EKOAUDYT I EKOLOGICZNE ZNAKOWANIE PRODUKTÓW
AUDYTEM nazywamy całkowicie niezależną ocenę organizacji,
produktu lub projektu. Podlega to badaniu zgodności z określonym
prawem, normą lub standardem- tak zwanym punktem
odniesienia .EKOAUDYT sprawdza zgodność z normami oraz z
wymaganiami dotyczącymi ochrony środowiska. Sprawdzeniu ulega
dokumentacja określonego podmiotu i sprawdzenie odziaływania
poszczególnych komponentów na elementy środowiska (np. emisję
substancji szkodliwych do powietrza, emisję hałasu, gospodarkę
odpadami, gospodarkę wodno-ściekową, odziaływanie na glebę). Ocena
ta ma na celu określenie wszelkich interakcji między podmiotem a
środowiskiem.RODZAJE EKOAUDYTÓW: Wstępny (eco screening),
Podstawowy, Pełny, Lux. WSTĘPNY -Sprawdzenie zobowiązań danego
przedsiębiorstwa względem wymogów ochrony środowiska;-
Sprawdzenie dokumentacji ochrony środowiska;-Określenie rodzajów
dokumentacji, które powinny być prowadzone w danym
przedsiębiorstwie;Efekt : Określenie jakie wymogi środowiskowe
powinien spełniać dany zakład oraz określenie jakie są braki i
zobowiązania które muszą być spełnione.PODSTAWOWY:-Analiza
wpływu przedsiębiorstwa na określone komponenty środowiska;-Analiza
możliwych konfliktów społecznych; Efekt : rozwinięcie audytu
ekologicznego wstępnego o istotne problemy. PEŁNY [USTAWOWY]-
Analiza kompleksowego przeglądu ekologicznego zgodnego z art. 238
ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U.
2006 Nr 129, poz.902, ze zm.); -Szczegółowa analiza wpływu zakładu
na konkretne komponenty środowiska;-Szczegółowe obliczenia emisji
Efekt: Przewidzenie minimalizacji oddziaływań na środowisko, które
zostały określone za pomocą obliczeń, zawiera rozwinięcie audytu
podstawowego.AUDYT EKOLOGICZNY – LUX -Porównanie warunków
funkcjonowania zakładu z BAT -Jest zintegrowaną analizą środowiskową;
Efekt : w pełni rozbudowany audyt, dostosowanie zakładu do
wytycznych BAT, wyznacza sposób uzyskania dofinansowania zakładu
by dostosować go do wytycznych BAT.
ZASTOSOWANIE EKOAUDYTÓW: -Powinien być przeprowadzony już
dla planowanego przedsięwzięcia (raport OOŚ);-Ma za zadanie
przedstawienie przedsięwzięciu niedociągnięć, które mogą prowadzić
do poważnych konsekwencji; -Dzięki ekoaudytom otrzymuje się szybsze
pozwolenie na budowę oraz pokazuje drogę do zdobycia dofinansowań
z UE. SYSTEM EMAS - Jest narzędziem poszerzającym informacje o
zrównoważonym rozwoju oraz efektywnym zarządzaniem dostępnymi
zasobami i energią. Jest to system rejestracji dla firm chcących spełniać
wysokie wymagania środowiskowe. ISO-Jest organizacją pozarządową
która zrzesza krajowe organizacje normalizacyjne. Skupia ona 166
krajów w tym Polskę a dokładniej Polski Komitet Normalizacyjny.
NORMA ISO 14001 – Jest to międzynarodowa norma która określa
procesy i wzrost efektywności środowiskowych organizacji. Przede
wszystkim celem tej normy jest zminimalizowanie oddziaływania na
środowisko i jak najlepsze wykorzystywanie zasobów. Ta norma nie
posiada żadnego uwarunkowania prawnego. Jest ona narzędziem do
zarządzania środowiskiem. UREGULOWANIA PRAWNE:-
Rozporządzeniem PE i Rady (WE) NR 1221/2009 z dnia 25.11.2009r. s
sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i
audytu we Wspólnocie (EMAS). -Ustawa z dnia 15 07 2011r. o krajowym
systemie zarządzania i audytu (EMAS)- Rozporządzenie Ministra
Środowiska z dnia 23 03 2012 r. w sprawie współczynników
różnicujących wysokość opłaty rejestracyjnej za wpis do rejestru
organizacji zarejestrowanych w krajowym systemie ekozarządzania i
audytu (EMAS)-Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 1.02 2012 r.
w sprawie wzoru wniosku o rejestrację organizacji w rejestrze EMAS

