KONSPEKT Page 1 of 9
KONSPEKT
TEMAT: Podstawy strzelectwa .
CEL: - Zaznajomić strzelców z podstawowymi wiadomościami o broni.
- zaznajomić z teoretycznymi zasadami strzelania oraz zasadami bezpieczeństwa.
ZAGADNIENIA I CZAS
Część wstępna 5min
ZAGADNIENIE 1 15min
Co to jest broń strzelecka i jej podział
ZAGADNIENIE 2 10min
Postawy strzeleckie ,elementy broni
ZAGADNIENIE 3 15min
Rodzaje broni ,dane taktyczno-techniczne
ZAGADNIENIE 4 10min
Rodzaje amunicji i budowa
ZAGADNIENIE 5 5min
Granaty ręczne
ZAGADNIENIE 6 5min
Zasady bezpieczeństwa
ZAGADNIENIE 7 5min
Zasady strzelania i balistyka
ZAGADNIENIE 8 5min
Prawo u\
ycia broni i omówienie karabinka AK
Część końcowa 5min
FORMA: Wykład oraz ćwiczenia praktyczne
CZAS: 70 min
MIEJSCE: Baza Plutonu Gi\
ycko oraz pas taktyczny
LITERATURA:
1. Konrad Rudawski  Przysposobienie wojskowe i obronne A
ódz
2000/2001
2. Bogusława Breitkopf ,Mirosław Marciniak  Przysposobienie obronne  podręcznik do liceum
ogólnokształcącego WSIP
ZABEZPIECZENIE MATERIAA
OWO-TECHNICZNE:
 podręcznik z przysposobienia wojskowego i obronnego
 karabinek sportowy ,oraz dwa granaty ćwiczebne RG-42 i F1
 Air Electric Gun AK-74 (do zewnętrznej budowy broni) oraz tarcze strzeleckie TS-10
WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO-METODYCZNE:
W czasie prowadzenia zajęć kontrolować zainteresowanie szkolonych tematem zajęć.
Tłumaczyć szczegółowo jakie funkcje spełnia dana broń, oraz opisywać budowę
PRZEBIEG ZAJ
Ć:
Część wstępna 5min
- sprawdzenie obecności
- podanie tematu i celu zajęć
ZAGADNIENIE 1 15min
Co to jest broń strzelecka i jej podział
Broń strzelecka to ka\
da lufowa broń palna ,której siłą miotającą jest pocisk kalibru mniejszego ni\
20 mm, a tak\
e
indywidualne środki wyspecjalizowane (np.: granatniki przeciwpancerne, strzelby, pistolety sygnałowe), które mimo
większego kalibru nie są, ze względów taktycznych i organizacyjnych zaliczane do broni artyleryjskiej. Broń strzelecka
jest przeznaczona do samoobrony ,zwalczania przeciwnika oraz środków ogniowych ,obecnie najpopularniejszy rodzaj
broni na świecie. Jest ona podstawowym środkiem walki ka\
dego strzelca.
Podział broni strzeleckiej
1)wg obsługi:
-indywidualną, obsługiwaną zwykle przez jednego strzelca (np. pistolety, rewolwery, karabiny i karabinki,
niektóre RKM-y oraz granatniki), oraz na
- zespołową, tj. obsługiwaną przez zespół strzelców w składzie od dwóch do kilku ludzi obejmującą karabiny
maszynowe, UKM-y, granatniki oraz ka\
dą inną broń strzelecką, do u\
ycia której potrzebnych jest co najmniej dwóch
strzelców.
2)wg przeznaczenia:
-broń podstawową (obejmującą wszelkiego rodzaju etatową broń strzelecką, np. pistolety, rewolwery, karabinki,
karabiny, karabiny maszynowe),
-broń wyspecjalizowaną (obejmującą środki ogniowe specjalnego przeznaczenia, takie jak karabiny wyborowe,
file://C:\!!!download2\asg\'\konspekt_podstawy_strzelectwa.htm 2010-04-14
KONSPEKT Page 2 of 9
strzelby, granatniki, granatniki przeciwpancerne, pistolety sygnałowe, itd.),
-broń niebojową, czyli wszelkiego rodzaju prototypy, egzemplarze badawcze, itd.
3) Według kalibru:
a) broń małokalibrową strzelającą nabojem o kalibrze do 7 mm,
b) broń pełnokalibrową strzelającą nabojem o kalibrze od 7 do 10 mm,
c) broń wielkokalibrową strzelającą nabojem o kalibrze od 10 do 20 mm
4) Ze względu na u\
ytkowników
a) wojskowa
b) policyjna
c) myśliwska
d) sportowa
5) Ze względu na automatykę
a) Nieautomatyczną w której wszystkie czynności związane z przeładowaniem i oddaniem strzału są wykonywane
przez strzelca ręcznie przy wykorzystaniu energii sprę\
yn. Broń nieautomatyczna dzieli się na:
a1. Powtarzalną (czyli posiadającą magazynek)
a2. Jednostrzałową (nie posiadająca magazynka; nabój musi zostać ręcznie wprowadzony do komory nabojowej)
b) Półautomatyczną w której część czynności związanych z przeładowaniem jest wykonywana ręcznie, pozostała zaś
część przy wykorzystaniu mechaniki broni. Obecnie nie stosuje się w armii broni półautomatycznej. Przykładem był
rosyjski karabin przeciwpancerny PTRS wz. 1941
c) Automatyczną czyli taką, w której wszelkie czynności związane z przeładowaniem i oddaniem strzału wykonywane
są (poza załadowaniem pierwszego naboju z magazynka i naciskaniem na spust) samoczynnie przez mechanizmy
broni bez fizycznego udziału strzelca. Z grupy broni automatycznej wyró\
niamy następujące podgrupy:
a. broń gazodynamiczna która wykorzystuje energię gazów prochowych powstałych w wyniku spalania prochu,
b. broń napędowa wykorzystuje energię elektryczną, hydrauliczną lub pneumatyczną do uruchomienia automatyki
broni. Rozwiązanie to stosuje się w przypadku broni pokładowej, wtedy, gdy istnieje mo\
liwość u\
ycia pokładowych
z
ródeł energii, np. w śmigłowcu lub na pojez
dzie. Typowym przykładem jest sześciolufowy karabin maszynowy M-134
Minigun, wykorzystujący energię elektryczną.
