Imelda Chøodna
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawøa II
Kilka uwag na temat roli retoryki
w ksztaøceniu humanistycznym
ZastanoÂwmy sieÎ nad znaczeniem, jakie posiada retoryka w wy-
ksztaøceniu ogoÂlnym, a wieÎc odpowiedzmy na pytanie czy, a jezÇeli tak
to dlaczego warto uczyc sieÎ retoryki? JesÂli zaøozÇymy, zÇe na wyksztaø-
cenie ogoÂlne skøadajaÎ sieÎ dwa podstawowe elementy: 1) wszechstron-
ny rozwoÂj wøadz umysøowych; 2) przyswojenie sobie pewnej ilosÂci
pozÇytecznych w zÇyciu wiadomosÂci o otaczajaÎcym nas sÂwiecie, wiado-
mosÂci, ktoÂre poszerzajaÎ nasz widnokraÎg umysøowy, dajaÎ mozÇliwosÂcÂ
orientowania sieÎ w narzucanych nam przez zÇycie zjawiskach, to oka-
zÇe sieÎ, izÇ nauka retoryki ±jeÎzyka ojczystego speønia oba te warunki.
Ksztaøci ona bowiem umysø w kierunku logiczno-formalnym i daje
mu pewien zasoÂb przesøanek realnych, czyli pewnaÎ wiedzeÎ o rzeczy-
wistosÂci. Owa zdolnosÂc jasnego, precyzyjnego formuøowania i wyra-
zÇania swoich mysÂli pozwala nam w sposoÂb komunikatywny teÎ wiedzeÎ
o rzeczywistosÂci przekazywac innym. Jest to szczegoÂlnie wazÇne w ob-
liczu zjawiska, ktoÂre ma dzisiaj miejsce wsÂroÂd møodziezÇy na wszyst-
kich poziomach edukacji. Zjawiska, na ktoÂre wskazujaÎ coraz czeÎsÂciej
nauczyciele i wychowawcy, a mianowicie analfabetyzmu funkcjonal-
nego i zwiaÎzanego z nim analfabetyzmu kulturowego
1
.
Analfabetyzm funkcjonalny polega na niezdolnosÂci rozumienia
napisanego søowa, ktoÂre jest w powszechnym uzÇyciu. Dzisiejsi ucz-
niowie i studenci nie potrafiaÎ czytac i nie czytajaÎ. DosÂwiadczamy
dzisiaj zanikania umiejeÎtnosÂci czytania i pisania, co szczegoÂlnie wi-
doczne jest wsÂroÂd møodych ludzi, ktoÂrzy nie beÎdaÎc wdrazÇani w teÎ
Czøowiek w Kulturze 21
1
Zob. D. Closson, The Closing of the American Heart, Probe Ministries Interna-
tional, 1993.
umiejeÎtnosÂc od pierwszych lat szkoøy majaÎ z tym ogromny problem.
Kolejny typ analfabetyzmu, to tzw. analfabetyzm kulturowy. Doty-
czy on ucznioÂw, studentoÂw, ktoÂrzy czytac umiejaÎ, ale nie saÎ zdolni do
normalnego rozwoju we wspoÂøczesnym sÂwiecie z powodu braku in-
formacji potrzebnych do zinterpretowania materiaøu, ktoÂry czytajaÎ.
Odpowiedzialne za taki stan rzeczy saÎ modele edukacji, ktoÂre opie-
rajaÎ sieÎ na twierdzeniu, zÇe zdolnosÂci intelektualne i spoøeczne ucznia
beÎdaÎ rozwijac sieÎ naturalnie, bez pomocy specjalnych tresÂci eduka-
cyjnych. Modele te bardziej koncentrujaÎ sieÎ na tym, w jaki sposoÂb
uczniowie zdobywajaÎ wiadomosÂci nizÇ na tym, czego sieÎ uczaÎ. W kon-
sekwencji uczniowie nie saÎ wdrazÇani do zdobywania odpowiedniej
ilosÂci potrzebnych informacji, stajaÎc sieÎ kulturowymi analfabetami.