OCHRONA POWIERZCHNI ZIEMI Ustawa POŚ z dn. 27.VI.2001
Ustawa z dn. 03.11.95 o ochronie gruntów rolnych i leśnych Ustawa z
dn 04.02.94 Prawo geologiczne i górnicze Zgodnie z art 101 ochrona
pow ziemi polega na: racjonalnym gospodarowaniu, zachowaniu funkci
środowiskowych, gospodarczych, społecznych i kulturowych,
zapobieganie zanieczyszczeniu subst powodującymi ryzyku oraz na
remediacji, zachowaniu jak najlepszego stanu gleby, zapobieganiu
rucom masowym ziemi i ich skutkom. OBSERWACJĄ ZMIAN ORAZ
OCENĄ JAKOŚCI GLEBY I ZIEMI zajmuje się inspekcja ochrony
środowiska w ramach państwowego monitoringu środowiska. Wg art.
110 ustawy POŚ rejestrem terenów, na których stwierdzono
przekroczenie standardów jakości gleby lub ziemi zajmuje się starosta,
wprowadzając każdego roku aktualizacje. Informacje zawarte w tym
rejestrze umieszczane są w bazach danych udostępnianych publicznie.
W ZAKRESIE OCHRONY POWIERZCHNI ZIEMI wprowadzono
standardy wyznaczone dla niektórych substw glebie albo w ziemi oraz
zróżnicowane w zależności od rodzaju gruntu. Ustalono standardy dla 3
grup rodzajów gruntu: -grupa A – najostrzejsze – grunty wchodzące w
skład obszaru poddanego ochronie na podstawie przepisów ustawy -
Prawo wodne, oraz grunty chronione na podstawie przepisów o ochronie
przyrody -grupa B – łagodniejsze – grunty zaliczane do użytków rolnych,
leśnych oraz zadrzewionych, nieużytki oraz grunty zurbanizowane
-grupa C – najłagodniejsze – tereny przemysłowe, użytki kopalne, tereny
komunikacyjne
W razie przekroczenia obowiązujących standardów istnieje obowiązek
wykonania rekultywacji gruntów. W OCHRONIE GRUNTÓW LEŚNYCH I
ROLNYCH ważne jest przede wszystkim zachowanie aktualnej ich ilości.
W art. 2 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych znajduje się
wykaz gruntów kwalifikowanych do rolnych i leśnych. Na cele nieleśne i
nierolnicze powinno się wyznaczać nieużytki rolne, choć nie zawsze jest
to możliwe, dlatego ustawa przewiduje okoliczność, w której grunty
rolne i leśne są przeznaczane na inne cele.
OCHRONA GRUNTÓW ROLNYCH I LEŚNYCH POLEGA NA zapobieganiu
przed degradacją, dewastacją oraz szkodom w produkcji rolniczej,
rekultywacji i zagospodarowaniu gruntów na cele rolnicze, zachowaniu
torfowisk i oczek wodnych, przywracanie walorów użytkowych gruntom
leśnym, ulepszanie użytków leśnych oraz zapobieganie obniżenia ich
produkcyjności. Obowiązek zapobiegania degradacji ciąży na
właścicielu gruntu.GRUNTY ZDEWASTOWANE to takie, które w
wyniku działalności człowieka lub innych czynników utraciły całkowicie
wartości użytkowe. GRUNTY ZDEGRADOWANE to takie, których
wartość użytkowa zmalała w wyniku pogorszenia się warunków
przyrodniczych lub wskutek zmian środowiska oraz działalności
przemysłowej, a także nieodpowiedniej działalności rolniczej. GRUNTY
ZDEWASTOWANE I ZDEGRADOWANE powstały przeważnie (84,7%
gruntów) w wyniku działalności w zakresie górnictwa i kopalnictwa
surowców innych niż energetyczne.REKULTYWACJA GRUNTÓW
polega na nadaniu lub przywróceniu gruntom zdegradowanym lub
zdewastowanym wartości użytkowych lub przyrodniczych przez
właściwe ukształtowanie rzeźby terenu, poprawienie właściwości
fizycznych i chemicznych, uregulowanie stosunków wodnych,
odtworzenie gleb, umocnienie skarp oraz odbudowanie lub zbudowanie
niezbędnych dróg. Grunty zrekultywowane podlegają
zagospodarowaniu, czyli rolniczemu, leśnemu lub innemu rodzajowi
użytkowania.

Obowiązek rekultywacji zawarty w ustawie POŚ. Według

art. 3 pkt 32a ustawy POŚ ruchy masowe ziemi to „powstające
naturalnie lub na skutek działalności człowieka osuwanie, spełzywanie
lub obrywanie powierzchniowych warstw skał, zwietrzeliny i gleby”.
Starosta musi nad tym czuwać.

OCHRONA KOPALIN:W prawie polskim złoża kopalin podlegają
ochronie polegającej na racjonalnym, gospodarczo uzasadnionym
gospodarowaniu ich zasobami przy zapewnieniu racjonalnego
wydobycia i zagospodarowania kopaliny oraz maksymalnym
ograniczeniu szkody w środowisku (art. 125 i 126 ustawy POŚ). Prawo
ochrony środowiska zobowiązuje prowadzącego eksploatację złoża do
podejmowania środków niezbędnych do ochrony zasobów złoża, jak
również do ochrony powierzchni ziemi oraz wód powierzchniowych i
podziemnych, a także do sukcesywnego prowadzenia rekultywacji
terenów poeksploatacyjnych. Rekultywacja terenów
poeksploatacyjnych, szczególnie w górnictwie otworowym siarki, jest
zadaniem złożonym i trudnym, ponieważ ten rodzaj działalności
górniczej wywołuje szereg przekształceń środowiska przyrodniczego.
Każdy typ przekształceń może ujawnić się z bardzo dużym natężeniem,
jak np. miejsca zalewiskowe czy obszary poerupcyjne. Ostateczne
skutki eksploatacji są ponadto uzależnione od lokalnych właściwości
środowiska i jego wrażliwości na dany czynnik degradujący.
PRAWO GEOLOGICZNE I GÓRNICZE DZIELI KOPALINY NA
PODSTAWOWE I POSPOLITE. Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy do
kopalin podstawowych zalicza się surowce energetyczne, metale w
postaci rud oraz w stanie rodzimym, surowce przemysłu chemicznego,
budowlanego, ceramicznego i szklarskiego oraz wszystkie kopaliny
występujące w granicach obszarów morskich RP. Kopaliny nie
wymienione w przepisie są kopalinami pospolitymi.KWESTIE
WŁASNOŚCI KOPALIN ustawodawca rozwiązał w art. 7 ust. 1 pr.g.g., w
której zdeklarowano, że złoża kopalin niestanowiące części składowych
nieruchomości gruntu są własnością Skarbu Państwa. Ustawa POŚ
rozporządza również, że eksploatacja złoża kopaliny powinna być
prowadzona w sposób gospodarczo uzasadniony, przy zastosowaniu
środków ograniczających szkody w środowisku, przy zapewnieniu
racjonalnego wydobycia i zagospodarowania kopaliny (art. 126 ust. 1
ustawy POŚ).