c. broń wykorzystująca energię odrzutu części ruchomych broni, tj. odrzutu zamka lub lufy przeładowania i
oddania strzału (przewa\
nie w pistoletach, pistoletach maszynowych i karabinach maszynowych),
Broń automatyczna ze względu na rodzaj ognia dzieli się na:
a. Samopowtarzalną (urządzenie spustowe pozwala tylko na prowadzenie ognia pojedynczego),
b. samoczynną (maszynową) strzela tylko ogniem ciągłym,
c. samoczynno  samopowtarzalną umo\
liwiającą prowadzenie ognia zarówno seriami, jak i pojedynczego. Broń
tego typu posiada najczęściej dwupoło\
eniowy przełącznik rodzaju ognia, (choć czasem posiada tez mozliwość
oddawania serii trzystrzałowych) bądz
posiada spust tzw. dwuoporowy. Archaicznym rozwiązaniem był podwójny język
spustowy stosowany m.in. w PM Beretta M-35 i Mors wz. 39.
d) Broń automatyczno-nieautomatyczną posiadającą wbudowany przełącznik rodzaju pracy. Zasada stosowana w
niektórych strzelbach bojowych, gdzie mo\
na zastosować ręczne ładowanie typu pump action przy wystrzeliwaniu
specjalnych pocisków, lub strzelać z du\
ą intensywnością zwykłymi nabojami. Przykładem takiej broni jest strzelba
Franchi SPAS 12.
ZAGADNIENIE 2 20min
Postawy strzeleckie:
Postaw strzeleckich zasadniczo jest tyle ilu jest strzelających ,ale wyró\
nia sie trzy podstawowe:
Stojąca  cię\
ar ciała powinien spoczywać równomiernie na obu nogach ,postawa jak najbardziej pionowa powinna
zapewniać równie\
jak największą manewrowość na boki. Przyjmując postawę stojącą strzelec stoi przodem
( frontem ) do celu, nogi rozstawione na ok. 50-60 cm lekko ugięte w kolanach, prawa ręka wraz z bronią
podniesiona na wysokość oczu - lewa zaś podtrzymuje prawą od dołu obejmując ją - kciuk lewej ręki powinien
być uło\
ony wzdłu\
kciuka prawej ręki, obie ręce lekko ugięte w łokciach.
Klęcząca - Przy postawie klęczącej klękać nale\
y szeroko i stabilnie frontem do celu. Uło\
enie rąk jak przy
postawie stojącej. Siadając na obcasie stopy obni\
amy naszą sylwetkę, a tym samym mo\
emy wykorzystać
wysunięte kolano jako podpórka podczas strzelania.
Lę\
ąca- cię\
ar ciała powinien spoczywać na powierzchni podłogi/ziemi ,łokcie oparte o powierzchnie, postawa
powinna zapewniać jak największą skrytość strzelca, jest to podstawowa postawa w walce w terenie otwartym
UWAGA: Ka\
da postawa powinna być dla strzelca jak najbardziej wygodna ,oraz zapewniać jak największą stabilność
(najlepiej się podpierać), Są te\
inne postawy strzeleckie np. na plecach, na boku. Przyjęcie właściwej postawy
strzeleckiej wpływa na celność i szybkość prowadzenia ognia, a czasami mo\
e uratować nam \
ycie.
Podstawowe elementy broni strzeleckiej
Zasadniczo ka\
da broń strzelecka składa się z 7 podstawowych części.(oprócz granatów ręcznych) Są to:
a) lufa, nadająca pociskowi tor lotu i prędkość, a tak\
e w wypadku broni gwintowanej ruch obrotowy. Korpusem lufy
file://C:\!!!download2\asg\'\konspekt_podstawy_strzelectwa.htm 2010-04-14
KONSPEKT Page 3 of 9
jest grubościenna rura ,której otwor nazywany jest przewodem lufy nawlotowy koniec lufy nakręcona jest nasada
zamkowa (słu\
ąca do pomieszczenia zamka, stanowiącego dno przewodu lufy). Na koniec wylotowy lufy mo\
e być
nakręcone Lufa mo\
e mieć przewód gładki, mo\
e być te\
gwintowana. Gwint składa się z pól i bruzd, jego zadaniem
jest wprawienie pocisku w ruch obrotowy względem osi, co nadaje mu pewniejszy i stabilniejszy lot, a przez co większą
celność. Lufy wykonuje się z odpornej mechanicznie stali, wnętrza luf przewa\
nie chromuje się. Średnica przewodu lufy
to kaliber broni. Lufa od strony zamka zakończona jest komorą nabojową, w której następuje oddanie strzału. Kształt
komory nabojowej ściśle odpowiada kształtowi łuski. Zasadą jest, \
e im cię\
sza i dłu\
sza lufa, tym strzał celniejszy.
b) urządzenia celownicze, umo\
liwiają dokładne nakierowanie lufy broni na cel . Przyrządy mogą być typu otwartego,
bądz
optyczne (dioptryjne). Przyrządy otwarte (mechaniczne) składają się ze szczerbinki i muszki bądz
przeziernika i
muszki. Ponadto w niektórych strzelbach zrezygnowano z u\
ycia przyrządów celowniczych, natomiast celowanie
odbywa się przy pomocy tzw. szyny celowniczej. Zarówno szczerbinka, jak i przeziernik posiadają mo\
liwość regulacji
kąta podniesienia, rzadko kiedy istnieje mo\
liwość regulacji poziomej. Zmiana kąta podniesienia celownika umo\
liwia
strzelanie na dalszy dystans. Regulacja w poziomie umo\
liwia wprowadzenie poprawki na wiatr. Przeziernik to tzw.
celownik przerzutowy, co oznacza, \
e posiada tylko dwie stałe nastawy. Zaletą przeziernika jest szybsze składanie się
do strzału. Pistolety wojskowe i PM-y posiadają zwykle stałe przyrządy celownicze, bez mo\
liwości nastawy.
Szczerbinka składa się przewa\
nie z podstawy, ramienia szczerbinki z naniesioną skalą, oraz suwaka,
umo\
liwiającego zmianę kąta podniesienia. Muszka składa się z podstawy, muszki właściwej (słupkowej) oraz osłony
muszki. Przyrządy dioptryjne to wszelkiego rodzaju celowniki optyczne, kolimatorowe, holograficzne oraz ró\
nego
rodzaju urządzenia pomocnicze,...jak...np...laserowe..wskaz
niki..celu...czy..latarki..taktyczne
c) ło\
e ,kolba i chwyt umo\
liwiają uchwycenie broni i poprawne zło\
enie się do strzału. A
o\
e chroni strzelca przed
poparzeniem i składa się zazwyczaj z ło\
yska, znajdującego się pod lufą, kolby i ewentualnie chwytu pistoletowego.