Tutaj wøasÂnie z pomocaÎ przychodzi retoryka, jako umiejeÎtnosÂcÂ
m.in. poprawnego moÂwienia, czytania i pisania, poprawnego rozu-
mowania i argumentowania, umiejeÎtnosÂc analizy i interpretacji tek-
stoÂw, prowadzenia dyskusji, debat i negocjacji. Nauczanie retoryki
powinno speøniac dwojakiego rodzaju zadania. Z jednej strony uczenÂ
powinien cÂwiczyc sieÎ w poprawnym i logicznym wyrazÇaniu swoich
mysÂli w mowie i w pisÂmie, z drugiej natomiast powinien poznawacÂ
zasadnicze zjawiska jeÎzykowe i ich wøasÂciwosÂci, aby za ich pomocaÎ
odpowiednio interpretowac i w zrozumiaøy sposoÂb wyrazÇac posiada-
naÎ wiedzeÎ. W greÎ wchodzaÎ tu zatem umiejeÎtnosÂci teoretyczne, czyli
znajomosÂc podstawowych przynajmniej wiadomosÂci z teorii jeÎzyka
oraz praktyczna znajomosÂc jeÎzyka ojczystego. Nauka gramatyki i sty-
listyki, a wieÎc teorii jeÎzykowej daje nam caøy szereg pozÇytecznych
wiadomosÂci. Zjawiska i procesy jeÎzykowe saÎ funkcjami zjawisk i pro-
cesoÂw mysÂlowych, w jeÎzyku odzwierciedlajaÎ sieÎ do pewnego stopnia
formy i tresÂc naszych mysÂli. Nauka teorii jeÎzykowej mozÇe byc zatem
uwazÇana za pewnego rodzaju wsteÎp do logiki, psychologii czy filozo-
fii, jak to byøo w nauczaniu klasycznym, a podstawowe wiadomosÂci
z tych nauk powinny wchodzic w zakres wyksztaøcenia ogoÂlnego.
KolejnaÎ wazÇnaÎ zaletaÎ nauczania retoryki jest jej powszechnosÂcÂ,
uniwersalnosÂcÂ. SÂwiadomosÂc jeÎzyka i zwiaÎzanych z nim zjawisk ma
bowiem kazÇdy czøowiek. JuzÇ przez sam fakt, zÇe jest czøowiekiem,
niezalezÇnie od pracy zawodowej jakaÎ wykonuje. KazÇdy czøowiek po-
søuguje sieÎ jeÎzykiem w mysÂli i mowie. Widzimy zatem, zÇe nauka
Imelda Chøodna
156
retoryki umiejeÎtnie i we wøasÂciwy sposoÂb traktowana jest doskona-
øym narzeÎdziem ksztaøcenia umysøu pod wzgleÎdem logiczno-formal-
nym, daje takzÇe caøy szereg przydatnych w zÇyciu wiadomosÂci, reali-
zujaÎc dwa zasadnicze zadania ksztaøcenia ogoÂlnego: wszechstronnie
rozwija nasze zdolnosÂci umysøowe oraz pomaga zdobywac wiedzeÎ
o otaczajaÎcym nas sÂwiecie.
JesÂli chodzi o praktycznaÎ naukeÎ jeÎzyka, to jej znaczenie ksztaøcaÎ-
ce jest roÂwniezÇ doniosøe, poniewazÇ cÂwiczenia w umiejeÎtnosÂci wysøa-
wiania sieÎ saÎ zarazem cÂwiczeniami w umiejeÎtnosÂci mysÂlenia. Ponadto,
zwieÎkszanie zasobu søownictwa nieodøaÎcznie idzie w parze z rozwija-
niem zasobu pojeÎciowego. JeÎzyk jest z jednej strony nieocenionym
narzeÎdziem mysÂlenia, a poza tym jest skarbnicaÎ dosÂwiadczen i wiedzy,
ktoÂraÎ przekazali nam nasi przodkowie. KazÇdy czøowiek uczaÎc sieÎ
jeÎzyka przez nasÂladowanie nie tylko ksztaøtuje w sobie nowy sposoÂb
mysÂlenia, ale zarazem przyswaja sobie wiedzeÎ zdobywanaÎ przez po-
przednie pokolenia. Wiedza ta nie ma granic, dlatego czøowiek uczy
sieÎ jeÎzyka od chwili, kiedy wymoÂwiø pierwszy wyraz, azÇ do samej
sÂmierci. W pierwszych latach przyswaja sobie nie tylko wyrazy lecz
i formy gramatyczne, nasteÎpnie poszerza swoÂj zasoÂb søownictwa.
KazÇda z tych umiejeÎtnosÂci jest pewnym krokiem naprzoÂd w kierunku
rozwoju umysøowego. A zatem widzimy, zÇe cÂwiczenia w praktycznej
umiejeÎtnosÂci posøugiwania sieÎ jeÎzykiem majaÎ roÂwnie wazÇne znacze-
nie jak i nauka teorii jeÎzykowej. CÂwiczaÎc umiejeÎtnosÂc wysøawiania sieÎ
rozwijamy zdolnosÂci sÂcisøego mysÂlenia, a wzbogacajaÎc zasoÂb søownic-
twa, wzbogacamy i pogøeÎbiamy jednoczesÂnie zasoÂb pojeÎciowy.
