwa jest dopiero wtedy, gdy na
plantacjach w pełni owocuj
ą
cych, oprócz wyników analiz chemicznych gleby i oceny wizualnej
wzrostu ro
ś
lin, dysponujemy wynikami analiz chemicznych li
ś
ci.
Analizy chemiczne gleby
Jest to metoda najbardziej uniwersalna, pozwalaj
ą
ca okre
ś
li
ć
zasobno
ść
gleby w P, K,
Mg oraz jej odczyn przed zało
ż
eniem plantacji, w młodych i w starszych uprawach malin.
Plantator ubiegaj
ą
cy si
ę
o certyfikat IP musi zatem co 3 - 4 lata pobiera
ć
próbki gleby
i posiada
ć
aktualne wyniki analizy. Po raz pierwszy próbki gleby najlepiej jest pobra
ć
na rok,
dwa przed zało
ż
eniem plantacji. Termin pobrania próbek nie ma wi
ę
kszego znaczenia,
chocia
ż
nie wskazane jest pobieranie gleby z pól nadmiernie wilgotnych (po silnych
opadach), w czasie długotrwałej suszy,
ś
wie
ż
o nawo
ż
onych lub wapnowanych. Zwyczajowo
producenci pobieraj
ą
próbki w trakcie lub tu
ż
po zbiorach malin, gdy mo
ż
liwe jest
jednoczesne pobranie próbek li
ś
ci, a uzyskane wyniki umo
ż
liwiaj
ą
ewentualn
ą
korekt
ę
nawo
ż
enia ju
ż
pó
ź
n
ą
jesieni
ą
. Próbki musz
ą
by
ć
reprezentatywne, poniewa
ż
od
prawidłowego i dokładnego ich pobrania zale
żą
przyszłe zalecenia nawozowe. Jedna próbka
mieszana mo
ż
e zatem pochodzi
ć
nawet z 4-hektarowej kwatery, pod warunkiem,
ż
e nie
wyst
ę
puje tam zmienno
ść
składu mechanicznego i struktury gleby, a uprawiane krzewy s
ą
w tym samym wieku i były tak samo nawo
ż
one. Bardzo istotne jest równie
ż
ukształtowanie
terenu. Je
ż
eli poszczególne „kawałki” pola wykazuj
ą
zmienno
ść
glebow
ą
, ró
ż
na jest ich
historia nawo
ż
enia i wiek upraw, konieczne jest pobranie z nich osobnych próbek
mieszanych. Do analiz pobiera si
ę
próbki gleby z warstwy ornej (0-20 cm) i podornej (20-
40 cm), najlepiej w obr
ę
bie rz
ę
dów malin. Jedynie przed zało
ż
eniem nowej plantacji próbki
pobiera si
ę
losowo z całej powierzchni pola. Zbadanie warstwy podornej (20-40 cm) jest
szczególnie istotne przed sadzeniem malin, gdy
ż
w razie potrzeby mo
ż
liwe jest wraz z ork
ą
wniesienie wolno przemieszczaj
ą
cych si
ę
składników, takich jak fosfor, potas, a czasem
magnez i wap
ń
na gł
ę
boko
ść
25-30 cm. Ka
ż
da próbka ogólna (mieszana) powinna si
ę
składa
ć
z minimum 20-25 próbek pierwotnych losowo pobranych z wyznaczonej powierzchni. Do
pobierania próbek gleby najbardziej przydatna jest laska Egnera (wymiary podano w mm).
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
6
Pobieraj
ą
c gleb
ę
pomija
ć
nale
ż
y niewielkie powierzchnie istotnie ró
ż
ni
ą
ce si
ę
, jak np.
kieszenie piaskowe lub
ż
wirowe, uwrocia, pobli
ż
a dróg i zabudowa
ń
, zagł
ę
bienia terenowe
i miejsca po stertach, stogach, składowiskach obornika i nawozów. Aby pobra
ć
próbki
z warstwy podornej nale
ż
y wykopa
ć
szpadlem niewielki dołek o gł
ę
boko
ś
ci 20 cm, i z dna
dołka pobra
ć
po 2 obj
ę
to
ś
ci laski Egnera. Po dokładnym wymieszaniu całej ilo
ś
ci pobranej
gleby (osobno z ka
ż
dej warstwy), pobiera si
ę
po ok. 0,7-1,0 kg gleby przeznaczonej do
analiz. Jest to tzw. „próbka mieszana”. Do ka
ż
dej próbki nale
ż
y doł
ą
czy
ć
obowi
ą
zkowo
metryczk
ę
, a w niej czytelnie napisane: nazwisko, adres, oznaczenie kwatery, gł
ę
boko
ś
ci
pobrania próbki, zwi
ę
zło
ś
ci gleby (lekka,
ś
rednia, ci
ęż
ka), klas
ę
bonitacyjn
ą
oraz wiek
plantacji. Dobrze przesuszon
ą
i zaetykietowan
ą
próbk
ę
gleby nale
ż
y dostarczy
ć
do najbli
ż
szej
Okr
ę
gowej Stacji Chemiczno-Rolniczej, która po jej zanalizowaniu wyda konkretne zalecenia
dotycz
ą
ce wysoko
ś
ci nawo
ż
enia poszczególnymi składnikami oraz ilo
ś
ci i rodzaju koniecznych
nawozów wapniowych lub wapniowo-magnezowych. Dopuszcza si
ę
wykonanie analiz próbek gleby
w innych laboratoriach z wykorzystaniem metod akredytowanych. W glebie oznacza si
ę
zawarto
ś
ci:
P, K, Mg oraz odczyn - pH
KCl
.
Analizy chemiczne li
ś
ci
W Integrowanej Produkcji analizy li
ś
ci nie s
ą
obowi
ą
zkowe, aczkolwiek zalecane, gdy
ż
pozwalaj
ą
na dokładniejsz
ą
ocen
ę
stanu od
ż
ywienia ro
ś
lin i umo
ż
liwiaj
ą
korekty nawo
ż
enia
(zwłaszcza w przypadku azotu). Skład chemiczny li
ś
ci dobrze odzwierciedla bowiem stan od
ż
y-
wienia malin w podstawowe makroskładniki. Analizy chemiczne li
ś
ci wykonuje si
ę
wył
ą
cznie na
plantacjach w pełni owocuj
ą
cych. Tylko z jednej wybranej odmiany z kwatery pobiera si
ę
w trakcie
lub bezpo
ś
rednio po zako
ń
czeniu zbiorów same blaszki li
ś
ciowe bez ogonków. Próbka li
ś
ci
powinna by
ć
reprezentatywna, tzn. pochodzi
ć
z wielu losowo wybranych ro
ś
lin. Jedna próbka
powinna zawiera
ć
minimum 200 li
ś
ci. Robimy to w ten sposób,
ż
e ze 100 ro
ś
lin pobiera si
ę
ze
ś
rodka nie owocuj
ą
cych p
ę
dów po 2 li
ś
cie. Najlepiej jest zbiera
ć
je do papierowych
torebek lub du
ż
ych kopert. Próbki li
ś
ci nale
ż
y dobrze przesuszy
ć
, by nie zgniły lub sple
ś
niały
w trakcie przesyłki do najbli
ż
szej Okr
ę
gowej Stacji Chemiczno-Rolniczej. Obowi
ą
zkowo nale
ż
y
poda
ć
: nazwisko, adres rolnika, oznaczenie kwatery, wiek i odmian
ę
malin oraz ewentualne
objawy na przykład niedoboru. W li
ś
ciach najcz
ęś
ciej oznacza si
ę
zawarto
ść
N, P, K, Mg oraz
czasami B. Opracowanie pełnych zalece
ń
nawozowych jest mo
ż
liwe, gdy wraz z li
ść
mi
analizowane s
ą
równie
ż
próbki gleby.
2. Wapnowanie
Okres przed zło
ż
eniem plantacji zawsze nale
ż
y wykorzysta
ć
na doprowadzenie odczynu
gleby do poziomu optymalnego pH
KCl
6,2-6,7. Wysoko
ść
dawki nawozów wapniowych zale
ż
y
od zwi
ę
zło
ś
ci gleby, czyli od jej składu mechanicznego oraz od aktualnego odczynu.
Wskazane jest, by cz
ęść
nawozów wapniowych zastosowa
ć
na rok wcze
ś
niej, a cz
ęść
uzupełni
ć
pod przedplon mieszaj
ą
c dobrze z gleb
ą
. W trakcie prowadzenia plantacji,
systematycznie co 2-3 lata nale
ż
y wysiewa
ć
nawozy wapniowe w niewielkich dawkach
(tab.1), by utrzymywa
ć
optymalne dla ro
ś
lin pH.
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
7
Tabela1. Maksymalne dawki nawozów wapniowych lub wapniowo-magnezowych stosowane jedno-
razowo na plantacjach malin w kg/ha CaO lub CaO+MgO
Odczyn gleby
pH KCl
Gleby lekkie
< 20 % cz. spław.
Gleby
ś
rednie
20-35% cz. spław.
Gleby ci
ęż
kie
> 35 % cz. spław.
< 4,5
4,6-5,5
5,6-6,0
1.500
750
500
2.000
1.500
750
2.500
2.000
1.500
Wi
ę
kszo
ść
gleb w kraju to gleby kwa
ś
ne i silnie kwa
ś
ne o deficytowej zawarto
ś
ci magnezu.
Poniewa
ż
wapno magnezowe (dolomitowe) jest zawsze najta
ń
szym
ź
ródłem magnezu,
dlatego ka
ż
d
ą
okazj
ę
wapnowania nale
ż
y wykorzysta
ć
do wzbogacenia gleb w magnez.
Oczywi
ś
cie nale
ż
y uwa
ż
a
ć
, by wraz z wysokimi dawkami wapna nie wprowadzi
ć
do gleby zbyt
du
ż
ych ilo
ś
ci Mg. Przy doborze nawozów wapniowych nale
ż
y uwzgl
ę
dnia
ć
te
ż
ich form
ę
. Wapno
w
ę
glanowe, znacznie łagodniejsze i wolniej działaj
ą
ce, poleca si
ę
na gleby l
ż
ejsze i
ś
rednie.
Wapno tlenkowe, bardziej skoncentrowane oraz znacznie szybciej i radykalniej działaj
ą
ce,
zaleca si
ę
na gleby ci
ęż
sze.
Na plantacjach porzeczek prowadzonych zgodnie z zasadami IP nale
ż
y stosowa
ć
typy
wapna nawozowego okre
ś
lone w rozporz
ą
dzeniu Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie
okre
ś
lenia typów wapna nawozowego z dnia 19 maja 2004 r. (Dz.U. Nr 130, poz. 1384)..Zasady
nawo
ż
enia zabraniaj
ą
stosowania nawozów wapniowych ł
ą
cznie z nawozami fosforowymi i z
obornikiem. Nale
ż
y podkre
ś
li
ć
, ze nawozy wapniowe i wapniowo-magnezowe, które s
ą
naturalnymi kopalinami, bez ogranicze
ń
polecane s
ą
w IP i stosowane równie
ż
w rolnictwie
ekologicznym.
3. Nawo
ż
enie mineralne
Nawo
ż
enie doglebowe
Zdecydowana wi
ę
kszo
ść
plantatorów malin nawozi swoje plantacje w „ciemno”, nie
kontroluj
ą
c wcale zasobno
ś
ci swoich gleb w składniki pokarmowe. Cz
ę
sto prowadzi to do
nadmiernego, a nawet szkodliwego działania nawozów mineralnych na ro
ś
liny. Niewła
ś
ciwie
u
ż
yte nawozy stanowi
ą
powa
ż
ne zagro
ż
enie dla zdrowia ludzi, obni
ż
aj
ą
plony i pogarszaj
ą
jako
ść
owoców. Mog
ą
te
ż
ska
ż
a
ć
ś
rodowisko zalegaj
ą
c i kumuluj
ą
c si
ę
w glebie, jak równie
ż
przedostawa
ć
do wód gruntowych i powierzchniowych
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
8
Tabela 2. Liczby graniczne dla zawarto
ś
ci składników przyswajalnych w glebie oraz potrzeby
nawo
ż
enia malin
K l a s a z a s o b n o
ś
c i
Wyszczególnienie
niska
ś
rednia
Wysoka
Dla wszystkich rodzajów gleb:
zawarto
ść
P mg/100 g gleby
warstwa orna 0-20 cm
warstwa podorna 20-40 cm
< 2
< 1,5
2-4
1,5-3
> 4
> 3
Nawo
ż
enie fosforem
dawka P
2
O
5
kg na 1 ha
- przed zało
ż
eniem plantacji
150
100
-
Warstwa orna 0-20 cm
zawarto
ść
K mg/100 g gleby
gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)
gleby
ś
rednie (20-35% cz. spławialnych)
gleby ci
ęż
kie(>35% cz. spławialnych)
< 5
< 8
< 13
5-8
8-13
13-21
> 8
> 13
> 21
Warstwa podorna 20-40 cm
gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)
gleby
ś
rednie (20-35% cz. spławialnych)
gleby ci
ęż
kie (>35% cz. spławialnych)
< 3
< 5
< 8
3-5
5-8
8-13
> 5
> 8
> 13
Nawo
ż
enie potasem
dawka K
2
O kg na 1 ha
- przed zało
ż
eniem plantacji
- na owocuj
ą
cej plantacji malin
100-180
80-120
60-120
50-80
-
Dla obu warstw gleby:
zawarto
ść
Mg mg/100 g gleby
gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)
gleby
ś
rednie i ci
ęż
kie (>20% cz. spław.)
< 2,5
< 4
2,5-4
4-6
> 4
> 6
Nawo
ż
enie magnezem
dawka MgO kg na 1 ha
- przed zało
ż
eniem plantacji
- na owocuj
ą
cej plantacji malin
120-200
120
60-120
60
-
-
stosunek K/Mg
Dla wszystkich rodzajów gleb i dla obu
warstw
b. wysoki
> 6
wysoki
3,5-6
poprawny
< 3,5
Dlatego te
ż
głównym celem IP jest kontrolowane, czyli racjonalne od
ż
ywianie malin tak, by
przy zachowaniu optymalnej zawarto
ś
ci składników w glebie i w ro
ś
linach, uzyskiwa
ć
obfite
plony doskonałej jako
ś
ci. Na plantacjach wieloletnich wnoszone niewielkie dawki nie-
zb
ę
dnych nawozów mineralnych pozwalaj
ą
uzupełnia
ć
tylko ilo
ś
ci składników wywo
ż
onych
corocznie z plonem i usuwanych wraz z wyci
ę
tymi p
ę
dami. W miar
ę
mo
ż
liwo
ś
ci składniki
powinny by
ć
uzupełniane nawo
ż
eniem organicznym, które na plantacji mo
ż
na stosowa
ć
jedynie w formie
ś
ciółki.
Nawo
żą
c plantacj
ę
na podstawie wyników analiz gleby, plantator mo
ż
e sporo
zaoszcz
ę
dzi
ć
unikaj
ą
c stosowania składników, które ju
ż
s
ą
i to cz
ę
sto w znacznych ilo
ś
ciach
w glebie, a wysiewa
ć
tylko te, które s
ą
konieczne i to w
ś
ci
ś
le okre
ś
lonych dawkach.