A
o\
e mo\
e być wykonane z drewna, metalu lub tworzywa sztucznego. W niektórych typach broni zamiast ło\
yska
stosuje się chwyt przedni pistoletowy. Kolba składa się z szyjki, kolby właściwej, stopki i poduszki policzkowej (baki). W
karabinach wyborowych kolba jest często regulowana. A
o\
e łączy wszystkie części broni, a tak\
e ochrania zespoły
ruchome i lufę. A
o\
e do broni łączy się śrubami, przetyczkami lub bączkami.
d) komora zamkowa razem z lufą tworzą szkielet konstrukcji broni czyli łaczy elementy stałe i ruchome broni. Komora
zamkowa osłania zamek, który porusza się wewnątrz niej. Komora łączy równie\
lufę z urządzeniem spustowym.
Wewnątrz komory zamkowej znajdują się wodzidła zamka, umo\
liwiające mu ruch wzdłu\
ny. W komorze zamkowej
znajduje się przewa\
nie otwór wyrzutowy łusek, na niej te\
znajdują się dz
wignie dosyłaczy,bezpieczników,itd.
e) zamek słu\
y wprowadzeniu naboju do lufy, zamyka i zaryglowuje komorę nabojową, powoduje wystrzał i wyciąga
łuskę na zewnątrz. Typowy zamek czterotaktowy (np. Mosina) składa się sprę\
yny iglicznej, bijnika, iglicy, kurka oraz
trzonu zamkowego. Z zamkiem połączony jest te\
pazur wyciągu (ekstraktor wyłuskiwacz)
słu\
ący...do...usuwania..łuski..po..wystrzale.
f) mechanizm spustowy zwalnia urządzenie odpalające nabój ,składa się z zaczepu kurkowego, spustu, osi głównej i
języka spustowego. Zadaniem tego mechanizmu jest utrzymywanie napiętej sprę\
yny iglicznej i zwolnienie jej, gdy
strzelec naciśnie na spust. Przed przypadkowym strzałem spust jest zabezpieczany blokadą nastawną, od zaczepiania
o ró\
ne rzeczy chroni go kabłąk spustowy. Spust w nowoczesnych karabinach posiada mo\
liwość regulacji, by
odpowiednio wybrać siłę spustu. Spust w pistoletach wyposa\
ony jest te\
w przerywacz, uniemo\
liwiający strzelanie
seriami. Mechanizm spustowy w większości etatowej broni wojskowej
umo\
liwia..strzelanie..seriami..lub...ogniem...pojedynczym.
g) magazynek jest to z
ródła zasilania broni oraz przenoszenia amunicji ,reguła w broni wojskowej. Mo\
e być stały
(wewnętrzny) lub wymienny. Jego zadaniem jest przechowywanie w obrębie broni zapasu amunicji a tak\
e dosyłanie
amunicji do komory zamkowej. W rewolwerze rolę magazynka pełni bębenek. Magazynki mieszczą od 3 do ok. 300
nabojów (zale\
nie od broni i wielkości magazynka)
ZAGADNIENIE 3 15min
Rodzaje broni strzeleckiej:
a) Pistolety  broń przeznaczona do samoobrony i zwalczania siły \
ywej na bliskim dystansie (do ok. 50 m)ale i
równie\
do wymuszania dyscypliny na polu walki .
Pistolety strzelają przewa\
nie amunicją pistoletową, wyjątkowo amunicją rewolwerową (np. IMI Desert Eagle) lub
pośrednią (np. AMT Automag III). Większość pistoletów działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy, rzadziej odrzutu
zamka lub odprowadzania gazów. Obecnie pistolety to broń samopowtarzalna. Pistolety obecnie zasilane są przede
wszystkim z dostawnych magazynków pudełkowych o pojemności od 6 do nawet 20 nabojów. Sporadycznie stosowane
są w oddziałach specjalnych pistolety nieautomatyczne, jednostrzałowe lub wielolufowe (np. specjalne pistolety
szpiegowskie lub płetwonurków).Masa pistoletu wojskowego nie przekracza na ogół 1 kg, , szybkostrzelność
praktyczna - 25-40 strz/min ,pistolet to broń uzupełniająca, trzymana przy strzale jedną lub dwiema rękami, cechująca
się poręcznością i niewielkimi wymiarami, główną cechą konstrukcyjną jest to ,\
e magazynek wymienny znajduje się w
chwycie broni
Przykłady: Beretta 92F, Glock 17, HK USP, P-83 WANAD , SIG Sauer p226, WIST-94,Walther P99
b) Rewolwery  słu\
ą do tego samego celu co pistolety. Ró\
nica polega na budowie  rewolwer zamiast magazynka
posiada bęben umieszczony w linii osi lufy, komory nabojowe w bębnie są zwykle pojemności od 5 do 8 nabojów,
strzela amunicją rewolwerową, lub sporadycznie pistoletową. Bęben mo\
na obrócić bezpośrednio, lub obracany jest
przez mechanizm podczas napinania kurka, w wyniku obrotu bębna wokół osi równoległej do osi lufy, poszczególne
komory nabojowe ustawiają się kolejno na przedłu\
eniu osi lufy.
Cechą konstrukcyjną rewolwerów jest brak bezpieczników nastawnych, skutkiem czego broń jest stale gotowa do
natychmiastowego oddania strzału. Rewolwer jest ju\
rzadkością w uzbrojeniu armii, występuje jako broń oddziałów
tyłowych, policyjnych, oraz specjalnych. Jest to broń nieautomatyczna  powtarzalna o mechanizmie spustowym
pojedynczego (rzadko) lub podwójnego działania,.zaletą jest niezawodność rewolwerów
file://C:\!!!download2\asg\'\konspekt_podstawy_strzelectwa.htm 2010-04-14
KONSPEKT Page 4 of 9
Przykłady: Colt Python ,FN Barracuda ,Smith&Wesson Model 29
c) pistolety maszynowe (PM)  słu\
ą do zwalczania siły \
ywej na dystansie do 200 m. Jest to broń automatyczna 
samoczynna, rzadziej samopowtarzalna, strzelająca amunicją pistoletową, z pistoletu maszynowego strzela się
u\
ywając jednej lub obu rąk. Broń zwykle wyposa\
ona jest w kolbę (przewa\
nie składaną) i ło\
e lub chwyt przedni
celem umo\
liwienia lepszego zło\
enia się do strzału i łatwiejsze panowanie nad bronią przy ogniu ciągłym. Pistolet
maszynowy zwykle posiada przełącznik rodzaju ognia, umo\
liwiający prowadzenie ostrzału ogniem ciągłym (seriami)
lub pojedynczym. Broń tą cechują niewielkie rozmiary, mała masa własna ,du\
a szybkostrzelność oraz poręczność,
niektóre mają magazynki wymienne w chwycie podobnie jak pistolety. Pistolety maszynowe działają przewa\
nie
zasadzie wykorzystania odrzutu zamka swobodnego, sporadycznie krótki odrzut lufy.
