IP Maliny ed 2 id 219821 Nieznany

background image





Metodyka

INTEGROWANEJ PRODUKCJI

MALIN

(wydanie drugie zmienione)


Zatwierdzona

na podstawie art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie ro

ś

lin

(tekst jednolity Dz.U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849 ze zm.)

przez

Głównego Inspektora Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa




















Warszawa, marzec 2010 r.

background image















Opracowanie zbiorowe
Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach
pod kierunkiem mgr Jerzego Mocheckiego

Zespół autorów:
dr Józef Gwozdecki,
doc. dr hab. Jerzy Lisek,
doc. dr hab. Barbara H. Łabanowska,
dr Beata Meszka,
mgr Jerzy Mochecki,
doc. dr Waldemar Treder

Zatwierdzam

Tadeusz Kłos

background image

SPIS TRE

Ś

CI

WST

Ę

P ................................................................................................................................. 2

I. PRZYGOTOWANIE GLEBY ORAZ ZAKŁADANIE PLANTACJI MALIN ............................. 3

1. Wybór stanowiska .......................................................................................................... 3
2. Przedplony i zmianowanie.............................................................................................. 3
3. Zabiegi ograniczaj

ą

ce wyst

ę

powanie agrofagów............................................................ 3

4. Dobór odmian................................................................................................................. 4
5. Sadzenie ........................................................................................................................ 4
6. Urz

ą

dzanie otoczenia uprawy ........................................................................................ 4

II. NAWO

ś

ENIE I WAPNOWANIE........................................................................................ 5

1. Pobieranie próbek gleby i li

ś

ci do analiz ......................................................................... 5

2. Wapnowanie .................................................................................................................. 6
3. Nawo

ż

enie mineralne..................................................................................................... 7

4. Nawo

ż

enie organiczne ................................................................................................... 9

5. Nawo

ż

enie plantacji w poszczególnych latach ..............................................................10

III. REGULOWANIE ZACHWASZCZENIA...........................................................................11

1. Mechaniczne metody zwalczania chwastów..................................................................11
2. Chemiczne metody zwalczania chwastów.....................................................................12

IV. PIEL

Ę

GNACJA RO

Ś

LIN .................................................................................................13

1. Nawadnianie .................................................................................................................13
2.

Ś

ciółkowanie .................................................................................................................15

3. Prowadzenie i ci

ę

cie.....................................................................................................15

4. Niszczenie odrostów korzeniowych ...............................................................................16

V. OCHRONA MALIN PRZED CHOROBAMI .......................................................................16

1. Najwa

ż

niejsze choroby malin i ich charakterystyka .......................................................16

2. Progi zagro

ż

enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji .....................................18

3. Sposoby zapobiegania chorobom .................................................................................18
4. Niechemiczne metody ochrony ro

ś

lin przed chorobami.................................................19

5. Ochrona chemiczna malin przed chorobami..................................................................19

VI. OCHRONA MALIN PRZED SZKODNIKAMI....................................................................20

1. Wykaz szkodników malin i ich charakterystyka..............................................................20
2. Progi zagro

ż

enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji .....................................22

3. Niechemiczne metody ochrony malin przed szkodnikami..............................................22
4. Ochrona chemiczna malin przed szkodnikami...............................................................22
5. Ochrona po

ż

ytecznych stawonogów i ich introdukcja ....................................................23

VII. OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA ANALIZ NA POTRZEBY KONTROLI JAKO

Ś

CI

OWOCÓW W INTEGROWANEJ PRODUKCJI ....................................................................23

ZAŁ

Ą

CZNIKI ........................................................................................................................25

Zał

ą

cznik 1. Charakterystyka odmian maliny....................................................................25

Zał

ą

cznik 2. Zwalczanie chwastów przed zało

ż

eniem plantacji i w trakcie jej prowadzenia

..........................................................................................................................................26
Zał

ą

cznik 3. Wykaz herbicydów dopuszczonych do stosowania w IP malin .....................27

Zał

ą

cznik 4. Sposób lustracji plantacji malin i progi zagro

ż

enia przez szkodniki...............28

Zał

ą

cznik 5. Zasady chemicznego zwalczania szkodników na plantacji malin ..................30

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

2

WST

Ę

P

Integrowana Produkcja jest to produkcja wysokiej jako

ś

ci mi

ę

dzy innymi

owoców,

daj

ą

ca

pierwsze

ń

stwo

bezpiecznym

metodom

niechemicznym,

minimalizuj

ą

ca niepo

żą

dane efekty uboczne stosowanych agrochemikaliów ze

szczególnym uwzgl

ę

dnieniem ochrony

ś

rodowiska i zdrowia ludzi.

W celu uzyskiwania wysokich i wysokiej jako

ś

ci plonów, w IP dopuszczalne jest

stosowanie selektywnych lub wybranych cz

ęś

ciowo selektywnych

ś

rodków ochrony ro

ś

lin.

Niezwykle wa

ż

ne jest równie

ż

, aby chemiczne zwalczanie szkodników stosowa

ć

tylko

wówczas, gdy ich liczebno

ść

przekracza przyj

ę

ty próg szkodliwo

ś

ci. Aby to jednak

stwierdzi

ć

, konieczne jest systematyczne prowadzenie lustracji pod k

ą

tem wyst

ę

powania

szkodników, chorób i chwastów – jest to podstawowy element racjonalnej ochrony ro

ś

lin.

Owoce pochodz

ą

ce z Integrowanej Produkcji s

ą

systematycznie kontrolowane na

obecno

ść

substancji szkodliwych, głównie pozostało

ś

ci

ś

rodków ochrony, azotanów oraz

metali ci

ęż

kich. Ka

ż

de gospodarstwo winno spełnia

ć

równie

ż

wszelkie zasady Kodeksu

Dobrej Praktyki Rolniczej.

Wa

ż

nym

elementem

IP

jest

mo

ż

liwo

ść

identyfikacji

miejsca

pochodzenia

certyfikowanego produktu, gdy

ż

ka

ż

dy z producentów ju

ż

w trakcie zgłoszenia si

ę

do

systemu IP otrzymuje swój niepowtarzalny numer ewidencyjny.

Przepisy prawne dotycz

ą

ce Integrowanej Produkcji reguluje ustawa o ochronie ro

ś

lin

z dnia 18 grudnia 2003 r. (Dz. U. 2008 r. Nr 133, poz. 849 ze zm.) oraz rozporz

ą

dzenie

Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. (Dz. U. 2004 r. Nr 178, poz.1834 ze
zm.). Jednostk

ą

koordynuj

ą

c

ą

cało

ść

systemu Integrowanej Produkcji w Polsce oraz

kontroluj

ą

c

ą

prawidłowo

ść

prowadzenia upraw i wydawania certyfikatów jest Pa

ń

stwowa

Inspekcja Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa.

Producent chc

ą

c uzyska

ć

certyfikat IP musi spełni

ć

nast

ę

puj

ą

ce wymagania:

uko

ń

czy

ć

16-godzinne szkolenie IP,

zgłosi

ć

ch

ęć

prowadzenia upraw zgodnie z zasadami IP, w najbli

ż

szej jednostce

Pa

ń

stwowej Inspekcji Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa,

prowadzi

ć

produkcj

ę

zgodnie z niniejsz

ą

metodyk

ą

szczegółow

ą

(dla okre

ś

lonego

gatunku),

prowadzi

ć

na bie

żą

co Notatnik Integrowanej Produkcji,

przej

ść

pozytywne kontrole: Notatnika, gospodarstwa w okresie wegetacji i jako

ś

ci

płodów,

zło

ż

y

ć

przed lub w trakcie zbiorów wniosek o wydanie certyfikatu IP.

Producenci, po otrzymaniu certyfikatu, maj

ą

prawo oznacza

ć

swoje produkty zastrze

ż

onym

znakiem (logo) Integrowanej Produkcji.

Niniejsza metodyka opracowana została przez zespół pracowników Instytutu

Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach na podstawie rezultatów wieloletnich
własnych bada

ń

oraz zgodnie z wytycznymi Mi

ę

dzynarodowej Organizacji Biologicznego

i Integrowanego Zwalczania Szkodliwych Organizmów i Chwastów oraz Mi

ę

dzynarodowego

Naukowego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych.

Stosowane w niniejszym opracowaniu poj

ę

cie dotycz

ą

ce najwy

ż

szych dopuszczalnych

poziomów pozostało

ś

ci

ś

rodków ochrony ro

ś

lin odnosi si

ę

do warto

ś

ci najwy

ż

szych

dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci pestycydów okre

ś

lonych w Rozporz

ą

dzeniu (WE) nr

396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwy

ż

szych

dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci pestycydów w

ż

ywno

ś

ci i paszy pochodzenia

ro

ś

linnego i zwierz

ę

cego oraz na ich powierzchni.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

3

I. PRZYGOTOWANIE GLEBY ORAZ ZAKŁADANIE PLANTACJI

MALIN

1. Wybór stanowiska

Pod maliny prowadzone według zasad IP nale

ż

y przeznaczy

ć

najlepsze stanowisko

z gleb

ą

ż

yzn

ą

, zasobn

ą

w składniki pokarmowe i substancj

ę

organiczn

ą

, utrzymuj

ą

c

ą

dostateczn

ą

wilgotno

ść

, ale dostatecznie przewiewn

ą

o odczynie lekko kwa

ś

nym pH 5,5-6,5.

Korzystn

ą

lokalizacj

ą

s

ą

łagodne stoki i zbocza oraz równiny. Na terenach nisko poło

ż

onych

tworz

ą

si

ę

zastoiska mrozowe z temperatur

ą

kilka stopni ni

ż

sz

ą

ni

ż

na terenach le

żą

cych

wy

ż

ej. Zwi

ę

ksza to ryzyko przemarzni

ęć

w czasie ostrych zim, i uszkodze

ń

ro

ś

lin podczas

przygruntowych przymrozków. W miejscach, gdzie cz

ę

sto tworz

ą

si

ę

mgły istnieje wi

ę

ksze

niebezpiecze

ń

stwo pora

ż

enia p

ę

dów i owoców przez choroby grzybowe. Malin nie nale

ż

y

uprawia

ć

na glebach ci

ęż

kich, o poziomie wód gruntowych wy

ż

szym ni

ż

70-80 cm. Teren

pod plantacj

ę

powinien by

ć

osłoni

ę

ty od wiatru.

2. Przedplony i zmianowanie

Zadaniem płodozmianu i przedplonu jest: poprawa struktury gleby, wzrost zasobno

ś

ci

w składniki pokarmowe i próchnic

ę

, ograniczenie zachwaszczenia oraz ograniczenie lub

całkowite wyeliminowanie wyst

ę

powania cz

ęś

ci chorób i szkodników. Dlatego plantacji nie

nale

ż

y zakłada

ć

po malinach, truskawkach, ziemniakach, pomidorach, ogórkach, gdy

ż

ro

ś

liny te sprzyjaj

ą

rozwojowi chorób systemu korzeniowego młodych ro

ś

lin. Je

ż

eli na jakim

ś

stanowisku truskawki lub maliny były wcze

ś

niej pora

ż

one przez werticylioz

ę

, nie nale

ż

y tam

zakłada

ć

plantacji przez co najmniej 6 lat. Złymi przedplonami s

ą

te

ż

wieloletnie uprawy

lucerny, koniczyny i traw, jak równie

ż

pola odłogowane. Brak upraw mechanicznych na tych

terenach sprzyja namna

ż

aniu si

ę

larw opuchlaków, drutowców lub p

ę

draków. Dobrymi

przedplonami s

ą

zbo

ż

a, rzepak, gryka, gorczyca, łubin, bobik, peluszka, wyka, fasola, groch,

cebula oraz marchew.

3. Zabiegi ograniczaj

ą

ce wyst

ę

powanie agrofagów

W uprawie malin istotne znaczenie maj

ą

szkodniki glebowe, takie jak: p

ę

draki, drutowce i

opuchlaki. Wyst

ę

puj

ą

powszechnie w całym kraju w ró

ż

nym nasileniu i na młodych

plantacjach mog

ą

poczyni

ć

wielkie szkody. Dlatego, gdy liczebno

ść

larw przekracza próg

zagro

ż

enia 1 szt./m

2

najlepiej jest wybra

ć

inne pole nie zasiedlone przez szkodniki. W celu

ograniczenia wyst

ę

powania p

ę

draków zaleca si

ę

kilkakrotn

ą

upraw

ę

gleby w okresie maj-

sierpie

ń

przy pomocy pługa, brony talerzowej lub glebogryzarki. Szkodniki s

ą

niszczone

mechanicznie, a te wydobyte na powierzchni

ę

gleby wybierane i wyjadane s

ą

przez ptaki.

Dobre rezultaty daje te

ż

uprawa gryki, której taniny hamuj

ą

rozwój p

ę

draków. Wła

ś

ciwy

płodozmian w du

ż

ym stopniu ograniczy

ć

mo

ż

e wyst

ę

powanie i rozwój gro

ź

nych chorób

malin: werticyliozy i guzowato

ś

ci korzeni. Nowe plantacje zakłada

ć

nale

ż

y tylko z ro

ś

lin

zdrowych, pochodz

ą

cych z kwalifikowanych szkółek, wolnych od chorób wirusowych i fito-

plazmatycznych, szpecieli, mszyc i prz

ę

dziorków. Ponadto wa

ż

na jest zatem izolacja

przestrzenna

od

starych,

pora

ż

onych

plantacji,

jak

równie

ż

przeprowadzanie

systematycznych lustracji.

P

ę

dy pora

ż

one z galasowatymi naro

ś

lami przez przeziernika i pryszczarka malinowca

oraz krzewy z objawami chorób wirusowych nale

ż

y usuwa

ć

i pali

ć

. Niewła

ś

ciwa agrotechnika

polegaj

ą

ca na zbyt g

ę

stym sadzeniu ro

ś

lin, za słabym ich ci

ę

ciu i przenawo

ż

eniu azotem

prowadzi do zag

ę

szczenia plantacji i sprzyja rozwojowi najgro

ź

niejszych chorób: szarej

ple

ś

ni i zamierania p

ę

dów maliny. Prawidłowe prowadzenie plantacji z rozpinaniem p

ę

dów

na drutach umo

ż

liwia doskonałe ich przewietrzanie oraz dokładne pokrycie ciecz

ą

w trakcie

zabiegów ochronnych.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

4

4. Dobór odmian

Do zakładania plantacji malin prowadzonych metod

ą

IP nale

ż

y u

ż

ywa

ć

kwalifikowanego

materiału szkółkarskiego, gdy

ż

daje to gwarancj

ę

czysto

ś

ci odmianowej i zdrowotno

ś

ci

sadzonek

Zakładanie plantacji owocuj

ą

cych z materiału niekwalifikowanego wi

ąż

e si

ę

z pewnym

ryzykiem. Warto o tym pomy

ś

le

ć

przed wykorzystywaniem sadzonek z plantacji owocuj

ą

cych

lub zakupem tzw. materiału CAC (materiał handlowy niekwalifikowany).
Charakterystyka odmian malin polecanych do zakładania plantacji zgodnie z zasadami
Integrowanej Produkcji przedstawia Zał

ą

cznik 1.

Nazw

ą

‘odmiany tradycyjne’ okre

ś

la si

ę

odmiany owocuj

ą

ce tylko w lecie (głównie

w lipcu) na p

ę

dach ubiegłorocznych, tak jak rosn

ą

ce dziko maliny le

ś

ne. Ich p

ę

dy s

ą

nara

ż

one na mróz, choroby i szkodniki, jednak przy dobrej piel

ę

gnacji plonuj

ą

bardzo obficie.

Maliny powtarzaj

ą

ce owocuj

ą

dwukrotnie: w lipcu na dolnych partiach p

ę

dów

ubiegłorocznych (tak jak maliny tradycyjne), a od sierpnia na górnych odcinkach p

ę

dów

tegorocznych. W uprawie towarowej wszystkie p

ę

dy malin powtarzaj

ą

cych rozdrabnia si

ę

zazwyczaj kosiark

ą

rotacyjn

ą

w jesieni lub na przedwio

ś

niu, przez co wzbogacaj

ą

one gleb

ę

w próchnic

ę

. Wyrastaj

ą

ce młode p

ę

dy unikaj

ą

zatem uszkodze

ń

przez mróz i s

ą

mniej

pora

ż

ane przez choroby i wi

ę

kszo

ść

szkodników. Ich jesienne owoce nie s

ą

„robaczywe”

i zawieraj

ą

mniej pozostało

ś

ci pestycydów. Obydwie grupy odmian nadaj

ą

si

ę

zarówno do

uprawy na potrzeby rynku detalicznego, jak i przemysłu, umo

ż

liwiaj

ą

c ci

ą

ą

dostaw

ę

owoców od ko

ń

ca czerwca do pa

ź

dziernika.

5. Sadzenie

Jesienny termin sadzenia jest lepszy od wiosennego. Maliny w rz

ę

dzie sadzi si

ę

zwykle

w odst

ę

pach 0,5 m. Odległo

ść

mi

ę

dzy rz

ę

dami zale

ż

y od sposobu uprawy i posiadanego

sprz

ę

tu, zwykle 2,5-3 m. Maliny nie lubi

ą

ę

bokiego sadzenia, dlatego sadzonki powinny by

ć

umieszczane w glebie tylko 2-3 cm gł

ę

biej ni

ż

rosły w mateczniku. Gleb

ę

wokół sadzonek

nale

ż

y dobrze obcisn

ąć

, a wszystkie p

ę

dy przyci

ąć

tu

ż

nad ziemi

ą

. Wyci

ę

te p

ę

dy wynosi si

ę

poza plantacj

ę

i pali, by ograniczy

ć

ź

ródło ewentualnych chorób. Optymalne usytuowanie

rz

ę

dów to kierunek północ- południe. Jednak aby ułatwi

ć

prowadzenie uprawy i ochrony oraz

zmniejszy

ć

powierzchni

ę

uwroci, rz

ę

dy biegn

ą

zwykle wzdłu

ż

dłu

ż

szego boku pola. Podczas

transportu sadzonek i sadzenia nale

ż

y unika

ć

przesuszania korzeni.

