f

f

ok

ob

p

=

6

25

125

=

=

p

Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest:

1. Wyznaczenie powiększenia i zdolności rozdzielczej lunety.

2. Wyznaczenie kąta pola widzenia lunety.

Lunety pozwalają powiększyć kąt widzenia, pod jakim widzimy odległe przedmioty, bez

zmiany stanu akomodacji naszego oka. Oko patrzące przez lunetę ustawione jest na wyraźne

widzenie przedmiotów bardzo odległych.

Istnieją dwa podstawowe typy lunet:

– Luneta astronomiczna, zwana również luneta Keplera

– Luneta ziemska albo Galileusza

WYNIKI POMIARÓW:

Dla lunety Keplera:

Lunetę Keplera ustawiamy w odległości ok. 5m od testu rozdzielczego i przesuwając okular

ustawiamy lunetę na ostre widzenie testu. Mierzymy pięciokrotnie odległość a, czyli

odległość przedmiotu od obiektywu.

1. a= 4,58 m
2. a= 4,60m
3. a= 4,56m
4. a= 4,58m
5. a= 4,57m

a

śr

= 4,58 m

f

ob

= +150 – ogniskowa obiektywu dla lunety Keplera

f

ok

= +25 – ogniskowa okularu dla lunety Keplera

Odczytana ilość widocznych działek z testu rozdzielczego wynosi 18.

N = 18 działek

Obliczamy powiększenie kontowe lunety ze wzoru











 +

=

a

f

p

p

ob

1

'













=

=

a

hN

arctg

w

2

2

2

α

POMIAR POWIĘKSZENIA MODELU LUNETY

p’=6(1+150/4580)=6,20

POMIAR KĄTA POLA WIDZENIA LUNETY

h – szerokość jednej działki testu

α=2arctg(10*18/2*4580)=2,25

1º - 60’

2,25º - x

α=135”

Dla lunety Galileusza:

Luneta Galileusza, zawiera soczewkę skupiającą, pracującą jako obiektyw ale okularem jest

soczewka rozpraszająca. Ustawienie okularu jest takie, by wytworzony przez obiektyw

pośredni obraz rzeczywisty, odwrócony i pomniejszony, znajdujący się w ognisku obiektywu,

leżał równocześnie w ognisku okularu. Obserwator będzie widział obraz pozorny.

6. a= 4,58 m
7. a= 4,60m
8. a= 4,56m
9. a= 4,58m
10. a= 4,57m

a

śr

= 4,58 m

5

,

7

20

150

−

=

−

+

=

p

f

ob

= 150

f

ok

= -20

N = 26 działek

Obliczamy powiększenie kontowe lunety :

POMIAR POWIĘKSZENIA MODELU LUNETY

p’=-7,5(1+150/4580)=7,7456

POMIAR KĄTA POLA WIDZENIA LUNETY

α=2arctg(10*26/2*4580)=3,24

α=194,4”

WNIOSKI:

Pomiar kąta pola widzenia dla lunety Galileusza jest większy niż lunety Keplera co oznacza

prawdopodobnie, że luneta ta jest lepszą do dokonywania pomiarów. Według nas jest też ona

„łatwiejsza” w obsłudze, ponieważ obraz widzialny jest rzeczywisty, a nie- odwrócony jak w

lunecie Keplera.

Ponadto pomiary zależą także od wzroku osoby-, jeśli nie ma ona kłopotów ze wzrokiem to

pomiar będzie dokładny.

Pomiar kąta zależy także w dużym stopniu od osiowego ustawienia obiektywu i okularu,

ponieważ przy skręceniu obiektywu względem osi celowania występuje znaczne zmniejszenie

zdolności rozdzielczej lunety.