6.12.2012 traduction

Ewa Jakubczyk©

Trzecią i ostatnią cechą wstydu, jakiej trzeba się przyjrzed, jest wyraźna dysproporcja, która sprawia,
że jest to przezycie tak potworne. Ciężar i wielkośd poczucia winy są zwykle proporcjonalne do
występki: im poważniejsze wykroczenie, tym większa wina. Wstyd, przeciwnie, wywołują zazwyczaj
najbłahsze bodźce, pozornie drobne szczegóły. Takie drobiazgi, właśnie przez swoją trywialnośd,
najwyraźniej odsłaniają niedostatki „ja” jako „ja”, a nie jako gwałciciela jakichś abstrakcyjnych form.

Le troisième et le dernier trait de la honte, qu’il faut examiner, est une disproportion visible/nette qui
rend cette expérience si horrible. Le poids et le volume du sentiment de culpabilité sont d’habitude
proportionnels au délit : plus grave est l’infraction, plus grand est la faute. La honte, au contraire, est
normalement provoquée par les stimulis les plus futiles, les petits détails en apparence. De tels
détails, précisément par sa trivialité, dévoilent, de façon la plus claire, les défaillances du « moi »
comme « moi » et pas comme le violateur de quelconques formes abstraites.