Na glebach cho

ć

by okresowo zbyt wilgotnych, warto posadzi

ć

maliny na podniesionych

redlinach, naoranych lub uformowanych specjaln

ą

maszyn

ą

. Po posadzeniu malin mo

ż

na

uło

ż

y

ć

na wierzchu przewód do nawadnianie kroplowego, a nast

ę

pnie okry

ć

rz

ę

dy foli

ą

. Jest

to najlepsza ze stosowanych obecnie metod prowadzenia. Na podwy

ż

szonych redlinach

nasady p

ę

dów s

ą

mniej nara

ż

one na uszkodzenia mrozowe, bo warstwa najzimniejszego

powietrza gromadzi si

ę

w ni

ż

ej poło

ż

onych mi

ę

dzyrz

ę

dziach

6. Urz

ą

dzanie otoczenia uprawy

W stanie dzikim maliny nie wyst

ę

puj

ą

na otwartych przestrzeniach. Zwykle rosn

ą

na

polanach

ś

ródle

ś

nych, przesiekach i obrze

ż

ach lasów, zarówno w sło

ń

cu, jak i w półcieniu.

Wielokrotnie stwierdzono silniejsze uszkodzenia mrozowe malin na plantacjach
zlokalizowanych w otwartym polu ni

ż

w pobli

ż

u zabudowa

ń

i innych osłon. Plantacje

granicz

ą

ce z ruchliwymi szosami, zabudowaniami i innymi uprawami winny by

ć

zakładane co

najmniej 50 m od

ź

ródeł zanieczyszcze

ń

i osłoni

ę

te szpalerem drzew lub wysokim

ż

ywopłotem. Zakładanie plantacji malin w s

ą

siedztwie sadów i innych upraw intensywnie

chronionych nie jest wskazane ze wzgl

ę

du na niebezpiecze

ń

stwo znoszenia cieczy podczas

opryskiwania. Za najlepsze osłony uwa

ż

a si

ę

rz

ę

dy drzew iglastych, olchy szarej, grabu,

leszczyny, brzozy i innych, które nie s

ą

rozsadnikami niebezpiecznych dla malin chorób i

szkodników. Na glebach słabszych bardziej odpowiednie b

ę

d

ą

: ałycza, brzoza i ja

ś

minowiec

omszony. Drzewa i krzewy nale

ż

y sadzi

ć

co około 2 m w rz

ę

dzie, aby uniemo

ż

liwi

ć

im zbyt

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

5

bujny wzrost. Nale

ż

y unika

ć

sadzenia drzew o silnym wzro

ś

cie, takich jak: klon, jesion,

topola szara i biała, wierzba krucha.

Osłony redukuj

ą

c pr

ę

dko

ść

wiatru ograniczaj

ą

parowanie wody z gleby i uszkodzenia

mechaniczne owoców i kory przez kolce s

ą

siednich p

ę

dów. Zakładanie osłon od wiatru jest

szczególnie polecane wokół plantacji malin powtarzaj

ą

cych, poniewa

ż

ich p

ę

dy zwykle nie s

ą

przywi

ą

zywane do drutów i cz

ę

sto swymi kolcami uszkadzaj

ą

si

ę

wzajemnie.

II. NAWO

ś

ENIE I WAPNOWANIE

1. Pobieranie próbek gleby i li

ś

ci do analiz

W Integrowanej Produkcji o potrzebie nawo

ż

enia i wysoko

ś

ci stosowanych dawek

decyduje aktualna zasobno

ść

gleby w poszczególne składniki. Poniewa

ż

okre

ś

lenie

zasobno

ś

ci gleby w poszczególne składniki, jak i odczynu (pH) „na oko” jest niemo

ż

liwe,

plantator musi systematycznie, co 3 - 4 lata pobiera

ć

próbki gleby. Na podstawie uzyskanych

wyników analiz chemicznych mo

ż

na do

ść

precyzyjnie okre

ś

li

ć

optymaln

ą

wysoko

ść

nawo

ż

enia fosforem, potasem, magnezem, jak równie

ż

ustali

ć

potrzeby wapnowania danej

gleby. Po posadzeniu krzewów wiele dodatkowych informacji o potrzebach nawo

ż

enia

poszczególnymi składnikami, a zwłaszcza azotem, dostarczaj

ą

obserwacje wzrostu

wegetatywnego ro

ś

lin. Pełna diagnostyka nawozowa mo

ż

liwa jest dopiero wtedy, gdy na

plantacjach w pełni owocuj

ą

cych, oprócz wyników analiz chemicznych gleby i oceny wizualnej

wzrostu ro

ś

lin, dysponujemy wynikami analiz chemicznych li

ś

ci.

Analizy chemiczne gleby

Jest to metoda najbardziej uniwersalna, pozwalaj

ą

ca okre

ś

li

ć

zasobno

ść

gleby w P, K,

Mg oraz jej odczyn przed zało

ż

eniem plantacji, w młodych i w starszych uprawach malin.

Plantator ubiegaj

ą

cy si

ę

o certyfikat IP musi zatem co 3 - 4 lata pobiera

ć

próbki gleby

i posiada

ć

aktualne wyniki analizy. Po raz pierwszy próbki gleby najlepiej jest pobra

ć

na rok,

dwa przed zało

ż

eniem plantacji. Termin pobrania próbek nie ma wi

ę

kszego znaczenia,

chocia

ż

nie wskazane jest pobieranie gleby z pól nadmiernie wilgotnych (po silnych

opadach), w czasie długotrwałej suszy,

ś

wie

ż

o nawo

ż

onych lub wapnowanych. Zwyczajowo

producenci pobieraj

ą

próbki w trakcie lub tu

ż

po zbiorach malin, gdy mo

ż

liwe jest

jednoczesne pobranie próbek li

ś

ci, a uzyskane wyniki umo

ż

liwiaj

ą

ewentualn

ą

korekt

ę

nawo

ż

enia ju

ż

ź

n

ą

jesieni

ą

. Próbki musz

ą

by

ć

reprezentatywne, poniewa

ż

od

prawidłowego i dokładnego ich pobrania zale

żą

przyszłe zalecenia nawozowe. Jedna próbka

mieszana mo

ż

e zatem pochodzi

ć

nawet z 4-hektarowej kwatery, pod warunkiem,

ż

e nie

wyst

ę

puje tam zmienno

ść

składu mechanicznego i struktury gleby, a uprawiane krzewy s

ą

w tym samym wieku i były tak samo nawo

ż

one. Bardzo istotne jest równie

ż

ukształtowanie

terenu. Je

ż

eli poszczególne „kawałki” pola wykazuj

ą

zmienno

ść

glebow

ą

, ró

ż

na jest ich

historia nawo

ż

enia i wiek upraw, konieczne jest pobranie z nich osobnych próbek

mieszanych. Do analiz pobiera si

ę

próbki gleby z warstwy ornej (0-20 cm) i podornej (20-

40 cm), najlepiej w obr

ę

bie rz

ę

dów malin. Jedynie przed zało

ż

eniem nowej plantacji próbki

pobiera si

ę

losowo z całej powierzchni pola. Zbadanie warstwy podornej (20-40 cm) jest

szczególnie istotne przed sadzeniem malin, gdy

ż

w razie potrzeby mo

ż

liwe jest wraz z ork

ą

wniesienie wolno przemieszczaj

ą

cych si

ę

składników, takich jak fosfor, potas, a czasem

magnez i wap

ń

na gł

ę

boko

ść

25-30 cm. Ka

ż

da próbka ogólna (mieszana) powinna si

ę

składa

ć

z minimum 20-25 próbek pierwotnych losowo pobranych z wyznaczonej powierzchni. Do
pobierania próbek gleby najbardziej przydatna jest laska Egnera (wymiary podano w mm).

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

6

Pobieraj

ą

c gleb

ę

pomija

ć

nale

ż

y niewielkie powierzchnie istotnie ró

ż

ni

ą

ce si

ę

, jak np.

kieszenie piaskowe lub

ż

wirowe, uwrocia, pobli

ż

a dróg i zabudowa

ń

, zagł

ę

bienia terenowe

i miejsca po stertach, stogach, składowiskach obornika i nawozów. Aby pobra

ć

próbki

z warstwy podornej nale

ż

y wykopa

ć

szpadlem niewielki dołek o gł

ę

boko

ś

ci 20 cm, i z dna

dołka pobra

ć

po 2 obj

ę

to

ś

ci laski Egnera. Po dokładnym wymieszaniu całej ilo

ś

ci pobranej

gleby (osobno z ka

ż

dej warstwy), pobiera si

ę

po ok. 0,7-1,0 kg gleby przeznaczonej do

analiz. Jest to tzw. „próbka mieszana”. Do ka

ż

dej próbki nale

ż

y doł

ą

czy

ć

obowi

ą

zkowo

metryczk

ę

, a w niej czytelnie napisane: nazwisko, adres, oznaczenie kwatery, gł

ę

boko

ś

ci

pobrania próbki, zwi

ę

zło

ś

ci gleby (lekka,

ś

rednia, ci

ęż

ka), klas

ę

bonitacyjn

ą

oraz wiek

plantacji. Dobrze przesuszon

ą

i zaetykietowan

ą

próbk

ę

gleby nale

ż

y dostarczy

ć

do najbli

ż

szej

Okr

ę

gowej Stacji Chemiczno-Rolniczej, która po jej zanalizowaniu wyda konkretne zalecenia

dotycz

ą

ce wysoko

ś

ci nawo

ż

enia poszczególnymi składnikami oraz ilo

ś

ci i rodzaju koniecznych

nawozów wapniowych lub wapniowo-magnezowych. Dopuszcza si

ę

wykonanie analiz próbek gleby

w innych laboratoriach z wykorzystaniem metod akredytowanych. W glebie oznacza si

ę

zawarto

ś

ci:

P, K, Mg oraz odczyn - pH

KCl

.

Analizy chemiczne li

ś

ci

W Integrowanej Produkcji analizy li

ś

ci nie s

ą

obowi

ą

zkowe, aczkolwiek zalecane, gdy

ż

pozwalaj

ą

na dokładniejsz

ą

ocen

ę

stanu od

ż

ywienia ro

ś

lin i umo

ż

liwiaj

ą

korekty nawo

ż

enia

(zwłaszcza w przypadku azotu). Skład chemiczny li

ś

ci dobrze odzwierciedla bowiem stan od

ż

y-

wienia malin w podstawowe makroskładniki. Analizy chemiczne li

ś

ci wykonuje si

ę

wył

ą

cznie na

plantacjach w pełni owocuj

ą

cych. Tylko z jednej wybranej odmiany z kwatery pobiera si

ę

w trakcie

lub bezpo

ś

rednio po zako

ń

czeniu zbiorów same blaszki li

ś

ciowe bez ogonków. Próbka li

ś

ci

powinna by

ć

reprezentatywna, tzn. pochodzi

ć

z wielu losowo wybranych ro

ś

lin. Jedna próbka

powinna zawiera

ć

minimum 200 li

ś

ci. Robimy to w ten sposób,

ż

e ze 100 ro

ś

lin pobiera si

ę

ze

ś

rodka nie owocuj

ą

cych p

ę

dów po 2 li

ś

cie. Najlepiej jest zbiera

ć

je do papierowych

torebek lub du

ż

ych kopert. Próbki li

ś

ci nale

ż

y dobrze przesuszy

ć

, by nie zgniły lub sple

ś

niały

w trakcie przesyłki do najbli

ż

szej Okr

ę

gowej Stacji Chemiczno-Rolniczej. Obowi

ą

zkowo nale

ż

y

poda

ć

: nazwisko, adres rolnika, oznaczenie kwatery, wiek i odmian

ę

malin oraz ewentualne

objawy na przykład niedoboru. W li

ś

ciach najcz

ęś

ciej oznacza si

ę

zawarto

ść

N, P, K, Mg oraz

czasami B. Opracowanie pełnych zalece

ń

nawozowych jest mo

ż

liwe, gdy wraz z li

ść

mi

analizowane s

ą

równie

ż

próbki gleby.

2. Wapnowanie

Okres przed zło

ż

eniem plantacji zawsze nale

ż

y wykorzysta

ć

na doprowadzenie odczynu

gleby do poziomu optymalnego pH

KCl

6,2-6,7. Wysoko

ść

dawki nawozów wapniowych zale

ż

y

od zwi

ę

zło

ś

ci gleby, czyli od jej składu mechanicznego oraz od aktualnego odczynu.

Wskazane jest, by cz

ęść

nawozów wapniowych zastosowa

ć

na rok wcze

ś

niej, a cz

ęść

uzupełni

ć

pod przedplon mieszaj

ą

c dobrze z gleb

ą

. W trakcie prowadzenia plantacji,

systematycznie co 2-3 lata nale

ż

y wysiewa

ć

nawozy wapniowe w niewielkich dawkach

(tab.1), by utrzymywa

ć

optymalne dla ro

ś

lin pH.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

7

Tabela1. Maksymalne dawki nawozów wapniowych lub wapniowo-magnezowych stosowane jedno-
razowo na plantacjach malin w kg/ha CaO lub CaO+MgO

Odczyn gleby

pH KCl

Gleby lekkie

< 20 % cz. spław.

Gleby

ś

rednie

20-35% cz. spław.

Gleby ci

ęż

kie

> 35 % cz. spław.

< 4,5

4,6-5,5
5,6-6,0

1.500

750
500

2.000
1.500

750

2.500
2.000
1.500

Wi

ę

kszo

ść

gleb w kraju to gleby kwa

ś

ne i silnie kwa

ś

ne o deficytowej zawarto

ś

ci magnezu.

Poniewa

ż

wapno magnezowe (dolomitowe) jest zawsze najta

ń

szym

ź

ródłem magnezu,

dlatego ka

ż

d

ą

okazj

ę

wapnowania nale

ż

y wykorzysta

ć

do wzbogacenia gleb w magnez.

Oczywi

ś

cie nale

ż

y uwa

ż

a

ć

, by wraz z wysokimi dawkami wapna nie wprowadzi

ć

do gleby zbyt

du

ż

ych ilo

ś

ci Mg. Przy doborze nawozów wapniowych nale

ż

y uwzgl

ę

dnia

ć

te

ż

ich form

ę

. Wapno

w

ę

glanowe, znacznie łagodniejsze i wolniej działaj

ą

ce, poleca si

ę

na gleby l

ż

ejsze i

ś

rednie.

Wapno tlenkowe, bardziej skoncentrowane oraz znacznie szybciej i radykalniej działaj

ą

ce,

zaleca si

ę

na gleby ci

ęż

sze.

Na plantacjach porzeczek prowadzonych zgodnie z zasadami IP nale

ż

y stosowa

ć

typy

wapna nawozowego okre

ś

lone w rozporz

ą

dzeniu Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie

okre

ś

lenia typów wapna nawozowego z dnia 19 maja 2004 r. (Dz.U. Nr 130, poz. 1384)..Zasady

nawo

ż

enia zabraniaj

ą

stosowania nawozów wapniowych ł

ą

cznie z nawozami fosforowymi i z

obornikiem. Nale

ż

y podkre

ś

li

ć

, ze nawozy wapniowe i wapniowo-magnezowe, które s

ą

naturalnymi kopalinami, bez ogranicze

ń

polecane s

ą

w IP i stosowane równie

ż

w rolnictwie

ekologicznym.

3. Nawo

ż

enie mineralne

Nawo

ż

enie doglebowe

Zdecydowana wi

ę

kszo

ść

plantatorów malin nawozi swoje plantacje w „ciemno”, nie

kontroluj

ą

c wcale zasobno

ś

ci swoich gleb w składniki pokarmowe. Cz

ę

sto prowadzi to do

nadmiernego, a nawet szkodliwego działania nawozów mineralnych na ro

ś

liny. Niewła

ś

ciwie

u

ż

yte nawozy stanowi

ą

powa

ż

ne zagro

ż

enie dla zdrowia ludzi, obni

ż

aj

ą

plony i pogarszaj

ą

jako

ść

owoców. Mog

ą

te

ż

ska

ż

a

ć

ś

rodowisko zalegaj

ą

c i kumuluj

ą

c si

ę

w glebie, jak równie

ż

przedostawa

ć

do wód gruntowych i powierzchniowych

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

8

Tabela 2. Liczby graniczne dla zawarto

ś

ci składników przyswajalnych w glebie oraz potrzeby

nawo

ż

enia malin

K l a s a z a s o b n o

ś

c i

Wyszczególnienie

niska

ś

rednia

Wysoka

Dla wszystkich rodzajów gleb:

zawarto

ść

P mg/100 g gleby

warstwa orna 0-20 cm
warstwa podorna 20-40 cm

< 2

< 1,5

2-4

1,5-3

> 4
> 3

Nawo

ż

enie fosforem

dawka P

2

O

5

kg na 1 ha

- przed zało

ż

eniem plantacji

150

100

-

Warstwa orna 0-20 cm

zawarto

ść

K mg/100 g gleby

gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)
gleby

ś

rednie (20-35% cz. spławialnych)

gleby ci

ęż

kie(>35% cz. spławialnych)

< 5
< 8

< 13

5-8

8-13

13-21

> 8

> 13
> 21

Warstwa podorna 20-40 cm

gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)
gleby

ś

rednie (20-35% cz. spławialnych)

gleby ci

ęż

kie (>35% cz. spławialnych)

< 3
< 5
< 8

3-5
5-8

8-13

> 5
> 8

> 13

Nawo

ż

enie potasem

dawka K

2

O kg na 1 ha

- przed zało

ż

eniem plantacji

- na owocuj

ą

cej plantacji malin

100-180

80-120

60-120

50-80

-

Dla obu warstw gleby:

zawarto

ść

Mg mg/100 g gleby

gleby lekkie (< 20% cz. spławialnych)
gleby

ś

rednie i ci

ęż

kie (>20% cz. spław.)

< 2,5

< 4

2,5-4

4-6

> 4
> 6

Nawo

ż

enie magnezem

dawka MgO kg na 1 ha

- przed zało

ż

eniem plantacji

- na owocuj

ą

cej plantacji malin

120-200

120

60-120

60

-
-

stosunek K/Mg

Dla wszystkich rodzajów gleb i dla obu
warstw

b. wysoki

> 6

wysoki

3,5-6

poprawny

< 3,5


Dlatego te

ż

głównym celem IP jest kontrolowane, czyli racjonalne od

ż

ywianie malin tak, by

przy zachowaniu optymalnej zawarto

ś

ci składników w glebie i w ro

ś

linach, uzyskiwa

ć

obfite

plony doskonałej jako

ś

ci. Na plantacjach wieloletnich wnoszone niewielkie dawki nie-

zb

ę

dnych nawozów mineralnych pozwalaj

ą

uzupełnia

ć

tylko ilo

ś

ci składników wywo

ż

onych

corocznie z plonem i usuwanych wraz z wyci

ę

tymi p

ę

dami. W miar

ę

mo

ż

liwo

ś

ci składniki

powinny by

ć

uzupełniane nawo

ż

eniem organicznym, które na plantacji mo

ż

na stosowa

ć

jedynie w formie

ś

ciółki.