Liczby graniczne dla zawarto
ś
ci składników przyswajalnych w glebie okre
ś
laj
ą
wysoko
ść
dawek nawozowych dla: fosforu, potasu i magnezu. Jak wynika z tabeli 3, przy wysokiej
zasobno
ś
ci gleby nawo
ż
enie danym składnikiem jest zb
ę
dne, za
ś
przy niskiej zasobno
ś
ci
nale
ż
y stosowa
ć
podwy
ż
szone ilo
ś
ci nawozów. Zlecaj
ą
c wykonanie analizy chemicznej
gleby lub gleby i li
ś
ci Okr
ę
gowej Stacji Chemiczno-Rolniczej plantator mo
ż
e otrzyma
ć
gotowe zalecania nawozowe na najbli
ż
sze 3 lata. W oparciu o ni
ż
ej podane liczby graniczne
i zalecane dawki nawozowe zawarte w tabelach 2 i 3, jak równie
ż
oceniaj
ą
c wzrost
wegetatywny swojej plantacji, mo
ż
e sam opracowa
ć
własny program nawozowy. Wraz z ba-
daniami prowadzonymi w kraju przez Stacje Chemiczno-Rolnicze nad zastosowaniem „Testu
glebowego azotu mineralnego (N-min.), w najbli
ż
szym czasie mo
ż
liwe b
ę
dzie wprowadzenie
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
9
korekt w nawo
ż
eniu mineralnym azotem, na podstawie zawarto
ś
ci w glebie mineralnych form
N-NO
3
i NH
4
.
Dzi
ę
ki analizie próbek li
ś
ci mo
ż
liwe jest bardziej precyzyjne okre
ś
lenie potrzeb
nawo
ż
enia azotem, fosforem, potasem i magnezem. Wyniki analizy chemicznej li
ś
ci
porównuje si
ę
z warto
ś
ciami granicznymi (tab. 3) okre
ś
laj
ą
cymi zawarto
ść
deficytow
ą
, nisk
ą
,
optymaln
ą
lub wysok
ą
oraz odpowiadaj
ą
cym im wysoko
ś
ciom dawek nawozowych danego
składnika. Wskazane jest, by li
ś
cie malin zawierały optymaln
ą
zawarto
ść
poszczególnych
składników, co pozwoli na uzyskanie maksymalnych plonów i owoców dobrej jako
ś
ci, przy
stosowaniu niewielkich dawek nawozów.
Tabela 3. Liczby graniczne i zawarto
ś
ci składników mineralnych w li
ś
ciach malin oraz zalecane dawki
nawozowe w kg/ha
Zawarto
ść
i wysoko
ść
dawki nawozowej
Składnik
deficytowa
niska
optymalna
wysoka
Azot - N % s.m.
Dawka N w kg/ha
< 2,00
100-150
2,00-2,49
80-120
2,50-3,30
50-80
> 3,30
0-50
Fosfor – P % s.m.
Dawka P
2
O
5
w kg/ha
<0,15
60-100
0,15-0,30
-
> 0,30
-
Potas – K % s.m.
Dawka K
2
O w kg/ha
< 0,98
100-200
0,98-1,47
80-120
1,47-1,89
50-80
> 1,89
0
Magnez – Mg % s.m.
Dawka MgO w kg/ha
<0,15
100-200
0,15-0,29
60-120
0,30-0,45
0
> 0,45
0
Dokarmianie dolistne
W Produkcji Integrowanej malin stosowanie nawozów dolistnych zalecane jest wtedy, gdy
ograniczone s
ą
mo
ż
liwo
ś
ci pobierania składników z gleby. Mo
ż
e to mie
ć
miejsce np. w czasie
długotrwałej zimnej wiosny, suszy, po przemarzni
ę
ciu lub podtopieniu ro
ś
lin, a tak
ż
e w
przypadkach konieczno
ś
ci usuni
ę
cia deficytu okre
ś
lonego składnika. Gdy analizy wskazuj
ą
na
potrzeb
ę
szybkiego dostarczenia ro
ś
linom magnezu lub na li
ś
ciach wyst
ą
piły objawy braku tego
składnika, uzasadnione jest 3-4-krotne opryskiwanie malin roztworem siarczanu magnezu. Unika
ć
nale
ż
y opryskiwa
ń
dolistnych „na wszelki wypadek”.
Stosowanie nawet najlepszych nawozów wieloskładnikowych cz
ę
sto nie poprawia
sytuacji, gdy
ż
obecno
ść
w nich innych antagonistycznych składników mo
ż
e przynie
ść
wr
ę
cz
odwrotny skutek. Jednocze
ś
nie nale
ż
y jak najszybciej zastosowa
ć
wła
ś
ciwe nawo
ż
enie
doglebowe, które w najbli
ż
szych latach zast
ą
pi drogie opryskiwania dolistne. Nawozy
wieloskładnikowe mo
ż
na natomiast stosowa
ć
dolistnie w przypadkach słabej kondycji ro
ś
lin, przy
ograniczonym pobieraniu składników przez system korzeniowy np. w okresach suszy. Nale
ż
y
zaznaczy
ć
,
ż
e niektóre nawozy dolistne oprócz wła
ś
ciwo
ś
ci od
ż
ywczych w pewnym zakresie
ograniczaj
ą
tak
ż
e rozwój poszczególnych agrofagów.
Poniewa
ż
wiele nawozów dolistnych nie było badanych w uprawach sadowniczych, mo
ż
na je
stosowa
ć
wył
ą
cznie według instrukcji producenta. Znaczne obostrzenia obowi
ą
zuj
ą
natomiast
w ł
ą
cznym stosowaniu nawozów dolistnych ze
ś
rodkami ochrony ro
ś
lin. Dopuszcza si
ę
stosowanie
takiej mieszaniny wył
ą
cznie wtedy, gdy jest to zgodne z etykiet
ą
lub instrukcj
ą
stosowania danego
ś
rodka ochrony. Przy braku takiego zapisu oba
ś
rodki chemiczne nale
ż
y stosowa
ć
osobno.
4. Nawo
ż
enie organiczne
W wieloletnich uprawach sadowniczych nawo
ż
enie organiczne jako
ź
ródło próchnicy
i składników pokarmowych odgrywa pierwszoplanow
ą
rol
ę
. Substancja organiczna istotnie
ogranicza niekorzystne zjawisko „zm
ę
czenia gleby”, podnosi
ż
yzno
ść
i zasobno
ść
gleb,
poprawiaj
ą
c ich wła
ś
ciwo
ś
ci powietrzno-wodne oraz
ż
ycie biologiczne gleby. Poniewa
ż
wieloletni cykl upraw krzewów jagodowych uniemo
ż
liwia normalne stosowanie płodozmianu,
tym wi
ę
ksz
ą
rol
ę
w przygotowaniu gleby pod maliny odgrywaj
ą
nawozy organiczne
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
10
i naturalne, a zwłaszcza obornik. Przed zało
ż
eniem plantacji nale
ż
y jak najgł
ę
biej
przyora
ć
ok. 35-40 ton/ha obornika. Nie wolno stosowa
ć
wy
ż
szych dawek obornika z
uwagi na ochron
ę
ś
rodowiska i wód gruntowych. Ustawa o nawozach i nawo
ż
eniu
zabrania bowiem u
ż
ycia nawozów naturalnych, w których zawarto
ść
azotu przekracza
170 kg N/ha/rok. Je
ś
li gospodarstwo nie dysponuje pełn
ą
dawk
ą
, obornik mo
ż
na
zastosowa
ć
tylko w pasy o szeroko
ś
ci ok. 1-2 m, czyli w planowane rz
ę
dy krzewów.
Poniewa
ż
w gospodarstwach sadowniczych obornika zwykle brakuje niezast
ą
pione s
ą
wtedy
nawozy zielone, które urozmaicaj
ą
nast
ę
pstwo ro
ś
lin w płodozmianie, poprawiaj
ą
struktur
ę
gleby, zagłuszaj
ą
chwasty oraz ograniczaj
ą
wyst
ę
powanie gro
ź
nych chorób i szkodników
glebowych. Głównym zadaniem nawozów zielonych jest dostarczenie glebie w krótkim
czasie jak najwi
ę
kszej ilo
ś
ci masy organicznej. Za bardzo korzystne na przyoranie uwa
ż
a si
ę
ro
ś
liny bobowate (dawniej motylkowate), których gł
ę
boki system korzeniowy wydobywa
z gł
ę
bszych warstw znaczne ilo
ś
ci wmytych ju
ż
składników (Ca, Mg, K), a obumarły system
korzeniowy poprawia dotlenienie gł
ę
bszych warstw gleby, poprawiaj
ą
c ich wła
ś
ciwo
ś
ci
powietrzno-wodne. Zdrowotno
ść
gleb poprawia wysiew mieszanek, np. koniczyny lub lucerny
z trawami. Z innych ro
ś
lin na przyoranie doskonale nadaj
ą
si
ę
te
ż
: gorczyca, gryka, facelia,
zbo
ż
a, trawy czy aksamitka niska. Przykładowo, wczesn
ą
wiosn
ą
mo
ż
na wysia
ć
mieszank
ę
wyki jarej, bobiku, peluszki,
ż
yta lub owsa, a na glebach l
ż
ejszych sam łubin. Bezpo
ś
rednio
po rozdrobnieniu zielonej masy, zastosowaniu nawozów mineralnych lub wapniowych cało
ść
nale
ż
y gł
ę
boko przyora
ć
.
5. Nawo
ż
enie plantacji w poszczególnych latach
Przed zało
ż
eniem plantacji
Najlepiej na rok, a nawet dwa przed planowanym zało
ż
eniem nowej plantacji konieczne
jest dokładne i zgodne z instrukcj
ą
pobranie z pola próbek gleby z warstwy ornej 0-20 cm,
i podornej 20-40 cm. Tylko przed posadzeniem malin istnieje mo
ż
liwo
ść
wniesienia do mało
zasobnej warstwy podornej wolno przemieszczaj
ą
cych si
ę
składników fosforu i potasu oraz
uzupełnienia ilo
ś
ci magnezu i wapnia, które doprowadz
ą
odczyn gleby do poziomu
optymalnego, czyli pH 6,2-6,7 i uzupełni
ą
ewentualny deficyt magnezu. Równie
ż
wtedy
mo
ż
liwe jest wzbogacenie gleby w substancj
ę
organiczn
ą
poprzez przyoranie obornika lub
nawozów zielonych. Po posadzeniu malin potrzebne nawozy mineralne mog
ą
by
ć
wysiewane ju
ż
tylko powierzchniowo, wtedy b
ę
d
ą
powoli przemieszcza
ć
si
ę
do strefy
korzeniowej ro
ś
lin. W tym okresie wszelkie gł
ę
bsze zabiegi uprawowe na plantacjach s
ą
niewskazane.
W zale
ż
no
ś
ci od zawarto
ś
ci fosforu, potasu i magnezu w glebie, wysoko
ść
dawek
nawozowych w formie P
2
O
5
, K
2
O i MgO w kg/ha plantacji podane s
ą
w tabeli 2. Je
ś
li dczyn
gleby jest ni
ż
szy
−
pH mniejsze ni
ż
6,0
−
pole przed zało
ż
eniem plantacji nale
ż
y zwapnowa
ć
,
stosuj
ą
c dawki nawozów wapniowych b
ą
d
ź
wapniowo magnezowych (tab. 1).
Młode plantacje
Po posadzeniu malin najistotniejsze jest nawo
ż
enie azotem. W pierwszym i drugim roku
po posadzeniu wysiew nawozów azotowych na cał
ą
powierzchni
ę
jest niecelowy, gdy
ż
uszkodzony system korzeniowy mo
ż
e pobra
ć
tylko minimaln
ą
ilo
ść
tego składnika
z najbli
ż
szego otoczenia krzewów, a zdecydowana wi
ę
kszo
ść
azotu byłaby wypłukana do
wód gruntowych. Dlatego w pierwszym roku wysiewamy tylko 30-40 kg N/ha r
ę
cznie b
ą
d
ź
rozrzutnikiem pasowym, stosuj
ą
c go w rz
ę
dy (pasy o szeroko
ś
ci ok. 1 m). W drugim roku
mo
ż
na zastosowa
ć
około 50-75 kg N/ha, ale ju
ż
w pasy szeroko
ś
ci ok.1,5 m. Lepsze
wykorzystanie oraz mniejsze straty niebezpiecznego dla
ś
rodowiska azotu zapewnia te
ż
dzielenie dawek. Dlatego warto jest wysia
ć
wczesn
ą
wiosn
ą
, jeszcze przed rozpocz
ę
ciem
wegetacji cz
ęść
dawki, a pozostał
ą
ilo
ść
zastosowa
ć
pod koniec kwitnienia krzewów. Ni
ż
sze
dawki polecane s
ą
na gleby l
ż
ejsze, a wy
ż
sze na gleby ci
ęż
sze. Informacj
ą
pomocn
ą
w ustalaniu dawek azotu jest wizualna ocena wzrostu wegetatywnego młodych krzewów. Wzrost
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
11
krzewów, grubo
ść
i długo
ść
młodych p
ę
dów, wybarwienie li
ś
ci, ewentualne objawy braku lub
nadmiaru składników
ś
wiadcz
ą
o prawidłowym lub złym nawo
ż
eniu.
Pó
ź
n
ą
jesieni
ą
(pa
ź
dziernik – listopad) na plantacjach stosuje si
ę
nawozy potasowe.
Je
ż
eli analiza gleby wykonana przed zakładaniem plantacji wykazała wysok
ą
zawarto
ść
potasu, składnika tego przez najbli
ż
sze 2-3 lata nie nale
ż
y stosowa
ć
. Przy
ś
redniej
zasobno
ś
ci gleby nale
ż
y corocznie wysiewa
ć
po 50-80 kg K
2
O, a przy niskiej 80-120 kg
K
2
O/ha. Na plantacjach nawozy potasowe mo
ż
na równie
ż
wysiewa
ć
pasowo (ok. 1,5-2 m)
w rz
ę
dy, stosuj
ą
c 50% zalecanej dawki na hektar. Dla krzewów jagodowych lepsz
ą
form
ą
nawozu jest siarczan potasu, chocia
ż
mo
ż
liwe jest równie
ż
u
ż
ycie soli potasowej pó
ź
n
ą
jesieni
ą
. Je
ż
eli nawozy fosforowe zastosowano przed zało
ż
eniem plantacji zgodnie
z zaleceniami (tab. 2), to do ko
ń
ca istnienia uprawy malin nawo
ż
enia fosforem si
ę
nie
stosuje. W drugim lub trzecim roku po posadzeniu krzewów nale
ż
y ponownie pobra
ć
próbki gleby,
by na ich podstawie skorygowa
ć
nawo
ż
enie plantacji w nast
ę
pnych latach.
Plantacje owocuj
ą
ce
Od trzeciego roku nawo
ż
enie azotem mo
ż
na stosowa
ć
ju
ż
na całej powierzchni (80-
100 kg N/ha) lub nadal w zmniejszonej (50-60 kg N/ha) dawce w pasy o szeroko
ś
ci 2 m.
Ni
ż
sze dawki polecane s
ą
na gleby l
ż
ejsze, a wy
ż
sze na gleby ci
ęż
sze. Informacj
ą
pomocn
ą
w ustalaniu dawek azotu jest nadal wizualna ocena wzrostu wegetatywnego krzewów. Weryfikacji
dotychczasowego stanu od
ż
ywienia ro
ś
lin na plantacji mo
ż
na dokona
ć
ju
ż
na podstawie analizy
li
ś
ci. Uzyskane wyniki porówna
ć
nale
ż
y z warto
ś
ciami granicznymi (tab.3) okre
ś
laj
ą
cymi zawarto
ść
deficytow
ą
, nisk
ą
, optymaln
ą
i wysok
ą
, oraz odpowiadaj
ą
cym im wysoko
ś
ciom dawek danego
składnika. Wskazane jest, by li
ś
cie malin zawierały optymalne ilo
ś
ci składników, by przy pomocy
niewielkich dawek utrzymywa
ć
maksymalne plony owoców, dobrej jako
ś
ci. Wprawdzie w dalszym
ci
ą
gu nie poleca si
ę
nawo
ż
enia malin fosforem, to jednak po stwierdzeniu w li
ś
ciach poni
ż
ej 0,15%
P nale
ż
y zasili
ć
plantacj
ę
dawk
ą
60-100 kg P
2
O
5
kg/ha.