Wada pistoletów maszynowych mogą : pociski pistoletowe ,które nie przebijają kamizelek przeciwodłamkowych oraz
krótki zasięg skuteczny na otwarte pole walki
Pistolety maszynowe (w skrócie PeeMy) pozostają w wyposa\
eniu sił specjalnych, oddziałów tyłowych oraz policyjnych
(głównie oddziałów AT), jako tzw. broń ochrony osobistej (PDW) są przydzielane załogom pojazdów oraz lotnikom.,jest
to podstawowa broń do walki w pomieszczeniach (CQB)
Przykłady: Uzi, Ingram M10, HK UMP ,MP-5, PM-84  Glauberyt
d) karabinki (Kbk)  słu\
ą do zwalczania siły \
ywej na dystansie do 600 metrów. Karabinki to broń samoczynna lub
samopowtarzalna strzelająca amunicją pośrednią. Broń tą cechują niewielkie rozmiary i masa, oraz umiarkowany
odrzut, co predysponuje ją do etatowego uzbrojenia strzelców. Spotyka się równie\
karabinki zbudowane w układzie
bez kolby właściwej, (tzw. bull-pup) dzięki czemu przy stosunkowo długiej lufie udaje się zachować niewielkie rozmiary
broni i jej zwartą konstrukcję.
Karabinki posiadają zwykle przełącznik rodzaju ognia, umo\
liwiający strzelanie seriami lub ogniem pojedynczym.
Większość karabinków zasilana jest z magazynka dostawnego, niektóre tylko są zasilane z łódki (SKS i pochodne).
KbK działają na zasadzie odprowadzania gazów prochowych (przewa\
nie).
Ze względu na przeznaczenie taktyczne oraz budowę dzielimy karabinki na:
-wersje skrócone (tzw. subkarabinki), posiadające skróconą lufę o dł. Poni\
ej 350 mm i wyposa\
one w składaną
kolbę, o wymiarach pistoletów maszynowych, na wyposa\
eniu jednostek specjalnych oraz strzelców którzy z racji swej
funkcji nie posiadają standardowej broni, np. dowódców, radiotelegrafistów lub załóg pojazdów np. Mini Beryl, Colt
Commando ,HK-53
-karabinki standardowe, z lufą dł. 350 mm i więcej. Etatowe uzbrojenie strzelców piechoty
-karabinki maszynowe, z szybkowymienną lufą o powiększonej objętości cieplnej, długości powy\
ej 350 mm,
przystosowane do zasilania z magazynków o większej pojemności lub zasilania taśmowego, wyposa\
one w dwójnóg
lub nawet trójnóg, o powiększonym zasięgu celnego ognia, przystosowane do strzelania z większą intensywnością.
Stanowią wyposa\
enie sekcji wsparcia ogniowego dru\
yny piechoty np. SAW m249 (wg WAT-u)
-karabinki wyborowe  przewa\
nie przebudowane wyselekcjonowane egzemplarze zwykłych karabinków,
wyposa\
ane póz
niej w precyzyjne lufy, szyny do monta\
u celowników optycznych, regulowane urządzenia spustowe
oraz specjalne, ergonomiczne kolby i ło\
a. Słu\
ą do zwalczania siły \
ywej na dystansach do ok. 1000 m, i przewa\
nie
są pozbawione mo\
liwości strzelania seriami. Stanowią wyposa\
enie strzelców wyborowych.
Przykłady: AKM, FAMAS ,FN FAL ,G-36, L-85, M16, Steyr AUG , Beryl
e) karabiny (Kb)  słu\
ą do zwalczania przeciwnika na dystansie do 1000 metrów, są podobnie jak karabinki
podstawową bronią piechoty. Strzelają amunicją karabinową, wykorzystując zasadę odprowadzania gazów
prochowych z lufy, bądz
odrzut zamka. Broń ta strzela silnym nabojem, cechuje ją większy ni\
u karabinków odrzut i
większa masa. Z racji silniejszego naboju karabiny są jednak celniejsze i skuteczniejsze od karabinków, lecz trudności
z opanowaniem broni zwłaszcza przy ogniu ciągłym powodują, \
e większość armii jako uzbrojenie swej piechoty
wybrała karabinki. Karabiny mo\
na podzielić podobnie jak karabinki  budowane są wersje skrócone, standardowe,
wyborowe oraz maszynowe, często w ramach tzw. systemów broni. Karabin w stosunku do karabinka posiada większą
masę i rozmiary.
Przykłady: M-14
f) karabiny maszynowe (KM)  strzelają amunicją karabinową i są bronią automatyczną  samoczynną. Działają na
zasadzie odprowadzania gazów lub odrzutu zamka. Sporadycznie stosowany jest odrzut lufy. KM-y są etatowym
środkiem wsparcia ogniowego na szczeblu plutonu.
Karabiny maszynowe mo\
na podzielić pod względem taktyczno  technicznym na:
- ręczne karabiny maszynowe (RKM), będące zazwyczaj zwykłymi Kb, wyposa\
onymi w dwójnóg, cię\
szą lufę oraz
pojemniejszy magazynek, np. RPK-74 ,Type-95 ,SAW M249
- uniwersalne karabiny maszynowe (UKM), występujące na dwójnogu jako lekki karabin maszynowy (LKM),
natomiast po zastosowaniu postawy trójno\
nej jako cię\
ki karabin maszynowy (CKM). UKM-y są zazwyczaj
przystosowane do zasilania z taśmy i przystosowane do prowadzenia intensywnego ognia seriami na dystans do ok.
1500 m. np. FN MAG, M60, PK, UKM-2000
- wielkokalibrowe karabiny maszynowe (WKM) będące bronią wsparcia montowaną przewa\
nie na pojazdach lub
statkach powietrznych, lub występujące jako broń dru\
yn wsparcia ogniowego na poziomie kompanii lub batalionu.
WKM-y cechują znaczne wymiary oraz masa, oraz u\
ycie nabojów wielkokalibrowych (powy\
ej 10mm). WKM-y są
przystosowane do prowadzenia ognia na dystans do 2000 m, z racji u\
ytego naboju nadają się do zwalczania siły
\
ywej, lekko opancerzonych pojazdów, śmigłowców i wolno latających samolotów oraz lekkich fortyfikacji polowych.