Nawo

żą

c plantacj

ę

na podstawie wyników analiz gleby, plantator mo

ż

e sporo

zaoszcz

ę

dzi

ć

unikaj

ą

c stosowania składników, które ju

ż

s

ą

i to cz

ę

sto w znacznych ilo

ś

ciach

w glebie, a wysiewa

ć

tylko te, które s

ą

konieczne i to w

ś

ci

ś

le okre

ś

lonych dawkach.

Liczby graniczne dla zawarto

ś

ci składników przyswajalnych w glebie okre

ś

laj

ą

wysoko

ść

dawek nawozowych dla: fosforu, potasu i magnezu. Jak wynika z tabeli 3, przy wysokiej
zasobno

ś

ci gleby nawo

ż

enie danym składnikiem jest zb

ę

dne, za

ś

przy niskiej zasobno

ś

ci

nale

ż

y stosowa

ć

podwy

ż

szone ilo

ś

ci nawozów. Zlecaj

ą

c wykonanie analizy chemicznej

gleby lub gleby i li

ś

ci Okr

ę

gowej Stacji Chemiczno-Rolniczej plantator mo

ż

e otrzyma

ć

gotowe zalecania nawozowe na najbli

ż

sze 3 lata. W oparciu o ni

ż

ej podane liczby graniczne

i zalecane dawki nawozowe zawarte w tabelach 2 i 3, jak równie

ż

oceniaj

ą

c wzrost

wegetatywny swojej plantacji, mo

ż

e sam opracowa

ć

własny program nawozowy. Wraz z ba-

daniami prowadzonymi w kraju przez Stacje Chemiczno-Rolnicze nad zastosowaniem „Testu
glebowego azotu mineralnego (N-min.), w najbli

ż

szym czasie mo

ż

liwe b

ę

dzie wprowadzenie

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

9

korekt w nawo

ż

eniu mineralnym azotem, na podstawie zawarto

ś

ci w glebie mineralnych form

N-NO

3

i NH

4

.

Dzi

ę

ki analizie próbek li

ś

ci mo

ż

liwe jest bardziej precyzyjne okre

ś

lenie potrzeb

nawo

ż

enia azotem, fosforem, potasem i magnezem. Wyniki analizy chemicznej li

ś

ci

porównuje si

ę

z warto

ś

ciami granicznymi (tab. 3) okre

ś

laj

ą

cymi zawarto

ść

deficytow

ą

, nisk

ą

,

optymaln

ą

lub wysok

ą

oraz odpowiadaj

ą

cym im wysoko

ś

ciom dawek nawozowych danego

składnika. Wskazane jest, by li

ś

cie malin zawierały optymaln

ą

zawarto

ść

poszczególnych

składników, co pozwoli na uzyskanie maksymalnych plonów i owoców dobrej jako

ś

ci, przy

stosowaniu niewielkich dawek nawozów.

Tabela 3. Liczby graniczne i zawarto

ś

ci składników mineralnych w li

ś

ciach malin oraz zalecane dawki

nawozowe w kg/ha

Zawarto

ść

i wysoko

ść

dawki nawozowej

Składnik

deficytowa

niska

optymalna

wysoka

Azot - N % s.m.
Dawka N w kg/ha

< 2,00

100-150

2,00-2,49

80-120

2,50-3,30

50-80

> 3,30

0-50

Fosfor – P % s.m.
Dawka P

2

O

5

w kg/ha

<0,15

60-100

0,15-0,30

-

> 0,30

-

Potas – K % s.m.
Dawka K

2

O w kg/ha

< 0,98

100-200

0,98-1,47

80-120

1,47-1,89

50-80

> 1,89

0

Magnez – Mg % s.m.
Dawka MgO w kg/ha

<0,15

100-200

0,15-0,29

60-120

0,30-0,45

0

> 0,45

0

Dokarmianie dolistne

W Produkcji Integrowanej malin stosowanie nawozów dolistnych zalecane jest wtedy, gdy

ograniczone s

ą

mo

ż

liwo

ś

ci pobierania składników z gleby. Mo

ż

e to mie

ć

miejsce np. w czasie

długotrwałej zimnej wiosny, suszy, po przemarzni

ę

ciu lub podtopieniu ro

ś

lin, a tak

ż

e w

przypadkach konieczno

ś

ci usuni

ę

cia deficytu okre

ś

lonego składnika. Gdy analizy wskazuj

ą

na

potrzeb

ę

szybkiego dostarczenia ro

ś

linom magnezu lub na li

ś

ciach wyst

ą

piły objawy braku tego

składnika, uzasadnione jest 3-4-krotne opryskiwanie malin roztworem siarczanu magnezu. Unika

ć

nale

ż

y opryskiwa

ń

dolistnych „na wszelki wypadek”.

Stosowanie nawet najlepszych nawozów wieloskładnikowych cz

ę

sto nie poprawia

sytuacji, gdy

ż

obecno

ść

w nich innych antagonistycznych składników mo

ż

e przynie

ść

wr

ę

cz

odwrotny skutek. Jednocze

ś

nie nale

ż

y jak najszybciej zastosowa

ć

wła

ś

ciwe nawo

ż

enie

doglebowe, które w najbli

ż

szych latach zast

ą

pi drogie opryskiwania dolistne. Nawozy

wieloskładnikowe mo

ż

na natomiast stosowa

ć

dolistnie w przypadkach słabej kondycji ro

ś

lin, przy

ograniczonym pobieraniu składników przez system korzeniowy np. w okresach suszy. Nale

ż

y

zaznaczy

ć

,

ż

e niektóre nawozy dolistne oprócz wła

ś

ciwo

ś

ci od

ż

ywczych w pewnym zakresie

ograniczaj

ą

tak

ż

e rozwój poszczególnych agrofagów.

Poniewa

ż

wiele nawozów dolistnych nie było badanych w uprawach sadowniczych, mo

ż

na je

stosowa

ć

wył

ą

cznie według instrukcji producenta. Znaczne obostrzenia obowi

ą

zuj

ą

natomiast

w ł

ą

cznym stosowaniu nawozów dolistnych ze

ś

rodkami ochrony ro

ś

lin. Dopuszcza si

ę

stosowanie

takiej mieszaniny wył

ą

cznie wtedy, gdy jest to zgodne z etykiet

ą

lub instrukcj

ą

stosowania danego

ś

rodka ochrony. Przy braku takiego zapisu oba

ś

rodki chemiczne nale

ż

y stosowa

ć

osobno.

4. Nawo

ż

enie organiczne

W wieloletnich uprawach sadowniczych nawo

ż

enie organiczne jako

ź

ródło próchnicy

i składników pokarmowych odgrywa pierwszoplanow

ą

rol

ę

. Substancja organiczna istotnie

ogranicza niekorzystne zjawisko „zm

ę

czenia gleby”, podnosi

ż

yzno

ść

i zasobno

ść

gleb,

poprawiaj

ą

c ich wła

ś

ciwo

ś

ci powietrzno-wodne oraz

ż

ycie biologiczne gleby. Poniewa

ż

wieloletni cykl upraw krzewów jagodowych uniemo

ż

liwia normalne stosowanie płodozmianu,

tym wi

ę

ksz

ą

rol

ę

w przygotowaniu gleby pod maliny odgrywaj

ą

nawozy organiczne

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

10

i naturalne, a zwłaszcza obornik. Przed zało

ż

eniem plantacji nale

ż

y jak najgł

ę

biej

przyora

ć

ok. 35-40 ton/ha obornika. Nie wolno stosowa

ć

wy

ż

szych dawek obornika z

uwagi na ochron

ę

ś

rodowiska i wód gruntowych. Ustawa o nawozach i nawo

ż

eniu

zabrania bowiem u

ż

ycia nawozów naturalnych, w których zawarto

ść

azotu przekracza

170 kg N/ha/rok. Je

ś

li gospodarstwo nie dysponuje pełn

ą

dawk

ą

, obornik mo

ż

na

zastosowa

ć

tylko w pasy o szeroko

ś

ci ok. 1-2 m, czyli w planowane rz

ę

dy krzewów.

Poniewa

ż

w gospodarstwach sadowniczych obornika zwykle brakuje niezast

ą

pione s

ą

wtedy

nawozy zielone, które urozmaicaj

ą

nast

ę

pstwo ro

ś

lin w płodozmianie, poprawiaj

ą

struktur

ę

gleby, zagłuszaj

ą

chwasty oraz ograniczaj

ą

wyst

ę

powanie gro

ź

nych chorób i szkodników

glebowych. Głównym zadaniem nawozów zielonych jest dostarczenie glebie w krótkim
czasie jak najwi

ę

kszej ilo

ś

ci masy organicznej. Za bardzo korzystne na przyoranie uwa

ż

a si

ę

ro

ś

liny bobowate (dawniej motylkowate), których gł

ę

boki system korzeniowy wydobywa

z gł

ę

bszych warstw znaczne ilo

ś

ci wmytych ju

ż

składników (Ca, Mg, K), a obumarły system

korzeniowy poprawia dotlenienie gł

ę

bszych warstw gleby, poprawiaj

ą

c ich wła

ś

ciwo

ś

ci

powietrzno-wodne. Zdrowotno

ść

gleb poprawia wysiew mieszanek, np. koniczyny lub lucerny

z trawami. Z innych ro

ś

lin na przyoranie doskonale nadaj

ą

si

ę

te

ż

: gorczyca, gryka, facelia,

zbo

ż

a, trawy czy aksamitka niska. Przykładowo, wczesn

ą

wiosn

ą

mo

ż

na wysia

ć

mieszank

ę

wyki jarej, bobiku, peluszki,

ż

yta lub owsa, a na glebach l

ż

ejszych sam łubin. Bezpo

ś

rednio

po rozdrobnieniu zielonej masy, zastosowaniu nawozów mineralnych lub wapniowych cało

ść

nale

ż

y gł

ę

boko przyora

ć

.

5. Nawo

ż

enie plantacji w poszczególnych latach

Przed zało

ż

eniem plantacji

Najlepiej na rok, a nawet dwa przed planowanym zało

ż

eniem nowej plantacji konieczne

jest dokładne i zgodne z instrukcj

ą

pobranie z pola próbek gleby z warstwy ornej 0-20 cm,

i podornej 20-40 cm. Tylko przed posadzeniem malin istnieje mo

ż

liwo

ść

wniesienia do mało

zasobnej warstwy podornej wolno przemieszczaj

ą

cych si

ę

składników fosforu i potasu oraz

uzupełnienia ilo

ś

ci magnezu i wapnia, które doprowadz

ą

odczyn gleby do poziomu

optymalnego, czyli pH 6,2-6,7 i uzupełni

ą

ewentualny deficyt magnezu. Równie

ż

wtedy

mo

ż

liwe jest wzbogacenie gleby w substancj

ę

organiczn

ą

poprzez przyoranie obornika lub

nawozów zielonych. Po posadzeniu malin potrzebne nawozy mineralne mog

ą

by

ć

wysiewane ju

ż

tylko powierzchniowo, wtedy b

ę

d

ą

powoli przemieszcza

ć

si

ę

do strefy

korzeniowej ro

ś

lin. W tym okresie wszelkie gł

ę

bsze zabiegi uprawowe na plantacjach s

ą

niewskazane.

W zale

ż

no

ś

ci od zawarto

ś

ci fosforu, potasu i magnezu w glebie, wysoko

ść

dawek

nawozowych w formie P

2

O

5

, K

2

O i MgO w kg/ha plantacji podane s

ą

w tabeli 2. Je

ś

li dczyn

gleby jest ni

ż

szy

pH mniejsze ni

ż

6,0

pole przed zało

ż

eniem plantacji nale

ż

y zwapnowa

ć

,

stosuj

ą

c dawki nawozów wapniowych b

ą

d

ź

wapniowo magnezowych (tab. 1).

Młode plantacje

Po posadzeniu malin najistotniejsze jest nawo

ż

enie azotem. W pierwszym i drugim roku

po posadzeniu wysiew nawozów azotowych na cał

ą

powierzchni

ę

jest niecelowy, gdy

ż

uszkodzony system korzeniowy mo

ż

e pobra

ć

tylko minimaln

ą

ilo

ść

tego składnika

z najbli

ż

szego otoczenia krzewów, a zdecydowana wi

ę

kszo

ść

azotu byłaby wypłukana do

wód gruntowych. Dlatego w pierwszym roku wysiewamy tylko 30-40 kg N/ha r

ę

cznie b

ą

d

ź

rozrzutnikiem pasowym, stosuj

ą

c go w rz

ę

dy (pasy o szeroko

ś

ci ok. 1 m). W drugim roku

mo

ż

na zastosowa

ć

około 50-75 kg N/ha, ale ju

ż

w pasy szeroko

ś

ci ok.1,5 m. Lepsze

wykorzystanie oraz mniejsze straty niebezpiecznego dla

ś

rodowiska azotu zapewnia te

ż

dzielenie dawek. Dlatego warto jest wysia

ć

wczesn

ą

wiosn

ą

, jeszcze przed rozpocz

ę

ciem

wegetacji cz

ęść

dawki, a pozostał

ą

ilo

ść

zastosowa

ć

pod koniec kwitnienia krzewów. Ni

ż

sze

dawki polecane s

ą

na gleby l

ż

ejsze, a wy

ż

sze na gleby ci

ęż

sze. Informacj

ą

pomocn

ą

w ustalaniu dawek azotu jest wizualna ocena wzrostu wegetatywnego młodych krzewów. Wzrost

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

11

krzewów, grubo

ść

i długo

ść

młodych p

ę

dów, wybarwienie li

ś

ci, ewentualne objawy braku lub

nadmiaru składników

ś

wiadcz

ą

o prawidłowym lub złym nawo

ż

eniu.

ź

n

ą

jesieni

ą

(pa

ź

dziernik – listopad) na plantacjach stosuje si

ę

nawozy potasowe.

Je

ż

eli analiza gleby wykonana przed zakładaniem plantacji wykazała wysok

ą

zawarto

ść

potasu, składnika tego przez najbli

ż

sze 2-3 lata nie nale

ż

y stosowa

ć

. Przy

ś

redniej

zasobno

ś

ci gleby nale

ż

y corocznie wysiewa

ć

po 50-80 kg K

2

O, a przy niskiej 80-120 kg

K

2

O/ha. Na plantacjach nawozy potasowe mo

ż

na równie

ż

wysiewa

ć

pasowo (ok. 1,5-2 m)

w rz

ę

dy, stosuj

ą

c 50% zalecanej dawki na hektar. Dla krzewów jagodowych lepsz

ą

form

ą

nawozu jest siarczan potasu, chocia

ż

mo

ż

liwe jest równie

ż

u

ż

ycie soli potasowej pó

ź

n

ą

jesieni

ą

. Je

ż

eli nawozy fosforowe zastosowano przed zało

ż

eniem plantacji zgodnie

z zaleceniami (tab. 2), to do ko

ń

ca istnienia uprawy malin nawo

ż

enia fosforem si

ę

nie

stosuje. W drugim lub trzecim roku po posadzeniu krzewów nale

ż

y ponownie pobra

ć

próbki gleby,

by na ich podstawie skorygowa

ć

nawo

ż

enie plantacji w nast

ę

pnych latach.

Plantacje owocuj

ą

ce

Od trzeciego roku nawo

ż

enie azotem mo

ż

na stosowa

ć

ju

ż

na całej powierzchni (80-

100 kg N/ha) lub nadal w zmniejszonej (50-60 kg N/ha) dawce w pasy o szeroko

ś

ci 2 m.

Ni

ż

sze dawki polecane s

ą

na gleby l

ż

ejsze, a wy

ż

sze na gleby ci

ęż

sze. Informacj

ą

pomocn

ą

w ustalaniu dawek azotu jest nadal wizualna ocena wzrostu wegetatywnego krzewów. Weryfikacji
dotychczasowego stanu od

ż

ywienia ro

ś

lin na plantacji mo

ż

na dokona

ć

ju

ż

na podstawie analizy

li

ś

ci. Uzyskane wyniki porówna

ć

nale

ż

y z warto

ś

ciami granicznymi (tab.3) okre

ś

laj

ą

cymi zawarto

ść

deficytow

ą

, nisk

ą

, optymaln

ą

i wysok

ą

, oraz odpowiadaj

ą

cym im wysoko

ś

ciom dawek danego

składnika. Wskazane jest, by li

ś

cie malin zawierały optymalne ilo

ś

ci składników, by przy pomocy

niewielkich dawek utrzymywa

ć

maksymalne plony owoców, dobrej jako

ś

ci. Wprawdzie w dalszym

ci

ą

gu nie poleca si

ę

nawo

ż

enia malin fosforem, to jednak po stwierdzeniu w li

ś

ciach poni

ż

ej 0,15%

P nale

ż

y zasili

ć

plantacj

ę

dawk

ą

60-100 kg P

2

O

5

kg/ha.

Wskazane jest, by analizy li

ś

ci wykonywane były ł

ą

cznie z analiz

ą

gleby. Cz

ę

sto si

ę

bowiem

zdarza,

ż

e pomimo silnego nawo

ż

enia ro

ś

liny słabo pobieraj

ą

składniki pokarmowe. Przykładowo,

silne zakwaszenie gleb utrudnia znacznie pobieranie makroskładników (N, P, K, Mg, Ca),
ułatwiaj

ą

c pobieranie mikroskładników i metali ci

ęż

kich (Zn, Cu, Co, Pb, Cd, As), których

nadmierne ilo

ś

ci w owocach s

ą

szczególnie niewskazane. Pami

ę

ta

ć

nale

ż

y zatem o systema-

tycznym wapnowaniu gleb, by nie dopu

ś

ci

ć

do spadku pH poni

ż

ej 5,5.

.

III. REGULOWANIE ZACHWASZCZENIA

Silne zachwaszczenie młodych plantacji mo

ż

e by

ć

nawet przyczyn

ą

zamierania krzewów.

Ochrona plantacji powinna ł

ą

czy

ć

metody agrotechniczne i stosowanie wybranych

chemicznych

ś

rodków chwastobójczych – herbicydów.

1. Mechaniczne metody zwalczania chwastów

Zwalczanie chwastów nale

ż

y rozpocz

ąć

przed zało

ż

eniem plantacji i kontynuowa

ć

w trakcie jej prowadzenia. Dlatego przynajmniej na 1-2 sezony przed zało

ż

eniem plantacji,

nale

ż

y wykona

ć

lustracj

ę

pola w celu rozpoznania poszczególnych gatunków chwastów.