Wskazane jest, by analizy li
ś
ci wykonywane były ł
ą
cznie z analiz
ą
gleby. Cz
ę
sto si
ę
bowiem
zdarza,
ż
e pomimo silnego nawo
ż
enia ro
ś
liny słabo pobieraj
ą
składniki pokarmowe. Przykładowo,
silne zakwaszenie gleb utrudnia znacznie pobieranie makroskładników (N, P, K, Mg, Ca),
ułatwiaj
ą
c pobieranie mikroskładników i metali ci
ęż
kich (Zn, Cu, Co, Pb, Cd, As), których
nadmierne ilo
ś
ci w owocach s
ą
szczególnie niewskazane. Pami
ę
ta
ć
nale
ż
y zatem o systema-
tycznym wapnowaniu gleb, by nie dopu
ś
ci
ć
do spadku pH poni
ż
ej 5,5.
.
III. REGULOWANIE ZACHWASZCZENIA
Silne zachwaszczenie młodych plantacji mo
ż
e by
ć
nawet przyczyn
ą
zamierania krzewów.
Ochrona plantacji powinna ł
ą
czy
ć
metody agrotechniczne i stosowanie wybranych
chemicznych
ś
rodków chwastobójczych – herbicydów.
1. Mechaniczne metody zwalczania chwastów
Zwalczanie chwastów nale
ż
y rozpocz
ąć
przed zało
ż
eniem plantacji i kontynuowa
ć
w trakcie jej prowadzenia. Dlatego przynajmniej na 1-2 sezony przed zało
ż
eniem plantacji,
nale
ż
y wykona
ć
lustracj
ę
pola w celu rozpoznania poszczególnych gatunków chwastów.
Walka z chwastami zabiegami agrotechnicznymi i przy zastosowaniu odpowiedniego
płodozmianu jest długotrwała. Przy licznych chwastach gł
ę
boko korzeni
ą
cych si
ę
przed
zastosowaniem herbicydów nale
ż
y wykona
ć
ork
ę
z gł
ę
boszem, aby sprowokowa
ć
je do
wydania licznych odrostów korzeniowych.
Nast
ę
pnie zaleca si
ę
wykonanie uprawy gleby oraz wysianie np. nasion gorczycy, któr
ą
przyoruje si
ę
na pocz
ą
tku kwitnienia po to, by substancje chemiczne wydzielane przez jej
korzenie i rozkładaj
ą
ce si
ę
resztki ro
ś
linne utrudniały kiełkowanie nasion chwastów
jednorocznych. Zwalczaj
ą
c chwasty na plantacjach IP powinno si
ę
ł
ą
czy
ć
metody
agrotechniczne (
ś
ciółki, uprawa gleby, koszenie chwastów, ro
ś
liny okrywowe) z chemiczn
ą
,
z zastosowaniem wybranych herbicydów. Mechaniczne niszczenie chwastów w trakcie
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
12
uprawy z zastosowaniem glebogryzarek i kosiarek wymaga starannego przygotowania, w
tym wyrównania gleby przed zało
ż
eniem plantacji. Maszyny pracuj
ą
ce w mi
ę
dzyrz
ę
dziach
powinny mie
ć
odpowiedni
ą
szeroko
ść
, aby ogranicza
ć
zachwaszczenie jak najbli
ż
ej strefy w
której wyrastaj
ą
p
ę
dy malin. Trudno
ś
ci z ochron
ą
przed chwastami wyst
ę
puj
ą
głównie w
pierwszym i drugim roku po posadzeniu. Najlepsz
ą
metod
ą
zapobiegania kiełkowaniu i
konkurencji chwastów jest wykładanie rz
ę
dów ro
ś
lin
ś
ciółkami organicznymi, takimi jak zr
ę
bki
ro
ś
linne, kora, trociny i słoma, przez które mog
ą
przerasta
ć
latoro
ś
le malin. Ze wzgl
ę
du na
wysokie koszty
ś
ciółek oraz du
żą
pracochłonno
ść
rozło
ż
enia, s
ą
one trudne do
upowszechnienia. Przy ograniczonych mo
ż
liwo
ś
ciach u
ż
ycia
ś
ciółek i herbicydów nale
ż
y
liczy
ć
si
ę
z konieczno
ś
ci
ą
r
ę
cznego pielenia, szczególnie na młodych plantacjach, gdzie
krzewy nie zakrywaj
ą
powierzchni gleby w rz
ę
dach ro
ś
liny uprawnej. W ramach Integrowanej
Produkcji mog
ą
by
ć
stosowane tak
ż
e
ś
ciółki syntetyczne, takie jak folia polietylenowa i
ró
ż
nego rodzaju włókniny, wykładane po bokach rz
ę
dów, aby zaw
ę
zi
ć
stref
ę
wyrastania
p
ę
dów maliny. Przed ich u
ż
yciem powinien by
ć
jednak przygotowany program utylizacji
(zbierania, składowania i przerobu) starych, zniszczonych materiałów. U
ż
ycie
ś
ciółek
organicznych, np. słomy ogranicza si
ę
wtedy do w
ą
skiej strefy po
ś
rodku rz
ę
du.
Na młodych plantacjach gleb
ę
w mi
ę
dzyrz
ę
dziach utrzymuje si
ę
w czarnym ugorze.
Uprawki wykonuje si
ę
wiosn
ą
i latem, w miar
ę
pojawiania si
ę
chwastów oraz po obfitych
opadach, w trakcie sezonu przeci
ę
tnie co 2-3 tygodnie, staraj
ą
c si
ę
ogranicza
ć
liczb
ę
uprawek do 4-6 w ci
ą
gu sezonu. W okresie wegetacji ro
ś
lin, gleb
ę
uprawia si
ę
płytko, na
gł
ę
boko
ść
kilku centymetrów Jesieni
ą
gleb
ę
w mi
ę
dzyrz
ę
dziach nale
ż
y uprawia
ć
gł
ę
biej, na
20 cm lub pozostawi
ć
zachwaszczon
ą
, aby ograniczy
ć
erozj
ę
. W trzecim roku prowadzenia
plantacji mo
ż
na zało
ż
y
ć
pasy murawy w mi
ę
dzyrz
ę
dziach, wysiewaj
ą
c nasiona traw
ł
ą
kowych o słabym lub umiarkowanym wzro
ś
cie. Na plantacjach nawadnianych, poło
ż
onych
na
ż
yznej glebie, a tak
ż
e na terenach pagórkowatych, w celu ograniczenia erozji gleby, trawa
mo
ż
e by
ć
wysiana po roku od zało
ż
enia plantacji. Murawa sprawdza si
ę
na dobrych, ci
ęż
kich
glebach, na przykład na Wy
ż
ynie Lubelskiej czy Podbeskidziu. W rejonach
charakteryzuj
ą
cych si
ę
lekkimi glebami i mał
ą
ilo
ś
ci
ą
opadów, zało
ż
enie zwartej murawy
mo
ż
e zako
ń
czy
ć
si
ę
niepowodzeniem. Dopuszczalne jest wtedy utrzymywanie naturalnego
zadarnienia mi
ę
dzyrz
ę
dzi, gdzie chwasty b
ę
d
ą
koszone, podobnie jak murawa, nisko nad
powierzchni
ą
gleby.
2. Chemiczne metody zwalczania chwastów
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin nale
ż
y stosowa
ć
zgodnie z etykiet
ą
-instrukcj
ą
stosowania,
ś
ci
ś
le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu
ś
ci
ć
do
zagro
ż
enia zdrowia człowieka, zwierz
ą
t lub
ś
rodowiska.
Maliny najlepiej sadzi
ć
na polu wolnym od uporczywych chwastów wieloletnich, dlatego
walk
ę
z nimi nale
ż
y przeprowadzi
ć
1-2 sezony przed zało
ż
eniem plantacji. Dobre efekty
uzyskuje si
ę
stosuj
ą
c układowe herbicydy dolistne (zał
ą
cznik 2). Zabiegi tymi
ś
rodkami
wykonywane s
ą
na zielone chwasty o wysoko
ś
ci przynajmniej 10-15 cm.
Ochrona przed chwastami po zało
ż
eniu plantacji, dotyczy przede wszystkim rz
ę
dów
malin. W trzech pierwszych latach prowadzenia plantacji dopuszcza si
ę
coroczne stosowanie
ś
rodków doglebowych, których okres efektywnego działania w glebie w okresie wegetacji
ro
ś
lin nie przekracza 3 miesi
ę
cy. Ł
ą
czna dawka herbicydu doglebowego w ci
ą
gu roku nie
powinna przekroczy
ć
ekwiwalentu maksymalnej zalecanej jednorazowo dawki. Herbicydy
słu
żą
ce do nieselektywnego, powschodowego zwalczania chwastów, mi
ę
dzy innymi z grupy
aminofosfonianów oraz fenoksykwasów (te ostatnie jeden zabieg rocznie) powoduj
ą
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
13
uszkodzenia malin. Zabiegi tymi preparatami wykonuje si
ę
opryskiwaczem zaopatrzonym w
specjalistyczn
ą
, herbicydow
ą
belk
ę
sadownicz
ą
, albo w lance z osłonami (zał
ą
cznik 2).
Chwasty jednoli
ś
cienne zwalcza si
ę
graminicydami powschodowymi, czyli dolistnymi
herbicydami selektywnymi dla krzewów. Na plantacjach z IP nie nale
ż
y stosowa
ć
trwałych
herbicydów doglebowych, o działaniu nast
ę
pczym przekraczaj
ą
cym 3 miesi
ą
ce (np.
dichlobenil) oraz toksycznych herbicydów dolistnych (np. dikwat).
Wykazy środków ochrony roślin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji są
publikowane w Zaleceniach Ochrony Roślin wydawanych przez Instytut Ochrony Roślin –
Państwowy Instytut Badawczy w Poznaniu. Środki ochrony roślin rekomendowane do
integrowanej produkcji są jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy
środków do integrowanej produkcji znajdują się również w corocznie aktualizowanym Programie
Ochrony Roślin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez Instytut Sadownictwa
i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy środków ochrony roślin zalecanych do stosowania w
integrowanej produkcji zostaną również udostępniane producentom rolnym przez Państwową
Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa.
IV. PIEL
Ę
GNACJA RO
Ś
LIN
1. Nawadnianie
Maliny s
ą
ro
ś
linami bardzo wra
ż
liwymi na niedobory wody w glebie. Nawet krótkotrwałe
okresy suszy wpływaj
ą
negatywnie na ich wzrost i owocowanie. Dla zapewnienia krzewom
odpowiedniej ilo
ś
ci wody w naszych warunkach klimatycznych niezb
ę
dne s
ą
opady
w granicach 550-650 mm, podczas gdy w wielu rejonach kraju opady osi
ą
gaj
ą
zaledwie ok.
500 mm. Niekorzystny jest tak
ż
e rozkład opadów w czasie sezonu wegetacyjnego. Maliny
tak jak i inne ro
ś
liny sadownicze mog
ą
by
ć
nawadniane za pomoc
ą
deszczowni, systemów
podkoronowych lub systemów nawodnie
ń
kroplowych. Wybór rodzaju nawadniania zale
ż
ny
jest przede wszystkim od dost
ę
pno
ś
ci wody i indywidualnych cech ró
ż
nych rozwi
ą
za
ń
technicznych.
a) deszczowanie
Przy deszczowaniu nawadniana powierzchnia zraszana jest przy pomocy zraszaczy
o du
ż
ym wydatku co najmniej kilkaset litrów na godzin
ę
i znacznym zasi
ę
gu
−
promie
ń
zraszania co najmniej kilka metrów. Rozstawa zraszaczy powinna by
ć
równa promieniowi
zasi
ę
gu zraszania. Zraszacze umieszcza si
ę
ponad powierzchni
ą
ro
ś
lin, na ustawionych
pionowo i odpowiednio stabilizowanych przewodach stalowych lub z PVC. Ze wzgl
ę
du na
du
ż
e jednostkowe zapotrzebowanie na wod
ę
systemy deszczowniane poleca si
ę
tylko
w przypadku nieograniczonej dost
ę
pno
ś
ci wody np. przy wykorzystaniu wody z rzek lub
jezior.
b) minizraszanie
Maliny mo
ż
na tak
ż
e nawadnia
ć
za pomoc
ą
minizraszaczy umieszczonych tu
ż
nad
ziemi
ą
wzdłu
ż
rz
ę
dów ro
ś
lin lub ponad nimi. Zale
ż
nie od rodzaju zastosowanej wkładki
uderzeniowej minizraszacze emituj
ą
wod
ę
w postaci kropel lub strumieni. Rodzaj zasto-
sowanej wkładki wpływa tak
ż
e na kształt zwil
ż
anej powierzchni. Rozstaw
ę
minizraszaczy
dobiera si
ę
w ten sposób, aby był zwil
ż
any pas gleby w rz
ę
dach lub bezpo
ś
rednio w ich
pobli
ż
u. System minizraszania podkoronowego wymaga stosunkowo dobrego filtrowania
wody, poniewa
ż
dysze niektórych minizraszaczy maj
ą
ś
rednic
ę
poni
ż
ej 1 mm. W porównaniu
do deszczowania minizraszanie charakteryzuje si
ę
oszcz
ę
dno
ś
ci
ą
wody i energii. W przy-
padku umieszczenia minizraszaczy tu
ż
nad powierzchni
ą
gleby podczas nawadniania nie
zwil
ż
amy li
ś
ci i mi
ę
dzyrz
ę
dzi. Systemy minizraszania s
ą
stosunkowo proste w monta
ż
u.
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
14
c) nawadnianie kropelkowe
Z uwagi na bardzo oszcz
ę
dne gospodarowanie wod
ą
do nawadnia plantacji malin mo
ż
na
przede wszystkim poleca
ć
nawadnianie kropelkowe. Stosuje si
ę
tu tzw. linie kropluj
ą
ce, w
których kroplowniki umieszczane s
ą
wewn
ą
trz przewodów polietylenowych w trakcie ich
wytwarzania. Rozstawy emiterów w liniach kropluj
ą
cych dobieramy tak, aby nawil
ż
ane bryły
gleby stykały si
ę
ze sob
ą
. Nawil
ż
ona gleba ma kształt owalny - najwi
ę
kszy zasi
ę
g zwil
ż
ania
jest nie na powierzchni gruntu, ale na gł
ę
boko
ś
ci około 20 cm. Zalecana dla malin rozstawa
kroplowników waha si
ę
, w zale
ż
no
ś
ci od składu mechanicznego gleby, od 30 do 50 cm.
