Elektrownie atomowe - nowosci



















    Główna

    Nowości
    Energia

    Elektrownia

       Czarnobyl

       Temelin

       Żarnowiec

       Inne

    Skażenie

    Naukowcy

    Polska

    Przyszłość

    Prawo

    Bomba atomowa

    Akceleratory

    Słownik

    Prasa




    Chat

    Mapa serwisu

    Linki

    Download

    Księga gości

    Archiwum sond

    Subskrypcja

    Bibliografia

    Autor



















Wiadomości archiwalne




Koniec Czarnobyla!

Ostatni działający blok elektrownii w Czarnobylu został zamknięty 15 grudnia 2000r. Cały świat odetchnął z ulgą. Miejmy nadzieję, że została na zawsze zamknięta ta niechlubna karta historii świata.
Kijów domagał się, by oprócz sfinansowania zamkniecia Czarnobyla Zachód zapłacił za budową dwóch nowych blokow w elektrowniach atomowych w Rownem i Chmielnickim. Amerykanie dali na razie 78 mln dolarów na konserwację sarkofagu nad IV blokiem elektrowni, ktory wybuchł w kwietniu 1986 r., i dwa miliony na poprawę bezpieczenstwa w innych elektrowniach. Tymczasem premier Wiktor Juszczenko ogłosił wczoraj, ze samo zamknięcie Czarnobyla będzie kosztować 500 mln dol. Niemal drugie tyle potrzeba na konserwację sarkofagu i 400 mln na utworzenie nowych miejsc pracy dla ponad 4 tys. pracowników elektrowni - w sumie prawie 1,5 mld dolarów.

W zeszłorocznym budżecie ukraiński rząd na zamknięcie Czarnobyla przeznaczył zaledwie 20 mln dol. Członkowie delegacji amerykańskiej mówili wczoraj nieoficjalnie, że planowana na początek lipca konferencja donatorów z państw G7 w Berlinie zakończy się sukcesem, jeżeli uda się zebrać 750 mln dolarów, czyli połowe potrzebnej sumy. Budowa nowych bloków w Rownem i Chmielnickim ma kosztować kolejny miliard dolarów. Amerykanie proponują, by sfinansował ją Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju. Sprzeciwiają sie temu Niemcy, którzy nie zgadzają sie na rozbudowę energetyki jądrowej na Ukrainie.(Przeczytaj historię Czarnobyla)



Nowy rodzaj promieniotwórczości

Amerykańscy fizycy odkryli nowy rodzaj promieniotwórczości jądrowej, polegający na emisji dwóch protonów. Od około 100 lat znane są trzy rodzaje rozpadów promieniotwórczych, jakim ulegają jądra pierwiastków radioaktywnych. Promieniowanie to wyrzut jąder izotopu
helu-4 (inaczej zwanych "cząstkami"), które są zbudowane z dwóch protonów i dwóch neutronów. Promieniowanie polega na emisji elektronów (promieniowame -) lub pozytonów, czyli elektronów o ładunku dodatnim (promieniowanie +). Wreszcie trzecim znanym dotychczas typem radioaktywności jest promieniowanie, będące emisją wysokoenergetycznych fotonów, wysyłanych przez jądra znajdujące się w stanie wzbudzonym. Obecnie odkryto kolejny rodzaj promieniotwórczości.

Fizycy, pracujący w Narodowym Laboratorium w Oak Ridge w stanie Tennessee (USA), przeprowadzili doświadczenie, polegające na bombardowaniu plastikowej powierzchni
przez strumień atomów fluoru-17. W powierzchni plastikowej znajdowało się wiele atomów wodoru. Jądra niektórych z nich - protony - łączyły się z jądrami fluoru-17, tworząc jądra radioaktywnego izotopu neonu-18. Eksperymentatorzy zaobserwowali, że neon-18 rozpadał
się bezpośrednio na tlen-16 i dwa protony. Jednoczesna emisja dwóch protonów to zupełnie nowy rodzaj promieniotwórczości.



Neutrino taonowe

21 lipca 2000 r. fizycy z Fermi National Accelarator Labaratory w Batavii w stanie Illinois ogłosili oficjalnie, że udało się im bezpośrednio zarejestrować neutrino taonowe. Upolowanie tej cząstki, będącej trzecim rodzajem neutrin (oprócz elektronowych i mionowych), tym samym pozwoliło domknąć trzecią i prawdopodobnie ostatnią rodzinę cząstek z Modelu Standardowego. Eksperyment przeprowadzono jeszcze w 1997. Wiązkę protonów z akceleratora skierowano na tarczę wolframową. W wyniku zderzeń powstały liczne cząstki wtórne. Układ potężnych magnesów odchylających i gruba na 15 metrów warstwa osłony (ze stali) wyeliminowały z wiązki wtórnej wszystkie cząstki oprócz niemal bezmasowych i niemal nie oddziałujących neutrin. Oceniono, iż w jednym zderzeniu na bilion neutrino taonowe produkowało swego partnera - taon (lepton pi), który podlegał rejestracji w detektorze. Po trzech latach niezwykle skrupulatnej analizy danych, przeprowadzonej przez fizyków z Uniwersytetu Nagoya w Japonii, spośród prawie 7 milionów zarejestrowanych oddziaływań znaleziono cztery zdarzenia z produkcją neutrina taonowego.

Nowa "pułapka" na neutrony

Naukowcy niemieccy i amerykańscy skonstruowali specjalną magnetyczną pułapkę na wolne neutrony. Wykorzystując ten nowy aparat można będzie dokładnie zmierzyć czas rozpadu neutronów. Jest to ważny czynnik w prawidłowym zrozumieniu procesów, które zaszły w pierwszych chwilach po Wielkim Wybuchu. Wolne neutrony istnieją tylko około 15 minut. Potem rozpadają się na proton, elektron i antyneutrino. Zmierzenie ich czasu rozpadu jest takie trudne, ponieważ nie mają one ładunku elektrycznego i dlatego bardzo trudno jest je wychwycić w polu elektromagnetycznym. Poza tym wolne neutrony bardzo łatwo reagują z materią otoczenia. Jednak, jeżeli zostaną zintegrowane w jądrze atomowym, stają się stabilne i nie rozpadają się. Niemiecki naukowiec Robert Golub z Hahn-Meitner-Institut wykorzystał fakt, że neutrony posiadają spin, na który działa pole magnetyczne. Skonstruowana przez naukowców amerykańskich z National Institute of Standards magnetyczna klatka składa się z rury o długości 34 centymetrów i grubości 3 centymetry, do której wpadają neutrony. Wewnątrz zostają one wyhamowane przez płynny hel. Pole magnetyczne jest tak ukształtowane, że neutrony porzuszają sie po torach spiralnych wewnątrz rury i nie wydostają się na zewnątrz. Jeżeli dochodzi do rozpadu neutronu, powstały elektron przekazuje energię kilku atomom helu, które ulegają rozpadowi emitując promieniowanie ultrafioletowe. Ta pułapka magnetyczna jest prototypem i przy jej pomocy nie da się jeszcze badać czasu rozpadu neutronów. Czas ten będzie można zmierzyć po zbudowanie znacznie większej pułapki.










Contents copyright © 2001-2002 MK. All rights reserved.
Dodaj stronę do
ulubionych. Ustaw stronę jako stronę startową.
W razie problemów pisz na adres [e-mail]