GOSPODAROWNIE ODPADAMI - ,, rozumie się przez to zbieranie,
transport, przetwarzanie odpadów, łącznie z nadzorem nad tego rodzaju
działaniami, jak również późniejsze postępowanie z miejscami
unieszkodliwiania odpadów oraz działania wykonywane w charakterze
sprzedawcy odpadów lub pośrednika w obrocie odpadami;” Ustawa z
dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach Dział I, Rozdział 2, Art.3.1., 2).
CEL: Ochrona życia i zdrowia ludzi oraz środowiska z uwzględnieniem
aby gospodarka odpadami:-Nie wpływała negatywnie na wodę,
powietrze, glebę, rośliny i zwierzęta-Nie była źródłem uciążliwego
hałasu oraz zapachów-Nie wpływała na miejsca wiejskie oraz miejca
szczególnej wagi (o znaczeniu kulturowym i przyrodniczym)
Odpad - ,, rozumie się przez to każdą substancję lub przedmiot,
których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których
pozbycia się jest obowiązany; ’’
RODZAJE ODPADÓW:Odpady komunalne, Odpady medyczne,
Obojętne ,Ulegające biodegradacji, Weterynaryjne ,zielone. ODPADY
NIEBEZPIECZNE oznaczają odpady wykazujące co najmniej jedną
spośród właściwości niebezpiecznych. Właściwości powodujące, że
odpady są odpadami niebezpiecznymi, określa załącznik nr 3 do
ustawy.” ODPADY KOMUNALNE – “rozumie się przez to odpady
powstające w gospodarstwach domowych, z wyłączeniem pojazdów
wycofanych z eksploatacji, a także odpady niezawierające odpadów
niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze
względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów
powstających w gospodarstwach domowych. SPALANIE ODPADÓW –
termiczne przekształcenie odpadów. SPALARNIE ODPADÓW – ,,rozumie
się przez to zakład lub jego część przeznaczone do termicznego
przekształcania odpadów z odzyskiem lub bez odzysku wytwarzanej
energii cieplnej, SKŁADOWISKO ODPADÓW – ,,rozumie się przez to
obiekt budowlany przeznaczony do składowania odpadów; Rodzaje
odpadów, które nie mogą być składowane (np. zakaźne medyczne i
weterynaryjne, ciekłe, wybuchowe, żrące…) MAGAZYNOWANIU
ODPADÓW –,, rozumie się przez to czasowe przechowywanie odpadów
obejmujące: a) wstępne magazynowanie odpadów przez ich wytwórcę,
b) tymczasowe magazynowanie odpadów przez prowadzącego
zbieranie odpadów, c) magazynowanie odpadów przez prowadzącego
przetwarzanie odpadów
Wytwarzanie, zbieranie, przetwarzanie. ODZYSK/RECYKLING
Gminy są obowiązane osiągnąć do dnia 31 grudnia 2020 r.: 1) poziom
recyklingu papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła  co najmniej
50% wagowo. 2) poziom recyklingu innych niż niebezpieczne odpadów
budowlanych i rozbiórkowych  co najmniej 70% wagowo.
GŁÓWNE ZASADY GOSPODAROWANIA: -Minimalizowanie ilości
powstających odpadów ( nowe technologie, metody, materiały)
-Przygotowanie do odzysku, recykling -Unieszkodliwianie ( po
wcześniejszej segregacji ) -Odpady poddawane przekształcaniu w
miejscu ich powstawania ( gdy jest to niemożliwe, przewożone w
miejsca do tego stworzone) -Odpady medyczne i weterynaryjne
unieszkodliwiane na terenie województwa gdzie zostały wytworzone
-Osady ściekowe mogą być stosowane w innych województwach
-Zmieszane odpady komunalne, odpady zielone, pozostałości z
sortowania ( przetwarzanie w regionie gdzie powstały, wyjątek
przewożenie do spalarni) -Nie miesza się odpadów niebezpiecznych z
innymi odpadami -Odpady zbierane są w sposób selektywny -Transport
odpadów – przepisy do transportowania odpadów niebezpiecznych
-Przetwarzanie zachodzi tylko w instalacjach do tego przeznaczonych
PLANY W GOSPODAROWANIU ODPADAMI CEL: utworzenie sieci
instalacji gospodarki odpadami zgodnej z założeniami ochrony
środowiska
ZBIERANIE I PRZETWARZANIE ODPADÓW → wymaga zezwolenia
ODPADY SZCZEGÓLNE: PCB, PCT, Oleje odpadowe, Baterie i
akumulatory, komunalne osady ściekowe, odpady medyczne i
weterynaryjne, dwutlenek tytanu.
Prawo polskie: -Ustawa z dnia 20.I.2005 r. o recyklingu pojazdów
wycofanych z eksploatacji -Ustawa z dnia 27 maja 2015 r. o zmianie
ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji -Ustawa z dnia
11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym
-Ustawa z dnia 30.VII.2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami (.
-Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach -Ustawa z dnia
11.V.2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych -Ustawa z
dnia 13.IX.1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach

OCHRONA PRZED PROMIENIOWANIEM
PROMIENIOWANIE JONIZUJĄCE- to promieniowanie

elektromagnetyczne o małej długości fal i jednocześnie dużej
częstotliwości, oraz promieniowanie alfa i beta. Jego źródłem są

urządzenia wykorzystujące substancje promieniotwórcze i aparaty
rentgenowskie. PROMIENIOWANIE NIEJONIZUJĄCE- to

promieniowanie elektromagnetyczne o większej długości fal. Jego
źródłem są urządzenia wykorzystujące ultrafiolet, radiolokacyjne i

radiokomunikacyjne oraz kuchenki mikrofalowe. Promieniowaniem
niejonizującym jest także promieniowanie termiczne i światło. ŹRÓDŁA

PROMIENIOWANIA NIEJONIZUJĄCEGO – telefony komórkowe, linie
wysokiego napięcia, mikrofale, przenośniki radiowe.

POLE ELEKTROMAGNETYCZNE -wytwarzane przez silne źródło, może
powodować zaburzenia funkcji układu nerwowego, rozrodczego,

hormonalnego, narządów słuchu i wzroku. -u roślin prowadzi do
opóźnionego wzrostu, zmian w budowie zewnętrznej. -u zwierząt

zaburzenia neurologiczne, zakłócenia wzrostu, żywotności i płodności.
POTENCJALNE ŹRÓDŁA ZAGROŻENIA RADIACYJNEGO W NASZYM

KRAJU TO: -Reaktor MARIA -Reaktor EWA -Przechowalniki wypalonego
paliwa -Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych

PRAWO ATOMOWE USTAWA Z DNIA 29 LISTOPADA 2000r
Art. 4. dot. Prawa atomowego, mówi o: zezwoleniach w zakresie

bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej na wykonywanie
działalności związanych z narażeniem na substancje promieniotwórcze.