Podstawowe zalety kroplowego nawadniania to: oszcz
ę
dno
ść
energii oraz oszcz
ę
dno
ść
wody (nawil
ż
amy gleb
ę
tylko wzdłu
ż
rz
ę
dów ro
ś
lin). Nawadnianie kroplowe nie zwil
ż
a li
ś
ci,
podczas prowadzenia nawadniania kroplowego mo
ż
na prowadzi
ć
prace polowe. Jest to
system doskonale nadaj
ą
cy si
ę
do zastosowania w terenie pagórkowatym. W przypadku
plantacji malin linie kropluj
ą
ce mo
ż
na umieszcza
ć
zarówno na jak i pod powierzchni
ą
gruntu
(nawadnianie wgł
ę
bne). Trwało
ść
linii kropluj
ą
cych zale
ż
y od jako
ś
ci oraz grubo
ś
ci
ś
cianek
przewodu. Najmniejsz
ą
trwało
ść
(1-2 sezony) maj
ą
w
ęż
e 8-10 mil, przewody 16-20 mil
powinny zachowa
ć
swe normalne parametry przez 3-5 sezonów. Dane te s
ą
tylko
orientacyjne, oczywi
ś
cie mo
ż
e si
ę
zdarzy
ć
,
ż
e przy delikatnym traktowaniu i małej
intensywno
ś
ci promieniowania słonecznego (np. przy
ś
ciółkowaniu) przewody te b
ę
d
ą
sprawnie pracowały przez dłu
ż
szy okres. Umieszczanie przewodów pod powierzchni
ą
gleby
mo
ż
e znacznie wydłu
ż
y
ć
czas ich u
ż
ytkowania.
Tabela 4. Najcz
ęś
ciej spotykane grubo
ś
ci
ś
cianek linii kropluj
ą
cych [mil - mm]
mil **
8
10
13
16
20
25
35
45
Mm
0.20
0.25
0.33
0.40
0.50
0.64
0.89
1.14
**1 mil =1 tysi
ę
czna cz
ęść
cala
Podstawow
ą
wad
ą
systemu nawodnie
ń
kroplowych jest du
ż
a wra
ż
liwo
ść
emiterów
kroplowych na zapychanie. Tabela 5 zawiera informacj
ę
o wpływie jako
ś
ci wody na prawdo-
podobie
ń
stwo zapchania si
ę
kroplowników.
Tabela 5. Ocena jako
ś
ci wody do nawodnie
ń
kroplowych
Czynniki
Prawdopodobie
ń
stwo zapchania emiterów
małe
ś
rednie
du
ż
e
Zawarto
ść
cz
ęś
ci stałych [mg/l]
pH
Mangan [ppm]
ś
elazo [ppm]
Bakterie [liczba / ml]
<50
<7
<0,1
<0,1
10000
50-100
7,0-8,0
0,1-1,5
0,1-1,5
10000-50000
>100
>8,0
>1,5
>1,5
>50000
Zale
ż
nie od stopnia zanieczyszczenia wody i wra
ż
liwo
ś
ci systemu nawodnieniowego na
zapychanie proces filtracji jest mniej lub bardziej skomplikowany, mniej lub bardziej
kosztowny. Stosunkowo prosta jest filtracja zanieczyszcze
ń
mechanicznych (filtry siatkowe
lub dyskowe). Dro
ż
sza jest filtracja zanieczyszcze
ń
biologicznych (filtracja piaskowa lub
dyskowa), natomiast najdro
ż
sze jest uzdatnianie wody, gdy chcemy pozby
ć
si
ę
z niej
zwi
ą
zków szkodliwych dla ro
ś
lin b
ą
d
ź
to zapychaj
ą
cych instalacj
ę
(od
ż
elaziacze, wymienniki
jonowe).
Cz
ę
stotliwo
ść
nawadniania zale
ż
y od przebiegu pogody. W okresach bezdeszczowych
nawadnianie kroplowe powinno by
ć
prowadzone stosunkowo cz
ę
sto – nawet codziennie, nie
rzadziej jednak ni
ż
raz na 3 dni. Przy codziennym nawadnianiu w zale
ż
no
ś
ci od przebiegu
pogody dawki wody mog
ą
waha
ć
si
ę
od 10 nawet do 25 m
3
na hektar. Do ustalania
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
15
cz
ę
stotliwo
ś
ci nawadniania przydatne s
ą
tensjometry, za pomoc
ą
których mo
ż
emy oceni
ć
poziom dost
ę
pno
ś
ci wody dla ro
ś
lin i decydowa
ć
o konieczno
ś
ci nawadniania. Tensjometr
umieszczamy w glebie na gł
ę
boko
ś
ci około 15-20 cm w odległo
ś
ci 15-20 cm od kroplownika.
2.
Ś
ciółkowanie
W warunkach naturalnych, gleba pod ro
ś
linami okryta jest
ś
ciółk
ą
powstał
ą
z opadłych
li
ś
ci. Zatrzymuje ona wod
ę
deszczow
ą
i hamuje jej parowanie. W takich warunkach korzenie
rozrastaj
ą
si
ę
płytko, w dobrze dotlenionej warstwie gleby. Na plantacji mo
ż
na stworzy
ć
podobne warunki przez wy
ś
cielanie gleby w rz
ą
dach 8-10 cm warstw
ą
trocin lub kory.
Ś
ciółka taka utrzymuje wilgo
ć
i ogranicza wyrastanie chwastów. Przed wyło
ż
eniem
ś
ciółki,
w pasy o szeroko
ś
ci 60 cm nale
ż
y wysia
ć
ok. 30 kg N na 1 ha plantacji, potrzebnego
bakteriom do rozkładu materii organicznej. W przeciwnym wypadku
ś
ciółka taka zahamuje
wzrost malin, które b
ę
d
ą
wykazywały objawy niedoboru azotu. Na plantacji
ś
ciółkowanej
niekiedy zachodzi potrzeba zwalczania nornic zasiedlaj
ą
cych warstw
ę
trocin lub kory.
Czarna folia rozci
ą
gni
ę
ta w rz
ę
dach malin spełnia podobn
ą
rol
ę
. Zapobiega ona
całkowicie wyrastaniu chwastów i odrostów korzeniowych przez kilka lat. Najlepiej zało
ż
y
ć
j
ą
zaraz po posadzeniu malin i niskim wyci
ę
ciu p
ę
dów. Proste urz
ą
dzenie montowane na
ci
ą
gniku umo
ż
liwia szybkie i dokładne rozci
ą
gni
ę
cie folii, umieszczenie jej boków w rowkach
i obsypanie ziemi
ą
. W miejscach, gdzie odznaczaj
ą
si
ę
resztki przyci
ę
tych p
ę
dów nale
ż
y
ostrym no
ż
em przeci
ąć
foli
ę
na krzy
ż
. Lepsz
ą
od folii czarnej jest folia dwuwarstwowa,
czarno-biała. Układamy j
ą
czarn
ą
stron
ą
do dołu. Mleczno biała powierzchnia nie nagrzewa
si
ę
, lecz odbija promienie słoneczne, które do
ś
wietlaj
ą
dolne zacienione li
ś
cie maliny.
Kilkuletnia porozrywana folia powinna zosta
ć
usuni
ę
ta i musi by
ć
dostarczona do placówki
utylizacji, co jest podstawowym warunkiem jej stosowania w Integrowanej Produkcji
Od wczesnej wiosny do jesieni na plantacjach owocuj
ą
cych nie wolno stosowa
ć
obornika
w formie
ś
ciółki ani te
ż
wylewa
ć
gnojowicy, z uwagi na mo
ż
liwo
ść
ska
ż
enia owoców
drobnoustrojami szkodliwymi dla ludzi. Nawozy te mo
ż
na stosowa
ć
jesieni
ą
po zako
ń
-
czonym zbiorze owoców.
3. Prowadzenie i ci
ę
cie
Odmiany tradycyjne, owocuj
ą
ce w lipcu na p
ę
dach ubiegłorocznych, prowadzone s
ą
najcz
ęś
ciej w formie wysokiego szpaleru pojedynczego. Przed sadzeniem lub w pierwszym
roku po zało
ż
eniu plantacji, nale
ż
y wykona
ć
konstrukcj
ę
szpaleru. Do trwałych słupków
przymocowuje si
ę
zwykle 3 druty rozci
ą
gni
ę
te na poziomie 70, 120 i 170 cm.
Pocz
ą
wszy od drugiego roku po posadzeniu plantacji przyst
ę
pujemy do ci
ę
cia krzewów.
Pierwszym zabiegiem jest usuwanie wczesn
ą
wiosn
ą
najmłodszych p
ę
dów i odrostów
korzeniowych. Równocze
ś
nie z niszczeniem młodych p
ę
dów i odrostów plantacja jest
odchwaszczana. Wkrótce wyrastaj
ą
młode p
ę
dy, które s
ą
mniej liczne, zdrowsze i ni
ż
sze, przez co
nie utrudniaj
ą
zbioru owoców i pobieraj
ą
mniej wody w okresie owocowania. Unikaj
ą
one
szczytowego okresu składania jaj przez pryszczarka namalinka łodygowego, a co za tym idzie, s
ą
mniej pora
ż
one przez choroby grzybowe p
ę
dów. Dla obni
ż
enia kosztów oprysk herbicydem mo
ż
na
wykona
ć
tylko w rz
ę
dach malin, natomiast w mi
ę
dzyrz
ę
dziach zastosowa
ć
kosiark
ę
rotacyjn
ą
lub
bardzo płytko ustawion
ą
glebogryzark
ę
.
Zasadnicze ci
ę
cie wykonuje si
ę
w sierpniu, po zako
ń
czonym zbiorze owoców. Polega ono na
wycinaniu przy ziemi wszystkich starych p
ę
dów, które ju
ż
owocowały oraz nadmiaru p
ę
dów
młodych, pozostawiaj
ą
c w ka
ż
dym krzewie tylko 5-6 najzdrowszych. Pozostawione młode p
ę
dy
przymocowujemy kolejno długim sznurkiem albo plastikowymi klamerkami wielokrotnego u
ż
ytku.
Przy pełnej liczbie p
ę
dów wierzchołki nale
ż
y przyci
ąć
około 10 cm nad górnym drutem. Gdy p
ę
dów
jest mało, np. na młodej plantacji, wierzchołki mo
ż
na nagina
ć
, aby wypełni
ć
woln
ą
przestrze
ń
w szpalerze.
Odmiany owocuj
ą
ce na p
ę
dach tegorocznych (odmiany powtarzaj
ą
ce). P
ę
dy ich s
ą
krótsze ni
ż
odmian tradycyjnych i cz
ę
sto utrzymuj
ą
si
ę
w pozycji pionowej bez podpór.
Podczas burzy mog
ą
by
ć
jednak powalane na ziemi
ę
, co bardzo obni
ż
a jako
ść
owoców.
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
16
Nawet niewielkie pochylanie si
ę
p
ę
dów w kierunku mi
ę
dzyrz
ę
dzi, utrudnia lub uniemo
ż
liwia
przejazd opryskiwaczy i narz
ę
dzi ci
ą
gnikowych. Od drugiego roku, w czerwcu, gdy odrosty
korzeniowe wytworz
ą
szeroki zagon, poleca si
ę
rozci
ą
gni
ę
cie mocnych sznurków po obu
jego stronach na wysoko
ś
ci około 1 m.
Ci
ę
cie malin powtarzaj
ą
cych ogranicza si
ę
do r
ę
cznego przyci
ę
cia tu
ż
przy ziemi
wszystkich p
ę
dów, lub rozdrabniania ich za pomoc
ą
rotacyjnej kosiarki sadowniczej. Mo
ż
na
te
ż
pozostawi
ć
nie rozgał
ę
zione dolne odcinki starych p
ę
dów, je
ś
li nie zmarzn
ą
w zimie,
wtedy zaowocuj
ą
w lipcu. Im b
ę
d
ą
one krótsze, tym wytworz
ą
dłu
ż
sze kwiatostany (boczne
ulistnione p
ę
dy owocuj
ą
ce), z wi
ę
kszymi owocami, coraz pó
ź
niej dojrzewaj
ą
cymi (połowa
lipca, koniec lipca). Dopiero po nich zacznie si
ę
owocowanie na p
ę
dach tegorocznych
(sierpie
ń
). Ci
ę
cie poleca si
ę
wykona
ć
na przedwio
ś
niu. Zmniejsza to niebezpiecze
ń
stwo
przemarzni
ę
cia karp w mro
ź
ne bez
ś
nie
ż
ne zimy i ju
ż
mo
ż
na oceni
ć
czy nie zmarzły p
ą
ki
u nasady ubiegłorocznych p
ę
dów. Na wiosn
ę
na zagonie wyrosn
ą
liczne młode p
ę
dy.
W produkcji owoców deserowych, gdy zale
ż
y nam na wczesnym owocowaniu i dorodnych
owocach, p
ę
dy nale
ż
y przerzedzi
ć
. Na pocz
ą
tku kwietnia warto wyci
ąć
sekatorem słabsze
p
ę
dy, pozostawiaj
ą
c na metrze bie
żą
cym zagonu tylko 10-12 najsilniejszych. Szeroko
ść
zagonu u podstawy nie powinna przekracza
ć
0,5 m. Okrywaj
ą
c włóknin
ą
zagon młodych
p
ę
dów mo
ż
na przy
ś
pieszy
ć
kwitnienie i dojrzewanie owoców.
4. Niszczenie odrostów korzeniowych
Usuwanie pierwszych p
ę
dów jest celowe, gdy osi
ą
gn
ą
one wysoko
ść
około 15 cm. Poprawia
to zdrowotno
ść
p
ę
dów, ogranicza ich wysoko
ść
i zwi
ę
ksza liczb
ę
bocznych p
ę
dów owocono
ś
nych.
W krzewach mo
ż
na je wyrywa
ć
lub wycina
ć
sekatorem, a mi
ę
dzy krzewami usun
ąć
motyk
ą
lub
kos
ą
motorow
ą
. P
ę
dy te oraz odrosty korzeniowe w mi
ę
dzyrz
ę
dziach mo
ż
na te
ż
niszczy
ć
herbicydami.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin nale
ż
y stosowa
ć
zgodnie z etykiet
ą
-instrukcj
ą
stosowania,
ś
ci
ś
le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu
ś
ci
ć
do
zagro
ż
enia zdrowia człowieka, zwierz
ą
t lub
ś
rodowiska.
Herbicydy niszcz
ą
skutecznie tylko p
ę
dy młode o wysoko
ś
ci 10-15 cm. Wkrótce po tym
zabiegu maliny wytwarzaj
ą
nowe p
ę
dy, które s
ą
zwykle zdrowsze, poniewa
ż
wyrastaj
ą
po
głównym okresie składania jaj przez pryszczarka namalinka łodygowego i s
ą
mniej pora
ż
ane
przez choroby grzybowe. W lipcu p
ę
dy te s
ą
niskie i nie przeszkadzaj
ą
w zbiorach. Na glebach
ubogich i nienawadnianych p
ę
dy drugiego rzutu mog
ą
jednak nie dorasta
ć
do odpowiedniej
wysoko
ś
ci, dlatego nie poleca si
ę
tam usuwa
ć
pierwszych p
ę
dów.
V. OCHRONA MALIN PRZED CHOROBAMI
1. Najwa
ż
niejsze choroby malin i ich charakterystyka
Choroby grzybowe
Zamieranie p
ę
dów maliny jest najgro
ź
niejsz
ą
chorob
ą
pochodzenia grzybowego.
Sprawcami choroby s
ą
takie patogeny, jak: Didymella applanata, Leptosphaeria
coniothyrium, Botrytis cinerea, Verticillium spp. i Fusarium spp.
