OSNOWY

DWUFUNKCYJNE

OSNOWA DWUFUNKCYJNA – osnowa pełniąca funkcję zarówno osnowy
sytuacyjnej jak i wysokościowej (złożona z punktów o znanym położeniu i
wysokości)

• Osnowie dwufunkcyjnej nie przypisuje się oddzielnej klasyfikacji – jej punkty
klasyfikuje się osobno jako punkty osnowy poziomej i osnowy wysokościowej
• Najczęściej tworzone są na podstawie pomiarów wyznaczających przestrzenne położenie
punktów
• Technologia pomiaru - GPS oraz pomiary tachimetrii elektronicznej lub obie
zintegrowane metody razem
•Zaleca się wzmocnienie sieci lokalizując pojedyncze punkty GPS w środku ciągów
poligonowych
• Proces projektowania i wywiad terenowy – wg zasad dla odpowiedniej klasy osnowy
poziomej z uwzględnieniem odpowiedniej klasy wysokościowej

1.

Charakterystyka osnowy dwufunkcyjnej

1.

Projektowana sieć musi spełniać następujące warunki:

−

Punktami nawiązania sieci dwufunkcyjnej powinny być punkty klasy wyższej od

zakładanych

−

Punkty te powinny spełniać wymagania pomiaru techniką GPS

−

Punktami nawiązania mogą być też punkty stacji permanentnych GPS

−

Długości wektorów GPS pomiędzy punktami wyznaczanymi II klasy nie powinna być

większa od 10 km (średnio 7 km) a długości wektorów dla punktów nawiązania osnowy
poziomej w tej sieci nie dłuższe od 15 km

−

Długości wektorów GPS między punktami sieci III klasy nie powinna być większa od

20 km (średnia długość 10 km)

−

Nawiązanie wysokościowe zaprojektować do co najmniej 3 punktów osnowy

wysokościowej odpowiedniej klasy wyższej

Do stabilizacji punktów na terenie niezabudowanym zaleca się stosowanie
dwupoziomowych i dwufunkcyjnych znaków geodezyjnych