Prezes Państwowej Agencji Atomistyki jest centralnym organem
administracji rządowej właściwym w sprawach bezpieczeństwa

jądrowego i ochrony radiologicznej w zakresie określonym ustawą.”
SYSTEMATYCZNA OCENA SYTUACJI RADIACYJNEJ KRAJU,

REALIZOWANA JEST WYŁĄCZNIE NA POZIOMIE KRAJOWYM I
OBEJMUJE: -badania zawartości sztucznych izotopów

promieniotwórczych w powietrzu; -badania stężenia cezu-137 w
powietrzu, wodzie i glebie; -badania stężeń wybranych radionuklidów

(cezu, strontu i plutonu) w śródlądowych wodach powierzchniowych i
osadach dennych.

GMO – organizmy modyfikowane genetycznie, czyli „każdy organizm

inny niż organizm człowieka, w którym materiał genetyczny został
zmieniony w sposób niezachodzący w warunkach naturalnych wskutek

krzyżowania lub naturalnej rekombinacji”, najczęściej wykorzystywane
są w produkcji żywności, prostych związków organicznych do przemysłu

chemicznego, w medycynie czy przemyśle farmaceutycznym.
Wykorzystywanie organizmów genetycznie zmodyfikowanych oraz

związane z nimi operacje są przedmiotem regulacji zarówno prawa
krajowego jak i międzynarodowego. Przepisy mają charakter głównie

zapobiegawczy w celu osiągnięcia „bezpiecznego transferu, sposobu
postępowania i użytkowania zmodyfikowanych żywych organizmów

powstałych w wyniku zastosowania nowoczesnych biotechnologii, które
mogą mieć negatywny wpływ na zachowanie i zrównoważone

użytkowanie różnorodności biologicznej, przy uwzględnieniu również
zagrożeń dla zdrowia człowieka i ze specjalnym ukierunkowaniem na

przewóz transgraniczny.”, jak stanowi Decyzja Rady z dnia 25 czerwca
2002 r. dotycząca zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Protokołu

z Kartageny o bezpieczeństwie biologicznym do Konwencji o
różnorodności biologicznej (2002/628/WE).

KRAJOWA STRATEGIA BEZPIECZEŃSTWA GENETYCZNEGO
Przepisy dotyczące GMO w prawie polskim zawarte są w ustawie z dnia

22 czerwca 2001 r.o organizmach genetycznie zmodyfikowanych oraz
jej aktach wykonawczych. OPERACJE DOTYCZĄCE GMO – są to

działania z wykorzystaniem GMO. Muszą one być kontrolowane przez
odpowiednie organy oraz należy uzyskać na nie zgodę. Minister

właściwy do spraw środowiska jest organem administracji rządowej
właściwym do spraw GMO (wydaje zgody na uwolnienie GMO do

środowiska, wprowadzenie produktóe GMO itd).
W IMIENIU MINISTRA ŚRODOWISKA FUNKCJE NADZORCZO-KONTROLNą

spełniać mogą m.in. Państwowa Inspekcja Sanitarna, Państwowa
Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa, Inspekcja Ochrony Środowiska

czy Inspekcja Weterynaryjna.
-Ustawa o GMO określa różne rodzaje operacji związanych z GMO.

Pierwszą z nich jest zamknięte użycie GMO. Dotyczy ono głównie
prowadzenia działań doświadczalnych w obrębie zamkniętych

pomieszczeń takich jak m.in. laboratoria, szklarnie, fitotrony.
- zamierzone uwolnienie GMO do środowiska. Polega ono na

zamierzonym wprowadzeniu do środowiska GMO lub też ich kombinacji
bez zabezpieczeń mających na celu ograniczenie kontaktu GMO z

ludźmi i środowiskiem.
PRZEPISY DOTYCZĄCE WYWOZU ORGANIZMÓW ZMODYFIKOWANYCH z

kraju lub ich przewozu tranzytowego są zawarte w 6 rozdziale ustawy o
GMO. Podobnie jak w wypadku wprowadzenia do obrotu wymaga

uzyskania pozwolenia Ministra Środowiska, ale także zgodę państw do
których taki produkt ma trafić. Wniosek o pozwolenie musi zawierać

informacje o charakterze i ilości przewożonego lub wywożonego GMO,
ale także trasę jaką ma pokonać.

NIEPRZESTRZEGANIE PRZEPISÓW zawartych w ustawie o GMO skutkuje
sankcjami administracyjnymi polegającymi przede wszystkim na

cofnięciu wydanych zezwoleń lub zgody dotyczącej operacji z GMO,
wstrzymaniu działalności w zakresie zamkniętego użycia GMO lub

nakazie wycofania produktu GMO z obrotu.
Genetyczna modyfikacja daje szanse na produkcje większej ilości

żywności mimo pomniejszających się powierzchni pod pola uprawne
oraz pogarszających się jakości gleb. Umożliwia także produkcje roślin

odpornych na herbicydy, na psucie się.
-Wprowadzane regulacje dotyczące GMO powinny być restrykcyjne

(zapewniające ostrożność względem nie do końca poznanych
procesów), ale jednocześnie racjonalne, zapewniając możliwość

stosunkowo swobodnego prowadzenia badań przez naukowców i
późniejsze stosowanie GMO dla dobra całej ludzkości, a nie tylko zysku

poszczególnych przedsiębiorców.