Grzyb D. applanata pora
ż
a przede wszystkim p
ę
dy, ale tak
ż
e li
ś
cie i łuski okrywaj
ą
ce
p
ą
ki. Pierwsze objawy choroby, zale
ż
nie od przebiegu warunków pogodowych, widoczne s
ą
na pocz
ą
tku czerwca. U nasady p
ą
ków tworz
ą
si
ę
brunatno-fioletowe plamy, które
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
17
powi
ę
kszaj
ą
si
ę
i stopniowo obejmuj
ą
cały obwód p
ę
du. W ko
ń
cu sierpnia plamy staj
ą
si
ę
ciemnoszare, a na ich powierzchni pojawiaj
ą
si
ę
liczne, drobne, czarne punkty – otocznie
grzyba, które zimuj
ą
na p
ę
dach. Wiosn
ą
, zwykle pod koniec kwietnia, uwalniaj
ą
si
ę
z nich
zarodniki workowe, które zaka
ż
aj
ą
młode p
ę
dy malin. Wysiewy tych zarodników trwaj
ą
do
połowy czerwca, a w pó
ź
niejszym okresie infekcje wtórne s
ą
dokonywane przez zarodniki
konidialne. Efektem spaso
ż
ytowania jest p
ę
kanie i łuszczenie si
ę
kory, zwłaszcza na p
ę
dach
dwuletnich. Pora
ż
one łuski p
ą
ków zamieraj
ą
, a p
ą
ki wysychaj
ą
.
Grzyb L. coniothyrium wyst
ę
puje w mniejszym nasileniu i zaka
ż
a tylko p
ę
dy, powo-
duj
ą
c powstawanie br
ą
zowo-czarnych plam, głównie u ich podstawy. Najbardziej
charakterystyczne objawy chorobowe wyst
ę
puj
ą
w okresie kwitnienia i dojrzewania owoców.
Pora
ż
one p
ę
dy gwałtownie zamieraj
ą
, li
ś
cie wi
ę
dn
ą
i brunatniej
ą
, a owoce wysychaj
ą
.
Drewno w miejscu pora
ż
enia jest przebarwione na kolor ciemno-br
ą
zowy, kruche, w wyniku
czego pora
ż
one p
ę
dy łatwo wyłamuj
ą
si
ę
.
Fuzarioza maliny (Fusarium spp.) – choroba rozwija si
ę
przewa
ż
nie w przyziemnej cz
ęś
ci
p
ę
du lub w cz
ęś
ciach wy
ż
ej poło
ż
onych, uszkodzonych przez szkodniki. Typowe objawy to
brunatne, gł
ę
bokie nekrozy oraz w pó
ź
niejszym okresie charakterystyczne dla grzybów
Fusarium, pomara
ń
czowo-czerwone naloty lub brodawki grzyba w dolnej cz
ęś
ci p
ę
dów. Na
przekroju p
ę
dów widoczne s
ą
smugi zbr
ą
zowiałych naczy
ń
, spowodowane przez
paso
ż
ytuj
ą
c
ą
w tkankach grzybni
ę
.
Szara ple
śń
(B. cinerea). Na plantacjach zbyt zag
ę
szczonych i w lata z du
żą
ilo
ś
ci
ą
opadów, szara ple
śń
jest przyczyn
ą
zamierania p
ę
dów i gnicia owoców. Infekcji ulegaj
ą
p
ą
ki
kwiatowe i kwiaty, które brunatniej
ą
i zamieraj
ą
. Na chorych owocach pojawia si
ę
charakterystyczny, szary, puszysty nalot grzyba. Na chorych p
ę
dach, w ró
ż
nych miejscach
widoczne s
ą
jasnobr
ą
zowe, rozległe plamy. Pora
ż
one p
ę
dy słabo rosn
ą
i s
ą
podatne na
przemarzanie. W okresie zimy pora
ż
ona tkanka przebarwia si
ę
na kolor szary i tworz
ą
si
ę
na
niej charakterystyczne czarne tarczki, b
ę
d
ą
ce przetrwalnikami grzyba (sklerocja). Stanowi
ą
one cech
ę
rozpoznawcz
ą
choroby na drugorocznych p
ę
dach.
Antraknoza maliny (Elsinoe veneta). Objawy chorobowe wyst
ę
puj
ą
na cz
ęś
ciach
nadziemnych ro
ś
liny.
Ź
ródłem infekcji s
ą
zarówno zarodniki konidialne, jak i workowe
tworz
ą
ce si
ę
na li
ś
ciach i p
ę
dach, które wiosn
ą
wysiewaj
ą
si
ę
i pora
ż
aj
ą
nowe p
ę
dy, li
ś
cie
i kwiaty. Najgro
ź
niejsze s
ą
objawy na p
ę
dach, na których pocz
ą
tkowo widoczne s
ą
drobne,
purpurowe plamy, które potem staj
ą
si
ę
szarobiałe, otoczone fioletowoczerwon
ą
obwódk
ą
.
W pó
ź
niejszym okresie na p
ę
dach pojawiaj
ą
si
ę
podłu
ż
ne sp
ę
kania kory. Pora
ż
eniu ulegaj
ą
tak
ż
e szypułki kwiatowe oraz działki kielicha. Owoce z pora
ż
onych kwiatów s
ą
zielone,
zdrobniałe i cz
ę
sto zasychaj
ą
. Rzadko dochodzi do infekcji owoców, których pojedyncze
pestkowce marszcz
ą
si
ę
i brunatniej
ą
.
Biała plamisto
ść
li
ś
ci maliny (Mycosphaerella rubi). Na li
ś
ciach i p
ę
dach powstaj
ą
małe,
okr
ą
głe, brunatne, a pó
ź
niej szarobiałe plamy otoczone czerwon
ą
obwódk
ą
.
Ź
ródłem infekcji
pierwotnych s
ą
zarówno zarodniki workowe, jak i konidialne tworz
ą
ce si
ę
na pora
ż
onych
li
ś
ciach i p
ę
dach. Wysoka wilgotno
ść
i przewlekłe opady sprzyjaj
ą
rozwojowi choroby.
Werticylioza maliny (Verticillium dahliae). Typowe objawy chorobowe obserwuje si
ę
najcz
ęś
ciej latem, w okresie ciepłej i suchej pogody w pierwszej kolejno
ś
ci na li
ś
ciach.
Pojawiaj
ą
si
ę
na nich
ż
ółte, rozległe smugi pomi
ę
dzy nerwami, które w pó
ź
niejszym okresie
brunatniej
ą
, a brzegi li
ś
ci zwijaj
ą
si
ę
ku górze. Mog
ą
wyst
ą
pi
ć
równie
ż
niebieskie lub
brunatno-niebieskie smugi na p
ę
dach. Na takich pora
ż
onych p
ę
dach obserwuje si
ę
wi
ę
dni
ę
cie li
ś
ci, a w pó
ź
niejszym etapie całkowite zamieranie p
ę
dów.
Choroby wirusowe i fitoplazmatyczne
Na plantacjach malin najcz
ęś
ciej wyst
ę
puj
ą
: mozaika maliny i chloroza nerwów li
ś
ci
maliny, wywoływane przez wirusy, przenoszone przez mszyce. Na nerwach i blaszce
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
18
li
ś
ciowej chorych ro
ś
lin obserwuje si
ę
liczne, chlorotyczne i
ż
ółte plamki, smugowato
ść
wzdłu
ż
nerwów oraz deformacje blaszki li
ś
ciowej w postaci p
ę
cherzy i zawijania si
ę
brzegów
li
ś
ci. Choroby osłabiaj
ą
wzrost ro
ś
lin, zmniejszaj
ą
istotnie liczb
ę
p
ę
dów i powoduj
ą
spadek
plonu. Niekiedy wyst
ę
puje tak
ż
e karłowato
ść
maliny wywoływana przez fitoplazm
ę
,
rozprzestrzenian
ą
głównie przez skoczki. Pora
ż
one ro
ś
liny charakteryzuj
ą
si
ę
licznymi,
cienkimi p
ę
dami i słabym wzrostem. Wiosn
ą
chore ro
ś
liny rozwijaj
ą
si
ę
znacznie pó
ź
niej, ich
li
ś
cie s
ą
jasnozielone, kielichy kwiatowe silnie wydłu
ż
one, a płatki zieleniej
ą
i wraz z dział-
kami kielicha i słupkami zamieniaj
ą
si
ę
w listki.
W ostatnich latach coraz cz
ęś
ciej spotyka si
ę
równie
ż
krzaczast
ą
karłowato
ść
maliny
−−−−
wirus, sprawca choroby przenoszony jest z pyłkiem.
Choroby bakteryjne
Guzowato
ść
korzeni maliny (Agrobacterium tumefaciens). Bakterie wnikaj
ą
do
ro
ś
liny poprzez wszelkie zranienia systemu korzeniowego i dolnych cz
ęś
ci latoro
ś
li.
Stymuluj
ą
c nadmierny podział i wzrost komórek powoduj
ą
powstawanie ró
ż
nej wielko
ś
ci
guzowatych naro
ś
li na korzeniach głównych i bocznych oraz na szyjce korzeniowej i w dolnej
cz
ęś
ci p
ę
du latoro
ś
li. Na silnie zaatakowanych ro
ś
linach obserwuje si
ę
zahamowanie
wzrostu p
ę
dów, chlorozy li
ś
ci, niekiedy tak
ż
e wi
ę
dni
ę
cie i zamieranie p
ę
dów. Osłabienie
ro
ś
lin powoduje spadek plonu i pogorszenie jako
ś
ci owoców. Guzy utrudniaj
ą
, bowiem
przewodzenie wody i asymilatów. Wyst
ę
powaniu choroby sprzyja obecno
ść
bakterii w glebie,
wysoka wilgotno
ść
gleby i oboj
ę
tny lub zasadowy odczyn gleby. Tak
ż
e obecno
ść
w glebie
nicieni uszkadzaj
ą
cych system korzeniowy powoduje wzrost nasilenia objawów
chorobowych.
2. Progi zagro
ż
enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji
Nasilenie chorób zale
ż
y od warunków atmosferycznych w danym roku. W czasie suchej
i upalnej pogody nie dochodzi do infekcji. Wi
ę
kszo
ść
uprawianych odmian malin jest
w
ś
rednim lub du
ż
ym stopniu podatna na najwa
ż
niejsze choroby pochodzenia grzybowego.
Obserwacje nasilenia chorób grzybowych wyst
ę
puj
ą
cych na plantacjach malin
przeprowadza
ć
najlepiej od ko
ń
ca czerwca i po zbiorze owoców. Objawy niektórych chorób
wirusowych natomiast cz
ę
sto widoczne s
ą
ju
ż
wiosn
ą
. Lustracje w tym okresie (przed
kwitnieniem) s
ą
istotne, poniewa
ż
zapobiegaj
ą
rozprzestrzenianiu si
ę
wirusów z pyłkiem oraz
przez mszyce i skoczki. W przypadku krzaczastej karłowato
ś
ci maliny bardzo wa
ż
ne s
ą
lustracje w okresie dojrzewania owoców, poniewa
ż
jednym z typowych objawów jest
nierównomierne dojrzewanie i rozpadanie si
ę
owoców. Zawirusowane ro
ś
liny powinny by
ć
natychmiast usuwane z plantacji i palone.
3. Sposoby zapobiegania chorobom
•
zdrowy, wolny od wirusów materiał wyj
ś
ciowy,
•
zolacja przestrzenna dla plantacji nowozakładanych,
•
prowadzenie malin przy drutach,
•
ograniczanie
ź
ródła infekcji, istotnego czynnika decyduj
ą
cego o nasileniu
wyst
ę
powania chorób,
•
odpowiednia uprawa gleby (nadmierne wysychanie gleby, ale i du
ż
a jej wilgotno
ść
wzmagaj
ą
szkody wyrz
ą
dzane przez grzyby pora
ż
aj
ą
ce p
ę
dy),
•
ś
ciółkowanie plantacji,
•
odchwaszczanie plantacji,
•
usuwanie po zbiorze p
ę
dów owocuj
ą
cych oraz nadmiaru p
ę
dów młodych,
•
wła
ś
ciwy płodozmian - unikanie uprawy w miejscach, gdzie wytworzyło si
ę
siedlisko
choroby, np. guzowato
ść
korzeni, werticylioza,
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
19
•
wła
ś
ciwe zró
ż
nicowanie
ś
rodowiska wokół plantacji (
ż
ywopłoty, murawa, pola
nieuprawne) zapewnia wielogatunkowym drapie
ż
com mo
ż
liwo
ść
prze
ż
ywania
i trwania w ekosystemie,
•
ograniczanie nawadniania typu deszczowanie,
•
chemiczna walka z mszycami i skoczkami – wektorami wirusów.
4. Niechemiczne metody ochrony ro
ś
lin przed chorobami
W ostatnich latach du
żą
uwag
ę
przywi
ą
zuje si
ę
do metod wspomagaj
ą
cych
i uzupełniaj
ą
cych ochron
ę
chemiczn
ą
. Szczególnie wa
ż
ne s
ą
czynniki agrotechniczne (dobór
odpo-wiedniego
stanowiska, wła
ś
ciwe
nawo
ż
enie),
mechaniczne
(ci
ę
cie,
sposób
prowadzenia plantacji) i hodowlane (wykorzystanie naturalnej odporno
ś
ci odmian) oraz
regularny monitoring agrofagów i cz
ę
ste prowadzenie lustracji.
Zdrowotno
ść
materiału nasadzeniowego odgrywa istotn
ą
rol
ę
w zapobieganiu
rozprzestrzeniania si
ę
przede wszystkim chorób wirusowych i fitoplazmatycznych, których
nie ma mo
ż
liwo
ś
ci zwalcza
ć
na plantacjach ju
ż
zało
ż
onych. W przypadku tych chorób bardzo
wa
ż
na jest tak
ż
e izolacja przestrzenna od starych, pora
ż
onych plantacji, poniewa
ż
wirusy
mog
ą
przenosi
ć
si
ę
z pyłkiem i za po
ś
rednictwem szkodników (mszyce, skoczki).
Siedliskiem niektórych gro
ź
nych patogenów systemu korzeniowego malin, przede
wszystkim Verticillium dahliae i Agrobacterium tumefaciens, jest gleba. W zapobieganiu
pora
ż
enia ro
ś
lin wa
ż
ny jest wi
ę
c dobór odpowiedniego stanowiska i wła
ś
ciwy przedplon.
Nie nale
ż
y zakłada
ć
plantacji po ro
ś
linach podatnych na pora
ż
enie przez grzyb V. dahliae, tj.
po truskawkach, ziemniakach, pomidorach, kalafiorach, ro
ś
linach kapustnych czy ogórkach.
Dobrym przedplonem s
ą
natomiast zbo
ż
a, trawy i kukurydza. Stanowisko decyduje tak
ż
e
o swoistym mikroklimacie, sprzyjaj
ą
cym lub ograniczaj
ą
cym wyst
ę
powanie niektórych
chorób. Na przykład na terenach z dłu
ż
ej utrzymuj
ą
c
ą
si
ę
wilgotno
ś
ci
ą
nale
ż
y liczy
ć
si
ę
z konieczno
ś
ci
ą
cz
ę
stszych zabiegów przeciwko najwa
ż
niejszym chorobom grzybowym.
W zapobieganiu szarej ple
ś
ni i zamierania p
ę
dów maliny nale
ż
y wykorzystywa
ć
wła
ś
ciw
ą
agrotechnik
ę
. Usuwanie pora
ż
onych, starych i obumarłych p
ę
dów, jak równie
ż
nadmiaru młodych p
ę
dów, umiarkowane nawo
ż
enie azotowe oraz prowadzenie krzewów
przy drutach zapewniaj
ą
dobr
ą
przewiewno
ść
plantacji i stwarzaj
ą
mniej korzystne warunki
dla infekcji ro
ś
lin, a z drugiej strony umo
ż
liwiaj
ą
lepsze pokrycie ro
ś
lin ciecz
ą
opryskow
ą
.
5. Ochrona chemiczna malin przed chorobami
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin nale
ż
y stosowa
ć
zgodnie z etykiet
ą
-instrukcj
ą
stosowania,
ś
ci
ś
le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu
ś
ci
ć
do
zagro
ż
enia zdrowia człowieka, zwierz
ą
t lub
ś
rodowiska.
