Rzeczywista kosmologia settingu
Pływ
Tablica 1. Przemiany układu gwiezdnego
W układzie gwiezdnym, planeta Elae (na której toczy się setting Pływ), orbituje blisko gorącej, żółtej gwiazdy. Życie toczy się pod
powierzchnią. Obca rasa o skrajnie (w naszym rozumieniu) zaawansowanej technologii odsysa wodór z gwiazdy, dzięki Czarnej Dziurze
przekazuje go do swego układu, aby przedłużyć życie własnej gwiazdy.
Orbita planety
Planeta
Gwiazda centralna
Schemat przemian układu gwiezdnego E-295
Uwaga! Wielkości obiektów a także odległości między nimi z konieczności nie są proporcjonalne.
Orbita planety po wygaśnięciu
gwiazdy centralnej
Planeta
Gwiazda centralna
Pierwotna orbita planety
1.
Wodór – paliwo gwiazdy – jest
wysysany poprzez Czarną Dziurę
2.
Gwiazda gaśnie. Na skutek
zmniejszenia jej masy,
planeta jest przyciągana
słabiej. Tym samym wpływ
grawitacji Czarnej Dziury na
orbitę planety jest jeszcze
większy. Powierzchnia
planety stygnie.
Tablica 2. Geometria układu gwiezdnego
Kulista planeta Elae krąży więc obecnie w układzie gwiezdnym, której centralną gwiazdą jest Brunatny Karzeł. Orbita planety jednakże jest
odkształcana prze siłę grawitacyjną pobliskiej Czarnej Dziury.
Tablica 3. Orbita planety a jej pory roku
Od kilku tysięcy lat gwiazda centralna nie świeci w widzialnym paśmie, emituje jedynie silne promieniowanie podczerwone, wystarczające do
ogrzewania planety na tyle, aby życie mogło się na niej rozwijać. Roczny ruch planety wokół gwiazdy centralnej charakteryzuje się podwójną
fazą lata, fazą umiarkowanej zimy i fazą mroźnej zimy. Wynika to z przebiegu orbity planety.
Odległość bezwzględnie
maksymalna
Schemat faz położenia planety Elea na orbicie wyznaczających globalne pory roku planety
Uwaga! Wielkości obiektów a także odległości między nimi z konieczności nie są proporcjonalne.
Odległość względnie
maksymalna
Odległość minimalna
kierunek ruchu planety
Odległość minimalna
Siła przyciągania Czarnej
Dziury deformuje orbitę
planety
Orbita planety
Planeta Elae
Gwiazda centralna
Hipotetyczna orbita planety w
identycznym układzie, lecz bez
Czarnej Dziury
Schemat układu gwiezdnego E-295
Uwaga! Wielkości obiektów a także odległości między nimi z konieczności nie są proporcjonalne.
kierunek ruchu planety
Tablica 4. Ruch obrotowy planety wokół swej osi
Planeta obraca się wokół własnej osi powoli, z czasem obrotu równym czasowi całkowitego obiegu swojej orbity. Dzięki temu jest zwrócona
cały czas jedną półkulą do swej gwiazdy – ta się nieustannie nagrzewa (kolor czerwony). Przeciwna pułkula (kolor niebieski) nigdy nie
nagrzewa się bezpośrednio od gwiazdy. Na zimnym biegunie temperatury sięgają -120 stopni poniżej punktu zamarzania wody, natomiast na
gorącym zbliżają się do 150 powyżej punktu jej parowania.
Tablica 4. Ruch obrotowy planety wokół swej osi
Planeta
Widok planety z kosmosu
Południki i równoleżniki wyznaczają bieguny świetlne planety – na północy znajduje się centrum sfery wiecznego światła, na południu – wiecznej ciemności.
Oś obrotu planety przechodzi przez centrum kontynentu – mniej więcej pomiędzy biegunami świetlnymi.
Wybrane pozycje planety
na orbicie
Oś obrotu planety Elae względem gwiazdy centralnej układu
Uwaga! Wielkości obiektów a także odległości między nimi z konieczności nie są proporcjonalne.
kierunek ruchu planety
na orbicie wokół gwiazdy
Gwiazda centralna
Promieniowanie podczerwone (ciepło) docierające z gwiazdy do planety
oś
obrotu własnego
planety
kierunek obrotu
planety wokół
swojej osi