OCHRONA POWIETRZA GŁÓWNYMI ŹRÓDŁAMI
ZANIECZYSZCZEŃ SĄ: -zanieczyszczenia pochodzenia naturalnego -
powstałe na skutek wybuchów wulkanów, pożarów lasów, burz
piaskowych, huraganów, procesów rozkładu materii organicznej, np. na
bagnach -zanieczyszczenia pochodzenia antropogenicznego (związane
z działalnością człowieka) - pyły i gazy, które pochodzą głównie z
przemysłu energetycznego i transportowego. Duży wpływ na
zanieczyszczenie powietrza mam także uprzemysłowienie oraz wzrost
liczby ludności. PRAWO POLSKIE – Regulacja ochrony powietrza przez
zanieczyszczeniami w Polsce zawarta jest przede wszystkim w ustawie z
27.04.2001r. Prawo ochrony środowiska.
OCHRONA POWIETRZA POLEGA NA ZAPEWNIENIU JAK
NAJLEPSZEJ JEGO JAKOŚCI, W SZCZEGÓLNOŚCI PRZEZ:-
utrzymanie poziomów substancji w powietrzu poniżej dopuszczalnych
dla nich poziomów lub co najmniej na tych poziomach;-zmniejszanie
poziomów substancji w powietrzu co najmniej do dopuszczalnych, gdy
nie są one dotrzymane. BADANIA I OCENĄ jakości powietrza w
Polsce, zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony
środowiska, dokonują Wojewódzkie Inspektoraty Ochrony Środowiska w
ramach Państwowego Monitoringu Środowiska. Na potrzeby ocen
jakości powietrza wykonywane są analizy stężeń następujących
substancji w powietrzu: dwutlenku siarki (SO2), dwutlenku azotu (NO2),
tlenków azotu (NOx), ozonu (O3), pyłu zawieszonego PM10 i PM2,5,
benzenu (C6H6) i tlenku węgla (CO), a także zawartości w pyle
zawieszonym PM10: ołowiu (Pb), arsenu (As), kadmu (Cd), niklu (Ni) i
benzo(a)pirenu (B(a)P). Dodatkowo, na wybranych stacjach w kraju
prowadzi się również monitoring wielopierścieniowych węglowodorów
aromatycznych. Wyniki pomiarów porównywane są z odpowiednimi
standardami jakości powietrza (poziomy dopuszczalne) oraz z
poziomami docelowymi i poziomami celu długoterminowego. Ocenę
jakości powietrza dokonuje się w strefach.PROGRAMY OCHRONY
POWIETRZA:-Programy ochrony powietrza są określane też jako
„programy naprawcze”, ponieważ działania podjęte na ich podstawie
mają na celu przywrócenie środowisku stanu sprzed naruszeń, a więc
niejako „naprawienie” go. Mają one postać aktów prawa miejscowego,-
w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 06.06.2002r. ustalone
zostały dopuszczalne a także alarmowe poziomy niektórych substancji
w powietrzu, dla których nawet krótkotrwałe przekroczenie może
powodować zagrożenie dla zdrowia ludzi. W przypadku ryzyka
wystąpienia na danym terenie przekroczeń dopuszczalnych i
alarmowych poziomów stężeń Wojewoda zobowiązany jest do
niezwłocznego powiadomienia o tym fakcie społeczeństwa oraz w
porozumieniu ze Starostą, określenia w drodze rozporządzenia planu
działań mających na celu zmniejszenie ryzyka i ograniczenia skutków i
czasu trwania takich przekroczeń a nawet określić dla danego
województwa bądź jego części rodzaje lub jakość paliw dopuszczonych
do stosowania. Wojewoda ogłaszając tzw. alarm smogowy może
nakazać wstrzymanie na kilka godzin ruchu samochodowego na
wyznaczonych ulicach, wstrzymać bądź ograniczyć produkcję w
wyznaczonych zakładach przemysłowych. Alarm smogowy zawiera
także ostrzeżenie, kierowane do mieszkańców, przed wychodzeniem na
ulice miast w określonych godzinach z uwagi na duże stężenia
zanieczyszczeń w powietrzu.
OCHRONA POWIETRZA MOŻE BYĆ REALIZOWANA PRZEZ
PODEJMOWANIE DZIAŁAŃ TAKICH JAK:-Instalowanie wydajnych
filtrów kominowych. -Wdrażanie nowych, czystszych technologii
przemysłowych-Modyfikacja istniejących technologii i większa
hermetyzacja produkcji. -Inwestowanie w ekologiczne środki transportu
i modyfikacja już istniejących. -Budowanie izolacyjnych pasów zieleni
wokół zakładów przemysłowych.
ZANIECZYSZCZENIA POWIETRZA MOŻNA PODZIELIĆ w zależności
od ich rodzaju (gazowe lub pyłowe), oraz od ich źródła (przemysłowe,
transportowe, związane z produkcją energii oraz naturalne). Do
najczęściej występujących należy zaliczyć: tlenki azotu (NOx – przemysł
i transport), dwutlenek siarki (SO2 – przemysł, energetyka i transport),
tlenek i dwutlenek węgla (CO, CO2 -wszystkie źródła) a także pyły
(przemysł i energetyka).
SMOG-. jest to zanieczyszczone powietrze zawierające duże stężenia
pyłów i toksycznych gazów, których źródłem jest głównie motoryzacja i
przemysł. Z fizycznego punktu widzenia smog jest mieszaniną dymu i
mgły. EFEKT CIEPLARNIANY – zjawisko podwyższenia temperatury
planety powodowane obecnością gazów cieplarnianych w atmosferze.
Zmiany powodujące wzrost roli efektu cieplarnianego mogą być jedną z
przyczyn globalnego ocieplenia.DZIURA OZONOWA powstaje wskutek
niszczenia warstwy ozonowej przez związki chemiczne, zwane freonami.