Wykazy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s
ą
publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro
ś
lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro
ś
lin –
Pa
ń
stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin rekomendowane do
integrowanej produkcji s
ą
jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy
ś
rodków do integrowanej produkcji znajduj
ą
si
ę
równie
ż
w corocznie aktualizowanym
Programie Ochrony Ro
ś
lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez
Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin
zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan
ą
równie
ż
udost
ę
pniane
producentom rolnym przez Pa
ń
stwow
ą
Inspekcj
ę
Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa.
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
20
VI. OCHRONA MALIN PRZED SZKODNIKAMI
1. Wykaz szkodników malin i ich charakterystyka
P
ę
draki uszkadzaj
ą
ce maliny to głównie larwy chrab
ą
szcza majowego, rzadziej ogrodnicy
niszczylistki i inne. P
ę
drak chrab
ą
szcza majowego dorasta do 50 mm. Jego ciało jest do
ść
grube, wygi
ę
te w podkówk
ę
, wydłu
ż
one. P
ę
draki pocz
ą
tkowo s
ą
białe, pó
ź
niej
kremowobiałe, z ciemniejszym odwłokiem, z du
żą
brunatn
ą
głow
ą
i trzema parami silnych
nóg tułowiowych. Pełny rozwój trwa 3-4 lata. P
ę
draki ogrodnicy niszczylistki s
ą
podobne do
młodych p
ę
draków chrab
ą
szcza majowego. Ich rozwój trwa jeden rok. Chrz
ą
szcz
chrab
ą
szcza majowego ma ciało cylindryczne, wydłu
ż
one, 20-25 mm, czarne. Pokrywy,
czułki i nogi s
ą
br
ą
zowobrunatne. Chrz
ą
szcz ogrodnicy niszczylistki ma długo
ść
10-12 mm,
jego pokrywy s
ą
kasztanowobr
ą
zowe, za
ś
głowa i przedplecze zielononiebieskie,
błyszcz
ą
ce. Chrz
ą
szcze pojawiaj
ą
si
ę
w maju i na pocz
ą
tku czerwca.
ś
eruj
ą
na li
ś
ciach
drzew i krzewów. Samice składaj
ą
jaja do gleby, w pobli
ż
u ro
ś
lin.
Drutowce, to larwy chrz
ą
szczy z rodziny spr
ęż
ykowatych, np. osiewnika rolowca. Larwy
maj
ą
walcowaty kształt,
ś
rednic
ę
3-5 mm, długo
ść
do 25 mm i niewielkie nogi. Ich ciało
pokryte jest grubym i twardym,
ż
ółtawym oskórkiem chitynowym. Chrz
ą
szcz osiewnika ma
ciało w
ą
skie i płaskie, długo
ś
ci 7,5-10 mm. Jego głowa jest mała, pokrywy brunatnoczarne.
Chrz
ą
szcz ma „aparat skokowy”, a wi
ę
c poło
ż
ony na grzbiecie podskakuje i powraca do
normalnej pozycji. Chrz
ą
szcze pojawiaj
ą
si
ę
w maju. Jaja składane s
ą
do gleby. P
ę
draki
i drutowce niszcz
ą
korzenie i szyjk
ę
korzeniow
ą
, p
ę
draki ogryzaj
ą
te
ż
kor
ę
z grubszych
korzeni, powoduj
ą
wi
ę
dni
ę
cie i zamieranie ro
ś
lin. Najwi
ę
ksze szkody wyrz
ą
dzaj
ą
na
najmłodszych plantacjach. Opuchlaki to chrz
ą
szcze z rodziny ryjkowcowatych. Larwy s
ą
kremowobiałe, z ciemniejsz
ą
głow
ą
, zgi
ę
te, dorastaj
ą
do 7-10 mm, zale
ż
nie od gatunku.
Larwy
ż
yj
ą
w glebie, niszcz
ą
korzenie, ogryzaj
ą
te
ż
z nich kor
ę
. Chrz
ą
szcz opuchlaka
truskawkowca ma długo
ść
7-10 mm, pokrywy bruzdkowane, czarne z
ż
ółtawobrunatnymi
plamkami. Chrz
ą
szcz opuchlaka rudonoga jest mniejszy, ma około 5 mm długo
ś
ci.
Chrz
ą
szcze maj
ą
gruby, krótki ryjek. Chrz
ą
szcze opuchlaków wyjadaj
ą
zakola na brzegach
li
ś
ci i szkieletuj
ą
je. Uszkadzaj
ą
te
ż
kor
ę
p
ę
dów.
Prz
ę
dziorek chmielowiec. Roztocz, długo
ś
ci około 0,5 mm, z czterema parami nóg. Samice
s
ą
owalne, zimuj
ą
ce
−
ceglastopomara
ń
czowe, letnie
ż
ółto-zielone. Samce romboidalnego
kształtu, nieco mniejsze od samic. Larwy
ż
ółtozielone, mniejsze, z 3 parami nóg. Jaja
ż
ółtawe, kuliste,
ś
rednicy około 0,13 mm.
Prz
ę
dziorek malinowiec. Roztocz długo
ś
ci 0.29-0,36 mm, Samica zimuj
ą
ca poma-
ra
ń
czowa, letnia barwy seledynowej z ciemniejszymi plamami. Jaja poduszeczkowate,
„
ś
ci
ę
te” u dołu. Larwy owalne lub owalno-jajowate, jasnozielone. Prz
ę
dziorki
ż
eruj
ą
na dolnej
stronie li
ś
ci, wysysaj
ą
soki, ogładzaj
ą
ro
ś
liny. Na górnej stronie li
ś
ci pojawiaj
ą
si
ę
ż
ółte
przebarwienia. Silnie uszkodzone li
ś
cie zawijaj
ą
si
ę
do góry, stopniowo
ż
ółkn
ą
i zasychaj
ą
.
Tam gdzie
ż
eruje prz
ę
dziorek chmielowiec, na dolnej stronie li
ś
ci pojawia si
ę
delikatna
paj
ę
czyna. Prz
ę
dziorki powoduj
ą
du
ż
e szkody na malinie owocuj
ą
cej wiosn
ą
na
p
ę
dach drugorocznych, ale znacznie wi
ę
ksze szkody mog
ą
wyrz
ą
dza
ć
na malinie
owocuj
ą
cej na p
ę
dach jednorocznych. Lustracje przeprowadza si
ę
co 2 tygodnie. Przy
pomocy lupy o powi
ę
kszeniu 5-8 krotnym liczy si
ę
prz
ę
dziorki na dolnej stronie li
ś
ci, po 1-2
z ro
ś
liny. Liczb
ę
znalezionych szkodników dzieli si
ę
przez liczb
ę
przegl
ą
danych li
ś
ci. Progi
zagro
ż
enia podano w Zał
ą
czniku 4.
Kwieciak malinowiec. Czarny chrz
ą
szcz, długo
ś
ci około 4 mm, z długim, cienkim ryjkiem.
Chrz
ą
szcze wyjadaj
ą
małe, owalne dziurki w li
ś
ciach. Najwa
ż
niejsze uszkodzenia to
podci
ę
te szypułki p
ą
ków kwiatowych, zwisaj
ą
ce i opadaj
ą
ce p
ą
ki kwiatowe (mo
ż
na w nich
znale
źć
jajo a pó
ź
niej brudnobiał
ą
larw
ę
kwieciaka). Lustracj
ę
przeprowadza si
ę
1-2 tygodnie
przed kwitnieniem i po rozwini
ę
ciu si
ę
pierwszych li
ś
ci. Przegl
ą
da si
ę
kwiatostany oraz
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
21
strz
ą
sa chrz
ą
szcze na podstawion
ą
płytk
ę
,
ś
rednicy 12-15 mm i liczy szkodniki. Progi
zagro
ż
enia podano w Zał
ą
czniku 4.
Kistnik malinowiec. Chrz
ą
szcz rudobr
ą
zowy, wielko
ś
ci około 4 mm. Chrz
ą
szcze wyjadaj
ą
tkank
ę
mi
ę
dzy nerwami najmłodszych li
ś
ci, szkieletuj
ą
c je. Nadgryzaj
ą
te
ż
p
ą
ki kwiatowe,
wyjadaj
ą
słupki, pr
ę
ciki i nektarniki. Najwa
ż
niejsze szkody powodowane przez kistnika to
„robaczywienie owoców”. Wyrz
ą
dzaj
ą
je larwy, które
ż
eruj
ą
w dnie kwiatowym i owocach
maliny, powoduj
ą
c ich „robaczywienie”. Jaja składane s
ą
w kwiaty lub na najmłodsze
zawi
ą
zki owocowe. W wyborze ”Extra” nie dopuszcza si
ę
ż
adnych uszkodzonych owoców,
za
ś
w wyborze pierwszym dopuszcza si
ę
nie wi
ę
cej ni
ż
2% owoców uszkodzonych.
Lustracj
ę
przeprowadza si
ę
około 2 tygodnie przed i tu
ż
przed kwitnieniem oraz na pocz
ą
tku
kwitnienia. Ogl
ą
da si
ę
kwiatostany i strz
ą
sa chrz
ą
szcze na płytk
ę
, jak kwieciaka malinowca.
Progi zagro
ż
enia podano w Zał
ą
czniku 6.
Mszyce. Na malinie wyst
ę
puje kilka gatunków mszyc, np. mszyca malinianka (du
ż
a, 2,5-4,5
mm mszyca, jasno
ż
ółta lub biaława, błyszcz
ą
ca), mszyca malinowa (niewielka mszyca, 1,6-
2,2 mm, jasnozielona). Niektóre z nich s
ą
wektorami wirusów. Mszyce to pluskwiaki
równoskrzydłe. Zimuj
ą
czarne błyszcz
ą
ce jaja na p
ę
dach, przy p
ą
kach. Od wczesnej wiosny
mszyce
ż
eruj
ą
w koloniach, wysysaj
ą
soki ro
ś
linne, ogładzaj
ą
ro
ś
liny, powoduj
ą
deformacje
li
ś
ci i p
ę
dów, tak
ż
e kwiatostanów, hamuj
ą
wzrost. Jest to szkodliwo
ść
bezpo
ś
rednia.
Zdecydowanie wi
ę
ksza jest ich szkodliwo
ść
po
ś
rednia
−
przenoszenie wirusów, powodu-
j
ą
cych choroby wirusowe. Zawirusowane ro
ś
liny karłowaciej
ą
i gorzej owocuj
ą
. Lustracj
ę
przeprowadza si
ę
wczesn
ą
wiosn
ą
i pó
ź
niej, systematycznie, sprawdzaj
ą
c obecno
ść
jaj,
pó
ź
niej larw i dorosłych mszyc oraz uszkodze
ń
. Mszyce rozwijaj
ą
kilka pokole
ń
w sezonie.
Zwalczanie chemiczne jest konieczne, nawet przy niewielkiej liczebno
ś
ci mszyc, gdy
ż
jest to
jedyna mo
ż
liwo
ść
ograniczenia rozprzestrzeniania si
ę
chorób wirusowych. Progi zagro
ż
enia
podano w Zał
ą
czniku 4.
Pryszczarek namalinek łodygowy. Male
ń
ka, delikatna muchówka, wielko
ś
ci 1,5-2,0 mm.
Samice składaj
ą
jaja (wydłu
ż
one, wielko
ś
ci około 0,3 mm), w zranienia lub sp
ę
kania na
p
ę
dach jednorocznych, w skupiskach po kilka lub kilkana
ś
cie sztuk. Larwy beznogie,
wyro
ś
ni
ę
te pomara
ń
czowe, długo
ś
ci do 2,5 mm
ż
eruj
ą
pod kor
ą
p
ę
dów. W miejscu tym
skórka brunatnieje, pó
ź
niej kora p
ę
ka, odstaje i łuszczy si
ę
. Larwy przepoczwarczaj
ą
si
ę
i zimuj
ą
w glebie, pod krzewami. Zwykle miejsca
ż
erowania pryszczarka s
ą
atakowane przez
grzyby patogeniczne powoduj
ą
ce zamieranie p
ę
dów malin. Lustracj
ę
przeprowadza si
ę
w maju i w czerwcu oraz po zbiorze owoców. Przegl
ą
da si
ę
p
ę
dy jednoroczne i w po-
szukiwaniu uszkodze
ń
oraz jaj i larw szkodnika. W sezonie wegetacji rozwijaj
ą
si
ę
3-4
pokolenia pryszczarka. Progi zagro
ż
enia podano w Zał
ą
czniku 4.
Pryszczarek malinowiec. Male
ń
ka, delikatna muchówka wielko
ś
ci około 2 mm, pojawia si
ę
wiosn
ą
. Jajo zielonkawobiałe, długo
ś
ci około 0,3 mm. Larwa beznoga, pomara
ń
czowa,
długo
ś
ci do 2,5 mm. Larwy
ż
eruj
ą
w grupach, po kilka lub kilkana
ś
cie sztuk, pod skórk
ą
p
ę
du, wydzielaj
ą
substancje enzymatyczne które powoduj
ą
rozrastanie si
ę
tkanki i tworzenie
galasowatego naro
ś
la długo
ś
ci 5 cm i szeroko
ś
ci do 3 cm. Larwy
ż
eruj
ą
i zimuj
ą
w naro
ś
-
lach. Lustracje przeprowadza si
ę
w okresie bezlistnym, sprawdza si
ę
obecno
ść
uszko-
dzonych p
ę
dów. Pryszczarek ma jedno pokolenie w sezonie. Progi zagro
ż
enia podano w za
ł
ą
czniku 4.
Przeziernik malinowiec. Motyl o skrzydłach rozpi
ę
to
ś
ci 22-26 mm, przezroczystych z cie-
mnobr
ą
zowym wzorem. Na odwłoku znajduje si
ę
7
ż
ółtych, poprzecznych pasów. Motyle
pojawiaj
ą
si
ę
od ko
ń
ca czerwca do pocz
ą
tku wrze
ś
nia. Jaja składane s
ą
na p
ę
dy tu
ż
nad
ziemi
ą
a g
ą
sienice
ż
eruj
ą
w rdzeniu p
ę
du i szyjce korzeniowej. Powoduj
ą
powstawanie
guzowatych naro
ś
li. G
ą
sienica jest biała, z ciemnobr
ą
zow
ą
głow
ą
, dorasta do 30 mm.
Uszkodzone p
ę
dy słabo rosn
ą
i owocuj
ą
, bardzo łatwo wyłamuj
ą
si
ę
. Lustracj
ę
przeprowadza si
ę
po zbiorze owoców oraz w okresie jesienno zimowym. Sprawdza si
ę
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
22
obecno
ść
p
ę
dów z galasami w dolnej ich cz
ęś
ci. Warto te
ż
obserwowa
ć
motyle w czasie
lotu. Przeziernik rozwija jedno pokolenie w sezonie wegetacji. Progi zagro
ż
enia podano
w Zał
ą
czniku 4.
Krzywik maliniaczek. Motyl, o skrzydłach rozpi
ę
to
ś
ci 12-14 mm, br
ą
zoworudych, z
ż
ół-tymi
plamami. Jego g
ą
sienice (ciemnoczerwone z czarn
ą
głow
ą
, dorastaj
ą
do 9 mm) wiosn
ą
wyjadaj
ą
wn
ę
trze p
ą
ków. Objawy widoczne s
ą
od czasu p
ę
kania p
ą
ków. Najsilniej
uszkadzane s
ą
p
ą
ki na wierzchołkach p
ę
dów. Jedna g
ą
sienica mo
ż
e zniszczy
ć
do 6 p
ą
ków.
