DWUFUNKCYJNE
OSNOWA DWUFUNKCYJNA – osnowa pełniąca funkcję zarówno osnowy sytuacyjnej jak i wysokościowej (złożona z punktów o znanym położeniu i wysokości)
1.
Charakterystyka osnowy dwufunkcyjnej
• Osnowie dwufunkcyjnej nie przypisuje się oddzielnej klasyfikacji – jej punkty klasyfikuje się osobno jako punkty osnowy poziomej i osnowy wysokościowej
• Najczęściej tworzone są na podstawie pomiarów wyznaczających przestrzenne położenie punktów
• Technologia pomiaru - GPS oraz pomiary tachimetrii elektronicznej lub obie zintegrowane metody razem
•Zaleca się wzmocnienie sieci lokalizując pojedyncze punkty GPS w środku ciągów poligonowych
• Proces projektowania i wywiad terenowy – wg zasad dla odpowiedniej klasy osnowy poziomej z uwzględnieniem odpowiedniej klasy wysokościowej
Projektowana sieć musi spełniać nastę pują ce warunki:
− Punktami nawiązania sieci dwufunkcyjnej powinny być punkty klasy wyższej od zakładanych
− Punkty te powinny spełniać wymagania pomiaru techniką GPS
− Punktami nawiązania mogą być też punkty stacji permanentnych GPS
− Długości wektorów GPS pomiędzy punktami wyznaczanymi II klasy nie powinna być większa od 10 km (średnio 7 km) a długości wektorów dla punktów nawiązania osnowy poziomej w tej sieci nie dłuższe od 15 km
− Długości wektorów GPS między punktami sieci III klasy nie powinna być większa od 20 km (średnia długość 10 km)
− Nawiązanie wysokościowe zaprojektować do co najmniej 3 punktów osnowy wysokościowej odpowiedniej klasy wyższej
Do stabilizacji punktów na terenie niezabudowanym zaleca się stosowanie dwupoziomowych i dwufunkcyjnych znaków geodezyjnych