Walka z chwastami zabiegami agrotechnicznymi i przy zastosowaniu odpowiedniego
płodozmianu jest długotrwała. Przy licznych chwastach gł

ę

boko korzeni

ą

cych si

ę

przed

zastosowaniem herbicydów nale

ż

y wykona

ć

ork

ę

z gł

ę

boszem, aby sprowokowa

ć

je do

wydania licznych odrostów korzeniowych.

Nast

ę

pnie zaleca si

ę

wykonanie uprawy gleby oraz wysianie np. nasion gorczycy, któr

ą

przyoruje si

ę

na pocz

ą

tku kwitnienia po to, by substancje chemiczne wydzielane przez jej

korzenie i rozkładaj

ą

ce si

ę

resztki ro

ś

linne utrudniały kiełkowanie nasion chwastów

jednorocznych. Zwalczaj

ą

c chwasty na plantacjach IP powinno si

ę

ł

ą

czy

ć

metody

agrotechniczne (

ś

ciółki, uprawa gleby, koszenie chwastów, ro

ś

liny okrywowe) z chemiczn

ą

,

z zastosowaniem wybranych herbicydów. Mechaniczne niszczenie chwastów w trakcie

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

12

uprawy z zastosowaniem glebogryzarek i kosiarek wymaga starannego przygotowania, w
tym wyrównania gleby przed zało

ż

eniem plantacji. Maszyny pracuj

ą

ce w mi

ę

dzyrz

ę

dziach

powinny mie

ć

odpowiedni

ą

szeroko

ść

, aby ogranicza

ć

zachwaszczenie jak najbli

ż

ej strefy w

której wyrastaj

ą

p

ę

dy malin. Trudno

ś

ci z ochron

ą

przed chwastami wyst

ę

puj

ą

głównie w

pierwszym i drugim roku po posadzeniu. Najlepsz

ą

metod

ą

zapobiegania kiełkowaniu i

konkurencji chwastów jest wykładanie rz

ę

dów ro

ś

lin

ś

ciółkami organicznymi, takimi jak zr

ę

bki

ro

ś

linne, kora, trociny i słoma, przez które mog

ą

przerasta

ć

latoro

ś

le malin. Ze wzgl

ę

du na

wysokie koszty

ś

ciółek oraz du

żą

pracochłonno

ść

rozło

ż

enia, s

ą

one trudne do

upowszechnienia. Przy ograniczonych mo

ż

liwo

ś

ciach u

ż

ycia

ś

ciółek i herbicydów nale

ż

y

liczy

ć

si

ę

z konieczno

ś

ci

ą

r

ę

cznego pielenia, szczególnie na młodych plantacjach, gdzie

krzewy nie zakrywaj

ą

powierzchni gleby w rz

ę

dach ro

ś

liny uprawnej. W ramach Integrowanej

Produkcji mog

ą

by

ć

stosowane tak

ż

e

ś

ciółki syntetyczne, takie jak folia polietylenowa i

ż

nego rodzaju włókniny, wykładane po bokach rz

ę

dów, aby zaw

ę

zi

ć

stref

ę

wyrastania

p

ę

dów maliny. Przed ich u

ż

yciem powinien by

ć

jednak przygotowany program utylizacji

(zbierania, składowania i przerobu) starych, zniszczonych materiałów. U

ż

ycie

ś

ciółek

organicznych, np. słomy ogranicza si

ę

wtedy do w

ą

skiej strefy po

ś

rodku rz

ę

du.

Na młodych plantacjach gleb

ę

w mi

ę

dzyrz

ę

dziach utrzymuje si

ę

w czarnym ugorze.

Uprawki wykonuje si

ę

wiosn

ą

i latem, w miar

ę

pojawiania si

ę

chwastów oraz po obfitych

opadach, w trakcie sezonu przeci

ę

tnie co 2-3 tygodnie, staraj

ą

c si

ę

ogranicza

ć

liczb

ę

uprawek do 4-6 w ci

ą

gu sezonu. W okresie wegetacji ro

ś

lin, gleb

ę

uprawia si

ę

płytko, na

ę

boko

ść

kilku centymetrów Jesieni

ą

gleb

ę

w mi

ę

dzyrz

ę

dziach nale

ż

y uprawia

ć

ę

biej, na

20 cm lub pozostawi

ć

zachwaszczon

ą

, aby ograniczy

ć

erozj

ę

. W trzecim roku prowadzenia

plantacji mo

ż

na zało

ż

y

ć

pasy murawy w mi

ę

dzyrz

ę

dziach, wysiewaj

ą

c nasiona traw

ł

ą

kowych o słabym lub umiarkowanym wzro

ś

cie. Na plantacjach nawadnianych, poło

ż

onych

na

ż

yznej glebie, a tak

ż

e na terenach pagórkowatych, w celu ograniczenia erozji gleby, trawa

mo

ż

e by

ć

wysiana po roku od zało

ż

enia plantacji. Murawa sprawdza si

ę

na dobrych, ci

ęż

kich

glebach, na przykład na Wy

ż

ynie Lubelskiej czy Podbeskidziu. W rejonach

charakteryzuj

ą

cych si

ę

lekkimi glebami i mał

ą

ilo

ś

ci

ą

opadów, zało

ż

enie zwartej murawy

mo

ż

e zako

ń

czy

ć

si

ę

niepowodzeniem. Dopuszczalne jest wtedy utrzymywanie naturalnego

zadarnienia mi

ę

dzyrz

ę

dzi, gdzie chwasty b

ę

d

ą

koszone, podobnie jak murawa, nisko nad

powierzchni

ą

gleby.

2. Chemiczne metody zwalczania chwastów

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin nale

ż

y stosowa

ć

zgodnie z etykiet

ą

-instrukcj

ą

stosowania,

ś

ci

ś

le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu

ś

ci

ć

do

zagro

ż

enia zdrowia człowieka, zwierz

ą

t lub

ś

rodowiska.

Maliny najlepiej sadzi

ć

na polu wolnym od uporczywych chwastów wieloletnich, dlatego

walk

ę

z nimi nale

ż

y przeprowadzi

ć

1-2 sezony przed zało

ż

eniem plantacji. Dobre efekty

uzyskuje si

ę

stosuj

ą

c układowe herbicydy dolistne (zał

ą

cznik 2). Zabiegi tymi

ś

rodkami

wykonywane s

ą

na zielone chwasty o wysoko

ś

ci przynajmniej 10-15 cm.

Ochrona przed chwastami po zało

ż

eniu plantacji, dotyczy przede wszystkim rz

ę

dów

malin. W trzech pierwszych latach prowadzenia plantacji dopuszcza si

ę

coroczne stosowanie

ś

rodków doglebowych, których okres efektywnego działania w glebie w okresie wegetacji

ro

ś

lin nie przekracza 3 miesi

ę

cy. Ł

ą

czna dawka herbicydu doglebowego w ci

ą

gu roku nie

powinna przekroczy

ć

ekwiwalentu maksymalnej zalecanej jednorazowo dawki. Herbicydy

słu

żą

ce do nieselektywnego, powschodowego zwalczania chwastów, mi

ę

dzy innymi z grupy

aminofosfonianów oraz fenoksykwasów (te ostatnie jeden zabieg rocznie) powoduj

ą

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

13

uszkodzenia malin. Zabiegi tymi preparatami wykonuje si

ę

opryskiwaczem zaopatrzonym w

specjalistyczn

ą

, herbicydow

ą

belk

ę

sadownicz

ą

, albo w lance z osłonami (zał

ą

cznik 2).

Chwasty jednoli

ś

cienne zwalcza si

ę

graminicydami powschodowymi, czyli dolistnymi

herbicydami selektywnymi dla krzewów. Na plantacjach z IP nie nale

ż

y stosowa

ć

trwałych

herbicydów doglebowych, o działaniu nast

ę

pczym przekraczaj

ą

cym 3 miesi

ą

ce (np.

dichlobenil) oraz toksycznych herbicydów dolistnych (np. dikwat).

Wykazy środków ochrony roślin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji są

publikowane w Zaleceniach Ochrony Roślin wydawanych przez Instytut Ochrony Roślin –
Państwowy Instytut Badawczy w Poznaniu. Środki ochrony roślin rekomendowane do
integrowanej produkcji są jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy
środków do integrowanej produkcji znajdują się również w corocznie aktualizowanym Programie
Ochrony Roślin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez Instytut Sadownictwa
i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy środków ochrony roślin zalecanych do stosowania w
integrowanej produkcji zostaną również udostępniane producentom rolnym przez Państwową
Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa.

IV. PIEL

Ę

GNACJA RO

Ś

LIN

1. Nawadnianie

Maliny s

ą

ro

ś

linami bardzo wra

ż

liwymi na niedobory wody w glebie. Nawet krótkotrwałe

okresy suszy wpływaj

ą

negatywnie na ich wzrost i owocowanie. Dla zapewnienia krzewom

odpowiedniej ilo

ś

ci wody w naszych warunkach klimatycznych niezb

ę

dne s

ą

opady

w granicach 550-650 mm, podczas gdy w wielu rejonach kraju opady osi

ą

gaj

ą

zaledwie ok.

500 mm. Niekorzystny jest tak

ż

e rozkład opadów w czasie sezonu wegetacyjnego. Maliny

tak jak i inne ro

ś

liny sadownicze mog

ą

by

ć

nawadniane za pomoc

ą

deszczowni, systemów

podkoronowych lub systemów nawodnie

ń

kroplowych. Wybór rodzaju nawadniania zale

ż

ny

jest przede wszystkim od dost

ę

pno

ś

ci wody i indywidualnych cech ró

ż

nych rozwi

ą

za

ń

technicznych.

a) deszczowanie

Przy deszczowaniu nawadniana powierzchnia zraszana jest przy pomocy zraszaczy

o du

ż

ym wydatku co najmniej kilkaset litrów na godzin

ę

i znacznym zasi

ę

gu

promie

ń

zraszania co najmniej kilka metrów. Rozstawa zraszaczy powinna by

ć

równa promieniowi

zasi

ę

gu zraszania. Zraszacze umieszcza si

ę

ponad powierzchni

ą

ro

ś

lin, na ustawionych

pionowo i odpowiednio stabilizowanych przewodach stalowych lub z PVC. Ze wzgl

ę

du na

du

ż

e jednostkowe zapotrzebowanie na wod

ę

systemy deszczowniane poleca si

ę

tylko

w przypadku nieograniczonej dost

ę

pno

ś

ci wody np. przy wykorzystaniu wody z rzek lub

jezior.

b) minizraszanie

Maliny mo

ż

na tak

ż

e nawadnia

ć

za pomoc

ą

minizraszaczy umieszczonych tu

ż

nad

ziemi

ą

wzdłu

ż

rz

ę

dów ro

ś

lin lub ponad nimi. Zale

ż

nie od rodzaju zastosowanej wkładki

uderzeniowej minizraszacze emituj

ą

wod

ę

w postaci kropel lub strumieni. Rodzaj zasto-

sowanej wkładki wpływa tak

ż

e na kształt zwil

ż

anej powierzchni. Rozstaw

ę

minizraszaczy

dobiera si

ę

w ten sposób, aby był zwil

ż

any pas gleby w rz

ę

dach lub bezpo

ś

rednio w ich

pobli

ż

u. System minizraszania podkoronowego wymaga stosunkowo dobrego filtrowania

wody, poniewa

ż

dysze niektórych minizraszaczy maj

ą

ś

rednic

ę

poni

ż

ej 1 mm. W porównaniu

do deszczowania minizraszanie charakteryzuje si

ę

oszcz

ę

dno

ś

ci

ą

wody i energii. W przy-

padku umieszczenia minizraszaczy tu

ż

nad powierzchni

ą

gleby podczas nawadniania nie

zwil

ż

amy li

ś

ci i mi

ę

dzyrz

ę

dzi. Systemy minizraszania s

ą

stosunkowo proste w monta

ż

u.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

14

c) nawadnianie kropelkowe

Z uwagi na bardzo oszcz

ę

dne gospodarowanie wod

ą

do nawadnia plantacji malin mo

ż

na

przede wszystkim poleca

ć

nawadnianie kropelkowe. Stosuje si

ę

tu tzw. linie kropluj

ą

ce, w

których kroplowniki umieszczane s

ą

wewn

ą

trz przewodów polietylenowych w trakcie ich

wytwarzania. Rozstawy emiterów w liniach kropluj

ą

cych dobieramy tak, aby nawil

ż

ane bryły

gleby stykały si

ę

ze sob

ą

. Nawil

ż

ona gleba ma kształt owalny - najwi

ę

kszy zasi

ę

g zwil

ż

ania

jest nie na powierzchni gruntu, ale na gł

ę

boko

ś

ci około 20 cm. Zalecana dla malin rozstawa

kroplowników waha si

ę

, w zale

ż

no

ś

ci od składu mechanicznego gleby, od 30 do 50 cm.

Podstawowe zalety kroplowego nawadniania to: oszcz

ę

dno

ść

energii oraz oszcz

ę

dno

ść

wody (nawil

ż

amy gleb

ę

tylko wzdłu

ż

rz

ę

dów ro

ś

lin). Nawadnianie kroplowe nie zwil

ż

a li

ś

ci,

podczas prowadzenia nawadniania kroplowego mo

ż

na prowadzi

ć

prace polowe. Jest to

system doskonale nadaj

ą

cy si

ę

do zastosowania w terenie pagórkowatym. W przypadku

plantacji malin linie kropluj

ą

ce mo

ż

na umieszcza

ć

zarówno na jak i pod powierzchni

ą

gruntu

(nawadnianie wgł

ę

bne). Trwało

ść

linii kropluj

ą

cych zale

ż

y od jako

ś

ci oraz grubo

ś

ci

ś

cianek

przewodu. Najmniejsz

ą

trwało

ść

(1-2 sezony) maj

ą

w

ęż

e 8-10 mil, przewody 16-20 mil

powinny zachowa

ć

swe normalne parametry przez 3-5 sezonów. Dane te s

ą

tylko

orientacyjne, oczywi

ś

cie mo

ż

e si

ę

zdarzy

ć

,

ż

e przy delikatnym traktowaniu i małej

intensywno

ś

ci promieniowania słonecznego (np. przy

ś

ciółkowaniu) przewody te b

ę

d

ą

sprawnie pracowały przez dłu

ż

szy okres. Umieszczanie przewodów pod powierzchni

ą

gleby

mo

ż

e znacznie wydłu

ż

y

ć

czas ich u

ż

ytkowania.


Tabela 4. Najcz

ęś

ciej spotykane grubo

ś

ci

ś

cianek linii kropluj

ą

cych [mil - mm]

mil **

8

10

13

16

20

25

35

45

Mm

0.20

0.25

0.33

0.40

0.50

0.64

0.89

1.14

**1 mil =1 tysi

ę

czna cz

ęść

cala

Podstawow

ą

wad

ą

systemu nawodnie

ń

kroplowych jest du

ż

a wra

ż

liwo

ść

emiterów

kroplowych na zapychanie. Tabela 5 zawiera informacj

ę

o wpływie jako

ś

ci wody na prawdo-

podobie

ń

stwo zapchania si

ę

kroplowników.


Tabela 5. Ocena jako

ś

ci wody do nawodnie

ń

kroplowych

Czynniki

Prawdopodobie

ń

stwo zapchania emiterów

małe

ś

rednie

du

ż

e

Zawarto

ść

cz

ęś

ci stałych [mg/l]

pH
Mangan [ppm]

ś

elazo [ppm]

Bakterie [liczba / ml]

<50

<7

<0,1
<0,1

10000

50-100
7,0-8,0
0,1-1,5
0,1-1,5

10000-50000

>100

>8,0
>1,5
>1,5

>50000


Zale

ż

nie od stopnia zanieczyszczenia wody i wra

ż

liwo

ś

ci systemu nawodnieniowego na

zapychanie proces filtracji jest mniej lub bardziej skomplikowany, mniej lub bardziej
kosztowny. Stosunkowo prosta jest filtracja zanieczyszcze

ń

mechanicznych (filtry siatkowe

lub dyskowe). Dro

ż

sza jest filtracja zanieczyszcze

ń

biologicznych (filtracja piaskowa lub

dyskowa), natomiast najdro

ż

sze jest uzdatnianie wody, gdy chcemy pozby

ć

si

ę

z niej

zwi

ą

zków szkodliwych dla ro

ś

lin b

ą

d

ź

to zapychaj

ą

cych instalacj

ę

(od

ż

elaziacze, wymienniki

jonowe).

Cz

ę

stotliwo

ść

nawadniania zale

ż

y od przebiegu pogody. W okresach bezdeszczowych

nawadnianie kroplowe powinno by

ć

prowadzone stosunkowo cz

ę

sto – nawet codziennie, nie

rzadziej jednak ni

ż

raz na 3 dni. Przy codziennym nawadnianiu w zale

ż

no

ś

ci od przebiegu

pogody dawki wody mog

ą

waha

ć

si

ę

od 10 nawet do 25 m

3

na hektar. Do ustalania

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

15

cz

ę

stotliwo

ś

ci nawadniania przydatne s

ą

tensjometry, za pomoc

ą

których mo

ż

emy oceni

ć

poziom dost

ę

pno

ś

ci wody dla ro

ś

lin i decydowa

ć

o konieczno

ś

ci nawadniania. Tensjometr

umieszczamy w glebie na gł

ę

boko

ś

ci około 15-20 cm w odległo

ś

ci 15-20 cm od kroplownika.

2.

Ś

ciółkowanie

W warunkach naturalnych, gleba pod ro

ś

linami okryta jest

ś

ciółk

ą

powstał

ą

z opadłych

li

ś

ci. Zatrzymuje ona wod

ę

deszczow

ą

i hamuje jej parowanie. W takich warunkach korzenie

rozrastaj

ą

si

ę

płytko, w dobrze dotlenionej warstwie gleby. Na plantacji mo

ż

na stworzy

ć

podobne warunki przez wy

ś

cielanie gleby w rz

ą

dach 8-10 cm warstw

ą

trocin lub kory.

Ś

ciółka taka utrzymuje wilgo

ć

i ogranicza wyrastanie chwastów. Przed wyło

ż

eniem

ś

ciółki,

w pasy o szeroko

ś

ci 60 cm nale

ż

y wysia

ć

ok. 30 kg N na 1 ha plantacji, potrzebnego

bakteriom do rozkładu materii organicznej. W przeciwnym wypadku

ś

ciółka taka zahamuje

wzrost malin, które b

ę

d

ą

wykazywały objawy niedoboru azotu. Na plantacji

ś

ciółkowanej

niekiedy zachodzi potrzeba zwalczania nornic zasiedlaj

ą

cych warstw

ę

trocin lub kory.