Lustracj
ę
przeprowadza si
ę
od okresu nabrzmiewania p
ą
ków, 3-4 razy. Krzywik rozwija
jedno pokolenie w sezonie. Progi zagro
ż
enia podano w Zał
ą
czniku 6.
Zwójkówki li
ś
ciowe. Malin
ę
mo
ż
e uszkadza
ć
kilka gatunków zwójkówek. Motyle,
których g
ą
sienice (zielone lub br
ą
zowe, długo
ś
ci do 20 mm) wiosn
ą
ż
eruj
ą
sprz
ę
dzaj
ą
c li
ś
cie
i rozety kwiatowo-li
ś
ciowe. W lecie pojawia si
ę
drugie pokolenie zwójkówek i g
ą
sienice
ż
eruj
ą
na li
ś
ciach. Lustracj
ę
przeprowadza si
ę
wiosn
ą
, przed kwitnieniem i w lecie, po
zbiorze. Sprawdza si
ę
obecno
ść
uszkodze
ń
i g
ą
sienic w li
ś
ciach. Progi zagro
ż
enia podano
w Zał
ą
czniku 4.
Inne szkodniki. Lokalnie mog
ą
wyst
ą
pi
ć
: chrz
ą
szcze ogrodnicy niszczylistki, nali
ś
ciaki,
wciornastki, przebarwiacz malinowy, galasówka maliniak. Uszkadzaj
ą
one głównie li
ś
cie,
czasami kwiaty i p
ę
dy, ale zwykle nie wyrz
ą
dzaj
ą
szkód o znaczeniu gospodarczym.
2. Progi zagro
ż
enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji
Aby prawidłowo ustali
ć
potrzeb
ę
i termin zwalczania nale
ż
y kilkakrotnie przeprowadza
ć
lustracj
ę
krzewów, oceniaj
ą
c stopie
ń
zagro
ż
enia przez poszczególne szkodniki, oraz okre
ś
li
ć
gatunek i stadia rozwojowe. Opryskiwania zwalczaj
ą
ce wykonuje si
ę
wył
ą
cznie wtedy, gdy
liczebno
ść
szkodnika przekracza próg zagro
ż
enia – Zał
ą
cznik 4.
3. Niechemiczne metody ochrony malin przed szkodnikami
Wła
ś
ciwy płodozmian w du
ż
ym stopniu zabezpiecza plantacje malin przed szkodnikami
glebowymi: p
ę
drakami, opuchlakami i drutowcami. Nie nale
ż
y zakłada
ć
plantacji po koni-
czynie, lucernie, truskawkach, porzeczkach i innych ro
ś
linach wieloletnich. Zaleca si
ę
upraw
ę
gryki, która znacznie ogranicza liczebno
ść
p
ę
draków. Na polach gdzie s
ą
p
ę
draki,
przed sadzeniem krzewów, w okresie maj – sierpie
ń
zaleca si
ę
kilkakrotn
ą
mechaniczn
ą
upraw
ę
gleby (orka, brona talerzowa, glebogryzarka). P
ę
draki s
ą
wówczas niszczone
mechanicznie, a wyrzucone na powierzchni
ę
s
ą
zjadane przez ptaki. Materiał szkółkarski
musi pochodzi
ć
ze zdrowych ro
ś
lin i kwalifikowanych szkółek. Zapobiega to rozprze-
strzenianiu si
ę
chorób wirusowych, szpecieli, mszyc, prz
ę
dziorków i innych szkodników.
Wskazane jest wycinanie i palenie p
ę
dów z galasami, w których
ż
eruj
ą
i zimuj
ą
g
ą
sienice
przeziernika malinowca, larwy pryszczarka malinowca i galasówki maliniak. Mo
ż
na te
ż
zbiera
ć
i niszczy
ć
li
ś
cie zwini
ę
te przez g
ą
sienice zwójkówek li
ś
ciowych w okresie, kiedy
ż
eruj
ą
one w li
ś
ciach.
4. Ochrona chemiczna malin przed szkodnikami
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin nale
ż
y stosowa
ć
zgodnie z etykiet
ą
-instrukcj
ą
stosowania,
ś
ci
ś
le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu
ś
ci
ć
do
zagro
ż
enia zdrowia człowieka, zwierz
ą
t lub
ś
rodowiska.
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
23
Zabiegi chemiczne przeciwko szkodnikom stosuje si
ę
wył
ą
cznie wtedy, gdy zagro
ż
enie
dla ro
ś
lin jest du
ż
e i przekroczony został próg ekonomicznego zagro
ż
enia. Terminy
zwalczania przedstawiono w Zał
ą
czniku 5. Przed posadzeniem malin sprawdzi
ć
gleb
ę
na
obecno
ść
p
ę
draków i drutowców. Na polu o powierzchni 1 ha wyznacza si
ę
, po przek
ą
tnych
pola, 32 punkty. Pobiera si
ę
w nich próbki gleby z dołków o wymiarach 25 x 25 cm x 30 cm
(gł
ę
boko
ś
ci), co odpowiada 2 m
2
pola. W wybranej ziemi liczy si
ę
znalezione szkodniki,
okre
ś
laj
ą
c ich zag
ę
szczenie na 1 m
2
pola. Je
ś
li s
ą
p
ę
draki i drutowce wybiera si
ę
inne pole
lub zwalcza je chemicznie.
Wykazy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji
s
ą
publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro
ś
lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro
ś
lin –
Pa
ń
stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin rekomendowane do
integrowanej produkcji s
ą
jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy
ś
rodków do integrowanej produkcji znajduj
ą
si
ę
równie
ż
w corocznie aktualizowanym
Programie Ochrony Ro
ś
lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez
Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin
zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan
ą
równie
ż
udost
ę
pniane
producentom rolnym przez Pa
ń
stwow
ą
Inspekcj
ę
Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa.
5. Ochrona po
ż
ytecznych stawonogów i ich introdukcja
Chc
ą
c chroni
ć
faun
ę
po
ż
yteczn
ą
w uprawie maliny zaleca si
ę
stosowa
ć
tylko selektywne i
cz
ęś
ciowo selektywne
ś
rodki ochrony ro
ś
lin i tylko wówczas, gdy jest to uzasadnione. Je
ś
li
jest mo
ż
liwe, zaleca si
ę
introdukcj
ę
roztoczy drapie
ż
nych z rodziny dobroczynkowtych –
Phytoseiidae.
VII. OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA ANALIZ NA POTRZEBY
KONTROLI
JAKO
Ś
CI
OWOCÓW
W
INTEGROWANEJ
PRODUKCJI
Zasady przeprowadzania kontroli oraz jej dokumentowania okre
ś
la rozporz
ą
dzenie
Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. w sprawie Integrowanej Produkcji.
W ramach tego nadzoru inspektorzy wła
ś
ciwego wojewódzkiego inspektoratu Pa
ń
stwowej
Inspekcji Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa zobowi
ą
zani s
ą
do prowadzenia w
ś
ród producentów
IP nast
ę
puj
ą
cych kontroli:
a/ Notatnika IP,
b/ gospodarstw w trakcie wegetacji ro
ś
lin,
c/ jako
ś
ci owoców.
Kontrole Notatnika IP oraz gospodarstw w trakcie wegetacji ro
ś
lin dotycz
ą
wszystkich
zarejestrowanych producentów stosuj
ą
cych zasady IP.
Kontrola jako
ś
ci owoców przeprowadzana b
ę
dzie u co najmniej 20% producentów.
Producenci do kontroli wybierani b
ę
d
ą
losowo lub na podstawie analizy ryzyka, czyli
wg oceny gospodarstwa w trakcie wegetacji ro
ś
lin.
Jako
ść
owoców okre
ś
lana b
ę
dzie na podstawie wyników bada
ń
na zawarto
ść
pozo-
stało
ś
ci
ś
rodków ochrony ro
ś
lin oraz w przypadku niektórych gatunków owoców mi
ę
kkich
dodatkowo na zawarto
ść
metali ci
ęż
kich, azotanów i innych substancji szkodliwych.
Przekroczenie najwy
ż
szych dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci pestycydów lub stosowanie
ś
rodków ochrony ro
ś
lin niedopuszczonych do stosowania w IP dyskwalifikuje producenta
owoców.
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
24
Próbki owoców do badania pozostało
ś
ci
ś
rodków ochrony ro
ś
lin pobiera
ć
b
ę
d
ą
inspektorzy PIORiN. Mog
ą
one by
ć
pobierane w trakcie zbioru, wg instrukcji pobierania
próbek, lub po zbiorach, czyli w trakcie przechowywania owoców np. w chłodniach.
Kontroler mo
ż
e te
ż
zobligowa
ć
producenta do przedstawienia za
ś
wiadczenia
o nieprzekroczeniu w owocach najwy
ż
szych dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci
ś
rodków ochrony ro
ś
lin i terminie jego zło
ż
enia. Próbki na pozostało
ś
ci mog
ą
by
ć
pobierane
wył
ą
cznie przez urz
ę
dowego próbkobiorc
ę
, który wydaje stosowne za
ś
wiadczenia.
Jednostkami upowa
ż
nionymi do analizowania i wydawania za
ś
wiadcze
ń
o nieprzekroczeniu
w owocach najwy
ż
szych dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci pestycydów, metali
ci
ęż
kich, azotanów, i innych substancji szkodliwych s
ą
jednostki wyszczególnione w
rozporz
ą
dzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. w sprawie
Integrowanej Produkcji..
Kontroler ma tak
ż
e prawo zobligowa
ć
producentów niektórych gatunków owoców do
przedstawienia za
ś
wiadczenia o nieprzekraczaniu w owocach najwy
ż
szych dopuszczalnych
poziomów pozostało
ś
ci metali ci
ęż
kich i azotanów oraz okre
ś
lenia terminu jego zło
ż
enia.
Do pobierania prób owoców na metale ci
ęż
kie i azotyny Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
upowa
ż
nił Stacje Chemiczno-Rolnicze, które b
ę
d
ą
wykonywa
ć
analizy i wystawia
ć
stosowne
za
ś
wiadczenia.
Producenci towarów ro
ś
linnych przeznaczonych do spozycia przez ludzi powinni zna
ć
warto
ś
ci najwy
ż
szych dopuszczalnych pozostało
ś
ci pestycydów (Rozporz
ą
dzenie (WE) nr
396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwy
ż
szych
dopuszczalnych poziomów pozostało
ś
ci pestycydów w
ż
ywno
ś
ci i paszy pochodzenia
ro
ś
linnego i zwierz
ę
cego oraz na ich powierzchni . Powinni oni d
ąż
y
ć
do ograniczania i
minimalizacji pozostało
ś
ci, poprzez wydłu
ż
anie okresu pomi
ę
dzy stosowaniem pestycydów a
zbiorem.
Aktualnie obowi
ą
zuj
ą
ce warto
ś
ci najwy
ż
szych dopuszczalnych poziomów
pozostało
ś
ci pestycydów na obszarze Wspólnoty Europejskiej publikowane s
ą
pod
adresem internetowym:
http://ec.europa.eu/sanco_pesticides/public/index.cfm
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
25
ZAŁ
Ą
CZNIKI
Zał
ą
cznik 1.
Charakterystyka odmian maliny
Podatno
ść
na :
Odmiana
Termin
Zbioru
przemarzanie
choroby
Wielko
ść
owoców
Odmiany tradycyjne: letnie – owocuj
ą
ce na p
ę
dach dwuletnich.
Laszka
wczesny
ś
rednia
mała
bardzo du
ż
e
Canby
ś
redni
bardzo mała
bardzo mała
ś
rednie
Benefis
ś
redni
ś
rednia
ś
rednia
du
ż
e
Glen Ample
ś
redni
ś
rednia
mała
du
ż
e
Norna
ś
redni
bardzo mała
mała
ś
rednie
Veten
ś
redni
ś
rednia
mała
bardzo du
ż
e
Malling Seedling
ś
redni
mała
ś
rednia
bardzo du
ż
e
Malling Jewel
wczesny
ś
rednia
ś
rednia
du
ż
e
Nawojka
pó
ź
ny
mała
mała
du
ż
e
Beskid
pó
ź
ny
ś
rednia
ś
rednia
du
ż
e
Odmiany powtarzaj
ą
ce, jesienne (owocuj
ą
ce na p
ę
dach jednorocznych)
Polka
wczesny
bardzo mała
mała
du
ż
e
Polana
wczesny
bardzo mała
mała
du
ż
e
Polesie
wczesny
mała
mała
bardzo du
ż
e
Pokusa
wczesny
bardzo mała
ś
rednia
bardzo du
ż
e
Poranna Rosa (
ż
ółta)
ś
redni
bardzo mała
mała
du
ż
e
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
26
Zał
ą
cznik 2.
Zwalczanie chwastów przed zało
ż
eniem plantacji i w trakcie jej prowadzenia
Zwalczane chwasty
Terminy zabiegów
i uwagi
Herbicyd
Przed zało
ż
eniem plantacji
Perz wła
ś
ciwy
Dwuli
ś
cienne chwasty
trwałe
Od wiosny do pó
ź
nej jesieni, na
zielone chwa-sty. Przynajmniej 3-
4 tygodnie przed sadze-niem
krzewów
Układowe
ś
rodki
z
grupy
aminofosfonianów zarejestrowane do
przygotowania pola przed sadzeniem
jagodników lub do likwidacji ugorów i
odłogów
Dwuli
ś
cienne chwasty
trwałe i skrzyp polny
Od maja do pa
ź
dziernika, na
zielone chwasty. Przy-najmniej 5-
6 tygodni przed sadzeniem
krzewów.
Układowe
ś
rodki
z
grupy
tzw.
fenoksykwasów
(np.
MCPA,
fluroksypyr), zgodnie z ich rejestracj
ą
Na plantacji
Chwasty jednoroczne
Na
wilgotn
ą
gleb
ę
,
przed
wschodami chwastów, zgodnie
ze specyfik
ą
ś
rodka, np. wymóg
stosowania w okresie chłodów.
Stosowa
ć
wył
ą
cznie
w
pierwszych trzech latach, nie
przekraczaj
ą
c ł
ą
cznie w ci
ą
gu
roku równowarto
ś
ci maksymalnej
jednorazowej dawki.
Wybrane
ś
rodki
doglebowe,
o
efektywnym działaniu nast
ę
pczym w
glebie, nie przekraczaj
ą
cym 3 miesi
ę
cy,
zarejestrowane na plantacje malin.
Chwasty
jednoli
ś
cienne
i dwuli
ś
cienne
Zabiegi
wykonywa
ć
opryskiwaczem z osłonami, na
zielone, ulistnione chwasty, od
wiosny do jesieni.
Ś
rodki
z grupy aminofosfonianów,
zgodnie z ich rejestracj
ą
Skrzyp lub
chwasty dwuli
ś
cienne
Zabiegi
wykonywa
ć
opry-
skiwaczem
z
osłonami,
na
zielone, ulistnione chwasty, przy
tempera-turze powietrza powy
ż
ej
10
o
C. Maksymalnie jeden zabieg
rocznie z u
ż
yciem tej samej
substancji aktywnej.
Ś
rodki z grupy fenoksykwasów (np.
MCPA,
chlopyralid)
posiadaj
ą
ce
aktualn
ą
rejestracj
ę
do malin
Chwasty
jednoli
ś
cienne
Zabiegi wykonywa
ć
na zielone
chwasty jednoroczne w fazie 2-3
li
ś
cie-krzewienie oraz na perz w
fazie 4-6 li
ś
ci, przy temperaturze
powietrza powy
ż
ej 10
o
C. W ci
ą
gu
roku, maksymalnie jeden zabieg
lub
cykl
zabiegów
(dawki
dzielone) z u
ż
yciem tej samej
substancji
aktywnej.
