ROZDZIAŁ II






Wstecz / Spis treści / Dalej
ROZDZIAŁ II: POLE EWOLUCJI
Przez pole ewolucji rozumiemy materialny wszechświat, w którym odbywa się ewolucja. Mówiąc ściśle, życie, czyli duch, oraz materia nie mają w rzeczywistości oddzielnego bytu, lecz raczej stanowią dwa przeciwne bieguny jednego noumenu; ale dla intelektualnej analizy dogodnie jest rozpatrywać te dwa aspekty lub bieguny tak, jakby były odrębne, w podobny sposób jak budowniczy traktuje mniej lub bardziej oddzielnie plany części budynku, chociaż stanowią one tylko abstrakcję jednej całości
mianowicie budynku.
W naszym Układzie Słonecznym pole ewolucji składa się z siedmiu sfer lub światów, które można rozpatrywać w trzech grupach:
1. Pole przejawienia samego Logosa.
2. Pole normalnej ewolucji.
3. Pole normalnej ewolucji ludzkiej, zwierzęcej, roślinnej, mineralnej i elementalnej.
Fakty te zestawia najbliższa tabela.
Sfery adi i anupadaka istniały
jak to przyjmujemy
przed uformowaniem się Układu Słonecznego. Można sobie wyobrazić, że sfera adi obejmuje tyle materii przestrzeni, symbolizowanej przez punkty, ile Logos wyznaczy na materialną podstawę układu, który ma zamiar utworzyć.
Sferę anupadaka, przedstawioną za pomocą linii, możemy sobie wyobrazić jako
złożoną z tej samej materii, zmodyfikowanej lub zabarwionej Jego indywidualnym
życiem wszystko ożywiającą świadomością, dzięki czemu rożni się ona w pewnym
stopniu od analogicznej sfer^ w innym Układzie Słonecznym. Pojęcia te można
przedstawić w sposób symboliczny następująco:
Pole ewolucji



Numer
kolejny sfery
Nazwa sfery
Pole ewoluccji


Sanskrycka
Polska


I
1
Adi
(a)
Ewolucja Logosa


2
Anupadaka
(b)


II
3
Atma
Duch
Ponadnormalna ewolucja ludzka,
tzn. ewolucja wtajemniczonych


4
Budhi
Intuicja


III
5
Manas
Umysł
Normalna ewolucja ludzka,
zwierzęca, roślinna i
istot elementarnych


6
Kama
Uczucie


7
Sthula
Fizyczna działalność


 

Rys. 1.: Początek wszechświata
Tę przygotowawczą pracę można zilustrować w inny sposób za pomocą dwóch układów
symboli, z których jeden obrazuje troiste przejawianie świadomości Logosa, a
drugi troistą zmianę materii odpowiadającą troistej zmianie świadomości.

Rys. 2.: Przejawienie świadomości u Logosa
Przyjrzyjmy się najpierw przejawieniu się świadomości po wyznaczeniu miejsca wszechświata (zob. rys. 2):
1. Logos pojawia się jako punkt wewnątrz sfery.
2. Logos promieniuje z tego punktu w trzech kierunkach ku obwodowi sfery lub koła materii.
3. Świadomość Logosa powraca ku sobie, przejawiając w każdym punkcie zetknięcia się z kołem jeden z trzech zasadniczych aspektów świadomości, znanych jako wola, mądrość i działanie, jak również pod innymi nazwami. Przez połączenie trzech aspektów lub faz przejawiania w zewnętrznych punktach kontaktu z kołem powstaje podstawowy trójkąt kontaktu z materią. Trójkąt ten, wraz z trzema trójkątami, utworzonymi przez linie łączące punkty na obwodzie z punktem środkowym, stanowi �boską tetraktys", zwaną też czasem Kosmiczną Czwórnią (Ewaternerem).
Przyjrzyjmy się z kolei zmianom w materii powszechnej, które odpowiadają przejawieniem świadomości (zob. rys. 3). W sferze z substancji pierwotnej, czyli dziewiczej materii przestrzeni:
1. Logos pojawia się jako punkt opromieniający sfery materii.
2. Punkt drga pomiędzy środkiem i obwodem, tworząc w ten sposób linię rozdzielającą ducha i materię.
3. Punkt wraz z linią, po której się porusza, drga pod kątem prostym w stosunku do kierunku poprzedniego drgania i tworzy wewnątrz koła pierwotny krzyż.
Powiada się wobec tego o krzyżu, że �pochodzi" od Ojca (punktu) i Syna (średnicy) i reprezentuje trzeci Logos, Twórczy Umysł lub Boską Działalność, gotową do przejawienia się w charakterze, Stwórcy.

Rys. 3.: Odpowiedź materii