WKM zazwyczaj występuje na podstawie trójno\
nej (M-2, FN-MILO, DSzK), lub podstawie kołowej (lawecie) jak np.
KPW, oraz jako broń pokładowa czołgów, BWP, oraz śmigłowców np.M2, M85, NSW
g) karabiny wyborowe to broń przystosowana do zwalczania siły \
ywej i lekko opancerzonych pojazdów na dystansie
do 2000 metrów. Jest to broń powtarzalna, nieautomatyczna, lub samopowtarzalna, automatyczna, strzelająca ró\
nego
rodzaju nabojami, od małokalibrowych po wielkokalibrowe. Karabiny tego typu stanowią wyposa\
enie strzelców
wyborowych działających w ugrupowaniach piechoty, bądz
snajperów. Karabiny tego typu posiadają cię\
ką, precyzyjną
lufę, precyzyjne urządzenie spustowe, optyczne przyrządy celownicze, regulowaną kolbę i czasem dwójnóg lub trójnóg.
Często broń snajperska jest pozbawiona mechanicznych przyrządów celowniczych. Broń snajperska strzela ogniem
pojedynczym, zasilana jest z magazynków wymiennych o ró\
nej pojemności, lub z wewnętrznego magazynka
file://C:\!!!download2\asg\'\konspekt_podstawy_strzelectwa.htm 2010-04-14
KONSPEKT Page 5 of 9
ładowanego pojedynczymi nabojami. Niektóra broń snajperska jest jednostrzałowa, tj. nie posiada magazynka (np.
Serbu BFG-50).
Przykłady: Barrett M82, M21,HK PSG1, SWD, SAKO TRG-21
h) granatniki  są przeznaczone do zwalczania celów na dystansie nawet 2000 m. Strzelają specjalnymi nabojami
zawierającymi granat, lub nabojami z ładunkiem wybuchowym o kalibrze 20-40 mm. Ze względu na stopień
automatyzacji wyró\
nia się granatniki nieautomatyczne (jednostrzałowe i powtarzalne) jak i automatyczne (zasilane z
magazynków lub taśmy) strzelające ogniem ciągłym. Granatniki automatyczne są bronią kompanii wsparcia lub
uzbrojeniem pokładowym pojazdów i śmigłowców, natomiast nieautomatyczne granatniki są w uzbrojeniu piechoty.
Mogą występować jako osobna broń (np. M-79) lub być podwieszane pod lufą karabinu (np. M-203, Pallad-D). Broń ta
umo\
liwia wystrzeliwanie granatów na znaczne odległości oraz strzelanie do wy\
ej poło\
onych okien, przestrzeliwanie
ponad ścianami i gzymsami, itd.
Przykłady: AGS-17, GP-25, M203, M79 ,Pallad
i) granatniki przeciwpancerne  broń indywidualna lub zespołowa jedno  lub wielorazowego u\
ytku słu\
ąca do
zwalczania pojazdów pancernych, powietrznych i fortyfikacji na dystansie do 500 m. W zale\
ności od zastosowanego
układu miotającego wyró\
nia się granatniki bezodrzutowe, rakietowe, oraz bezodrzutowo  rakietowe. W granatnikach
stosuje się pociski zwykłe, podkalibrowe i nadkalibrowe wyposa\
one w głowice przeciwpancerne, burzące, zapalające,
termobaryczne, napalmowe, itd.
Przykłady: Bazooka, LAW 80, M-72 LAW, RPG-7, RPG-76  KOMAR
j) strzelby  to broń wsparcia jedno lub kilkulufowa, z lufami o przewodzie gładkim, ładowana do lufy (z lufami
łamanymi), powtarzalna (np. pump action lub lever action), samopowtarzalna, lub nawet samoczynna, przystosowana
do zwalczania siły \
ywej na dystansie do 50 m.Strzelby charakteryzuje du\
y rozrzut ognia i siła pocisku Naboje do
strzelb przewa\
nie zawierają ładunek śrutowy (tzw. loftka) lub pocisk kulowy (tzw. Breneka), najbardziej
rozpowszechnionymi kalibrami nabojów do strzelb sa naboje kalibru 12, 16 i 20 . Strzelba nadaje się równie\
( z racji
silnego naboju) do forsowania przeszkód, rozbijania barykad i niszczenia drzwi i innych lekkich przeszkód.
Przykłady: SPAS-12, Remington 870 MCS, KS-23, Saiga
k) pistolety sygnałowe  błędnie nazywany równie\
rakietnicą słu\
y do miotania ładunków oświetlających i
sygnałowych. Ma jedną lub kilka luf o kalibrze zwykle 26 mm. Jest to broń ładowana bezpośrednio do lufy (po jej
złamaniu i odchyleniu  tak jak broń myśliwska).
W Wojsku Polskim u\
ywana jest następująca broń strzelecka :
-pistolet WIST-94 ,
-pistolet maszynowy wz.84  Glauberyt ,
-karabinek AKM ,
-karabinek wz.96  Beryl ,
-karabin maszynowy PK,
-karabinek maszynowy RPK,
-ręczny granatnik przeciwpancerny RPG-7,
-karabin wyborowy SWD
-granatnik Carl Gustaw M3
Dane taktyczno- techniczne
słu\
ą określeniu przydatnośći i zdolności broni na polu walki ,w skład danych wchodzą :
 kaliber
 prędkośc początkowa
 szybkostrzelność (praktyczna ,teoretyczna)
 masa broni ( załadowanym magazynkiem i bez)
 zasięg skuteczny i donośność całkowita
 pojemność magazynka
 przebijalnośc pocisku
 tryb ognia
 długość lufy
ZAGADNIENIE 4 15 min
1.Podział....amunicji:
a) amunicję pistoletową, (stosowana gł. w pistoletach i pistoletach maszynowych), naboje krótkołuskowe, kaliber
pocisku w nb. pistoletowym jest du\
y w stosunku do długości łuski, energia typowych pocisków pistoletowych wynosi
ok. 500 J, w specjalnych elaboracjach dla pistoletów maszynowych nawet 1000 J. Naboje pistoletowe posiadają kryzę
ze wtokiem, niektóre naboje posiadają kryzę częściowo wystającą.
b)amunicję rewolwerową, u\
ywana przewa\
nie w rewolwerach, cechuje się większą ni\
a. pistoletowa nawa\
ką
prochu i dłu\
szą łuską, a co za tym idzie większą energią wylotową (800-1800 J). Nabojów rewolwerowych nie stosuje
się w pistoletach maszynowych. A
uski nabojów rewolwerowych posiadają wystającą..kryzę.
c) amunicję pośrednią o budowie podobnej jak amunicji karabinowej, jednak\
e z krótszą łuską i przewa\
nie
mniejszym kalibrem  od ok. 5,4 mm do 5,6 mm (wyjątek: radziecki nabój 7,62 mm x 39 wz. 43, amerykański 7,62 mm
x 33 M1 lub niemiecki 7,92 mm x 33 Kruz Patrone). Nb. pośrednie stosowane są w karabinkach, ich łuski mają kryzę ze
wtokiem. Energia wylotowa pocisków z nabojów pośrednich waha się w granicach od ok.