Czarna folia rozci

ą

gni

ę

ta w rz

ę

dach malin spełnia podobn

ą

rol

ę

. Zapobiega ona

całkowicie wyrastaniu chwastów i odrostów korzeniowych przez kilka lat. Najlepiej zało

ż

y

ć

j

ą

zaraz po posadzeniu malin i niskim wyci

ę

ciu p

ę

dów. Proste urz

ą

dzenie montowane na

ci

ą

gniku umo

ż

liwia szybkie i dokładne rozci

ą

gni

ę

cie folii, umieszczenie jej boków w rowkach

i obsypanie ziemi

ą

. W miejscach, gdzie odznaczaj

ą

si

ę

resztki przyci

ę

tych p

ę

dów nale

ż

y

ostrym no

ż

em przeci

ąć

foli

ę

na krzy

ż

. Lepsz

ą

od folii czarnej jest folia dwuwarstwowa,

czarno-biała. Układamy j

ą

czarn

ą

stron

ą

do dołu. Mleczno biała powierzchnia nie nagrzewa

si

ę

, lecz odbija promienie słoneczne, które do

ś

wietlaj

ą

dolne zacienione li

ś

cie maliny.

Kilkuletnia porozrywana folia powinna zosta

ć

usuni

ę

ta i musi by

ć

dostarczona do placówki

utylizacji, co jest podstawowym warunkiem jej stosowania w Integrowanej Produkcji

Od wczesnej wiosny do jesieni na plantacjach owocuj

ą

cych nie wolno stosowa

ć

obornika

w formie

ś

ciółki ani te

ż

wylewa

ć

gnojowicy, z uwagi na mo

ż

liwo

ść

ska

ż

enia owoców

drobnoustrojami szkodliwymi dla ludzi. Nawozy te mo

ż

na stosowa

ć

jesieni

ą

po zako

ń

-

czonym zbiorze owoców.

3. Prowadzenie i ci

ę

cie

Odmiany tradycyjne, owocuj

ą

ce w lipcu na p

ę

dach ubiegłorocznych, prowadzone s

ą

najcz

ęś

ciej w formie wysokiego szpaleru pojedynczego. Przed sadzeniem lub w pierwszym

roku po zało

ż

eniu plantacji, nale

ż

y wykona

ć

konstrukcj

ę

szpaleru. Do trwałych słupków

przymocowuje si

ę

zwykle 3 druty rozci

ą

gni

ę

te na poziomie 70, 120 i 170 cm.

Pocz

ą

wszy od drugiego roku po posadzeniu plantacji przyst

ę

pujemy do ci

ę

cia krzewów.

Pierwszym zabiegiem jest usuwanie wczesn

ą

wiosn

ą

najmłodszych p

ę

dów i odrostów

korzeniowych. Równocze

ś

nie z niszczeniem młodych p

ę

dów i odrostów plantacja jest

odchwaszczana. Wkrótce wyrastaj

ą

młode p

ę

dy, które s

ą

mniej liczne, zdrowsze i ni

ż

sze, przez co

nie utrudniaj

ą

zbioru owoców i pobieraj

ą

mniej wody w okresie owocowania. Unikaj

ą

one

szczytowego okresu składania jaj przez pryszczarka namalinka łodygowego, a co za tym idzie, s

ą

mniej pora

ż

one przez choroby grzybowe p

ę

dów. Dla obni

ż

enia kosztów oprysk herbicydem mo

ż

na

wykona

ć

tylko w rz

ę

dach malin, natomiast w mi

ę

dzyrz

ę

dziach zastosowa

ć

kosiark

ę

rotacyjn

ą

lub

bardzo płytko ustawion

ą

glebogryzark

ę

.

Zasadnicze ci

ę

cie wykonuje si

ę

w sierpniu, po zako

ń

czonym zbiorze owoców. Polega ono na

wycinaniu przy ziemi wszystkich starych p

ę

dów, które ju

ż

owocowały oraz nadmiaru p

ę

dów

młodych, pozostawiaj

ą

c w ka

ż

dym krzewie tylko 5-6 najzdrowszych. Pozostawione młode p

ę

dy

przymocowujemy kolejno długim sznurkiem albo plastikowymi klamerkami wielokrotnego u

ż

ytku.

Przy pełnej liczbie p

ę

dów wierzchołki nale

ż

y przyci

ąć

około 10 cm nad górnym drutem. Gdy p

ę

dów

jest mało, np. na młodej plantacji, wierzchołki mo

ż

na nagina

ć

, aby wypełni

ć

woln

ą

przestrze

ń

w szpalerze.

Odmiany owocuj

ą

ce na p

ę

dach tegorocznych (odmiany powtarzaj

ą

ce). P

ę

dy ich s

ą

krótsze ni

ż

odmian tradycyjnych i cz

ę

sto utrzymuj

ą

si

ę

w pozycji pionowej bez podpór.

Podczas burzy mog

ą

by

ć

jednak powalane na ziemi

ę

, co bardzo obni

ż

a jako

ść

owoców.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

16

Nawet niewielkie pochylanie si

ę

p

ę

dów w kierunku mi

ę

dzyrz

ę

dzi, utrudnia lub uniemo

ż

liwia

przejazd opryskiwaczy i narz

ę

dzi ci

ą

gnikowych. Od drugiego roku, w czerwcu, gdy odrosty

korzeniowe wytworz

ą

szeroki zagon, poleca si

ę

rozci

ą

gni

ę

cie mocnych sznurków po obu

jego stronach na wysoko

ś

ci około 1 m.

Ci

ę

cie malin powtarzaj

ą

cych ogranicza si

ę

do r

ę

cznego przyci

ę

cia tu

ż

przy ziemi

wszystkich p

ę

dów, lub rozdrabniania ich za pomoc

ą

rotacyjnej kosiarki sadowniczej. Mo

ż

na

te

ż

pozostawi

ć

nie rozgał

ę

zione dolne odcinki starych p

ę

dów, je

ś

li nie zmarzn

ą

w zimie,

wtedy zaowocuj

ą

w lipcu. Im b

ę

d

ą

one krótsze, tym wytworz

ą

dłu

ż

sze kwiatostany (boczne

ulistnione p

ę

dy owocuj

ą

ce), z wi

ę

kszymi owocami, coraz pó

ź

niej dojrzewaj

ą

cymi (połowa

lipca, koniec lipca). Dopiero po nich zacznie si

ę

owocowanie na p

ę

dach tegorocznych

(sierpie

ń

). Ci

ę

cie poleca si

ę

wykona

ć

na przedwio

ś

niu. Zmniejsza to niebezpiecze

ń

stwo

przemarzni

ę

cia karp w mro

ź

ne bez

ś

nie

ż

ne zimy i ju

ż

mo

ż

na oceni

ć

czy nie zmarzły p

ą

ki

u nasady ubiegłorocznych p

ę

dów. Na wiosn

ę

na zagonie wyrosn

ą

liczne młode p

ę

dy.

W produkcji owoców deserowych, gdy zale

ż

y nam na wczesnym owocowaniu i dorodnych

owocach, p

ę

dy nale

ż

y przerzedzi

ć

. Na pocz

ą

tku kwietnia warto wyci

ąć

sekatorem słabsze

p

ę

dy, pozostawiaj

ą

c na metrze bie

żą

cym zagonu tylko 10-12 najsilniejszych. Szeroko

ść

zagonu u podstawy nie powinna przekracza

ć

0,5 m. Okrywaj

ą

c włóknin

ą

zagon młodych

p

ę

dów mo

ż

na przy

ś

pieszy

ć

kwitnienie i dojrzewanie owoców.

4. Niszczenie odrostów korzeniowych

Usuwanie pierwszych p

ę

dów jest celowe, gdy osi

ą

gn

ą

one wysoko

ść

około 15 cm. Poprawia

to zdrowotno

ść

p

ę

dów, ogranicza ich wysoko

ść

i zwi

ę

ksza liczb

ę

bocznych p

ę

dów owocono

ś

nych.

W krzewach mo

ż

na je wyrywa

ć

lub wycina

ć

sekatorem, a mi

ę

dzy krzewami usun

ąć

motyk

ą

lub

kos

ą

motorow

ą

. P

ę

dy te oraz odrosty korzeniowe w mi

ę

dzyrz

ę

dziach mo

ż

na te

ż

niszczy

ć

herbicydami.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin nale

ż

y stosowa

ć

zgodnie z etykiet

ą

-instrukcj

ą

stosowania,

ś

ci

ś

le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu

ś

ci

ć

do

zagro

ż

enia zdrowia człowieka, zwierz

ą

t lub

ś

rodowiska.

Herbicydy niszcz

ą

skutecznie tylko p

ę

dy młode o wysoko

ś

ci 10-15 cm. Wkrótce po tym

zabiegu maliny wytwarzaj

ą

nowe p

ę

dy, które s

ą

zwykle zdrowsze, poniewa

ż

wyrastaj

ą

po

głównym okresie składania jaj przez pryszczarka namalinka łodygowego i s

ą

mniej pora

ż

ane

przez choroby grzybowe. W lipcu p

ę

dy te s

ą

niskie i nie przeszkadzaj

ą

w zbiorach. Na glebach

ubogich i nienawadnianych p

ę

dy drugiego rzutu mog

ą

jednak nie dorasta

ć

do odpowiedniej

wysoko

ś

ci, dlatego nie poleca si

ę

tam usuwa

ć

pierwszych p

ę

dów.

V. OCHRONA MALIN PRZED CHOROBAMI

1. Najwa

ż

niejsze choroby malin i ich charakterystyka

Choroby grzybowe

Zamieranie p

ę

dów maliny jest najgro

ź

niejsz

ą

chorob

ą

pochodzenia grzybowego.

Sprawcami choroby s

ą

takie patogeny, jak: Didymella applanata, Leptosphaeria

coniothyrium, Botrytis cinerea, Verticillium spp. i Fusarium spp.

Grzyb D. applanata pora

ż

a przede wszystkim p

ę

dy, ale tak

ż

e li

ś

cie i łuski okrywaj

ą

ce

p

ą

ki. Pierwsze objawy choroby, zale

ż

nie od przebiegu warunków pogodowych, widoczne s

ą

na pocz

ą

tku czerwca. U nasady p

ą

ków tworz

ą

si

ę

brunatno-fioletowe plamy, które

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

17

powi

ę

kszaj

ą

si

ę

i stopniowo obejmuj

ą

cały obwód p

ę

du. W ko

ń

cu sierpnia plamy staj

ą

si

ę

ciemnoszare, a na ich powierzchni pojawiaj

ą

si

ę

liczne, drobne, czarne punkty – otocznie

grzyba, które zimuj

ą

na p

ę

dach. Wiosn

ą

, zwykle pod koniec kwietnia, uwalniaj

ą

si

ę

z nich

zarodniki workowe, które zaka

ż

aj

ą

młode p

ę

dy malin. Wysiewy tych zarodników trwaj

ą

do

połowy czerwca, a w pó

ź

niejszym okresie infekcje wtórne s

ą

dokonywane przez zarodniki

konidialne. Efektem spaso

ż

ytowania jest p

ę

kanie i łuszczenie si

ę

kory, zwłaszcza na p

ę

dach

dwuletnich. Pora

ż

one łuski p

ą

ków zamieraj

ą

, a p

ą

ki wysychaj

ą

.

Grzyb L. coniothyrium wyst

ę

puje w mniejszym nasileniu i zaka

ż

a tylko p

ę

dy, powo-

duj

ą

c powstawanie br

ą

zowo-czarnych plam, głównie u ich podstawy. Najbardziej

charakterystyczne objawy chorobowe wyst

ę

puj

ą

w okresie kwitnienia i dojrzewania owoców.

Pora

ż

one p

ę

dy gwałtownie zamieraj

ą

, li

ś

cie wi

ę

dn

ą

i brunatniej

ą

, a owoce wysychaj

ą

.

Drewno w miejscu pora

ż

enia jest przebarwione na kolor ciemno-br

ą

zowy, kruche, w wyniku

czego pora

ż

one p

ę

dy łatwo wyłamuj

ą

si

ę

.


Fuzarioza maliny (Fusarium
spp.) – choroba rozwija si

ę

przewa

ż

nie w przyziemnej cz

ęś

ci

p

ę

du lub w cz

ęś

ciach wy

ż

ej poło

ż

onych, uszkodzonych przez szkodniki. Typowe objawy to

brunatne, gł

ę

bokie nekrozy oraz w pó

ź

niejszym okresie charakterystyczne dla grzybów

Fusarium, pomara

ń

czowo-czerwone naloty lub brodawki grzyba w dolnej cz

ęś

ci p

ę

dów. Na

przekroju p

ę

dów widoczne s

ą

smugi zbr

ą

zowiałych naczy

ń

, spowodowane przez

paso

ż

ytuj

ą

c

ą

w tkankach grzybni

ę

.


Szara ple

śń

(B. cinerea). Na plantacjach zbyt zag

ę

szczonych i w lata z du

żą

ilo

ś

ci

ą

opadów, szara ple

śń

jest przyczyn

ą

zamierania p

ę

dów i gnicia owoców. Infekcji ulegaj

ą

p

ą

ki

kwiatowe i kwiaty, które brunatniej

ą

i zamieraj

ą

. Na chorych owocach pojawia si

ę

charakterystyczny, szary, puszysty nalot grzyba. Na chorych p

ę

dach, w ró

ż

nych miejscach

widoczne s

ą

jasnobr

ą

zowe, rozległe plamy. Pora

ż

one p

ę

dy słabo rosn

ą

i s

ą

podatne na

przemarzanie. W okresie zimy pora

ż

ona tkanka przebarwia si

ę

na kolor szary i tworz

ą

si

ę

na

niej charakterystyczne czarne tarczki, b

ę

d

ą

ce przetrwalnikami grzyba (sklerocja). Stanowi

ą

one cech

ę

rozpoznawcz

ą

choroby na drugorocznych p

ę

dach.


Antraknoza maliny (Elsinoe veneta
). Objawy chorobowe wyst

ę

puj

ą

na cz

ęś

ciach

nadziemnych ro

ś

liny.

Ź

ródłem infekcji s

ą

zarówno zarodniki konidialne, jak i workowe

tworz

ą

ce si

ę

na li

ś

ciach i p

ę

dach, które wiosn

ą

wysiewaj

ą

si

ę

i pora

ż

aj

ą

nowe p

ę

dy, li

ś

cie

i kwiaty. Najgro

ź

niejsze s

ą

objawy na p

ę

dach, na których pocz

ą

tkowo widoczne s

ą

drobne,

purpurowe plamy, które potem staj

ą

si

ę

szarobiałe, otoczone fioletowoczerwon

ą

obwódk

ą

.

W pó

ź

niejszym okresie na p

ę

dach pojawiaj

ą

si

ę

podłu

ż

ne sp

ę

kania kory. Pora

ż

eniu ulegaj

ą

tak

ż

e szypułki kwiatowe oraz działki kielicha. Owoce z pora

ż

onych kwiatów s

ą

zielone,

zdrobniałe i cz

ę

sto zasychaj

ą

. Rzadko dochodzi do infekcji owoców, których pojedyncze

pestkowce marszcz

ą

si

ę

i brunatniej

ą

.


Biała plamisto

ść

li

ś

ci maliny (Mycosphaerella rubi). Na li

ś

ciach i p

ę

dach powstaj

ą

małe,

okr

ą

głe, brunatne, a pó

ź

niej szarobiałe plamy otoczone czerwon

ą

obwódk

ą

.

Ź

ródłem infekcji

pierwotnych s

ą

zarówno zarodniki workowe, jak i konidialne tworz

ą

ce si

ę

na pora

ż

onych

li

ś

ciach i p

ę

dach. Wysoka wilgotno

ść

i przewlekłe opady sprzyjaj

ą

rozwojowi choroby.


Werticylioza maliny (Verticillium dahliae)
. Typowe objawy chorobowe obserwuje si

ę

najcz

ęś

ciej latem, w okresie ciepłej i suchej pogody w pierwszej kolejno

ś

ci na li

ś

ciach.

Pojawiaj

ą

si

ę

na nich

ż

ółte, rozległe smugi pomi

ę

dzy nerwami, które w pó

ź

niejszym okresie

brunatniej

ą

, a brzegi li

ś

ci zwijaj

ą

si

ę

ku górze. Mog

ą

wyst

ą

pi

ć

równie

ż

niebieskie lub

brunatno-niebieskie smugi na p

ę

dach. Na takich pora

ż

onych p

ę

dach obserwuje si

ę

wi

ę

dni

ę

cie li

ś

ci, a w pó

ź

niejszym etapie całkowite zamieranie p

ę

dów.

Choroby wirusowe i fitoplazmatyczne

Na plantacjach malin najcz

ęś

ciej wyst

ę

puj

ą

: mozaika maliny i chloroza nerwów li

ś

ci

maliny, wywoływane przez wirusy, przenoszone przez mszyce. Na nerwach i blaszce

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

18

li

ś

ciowej chorych ro

ś

lin obserwuje si

ę

liczne, chlorotyczne i

ż

ółte plamki, smugowato

ść

wzdłu

ż

nerwów oraz deformacje blaszki li

ś

ciowej w postaci p

ę

cherzy i zawijania si

ę

brzegów

li

ś

ci. Choroby osłabiaj

ą

wzrost ro

ś

lin, zmniejszaj

ą

istotnie liczb

ę

p

ę

dów i powoduj

ą

spadek

plonu. Niekiedy wyst

ę

puje tak

ż

e karłowato

ść

maliny wywoływana przez fitoplazm

ę

,

rozprzestrzenian

ą

głównie przez skoczki. Pora

ż

one ro

ś

liny charakteryzuj

ą

si

ę

licznymi,

cienkimi p

ę

dami i słabym wzrostem. Wiosn

ą

chore ro

ś

liny rozwijaj

ą

si

ę

znacznie pó

ź

niej, ich

li

ś

cie s

ą

jasnozielone, kielichy kwiatowe silnie wydłu

ż

one, a płatki zieleniej

ą

i wraz z dział-

kami kielicha i słupkami zamieniaj

ą

si

ę

w listki.

W ostatnich latach coraz cz

ęś

ciej spotyka si

ę

równie

ż

krzaczast

ą

karłowato

ść

maliny

−−−−

wirus, sprawca choroby przenoszony jest z pyłkiem.

Choroby bakteryjne

Guzowato

ść

korzeni maliny (Agrobacterium tumefaciens). Bakterie wnikaj

ą

do

ro

ś

liny poprzez wszelkie zranienia systemu korzeniowego i dolnych cz

ęś

ci latoro

ś

li.