KONTROLA CHEMIKALIÓW
Podstawę prawną do wszelkich działań związanych z kontrolą stanowi
ustawa z dnia Ustawa z dnia 25 lutego 2011 r. o substancjach
chemicznych i ich mieszaninach, ustawa z 27 kwietnia 2001r. Prawo
Ochrony Środowiska (art. 158 – 165) oraz ustawa, również z 27 kwietnia
2001r, o odpadach.
USTAWA Z DNIA. 25 LUTEGO 2011 R. O SUBSTANCJACH CHEMICZNYCH I
ICH MIESZANINACH Swoją treścią ustawa ta reguluje warunki, zakazy
lub ograniczenia w kwestiach: -Produkcji substancji i preparatów
chemicznych; -Wprowadzania ich do obrotu; -Stosowaniu tych
substancji i preparatów SUBSTANCJA: oznacza pierwiastek chemiczny
lub jego związki w stanie, w jakim występują w przyrodzie lub zostają
uzyskane za pomocą procesu produkcyjnego, z wszelkimi dodatkami
wymaganymi do zachowania ich trwałości oraz wszelkimi
zanieczyszczeniami powstałymi w wyniku zastosowanego procesu,
wyłączając rozpuszczalniki, które można oddzielić bez wpływu na
stabilność i skład substancji[ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1907/2006
PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 18 grudnia 2006r]
PREPARAT: oznacza mieszaninę lub roztwór składający się z dwóch lub
większej liczby substancji.
KLASYFIKACJA SUBSTANCJI I MIESZANIN CHEMICZNYCH -przez ministra
zdrowia -na podstawie właściwości fizykochemicznych oraz
toksyczności, jak również na podstawie zawartości i stężenia składników
niebezpiecznych.
Opakowana substancji oraz mieszanin niebezpiecznych, oraz niektóre
mieszanin wprowadzanych do obrotu muszą być odpowiednio
oznakowane, określone w Ustawie z dnia 25 lutego 2011 r.
WPROWADZENIE SUBSTANCJI I MIESZANIN DO OBROTU:
Osoba wytwarzająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mieszaninę
niebezpieczną lub mieszaninę stwarzającą zagrożenie i wprowadzająca
taką mieszaninę do obrotu oraz osoba która sprowadza taką mieszaninę
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przekazują Inspektorowi
informację o takiej mieszaninie.
NADZÓR STANOWIĄ: Państwowa inspekcja sanitarna, Inspekcja ochrony
środowiska, Państwowa inspekcja pracy, Inspekcja Handlowa,
Państwowa straż pożarna, organy celne.
RODZAJE KAR ZA ZŁAMANIE PRZEPISÓW O SUBSTANCJACH I MIESZANIN
CHEMICZNYCH: Kara grzywny, kara ograniczenia wolności, bądź kara
pozbawienia wolności do roku . AZBEST – substancja stwarzająca
szczególne zagrożenie dla środowiska. SUBSTANCJE STWARZAJĄCE
SZCZEGÓLNE zagrożenie dla środowiska powinny być
wykorzystywane, przemieszczane i eliminowane przy zachowaniu
szczególnych środków ostrożności.

KONSERWATORSKA OCHRONA PRZYRODY
PRAWO: Zagadnienia dot. ochrony przyrody regulowane są na
podstawie Art. 127 ustawy o ochronie środowiska, gdzie wymienione są
podstawowe wymagania ochrony roślin oraz zwierząt. Rozszerzenie
tych zagadnień znajduje się w ustawie z dnia 16 kwietnia 2004r. o
ochronie przyrody (Dz.U. 2004 Nr 92 poz.880). Poza tym zagadnienia
związane z tym tematem zawarte są w ustawach o ochronie zwierząt,
doświadczeniach na zwierzętach oraz prawie łowieckim. CELEM
OCHRONY PRZYRODY JEST:-utrzymanie procesów ekologicznych i
stabilności ekosystemów;-zachowanie różnorodności biologicznej;-
zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin, zwierząt i grzybów,
wraz z ich siedliskami-ochrona walorów krajobrazowych,Polska
zobowiązała się do wyznaczenia na swoim terytorium sieci Natura 2000
w Traktacie ateńskim z 16 kwietnia 2003 r.
Obszar Natura 2000 jest nową formą ochrony wprowadzoną przez
ustawę o ochronie przyrody z 2004 r.
NATURA 2000 – program sieci obszarów objętych ochroną przyrody na
terytorium Unii Europejskiej. Celem programu jest zachowanie
określonych typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków, które
uważane są za cenne i zagrożone w skali całej Europy.
NA SIEĆ SKŁADAJĄ SIĘ DWA PODSYSTEMY:-Obszary Specjalnej Ochrony
Ptaków-Specjalne Obszary Ochrony Siedlisk.
Wyznaczone są one na podstawie dwóch aktów prawnych:-Dyrektywy
Ptasiej (Dyrektywa Rady 79/409/EWG o ochronie dzikich ptaków)-
Dyrektywy Siedliskowej (Dyrektywa Rady 92/43/EWG o ochronie siedlisk
przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory).
Zgodnie z dyrektywą habitatową, ustawa o ochronie przyrody nakazuje
przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko dla każdego
projektowanego planu lub przedsięwzięcia, które nie są bezpośrednio
związane z zarządzaniem obszarem Natura 2000 ani nie wynikają z
potrzeb jego ochrony, a które mogą na ten obszar znacząco
oddziaływać.
PARK NARODOWY Art. 8 ustawy o ochronie przyrody
poświęcony jest parkom narodowym.-park narodowy tworzy – Rada
Ministrów w drodze rozporządzenia-Minister Środowiska nadaje statut i
ustala plan ochrony parku, koordynuje działalność parków narodowych
przy pomocy Krajowego Zarządu Parków Narodowych
CEL: poznanie oraz zachowanie całości objętych w nim systemów
przyrodniczych wraz z warunkami ich funkcjonowania , a także
odtwarzanie zniekształconych i zanikłych ogniw rodzimej przyrody ,
polegające na całkowitym zaniechaniu ingerencji człowieka bądź
czynnym oddziaływaniu na stan ekosystemów i ich składników przez
stosowanie zabiegów ochronnych , hodowlanych i pielęgnacyjnych
PARK KRAJOBRAZOWY obejmuje obszar chroniony ze względu na
wartości przyrodnicze, historyczne i kulturowe oraz walory krajobrazowe
w celu zachowania, popularyzacji tych wartości w warunkach
zrównoważonego rozwoju REZERWAT PRZYRODY obejmuje obszary
zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy,
ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska
zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody
nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami
przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.
OBSZAR CHRONIONEGO KRAJOBRAZU Zgodnie z Art.23 obszar
chronionego krajobrazu obejmuje tereny chronione ze względu na
wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach,
wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych
z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy
ekologicznych. PLANY OCHRONY Dla parków narodowych, rezerwatów
przyrody i parków krajobrazowych sporządza się i realizuje plan
ochrony. Plan ochrony, o którym mowa w ust. 1, ustanawia się w
terminie 5 lat od dnia utworzenia.
Za naruszenie przepisów obowiązujących na obszarach chronionych
grozi odpowiedzialność karna.
INDYWIDUALNE FORMY OCHRONY: pomnik przyrody, stanowisko
dokumentacyjne, użytek ekologiczny, zespół przyrodniczo –
krajobrazowy.
Wszystkie wymienione wyżej formy ochrony mogą być tworzone:
-w drodze rozporządzenia wojewody,
-w drodze uchwały rady gminy, jeżeli wojewoda nie ustanowił tych form.
OCHRONA GATUNKOWA ROŚLIN, ZWIERZĄT ORAZ GRZYBÓW
Ochrona gatunkowa ma na celu zapewnienie przetrwania i właściwego
stanu ochrony dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów oraz ich
siedlisk, gatunków rzadko występujących, endemicznych, podatnych na
zagrożenia i zagrożonych wyginięciem oraz objętych ochroną na
podstawie umów międzynarodowych, a także zachowanie
różnorodności gatunkowej i genetycznej.
OCHRONA EX SITU to ochrona gatunków roślin, zwierząt i grzybów
poza miejcie ich naturalnego występowania oraz ochrona skał,
skamieniałości i minerałów w miejscach ich
przechowywania.OCHRONA ZIELENI :tereny zieleni, zadrzewienie,
OCHRONA ZWIERZĄT = humanitarna ochrona
zwierzątADMINISTRACJA OCHRONY PRZYRODY Ustawa o ochronie
przyrody wyróżnia organy ochrony przyrody i służby ochrony przyrody
(rozdział 5 i 6 uop). Wśród organów ustawa wymienia: ministra
właściwego ds. środowiska;wojewodę;starostę;wójta (burmistrza albo
prezydenta miasta).
Do służb parku narodowego ustawa zalicza:dyrektora parku
narodowego; dyrektora parku krajobrazowego; Służbę Parku
Narodowego; Służbę Parku Krajobrazowego.
OCHRONA EX SITU – ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów
poza miejscem ich naturalnego występowania oraz ochronę skał,
skamieniałości i minerałów w miejscach ich przechowywania;
OCHRONA IN SITU – ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów, a
także elementów przyrody nieożywionej, w miejscach ich naturalnego
występowania; OCHRONA ŚCISŁA – całkowite i trwałe zaniechanie
bezpośredniej ingerencji człowieka w stan ekosystemów, tworów i
składników przyrody oraz w przebieg procesów przyrodniczych na
obszarach objętych ochroną, a w przypadku gatunków – całoroczną
ochronę należących do nich osobników i stadiów ich rozwoju;
OCHRONA CZĘŚCIOWA – ochronę gatunków roślin, zwierząt i grzybów
dopuszczającą możliwość redukcji liczebności populacji oraz
pozyskiwania osobników tych gatunków lub ich części;

