Elementy prawa pracy
Podstawowe pojęcia
n
Prawo pracy to zespół norm regulujących stosunki
między pracownikiem a pracodawcą w ramach
wiążącego ich stosunku pracy.
n
Źródła prawa pracy: powszechne p.p. – kodeks
pracy i akty wykonawcze; szczególne p.p. –
układy zbiorowe, akty wewnątrzzakładowe
(regulaminy).
n
Przepisy prawa pracy mają z reguły charakter
semiimperatywny.
Nawiązanie stosunku pracy
n
Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o
pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej
umowy o pracę.
n
Normą kodeksową jest wymóg ukończenia 18 lat, wyjątek
pracownik młodociany (ukończone 16 lat i gimnazjum).
n
Pracodawcą może być każdy podmiot, który zatrudnia
pracowników.
n
Jeśli zatrudniony zobowiązuje się do wykonywania z należytą
starannością i osobiście pracy określonego rodzaju na rzecz i
ryzyko zatrudniającego i pod jego kierownictwem w czasie i
miejscu przez niego wyznaczonym, a równocześnie
zatrudniający zobowiązuje się do wynagradzania, to jest to
stosunek pracy, niezależnie od nazwy podpisanej umowy.
Nawiązanie stosunku pracy
n
Nawiązanie stosunku pracy wymaga zgodnego
oświadczenia stron, czyli ma charakter zobowiązaniowy.
n
Umowę o pracę można zawrzeć na:
n
czas wykonywania określonej pracy
n
czas określony
n
czas nieokreślony.
n
Każdą umowę o pracę może poprzedzić umowa o pracę na
okres próbny (z reguły jedną). Maksymalny czas trwania
umowy o pracę na okres próbny to 3 miesiące.
n
W przypadku mowy o pracę na czas określony trzecia z
kolei umowa u tego samego pracodawcy przekształca się
w umowę na czas nieokreślony, o ile przerwa pomiędzy
umowami nie przekroczyła miesiąca (wyjątek – ustawa
„antykryzysowa” 2009 - 2011).
Nawiązanie stosunku pracy
n
Każda umowa o pracę powinna być zawarta w formie
pisemnej. Umowa ma wyraźnie wskazywać rodzaj i
warunki pracy oraz wynagrodzenie wraz z określeniem
jego składników.
n
Jeśli umowa o pracę nie została zawarta na piśmie,
pracodawca jest zobowiązany najpóźniej w dniu
rozpoczęcia pracy potwierdzić pracownikowi na piśmie
rodzaj umowy i jej warunki.
n
Dodatkowym obowiązkiem pracodawcy jest udzielenie
pracownikowi w terminie 7 dni od dnia zawarcia umowy
informacji dotyczących zasad wykonywania pracy.
Nawiązanie stosunku pracy
n
Powołanie jest aktem administracyjnym, który służy
nawiązaniu stosunku pracy z niektórymi pracownikami
sfery budżetowej, jednostek samorządu terytorialnego,
osobami pełniącymi funkcje zarządcze.
n
Do stosunku pracy powstałego na podstawie powołania
stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące umowy o
pracę na czas nieokreślony, z wyłączeniem przepisów
regulujących tryb rozwiązywania umów o pracę.
n
Stosunek pracy z wyboru powstaje w przypadku osób
pełniących funkcje w organizacjach politycznych,
społecznych i niektóre funkcje w samorządzie
terytorialnym. Dotychczasowy pracodawca może udzielić
urlopu bezpłatnego na czas pełnienia mandatu z wyboru. .
Nawiązanie stosunku pracy
n
Przez mianowanie nawiązuje się służbowy stosunek pracy
w przypadku uzasadnionym charakterem pracy np.
prokuratorem, sędzią, niektórymi pracownikami urzędów.
n
Stosunek nawiązany na podstawie mianowania jest
regulowany pragmatyką służbową, tj. specjalnymi aktami
prawnymi.
n
Stosunek pracy może także być nawiązany na podstawie
spółdzielczej umowy o pracę. Reguluje ją prawo
spółdzielcze oraz statut spółdzielni. Można ją zawrzeć
tylko z członkiem spółdzielni, a wynagrodzenie częściowo
zależy od wyników gospodarczych spółdzielni.
Ustanie stosunku pracy
n
Podstawową przesłanką ustania stosunku z pracy jest
rozwiązanie umowy o pracę.
n
Rozwiązanie umowy o pracę może wynikać z:
n
porozumienia stron
n
upływu czasu, na który została podpisana
n
ukończenia pracy, dla wykonania której została zawarta
n
wypowiedzenia
n
przyczyn zawinionych przez pracownika (rozwiązanie bez
wypowiedzenia)
n
przyczyn przez pracownika niezawinionych (rozwiązanie bez
wypowiedzenia)
n
szkodliwego wpływu pracy na zdrowie pracownika (rozwiązanie
bez wypowiedzenia)
n
ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracodawcy
wobec pracownika (rozwiązanie bez wypowiedzenia).
Ustanie stosunku pracy:
wypowiedzenie
n
Wypowiedzenie jest jednostronnym oświadczeniem woli i nie
wymaga zgody drugiej strony stosunku pracy.
n
Wypowiedzenie powinno mieć formę pisemną.
n
Wypowiedzenie umowy o pracę na czas nieokreślony złożone
przez pracodawcę musi wskazywać przyczynę wypowiedzenia.
n
Pracownik może się odwołać do sądu pracy, zarzucając
pracodawcy naruszenie prawa.
n
Nie można wypowiedzieć umowy o pracę na czas wykonania
określonej pracy. Wypowiedzieć można umowę o pracę na czas
określony, jeśli była ona zawarta na czas dłuższy niż 6 miesięcy i
strony przewidziały możliwość wypowiedzenia.
n
Długość terminu wypowiedzenia zależy od stażu pracy o danego
pracodawcy: do 3 lat – miesiąc, powyżej 3 lat – 3 miesiące.
n
Wypowiedzenie zmieniające vs. porozumienie zmieniające.
