1
oprac. Justyna Kowalczyk
Ontologia
Wykład 3 – 21. X. 2008r.
Dr Adam Bastek
1.
Sposoby dochodzenia do pojęcia bytu,
I.
przez
abstrakcję zakresową
,
drzewko
Porfiriusza
(hierarchia pojęć)
II.
metodą separacji
zastosowanie tej metody znajdujemy u
ś
w. Tomasza z Akwinu
i
Arystotelesa
,
polega na tym że prawda jest zgodnością rzeczy i intelektu,
ponadto prawda musi zachodzić między tym co je sądzi a samym
przedmiotem, czyli że coś musi być,
np. niebieski długopis – sądzę że długopis jest niebieski, on jest niebieski
zatem ten długopis musi być niebieski,
2.
Martin Heidegger -
trzy przeszkody na drodze do pytania o bycie,
w oparciu o M. Heidegger „Bycie i czas” tłum B. Baran, PWN, Warszawa 1994,
str. 4 – 7,
I.
„bycie” jest pojęciem
najogólniejszym
(
Arystoteles
) nie daję się rozumieć w
odchyleniu od bytu – jest dostępne rozumieniu za pośrednictwem bytu i tylko
w nim, albowiem zrozumienie bycia zawiera się w tym, co uchwytne w bycie
(
ś
w. Tomasz z Akwinu
) ogólność bycia odbiega od wszelkiej ogólności
gatunkowej, przekracza ją, jest „transcendensem” ( średniowieczna ontologia)
bycie jest „nieokreślonym Bezpośrednim” (
Georg Wilhelm Friedrich Hegel
).
II.
„bycie” uznawane jest za
niedefiniowalne
w świetle formuły definito fit per
genus proximum et defferentam specyficam - gdy definiowanie wymyka się
samo sobie, bowiem jego definicyjne ujęcie, to ujęcie w byt, nie można go
wywieść z pojęć wyższego rzędu ani zaprezentować za pośrednictwem pojęć
usytuowanych niżej w definiowanej hierarchii. Niedefiniowalność nie
rozwiązuję więc problemu bycia; lecz skłania do jego eksplikacji (wyjaśniania,
tłumaczenia),jedno jest jasne: bycie różni się od bytu.
( definiowanie polega na wskazaniu najbliższego rodzaju)
III.
fakt iż pojęcie bycia jest
nieusuwalne, iż występuje zawsze i wszędzie
,
ś
wiadcząc o swojej samo – przez – się zrozumiałości
– to właśnie jest
niezrozumiałe. Rozumiem, znaczy odnosimy się; zagadnięci o nie w oderwaniu
od bytowego kontekstu – już nie wiemy i nie rozumiemy czym jest, albowiem
samo pytanie, typowe przecież dla bytu, o który zapytuje wydaję się
niewłaściwe i wymaga dostatecznego opracowania.
Podsumujmy
: pojęcia bytu nie należy dociekać bo jest najogólniejsze, nie
definiowane i oczywiste,
3.
Bycie źródło „uprzedzeń” wg Martina Heideggera:
I.
ogólność,
II.
niedefiniowalność,
III.
oczywistość,
I.
ogólność
bycie jest pojęciem najogólniejszym,
2
•
Czy to znaczy, że jest bardziej ogólne niż byt? (pojęcie bytu)
sposoby dochodzenia do pojęcia bytu wskazują na to, iż byt jest pojęciem
najogólniejszym,
generalizacja – wskazujemy genus
- bycie jednak nie wyznacza zakresu
- ogólność bycia nie jest ogólnością gatunkową
Drzewko Porfiriusza
w jakim zatem sensie pojęcie bytu jest najogólniejsze ?
•
„ogólność bycia przekracza najwyższą ogólność gatunkową”,
•
ogólność bycia nie jest ogólnością gatunkową,
•
byt = to, co
jest
podstawa bytu, czyli czego??
Badanie bytu jako bytu: zadanie Arystotelowskiej „Filozofii pierwszej”
W oparciu o „Metafizykę”, Arystotelesa 1003a,
PROTE PHILOSOPHIA
TA META TA PHYSIKA
Interpretacja Martina Heideggera
:
•
badanie bytu jako
bytu
(
Arystoteles
)
=
•
badanie bytu w jego
byciu
(
Martin Heidegger
)
Podsumowanie:
•
Byt jest pojęciem najogólniejszym,
( wyznacza zakres w tym pojęcie gatunkowe)
•
Bycie jest pojęciem najogólniejszym,
( nie wyznacza zakresu, za to wykracza (przekracza)
gatunkowość),
II.
Niedefiniowalność bycia
•
Co to znaczy, że dane pojęcie jest niedefiniowalne ?
Nie można podać żadnej z postaci definicji,
Definicyjne - kompendium,( w miarę pełny ale zwykle podany w sposób
skrótowy zasób wiedzy na jakiś konkretny temat, zawierający "esencję" tej
wiedzy)
Podziały:
wg funkcji :
realne (definiowanie rzeczy)
3
- rodzą spory filozoficzne,
- są zawsze formułowane w języku przedmiotowym,
nominalne (słowa – znaczenie tych słów)
- formułowane w języku metafizyki,
- są w trzech stylizacjach:
•
słownikowej,
( w supozycji materialnej
znaczenie słowa,
w supozycji prostej
wskazanie konkretnego,
w supozycji formalnej
wskazanie na cały gatunek przedmiotu,)
•
semantycznej
( tylko definiendum w supozycji materialnej)
•
przedmiotowej
(ani definiendum, ani definiens nie występuje w supozycji
materialnej)
np. realne == człowiek jest istotą samoświadomą,
nominalna słownikowa == słowo człowiek to, to samo co istota
samoświadoma,
nominalna semantyczna == słowo człowiek oznacza istotę
samoświadomą,
nominalna przedmiotowa == człowiek jest istotą samoświadomą,
wg zadań:
sprawozdawczych:
- zdają sprawozdanie,
- skierowane są na przeszłość lub teraźniejszość,
- są prawdziwe lub fałszywe,
- relacjonują sposób użycia definiowanego wyrazu lub wyrażenia,
projektujących:
- ustanawiają nowe znaczenia na przyszłość,
- są z gruntu prawdziwe:
na mocy konwencji językowe,
- tworzą postulaty językowe,
regulujących:
- występują gł. z nazwami nieostrymi
- np. wysoki budynek,
konstruktywne
wg budowy:
nie równościowe:
- np. indukcyjne, aksjomatyczne, ostensywne,
równościowe:
- wyraźne, klasyczne,
- to co ma być zdefiniowane jest tożsame z definiendum,
- między definiendum a definiens zachodzi równość, z założenia
powinny się równoważyć
- definiens – rodzaj + różnica gatunkowa (
Arystoteles
)
- np., Bursztyn jest to żywica skamieniała,
kontekstowe:
-
to co ma być zdefiniowane stanowi część definiendum,
- Ciężar ciała A jest identyczny z ciężarem ciała B
= (zawsze i tylko wtedy gdy )
Ciało A równoważy się na wadzę z ciężarem B
Relacja równoważnościowa
d – s