OCHRONA WÓD
GOSPODARKA WODNA – to wszelkie działania z zakresu planowania,

rozwijania, dystrybuowania i zarządzania optymalnym zużyciem wody.
Zrównoważone planowanie w obszarze gospodarki wodami uwzględnia

konkurencję o zasoby w taki sposób, by przyczynić się do sprawiedliwej
alokacji wody, która w całości zaspokoi popyt i różnorodne rodzaje

przeznaczenia wody.CELEM OCHRONY WÓD JEST utrzymywanie lub
poprawa jakości wód, biologicznych, stosunków w środowisku wodnym i

na obszarach zalewowych tak, aby wody osiągnęły co najmniej dobry
stan ekologiczny i w zależności od potrzeb nadawały się do:

- zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia,
- bytowania ryb w warunkach naturalnych oraz umożliwiały ich

migrację,
- rekreacji oraz uprawiania sportów wodnych.OCHRONA WÓD

POLEGA W SZCZEGÓLNOŚCI NA:- unikaniu, eliminacji i ograniczaniu
zanieczyszczenia wód, w szczególności zanieczyszczenia substancjami

szczególnie szkodliwymi dla środowiska wodnego,* zapobieganiu
niekorzystnym zmianom naturalnych przepływów wody albo

naturalnych poziomów zwierciadła wody.PODSTAWOWE ZASADY
OCHRONY WÓD - zasada powszechności ochrony art. 38 ust. 1 prawo

wodne- zasada prewencji art. 38 ust. 3 pkt 1 ustawy prawo wodne-
zasada wzmożonej ochrony wód przed zanieczyszczeniem art. 45 ust. 1

pkt. 1 prawo wodne
OCHRONA ILOŚCIOWA WÓD ma na celu dostarczanie odpowiedniej

ilości wody na potrzeby ludności i gospodarki. W tym celu budowane są
zbiorniki retencyjne co zapobiega marnotrawstwu wody oraz oszczędza

się ja w procesach produkcyjnych a także wprowadza się zamknięte
obiegi wody.

Ochrona jakościowa jest to ochrona wód przed zanieczyszczeniem .
Przepisy służące ochronie wód przed zanieczyszczeniem zawarte w

ustawie –prawo wodne można podzielić na 2 grupy: po pierwsze
przepisy określające wymagania jakościowe dla wód; po drugie przepisy

regulujące zasady wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi.
KLASY WÓD Wody powierzchniowe i podziemne:

-Klasa I – wody charakteryzują się bardzo dobrą jakością, stanem
-Klasa II – wody o dobrej jakości, stanie

-Klasa III – wody o zadowalającej jakości, umiarkowanej
-Klasa IV –wody o niezadowalającej jakości, słabej

-Klasa V – wody o złej jakości, stanie
KATASTER WODNY jest systemem informacyjnym o gospodarowaniu

wodami
MINISTER ŚRODOWISKA kieruje działami administracji rządowej

gospodarka wodna i środowisko
Wody podlegają ochronie, niezależnie od tego, czyją stanowią własność.