Stymuluj

ą

c nadmierny podział i wzrost komórek powoduj

ą

powstawanie ró

ż

nej wielko

ś

ci

guzowatych naro

ś

li na korzeniach głównych i bocznych oraz na szyjce korzeniowej i w dolnej

cz

ęś

ci p

ę

du latoro

ś

li. Na silnie zaatakowanych ro

ś

linach obserwuje si

ę

zahamowanie

wzrostu p

ę

dów, chlorozy li

ś

ci, niekiedy tak

ż

e wi

ę

dni

ę

cie i zamieranie p

ę

dów. Osłabienie

ro

ś

lin powoduje spadek plonu i pogorszenie jako

ś

ci owoców. Guzy utrudniaj

ą

, bowiem

przewodzenie wody i asymilatów. Wyst

ę

powaniu choroby sprzyja obecno

ść

bakterii w glebie,

wysoka wilgotno

ść

gleby i oboj

ę

tny lub zasadowy odczyn gleby. Tak

ż

e obecno

ść

w glebie

nicieni uszkadzaj

ą

cych system korzeniowy powoduje wzrost nasilenia objawów

chorobowych.

2. Progi zagro

ż

enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji

Nasilenie chorób zale

ż

y od warunków atmosferycznych w danym roku. W czasie suchej

i upalnej pogody nie dochodzi do infekcji. Wi

ę

kszo

ść

uprawianych odmian malin jest

w

ś

rednim lub du

ż

ym stopniu podatna na najwa

ż

niejsze choroby pochodzenia grzybowego.

Obserwacje nasilenia chorób grzybowych wyst

ę

puj

ą

cych na plantacjach malin

przeprowadza

ć

najlepiej od ko

ń

ca czerwca i po zbiorze owoców. Objawy niektórych chorób

wirusowych natomiast cz

ę

sto widoczne s

ą

ju

ż

wiosn

ą

. Lustracje w tym okresie (przed

kwitnieniem) s

ą

istotne, poniewa

ż

zapobiegaj

ą

rozprzestrzenianiu si

ę

wirusów z pyłkiem oraz

przez mszyce i skoczki. W przypadku krzaczastej karłowato

ś

ci maliny bardzo wa

ż

ne s

ą

lustracje w okresie dojrzewania owoców, poniewa

ż

jednym z typowych objawów jest

nierównomierne dojrzewanie i rozpadanie si

ę

owoców. Zawirusowane ro

ś

liny powinny by

ć

natychmiast usuwane z plantacji i palone.

3. Sposoby zapobiegania chorobom

zdrowy, wolny od wirusów materiał wyj

ś

ciowy,

zolacja przestrzenna dla plantacji nowozakładanych,

prowadzenie malin przy drutach,

ograniczanie

ź

ródła infekcji, istotnego czynnika decyduj

ą

cego o nasileniu

wyst

ę

powania chorób,

odpowiednia uprawa gleby (nadmierne wysychanie gleby, ale i du

ż

a jej wilgotno

ść

wzmagaj

ą

szkody wyrz

ą

dzane przez grzyby pora

ż

aj

ą

ce p

ę

dy),

ś

ciółkowanie plantacji,

odchwaszczanie plantacji,

usuwanie po zbiorze p

ę

dów owocuj

ą

cych oraz nadmiaru p

ę

dów młodych,

wła

ś

ciwy płodozmian - unikanie uprawy w miejscach, gdzie wytworzyło si

ę

siedlisko

choroby, np. guzowato

ść

korzeni, werticylioza,

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

19

wła

ś

ciwe zró

ż

nicowanie

ś

rodowiska wokół plantacji (

ż

ywopłoty, murawa, pola

nieuprawne) zapewnia wielogatunkowym drapie

ż

com mo

ż

liwo

ść

prze

ż

ywania

i trwania w ekosystemie,

ograniczanie nawadniania typu deszczowanie,

chemiczna walka z mszycami i skoczkami – wektorami wirusów.

4. Niechemiczne metody ochrony ro

ś

lin przed chorobami

W ostatnich latach du

żą

uwag

ę

przywi

ą

zuje si

ę

do metod wspomagaj

ą

cych

i uzupełniaj

ą

cych ochron

ę

chemiczn

ą

. Szczególnie wa

ż

ne s

ą

czynniki agrotechniczne (dobór

odpo-wiedniego

stanowiska, wła

ś

ciwe

nawo

ż

enie),

mechaniczne

(ci

ę

cie,

sposób

prowadzenia plantacji) i hodowlane (wykorzystanie naturalnej odporno

ś

ci odmian) oraz

regularny monitoring agrofagów i cz

ę

ste prowadzenie lustracji.

Zdrowotno

ść

materiału nasadzeniowego odgrywa istotn

ą

rol

ę

w zapobieganiu

rozprzestrzeniania si

ę

przede wszystkim chorób wirusowych i fitoplazmatycznych, których

nie ma mo

ż

liwo

ś

ci zwalcza

ć

na plantacjach ju

ż

zało

ż

onych. W przypadku tych chorób bardzo

wa

ż

na jest tak

ż

e izolacja przestrzenna od starych, pora

ż

onych plantacji, poniewa

ż

wirusy

mog

ą

przenosi

ć

si

ę

z pyłkiem i za po

ś

rednictwem szkodników (mszyce, skoczki).

Siedliskiem niektórych gro

ź

nych patogenów systemu korzeniowego malin, przede

wszystkim Verticillium dahliae i Agrobacterium tumefaciens, jest gleba. W zapobieganiu
pora

ż

enia ro

ś

lin wa

ż

ny jest wi

ę

c dobór odpowiedniego stanowiska i wła

ś

ciwy przedplon.

Nie nale

ż

y zakłada

ć

plantacji po ro

ś

linach podatnych na pora

ż

enie przez grzyb V. dahliae, tj.

po truskawkach, ziemniakach, pomidorach, kalafiorach, ro

ś

linach kapustnych czy ogórkach.

Dobrym przedplonem s

ą

natomiast zbo

ż

a, trawy i kukurydza. Stanowisko decyduje tak

ż

e

o swoistym mikroklimacie, sprzyjaj

ą

cym lub ograniczaj

ą

cym wyst

ę

powanie niektórych

chorób. Na przykład na terenach z dłu

ż

ej utrzymuj

ą

c

ą

si

ę

wilgotno

ś

ci

ą

nale

ż

y liczy

ć

si

ę

z konieczno

ś

ci

ą

cz

ę

stszych zabiegów przeciwko najwa

ż

niejszym chorobom grzybowym.

W zapobieganiu szarej ple

ś

ni i zamierania p

ę

dów maliny nale

ż

y wykorzystywa

ć

wła

ś

ciw

ą

agrotechnik

ę

. Usuwanie pora

ż

onych, starych i obumarłych p

ę

dów, jak równie

ż

nadmiaru młodych p

ę

dów, umiarkowane nawo

ż

enie azotowe oraz prowadzenie krzewów

przy drutach zapewniaj

ą

dobr

ą

przewiewno

ść

plantacji i stwarzaj

ą

mniej korzystne warunki

dla infekcji ro

ś

lin, a z drugiej strony umo

ż

liwiaj

ą

lepsze pokrycie ro

ś

lin ciecz

ą

opryskow

ą

.

5. Ochrona chemiczna malin przed chorobami

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin nale

ż

y stosowa

ć

zgodnie z etykiet

ą

-instrukcj

ą

stosowania,

ś

ci

ś

le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu

ś

ci

ć

do

zagro

ż

enia zdrowia człowieka, zwierz

ą

t lub

ś

rodowiska.

Wykazy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s

ą

publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro

ś

lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro

ś

lin –

Pa

ń

stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin rekomendowane do

integrowanej produkcji s

ą

jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy

ś

rodków do integrowanej produkcji znajduj

ą

si

ę

równie

ż

w corocznie aktualizowanym

Programie Ochrony Ro

ś

lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez

Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin

zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan

ą

równie

ż

udost

ę

pniane

producentom rolnym przez Pa

ń

stwow

ą

Inspekcj

ę

Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

20

VI. OCHRONA MALIN PRZED SZKODNIKAMI

1. Wykaz szkodników malin i ich charakterystyka

P

ę

draki uszkadzaj

ą

ce maliny to głównie larwy chrab

ą

szcza majowego, rzadziej ogrodnicy

niszczylistki i inne. P

ę

drak chrab

ą

szcza majowego dorasta do 50 mm. Jego ciało jest do

ść

grube, wygi

ę

te w podkówk

ę

, wydłu

ż

one. P

ę

draki pocz

ą

tkowo s

ą

białe, pó

ź

niej

kremowobiałe, z ciemniejszym odwłokiem, z du

żą

brunatn

ą

głow

ą

i trzema parami silnych

nóg tułowiowych. Pełny rozwój trwa 3-4 lata. P

ę

draki ogrodnicy niszczylistki s

ą

podobne do

młodych p

ę

draków chrab

ą

szcza majowego. Ich rozwój trwa jeden rok. Chrz

ą

szcz

chrab

ą

szcza majowego ma ciało cylindryczne, wydłu

ż

one, 20-25 mm, czarne. Pokrywy,

czułki i nogi s

ą

br

ą

zowobrunatne. Chrz

ą

szcz ogrodnicy niszczylistki ma długo

ść

10-12 mm,

jego pokrywy s

ą

kasztanowobr

ą

zowe, za

ś

głowa i przedplecze zielononiebieskie,

błyszcz

ą

ce. Chrz

ą

szcze pojawiaj

ą

si

ę

w maju i na pocz

ą

tku czerwca.

ś

eruj

ą

na li

ś

ciach

drzew i krzewów. Samice składaj

ą

jaja do gleby, w pobli

ż

u ro

ś

lin.


Drutowce, to larwy chrz

ą

szczy z rodziny spr

ęż

ykowatych, np. osiewnika rolowca. Larwy

maj

ą

walcowaty kształt,

ś

rednic

ę

3-5 mm, długo

ść

do 25 mm i niewielkie nogi. Ich ciało

pokryte jest grubym i twardym,

ż

ółtawym oskórkiem chitynowym. Chrz

ą

szcz osiewnika ma

ciało w

ą

skie i płaskie, długo

ś

ci 7,5-10 mm. Jego głowa jest mała, pokrywy brunatnoczarne.

Chrz

ą

szcz ma „aparat skokowy”, a wi

ę

c poło

ż

ony na grzbiecie podskakuje i powraca do

normalnej pozycji. Chrz

ą

szcze pojawiaj

ą

si

ę

w maju. Jaja składane s

ą

do gleby. P

ę

draki

i drutowce niszcz

ą

korzenie i szyjk

ę

korzeniow

ą

, p

ę

draki ogryzaj

ą

te

ż

kor

ę

z grubszych

korzeni, powoduj

ą

wi

ę

dni

ę

cie i zamieranie ro

ś

lin. Najwi

ę

ksze szkody wyrz

ą

dzaj

ą

na

najmłodszych plantacjach. Opuchlaki to chrz

ą

szcze z rodziny ryjkowcowatych. Larwy s

ą

kremowobiałe, z ciemniejsz

ą

głow

ą

, zgi

ę

te, dorastaj

ą

do 7-10 mm, zale

ż

nie od gatunku.

Larwy

ż

yj

ą

w glebie, niszcz

ą

korzenie, ogryzaj

ą

te

ż

z nich kor

ę

. Chrz

ą

szcz opuchlaka

truskawkowca ma długo

ść

7-10 mm, pokrywy bruzdkowane, czarne z

ż

ółtawobrunatnymi

plamkami. Chrz

ą

szcz opuchlaka rudonoga jest mniejszy, ma około 5 mm długo

ś

ci.

Chrz

ą

szcze maj

ą

gruby, krótki ryjek. Chrz

ą

szcze opuchlaków wyjadaj

ą

zakola na brzegach

li

ś

ci i szkieletuj

ą

je. Uszkadzaj

ą

te

ż

kor

ę

p

ę

dów.


Prz

ę

dziorek chmielowiec. Roztocz, długo

ś

ci około 0,5 mm, z czterema parami nóg. Samice

s

ą

owalne, zimuj

ą

ce

ceglastopomara

ń

czowe, letnie

ż

ółto-zielone. Samce romboidalnego

kształtu, nieco mniejsze od samic. Larwy

ż

ółtozielone, mniejsze, z 3 parami nóg. Jaja

ż

ółtawe, kuliste,

ś

rednicy około 0,13 mm.


Prz

ę

dziorek malinowiec. Roztocz długo

ś

ci 0.29-0,36 mm, Samica zimuj

ą

ca poma-

ra

ń

czowa, letnia barwy seledynowej z ciemniejszymi plamami. Jaja poduszeczkowate,

ś

ci

ę

te” u dołu. Larwy owalne lub owalno-jajowate, jasnozielone. Prz

ę

dziorki

ż

eruj

ą

na dolnej

stronie li

ś

ci, wysysaj

ą

soki, ogładzaj

ą

ro

ś

liny. Na górnej stronie li

ś

ci pojawiaj

ą

si

ę

ż

ółte

przebarwienia. Silnie uszkodzone li

ś

cie zawijaj

ą

si

ę

do góry, stopniowo

ż

ółkn

ą

i zasychaj

ą

.

Tam gdzie

ż

eruje prz

ę

dziorek chmielowiec, na dolnej stronie li

ś

ci pojawia si

ę

delikatna

paj

ę

czyna. Prz

ę

dziorki powoduj

ą

du

ż

e szkody na malinie owocuj

ą

cej wiosn

ą

na

p

ę

dach drugorocznych, ale znacznie wi

ę

ksze szkody mog

ą

wyrz

ą

dza

ć

na malinie

owocuj

ą

cej na p

ę

dach jednorocznych. Lustracje przeprowadza si

ę

co 2 tygodnie. Przy

pomocy lupy o powi

ę

kszeniu 5-8 krotnym liczy si

ę

prz

ę

dziorki na dolnej stronie li

ś

ci, po 1-2

z ro

ś

liny. Liczb

ę

znalezionych szkodników dzieli si

ę

przez liczb

ę

przegl

ą

danych li

ś

ci. Progi

zagro

ż

enia podano w Zał

ą

czniku 4.


Kwieciak malinowiec.
Czarny chrz

ą

szcz, długo

ś

ci około 4 mm, z długim, cienkim ryjkiem.

Chrz

ą

szcze wyjadaj

ą

małe, owalne dziurki w li

ś

ciach. Najwa

ż

niejsze uszkodzenia to

podci

ę

te szypułki p

ą

ków kwiatowych, zwisaj

ą

ce i opadaj

ą

ce p

ą

ki kwiatowe (mo

ż

na w nich

znale

źć

jajo a pó

ź

niej brudnobiał

ą

larw

ę

kwieciaka). Lustracj

ę

przeprowadza si

ę

1-2 tygodnie

przed kwitnieniem i po rozwini

ę

ciu si

ę

pierwszych li

ś

ci. Przegl

ą

da si

ę

kwiatostany oraz

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

21

strz

ą

sa chrz

ą

szcze na podstawion

ą

płytk

ę

,

ś

rednicy 12-15 mm i liczy szkodniki. Progi

zagro

ż

enia podano w Zał

ą

czniku 4.


Kistnik malinowiec
. Chrz

ą

szcz rudobr

ą

zowy, wielko

ś

ci około 4 mm. Chrz

ą

szcze wyjadaj

ą

tkank

ę

mi

ę

dzy nerwami najmłodszych li

ś

ci, szkieletuj

ą

c je. Nadgryzaj

ą

te

ż

p

ą

ki kwiatowe,

wyjadaj

ą

słupki, pr

ę

ciki i nektarniki. Najwa

ż

niejsze szkody powodowane przez kistnika to

„robaczywienie owoców”. Wyrz

ą

dzaj

ą

je larwy, które

ż

eruj

ą

w dnie kwiatowym i owocach

maliny, powoduj

ą

c ich „robaczywienie”. Jaja składane s

ą

w kwiaty lub na najmłodsze

zawi

ą

zki owocowe. W wyborze ”Extra” nie dopuszcza si

ę

ż

adnych uszkodzonych owoców,

za

ś

w wyborze pierwszym dopuszcza si

ę

nie wi

ę

cej ni

ż

2% owoców uszkodzonych.

Lustracj

ę

przeprowadza si

ę

około 2 tygodnie przed i tu

ż

przed kwitnieniem oraz na pocz

ą

tku

kwitnienia. Ogl

ą

da si

ę

kwiatostany i strz

ą

sa chrz

ą

szcze na płytk

ę

, jak kwieciaka malinowca.

Progi zagro

ż

enia podano w Zał

ą

czniku 6.


Mszyce
. Na malinie wyst

ę

puje kilka gatunków mszyc, np. mszyca malinianka (du

ż

a, 2,5-4,5

mm mszyca, jasno

ż

ółta lub biaława, błyszcz

ą

ca), mszyca malinowa (niewielka mszyca, 1,6-

2,2 mm, jasnozielona). Niektóre z nich s

ą

wektorami wirusów. Mszyce to pluskwiaki

równoskrzydłe. Zimuj

ą

czarne błyszcz

ą

ce jaja na p

ę

dach, przy p

ą

kach. Od wczesnej wiosny

mszyce

ż

eruj

ą

w koloniach, wysysaj

ą

soki ro

ś

linne, ogładzaj

ą

ro

ś

liny, powoduj

ą

deformacje

li

ś

ci i p

ę

dów, tak

ż

e kwiatostanów, hamuj

ą

wzrost. Jest to szkodliwo

ść

bezpo

ś

rednia.

Zdecydowanie wi

ę

ksza jest ich szkodliwo

ść

po

ś

rednia

przenoszenie wirusów, powodu-

j

ą

cych choroby wirusowe. Zawirusowane ro

ś

liny karłowaciej

ą

i gorzej owocuj

ą

. Lustracj

ę

przeprowadza si

ę

wczesn

ą

wiosn

ą

i pó

ź

niej, systematycznie, sprawdzaj

ą

c obecno

ść

jaj,

ź

niej larw i dorosłych mszyc oraz uszkodze

ń

. Mszyce rozwijaj

ą

kilka pokole

ń

w sezonie.

Zwalczanie chemiczne jest konieczne, nawet przy niewielkiej liczebno

ś

ci mszyc, gdy

ż

jest to

jedyna mo

ż

liwo

ść

ograniczenia rozprzestrzeniania si

ę

chorób wirusowych. Progi zagro

ż

enia

podano w Zał

ą

czniku 4.


Pryszczarek namalinek łodygowy
. Male

ń

ka, delikatna muchówka, wielko

ś

ci 1,5-2,0 mm.