1300...do...2000.J...obecnie...najpopularniejszy...kaliber...to....5,56mm
d) amunicję karabinową stosowaną w karabinach, o kalibrze przewa\
nie 6,5 mm - 8 mm, i energii wylotowej od 2000
do nawet 4000 J, z kryzą ze wtokiem lub wystającą. Specjalne pociski przeciwpancerne lub snajperskie
mają...większą....energię
e) amunicję wielkokalibrową choć standardowo przyjmuje się, \
e ka\
dy nabój o kalibrze większym ni\
10 mm jest
file://C:\!!!download2\asg\'\konspekt_podstawy_strzelectwa.htm 2010-04-14
KONSPEKT Page 6 of 9
uwa\
any za wielkokalibrowy (a więc naboje pistoletowe 11,43 mm ACP i 12,7 mm AE mogłyby być te\
uznane za
wielkokalibrowe, jednak ze względu na budowę i przeznaczenie zaliczają się one do amunicji pistoletowej), a właściwe
naboje wielkokalibrowe znajdują zastosowanie przewa\
nie w WKM. Nabój taki wygląda jak znacznie powiększony
nabój karabinowy, z łuską o du\
ej długości, wyposa\
oną w cię\
ki pocisk. Naboje tego typu mają energię początkową
rzędu 15 000 do nawet 30 000 J, i z racji swej energii i donośności stosowane są te\
w karabinach snajperskich
dalekiego zasięgu. A
uski tych nabojów mają kryzę ze wtokiem
f) amunicję bezłuskową specjalny rodzaj amunicji nie posiadający łuski, w którym pocisk umieszczony jest wewnątrz
specjalnej osłony, będącej jednocześnie ładunkiem miotającym (np. nabój 4,7 mm Dynamit Nobel, 5,56 mm Hughes,
albo 5, 56 mm AIP). Naboje tego typu nie są obecnie u\
ywane w \
adnej etatowej broni
wojskowej,..są...one..wcią\
..przedmiotem..badań
g) amunicję specjalną grupa ta obejmuje wszelkiego rodzaju amunicję, która nie pasuje do \
adnej z powy\
szych
podgrup. Obejmuje ona naboje do strzelb, granatników, pistoletów sygnałowych oraz pociski
granatników..przeciwpancernych.,równie\
..amunicję...smugową
h) amunicję ślepą czyli ró\
nego rodzaju amunicję, w której usunięto pocisk, słu\
ącą do ćwiczeń i pozoracji.
2..Budowa.amunicji
Ka\
dy nabój składa się z dwóch podstawowych części: (z wyjątkiem nabojów bezłuskowych i niektórych specjalnych)
pocisku i łuski. Pocisk ma za zadanie ra\
enie celu poprzez oddziaływanie na cel własną energią, przebijanie i
rozrywanie \
ywotnych organów ciała, powodowanie gwałtownych zmian wewnątrzustrojowych, itd. A
uska umo\
liwia
bezpieczne spalanie ładunku miotającego, ochrania ładunek prochowy przed dostępem czynników zewnętrznych
(zamoczenie, zapiaszczenie), a tak\
e uszczelnia lufę od tyłu podczas oddawania strzału. Pocisk składa się zazwyczaj
z rdzenia i płaszcza. Rdzeń, wykonywany z cię\
kiego metalu (ołów, wolfram) ma na celu nadanie masy pociskowi.
Płaszcz, wykonywany zazwyczaj z metalu nierdzewnego, np. z mosiądzu, stanowi zewnętrzną osłonę rdzenia, redukuje
tarcie powietrza oraz wpływa na lot pocisku. W niektórych pociskach specjalnych (np. w pociskach do granatnika)
pocisk wypełniony jest ładunkiem wybuchowym owiniętym często taśmą odłamkową. Pocisk jest wtedy zazwyczaj
zaopatrzony w zapalnik uderzeniowy bądz
czasowy. W strzelbach gładkolufowych pociskiem mo\
e być równie\

ładunek śrutu czy kulek gumowych lub z tworzywa, a tak\
e ró\
nego rodzaju ładunki siatkowe, itd. A
uska ma zazwyczaj
kształt walca lub małej butelki zamkniętej w części dennej. Patrząc od dna łuska składa się z kryzy, mającej ułatwić
dosyłanie i usuwanie łuski, łuski właściwej mieszczącej wewnątrz ładunek miotający, oraz (w nabojach
wielkokalibrowych, karabinowych, pośrednich i niektórych pistoletowych) z przewę\
enia zwanego szyjką. W części
dennej łuska posiada spłonkę, której zadaniem jest inicjowanie spalania ładunku miotającego. Do celów wojskowych
stosuje się naboje ze spłonką umieszczoną centralnie, czyli tzw. centralnego zapłonu , natomiast do celów sportowych i
szkolnych stosuje się naboje bocznego zapłonu (ang. Rimfire), gdzie masa zapalająca jest wprasowana w kryzę łuski
(np. nabój kbks .22 LR). Spłonka składa się z miseczki spłonki, masy zapalającej oraz kanalików ogniowych. Jako
ładunek miotający współczesnej amunicji stosuje się proch bezdymny mający postać ziarnistą, cylindryczną lub
wielokątną. W nabojach proch strzelecki czasem zabezpieczany jest owijką papierową. A
uski wykonywane są z
nierdzewnego, pozbawionego porów metalu, lub z wytrzymałego stopu ró\
nych metali. A
uski amunicji do strzelb
gładkolufowych i pistoletów sygnałowych wykonywane są z tworzywa lub impregnowanego papieru. Kryza łuski mo\
e
być wystająca , półwystająca lub z wtokiem.