Ustanie stosunku pracy: rozwiązanie bez
wypowiedzenia (z winy pracownika)
n
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn
zawinionych przez pracownika dotyczy sytuacji:
n
ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych
obowiązków pracowniczych
n
popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę
przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na
zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste
lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem
n
zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do
wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.
n
Powyższy tryb można zastosować tylko przed upływem
miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o
okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy i wymaga
zasięgnięcia opinii zarządu zakładowej organizacji
związkowej.
Ustanie stosunku pracy: rozwiązanie bez
wypowiedzenia (bez winy pracownika)
n
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn
niezawinionych przez pracownika dotyczy sytuacji:
n
niezdolności pracownika do pracy spowodowanej chorobą,
trwającą dłużej niż 3 miesiące (w przypadku zatrudnionych
krócej niż 6 miesięcy) lub dłużej niż łączny okres pobierania z
tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku (w przypadku
zatrudnionych co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność
do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy lub
chorobą zawodową)
n
usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z innych
przyczyn, trwającej dłużej niż miesiąc.
n
Zastosowanie powyższego trybu może być wzruszone
(podobnie jak wypowiedzenia) przez odwołanie do sądu
pracy wniesione w ciągu 7 dni od dnia doręczenia pisma o
rozwiązaniu umowy (wypowiedzenia).
Ustanie stosunku pracy: rozwiązanie bez
wypowiedzenia (z winy pracodawcy)
n
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z przyczyn
zawinionych przez pracodawcę dotyczy sytuacji:
n
wydania orzeczenia lekarskiego stwierdzającego szkodliwy
wpływ wykonywanej pracy na zdrowie pracownika, a
pracodawca nie przeniesie go w terminie wskazanym w
orzeczeniu lekarskim do innej pracy, odpowiedniej ze względu na
jego zdrowie i kwalifikacje.
n
pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych
obowiązków wobec pracownika – pracownikowi przysługuje
odszkodowanie równe wynagrodzeniu za okres wypowiedzenia.
n
Zastosowanie powyższego trybu jest ograniczone do miesiąca
od uzyskania przez pracownika wiadomości o uzasadniających
okolicznościach. Dodatkowo tryb ten pociąga za sobą skutki,
jakie przepisy wiążą z rozwiązaniem umowy przez pracodawcę
za wypowiedzeniem.
Czas pracy
n
Za czas pracy uznaje się czas, w którym pracownik
pozostaje w dyspozycji pracodawcy.
n
Zasadniczo czas pracy nie może przekroczyć 8 h na dobę i
przeciętnie 40 h w pięciodniowym tygodniu pracy, w
przyjętym okresie rozliczeniowym (do 4 miesięcy).
n
Jeśli dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 h,
pracodawca jest zobowiązany wprowadzić przerwę w
wykonywaniu pracy (wliczaną w czas pracy) trwającą 15
minut. Można wprowadzić jedną przerwę niewliczaną w
czas pracy w wymiarze do 60 minut.
n
Praca wykonywana ponad ustalony czas pracy stanowi
pracę w godzinach nadliczbowych.
Czas pracy
n
Z zasady pracownik nie może odmówić podjęcia pracy w
godzinach nadliczbowych.
n
Maksymalny wymiar pracy w godzinach nadliczbowych
wynosi 150 h (norma dyspozytywna) w ciągu roku, przy
czym tygodniowy wymiar pracy nie może przekroczyć
przeciętnie 48 h.
n
Zarządzający zakładem pracy (m. in. główny księgowy,
kierownicy komórek organizacyjnych) wykonują w razie
konieczności pracę poza normalnymi godzinami pracy,
bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia.
n
Za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje
dodatkowe wynagrodzenie lub dodatkowy czas wolny.
Urlop
n
Pracownikowi przysługuje prawo do rocznego,
nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego.
n
Pracownik, który podejmuje pierwszą pracę, uzyskuje
prawo do urlopu wypoczynkowego z upływem każdego
miesiąca pracy w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu
przysługującego mu po przepracowaniu roku.
n
Wymiar urlopu wypoczynkowego:
n
20 dni dla zatrudnionych krócej niż 10 lat
n
26 dni dla pozostałych.
n
Do okresu zatrudnienia wlicza się okresy poprzedniego
zatrudnienia oraz okresy pobierania nauki w szkole
ponadgimnazjalnej. Okresy pobierania nauki nie sumują
się.
Urlop
n
Urlop wypoczynkowy przysługuje pracownikowi
niezależnie od wymiaru czasu pracy, ale proporcjonalnie
do tego wymiaru..
n
Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na
części, ale co najmniej jedna część urlopu ma
gwarantować przerwę w pracy nie krótszą niż 14 dni.
n
W okresie wypowiedzenia pracownik ma obowiązek
wykorzystać przysługujący mu urlop wypoczynkowy,
jeżeli pracodawca mu go udzieli.
n
Niewykorzystany urlop wypoczynkowy za dany rok
kalendarzowy powinien być udzielony do końca września
kolejnego roku kalendarzowego.
n
Na wniosek pracownika może być udzielony urlop
bezpłatny lub okolicznościowy.