Samice składaj

ą

jaja (wydłu

ż

one, wielko

ś

ci około 0,3 mm), w zranienia lub sp

ę

kania na

p

ę

dach jednorocznych, w skupiskach po kilka lub kilkana

ś

cie sztuk. Larwy beznogie,

wyro

ś

ni

ę

te pomara

ń

czowe, długo

ś

ci do 2,5 mm

ż

eruj

ą

pod kor

ą

p

ę

dów. W miejscu tym

skórka brunatnieje, pó

ź

niej kora p

ę

ka, odstaje i łuszczy si

ę

. Larwy przepoczwarczaj

ą

si

ę

i zimuj

ą

w glebie, pod krzewami. Zwykle miejsca

ż

erowania pryszczarka s

ą

atakowane przez

grzyby patogeniczne powoduj

ą

ce zamieranie p

ę

dów malin. Lustracj

ę

przeprowadza si

ę

w maju i w czerwcu oraz po zbiorze owoców. Przegl

ą

da si

ę

p

ę

dy jednoroczne i w po-

szukiwaniu uszkodze

ń

oraz jaj i larw szkodnika. W sezonie wegetacji rozwijaj

ą

si

ę

3-4

pokolenia pryszczarka. Progi zagro

ż

enia podano w Zał

ą

czniku 4.


Pryszczarek malinowiec
. Male

ń

ka, delikatna muchówka wielko

ś

ci około 2 mm, pojawia si

ę

wiosn

ą

. Jajo zielonkawobiałe, długo

ś

ci około 0,3 mm. Larwa beznoga, pomara

ń

czowa,

długo

ś

ci do 2,5 mm. Larwy

ż

eruj

ą

w grupach, po kilka lub kilkana

ś

cie sztuk, pod skórk

ą

p

ę

du, wydzielaj

ą

substancje enzymatyczne które powoduj

ą

rozrastanie si

ę

tkanki i tworzenie

galasowatego naro

ś

la długo

ś

ci 5 cm i szeroko

ś

ci do 3 cm. Larwy

ż

eruj

ą

i zimuj

ą

w naro

ś

-

lach. Lustracje przeprowadza si

ę

w okresie bezlistnym, sprawdza si

ę

obecno

ść

uszko-

dzonych p

ę

dów. Pryszczarek ma jedno pokolenie w sezonie. Progi zagro

ż

enia podano w za

ł

ą

czniku 4.


Przeziernik malinowiec.
Motyl o skrzydłach rozpi

ę

to

ś

ci 22-26 mm, przezroczystych z cie-

mnobr

ą

zowym wzorem. Na odwłoku znajduje si

ę

7

ż

ółtych, poprzecznych pasów. Motyle

pojawiaj

ą

si

ę

od ko

ń

ca czerwca do pocz

ą

tku wrze

ś

nia. Jaja składane s

ą

na p

ę

dy tu

ż

nad

ziemi

ą

a g

ą

sienice

ż

eruj

ą

w rdzeniu p

ę

du i szyjce korzeniowej. Powoduj

ą

powstawanie

guzowatych naro

ś

li. G

ą

sienica jest biała, z ciemnobr

ą

zow

ą

głow

ą

, dorasta do 30 mm.

Uszkodzone p

ę

dy słabo rosn

ą

i owocuj

ą

, bardzo łatwo wyłamuj

ą

si

ę

. Lustracj

ę

przeprowadza si

ę

po zbiorze owoców oraz w okresie jesienno zimowym. Sprawdza si

ę

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

22

obecno

ść

p

ę

dów z galasami w dolnej ich cz

ęś

ci. Warto te

ż

obserwowa

ć

motyle w czasie

lotu. Przeziernik rozwija jedno pokolenie w sezonie wegetacji. Progi zagro

ż

enia podano

w Zał

ą

czniku 4.


Krzywik maliniaczek.
Motyl, o skrzydłach rozpi

ę

to

ś

ci 12-14 mm, br

ą

zoworudych, z

ż

ół-tymi

plamami. Jego g

ą

sienice (ciemnoczerwone z czarn

ą

głow

ą

, dorastaj

ą

do 9 mm) wiosn

ą

wyjadaj

ą

wn

ę

trze p

ą

ków. Objawy widoczne s

ą

od czasu p

ę

kania p

ą

ków. Najsilniej

uszkadzane s

ą

p

ą

ki na wierzchołkach p

ę

dów. Jedna g

ą

sienica mo

ż

e zniszczy

ć

do 6 p

ą

ków.

Lustracj

ę

przeprowadza si

ę

od okresu nabrzmiewania p

ą

ków, 3-4 razy. Krzywik rozwija

jedno pokolenie w sezonie. Progi zagro

ż

enia podano w Zał

ą

czniku 6.


Zwójkówki li

ś

ciowe. Malin

ę

mo

ż

e uszkadza

ć

kilka gatunków zwójkówek. Motyle,

których g

ą

sienice (zielone lub br

ą

zowe, długo

ś

ci do 20 mm) wiosn

ą

ż

eruj

ą

sprz

ę

dzaj

ą

c li

ś

cie

i rozety kwiatowo-li

ś

ciowe. W lecie pojawia si

ę

drugie pokolenie zwójkówek i g

ą

sienice

ż

eruj

ą

na li

ś

ciach. Lustracj

ę

przeprowadza si

ę

wiosn

ą

, przed kwitnieniem i w lecie, po

zbiorze. Sprawdza si

ę

obecno

ść

uszkodze

ń

i g

ą

sienic w li

ś

ciach. Progi zagro

ż

enia podano

w Zał

ą

czniku 4.


Inne szkodniki.
Lokalnie mog

ą

wyst

ą

pi

ć

: chrz

ą

szcze ogrodnicy niszczylistki, nali

ś

ciaki,

wciornastki, przebarwiacz malinowy, galasówka maliniak. Uszkadzaj

ą

one głównie li

ś

cie,

czasami kwiaty i p

ę

dy, ale zwykle nie wyrz

ą

dzaj

ą

szkód o znaczeniu gospodarczym.

2. Progi zagro

ż

enia oraz sposoby i terminy prowadzenia lustracji

Aby prawidłowo ustali

ć

potrzeb

ę

i termin zwalczania nale

ż

y kilkakrotnie przeprowadza

ć

lustracj

ę

krzewów, oceniaj

ą

c stopie

ń

zagro

ż

enia przez poszczególne szkodniki, oraz okre

ś

li

ć

gatunek i stadia rozwojowe. Opryskiwania zwalczaj

ą

ce wykonuje si

ę

wył

ą

cznie wtedy, gdy

liczebno

ść

szkodnika przekracza próg zagro

ż

enia – Zał

ą

cznik 4.

3. Niechemiczne metody ochrony malin przed szkodnikami

Wła

ś

ciwy płodozmian w du

ż

ym stopniu zabezpiecza plantacje malin przed szkodnikami

glebowymi: p

ę

drakami, opuchlakami i drutowcami. Nie nale

ż

y zakłada

ć

plantacji po koni-

czynie, lucernie, truskawkach, porzeczkach i innych ro

ś

linach wieloletnich. Zaleca si

ę

upraw

ę

gryki, która znacznie ogranicza liczebno

ść

p

ę

draków. Na polach gdzie s

ą

p

ę

draki,

przed sadzeniem krzewów, w okresie maj – sierpie

ń

zaleca si

ę

kilkakrotn

ą

mechaniczn

ą

upraw

ę

gleby (orka, brona talerzowa, glebogryzarka). P

ę

draki s

ą

wówczas niszczone

mechanicznie, a wyrzucone na powierzchni

ę

s

ą

zjadane przez ptaki. Materiał szkółkarski

musi pochodzi

ć

ze zdrowych ro

ś

lin i kwalifikowanych szkółek. Zapobiega to rozprze-

strzenianiu si

ę

chorób wirusowych, szpecieli, mszyc, prz

ę

dziorków i innych szkodników.

Wskazane jest wycinanie i palenie p

ę

dów z galasami, w których

ż

eruj

ą

i zimuj

ą

g

ą

sienice

przeziernika malinowca, larwy pryszczarka malinowca i galasówki maliniak. Mo

ż

na te

ż

zbiera

ć

i niszczy

ć

li

ś

cie zwini

ę

te przez g

ą

sienice zwójkówek li

ś

ciowych w okresie, kiedy

ż

eruj

ą

one w li

ś

ciach.

4. Ochrona chemiczna malin przed szkodnikami

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin nale

ż

y stosowa

ć

zgodnie z etykiet

ą

-instrukcj

ą

stosowania,

ś

ci

ś

le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu

ś

ci

ć

do

zagro

ż

enia zdrowia człowieka, zwierz

ą

t lub

ś

rodowiska.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

23


Zabiegi chemiczne przeciwko szkodnikom stosuje si

ę

wył

ą

cznie wtedy, gdy zagro

ż

enie

dla ro

ś

lin jest du

ż

e i przekroczony został próg ekonomicznego zagro

ż

enia. Terminy

zwalczania przedstawiono w Zał

ą

czniku 5. Przed posadzeniem malin sprawdzi

ć

gleb

ę

na

obecno

ść

p

ę

draków i drutowców. Na polu o powierzchni 1 ha wyznacza si

ę

, po przek

ą

tnych

pola, 32 punkty. Pobiera si

ę

w nich próbki gleby z dołków o wymiarach 25 x 25 cm x 30 cm

(gł

ę

boko

ś

ci), co odpowiada 2 m

2

pola. W wybranej ziemi liczy si

ę

znalezione szkodniki,

okre

ś

laj

ą

c ich zag

ę

szczenie na 1 m

2

pola. Je

ś

li s

ą

p

ę

draki i drutowce wybiera si

ę

inne pole

lub zwalcza je chemicznie.


Wykazy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji

s

ą

publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro

ś

lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro

ś

lin –

Pa

ń

stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin rekomendowane do

integrowanej produkcji s

ą

jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy

ś

rodków do integrowanej produkcji znajduj

ą

si

ę

równie

ż

w corocznie aktualizowanym

Programie Ochrony Ro

ś

lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez

Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin

zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan

ą

równie

ż

udost

ę

pniane

producentom rolnym przez Pa

ń

stwow

ą

Inspekcj

ę

Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa.

5. Ochrona po

ż

ytecznych stawonogów i ich introdukcja

Chc

ą

c chroni

ć

faun

ę

po

ż

yteczn

ą

w uprawie maliny zaleca si

ę

stosowa

ć

tylko selektywne i

cz

ęś

ciowo selektywne

ś

rodki ochrony ro

ś

lin i tylko wówczas, gdy jest to uzasadnione. Je

ś

li

jest mo

ż

liwe, zaleca si

ę

introdukcj

ę

roztoczy drapie

ż

nych z rodziny dobroczynkowtych –

Phytoseiidae.

VII. OGÓLNE ZASADY WYKONYWANIA ANALIZ NA POTRZEBY

KONTROLI

JAKO

Ś

CI

OWOCÓW

W

INTEGROWANEJ

PRODUKCJI

Zasady przeprowadzania kontroli oraz jej dokumentowania okre

ś

la rozporz

ą

dzenie

Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. w sprawie Integrowanej Produkcji.
W ramach tego nadzoru inspektorzy wła

ś

ciwego wojewódzkiego inspektoratu Pa

ń

stwowej

Inspekcji Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa zobowi

ą

zani s

ą

do prowadzenia w

ś

ród producentów

IP nast

ę

puj

ą

cych kontroli:

a/ Notatnika IP,

b/ gospodarstw w trakcie wegetacji ro

ś

lin,

c/ jako

ś

ci owoców.

Kontrole Notatnika IP oraz gospodarstw w trakcie wegetacji ro

ś

lin dotycz

ą

wszystkich

zarejestrowanych producentów stosuj

ą

cych zasady IP.

Kontrola jako

ś

ci owoców przeprowadzana b

ę

dzie u co najmniej 20% producentów.

Producenci do kontroli wybierani b

ę

d

ą

losowo lub na podstawie analizy ryzyka, czyli

wg oceny gospodarstwa w trakcie wegetacji ro

ś

lin.

Jako

ść

owoców okre

ś

lana b

ę

dzie na podstawie wyników bada

ń

na zawarto

ść

pozo-

stało

ś

ci

ś

rodków ochrony ro

ś

lin oraz w przypadku niektórych gatunków owoców mi

ę

kkich

dodatkowo na zawarto

ść

metali ci

ęż

kich, azotanów i innych substancji szkodliwych.

Przekroczenie najwy

ż

szych dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci pestycydów lub stosowanie

ś

rodków ochrony ro

ś

lin niedopuszczonych do stosowania w IP dyskwalifikuje producenta

owoców.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

24

Próbki owoców do badania pozostało

ś

ci

ś

rodków ochrony ro

ś

lin pobiera

ć

b

ę

d

ą

inspektorzy PIORiN. Mog

ą

one by

ć

pobierane w trakcie zbioru, wg instrukcji pobierania

próbek, lub po zbiorach, czyli w trakcie przechowywania owoców np. w chłodniach.

Kontroler mo

ż

e te

ż

zobligowa

ć

producenta do przedstawienia za

ś

wiadczenia

o nieprzekroczeniu w owocach najwy

ż

szych dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci

ś

rodków ochrony ro

ś

lin i terminie jego zło

ż

enia. Próbki na pozostało

ś

ci mog

ą

by

ć

pobierane

wył

ą

cznie przez urz

ę

dowego próbkobiorc

ę

, który wydaje stosowne za

ś

wiadczenia.

Jednostkami upowa

ż

nionymi do analizowania i wydawania za

ś

wiadcze

ń

o nieprzekroczeniu

w owocach najwy

ż

szych dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci pestycydów, metali

ci

ęż

kich, azotanów, i innych substancji szkodliwych s

ą

jednostki wyszczególnione w

rozporz

ą

dzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 lipca 2004 r. w sprawie

Integrowanej Produkcji..

Kontroler ma tak

ż

e prawo zobligowa

ć

producentów niektórych gatunków owoców do

przedstawienia za

ś

wiadczenia o nieprzekraczaniu w owocach najwy

ż

szych dopuszczalnych

poziomów pozostało

ś

ci metali ci

ęż

kich i azotanów oraz okre

ś

lenia terminu jego zło

ż

enia.

Do pobierania prób owoców na metale ci

ęż

kie i azotyny Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi

upowa

ż

nił Stacje Chemiczno-Rolnicze, które b

ę

d

ą

wykonywa

ć

analizy i wystawia

ć

stosowne

za

ś

wiadczenia.


Producenci towarów ro

ś

linnych przeznaczonych do spozycia przez ludzi powinni zna

ć

warto

ś

ci najwy

ż

szych dopuszczalnych pozostało

ś

ci pestycydów (Rozporz

ą

dzenie (WE) nr

396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwy

ż

szych

dopuszczalnych poziomów pozostało

ś

ci pestycydów w

ż

ywno

ś

ci i paszy pochodzenia

ro

ś

linnego i zwierz

ę

cego oraz na ich powierzchni . Powinni oni d

ąż

y

ć

do ograniczania i

minimalizacji pozostało

ś

ci, poprzez wydłu

ż

anie okresu pomi

ę

dzy stosowaniem pestycydów a

zbiorem.

Aktualnie obowi

ą

zuj

ą

ce warto

ś

ci najwy

ż

szych dopuszczalnych poziomów

pozostało

ś

ci pestycydów na obszarze Wspólnoty Europejskiej publikowane s

ą

pod

adresem internetowym:

http://ec.europa.eu/sanco_pesticides/public/index.cfm

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

25

ZAŁ

Ą

CZNIKI

Zał

ą

cznik 1.

Charakterystyka odmian maliny

Podatno

ść

na :

Odmiana

Termin

Zbioru

przemarzanie

choroby

Wielko

ść

owoców

Odmiany tradycyjne: letnie – owocuj

ą

ce na p

ę

dach dwuletnich.

Laszka

wczesny

ś

rednia

mała

bardzo du

ż

e

Canby

ś

redni

bardzo mała

bardzo mała

ś

rednie

Benefis

ś

redni

ś

rednia

ś

rednia

du

ż

e

Glen Ample

ś

redni

ś

rednia

mała

du

ż

e

Norna

ś

redni

bardzo mała

mała

ś

rednie

Veten

ś

redni

ś

rednia

mała

bardzo du

ż

e

Malling Seedling

ś

redni

mała

ś

rednia

bardzo du

ż

e

Malling Jewel

wczesny

ś

rednia

ś

rednia

du

ż

e

Nawojka

ź

ny

mała

mała

du

ż

e

Beskid

ź

ny

ś

rednia

ś

rednia

du

ż

e

Odmiany powtarzaj

ą

ce, jesienne (owocuj

ą

ce na p

ę

dach jednorocznych)

Polka

wczesny

bardzo mała

mała

du

ż

e

Polana

wczesny

bardzo mała

mała

du

ż

e

Polesie

wczesny

mała

mała

bardzo du

ż

e

Pokusa

wczesny

bardzo mała

ś

rednia

bardzo du

ż

e

Poranna Rosa (

ż

ółta)

ś

redni

bardzo mała

mała

du

ż

e

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

26

Zał

ą

cznik 2.

Zwalczanie chwastów przed zało

ż

eniem plantacji i w trakcie jej prowadzenia

Zwalczane chwasty

Terminy zabiegów
i uwagi

Herbicyd

Przed zało

ż

eniem plantacji

Perz wła

ś

ciwy

Dwuli

ś

cienne chwasty

trwałe

Od wiosny do pó

ź

nej jesieni, na

zielone chwa-sty. Przynajmniej 3-
4 tygodnie przed sadze-niem
krzewów

Układowe

ś

rodki

z

grupy

aminofosfonianów zarejestrowane do
przygotowania pola przed sadzeniem
jagodników lub do likwidacji ugorów i
odłogów

Dwuli

ś

cienne chwasty

trwałe i skrzyp polny

Od maja do pa

ź

dziernika, na

zielone chwasty. Przy-najmniej 5-
6 tygodni przed sadzeniem
krzewów.

Układowe

ś

rodki

z

grupy

tzw.

fenoksykwasów

(np.

MCPA,

fluroksypyr), zgodnie z ich rejestracj

ą

Na plantacji

Chwasty jednoroczne

Na

wilgotn

ą

gleb

ę

,

przed

wschodami chwastów, zgodnie
ze specyfik

ą

ś

rodka, np. wymóg

stosowania w okresie chłodów.
Stosowa

ć

wył

ą

cznie

w

pierwszych trzech latach, nie
przekraczaj

ą

c ł

ą

cznie w ci

ą

gu

roku równowarto

ś

ci maksymalnej

jednorazowej dawki.