Istnieją równie\
ró\
nego rodzaju pociski wyspecjalizowane stosowane do określonych celów. Do zwalczania pojazdów
opancerzonych, lekkich umocnień polowych i przebijania osłon balistycznych stosuje się pociski przeciwpancerne,
wyposa\
one w rdzeń z twardszego metalu, pociski przeciwpancerno zapalające, mające na celu przebicie pancerza i
zapalenie pojazdów od wewnątrz, pociski smugowe, ułatwiające prowadzenie ognia seriami, oraz pociski
przeciwpancerno-zapalająco-smugowe, będące połączeniem tych trzech typów. Celem odró\
nienia rodzajów amunicji
stosuje się barwne oznaczenia na pociskach.
Budowa..naboju..(5,56.x.45.SS.109)
1-płaszcz
2-rdzeń
3-ładunek.prochowy
4-spłonka
5-kryza.łuski.(ze.wtokiem)
6-łuska.właściwa..i..szyjka..łuski
8- pocisk
ZAGADNIENIE 5 10 min
Granaty ręczne
Rodzaj broni strzeleckiej ra\
ący odłamkami i energią albo zapalający ,jest to podręczna artyleria piechoty
Przeznaczony do miotania przez \
ołnierza w kierunku nieprzyjaciela, gdzie ma nastąpić wybuch.
Rodzaje granatów ręcznych:
1.zaczepne
2.obronne
3.przeciwpancerne.
4.dymne/gazowe
5.zapalające
6.hukowo  błyskowe (Flashbang)
7.ćwiczebne
1. Granaty zaczepne
file://C:\!!!download2\asg\'\konspekt_podstawy_strzelectwa.htm 2010-04-14
KONSPEKT Page 7 of 9
Granaty zaczepne są przeznaczone do wsparcia natarcia własnej piechoty ,ra\
ą przeciwnika siłą wybuchu. Działanie
odłamków ma znaczenie drugorzędne. Granaty zaczepne mogą być wyrzucone dalej ni\
skuteczny zasięg ich
odłamków. zostały zaprojektowane z myślą u\
ycia podczas szturmu przez nacierająca piechotę. Idealnie nadają się do
walki w mieście gdzie jest mniejsze ryzyko rykoszetu lub przebicia ścian budynku odłamkami. Równocześnie
zamknięta przestrzeń pomieszczenia potęguje efekt ra\
enia.
Granaty te są stosowane do zwalczania siły \
ywej w czasie natarcia.Dzięki niewielkiej masie mają stosunkowo du\
y
zasięg, a niewielki promień ra\
enia zapewnia bezpieczeństwo atakującym. Obecnie najskuteczniejsze są w walkach
ulicznych i budynkach. Na otwartej przesterzeni są trudne do wykorzystania ze względu na ogromną przewagę zasięgu
broni palnej.
Przykłady : MK3A2 , RG-42
2. Granaty obronne
Granaty obronne są przeznaczone do odpierania natarcia przeciwnika ,ra\
ą przeciwnika przede wszystkim odłamkami.
Działanie siły wybuchu jest drugorzędne. Granaty te nie mogą być wyrzucone dalej ni\
skuteczny zasięg działania ich
odłamków który mo\
e wynosić nawet do 150 metrów. Granaty obronne słu\
ą do odpierania ataków piechoty.
Wyrzucane z okopu mają razić odłamkami przeciwnika na otwartym terenie. Mogą być
stosowane..do..walki..w..pomieszczeniach..je\
eli..nie..istnieje..ryzyko..przebicia..ścian..przez..odłamki..lub..rykoszetów.
W przypadku granatów obronnych nowej generacji (z odłamkami prefabrykowanymi) zasięg odłamków jest mniejszy od
zasięgu rzutu. Granaty obronne ze skorupą zawierającą prefabrykowane odłamki są zaliczane do granatów ręcznych
uniwersalnych czly spełniających rolę granatów zaczepnych i obronnych
3. Granaty przeciwpancerne
Ręczne granaty przeciwpancerne słu\
ą do zwalczania celów opancerzonych, ze względu na cię\
ar mają mniejszy
zasięg u przeciętnego \
ołnierza . W chwili obecnej są coraz rzadziej spotykane ,gdy\
większą wozów bojowych ma
mocniejszy pancerz - ich miejsce zajęły granatniki ppanc. Granat przeciwpancerny składa się z ładunku kulminującego
i stabilizatorów lotu.
4. Granaty dymne i gazowe
Granaty dymne słu\
ą do maskowania własnych pozycji ,oślepiania przeciwnika oraz maskowania własnych manewrów
przed obserwacją przeciwnika. Dodatkowo są niezbędne podczas naprowadzania samolotów do wsparcia ogniowego
lub helikopterów do lądowania. Nowoczesne granaty dymne maskują równie\
przed obserwacją w paśmie UV lub IR.
Dym przez nie wytwarzany jest "gorący". Granaty gazowe nie ró\
nią się od granatów dymnych - produkują jedynie dym
który jest dra\
niący dla człowiek korpus zwykle wypełniony jest białym fosforem. Najczęściej jako środek dra\
niący jest
u\
ywany proszek CN lub CS
5. Granaty zapalające
Granaty zapalające (inaczej fosforowe) słu\
ą do ra\
enia siły \
ywej ,zapalania pojazdów (równie\
do niszczenia
własnych, aby nie zostały zdobyte przez przeciwnika) lasów, domów ,niszczenia umocnień oraz innych łatwopalnych
materiałów. Wypełnione są mieszanka która pali się w bardzo wysokiej temperaturze - termit - biały fosfor lub elektron,
zawiera niewiele materiału wybuchowego słu\
ącego do rozrzucenia siły zapalającej. Granat zapalający ma
stosunkowo mały zasięg ra\
enia,ale za to mo\
e stopic wiele rzeczy kilka metrów od pola ra\
enia
Granat fosforowy jest w stanie zapalić aluminium. Transportery opancerzone typu M113 które mają pancerz wykonany
z aluminium, mogą zostać zniszczone jednym granatem fosforowym.
Do granatów zapaląjących zalicza się równie\
koktail Mołotowa, który nie ma jednak tych cech konstukcyjnych
6. Granaty hukowo-błyskowe (Flashbangi)
Granaty typu Flashbang słu\
ą do oślepienia ,ogłuszenia i dezorientacji przeciwnika na krótki okres czasu (około
minuty). Nie zagra\
ają bezpośrednio \
yciu i są stosowane podczas operacji antyterrorystycznych w których
uczestniczą cywile lub zakładnicy. Granaty mogą być hukowe - eksplodują wywołując bardzo intensywną falę
dz
więkową. Błyskowe - generują du\
y "błysk" światła oślepiający chwilowo ludzi którzy na nie patrzą. Granaty typu
Flashbang mogą być równie\
wyposa\
one w twarde kulki z tworzywa sztucznego które w momencie rozerwanie
granatu rykoszetują po pomieszczeniu i obezwładniają cel nie zabijając go. Granaty Flashbang mogą eksplodować w
jednym momencie lub rozbijać się na kilka fragmentów, ka\
dy z których równie\
eksploduje. W efekcie końcowym daje
to dłu\
szy efekt działania takiego granatu a co za tym idzie dają one
grupie..szturmowej..więcej..czasu..na..bezpieczne..opanowanie..pomieszczenia.