WODY PUBLICZNE to takie, których właścicielem jest SP lub jednostka
sam. teryt., przy czym nie ma znaczenia, czy owe podmioty mogą być

jedynymi właścicielami danych wód, czy też wody te mogą należeć do
podmiotów niepublicznych. WODY NIEPUBLICZNE – Zgodnie z pr.

wodnym „wody stojące oraz wody w rowach znajdujące się w granicach
nieruchomości stanowią własność właściciela tej nieruchomości

PRAWO WŁASNOŚCI WÓD – własność w rozumieniu Prawa wodnego nie
jest szczególnego rodzaju cywilistyczną konstrukcją własności. Jest to

konstrukcja, do której instrumenty prawa cyw. nie mają zastosowania.
Podmiotem własności wód, wody może być Skarb Państwa oraz inne

osoby prawne i fizyczne.
(ZANIECZYSZCZENIE WÓD) każde wprowadzenie przez człowieka

bezpośrednio lub pośrednio do środowiska substancji lub energii która
powoduje szkodliwe konsekwencje takie jak: zagrożenie zdrowia

ludzkiego, szkodę dla żywych zasobów, ekosystemów, dóbr
materialnych oraz obniżenie walorów środowiska lub utrudnienie w

innym dozwolonym korzystaniu z niego.
POJĘCIE OCHRONA WÓD: ochronie podlegają wody o określonej jakości

a celem ochrony jest zapewnienie jak najlepszej jakości wód i
utrzymywanie ilości wody na poziomie zapewniającym ochronę

równowagi biologicznej.
POJĘCIE ŚCIEKÓW: Zgodnie z definicją zawartą w ustawach: Prawo

wodne oraz Prawo ochrony środowiska za ścieki uważa się m.in. wody
zużyte, w szczególności na cele bytowe lub gospodarcze oraz wody

opadowe lub roztopowe, ujęte w otwarte lub zamknięte systemy
kanalizacyjne, pochodzące z powierzchni zanieczyszczonych o trwałej

nawierzchni.

POWAŻNE AWARIE PRZEMYSŁOWE

POWAŻNA AWARIA Jest to zdarzenie, w szczególności emisja, pożar
lub eksplozja, powstałe w trakcie procesu przemysłowego,

magazynowania lub transportu, w których występuje jedna lub więcej
niebezpiecznych substancji, prowadzące do natychmiastowego

powstania zagrożenia życia lub zdrowia ludzi lub środowiska
naturalnego lub powstania takiego zagrożenia z opóźnieniem. (art. 3,

pkt. 23 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. POŚ DzU nr 62 poz. 627)
POWAŻNA AWARIA PRZEMYSŁOWA to poważna awaria mająca

miejsce w zakładzie przemysłowym. (art. 3, pkt. 24 ustawy z dnia 27
kwietnia 2001 r. POŚ DzU nr 62 poz. 627). To właśnie o niej jest mowa w

większości przepisów z ustawy POŚ
DANE ZDARZENIE DEFINIUJEMY JAKO AWARIĘ jeżeli w zdarzeniu „bierze

udział” SUBSTANCJA NIEBEZPIECZNA czyli taka która względu na swoje
właściwości chemiczne, biologiczne lub promieniotwórcze może,

spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi lub środowiska;
ZAKŁADY STWARZAJĄCE RYZYKO DZIELĄ SIĘ NA ZAKŁADY:

-Zakłady o zwiększonym ryzyku, czyli tzw. „mniej niebezpieczne” na
terenie, których są mniejsze ilości lub mniej niebezpieczne substancje.

-Zakłady o dużym ryzyku, czyli tzw. „bardziej niebezpieczne”, które są
przedmiotem ostrzejszej regulacji.

Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw

wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw środowiska, określa,
w drodze rozporządzenia rodzaje i ilości substancji niebezpiecznych,

których znajdowanie się w zakładzie decyduje o zaliczeniu go do
zakładu o zwiększonym ryzyku lub zakładu o dużym ryzyku.

AWARIE MOGĄ WYSTĄPIĆ RÓWNIEŻ POZA ZAKŁADEM NP. PODCZAS
TRANSPORTU SUBSTANCJI.

Ograniczenia związane z lokalizacją ZAKŁADÓW STWARZAJĄCYCH
ZAGROŻENIE wystąpienia poważnych awarii są przedstawione w art.73

punktach 3, i 4 ustawy POŚ. Dotyczą one lokalizacji zakładów
„niebezpiecznych” w granicach administracyjnych miast a także w

obrębie zwartej zabudowy wsi.
Prowadzący zakład o zwiększonym ryzyku lub o dużym ryzyku

SPORZĄDZA PROGRAM ZAPOBIEGANIA POWAŻNYM AWARIOM
przemysłowym, w którym przedstawia system zarządzania zakładem

gwarantujący ochronę ludzi i środowiska.
- określenie prawdopodobieństwa zagrożenia awarią przemysłową,

- zasady zapobiegania oraz zwalczania skutków awarii przemysłowej
przewidywane do wprowadzenia,

- określenie sposobów ograniczenia skutków awarii przemysłowej dla
ludzi i środowiska w przypadku jej zaistnienia,

-określenie częstotliwości przeprowadzania analiz programu
zapobiegania awariom w celu oceny jego aktualności i skuteczności.

Prowadzący zakład o dużym ryzyku jest obowiązany do:
-opracowania i wdrożenia SYSTEMU BEZPIECZEŃSTWA stanowiącego

element ogólnego systemu zarządzania i organizacji zakładu.
-opracowania raportu o bezpieczeństwie.

W celu zapobiegania, zwalczania i ograniczania skutków awarii
przemysłowej opracowuje się wewnętrzny i zewnętrzny PLAN

OPERACYJNO-RATOWNICZY.
AKTY PRAWNE REGULUJĄCE PROBLEMATYKĘ POWAŻNYCH AWARII W

POLSCE -ustawa z dnia 27 04 2001 r. POŚ Tytuł IV Poważne awarie (art.
243-271) -rozporządzenie Ministra Gospodarki w sprawie rodzajów i

ilości substancji niebezpiecznych powodujących zakwalifikowanie
zakładu do stwarzających zagrożenie wystąpienia poważnej awarii

przemysłowej art. 248 ust.3 (rozporządzenie wykonawcze)
-rozdział 5 ustawy z 1991r. o IOŚ, określający obowiązki Inspekcji

Ochrony Środowiska związane z zapobieganiem poważnym awariom i
usuwaniem ich skutków.

-art.73 ust.3-4 ustawy POŚ, dotyczący lokalizacji zakładów, w których
może wystąpić poważna awaria przemysłowa.