Wybrane

ś

rodki

doglebowe,

o

efektywnym działaniu nast

ę

pczym w

glebie, nie przekraczaj

ą

cym 3 miesi

ę

cy,

zarejestrowane na plantacje malin.

Chwasty
jednoli

ś

cienne

i dwuli

ś

cienne

Zabiegi

wykonywa

ć

opryskiwaczem z osłonami, na
zielone, ulistnione chwasty, od
wiosny do jesieni.

Ś

rodki

z grupy aminofosfonianów,

zgodnie z ich rejestracj

ą

Skrzyp lub
chwasty dwuli

ś

cienne

Zabiegi

wykonywa

ć

opry-

skiwaczem

z

osłonami,

na

zielone, ulistnione chwasty, przy
tempera-turze powietrza powy

ż

ej

10

o

C. Maksymalnie jeden zabieg

rocznie z u

ż

yciem tej samej

substancji aktywnej.

Ś

rodki z grupy fenoksykwasów (np.

MCPA,

chlopyralid)

posiadaj

ą

ce

aktualn

ą

rejestracj

ę

do malin

Chwasty
jednoli

ś

cienne

Zabiegi wykonywa

ć

na zielone

chwasty jednoroczne w fazie 2-3
li

ś

cie-krzewienie oraz na perz w

fazie 4-6 li

ś

ci, przy temperaturze

powietrza powy

ż

ej 10

o

C. W ci

ą

gu

roku, maksymalnie jeden zabieg
lub

cykl

zabiegów

(dawki

dzielone) z u

ż

yciem tej samej

substancji

aktywnej.

Przy

opryskiwaniu nie s

ą

wymagane

osłony. Przestrzega

ć

karencji –

niektóre

ze

ś

rodków

mo

ż

na

stosowa

ć

tylko

po

zbiorze

owoców

Selektywne

ś

rodki

z

grupy

graminicydów

powschodowych,

nale

żą

ce

do

ż

nych

grup

chemicznych,

posiadaj

ą

ce

aktualn

ą

rejestracj

ę

do malin

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

27

Zał

ą

cznik 3.

Wykaz herbicydów dopuszczonych do stosowania w IP malin

ZAMIERANIE P

Ę

DÓW MALINY

Aby zapobiega

ć

rozwojowi chorób p

ę

dów maliny nale

ż

y zastosowa

ć

nast

ę

puj

ą

ce metody uprawowe:

wczesne usuwanie zb

ę

dnych owocuj

ą

cych p

ę

dów, usuni

ę

cie p

ę

dów owocuj

ą

cych bezpo

ś

rednio po zbiorach

oraz prawidłowe nawo

ż

enie azotem. Usuwanie wszystkich młodych p

ę

dów przed ko

ń

cem maja pozwala na

rezygnacj

ę

z dwóch pierwszych opryskiwa

ń

fungicydami (zabieg stosowa

ć

tylko na plantacjach w dobrej

kondycji).
Pierwsze zabiegi chemiczne nale

ż

y wykona

ć

w okresie, gdy nowe p

ę

dy osi

ą

gn

ą

wysoko

ść

10-20 cm,

a nast

ę

pne co 10 dni, a

ż

do zbiorów z zachowaniem karencji. Przy du

ż

ym nasileniu choroby wykona

ć

1-2

zabiegi po zbiorze owoców.

SZARA PLE

ŚŃ

Opryskiwa

ć

od pocz

ą

tku kwitnienia co 5-7 dni. W lata z du

żą

ilo

ś

ci

ą

opadów w okresie dojrzewania owoców

wskazane jest wykonanie zabiegu przed zbiorem. Nale

ż

y jednak pami

ę

ta

ć

o zachowaniu okresu karencji.

ANTRAKNOZA MALINY

Wycina

ć

i pali

ć

silnie pora

ż

one p

ę

dy. Opryskiwania przeciwko zamieraniu p

ę

dów maliny i szarej ple

ś

ni

zapobiegaj

ą

tak

ż

e wyst

ę

powaniu antraknozy.

Fungicydy polecane w ochronie maliny nale

żą

do grup zwi

ą

zków: tiuramowych,

hydroksyanilidowych, anilinopirymidynowych, fenylopirolowych i dwukarboksyimidowych.
Fungicydy, z wyj

ą

tkiem tiuramowych nie powinny by

ć

stosowane cz

ęś

ciej ni

ż

2 – 3 razy w

roku, ze wzgl

ę

du na mo

ż

liwo

ść

pojawienia si

ę

form odpornych grzyba.

Wykazy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej produkcji s

ą

publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro

ś

lin wydawanych przez Instytut Ochrony Ro

ś

lin –

Pa

ń

stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin rekomendowane do

integrowanej produkcji s

ą

jednoznacznie oznaczone w ww. Zaleceniach literami IP. Wykazy

ś

rodków do integrowanej produkcji znajduj

ą

si

ę

równie

ż

w corocznie aktualizowanym

Programie Ochrony Ro

ś

lin Sadowniczych opracowywanym lub autoryzowanym przez

Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach. Listy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin

zalecanych do stosowania w integrowanej produkcji zostan

ą

równie

ż

udost

ę

pniane

producentom rolnym przez Pa

ń

stwow

ą

Inspekcj

ę

Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin nale

ż

y stosowa

ć

zgodnie z etykiet

ą

instrukcj

ą

stosowania,

ś

ci

ś

le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu

ś

ci

ć

do

zagro

ż

enia zdrowia człowieka, zwierz

ą

t lub

ś

rodowiska.

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

28

Zał

ą

cznik 4.

Sposób lustracji plantacji malin i progi zagro

ż

enia przez szkodniki

Szkodniki

Termin lustracji

Sposób lustracji i wielko

ść

próby na

plantacji o pow. do 2 ha

Progi zagro

ż

enia (

ś

rednio wi

ę

cej

ni

ż

)

Przed sadzeniem ro

ś

lin

P

ę

draki,

drutowce

Wiosna lub lato
(koniec kwietnia –
koniec sierpnia)

32 dołki wielko

ś

ci 25 x 25 x 30 cm

(gł

ę

b.) = 2 m

2

powierzchni

1 p

ę

drak lub drutowiec/2 m

2

pola

W trakcie prowadzenia plantacji

Pryszcza-
rek malino-
wiec, gala-
sówka
maliniak

Okres bezlistny

Przejrze

ć

4 próby po 50 p

ę

dów

jednorocznych (razem 200)

Powy

ż

ej 5% uszkodzonych

p

ę

dów

Krzywik
maliniaczek

Od pocz

ą

tku

nabrzmiewania
p

ą

ków, w temp.

powy

ż

ej 10

o

C, 3-4

razy co tydzie

ń

3-4 razy sprawdza

ć

p

ą

ki w

próbach po 50 p

ę

dów (razem 150

-200 p

ę

dów)

Powy

ż

ej 5% p

ę

dów z uszko-

dzonymi p

ą

kami

Przed kwitnieniem

3-4 próby po 50 pojedynczych li

ś

ci

z li

ś

cia zło

ż

onego (150 - 200 li

ś

ci)

Powy

ż

ej 2 prz

ę

dziorków na

1 pojedynczy li

ść

Po pełni kwitnienia 3-4 próby po 50 pojedynczych li

ś

ci

z li

ś

cia zło

ż

onego (150-200 li

ś

ci)

Powy

ż

ej 2 prz

ę

dziorków na

1 pojedynczy li

ść

Po zbiorze owoców,
co 2 tygodnie

3-4 próby po 50 pojedynczych li

ś

ci

z li

ś

cia zło

ż

onego

Powy

ż

ej 5 prz

ę

dziorków na

1 pojedynczy li

ść

Odmiany owocuj

ą

ce na p

ę

dach jednorocznych (np. ‘Polana’)

Przed kwitnieniem

3-4 próby po 50 pojedynczych li

ś

ci

z li

ś

cia zło

ż

onego (150-200 li

ś

ci)

Powy

ż

ej 1 prz

ę

dziorka na

1 pojedynczy li

ść




Prz

ę

dzio-

rek chmie-
lowiec
Prz

ę

dzio-

rek malino-
wiec

W pełni kwitnienia

3-4 próby po 50 pojedynczych li

ś

ci

z li

ś

cia zło

ż

onego

Powy

ż

ej 1 prz

ę

dziorka na

1 pojedynczy li

ść

Ukazywanie si

ę

pierwszych li

ś

ci

Przejrze

ć

4 próby po 50 p

ą

ków

(razem 200 p

ą

ków)

Powy

ż

ej 5% zasiedlonych

p

ę

dów

Przed kwitnieniem

Przejrze

ć

4 próby po 50 p

ą

ków

(razem 200 p

ą

ków)

Powy

ż

ej 5% zasiedlonych

p

ę

dów



Mszyce

Po pełni kwitnienia

Przejrze

ć

4 próby po 50 p

ą

ków

(razem 200 p

ą

ków)

Powy

ż

ej 5% zasiedlonych

p

ę

dów

Odmiany owocuj

ą

ce na p

ę

dach jednorocznych (np. ‘Polana’)


Mszyce

Ukazywanie si

ę

pierwszych li

ś

ci, przed

kwitnieniem
i po kwitnieniu

W ka

ż

dym terminie przejrze

ć

4 próby po 50 p

ą

ków (razem 200

p

ą

ków)

Powy

ż

ej 5% zasiedlonych

p

ę

dów


Kwieciak
malinowiec

Przed kwitnieniem
i na pocz

ą

tku

kwitnienia

4 próby po 50 kwiatostanów
(strz

ą

sa

ć

chrz

ą

szcze z losowo

wybranych kwiatostanów na
podstawion

ą

płytk

ę

)

2 chrz

ą

szcze na 4 próby

(200 kwiatostanów)

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

29

1-2 tygodnie przed
kwitnieniem

4 próby po 50 kwiatostanów
(strz

ą

sa

ć

chrz

ą

szcze z losowo

wybranych kwiatostanów na
podstawion

ą

płytk

ę

)

1 chrz

ą

szcz w próbie 200

kwiatostanów



Kistnik
malino-wiec

Tu

ż

przed

kwitnieniem
i tu

ż

przed pełni

ą

kwitnienia


Sprawdza

ć

p

ą

ki kwiatowe

Obecno

ść

uszkodzonych

(wyjedzonych) p

ą

ków

kwiatowych

Zwójkówki
li

ś

ciowe

Okres wczesno-
wiosenny, przed
kwitnieniem i po
zbiorze

Przejrze

ć

4 próby po 50

wierzchołków p

ę

dów (200 p

ę

dów)

Powy

ż

ej 10% uszkodzonych

wierzchołków

Maj, czerwiec

Przejrze

ć

4 próby po 50 p

ę

dów

jednorocznych (razem 200)

Powy

ż

ej 5% uszkodzonych

p

ę

dów

Pryszczarek
namalinek
łodygowy

Po zbiorze owoców

Sprawdzi

ć

obecno

ść

jaj i larw

szkodnika pod skórk

ą

w

sp

ę

kaniach lub zranieniach

Powy

ż

ej 5% uszkodzonych

p

ę

dów

Przeziernik
malinowiec

W okresie jesienno -
zimowym lub podczas
wycinania p

ę

dów po

owocowaniu

Sprawdzi

ć

4 próby po 50

jednorocznych p

ę

dów (razem 200

p

ę

dów)

Obecno

ść

powy

ż

ej 5%

uszkodzonych p

ę

dów



background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

30

Zał

ą

cznik 5.

Zasady chemicznego zwalczania szkodników na plantacji malin

Ochrona maliny owocuj

ą

cej na p

ę

dach jednorocznych jest mo

ż

liwa tylko przed kwitnieniem, (zbiorem

owoców), nie ma szans zwalczania szkodników po zbiorze, który ko

ń

czy si

ę

w pa

ź

dzierniku

Szkodniki

Terminy zabiegów i uwagi

Przed zało

ż

eniem plantacji

P

ę

draki i drutowce

Uprawki mechaniczna, uprawa gryki
Od ko

ń

ca kwietnia do ko

ń

ca sierpnia (dozwolony preparat z

fosforoorganicznych).
Bezpo

ś

rednio po zastosowaniu preparat zmiesza

ć

z gleb

ą

W okresie prowadzenia uprawy

Krzywik maliniaczek

W okresie p

ę

kania p

ą

ków, przy temp. min. 15

o

C

Zabieg potrzebny na zagro

ż

onych plantacjach (patrz progi

zagro

ż

enia), dozwolonym

ś

rodkiem

Mszyce

Przed kwitnieniem, po wyl

ę

gu i pó

ź

niej, w miar

ę

potrzeby,

zachowa

ć

prewencj

ę

i karencj

ę

Zabieg potrzebny na zagro

ż

onych plantacjach, dozwolonym

ś

rodkiem

10-14 dni przed kwitnieniem
Tylko na zagro

ż

onych plantacjach

Tu

ż

przed kwitnieniem, zachowa

ć

prewencj

ę

(na zagro

ż

onych

plantacjach (patrz progi zagro

ż

enia), dozwolonym

ś

rodkiem

Kwieciak malinowiec,
kistnik malinowiec,

W czasie kwitnienia, zachowa

ć

prewencj

ę

Zabieg potrzebny na zagro

ż

onych plantacjach, dozwolonym

ś

rodkiem

Zwójkówki li

ś

ciowe

i g

ą

sienice zjadaj

ą

ce

li

ś

cie

Przed kwitnieniem (zachowa

ć

prewencj

ę

), na zagro

ż

onych

plantacjach (patrz progi zagro

ż

enia), dozwolonym

ś

rodkiem

Przed kwitnieniem, z zachowaniem okresu prewencji,
przy liczebno

ś

ci powy

ż

ej 2 osobników / li

ść

, dozwolonym akarycydem

Prz

ę

dziorki



Po pełni kwitnienia, przy liczebno

ś

ci powy

ż

ej 2 osobników / li

ść

,

Dozwolonym akarycydem

Pryszczarek namalinek
łodygowy,
kistnik malinowiec

W czasie kwitnienia zachowa

ć

prewencj

ę

i karencj

ę

, na zagro

ż

onych

plantacjach (patrz progi zagro

ż

enia), dozwolonym

ś

rodkiem

Po zbiorze owoców (tylko na odmianach owocuj

ą

cych na p

ę

dach drugorocznych)

Pryszczarek namalinek
łodygowy,
przeziernik malinowiec,
szkodniki zjadaj

ą

ce li

ś

cie

Na zagro

ż

onych plantacjach zabieg wykona

ć

bezpo

ś

rednio po zbiorze

i ewentualnie 2 tygodnie pó

ź

niej (szczególnie dokładnie opryskiwa

ć

doln

ą

cz

ęść

p

ę

dów), na zagro

ż

onych plantacjach (patrz progi

zagro

ż

enia), dozwolonym

ś

rodkiem

Prz

ę

dziorki:

chmielowiec i malinowiec

Po zbiorze owoców, przy liczebno

ś

ci > 5 osobników na 1 li

ść

,

dozwolonym akarycydem

Mszyce

Na zagro

ż

onych uprawach, dozwolonym

ś

rodkiem

Uwagi:
1). Preparatów z grupy pyretroidów nie stosowa

ć

na plantacjach, na których prz

ę

dziorki

zwalcza si

ę

metoda biologiczn

ą

, przy pomocy roztoczy drapie

ż

nych

2). Do zwalczania niektórych szkodników brak dozwolonych

ś

rodków

background image

Metodyka: Integrowana Produkcja malin

marzec 2010 r

.

31

Ś

rodki owado- i roztoczobójcze polecanew IP do ochrony malin nale

żą

do grup zwi

ą

zków:

karbaminiany, fenoksypirazole i cynoorganiczne.

Uwaga! Z powodu braku rejestracji innych insektycydów, dopuszcza si

ę

w miar

ę

konieczno

ś

ci, na jednorazowe u

ż

ycie raz w sezonie preparatów z grupy pyretroidów i

zwi

ą

zków fosfoorganicznych.

Ze wzgl

ę

du na zachodz

ą

ce zmiany w rejestrze dopuszczonych do obrotu

ś

rodków ochrony ro

ś

lin,

nale

ż

y korzysta

ć

z corocznie uaktualnianego Programu Ochrony Ro

ś

lin Sadowniczych

opracowywanego przez Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach.

Wykazy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin dopuszczonych do stosowania w integrowanej

produkcji s

ą

publikowane w Zaleceniach Ochrony Ro

ś

lin wydawanych przez Instytut

Ochrony Ro

ś

lin – Pa

ń

stwowy Instytut Badawczy w Poznaniu.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin

rekomendowane do integrowanej produkcji s

ą

jednoznacznie oznaczone w ww.

Zaleceniach literami IP. Wykazy

ś

rodków do integrowanej produkcji znajduj

ą

si

ę

równie

ż

w corocznie aktualizowanym Programie Ochrony Ro

ś

lin Sadowniczych

opracowywanym lub autoryzowanym przez Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w
Skierniewicach. Listy

ś

rodków ochrony ro

ś

lin zalecanych do stosowania w

integrowanej produkcji zostan

ą

równie

ż

udost

ę

pniane producentom rolnym przez

Pa

ń

stwow

ą

Inspekcj

ę

Ochrony Ro

ś

lin i Nasiennictwa.

Ś

rodki ochrony ro

ś

lin nale

ż

y stosowa

ć

zgodnie z etykiet

ą

instrukcj

ą

stosowania,

ś

ci

ś

le z podanymi w niej zaleceniami, oraz w taki sposób, aby nie dopu

ś

ci

ć

do

zagro

ż

enia zdrowia człowieka, zwierz

ą

t lub

ś

rodowiska.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Protokol TCP IP R08 5 id 834124 Nieznany
outdoor ed in Norway id 342686 Nieznany
Protokol TCP IP R04 5 id 834122 Nieznany
Protokol TCP IP R07 5 id 834123 Nieznany
Protokol TCP IP R08 5 id 834124 Nieznany
Abolicja podatkowa id 50334 Nieznany (2)
4 LIDER MENEDZER id 37733 Nieznany (2)
katechezy MB id 233498 Nieznany
metro sciaga id 296943 Nieznany
perf id 354744 Nieznany
interbase id 92028 Nieznany
Mbaku id 289860 Nieznany
Probiotyki antybiotyki id 66316 Nieznany
miedziowanie cz 2 id 113259 Nieznany
LTC1729 id 273494 Nieznany
D11B7AOver0400 id 130434 Nieznany
analiza ryzyka bio id 61320 Nieznany

więcej podobnych podstron