Nauka sztuki retoryki oproÂcz zadan intelektualnych ma takzÇe
wpøyw na ksztaøtowanie sieÎ uczuc etyczno-spoøecznych, mozÇe bycÂ
roÂwniezÇ szkoøaÎ wyksztaøcenia estetycznego. JeÎzyk jest funkcjaÎ nasze-
go mysÂlenia, ale nalezÇy pamieÎtacÂ, zÇe czøowiek rozwija teÎ umiejeÎtnosÂcÂ
dzieÎki temu, zÇe zÇyje w spoøecznosÂci innych osoÂb, zÇyje zÇyciem spoøecz-
nym. Pozostawiony sam sobie nigdy nie doszedøby do rozwoju mowy.
UmiejeÎtnosÂc porozumiewania sieÎ, posøugiwania sieÎ jeÎzykiem, ktoÂry
jest niezbeÎdnym warunkiem naszego rozwoju umysøowego, posiada-
my dzieÎki spoøeczenÂstwu, wsÂroÂd ktoÂrego wzrosÂlisÂmy i zÇyjemy. Wdra-
zÇanie møodych i nie tylko møodych ludzi w ten spoøeczny pierwiastek
jeÎzyka mozÇe pozytywnie wpøynaÎc na rozbudzenie sieÎ uczuc etyczno-
Kilka uwag na temat roli retoryki w ksztaøceniu humanistycznym
157
spoøecznych. Ponadto sÂwiadomosÂcÂ, zÇe jeÎzyk, ktoÂry jest tak znakomi-
tym narzeÎdziem mysÂlenia, wraz z ktoÂrym przyswajamy sobie wiedzeÎ
caøego szeregu poprzednich pokolen posiadamy dzieÎki temu, zÇe zÇy-
jemy w spoøeczenÂstwie, rozbudza w czøowieku uczucie wdzieÎcznosÂci
wzgleÎdem spoøeczenÂstwa i poczucie zaciaÎgnieÎtych wobec niego obo-
wiaÎzkoÂw. Z drugiej strony przekonanie, zÇe pod wzgleÎdem jeÎzyko-
wym, jak zresztaÎ pod innymi wzgleÎdami, jest sieÎ zalezÇnym od spoøe-
czenÂstwa, od sÂrodowiska, w ktoÂrym sieÎ zÇyje øagodzi zbytni indywi-
dualizm i rozwija poczucie solidarnosÂci spoøecznej.
Tak wieÎc zalet uczenia sieÎ retoryki i jej nauczania jest wiele.
Opanowanie sztuki posøugiwania sieÎ søowem ze znawstwem i umiejeÎt-
nosÂciaÎ ma ogromne znaczenie, zaroÂwno w naszym zÇyciu indywidual-
nym, jak i spoøecznym. U jednego z polskich pedagogoÂw doby osÂwie-
cenia, JeÎdrzeja SÂniadeckiego czytamy: ¹Najlepszym dowodem osÂwia-
ty narodu jest wydoskonalenie, czystosÂc i dokøadnosÂc jego mowy. Bo
w niej jest skøad wszystkich jego mysÂli i caøej jego nauki. AtenÂczyko-
wie, najosÂwiecenÂszy w starozÇytnosÂci naroÂd, lud, ktoÂry jeÎzyk swoÂj po-
wszechnym GrekoÂw zdaniem z wielkim wymawiaø wdzieÎkiem i do
najwyzÇszego stopnia wydoskonaliø, a nareszcie i wypiesÂciø, uwazÇali teÎ
naukeÎ za najwazÇniejszaÎ i najpierwszaκ
2
.
Several Remarks on the Role of Rhetoric
in Humanistic Education
S u m m a r y
In this article the Authoress is thinking about the role of rhetoric in
liberal education and answers on question whether and why it is worthy to
learn rhetoric? The rhetoric is helpful as the skill of correct telling, rea-
ding and writing, correct reasoning and argumentation, skill of analysis
and interpretation of texts, leadership of discussion, debates and negotia-
tion. It includes the theoretical skills, that is at least the basic knowledge of
theory of language as well as the practical knowledge of native language.
2
J. SÂniadecki, O fizycznym wychowaniu dzieci, Warszawa 1920, cyt. za: B. Wie-
czorkiewicz, Zasady poprawnej wymowy polskiej, Warszawa 1947, s. 11.
Imelda Chøodna
158
Teaching of linguistic theory can be the introduction to logic, psychology
whether philosophy, as this was in classical teaching. Except intellectual
tasks, teaching of the art of rhetoric has its influence on molding ethical
and social feelings, can be also the school of aesthetical education. The
skill of using words with knowledge and ability has the huge significance,
both in our individual as and social life.
Kilka uwag na temat roli retoryki w ksztaøceniu humanistycznym
159