7..Granaty..ćwiczebne
Słu\
a pozoracji pola walki ,nie mają działania odłamkowego Stosowanie granatów ćwiczebnych na celu
przyzwyczajenie \
ołnierzy do warunków panujących na polu walki. Granaty ćwiczebne sa zbli\
one wielkością, wagą, i
wygladem do granatów bojowych.
Budowa granatu:
Granaty składają się z 3 podstawowych części:
file://C:\!!!download2\asg\'\konspekt_podstawy_strzelectwa.htm 2010-04-14
KONSPEKT Page 8 of 9
1. Korpus
2. Materiał kruszący - wypełniacz
3. Zapalnik - detonator.
Wszystkie podzespoły mieszczą się lub są zainstalowane bezpośrednio na korpusie. Materiał kruszący rozrywa granat
po zadziałaniu detonatora (w przypadku granatów odłamkowych oraz zaczepnych). Najczęściej stosowane materiały
kruszące to: TNT, Kompozycja B, RDX, PETN.
Zapalnik ustala zwłokę od momentu inicjacji granatu do momentu eksplozji. Najczęściej stosowane są zapalniki
mechaniczne - rzadziej czasowe.
W granacie wyposa\
onym w zapalnik czasowy, inicjacja następuje w momencie wyciągnięcia zawleczki - od tego
momentu odliczana jest zwłoka do eksplozji. Natomiast w granatach z zapalnikiem mechanicznym, inicjacja następuje
w momencie wyrzucenia granatu. Odpada ły\
ka która do tego czasu byłe trzymana w miejscu przez rękę rzucającego.
A
y\
ka odblokowuje zbijak który zapala ście\
kę pirotechniczną z 2-5 sekundowym opóz
nieniem.
Zasady obchodzenia się z granatami ręcznymi:
Granaty ręczne nosi się w przeznaczonej do tego celu torbie, ładownicach na pasie lub w kieszeniach kamizelki
taktycznej. Granaty przechowuje się w stanie rozbrojonym. Zapalniki powinne być trzymane oddzielnie, pozawijane
osobno w papier lub szmatę. Nale\
y je chronić przed wstrząsami, uderzeniami i innymi uszkodzeniami które mogą
spowodować ich wybuch. Granaty nale\
y chronić przed ogniem, silnym nagrzaniem, wilgocią i brudem.
Aby granat uzbroić, nale\
y wykręcić korek zabezpieczający i wkręcić do oporu zapalnik w obsadę zapalnika w
skorupie. Uzbrojony granat ujmuje się lewą ręką, palcami przyciska się spustową do skorupy granatu (a\
do momentu
rzutu), palcami lewej ręki odgina się wąsiki zawleczki i palcem wskazującym lewej ręki wyciąga się za kółko zawleczkę
z kadłuba zapalnika. Po wykonaniu tych czynności granat rzuca się do celu.
Rozbrojenie granatu dopuszcza się jedynie wtedy, gdy zawleczka nie została wyciągnięta do końca z zapalnika. Po
rozbrojeniu granatu zapalnik nale\
y owinąć w papier, a tulejkę środkową w granacie zabezpieczyć przez wkręcenie
korka.
Poprawny sposób trzymania granatów jest niezbędny w celu ich poprawnego uzbrojenia. Granat nale\
y trzymać
pewnie w dłoni, w taki sposób aby ły\
ka mocno przylegała do korpusu. Po wyciągnięci zawleczki trudno jest "poprawić"
granat w dłoni.
Rzucanie granatem ręcznym:
Rzucanie granatów ręcznych polega na wykonaniu następujących czynności:
- przygotowanie do rzutu (uzbrojenie granatu, przyjęcie postawy do rzutu)
- rzut granatem lub jego ewentualne rozbrojenie
Rzut granatem mo\
na wykonać z dowolnej postawy, prawą lub lewą ręką. Nale\
y je rzucać tak, aby padały jak najbli\
ej
celu. Rzut powinien być stromy, aby granat padając przy celu nie odtoczył się od niego. Na poprawne wykonanie rzutu
du\
y wpływ wywiera wystawienie prawej nogi do tyłu. Zbytnie przesunięcie jej w prawo powoduje zboczenie rzutu w
lewo i odwrotnie. Przy rzucaniu granatem nale\
y zgrać wszystkie mięśnie w celu osiągnięcia jak najlepszych
rezultatów. Postawa do rzutu granatem powinna być dostosowana do terenu i zaistniałej sytuacji, jak najwygodniejsza
do rzutu i zapewniająca rzucającemu mo\
liwie najbezpieczniejszą odległość i zasłonę, ka\
dy rzuca inaczej i celność
oraz zasięg są bardziej istotne ni\
jakaś konkretna technika. W środowisku treningowym nale\
y jednak rzucać ostre
granaty wysokim łukiem.
UWAGA : Przy rzucie uwa\
ać ,aby samym nie być celem odłamków ,dlatego wa\
na jest osłona !
1. Po wyciągnięciu zawleczki, ły\
ka przytrzymywana dłonią rzucającego \, blokuje zbijak przed uderzeniem w spłonkę.
W tej pozycji mo\
na granat trzymać bezpiecznie przez nieokreślony okres czasu. (ale im krócej tym lepiej!!!)
2. Po wyrzuceniu granatu z ręki, ły\
ka odpada pod naporem sprę\
yny zbijaka który uderza w spłonkę i inicjuje ście\
kę
pirotechniczną
3. ście\
ka pirotechniczna zaczyna się palić z określonym opóz
nieniem - 2 do 5 sekund
4. ście\
ka dopala sie do detonatora...
5. Detonator eksploduje i detonuje ładunek kruszący. Następuje eksplozja granatu.
ZAGADNIENIE.6 10 minut
Zasady bezpieczeństwa
file://C:\!!!download2\asg\'\konspekt_podstawy_strzelectwa.htm 2010-04-14
KONSPEKT Page 9 of 9
file://C:\!!!download2\asg\'\konspekt_podstawy_strzelectwa.htm 2010-04-14