REKONSTRUKCJA WYGL
DU
Co nam może powiedzieć nieboszczyk
Wiemy już jak ważne jest określenie, czy znaleziony szkielet należy do osoby, której poszukujemy, lub co do
śmierci której mamy podejrzenia. Ale co zrobić, gdy znajdujemy pojedynczy szkielet lub czaszkę, o których nie
mamy pojęcia do kogo mogłyby należeć?
rekonstrukcja plastyczna
Metoda rekonstrukcji plastycznej nazywana jest też metodą Gierasimowa, od nazwiska rosyjskiego uczonego
Michaiła Gierasimowa, współtwórcy Laboratorium Rekonstrukcji Plastycznej Radzieckiej Akademii Nauk,
otwartego w 1950 r. Ale próby odtwarzania wyglądu ludzkiej twarzy na podstawie budowy czaszki
podejmowano już wcześniej. W 1895 roku Szwajcar W. His wyrzez
bił na podstawie czaszki podobiznę Jana
Sebastiana Bacha.
Podstawą metody rekonstrukcji plastycznej jest stwierdzenie, że możliwe jest ustalenie zależności grubości
pokrywy mięśniowej do części kostnych w poszczególnych typach antropologicznych. Tzn. że dla różnych ras
ludzkich można określić, jak grubo mięśnie pokrywają czaszkę w danym miejscu. W skrócie technika
prezentuje się następująco:
" najpierw wykonuje się odlew czaszki;
" w ważnych miejscach anatomicznych wbija się małe kołeczki, na
których zaznacza się grubość tkanki mięśniowej w danym miejscu;
" w oczodoły wstawia się kulki z polistyrenu;
" na odlew nakłada się glinę rzez
biarską do wysokości zaznaczonej na
kołeczkach;
" po wyschnięciu gliny uzupełnia się głowę o brwi, włosy itp.
Jakie można uzyskać efekty zobaczcie poniżej:
Rys. - "Filip II - ojciec Aleksandra Wielkiego" - rekonstrukcja twarzy - muzeum w Manchesterze
rekonstrukcja laserowa
Wraz z pojawieniem się możliwości jakie niesie technika komputerowa, zmieniła się również metoda tworzenia
podobizny na podstawie czaszki. Obecnie wykorzystuje się o tego światło lasera. W przybliżeniu wygląda to
tak:
" czaszkę ustawia się na obrotowym podeście;
" od obracającej się czaszki odbijane jest światło lasera;
" dane przekazywane są do komputera gdzie odpowiedni program porównuje je z danymi osób o
podobnych wymiarach czaszki;
" na podstawie zgromadzonych danych tworzony jest model twarzy.
Stosuje się kolorowy skaner laserowy o nazwie 3090CN oraz rotujące platformy. Laser uderza w około 50 tys.
punktów na czaszce i dane o nich przekazywane są do komputera.
Słowniczek
Rekonstrukcja (re- + łc. constructio  łączenie; budowa ) odtworzenie całkowite lub częściowe zniszczonego
obiektu, zwłaszcza zabytku lub dzieła sztuki na podstawie zachowanej dokumentacji pomiarowej lub
fotograficznej, także innych przekazów, form pochodnych.
Paleoantropologia, dział antropologii zajmujący się badaniem oraz rekonstrukcją szczątków kostnych
wymarłych człowiekowatych. Posiada duże znaczenie przy odtwarzaniu procesów antropogenezy.
Z życia wzięte
Chyba najbardziej znanym przypadkiem udanej rekonstrukcji metodą Gierasimowa jest sprawa "małej
panny Nikt"
W Walii, w 1989 roku wykopano szkielet młodej dziewczyny zawinięty w dywan.
Rys. - "Czaszka Karen Price w miejscu znalezienia" - z
ródło: Brian Innes - "Niezbity dowód"
Angielski specjalista, dr. Richard Neave rozpoczął rekonstrukcję plastyczną wyglądu twarzy nieboszczki.
Rys. - "Rekonstrukcja wyglądu Karen" - z
ródło: Brian Innes - "Niezbity dowód"
Zdjęcie zrekonstruowanej twarzy opublikowano w gazetach i w telewizji. Pracownik socjalny z Cardiff
rozpoznał na nim Karen Price. Identyfikację potwierdziło odnalezienie kartoteki dentystycznej Karen.
Niebawem schwytano również i osadzono morderców Karen - jej sutenera i bramkarza z lokalnego pubu.