Przy
opryskiwaniu nie s
ą
wymagane
osłony. Przestrzega
ć
karencji –
niektóre
ze
ś
rodków
mo
ż
na
stosowa
ć
tylko
po
zbiorze
owoców
Selektywne
ś
rodki
z
grupy
graminicydów
powschodowych,
nale
żą
ce
do
ró
ż
nych
grup
chemicznych,
posiadaj
ą
ce
aktualn
ą
rejestracj
ę
do malin
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
27
Zał
ą
cznik 3.
Wykaz herbicydów dopuszczonych do stosowania w IP malin
ZAMIERANIE P
Ę
DÓW MALINY
Aby zapobiega
ć
rozwojowi chorób p
ę
dów maliny nale
ż
y zastosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce metody uprawowe:
wczesne usuwanie zb
ę
dnych owocuj
ą
cych p
ę
dów, usuni
ę
cie p
ę
dów owocuj
ą
cych bezpo
ś
rednio po zbiorach
oraz prawidłowe nawo
ż
enie azotem. Usuwanie wszystkich młodych p
ę
dów przed ko
ń
cem maja pozwala na
rezygnacj
ę
z dwóch pierwszych opryskiwa
ń
fungicydami (zabieg stosowa
ć
tylko na plantacjach w dobrej
kondycji).
Pierwsze zabiegi chemiczne nale
ż
y wykona
ć
w okresie, gdy nowe p
ę
dy osi
ą
gn
ą
wysoko
ść
10-20 cm,
a nast
ę
pne co 10 dni, a
ż
do zbiorów z zachowaniem karencji. Przy du
ż
ym nasileniu choroby wykona
ć
1-2
zabiegi po zbiorze owoców.
SZARA PLE
ŚŃ
Opryskiwa
ć
od pocz
ą
tku kwitnienia co 5-7 dni. W lata z du
żą
ilo
ś
ci
ą
opadów w okresie dojrzewania owoców
wskazane jest wykonanie zabiegu przed zbiorem. Nale
ż
y jednak pami
ę
ta
ć
o zachowaniu okresu karencji.
ANTRAKNOZA MALINY
Wycina
ć
i pali
ć
silnie pora
ż
one p
ę
dy. Opryskiwania przeciwko zamieraniu p
ę
dów maliny i szarej ple
ś
ni
zapobiegaj
ą
tak
ż
e wyst
ę
powaniu antraknozy.
Fungicydy polecane w ochronie maliny nale
żą
do grup zwi
ą
zków: tiuramowych,
hydroksyanilidowych, anilinopirymidynowych, fenylopirolowych i dwukarboksyimidowych.
Fungicydy, z wyj
ą
tkiem tiuramowych nie powinny by
ć
stosowane cz
ęś
ciej ni
ż
2 – 3 razy w
roku, ze wzgl
ę
du na mo
ż
liwo
ść
pojawienia si
ę
form odpornych grzyba.
Wykazy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s
ą
publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro
ś
lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro
ś
lin –
Pa
ń
stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin rekomendowane do
integrowanej produkcji s
ą
jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy
ś
rodków do integrowanej produkcji znajduj
ą
si
ę
równie
ż
w corocznie aktualizowanym
Programie Ochrony Ro
ś
lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez
Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin
zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan
ą
równie
ż
udost
ę
pniane
producentom rolnym przez Pa
ń
stwow
ą
Inspekcj
ę
Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin nale
ż
y stosowa
ć
zgodnie z etykiet
ą
instrukcj
ą
stosowania,
ś
ci
ś
le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu
ś
ci
ć
do
zagro
ż
enia zdrowia człowieka, zwierz
ą
t lub
ś
rodowiska.
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
28
Zał
ą
cznik 4.
Sposób lustracji plantacji malin i progi zagro
ż
enia przez szkodniki
Szkodniki
Termin lustracji
Sposób lustracji i wielko
ść
próby na
plantacji o pow. do 2 ha
Progi zagro
ż
enia (
ś
rednio wi
ę
cej
ni
ż
)
Przed sadzeniem ro
ś
lin
P
ę
draki,
drutowce
Wiosna lub lato
(koniec kwietnia –
koniec sierpnia)
32 dołki wielko
ś
ci 25 x 25 x 30 cm
(gł
ę
b.) = 2 m
2
powierzchni
1 p
ę
drak lub drutowiec/2 m
2
pola
W trakcie prowadzenia plantacji
Pryszcza-
rek malino-
wiec, gala-
sówka
maliniak
Okres bezlistny
Przejrze
ć
4 próby po 50 p
ę
dów
jednorocznych (razem 200)
Powy
ż
ej 5% uszkodzonych
p
ę
dów
Krzywik
maliniaczek
Od pocz
ą
tku
nabrzmiewania
p
ą
ków, w temp.
powy
ż
ej 10
o
C, 3-4
razy co tydzie
ń
3-4 razy sprawdza
ć
p
ą
ki w
próbach po 50 p
ę
dów (razem 150
-200 p
ę
dów)
Powy
ż
ej 5% p
ę
dów z uszko-
dzonymi p
ą
kami
Przed kwitnieniem
3-4 próby po 50 pojedynczych li
ś
ci
z li
ś
cia zło
ż
onego (150 - 200 li
ś
ci)
Powy
ż
ej 2 prz
ę
dziorków na
1 pojedynczy li
ść
Po pełni kwitnienia 3-4 próby po 50 pojedynczych li
ś
ci
z li
ś
cia zło
ż
onego (150-200 li
ś
ci)
Powy
ż
ej 2 prz
ę
dziorków na
1 pojedynczy li
ść
Po zbiorze owoców,
co 2 tygodnie
3-4 próby po 50 pojedynczych li
ś
ci
z li
ś
cia zło
ż
onego
Powy
ż
ej 5 prz
ę
dziorków na
1 pojedynczy li
ść
Odmiany owocuj
ą
ce na p
ę
dach jednorocznych (np. ‘Polana’)
Przed kwitnieniem
3-4 próby po 50 pojedynczych li
ś
ci
z li
ś
cia zło
ż
onego (150-200 li
ś
ci)
Powy
ż
ej 1 prz
ę
dziorka na
1 pojedynczy li
ść
Prz
ę
dzio-
rek chmie-
lowiec
Prz
ę
dzio-
rek malino-
wiec
W pełni kwitnienia
3-4 próby po 50 pojedynczych li
ś
ci
z li
ś
cia zło
ż
onego
Powy
ż
ej 1 prz
ę
dziorka na
1 pojedynczy li
ść
Ukazywanie si
ę
pierwszych li
ś
ci
Przejrze
ć
4 próby po 50 p
ą
ków
(razem 200 p
ą
ków)
Powy
ż
ej 5% zasiedlonych
p
ę
dów
Przed kwitnieniem
Przejrze
ć
4 próby po 50 p
ą
ków
(razem 200 p
ą
ków)
Powy
ż
ej 5% zasiedlonych
p
ę
dów
Mszyce
Po pełni kwitnienia
Przejrze
ć
4 próby po 50 p
ą
ków
(razem 200 p
ą
ków)
Powy
ż
ej 5% zasiedlonych
p
ę
dów
Odmiany owocuj
ą
ce na p
ę
dach jednorocznych (np. ‘Polana’)
Mszyce
Ukazywanie si
ę
pierwszych li
ś
ci, przed
kwitnieniem
i po kwitnieniu
W ka
ż
dym terminie przejrze
ć
4 próby po 50 p
ą
ków (razem 200
p
ą
ków)
Powy
ż
ej 5% zasiedlonych
p
ę
dów
Kwieciak
malinowiec
Przed kwitnieniem
i na pocz
ą
tku
kwitnienia
4 próby po 50 kwiatostanów
(strz
ą
sa
ć
chrz
ą
szcze z losowo
wybranych kwiatostanów na
podstawion
ą
płytk
ę
)
2 chrz
ą
szcze na 4 próby
(200 kwiatostanów)
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
29
1-2 tygodnie przed
kwitnieniem
4 próby po 50 kwiatostanów
(strz
ą
sa
ć
chrz
ą
szcze z losowo
wybranych kwiatostanów na
podstawion
ą
płytk
ę
)
1 chrz
ą
szcz w próbie 200
kwiatostanów
Kistnik
malino-wiec
Tu
ż
przed
kwitnieniem
i tu
ż
przed pełni
ą
kwitnienia
Sprawdza
ć
p
ą
ki kwiatowe
Obecno
ść
uszkodzonych
(wyjedzonych) p
ą
ków
kwiatowych
Zwójkówki
li
ś
ciowe
Okres wczesno-
wiosenny, przed
kwitnieniem i po
zbiorze
Przejrze
ć
4 próby po 50
wierzchołków p
ę
dów (200 p
ę
dów)
Powy
ż
ej 10% uszkodzonych
wierzchołków
Maj, czerwiec
Przejrze
ć
4 próby po 50 p
ę
dów
jednorocznych (razem 200)
Powy
ż
ej 5% uszkodzonych
p
ę
dów
Pryszczarek
namalinek
łodygowy
Po zbiorze owoców
Sprawdzi
ć
obecno
ść
jaj i larw
szkodnika pod skórk
ą
w
sp
ę
kaniach lub zranieniach
Powy
ż
ej 5% uszkodzonych
p
ę
dów
Przeziernik
malinowiec
W okresie jesienno -
zimowym lub podczas
wycinania p
ę
dów po
owocowaniu
Sprawdzi
ć
4 próby po 50
jednorocznych p
ę
dów (razem 200
p
ę
dów)
Obecno
ść
powy
ż
ej 5%
uszkodzonych p
ę
dów
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
30
Zał
ą
cznik 5.
Zasady chemicznego zwalczania szkodników na plantacji malin
Ochrona maliny owocuj
ą
cej na p
ę
dach jednorocznych jest mo
ż
liwa tylko przed kwitnieniem, (zbiorem
owoców), nie ma szans zwalczania szkodników po zbiorze, który ko
ń
czy si
ę
w pa
ź
dzierniku
Szkodniki
Terminy zabiegów i uwagi
Przed zało
ż
eniem plantacji
P
ę
draki i drutowce
Uprawki mechaniczna, uprawa gryki
Od ko
ń
ca kwietnia do ko
ń
ca sierpnia (dozwolony preparat z
fosforoorganicznych).
Bezpo
ś
rednio po zastosowaniu preparat zmiesza
ć
z gleb
ą
W okresie prowadzenia uprawy
Krzywik maliniaczek
W okresie p
ę
kania p
ą
ków, przy temp. min. 15
o
C
Zabieg potrzebny na zagro
ż
onych plantacjach (patrz progi
zagro
ż
enia), dozwolonym
ś
rodkiem
Mszyce
Przed kwitnieniem, po wyl
ę
gu i pó
ź
niej, w miar
ę
potrzeby,
zachowa
ć
prewencj
ę
i karencj
ę
Zabieg potrzebny na zagro
ż
onych plantacjach, dozwolonym
ś
rodkiem
10-14 dni przed kwitnieniem
Tylko na zagro
ż
onych plantacjach
Tu
ż
przed kwitnieniem, zachowa
ć
prewencj
ę
(na zagro
ż
onych
plantacjach (patrz progi zagro
ż
enia), dozwolonym
ś
rodkiem
Kwieciak malinowiec,
kistnik malinowiec,
W czasie kwitnienia, zachowa
ć
prewencj
ę
Zabieg potrzebny na zagro
ż
onych plantacjach, dozwolonym
ś
rodkiem
Zwójkówki li
ś
ciowe
i g
ą
sienice zjadaj
ą
ce
li
ś
cie
Przed kwitnieniem (zachowa
ć
prewencj
ę
), na zagro
ż
onych
plantacjach (patrz progi zagro
ż
enia), dozwolonym
ś
rodkiem
Przed kwitnieniem, z zachowaniem okresu prewencji,
przy liczebno
ś
ci powy
ż
ej 2 osobników / li
ść
, dozwolonym akarycydem
Prz
ę
dziorki
Po pełni kwitnienia, przy liczebno
ś
ci powy
ż
ej 2 osobników / li
ść
,
Dozwolonym akarycydem
Pryszczarek namalinek
łodygowy,
kistnik malinowiec
W czasie kwitnienia zachowa
ć
prewencj
ę
i karencj
ę
, na zagro
ż
onych
plantacjach (patrz progi zagro
ż
enia), dozwolonym
ś
rodkiem
Po zbiorze owoców (tylko na odmianach owocuj
ą
cych na p
ę
dach drugorocznych)
Pryszczarek namalinek
łodygowy,
przeziernik malinowiec,
szkodniki zjadaj
ą
ce li
ś
cie
Na zagro
ż
onych plantacjach zabieg wykona
ć
bezpo
ś
rednio po zbiorze
i ewentualnie 2 tygodnie pó
ź
niej (szczególnie dokładnie opryskiwa
ć
doln
ą
cz
ęść
p
ę
dów), na zagro
ż
onych plantacjach (patrz progi
zagro
ż
enia), dozwolonym
ś
rodkiem
Prz
ę
dziorki:
chmielowiec i malinowiec
Po zbiorze owoców, przy liczebno
ś
ci > 5 osobników na 1 li
ść
,
dozwolonym akarycydem
Mszyce
Na zagro
ż
onych uprawach, dozwolonym
ś
rodkiem
Uwagi:
1). Preparatów z grupy pyretroidów nie stosowa
ć
na plantacjach, na których prz
ę
dziorki
zwalcza si
ę
metoda biologiczn
ą
, przy pomocy roztoczy drapie
ż
nych
2). Do zwalczania niektórych szkodników brak dozwolonych
ś
rodków
Metodyka: Integrowana Produkcja malin
marzec 2010 r
.
31
Ś
rodki owado- i roztoczobójcze polecanew IP do ochrony malin nale
żą
do grup zwi
ą
zków:
karbaminiany, fenoksypirazole i cynoorganiczne.
Uwaga! Z powodu braku rejestracji innych insektycydów, dopuszcza si
ę
w miar
ę
konieczno
ś
ci, na jednorazowe u
ż
ycie raz w sezonie preparatów z grupy pyretroidów i
zwi
ą
zków fosfoorganicznych.
Ze wzgl
ę
du na zachodz
ą
ce zmiany w rejestrze dopuszczonych do obrotu
ś
rodków ochrony ro
ś
lin,
nale
ż
y korzysta
ć
z corocznie uaktualnianego Programu Ochrony Ro
ś
lin Sadowniczych
opracowywanego przez Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach.
Wykazy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej
produkcji s
ą
publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro
ś
lin wydawanych przez Instytut
Ochrony Ro
ś
lin – Pa
ń
stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin
rekomendowane do integrowanej produkcji s
ą
jednoznacznie oznaczone w ww.
Zaleceniach literami IP. Wykazy
ś
rodków do integrowanej produkcji znajduj
ą
si
ę
równie
ż
w corocznie aktualizowanym Programie Ochrony Ro
ś
lin Sadowniczych
opracowywanym lub autoryzowanym przez Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w
Skierniewicach. Listy
ś
rodków ochrony ro
ś
lin zalecanych do stosowania w
integrowanej produkcji zostan
ą
równie
ż
udost
ę
pniane producentom rolnym przez
Pa
ń
stwow
ą
Inspekcj
ę
Ochrony Ro
ś
lin i Nasiennictwa.
Ś
rodki ochrony ro
ś
lin nale
ż
y stosowa
ć
zgodnie z etykiet
ą
instrukcj
ą
stosowania,
ś
ci
ś
le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu
ś
ci
ć
do
zagro
ż
enia zdrowia człowieka, zwierz
ą
t lub
ś
rodowiska.